Wat leren kinderen in krottenwijken?
Christenen in Gorki: heropen kerk
Uit brieven van lezers
UIT DE KERKBLADEN
Actiegroepen
kunnen ook
falen
Godsdienstige belangstelling in Sowjet-Unie groeit
VANDAAG
Gijsen: zendingsgeld
rechtstreeks
naar Rome
Bijbelgenootschap Qn
heeft geld nodig -w-
MAANDAG 5 SEPTEMBER 1977
KERK
Trouw/Kwartet
door Sipke van der Land
„De mensen leven hier als beesten. Het zijn slaven van de armoe
en het onrecht. Hun kinderen groeien op in een hopeloze troep.
Dus wie zouden het Bijbelverhaal van de onderdrukking in
Egypte beter kunnen begrijpen dan zij?"
HCCMOA rlAiCM**e<4COHTnAKtlOS.tti /MfbvcPM
A4s TAABAJOt, V,*uAtX>S
Dat zegt Luois Reinoso als we rond
zwerven In de meest verschrikkelijke
krottenwijken van Lima. de hoofd
stad van Peru. Dit Laguastino is één
grote berg menselijke ellende Hutje
bij mutje wonen er meer dan ander
half miljoen mensen In kartonnen
dozen, tussen rietmatten, onder golf
platen. In houten hokken De open
riolen stinken een uur In de wind en
ontelbare kinderen modderen er
rond De mannen werken voor een
paar tientjes per week. éls ze werken,
en de vrouwen zijn tot Alles bereid,
ook al zijn ze nog maar veertien of
vijftien jaar' Ze hebben geen behoef
te aan pottenkijkers en nemen soms
een dreigende houding aan Op een
markt weten we met moeite onze
horloges en portefeuilles te be
houden
Al die ogen
Reinoso ls de algemeen secretaris
van Celadec. de organlsaUe voor
christelijk onderwijs ln Latijns Ame
rika Hij brengt me bl] een school in
deze buurt waar gewerkt wordt met
verrassend nieuw lesmateriaal. Er
staat een grote muur met prikkel
draad om de gebouwen heen. en
daarbinnen zitten niet minder dan
2700 kinderen ln de lagere school
leeftijd! Het is een katholieke school
want haast iedereen heet immers
katholiek De regering betaalt alleen
de leerkrachten, en de kerk betaalt
de gebouwen, maar voor lesmidde
len ls er geen geld. Daarom is het
dubbel welkom als Celadec iets le
vert. Ze publiceren een reeks lesboe
ken. kompleet met handleidingen,
verwerkingsvormen, stripverhalen,
enzovoorts. De reeks ls deze maand
voltooid met het negende deel. en
elk deel heeft verscheidene onder
delen. Het unieke ervan ls dat het
niet slechts godsdienstlessen zijn.
maar het Is een totaal-pakket van
vakken, waar de Bijbel weliswaar
een centrale rol in speelt, maar deze
kursussen omvatten .Bet nieuwe le
ven" in z'n gehéél. We gaan kijken
hoe het hier op deze school werkt. In
elk lokaal kijken tientallen ogen ons
aan. vol vragen, onzekerheid, belang
stelling. verbazing Doordat de kin
deren de verplichte uniformpjes dra
gen. zie Je aan hun kleren niet hoe
arm ze zijn. Maar hun ogen spreken
des te meer.
God van de armen
De Juffrouw van een hogere klaa
behandelt de uittocht uit Egypte.
..Un pueblo en lucha por su lebera-
clon" Een volk op weg naar zijn
bevrijding. In de boekjes staat welis
waar een farao getekend, maar de
slaven zijn geen Hebreeén; het zijn
Zuidamerikanen die daar wonen ln
krottenwijken zoals hier ln Laguasti
no Er is een treffende overeenkomst
met deze omgeving. Er lopen lama's
in plaats van kamelen. De tekenaar
heeft zich niet vergist, want het ls de
bedoeling dat de kinderen lets van
hun eigen omstandigheden terugvin
den. Dan zuilen ze leren dat de Bijbel
over henzelf gaat.
Maar hoe wil de juffrouw het verhaal
van Exodus dan toepassen op de
plaatselijke omstandigheden? Moet
er een Mozes komen die hen bevrijdt
van dit slavenleven? Moet de hele
boel in opstand komen en het presi
dentiële palels ln Lima bestormen?
Wordt het een revolutionair verhaal
dat schreeuwt om een gewelddadige
oplossing van alle problemen? Of
moeten de kinderen concluderen dat
Ood hen in de steek heeft gelaten en
het volk Israël heeft voorgetrokken?
De juf laat de kinderen zelf vergelij
kingen treffen, maar ook verschillen
noemen.
Het klassegesprek gaat over werk en
werkeloosheid, macht en onmacht,
armoe en rijkdom En de conclusie is
dat God het altijd opneemt voor de
armen en verdrukten, en het onrecht
niet duldt. Het gaat heel eenvoudig
maar de kinderen zijn er allemaal
bij. Ik vergeet nooit hoe die ene
jongen ineens verrast zei: „Dus
God ls er ook voor ons!" Dat kun je
inderdaad niet weten als de kerken
geweldig rijke gebouwen zijn waar Je
altijd de rijken naar binnen ziet
gaan Het christelijk geloof lijkt dan
een luxe waar een gewoon mens niet
aan te pas komt. Op z'n hoogst hecht
je er dan een bijgelovige betekenis
aan, maar je weet niet waar je aan
toe bent.
Een parachute
Die middag praten we met de peda
goog dr. Carlos Carrasco, een voor
aanstaande figuur in de methodis
ten-kerken van Peru. „De laatste
honderd jaar hebben we nooit an
ders gehad dan lesmateriaal uit
Noord-Amerika. Alles werd letter
lijk vertaald en ons hele onderwijs
was getransplanteerd. Veel onder
wijzers laten het maar liever zo om
dat het gemakkelijk voor hen ls. Een
eigen methode kost veel meer voor
bereiding in het begin. Maar dat
moeten we ervoor over hebben. Ons
onderwijs moet óns onderwijs
worden.
De grote kracht van de methode
..maar de slaven zijn geen Hebreeën; het zijn Zuidamerikanen..
.Bet nieuwe leven" is dat er direct
verbanden worden gelegd met het
dagelijkse leven. De kinderen pra
ten er thuis over, in plaats van dom
weg lesjes te leren opzeggen. Veel
van deze kinderen krijgen maar en
kele Jaren onderwijs omdat de socia
le omstandigheden beroerd zijn.
Daarom moeten we hen lessen ge
ven die hélpen. Verder is deze me
thode geschikt voor héél Latijns
Amerika, en is ook ontstaan aan de
basis, ln werkgroepen ln verscheide
ne landen. En het wonderlijke ls dat
de serie geschikt is voor alle klassen
van de eerste tot de laatste, omdat
de leerkrachten er van alles bij leren
betrekken uit de leefwereld van de
kinderen.
Het basismateriaal is hetzelfde en
de uitwerking is telkens anders in de
27 deeltjes die er tn totaal zijn. Ik
gebruik ze bijvoorbeeld zelf ook op
de zondagsschool van de kerk waar
lk bij hoor, maar ook in het gezin
doen we er veel mee bij het dagelijks
bijbellezen. De Bijbel komt nu zo
dicht bij ons alledaagse leven, dat
de kinderen wel eens vragen: wat
heeft dat met godsdienst te maken
We praten over allerlei sociale en
hulaelijke dingen, maar ook over
grootgrondbezit enzovoorts. Ik ben
blij dat we verder komen dan het
puur verticale geloof, wat we hier
nog veel horen verkondigen.
Ik denk dan altijd: geef ze een para
chute, want straks komen deze gees
telijke hoogvliegers met een grote
smak naar beneden vallen. Nee, de
Bijbel leert ons met beide benen op
de grond te staan. We mogen de
sociale en economische en politieke
implicaties niet verzwijgen. Daar
geeft geen enkele profeet ons de
kans voor, laat staan Jezus Christus
zelf".
Twee problemen
Celadec zit met het splinternieuwe,
goed geïllustreerde materiaal tevens
op de lijn van de onderwijsvernieu
wing die de regeringen voorstaan,
ook al komt er in de meeste landen
van Latijns Amerika nog weinig of
niets van terecht wegens geldge
brek. Daarom ls het zo goed dat de
evangelische kerken nu eens pro
gressief pionierswerk doen op dit
gebied. Met deze methode leren leer
krachten en leerlingen zich bezig
houden met de belangrijkste dingen
van het leven. Er wordt al in veel
scholen met toenemend enthousias
me mee gewerkt. Toch zijn er voor
lopig twee ernstige problemen waar
Celadec mee kampt.
In de eerste plaats met de versprei
ding naar de scholen in de verschil
lende landed. Men heeft in elk land
een vertegenwoordiger benoemd.
maar het is moeilijk alle contacten
te leggen, want de meeste landen
controleren alle buitenlandse reizi
gers. en wantrouwen elke vernieu
wing. ook in het onderiwjs. Waarbij
nog komt de vaak erg traditionele
opstelling van scholen en kerken.
Maar als er meer mensen worden
ingezet, kan het bereik veel groter
worden.
In de tweede plaats ls er onnoemlijk
veel geld mee gemoeid, wat in het
begin er maar voor een heel klein
deel uitkomt Daarom heeft Celadec
een beroep gedaan op de Nederland
se Unie „School en Evangelie" om
steun bij de samenstelling en pro-
duktie van „Het nieuwe leven". Ge
durende enkele jaren zijn er bijdra
gen gekomen uit de Uniecollecte. En
dit jaar is er nogmaals een bijdrage
toegezegd om de verspreiding te be
vorderen zodat Celadec dit belang
rijke werk kan voortzetten.
Niet van papier
Celadec heeft vier afdelingen: on
derwijs, theologie, dokumentatie en
kommunikatie. „We kunnen deze
dingen niet losmaken van elkaar,
want in een werelddeel van papleren
christenen móéten we laten zien dat
het evangelie niet van papier is
maar van daden. We moeten de Bij
bel leren lezen met de ogen van
degenen met wie we ons willen ver
eenzelvigen. Geef maar eens cate
chisatie aan de allerarmsten, of in
de gevangenis: dan ga je anders
theologiseren. Veel theologie is luxe
en bla-bla. Er wordt gepraat over
nieuwe liturgie en oude kerkordes,
maar wat kun je daarmee beginnen
in de krottenwijken? Ze zien je aan
komen! De regeringen van ons we
relddeel hebben niets tegen traditio
neel christendom, maar ze vinden
ons lastig zodra we spreken over de
gerechtigheid.
In Argentinië hebben de kerken nu
een afdeling opgericht voor de men
senrechten, die zich bezighoudt met
politieke gevangenen, maar denk je
dat de militaire regering daar blij
mee is? In Uruguay werd een tijd
schrift van de Waldenzen verboden
en in beslag genomen, en de redak-
teur werd gearresteerd, omdat hij
over mensenrechten had geschre
ven. Vaak zijn de kerken de enige
plaatsen waar mensen vrij bij elkaar
kunnen komen, maar ook de scho
len kunnen een grote rol spelen bij
de opbouw van een nieuw Latijns
Amerika.
Projekten-ziekte
Reinoso aarzelt niet om kritiek te
geven op de meeste christelijke
hulp organisaties in de westerse lan
den. ,,Er bestaat een ziekte die ik
projektisme noem; ze willen alle
maal projekten die makkelijk aan
spreken om bij hun mensen gemak
kelijk geld te werven. Maar we moe
ten verder gaan en niet blijven ste
ken in medelijden. We zijn niet ge
diend met liefdadigheid: we hebben
vernieuwing nodig. Projekten zijn
meestal gebonden aan één persoon
die een goed werk doet. maar wat
blijft ervan over als die ene wegvalt?
Wij zeggen: er moeten minstens drie
landen zijn die ermee kunnen wer
ken, voordat we een nieuw program
ma beginnen. Zodoende is een ge
zonde doorwerking gewaarborgd."
En als je ziet hoe in een stad als
Lima verscheidene scholen in de
meest uiteenlopende wijken bezig
zijn met het nieuwe lesmateriaal,
kun je alleen maar heel dankbaar
zijn met het moedige en baanbre-
kenden werk van Celadec. Want ze
hebben een methode gevonden voor
alle schooltypes in alle landen van
Latijns Amerika. ..De steun van de
genen die geen steun hebben", staat
ergens op een muur in hun kanto
ren. De God van de Bijbel wordt
immers „der hulpelozen hulp"
genoemd.
(Sipke van der Land, de auteur van
deze bijdrage, reisde in opdracht van
de Unie School en Evangelie naar
Peru. Bijdragen aan de jaarlijkse
Uniecollectie kunnen gestort worden
op giro 515 te Voorburg. Uit de collec
tegelden worden meer dan honderd
projecten over de hele wereld bekos
tigd).
Korte dutdehik geschreven, hefst aan één kant getypte, boeven kunnen woolen
gostuurd naar Secretans Hoofdredactie Trouw/Kwartet. Postbus 859. Amsterdam. B4
pubtikabe wordt de naam van dé schrijver vermeld
Reclame
Naar aanleiding van het artikel inde
rubriek Consument over de Recla
me Code Commissie wil ik een per
soonlijke ervaring aan u kwijt. Ik
diende een klacht ln over een wer-
vingsadvertentie voor de marine, ge
richt aan Jonge mensen tussen de 16
en 20 jaar De commissie nam deze
klacht niet in behandeling, omdat
..haar reeds op het eerste gezicht
duidelijk was", dat mijn bezwaar
van sociaal-pedagogische' aard
was.
Bij de beoordeling van mijn klacht
is mijns Inziens artikel 11 (reclame,
die kennelijk geheel of gedeelteijk
tot kinderen wordt gericht, mag
niets m woord of beeld bevatten
waardoor kinderen op enigerlei wij
ze worden geschaad of waardoor
/oordeel wordt getrokken uit hun
onkunde of natuurlijke goedgelovig
heid» over het hoofd gezien.
Zullen in ons land zaken zoals door
mij genoemd ooit nog eens werke
lijk objectief worden beoordeeld?
Rotterdam A. P. De Winter
Teleurstelling
Wie de mééste schuld heeft aan het
opnieuw mislukken van de kabi
netsformatie. laat ik even buiten
beschouwing. Wel wil ik mijn diepe
teleurstelling uitspreken over dit
feit Na drie maanden moeizaam
overleg, zijn we nu nog verder van
huls dan direct na de verkiezingen.
Werkloosheid en Inflatie waren de
grote bedreigingen van ons bestaan!
Die moesten vooral snel en doeltref
fend worden bestreden. Na drie
maanden staan we wéér reet lege
handen! En dat na een verkiezings
uitslag. waarbij het Nederlandse
volk zich zo duidelijk had uitgespro
ken. Betrokken partijen hebben
zichzelf een brevet van onbekwaam
heid uitgereikt, en zich het onwaar
dig gemaakt Zo graaft de democra
tie haar eigen graf en haalt men de
verfoeide dictatuur zelf binnen.
Den Haag
T. van Dam
Onze adressen:
AMSTERDAM:
Postbus 859
Wibautstraat 131
TM 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Postbus 948
Weslblaak 9 Rotterdam
Tal. 010-115588
DEN HAAG/LEIDEN:
Postbus 101
Parkstraat 22. Den Haag
Tal. 070-489445
ZWOLLE/GRONINGEN:
Postbus 3
Melkmarkt 56. Zwolle
Tel. 05200-17030
Zendingskerk
Zeven Jaar geledei/nam ds. M. J. C.
Visser afscheid van zijn hervormde
gemeente in Rotterdam. Hij kreeg
A O W. en hij ging met emeritaat
Over enkele weken zai ds. Visser
afscheid preken in de Zendingskerk.
Hij heeft dan 7x7 Jaar gewerkt in de
wijngaard, waarvan de laatste vier
Jaar als onze pastor in de Zendings
kerk. waar wij hem node zullen mis
sen. Helaas heeft de erudiete predi
kant Visser op rotsen geploegd en
wind gezaaid. Want wat schrijft
Trouw dinsdag? „Dr. Frederikse
heeft afscheid genomen van Wasse
naar en gaat pastoraal werk doen in
de Zendingskerk in Ermelo onder
hen die van het evangelie vervreemd
zijn." Mijn vrouw, mijn zoon en lk
behoren met driehonderd andere ge
zinnen tot die vervreemden. Wel ver
toeven wij in een vreemd land, zoals
eertijds Abraham, maar wij zijn
geen vreemdelingen In Jerusalem,
zoals de schrijver van dat stukje ln
Trouw dinsdag.
In Tijd en taak (onafhankelijk blad
voor evangelie en socialisme)
schrijft ds. L. H. Ruitenberg een
artikel onder de kop: Actiegroepen
kunnen ook falen. Hier ls het slot
van zijn stuk:
..Zet ze op een rij. op een lange rij, al
die actie-groepen op al die gebieden
Bellamy. Esperanto, de Doleantie
(Ja. ook die is als actiegroep begon
nen!) het veganlsme en ga zo maar
door en begrijp hun noodzaak,
hun grenzen, hun gelijk, hun invloed
maar ook hun falen Integraal slaagt
er nooit een actiegroep. Zonder zin
zijn ze evenmin.
De Invloed ls wisselend en soms
op andere gebieden inwerkend, dan
waarop men begonnen is. Die be
daagde drankbestrijders, die over
deze dingen spraken, hebben elkaar
een beetje bemoedigd door de din
gen zo te stellen ais hierboven ge
beurde. Ook ln dit geval geldt: de
zaak is beslissend. En de zaak van
de verslaving blijft aan de orde.An-
ders dan toen er méér sociale con
trole was, anders dan toen wij beter
besef hadden van onze gemeen
schappelijke maatstaven, anders
dan toen men dacht dat wetten de
zeden konden beheersen. Maar ook
nu: dreigend, verwoestend, onder de
tonen van vrolijke melodietjes het
stomme zwijgen van honderddui
zenden verslaafden en hun leeddra
gende verwanten camouflerend.
Dan ls het onbaatzuchtig present
zijn, het onnadrukkelijk aandacht
schenken noodzakelijk. Actiegroep?
Ik weet geen naam. Als de actie
heid ln principe geen belemmering
tot het ambt. Hij zegt:
„Er zijn mensen je kunt dit be
treuren of niet die om allerlei
redenen niet regelmatig meeleven
met de diensten en toch de kwalitei
ten bezitten om ouderling of diaken
te zijn. Die mogen we dan ook bena
deren. vind lk. Op de laatste kerke-
raad hebben we daar een hele dis
cussie over gehad. Je kunt natuur
lijk niet het aanbieden van het ambt
gebruiken als een soort evangelisa
tiemiddel, maar als de betrokken
heid bij kerk en geloof er wel ls,
maar niet geconcretiseerd kan wor
den, dan vind ik dat je wel mag
pellen bij die mensen. Bovendien:
de kerkgang is hier toch zo wat
zal ik zeggen .Ja goed en vrijblij
vend tegelijk, dat loopt door elkaar
heen.
„Het ls opvallend met hoeveel res
pect Jezus met mensen omgaat. Hij
laat ze in hun waarde, hij eerbiedigt
hun eigen waardigheid en hun
eigenaardigheid. Hij gaat met om
zichtigheid te werk. Treffende voor
beelden hiervan vind ik de beide
parallelle verhalen uit Markus. (7
32, 33). En zij brachten tot Hem een
dove. die moeilijk sprak en smeek
ten Hem deze de hand op te leggen.
(Over aanraking gesproken!) Hij
nam hem terzijde, buiten de
schare...
8 22 En zij brachten een blinde tot
Hem en smeekten Hem deze aan te
raken. En Hij vatte de blinde bij de
hand en bracht hem buiten het
dorp
Buiten de schare, buiten het dop:
Jezus wenst er geen „demonstratie"
van te maken, met massa's mensen
er om heen. Hij heeft respect"
Tekening bij het artikel van me
vrouw Reedijk in „Woord en
Dienst".
uitgevoerd is. het doel niet bereikt
werd op het gebied van milieu,
van hygiëne, van machtsverhoudin
gen, van ontwaarding van het mens
zijn dai> blijft de zaak toch aan de
orde! Gelukkig dat er democrati
sche overheden en dat er geloofsge
meenschappen zijn. Zij kunnen
doorgaan, ook als actiegroepen
falen."
Respect
Samen op weg
Ouderling
Het gereformeerd Ouderlingenblad
van deze maand is gewijd aan de
vraag: wat wordt er van de ouder
ling verwacht? Bert Aaibers inter
viewde een niet met name genoem
de dominee .zijn naam doet er niet
toe" over diens kijk op de ouderling.
Deze predikant vindt randkerkelijk-
In het hervormde blad Woord en
Dienst schrijft mevrouw drs. L. C. J.
Reedijk-Boersma een artikel over:
respect. Hier zijn twee fragmenten
uit haar bijdrage:
„Hebben wij respect voor elkaar?
Ik hoorde een meisje van nauwelijks
zeventien, pas van school, als huis
houdelijke hulp werkend in een be
jaardenhuis, zeggen: „Die mevrouw,
daar moet je echt tegen optreden.
Dan zeg ik maar: zal ik de zuster
roepen? Dan wordt ze bang."
Het was echt geen onaardig meisje,
ze hield werkelijk van de oude men
sen. wier kamers ze deed. Maar het
ontbrak haar aan respect. En is dat
aan te leren? Soms twijfel ik er aan.
Het is in wezen een vorm van inner
lijke beschaving.
„Het zijn net kinderen" zei dit kind
van zeventien vertederd over oude
mensen, aan wie zij niet kon tippen,
wat levenservaring en wijsheid be
treft."
Ermelo
G. Boks
Leraren (3)
De heer Schotanus schreef in Trouw
van 30 augustus, dat de regering
honderden miljoenen guldens
pompt in het Algemeen Burgerlijk
Pensioenfonds, en dat alleen van
ons belastinggeld het welvaartsvast
pensioen kan betaald worden. In
„De Wachter" (orgaan van de bond
van gepensioneerde ambtenaren)
van juni 1970 staat het jaarverslag
van 1968 Het ABP 2 817.3 miljoen,
betaalde aan pensioenen uit 943.8
miljoen en verdiende dus 1973.1
miljoen. Dat bedrag werd uitge
leend aan de ataat. boven de 2 400
miljoen, die daar al uitstonden. Een
rijk ABP dus. dat vele miljoenen
guldens in de staatskas stort
MOSKOU(AP) Zeventienhonderd inwoners van 't Sowjet-russlsche Oorki hebben een petitie
getekend waarin zij de regering in Moskou vragen één van de gesloten kerken in de stad aan de
Wolga te heropenen.
Rotterdam
L. Hoogstad
De organisatoren van de actie heb
ben verklaard dat zij scherp in de
gaten worden gehouden door plaat
selijke partijfunctionarissen en dat
wordt getracht hen te beletten hand
tekeningen te verzamelen.
In de petitie staat dat in Gorki, eens
een van de grote godsdienstige cen
tra in Rusland, nu nog maar drie
kleine Russisch-orthodoxe kerken
open zijn voor de bevolking van bij
na anderhalf miljoen mensen. Er
wordt een vergelijking getrokken
met Moskou, zeshonderd kilometer
naar het westen, waarnaar schatting
voor ongeveer zes miljoen mensen
nog zo'n honderd kerken open zijn.
In de petitie wordt de regering ge
vraagd de opstellers van het docu
ment toe te staan hun eigen geld en
arbeidskracht te gebruiken om een
van de oude kerken van de stad te
renoveren die nu ongebruikt staat en
ln verval raakt
Het tekenen van een petitie is een
moedige daad in een land waar ge
loofsuitingen een aantal represailles
van verschillende aard met zich kan
brengen Geloofsvrijheid wordt we
liswaar officieel door de grondwet
van de Sowjet-Unie gegarandeerd.
Wij horen erbij
En het meisje ging
en zei tegen haar moeder:
Wat zal ik vragen?
En deze zei:
Het hoofd van Johannes de Doper.
(Markus 6,24-29)
Als Herodlas nu eens niet Herodias
geweest was, maar een echte
moeder. Wat had ze dan gedaan? Ik
denk, ze had dat dansend diertje bij
zich genomen en ze had 't in de ogen
gekeken en ze had 't tegen d'r hart
gedrukt en misschien was ze wel
weggevlucht, desnoods de woestijn
in. zoals die vrouw uit
Openbaringen 12, want in de
woestijn kom je soms beter terecht
dan in de society. Ik zou me kunnen
voorstellen dat ze met haar kind
gepraat had en het erop gewezen
had hoe lief ze het had en hoe in die
liefde van een moeder en een kind
toekomst is en dat je dan niet zoveel
nodig hebt en helemaal geen half
koninkrijk. Of dat vader dronken
was en maar wat zei en dat ze
daarom maar iets heel bescheiden
moest vragen. Ze zou het heus wel
krijgen. Maar ja. Herodias was
Herodias en geen moeder. Een
misvormd mensenkind, helemaal al
dood in haar haat en haar fantasie.
Als een steen. Nee. als een dood
organisme, waaruit monsters
tevoorschijn komt. Hoe verzint, in
Gods naam. een moeder het? Het
hoofd van Johannes de Doper! En
daarmee, met die boodschap stuur
je een kind weg. De hel in. Ja,
kinderen krijgen schijnt soms niet
moeilijk te zijn. En hebben ook niet.
Maar een moeder zijn! Zelfs Herodes
wordt nog even „zeer bedroefd"
maar zijn echte gevoelens zijn
gewend om snel te wijken als er
zoiets als prestige en dergelijke in 't
spel ls. Laffe mensen. Mensen. Uit
onze wereld. Wij horen erbij.
In het Hervormd Weekblad, orgaan
van de confessionele vereniging,
schrijft ds. S. Kooistra over het be
sluit van de (vrijzinnige) dominee L.
J. van der Kam om vanwege zijn
bezwaren tegen „Samen op weg" uit
de hervormde kerk te gaan en
doopsgezind te worden. Eén van de
bezwaren van ds. Van der Kam vor
men de klassieke belijdenisgeschrif
ten van hervormde kerk en gerefor
meerde kerken beide, en vooral het
feit dat zeker de gereformeerden
niet van zins zijn daarvan af te stap
pen. Ds. Koolstra:
„Ondertussen bewijst de brochure
van Ds. v. d. Kam het ongelijk van
de aanvallen van de rechtervleugel
in de Herv. Kerk op Samen-op-weg,
alsof de Oeref. Kerken zelf al vrijzin
nig zouden zijn geworden. Neen dan
voelt Ds. v. d. Kam goed aan, dat de
Geref. Kerken uitgaan van de nood
zaak van een gemeenschappelijke
basis van belijden en m.i. terecht."
maar het beleid van de overheid is er
op gericht de godsdienst beperkt te
houden en de communistische theo
rie te ondersteunen die luidt dat de
godsdienst zal uitsterven als onder
deel van het historisch proces.
Niettemin zien de godsdienstige ac
tievoerders in Moskou de petitie ln
Oorki als een van de tekenen dat de
goedsdienstige belangstelling in het
hele land weer toeneemt.Dit mani
festeert zich ook in het toenemende
aantal dopingen en het feit dat
steeds meer Jonge mensen naar de
kerk gaan.
ROERMOND Het diocesaan mis
siebureau van het bisdom Roer
mond is van mening, dat het recht- 1
streeks verantwoordelijk is aan de
curie-congregatie voor de voortplan
ting van het geloof in Rome. Het zal
dienovereenkomstig de gelden
rechtstreeks aan deze congregatie
overmaken, respectievelijk de be
steding ervan tegenover deze con
gregatie verantwoorden.
Dit wordt via de persdienst van het
bisdom Roermond meegedeeld
mede naar aanleiding van de brief,
die bisschop Gijsen van Roermond
heeft ontvangen van rector J.
Schoenmakers, nationaal directeur
van PMW (Pauselijke Missiewerken)
in Den Haag. In deze brief van 26
augustus j.l. deelt rector Schoenma
kers mee, dat het natonaal bureau
van PMW het Limburgse bureau In
ternationale Solidariteit (BIS) blijft
betrekken in de activiteiten van
PMW en het bureau blijft vermelden
in het officiële cahier van wereld
missiedag.
Het bureau internationale solidari
teit is de voortzetting van het Roer-
mondse diocesane instituut voor in
ternationale solidariteit en wordt
door bisschop Gijsen niet erkend.
De directeur ervan, Piet Nelen, die
het huidige BIS leidt, kreeg in 1975
ontslag. Achtergrond van het con
flict is het verschil in visie op inhoud
en betekenis van het missiewerk in
de kerk.
HAARLEM (ANP) - In een brief L
aan de plaatselijke kerkeraden in I
verschillende kerken heeft het Ne-
derlands Bijbelgenootschap (NBG)
gevraagd om hulp voor 1978: „Als u
uw collecterooster voor dat jaar
gaat opstellen, wilt u dan ook weer
een plaats inruimen voor de bijbel- dOOl
verspreiding."
Het NBG vraagt dit „met meer aan-
drang dan ooit" gezien de in de «JKA.
laatste Jaren wereldwijd enorm toe- rtnde
genomen vraag naar de Bijbel. Het ftlijd
afgelopen jaar werden meer dan 330
miljoen bijbels en bijbelgedeelten
verspreid door de internationaal iohee
werkende bijbelgenootschappen and li
van verschillende landen, onder wel- lagen
ke het NBG. Vele miljoenen mensen lat hi<
kwamen voor het eerst door middel /aarbi
van de bijbeluitgaven voor begin- :en oi
nende lezers in aanraking met de iruba
bijbelinhoud. Maar de wereldbevol- taat
king blijft toenemen en in nog ster- ijke fe
kere mate het aantal mensen dat
leert lezen. te me
Ijkheii
Tegelijkertijd zijn de kosten voor kocen
papier, drukken, binden en vervoer eferer
de laatste jaren aanzienlijk geste- lijken
gen. Het NBG moest zijn inspannin- open
gen wel uitbreiden en deed dat ten rijzen
koste van toenemende tekorten, 'ërde i
Iten,
Deze konden tot voor kort worden tn) ali
gedekt uit een eigen intern „fonds neneb
instandhouding van de arbeid", dat ilngln
nu echter geheel is uitgeput In de onstri
hervormde kerk kreeg het verzoek en de
van het bijbelgenootschap aan de liên k
plaatselijke kerkbesturen een harte- Taagsi
lijke aanbeveling mee van het mo- iet re:
deramen van de synode.
