Opgave: basis van
vertrouwen leggen
En de griffels griffelen voort
KUNST
Boek van de maand
mèt mini-veiling
De brief van Van Agt
Oude boeken
gooi je niet zomaar weg.
Streven nieuwe stichting:
Monument omgekomen
zigeuners plaatsen"
Commissie voor de Waddenzee
Wim Beeren
directeur van
museum Boymans
tedfil
30NDERDAG 25 AUGUSTUS 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet9
De volledige tekst van de gisteren door CDA-fractie-
ileider Van Agt aan formateur Den Uyl gerichte brief
(luidt als volgt:
Gisteren, 23 augustus, heeft U aan de
fractievoorzitters van de PvdA, het
jCDA en D'66 Uw voorstellen tot re-
i geling van het abortusvraagstuk in
het regeerakkoord toegezonden. U
I verbond daaraan het verzoek de de
finitieve standpuntbepaling van de
fractievoorzitters ten aanzien van
die voorstellen schriftelijk aan U
kenbaar te maken.
Gehoord de beraadslaging in de frac-
1 tie van het CDA. kan ik Uw conclu
sies niet aanvaarden. Dat wil niet
zeggen dat ik daarvan elk onderdeel
verwerp. Zo bestaat tegen de instel
ling van een commissie als voorzien
in punt 3 van Uw conclusies geen
bezwaar. Het werk van zulk een com-
missie kan zelfs waardevol zijn, mits
hetgeen Uw conclusies niet bepa
len met de opstelling van een
1 wetsontwerp wordt gewacht totdat
j die commissie haar rapport heeft
uitgebracht. Ook het gestelde in
punt 4 van Uw conclusies wil ik niet
met een louter negatief oordeel be-
leggen. Het eerste deel daarvan heeft
zelfs mijn hartelijke instemming: ik
waardeer het dat U op mijn voorstel
deze bepaling, gericht op de bevor
dering van een zo groot mogelijke
- zorgvuldigheid bij het verrichten
van abortus provocatus en met
name op de bestrijding van commer
ciële praktijken, in Uw conclusies
u heeft opgenomen.
Mijn fracties heeft tegen Uw conclu
sies twee wezenlijke bezwaren. De
eerste is deze. Van meet af aan heb-
X ben wij in het formatieoverleg de
opvatting kenbaar gemaakt dat het
kabinet zich tot taak behoort te
stellen de abortuskwestie aan te
li vatten. Wij zijn het er over eens dat
deze kwestie tot de belangrijkste
maatschappelijke problemen be
hoort. Wij zijn bezig een kabinet te
bouwen dat een zuiver parlementair
karakter zal dragen. Welnu, dan
mag dit kabinet deze kwestie niet
laten liggen, maar moet het tot zijn
I opdracht rekenen ook voor dit pro
bleem een oplossing te zoeken.
Dat zal heel moeilijk zijn, want tus
sen de partijen in het formatieover
leg bestaan diepgaande verschillen
van mening over dit vraagstuk en de
geschiedenis van de tot dusver on
dernomen pogingen tot het vinden
van een oplossing is niet bemoedi
gend. Ik heb voorgesteld in het re
geerakkoord te bepalen dat het ka
binet een beraadsgroep zal instellen
teneinde een begaanbare uitweg te
zoeken uit de impasse waarin het
probleem zich nu bevindt. Mits dit
voorstel niet met argwaan wordt be
keken maar in het vertrouwen dat
het bij ons voortkomt uit een con
structieve gezindheid, biedt het
kans van slagen.
In de loop van onze besprekingen
beb ik dit voorstel in die zin gepreci
seerd dat de beraadsgToep haar
werk zou moeten voltooien binnen
een bepaalde termijn, niet al te krap
bemeten (want het vervullen van
deze moeilijke opdracht is in tijd
nood vrijwel onmogelijk) maar toch
aanzienlijk korter dan een kabinets
periode. Nog belangrijker is het dat
ik aan de voorgestelde bepaling over
de beraadsgroep in uitdrukkelijke
bewoordingen heb toegevoegd dat
de instelling ervan betekent dat alle
partijen in het formatieovèrleg be
reid zijn tot heroverweging van han
oordeel wat een nieuwe wettelijke
regeling zou moeten of mogen be
vatten.
Daarmee gaf ik te kennen dat wij
bereid zijn a priori's los te laten. Wij
menen die bereidheid ook te mogen
vragen van onze partners in het for
matieoverleg. Met het verkwanselen
van principes heeft dit niets te ma
ken, van marchanderen is geen spra
ke. Waar het wel om gaat is dat met
de instelling van zulk een beraads
groep alle partijen een ernstige po
ging doen om elkaar alsnog te vin
den en dat zij de uitkomsten van het
te voeren beraad in welwillendheid
tegemoet zullen treden.
Tijdens onze discussie is gebleken
dat U in de instelling van een be
raadsgroep weinig heil ziet. Zou, zo
heeft U tegengeworpen, die groep na
vele jaren van discussie in andere
verbanden nog iets nieuws kunnen
bedenken? Ik meen van wel en heb U
dat in onze gesprekken toegelicht.
Een belangrijk bezwaar van U was:
wij politici mogen dit probleem niet
van ons wegschuiven maar moeten
er zelf mee in het reine komen. Mijn
voorstel had niet ten doel om de
verantwoordelijke politici van dit
probleem te ontlasten en anderen
daarmee op te zadelen. Niettemin
heb ik. om aan Uw bedenking tege
moet te komen, maandagavond laat
nog voorgesteld in het regeerak
koord te bepalen dat het kabinet
binnen zekere tijd na zijn optreden
een uitweg uit de impasse zal zoeken
De door Van Agt in het begin van zijn
brief ter sprake gebrachte punten 3
en 4 uit de conclusies van Den Uyl
luiden als volgt:
3. Het kabinet zal eveneens zo spoe
dig mogelijk een commissie instellen,
die tot taak krijgt binnen enkele
maanden te rapporteren omtrent de
ontwikkeling van feiten en omstan
digheden terzake van abortus en de
daaruit te trekken conclusies.
4. In afwachting van een herziening
van de wetgeving zal de minister van
Volksgezondheid zich verstaan met
organisaties en instellingen in de me
dische wereld om te bevorderen, dat
bij het verrichten van abortus zo
groot mogelijke zorgvuldigheid wordt
betracht, met name om commerciële
praktijken te weren. Met het oog op
de voorgenomen herziening van de
wetgeving wordt ervan uitgegaan, dat
geen gerechtelijke stappen worden
ondernomen resp. rechterlijke uit
spraken uitgelokt, anders dan op ern
stig vermoeden van kennelijke on
zorgvuldigheid in de medische behan
deling.
en daartoe een wetsontwerp zal op
stellen. Het zou dan aan het kabinet
worden overgelaten uit te maken
hoe deze taak kan worden volvoerd,
al dan niet met behulp van een be
raadsgroep. Het gaat ons immers om
de wezenlijke bereidheld.tot het zoe
ken in samenspraak naar een oplos
sing. niet om de daarbij te volgen
procedure.
Het tweede bezwaar van wezenlijke
aard dat mijn fractie tegen Uw con
clusies heeft is het volgende.
Steeds heb ik in het formatieoverleg
naar voren gebracht dat het C.D.A.
niet zou kunnen treden in een regeer
akkoord dat erop gericht is te be
werkstelligen dat een door de Ka
mers aanvaard initiatiefontwerp tot
wet zal worden verheven, welke de
inhoud ervan ook moge zijn. In punt
2 van Uw conclusies staat een daar
toe strekkende bepaling en wel in de
vijfde zin daarvan. (Hier doelt Van
Agt op de zin: Aan het tot wet wor
den van het ontwerp dat door de
beide Kamers is aanvaard zal mede
werking worden gegeven - red.)
Daarmee kunnen wij niet instem
men. Heeft die volzin niet eerder het
karakter van een prognose dan van
een verbindende afspraak? Naar de
tekst ervan zou men dit kunnen be
togen, maar de bedoeling ervan is
een andere, naar de toelichting op de
conclusies duidelijk maakt en mij
trouwens al was gebleken uit het
verzet dat de partners in het overleg
maakten tegen eventuele schrap
ping van deze passage.
Aan het slot van Uw toelichting op
uw conclusies brengt U de parle
mentaire democratie in het geding.
Van hetgeen daar geschreven staat
gaat de suggestie uit dat het CDA de
parlementaire democratie geweld
zou aandoen wanneer het niet be
reid zou zijn in een regeerakkoo d af
te spreken dat een initiatiefontwerp
dat door de Staten-Generaal is aan
genomen tot wet zal worden verhe
ven. Die suggestie moet ik van de
hand wijzen. Het behoort tot het
wezen van de coalitievorming dat
vertegenwoordigers van minderhe
den met elkaar akkoorden sluiten
ook over onderwerpen die bij een
vrije stemming in de Tweede Kamer
een andere regeling zouden krijgen.
In de afgelopen jaren is aan mijn
geestverwanten bij herhaling het
verwijt gemaakt dat zij samen met
een of meer oppositiepartijen'de me
ning van de parlementaire meerder
heid over omstreden zaken tot uit
drukking lieten komen. In de toen
bestaande situatie, waarin mijn
geestverwanten in de Kamer in een
slechts extraparlementaire relatie
tot het kabinet stonden, was deze
handelwijze oirbaar maar werd,
zelfs toen, gecritiseerd.
Ik hoop dat U in de reacties van de
fractievoorzitters, waaronder deze,
geen aanleiding zult vinden uw for
matiepoging te beëindigen. De ver
kiezingsuitslag wijst in sterke mate
naar een kabinet waarin de PvdA en
het CDA samenwerken. Die samen
werking kan voor ons land, zeker in
de moeilijke periode die voor ons
ligt, van grote betekenis zijn. Nog
teveel wordt de opstelling van de
partijen in dit formatieoverleg be
heerst door gebrek aan wederzijds
vertrouwen. PvdA en CDA achten
zich beide tot behoedzaamheid je
gens de ander gehouden. Het blijft
een opgave een basis van vertrou
wen te leggen."
KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KT*
U wilt de bibliotheek van uw grootvader inruimen, uf wat
ruimte creeren in uw eigen boekenkast.
Oft nu gaat om Statenbijbels of reisverhalen, boeken over
dieren of occultisme, als een boek nogin goede staat verkeert,
is het de moeite waard om even bij de Slegte
langs te gaan (bellen kan natuurlijk ook).
Misschien krijgt u er nog meergeld voor
dan u denkt.
De SIcgtc is een goeie voor uw oude boeken.
Boekhandel J. de Slegte B.V. Nieu wend ijk 200, Amsterdam.
Tel 02Q-23 25 40, Cooisingel 83, Rotterdam, Tel: 010-13 83 06.
Spuistraat 9, Den Haag, Tel: 070-63 07 12., Utrecht, Arnhem,
Eindhoven, Groningen, Leiden, Haarlem, Antwerpen, Gent,
Enschede.
Wanneer de Kinderboeken
week weer over ons losbarst
zullen tien zilveren griffels
aan tien auteurs worden
uitgereikt: aan
H. Barnard (voor Kon Hesi
Baka)
J. Cressey en T. Cole (De
Rattenvangers)
R. Dahl (Daantje de Wereld
kampioen)
A. Berhardt (Wie dit leest is
het vierde beest)
W. Hofman (Wim)
G. Kuyer (Grote mensen
daar kun je beter soep van
koken)
J. Prochazka (Milena)
M. Sachs (het boek van
Dorrie)
D. Buchanan Smith (We
gingen bramen plukken)
S. Wemström (De vergeten
haciënda)
en het zal best weer een heel
feest worden, in het HOT
theater in Den Haag. Al
grijpt menigeen naar zijn
hoofd bij het pogen de rede
neringen van de alwijze jury
(wie zouden daarin zitten,
denk je weieens) te volgen.
Vergeefs overigens, want
die zijn niet te volgen. Even
min als de overweging, al
Jaren geldig, dezelfde au
teur het volgend jaar wéér
te bekronen. In het regle
ment van bijvoorbeeld de
Jan Campertstichting ls dat
verboden. Dat sluit sommi
ge auteurs dan uit van een
toch stellig verdiende prijs,
wat jammer is.
Jammmerlijk vind ik het
evenwel dat met het zo na
drukkelijk achter elkaar be-
griffelen van een schrijver
enkele collega's die dat jaar
ook goed werk hadden ge
produceerd, worden ge
griefd in hun métier en be
lemmerd in hun verkoop.
Want wat dacht je, de men
sen kopen een bekroond
boek, al zou het het Spoor
boekje wezen (Ik zeg er even
bij dat ik zelf dit jaar geen
boek, tflthans geen kinder
boek heb bijgedragen aan
onze cultuur, want voor
zichtigheid blijft geboden).
Roald Dahl's DAANTJE is
hier besproken, evenals het
innige „We gingen bramen
plukken".
Maar niet „Milena", van
Jan Prochèzka, over een op
groeiend meisje in Molda
vië. waar het gras eindeloos
ver reikt als de zee. waar
zelfs de vos en de haas el
kaar welterusten wensen,
en wolken over de heuvels
glijden. Waar het altijd
waait, hier, tegen de grens
met Duitsland aan. „Niet
dat het er zo romantisch
toegaat. Milena, de moeder
loze dochter van een herber
gier, leidt een eenzaam le
ven, als meisje alleen tussen
de mannen, die aan de boor
torens werken, op zoek naar
tin, en ze ls de huishoudelij
ke hulp van haar vader. Ko
ken, wassen en strijken,
over je studie denken en
tegelijk merken dat de ruwe
kerels om je heen, die het
weekend achter de vrouwen
aanzitten, nog niet schijnen
te beseffen! dat je geen
kind meer bent, maar zo
langzamerhand een jonge
vrouw, verliefd nog wel op
Gaba die intern in de her
berg is, maar Milena nauwe
lijks ziet, behalve als er
overhemden gestreken
moeten worden. Milena, die
boodschappen van vrien
dinnen voor hem aanneemt,
zijn onregelmatige leven
kent, weet hoe sterk en
woest hij in zijn anarchisme
zijn kan; maar ook dat de
gescheiden vrachtwagen
chauffeur het meest van al
len afweet van boortorens.
Haar verliefdheid ergert
haar zelf ook. Haar vader
weet geen raad met zijn lie
verdje „dat doet wat ze wil,
gasten brutaliseert en soms
niet eens wil werken." Ze
heeft haar dromen, haar
aanbidders, al ls de bleke
chemicus nu juist geen
droomprins, ze heeft de
school achter zich, maar ze
is niet volwassen.
Zo is dit boek vol van de
tegenstrijdigheden, balan
cerend op de rand van alle
emoties van een zestienja
rige.
De machteloze woede van
het niet voor vol aangezien
worden zit erin, de puberige
jennerijen als Gaba zich
mooi maakt voor een avond
uit; agressie, als hij haar
eindelijk wil kussen, ver
warring, onzekerheid en
toch willen weten wat er
dan in 's hemelsnaam zo
bijzonder aan vrijen is. De
vastberaden weigering om
net als iedereen te vallen
voor de mooie Gaba, die ze
na de beslissende nacht
achterlaat; om in Praag te
gaan studeren, zonder hem
terug te zien. Dat alles aan
duidenderwijs. vol van de
beklemmende eenzaamheid
van een tiener, wie niemand
iets hoeft te vertellen om
dat ze In het ruige boorto-
renbestaan wel ziet en hoort
hoe het leven is. En die in al
die verwarring vrij is, en zelf
beslist, ook welke ervaring
ze wil. precies als de man.
BIJ Leopold, 12,50.
In het tweede boekje van
Guus Kuyer verhuist Made
lief, en verhulzen is niet zo
leuk als altijd wordt voorge
schoteld: verhuizen is: ont
regeld worden, je spullen en
je vrienden kwijt zijn, en er
zijn ook al geen kinderen in
de nieuwe buurt. Hoewel,
op haar zwerftochten ont
dekt Madelief het dichtge
timmerde huls, dat een
spook herbergt. Spook heet
Rob, negen Jaar, met zo zijn
redenen om ouders uit de
weg te blijven. Zitten blij
ven op school omdat-ie niet
kan lezen komt erbij, nog.
Madelief accepteert hij
die laat hem met haar on
verbiddelijke logica ook
niet eerder met rust. Zij
hoort de verhalen van Robs
huls vol kinderen en baby's.
Dit fantasiebestaan ver
schaft beide kinderen uite
raard veel bevrediging. La
ter bezoekt Madelief Robs
thuis, ze houdt de baby zelf
vast, die is zwaarder dan je
denkt, stinken doet hij ook.
door Gertie Evenhuis
Dezelfde baby wordt even
later door Rob van de hand
gedaan, voor een zacht
prijsje, maar later prijst hij
zelf het kind üit de markt
omdat hij haar toch wil
houden (Een concessie van
Kuyer aan het publiek?) Hij
moet wel erg de pest aan
ouders hebben (geen tele
foon, dan kunnen zijn
ouders hem ook niet opbel
len) maar vóór je Je eigen
ervaringen aan kinderen
opdist moet je ze wél ver
werkt hebben, geloof ik. In
een roman ligt dat anders.
Anderzijds leven veel kin
deren in zo'n situatie an
ders. Goedwillende buurt
bewoners zorgen tenslotte
voor een groter huis en welk
huis is dat? Jawel. Dus moe
ten Rob en Madelief weer
een eigen planeetje zoeken,
om met rust gelaten te wor
den. Het wordt een eilandje,
een krakkemikkig bootje
erbij, en het heet AMME-
HOELA. Nee. kinderen heb
ben niet veel kansen. Ik
denk het zelf ook vaak.
Maar ouders hebben bij
Kuyer ook geen enkele
kans. Er is nergens compas
sie met één groot mens die
misschien ook wel heel an
ders zou willen leven dan hij
doet. Je hebt de klappers
altijd op je hand als je van
grote mensen soep kookt.
„Ze moesten alle ouwe men
sen maar opruimen." zei
laatst een elfjarig kind te
gen mij, „die van boven de
30 bedoel ik. In Drente of
zo." Kuyer schrijft uitste
kend, hij heeft faal. Maar
zijn onderwerp ls in al zijn
boeken hetzelfde: gróte
mensen kunnen zich maar
beter voor hun hoofd schie
ten. Men leze er v.b Drie
Verschrikkelijke Dagen
eens op na. met die vreselij
ke, maffe, ouders erin, een
uitgezakte pa voor de tee
vee en een verveelde ma die
met de kapper vrijt, 't Is
minder glamoureus om over
gewone moeders en zich in
spannende vaders te schrij
ven. Want zo eenvoudig is
het niet om kinderen te
hebben, en 't goed te doen.
Ik kan het weten.
Een van de miniaturen die de stichting ROM ten bate van de
zigeuners verkoopt.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Met het doel in de ruimste zin de belangen
te behartigen van zigeuners én voor de miljoenen in de
laatste wereldoorlog omgekomen zigeuners een monument
te plaatsen, ls opgericht de stichting ROM (in de zigeuner
taal betekent rom: mens).
De financiën ervoor wil de stich
ting bijeenbrengen door de ver
koop van zilveren miniatuurtjes
en een bronzen en een zilveren
penning, alle taferelen uit het zi
geunerleven uitbeeldend. De prij
zen ervön variëren van 71 tot 876
gulden.
De nieuwe stichting denkt onder
meer aan het aankopen van een
stuk grond, waarop een sociaal-
culturele ontmoetingsplaats voor
Europese zigeuners gevestigd kan
worden, het voeren van acties
samen met politieke, weten
schappelijke en sociaal-culturele
organisaties om gelijkberechti
ging van de zigeuners te bewerk
stelligen, het kweken van een to
leranter klimaat waarbinnen de
zigeuners zichzelf kunnen ont
plooien en het lenigen van de er
gste materiële nood van de zigeu
ners.
Bij het verwerkelijken van deze
doelen wil de stichting zich laten
leiden door de wensen van de
zigeneurs zelf. Vandaar ook, dat
zigeunerleider Koko Petaio in het
stichtingsbestuur is opgenomen.
In het comité van aanbeveling
zitten onder meer de burgemees
ters van Amsterdam en Rotter
dam, dr Bram van der Lek, Twee
de-Kamerlid voor de PSP, Bouwe
Kalma, hoofdinspecteur van poli
tie in Rotterdam, prof. Ben Sijes
van het rijksinstituut voor oor
logsdocumentatie en de bioloog
Dick Hillenius.
Wat het monument betreft: dat is
al gemaakt (door Hel een Levano)
en moet alleen nog gegoten wor
den. De plaats waar het komt te
staan, is nog niet bekend. (Het
adres van de stichting: postbus
22682, Amsterdam de miniatu
ren en penningen zijn te bezichti
gen elke zondagavond tussen
acht en elf uur bij E. Claus, Am-
stelveenseweg 667, Amsterdam.)
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Het was een nogal ongewone en luidruchtige
persconferentie waarbij woensdag in Amsterdam het nieuwe
boek van de maand „Leven met antiek" werd gepresenteerd.
De gebeurtenis vond plaats in een
van de zalen van het veilinggebouw
van Sotheby Mak van Waay aan het
Rokin. Het begin was, zoals gebrui
kelijk, nogal rustig met een inlei
dend praatje over opzet en bedoeling
van de actie „boek van de maand".
Iedereen kon van papier meelezen
wat H. Pljfers (voorzitter van de
werkgroep) daarover te zeggen had.
En voor het stellen van vragen aan
de drie samenstellers van het boek,
Noortje de Roy van Zuydewijn, D. F.
Lunsing Scheurleer en Pieter Groot,
was ook weinig animo.
Leven kwam er pas in de brouwerij
toen door veilingmeester J. P. Gle-
rum 38 antieke voorwerken (meest
Jugendstil) geveild gingen worden.
„De kortste veiling in de geschiede
nis van dit huis, behalve die van
meneer Menten, want die ging hele
maal niet door," aldus de heer Gle-
rum, die op de van hem bekende
flitsende manier, met veel geestige
„terzijdes" de diverse nummers aan
de man bracht.
De belangstelling was zeer groot.
Kennelijk was ruime bekendheid ge
geven aan het feit dat men op deze
mini-veiling kon kopen met geld dat
de bezoekers aan de ingang in een
gesloten envelop werd overhandigd.
Fantasie-bankbiljetten weliswaar,
maar hier geldig betaalmiddel voor
eventuele aankopen.
Er werden forse prijzen gemaakt,
want er werd royaal geboden, vooral
door degenen die een goedgevulde
enveloppe hadden gekregen. Het
bied-enthouslasme was af en toe zo
groot, dat Qlerum, wie overigens
geen zee en geen bod te hoog gaat.
zich soms nauwelijks verstaanbaar
kon maken.
Het was een zeer originele introduc
tie voor het fraai uitgevoerde boek
„Leven met antiek" waarover wij
reeds eerder uitvoerig schreven, en
dat vanaf 1 september voor 19,50 in
de boekhandel te koop is. Na 1 okto
ber kost het 32,50.
Tiendaagse tournee van
Concertgebouworkest
AMSTERDAM Het Concertge
bouworkest is woensdagmorgen van
Schiphol vertrokken voor een tien
daagse toenee in Denemarken,
Schotland en België. De avond van
vertrek gaf het orkest al een concert
in Kopenhagen. Vrijdag hoopt het
in Schotland aan te komen voor vier
concerten in het Edinburgh Festi
val. Op 1 september reist het orkest
naar België voor zijn jaarlijkse deel
name aan het Festival van Vlaande
ren. Behalve twee concerten in
Edinburgh die door Bernard Hai-
tink worden gedirigeerd, staat deze
tournee onder leiding van de vaste
gastdirigent van het orkest Klril
Kondrasjin.
DEN HAAG (ANP) De minister
raad zal over het beleid inzake de
Waddenzee en de uitvoering ervan
van advies gediend worden door de
voorlopige interdepartementale
waddenzeecommissie. Dit blijkt uit
het koninklijk besluit, waarbij deze
commissie is ingesteld. Andere ta
ken van de commissie zijn onder
meer: het beheer van de Waddenzee,
voorzover dit een rijkszaak is. coör
dineren, overleg voeren met provin
cies en gemeenten over de Wadden
zee en desgevraagd of uit eigener
beweging adviezen verstrekken. De
commissie is ingesteld vooruitlo
pend op de regeringsbeslissing over
de nota Waddenzee.
Simpkins
Noortje de Roy van Zuydewijn, de schrijfster van het nieuwe boek
van de maand, Leven met antiek tijdens de presentatie van het
boek op een veiling in de hal van Mak van Waay in Amsterdam.
ROTTERDAM (ANP) - B. en w. van
Rotterdam zullen de gemeenteraad
voorstellen dr. W. A. L. Beeren. lector
aan de Rijksuniversiteit in Gronin
gen, te benoemen tot directeur van
het Museum Boymans van Beumn
gen in Rotterdam in welke functie
hij drs. Ebbinge Wubben opvolgt, die
met pensioen gaat.
Het personeel van bet museum is
dinsdag ingelicht. De selectiecom
missie hééft uit de kandidaten una
niem Wim Beeren gekozen. Hij is als
enige op de voordracht geplaatst.
Wim Beeren was kunstcriticus van
het Dagblad Het Vaderland in Den
Haag. wetenschappelijk medewer
ker. en hoofdconservator aan het
Haags Gemeentemuseum, hoofd
conservator en waarnemend direc
teur van het Stedelijk Museum in
Amsterdam, en wetenschappelijk
hoofdmedewerker in Groningen,
waar hij nu lector is in de kunstge
schiedenis en de ikonografie.
HU publiceerde o m. een essayistisch
overzicht van de moderne kunst dat
als „Beeldverhaal" in 1962 ver
scheen, en wqs hoofdredacteur van
de periodiek „Museumjournaal".
Ook organiseerde hij o.m. de ten
toonstellingen „Sonsbeek" en „Sons-
beek buiten de perken". Vorig jaar
promoveerde hij op de bundel „Een
relatie tot kunst; opstellen over mo
derne kunst, kunstenaars.Tcunstpoli-
tiek en kunstkritiek." Dr. Beeren is
49 jaar
Ongewoon concert op
carillon Westerkerk
AMSTERDAM Een ongewoon ca
rillonconcert zal zaterdagmiddag 27
augustus in Amsterdam te horen
zijn. Dan geeft de Amerikaanse pla-
nist-belaardier-componist Charle
magne Palestine een concert op het
carillon van de Westerkerk.
Charlemagne Palestine die in 1945 in
New York werd geboren heeft de
laatste jaren nogal wat opzien ge
baard tijdens festivals van heden
daagse muziek. Hij gaf daar piano
séances waarbij hij urenlang zonder
onderbreking een geïmproviseerde
muziek ten gehore bracht die voor
namelijk getypeerd werd door einde
loos herhaalde, bijna onveranderde,
muzikale patronen. Hij is dan ook
een van de voornaamste represen
tanten van de zogeheten „minimal
music". In Nederland, o.a. tijdens
het Jongste Holland Festival, is hij
ook enkele malen opgetreden. Pales
tine was van 1964 tot 1970 beiaardier
van de St. Thomas Kerk in New
York, waar hij naast eigen werk ook
muziek uitvoerde van Cage, Mes-
slaen, Foss en andere hedendaagse
componisten.
ADVERTENTIE
'n winkel vdldajt
