Over macht en corruptie I 1 lucht van schijn naar droom Festikon: week kritische filmverkenning Beleggings rekeningen tot Bon voor hoge rente op direct opvraagbaar spaargeld postgiro en rijkspostspaarbank (REE WOMEN DE OPDRACHT der en zoon gangsterland ^ïolongaties Jen reprises I"ET AG 9 SEPTEMBER 1977 Trouw/Kwartet 15 y Spacek en Shelley Duvall in „Three Women" is moeilijk om het werk Robert Altman, lieveling de kritiek doch door het e publiek slechts bemind één film („M. A. S. H.") ?r een noemer te vangen. nige films zijn metaforen wster McCloud", „Nashville"), re variaties op Western-gang en detective-genres („McCabe Mrs Miller", „Thieves like us", long goodbye"), hij belicht de werelden van gestoorde vrou- .Images"), pathologische spe- California Split") en de Ameri- se mythe („Buffalo Bill and the ns") Altman ontkent beslist en terecht dat in zijn films een zekere filosofie tot uitdrukking komt en dat hij ze doelbewust maakt om iets in de we reld te veranderen en te verbeteren. Maar één ding staat vast: steeds geeft hij, op steeds andere wijze, een tegenbeeld van de zo typisch Ameri kaanse droom ovër een essentieel gezond mens in een in wezen gezon de wereld. Zijn belangstelling gaat uit naar mensen en omstandigheden die ge stoord zijn, uit hun voegen geraakt en vervreemd. Hij vertelt erover, al lerlei experimenten (vooral met het geluid) niet schuwend, op een „ge laagde" manier die ook al het tegen deel is van de vlotheid en gladheid, optimistische werkstukken eigen. Onder zijn verhaal zit een ander ver haal, soms tegendraads, er zijn ne venverhalen en dwarsverhalen. Te zamen vormen zij vaak een soort gecompliceerd fresco. Droom tSÜ&ttiSiSSSZ' Altman vatte het plan op-zijn laatste film, „Three Women („Drie vrouwen") te maken nadat hij ervan had gedroomd. Er zijn dan ook typi sche droom-overgangen en droom- omkeringen die fascinerend zijn op zichzelf doch het gevoel wekken dat EMERANG produkties de ene half-gang- na de andere, blijkbaar (of jnbaar?) koortsachtig bezig om dels zijn beroemde ogen, glim- h en algehele uitstraling te zor- n voot brood op de plank. man maar wil niets van hem weten en heeft zich teruggetrokken in een fantastische wereld vol demonen, die ze schildert op de bodem van een zwembad. Ze brengt een dood kind ter wereld en dan begint de derde fase die nog raadselachtiger is. De man wordt vermoord (door een van de vrouwen? door alle drie?) en Millie, Pinkie en Willie gaan samen wonen in een café dat staat temid den van de afgelegen, halfvergane coulissen van een Western-stadje. •Pinky is in het kleuterstadium ver vallen, ze houdt Millie voor haar moeder en Willie voor een soort ou dere zuster. Het is de definitieve vlucht uit de werkelijkheid in de waanzin van een volstrekt imaginai re wereld met relaties die alleen in de fantasie bestaan. Wanhopige vlucht Is „Three Women" een nachtmerrie? Een surrealistische schets van ge stoorde vrouwen? Ja, maar meer dan dat. De verontrustig en de ge voelens van geobsedeerd onbehagen die de film wekken zijn vooral af komstig van de kijkjes die Altman ons en- passant gunt in de wereld De Opdracht, gemaakt naar het gelijknamige boek van Per Wahlöö, is meer dan een poli tieke thriller. De film levert een boeiende verbeelding op van de ingewikkelde sociale en po litieke strijd in Latijns Amerika. Want al speelt het verhaal zich af in een denkbeeldig land, de gebeurte nissen waar je getuige van wordt gemaakt, kunnen in elk Zuidameri kaans land gesitueerd worden. Er is namelijk één ding dat alle landen daar met elkaar gemeen hebben: overheersing door een corrupte klei ne kliek. Wie zich daartegen vereet tekent zijn eigen doodvonnis. •In zijn böek „De terroristen", het laatste dat Per Wahlöö voor zijn dood door kanker heeft geschreven, zegt hij over sociaal-democratische regimes: „Omdat de sociaal-demo cratische regering in wezen eigen èn privé-kapitalistische belangen verte genwoordigt, maar erin slaagt het volk wijs te maken dat ze een soort socialisme vertegenwoordigt, heeft ze altijd hét echte socialisme be streden." Dit vraagf om een nadere uitleg. Met sociaal-democratische regeringen \iZbedoelt Wahlöö Kennelijk de regimes volgens dicta4oriaal-socialistisch model. Regimes zbals we hier in Eu ropa kennen; maar die vooral ken merkend zijn voor Latijns-Amerika. Daar wordt door v/ijwel elk regime om strijd het eigen „socialisme" als de enige 'redding van „volk en land" Altman zou Altman niet zijn als hij de ^lnV,DfiicM" op die vragen ook maar een schijn d^cht. ™ord'' 111 ?tc„rk reahS- van een antwoord gaf. Hij is het sche inbeelding. het bedorven ka- van de „gewone", de .„gezonde' mensen. Kan iemand met veel "senti ment en weinig hardheid in zijn geestelijke opbouw op zo'n omge ving wel anders reageren dan met een wanhopige vluchtbeweging? rakter van dat socialisme onthuld. Idealen Een zekere Dalgren, verbonden aan de buitenlandse dienst in Zweden, wordt uitgeleend, aan een Zuidameri- kaanse staat om daar orde op zaken te stellen. De Zweed komt met zijn typisch Zweedse idealen over' een ordelijk socialisme in het land aan. rol de grote prijs in Cannes kreeg) Daar is kort voor zijn komst een als Sissy Spacek en Janice Rule generaal vermoord, die zich van de. bezitten, niet alleen de spookachti- bestaande machtsstrukturen had ge, onwereldse schoonheid die willen losmaken en, met behulp van /Three'Woman" ook in de „gewone" de oppositie, een nieuw (eigen) socia- gedeelten, hult in een waas van ver- lisme had willen vestigen. De werke- De Zweed Dalgren in „De opdracht' tegendeel van een zedeprediker, hij is een belangrijk filmer die zowel blikken in de diepte als in de verte werpt en ons dan meedeelt wat hij zoal ziet. Of denkt. Of voelt. In zijn laatste film heeft hij wel een bijzonder gelukkige hand gehad bij het kiezen van zijn medewerkers. Zowel Shelly Duvall (die voor haar vreemding, zij zijn ook voortreffelij ke actrices die met een gezichtsuit drukking wonderen kunnen doen. Amsterdam-City 2, 16 jr. lijke machthebber in het land is een groot-industrieel. Door de moord op de generaal is er grote onrust ont staan onder de doodarme bevolking, wat weer koren op de molen is van de W. Wielek-Berg politieke oppositie. Deze oppositie wordt geleid door oprechte idealis ten, al zijn ook zij bereid om hun idealisme desnoods met geweld aan de overwinning te helpen. Voor Dalgren, die als opdracht heeft om vooral niet de belangen van de multinationals te vergeten, is de si tuatie één enorm wespennest. Wat hij ook doet, er volgt ongeluk uit. Met name voor de toch al onderdruk te bevolking. Zonder dat hij er zich goed van bewust is, wordt hij door de machthebbers, vooral door de groot industrieel en een gewetenloze poli- tiekapitein, zodanig gemanoeu vreerd, dat hij de leiders van de oppositie in de macht van hun tegen standers brengt. Met de moord op deze idealisten kan het oude dictato riale latiins-amerikaanse „socialis me" weer worden voortgezet. Dal gren wordt bedankt. Al wordt in het verloop van de film niet erg duidelijk hoe het dictatoria le regime ertoe komt om juist een buitenlander, een Zweed, zijn duiste re zaken te laten opknappen, zodra je dit als gegeven aanneemt, voel je steeds sterker aan, hoe benard de Zweed zich moet voelen. Hij zit in een fuik. Wat hij ook onderneemt hij wordt en met hem de mensen die hij had willen helpen onherroepe lijk naar de ondergang toe weggezo gen. Het is een onbeschoft spel van de macht, dat in de film wordt ge speeld. Een spel waartegen een fat soenlijk mens niets vermag. Amsterdam-Bellevue Cinerama, 16 jr. D. Oudendijk nierang" („Comme un boo- ig") van regisseur José Gio- is hij een rijke industrieel, de iche vader van een zoon die in vlaag van drug-verslaving een ■ieman heeft doodgeschoten, vel in de loop van de film seni- angsterverleden door de sensa- rs ongenadig wordt ontbloot, jn de moraliserende teksten hem de lippen als waren zij hem op n ijf geschreven. spanning te verhogen en afloop ht van vader en zoon) te recht- digen, blijft voor junior de Istraf dreigend op de achter- id staan. Dat nu is wel wat gor- Een jongen van zeventien jaar, Ier strafregister, die kennelijk en zinnen heeft geschoten ïkrijk is geen paradijs van tole- ie. doch zo'n onthoofding zou ik moeten zien. Hoeven niet, ma- lijk. wat deert het: ook anderszins iet verhaal vol gaten, de dialoog graten, dus hoeft men er verder over te praten. Snel vergeten vanzelf. 1 Iterdam-Tuschinski 2, 12 jr. Fiche Rouge. Briljante film van k Cassenti over een veizets- in de oorlog, waarin verleden eden vloeiend in elkaar over- De gehele week in Kijkhuis, Haag. Zout der Aarde. Zeer sociaal en iek geëngageerde film van Her- Bibermann uit de jaren vijftig, ;eenszins verouderd is. 13 sep- h >er Interfakulteit Andragogie. cht. uge et l'Assassin. Prachtige film Bertrand Tavemier, waarin het ile onrecht wordt gedemon- rd aan de figuur van een krank- ge, die aan het eind van de ntiende eeuw moordend door krijk trok. De gehele week in Eindhoven. Klein. Ijskoud, onbarmharig et van een man die zijn identi- verliest in onverschillig bezet s. Geregisseerd door Joseph P. hoofdrol Alain Delon. Rem it 2, Eindhoven. nova. Fellini laat de legendari- vrouwenheld als een soort sex- ïine opereren tegen een achter- ei van een' bizarre en barbaarse sie. De gehele week in Odeon 3, Haag; Studio, Maastricht; Ca- 2. Tilburg. *eri eccelenti. Tijdportret in de i van een thriller, gemaakt door Kcellente Italiaanse filmer Fran- Rosi. De gehele week in Me- ole 5, Den Haag. je ze pas zou kunnen begrijpen als je in de huid kroop van de drie droom sters, zodat je hun associaties kon volgen. Hij begint vrij gewoon: in een zwem bad dat zich specialiseert in fysio therapie voor oude mensen werkt Millie (Shelley Duvall), die zichzelf heeft vervormd tot een karikatuur van de aanpassing. Haar stijl van kleden en van woninginrichten haalt ze uit tijdschrijften, ze dient aan een ieder die wil komen maaltijden uit blik op volgens de laatste mode en staat welwillend open voor elk con tact, vooral met het mannelijk ge slacht. Maar niemand wil iets van haar weten, ze is een kunstfiguur. Toch ziet haar jonge, pijnlijk naieve collega Pinky (Sissy Spacek) in haar een lichtend voorbeeld van intelli gente, wereldse vrouwelijkheid. Nadat Altman, niet zonder zachte ironie, een beeld geschilderd heeft van zo'n overvol, gapend leeg be staan, wisselt hij plotseling van gen re. De Califormische satire wijkt voor -de studie van een ziektegeval. Als Pinky, inmiddels bij Millie inge trokken, uit haar coma na een zelf moordpoging ontwaakt, verbeeldt ze zich dat ze Millie is geworden. Ze gebruikt haar auto, ze schrijft in haar dagboek, ze tracht de dubbel gangster uit de flat te duwen. Volgens een gevestigd gebruik wordt er ook dit jaar een film „Festikon" gehouden. Een, zo als men het heeft believen te noemen, „educatieve film- week". Zij zal lopen van 13 tot 17 september. De organisatie is, volgens traditie, in handen van "het Verenigd Nederlands Filminstituut te Hilversum, dat overigens de medewerking heeft gekregen van de stichting Film en Jeugd, de contact groep Audiovisuele Vorming, Fugitive Cinema en Sovexport- film. Op 14 september is de dag gewijd aan films, die begrip vragen voor een rechtvaardiger internationale sa menleving. De dag daarop worden er, in samenhang met het feit, dat 60 jaar geleden de Russische revolutie uitbrak, revolutionaire films ver toond. Vervolgens wordt er aandcht geschonken aan de audiovisuele me dia in, zoals men dat uitdrukt, de „strijdcultuur" en ten slotte aan de film- en televisievorming in het on derwijs. Scène uit de film van Winstanley hervertoning van oudere films). Van de oudere films wil ik noemen „Next stop Greenwich Village", van Paul Mazursky; „Les fleurs du miel" van Claude Faraldo en „Jonas" van Alain Tanner. Belangrijk zijn ook de Russische films „Potemkin" en „Oktober" van Eisenstein, „De moeder" en „De laat ste dagen van Sint Petersburg" van Poedowkin. Maar het boeiendst in het hele programma is de kompila- tiefilm „Tien dagen die de wereld deden wankelen". In deze film wordt een uitermate dramatisch beeld geschetst van de gebeurtenissen d}e historisch aan de Russische revolutie zijn vooraf ge daan. Bijzonder kriap is in deze film 'het door elkander weven van docu- jipetitaire filmopnamen, journaalop- whaipén. ènspeelfilm-fragmenten. Je kunt ternauwernood onderscheiden. .fcvyaari'/rïè '{r&aiitéit"is: na-gespeeld (of ir/laat'ik'-Hevfer Zéggen; na-verbeeld) en vï^waar Zij/direct ,dodr de camera is Winstanley is een historische figuur uit de dagen van Cromwell. Nadat het Engelse parlement onder leiding van Cromwell de totale overwinning op het monarchisme had behaald, schoot er voor de zwaarst berooiden in de samenleving opnieuw niets meer over. Winstanley verzette zich tegen dat ornrecht: „de aarde was gemeenschappelijk bezit". Wanneer iedereen aan de aarde maar ontnam wat hij slechts voor het dagelijks gebruik van zichzelf en zijn gezin nodig had, dan was er voor niemand broodgebrek. Wie méér nam was een dief van de gemeenschap. Dogmatisch Nog moeilijker De relaties worden nog gecompli ceerder wanneer pen derde vrouw, Willie (Janice Rule), die vanaf het begin aan de periferie rondwaarde, erin Wordt betrokken. Ze verwacht een kind van een uitgediende stunt- speeld krijgen. Educatief wil, in dit*,, is, maar wie te maken heeft mèt ÜéV AVastgêlég^i verband, vooral zeggen, dat niet hét; Fpraktijk van het film vertonen. amusement voorop staat. maar. deIcelanders. De mondigheid is',nog,T..V, Zoals al gezegd, het is een educa-^verkenning, de informatie, de 'kri- steeds in het gèdipg Hbe gnOot het verschil i$ tussen een tieve filmweek. Voorop staat de op- tiek. Dit is. wat filmvertopingért be* VWs men ziet.eën veelomvaUehtt Teéle machtsovername door de on- zet, films te brengen waarvan een treft, samengevat in vijf thema's. r (misschien wel te veel omvattend) ^deriiggenden in de samenleving, zo- ^op voed kundige werking" uftgaat. ^-.programma, dat wordt afgedraaid in .als in Rusland onder Lenins leiding Dat opvoedkundig moet echter niet. Er wordt begonnen met flirrjs, die dév-ide bioscoopzaal van' Singer te Laren, 'is gebéurd; eh het Ideële aanspreken te eng worden verstaan, in de zin bij.' kwestie van de filmkeuring jaaói'$é$$de Dooyewaardzaal en de Museum- yah sociale, lankmoedigheid tegeno- voorbeeld, dat de week bedoeld Zou orde SteÜen. Het heeft misSc'hién dé .zaal (overdag specifiek gereserveerd ;v.e<dé armeii; is te zien ais men tegen- zijn voor jeugdig publiek, dat dan schijn, alsof met de nieuwe bioscoop- voor het presenteren van audiovisu- öv'èr de Russische film eem film verschillende scholingen zou toege- wet een dergelijk thema achterhaald-ele werkstukken en's avonds voor de plaatst als „Winstanley" Winstanley probeerde zijn denkbeel den om te zetten. Natuurlijk kwam hij in conflict met allerlei autoritei ten. De hardnëkkiste autoriteit was de geestelijke leidsman van de streek. Met zijn star dogmatische bijbel, ging hij Winstanley's humaner bijbel te lijf. En omdat Winstanley's bijbel een te individualistisch geïn terpreteerde was, moest zij uiteraard het onderspit delven. Zoals je in „Tien dagen die de wereld deden wankelen" kunt zien, worden revoluties niet gewonnen door idea- lismen. Maar, zoals Lenin het heeft gepractiseerd, door 'een snelle en harde actie. D. Oudendijk Wilt u hoge rente voor spaar geld waarover u toch op elk gewenst moment kunt beschikken? Vraag dan meer informatie over de beleggingsrekeningen van postgiro en rijkspostspaarbank. Stuur de bon in, vraag de folder op het postkantoor of bel 0017 (gratis) of (020) 5893137. ►"schrikkelijke man uit Saffie. lekende politie-film van Bo Wi- •erg, naar een roman uit de suc- eeks van het Zweedse echtpaar rail en Wahlöö. De gehele week •uxor, Dordrecht; City, Middel- rfc '^Voorhuys, Emmetoond. Beleqqinqsrekeninqen tot 7'/;%. Uw spaargeld brengt meer op naarmate u het langer laat staaa Bij opname wordt een klein per centage van het opgenomen bedrag van uw tegoed afgetrokken U kunt zonder aftrek opnemen - de rente van het vong jaar - geld voor de aankoop van een eigen woning - bedragen waarvoor u een opzeg termijn m acht neemt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 15