'Pijlerdam
zo open
imogelijk'
Kloof tussen CNV
en FNV groeit
Abortus-initiatiefwet moet uit parlement komen
Stel commissie in voor abortusprobleem
>rovincie Zeeland en comité SOS nu eensgezind over Oosterschelde:
Enig haalbare
is handhaven
van fiks getij
Prof. Muntendam:
Letterlijke tekst concept conclusies van Den Uyl
Massale vissterfte
in Apeldoorns kanaal
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet9
ioor Hans Schmit
[HOLEN Het comité samen
werking Oosterschelde SOS en
iet provinciaal bestuur van
Seeland hebben de afgelopen
aren waar het de toekomst
ran de Oosterschelde betreft,
ijnrecht en vaak fel tegenover
lkaar gestaan. De Zeeuwse be-
ituurders pleitten voor een vol-
edige afsluiting van de zeearm
de samenwerkende milieuor
ganisaties en visserij groeperin
gen beijverden zich voor een
spen Oosterschelde.
Iu het kabinet maandag gaat pra-
en over de grootte van de doorlaat-
ipeningen in de pijlerdam <het com-
iromis waar het kabinet vorige zo-
ner toe besloot), zijn beide partijen
>chter eensgezind: zowel het provin-
iaal bestuur van Zeeland als het
omité SOS vinden dat de regering
noet kiezen voor de grootst mogelij-
ce doorlaatopening.
Iet kabinet kan kiezen uit drie mo
telij kheden: een doorstroomprofiel
'an 11.500 vierkante meter, waarbij
iet getijdeverschil bij Yerseke
vordt teruggebracht tot 2,30 meter,
een doorstroomprofiel van 14.000
vierkante meter met een getijdever-
ichil van 2,70 meter en een door-
itroomprofiel van 20.000 vierkante
teter met een getijdeverschil van
,10 meter. Het probleem schuilt in
le extra kosten, die voor de grootste
bpening 260 miljoen gulden en voor
de middelste opening honderd mil
joen gulden bedragen.
Drs. E. C. Boissevain, coördinator
van het comité SOS waarin 24 orga
nisaties zijn verenigd, over de te
nemen beslissing: „Wij zijn er nog
steeds van overtuigd dat een open
Oosterschelde met verhoging van de
bestaande dijken de beste oplossing
is. Maar de regering en de Kamer
lebben besloten tot een pijlerdam,
m uiterst kostbare operatie die
reel vragen en twijfels oproept. Als
e daartoe hebt besloten, moet je die
lam echter wel zo goed mogelijk
louwen en geen compromissen over
:ompromissen sluiten omwille van
iet geld. Elke wijziging in het getij
letekent een wijziging voor het ach-
erliggende gebied. Hoe meer je in
grijpt, des te groter de onzekerhe-
ien. Ook bij een doorstroomprofiel
ran 20.000 vierkante meter zijn er
log vele onzekerheden en risico's
'oor het milieu".
Sen enkel voorbeeld: bij de kleine
ipening zullen de schorren verzoe-
en en de gebieden tussen hoog en
aag water verloren gaan. Ook zijn
ir twijfels over de voortzetting van
le mossel- en oestercultuur.
Weinig overtuigend
Een van de overwegingen om die
belangrijke beslissing toch nog door
het demissionaire kabinet-Den Uyl
ie laten nemen, is dat in verband
met de voortgang der werkzaamhe
den uitstel niet langer mogelijk is.
Drs. Boissevain vindt de gehanteer
de argumenten echter weinig over
tuigend: „Een van de argumenten is
dat de studie zo lastig is omdat
steeds drie varianten moeten wor
den meegenomen. Ik vind het niet
juist om op grond van het verge
makkelijken van de studie los van
de andere aspecten een beslissing te
nemen. Ook het feit dat moet wor
den begonnen met de bouw van de
Philipsdam en de diepte van de sluis
daarin is geen sterk argument. Bij
de grootste doorstroomopening
moet de sluis twintig centimeter die
per worden. Die twintig centimeter
heeft alleen gevolgen voor zwaarbe
laden schepen bij laag water. Er zijn
veel van dat soort drempels en een
schipper die op getijde vaart, houdt
rekening met de getijdebeweging. Ik
vraag mij af: waarom deze haast
voor deze argumenten?"
Twijfels
Het is niet de enige vraag die rond
de Oosterschelde rijst. Onlangs nog
gaven ruim tachtig bekende Neder
landers in een open brief aan forma
teur Den Uyl uiting aan deze twij
fels. Drs. Boissevain: „Het laatste
voortgangsrapport over de studies,
dat vorige maand verscheen, werpt
meer vragen op dan er beantwoord
worden. Besloten is de constructie
van pijlers op putten los te laten en
te gaan werken met monolietpijlers,
pijlers op platen. Die kunnen niet
worden geplaatst met het catama
ranschip, dat dit jaar zou worden
besteld. De nieuwe methode scheelt
'n goed jaar, zodat er vraagtekens
komen achter 1985, het jaar waarin
alles gereed moet zijn. Is de nieuwe
constructie wel stabiel genoeg, hoe
zit het met de bodembescherming,
met de constructie van de schuiven,
hoe is de dam bestand tegen de
dwarsbelasting? Vragen waar het
antwoord op ontbreekt.
Mede gezien de risico's voor het mi
lieu die de pijlerdam (ook mét een
doorstroomprofiel van 20.000 vier
kante meter) met zich brengt en
gezien de onzekerheden met betrek
king tot de constructie van die dam
(de bouw ligt op de grens van het
technisch kunnen), dringt zich de
vraag op of een geheel open Ooster
schelde toch niet de voorkeur zou
verdienen. Volgens de onderteke
naars van de open brief aan de for
mateur wel. Zij willen dat een geheel
open Oosterschelde met tot delta-
peil verhoogde en versterkte dijken
wordt erkend als een veilige en vol
waardige oplossing.
Donquichotterie
Drs. Boissevain: „Technisch is het
mogelijk alsnog de Oosterschelde
open te houden. Of het politiek haal
baar is, weet ik niet. De opvattingen
zijn in de loop der jaren wel gewij
zigd. Toen wij een jaar of tien gele
den begonnen, werden wij uitgela
chen, zei men: dat is donquichotte
rie. Wij hebben door het ingenieurs
bureau Dwars. Heederik en Verhey
Oosterschelde
laten berekenen dat dijkverhoging
haalbaar is. Dat werd bestreden met
onder meer het argument dat de
noodzakelijke onteigening te veel
tijd zou gaan kosten. Maar de par
tiële dijkverhoging, waarmee men
nu bezig is, verloopt voorspoedig.
Wij zijn daar bijzonder gelukkig
mee, omdat wij vinden dat zo veel
mogelijk risiccfs moeten werden
vermeden, zowel voor het milieu als
de veiligheid."
„Daarbij komt nog het aspect van
de kosten bij de bouw van de pijler
dam, waarover nog veel onzekerhe
den bestaan en waarbij zich nog vele
tegenslagen kunnen voordoen. Bo
vendien zullen de kosten van bedie
ning, onderhoud en vernieuwing van
de schuiven in de dam hoog zijn,
ieder jaar opnieuw. Verhoging van
de dijken zal ongeveer twee miljard
gulden minder kosten dan de bouw
van een pijlerdam en dat is in deze
tijd, waarin de overheid zoekt naar
wegen om te bezuinigen, een belang
rijke besparing."
Op het eerste gezicht lijkt een volle
dige afsluiting om deze financiële en
technische redenen eveneens voor
de hand liggend, afgezien dan van
de onherstelbare vernietiging van
de waarden van de Oosterschelde.
Drs. Boissevain: „Er zijn nog maar
weinig mensen die voor volledige
afsluiting zijn. Een dicht bekken is
altijd gevaarlijk, om de eenvoudige
reden dat je het water niet op kwali
teit kunt houden, of het bekken nu
zoet of zout wordt. Maak je een zoet
bekken, dan rijst de vraag waar je
het water vandaan haalt om het
zout weg te dringen. En een zout
bekken gaat verzoeten, zie het Veer-
se Meer en de Grevelingen. Zodra
het zoutgehalte afneemt, neemt ook
de rijkdom van het leven af. Het
water moet zoet of zout zijn, anders
is er geen sprake van rijkdom. Een
blijvend zoet of een blijvend zout
Oosterscheldebekken is onhaalbaar
het enige haalbare is het handha
ven van een fiks getij. Dus een open
Oosterschelde. Dat bleek politiek
niet mogelijk en er is een compromis
gesloten. Ga daar dan niet weer een
compromis over sluiten, maar trek
de consequenties uit dat besluit en
kies voor het grootste doorstroom
profiel."
Wieringa over nieuwe federatie
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Het gaat niet goed met de samenwerking in de
Nederlandse vakbeweging. FNV en CNV dreigen, met de aange
sloten bonden, steeds verder van elkaar verwijderd te raken. De
bonden van overheidspersoneel zijn eigenlijk de laatste, waarin
nog wordt samengewerkt. Of dat zo zal blijven is echter lang niet
zeker.
Dat zegt voorzitter W. Wieringa van
de Nederlandse Christelijke Bond
van Overheidspersoneel (NCBO).
Volgende week presenteert de
NCBO zich met de ambtenaren ver
eniging ARKA in de nieuwe federa
tie CFO. Voluit heet die federatie:
Algemeen christelijke federatie van
personeel, werkzaam bij de overheid
en in de sectoren gezondheidszorg en
maatschappelijk welzijn. De nieuwe
organisatie wordt met 95.000 leden
verreweg de grootste bond binnen
het CNV. „Daarmee wordt het CNV
nog geen witte-boorden-club, zoals
vaak beweerd wordt," zegt Wieringa.
„De invloed van de NCBO, ook nu de
grootste bond binnen het CNV, is
niet onevenredig groot." Wieringa
wordt vooizitter van de federatie.
Eind 1975 publiceerden de hoofdbe
sturen van ARKA en NCBO een ver
klaring, waarin de federatie werd
aangekondigd. „Het is niet verant
woord nog langer gescheiden op te
trekken, hoezeer die scheiding ook
verklaarbaar is op historische gron
den," was in die verklaring te lezen.
Kort tevoren had Arka's concurrent,
de Katholieke bond van overheids
personeel (KABO) de stap naar de
FNV gemaakt.
De gesprekken met de Kabo, die al
enige Jaren aan de gang waren, wer
den toen stopgezet. In de verklaring
van de hoofdbesturen werd vastge
steld, dat Arka en NCBO „een ver
wantschap in uitgangspunten en
doeleinden" laten zien. De Arka was
toen al omgevormd van een r.-k. or
ganisatie tot een algemeen christelij
ke. De keuze van de Arka voor de
NCBO ruim een jaar na de verkla
ring, betekende ook een keuze voor
aansluiting bij het CNV.
DEN HAAG Prof. dr. P. Muntendam, oud-staatssecretaris
van volksgezondheid in het eerste kabinet Drees, en gezag
hebbend medicus binnen de PvdA heeft de kabinetsforma
teur via een artikel in het artsen-weekblad „Medisch Con
tact" voorgesteld, de hobbel van het abortusprobleem in de
kabinetsformatie te omzeilen door het instellen van een
nieuwe onderzoekscommissie. Hierdoor zou er in de forma
tie inhoudelijk niet meer over een abortuswetgeving gespro
ken hoeven te worden.
De commissie zou een duidelijk
beeld moeten schetsen van de te
genwoordige maatschappelijke
en medische aspecten van het ab
ortusprobleem. Al na een half jaar
zou de commissie klaar moeten
zijn met haar werk. Intussen zou
het parlement desnoods een
nieuw initiatiefontwerp kunnen
voorbereiden en zou de minister
van volksgezondheid een voorlo
pig wetje kunnen maken dat de
gang van zaken in de abortuskli
nieken regelt.
Reeds eerder in januari 1970 werd
een dergelijke commissie inge
steld, onder leiding van de Am
sterdamse prof. dr. G. J. Klooster
man, welke in 1971 een tussenrap
port uitbracht. Tot een eindrap
port kwam deze commissie niet
omdat onder het kabinet Bies
heuvel een wetsontwerp Stuyt-
Van Agt tot stand kwam tot rege
ling van het abortusvraagstuk.
Door de val van het kabinet Bies
heuvel kwam dit wetsontwerp
echter niet in behandeling.
Volgens prof. Muntendam is het
materiaal van de commissie
Kloosterman, dat nu al zo'n acht
jaar oud is, niet meer actueel ge
noeg om nog als basis te kunnen
dienen voor enig ontwerp.
In acht jaar is het aantal abortus
sen namelijk aanzienlijk gedaald,
zozeer zelfs dat Nederland een
van de landen in de wereld is waar
het aantal abortussen het kleinst
is. Dit is vooral het gevolg van een
beter gedrag op het gebied van
voorbehoedmiddelen. Wel is het
zo, dat er bepaalde risicogroepen
zijn, waar het anticonceptioneel
gedrag nog erg veel te wensen
overlaat. Dit zijn in toenemende
mate vooral de ongehuwde, zeer
jonge meisjes.
Verder wijst de heer Muntendam
ook op de veranderingen in de
medische techniek, met name
voor wat betreft de manier om
een abortus op te wekken. Hor
monale en farmaceutische midde
len zullen hier steeds meer de
plaats gaan innemen van mecha
nische.
Al deze veranderingen zullen
eerst in kaart gebracht moeten
worden, vindt de arts, omdat geen
enkele wetgeving doeltreffend
kan zijn, als men onvoldoende op
de hoogte is van de aard en de
omvang van het te regelen vraag
stuk.
Muntendam zou de ondeizoek-
commissie willen samenstellen
uit medische en maatschappij
deskundigen. De commissie zou
zich niet, zoals de commissie
Prof. dr P. Muntendam
Kloosterman, moeten bezighou
den met adviezen van wetgeven
de aard.
Ook wanneer de huidige kabi
netsformatie mislukt en CDA en
VVD eventueel aan één tafel gaan
zitten, vindt professor Munten
dam, blijft zijn voorstel nog rele
vant.
Hier volgt de volledige tekst van de concept-conclusies van
formateur Den Uyl ten aanzien van de regeling van het abortus-
traagstuk.
I Uitgangspunten
l Een nieuwe wettelijke regeling
fan abortus is in de komende kabi-
hetsperiode noodzakelijk. Sinds
1970 zijn een vijftal wetsontwerpen
terzake in het parlement aan de orde
feweest, zonder dat dit tot een nieu
we wettelijke regeling heeft geleid.
Naar vrijwel algemeen oordeel zijn
Ie huidige wettelijke bepalingen
iterk verouderd. Er heeft zich in de
Ifgelopen jaren een sterk afwijkende
iraktijk ontwikkeld. Uit een oog-
>unt van bescherming van de recht-
iorde is het niet aanvaardbaar, dat
jen bestaande wettelijke regeling en
jen maatschappelijk aanvaarde
Iraktijk gedurende een langere peri-
jde zo sterk van elkaar blijven afwij-
|en. De programs van de bij de for-
hatie betrokken partijen bepleiten
|an ook een nieuwe regeling.
Iinds 1970 heeft het vooruitzicht be-
jtaan op de totstandkoming van een
jieuwe wettelijke regeling. Dat heeft
literaard zijn invloed gehad op de
jouding van de rechter. Mocht het
Jitzicht op een herziening van de
wetgeving thans komen te vervallen,
]an wordt daarmee de rechter voor
pn onmogelijke taak gesteld en de
pwekerheid vergroot.
Het zou vdor de hand liggen dat
pn nieuw kabinet de indiening van
fcn wetsontwerp zou voorbereiden
faaromtrent kan worden aangeno
men, dat het een meerderheid zal
verkrijgen in beide Kamers van de
Staten-Generaal. Uit het gevoerde
overleg is gebleken, dat dit niet te
verwezenlijken is. Voor alle groepe
ringen in het parlement geldt de
regeling van abortus als een kwestie
van geweten. Door de bij de formatie
betrokken partijen is dat nog eens
nadrukkelijk bevestigd. Het CDA
heeft doen weten dat de regeling als
voorzien in het ingetrokken wetsont
werp-Gardeniers/Van Leeuwen voor
haar de uiterste limiet is waarbinnen
een regeling door het kabinet zou
kunnen worden voorgesteld. Het be
trokken wetsontwerp werd eerder in
de Tweede Kamer onvoldoende ge
steund. ftet staat vast dat voor een
dergelijk ontwerp geen meerderheid
in het parlement is te verkrijgen.
Het is gebleken, dat voor PvdA en
D'66 een regeling, als voorgesteld in
het ontwerp-Geurtsen/Lamberts/
Roethof/Veder om en nabij de grens
aangeeft van wat in geweten aan
vaardbaar wordt geacht. Het is mij
bovendien gebleken, dat indiening
door het kabinet van een dergelijk
ontwerp, dat wellicht een meerder
heid in de nieuwe Kamers zou kun
nen verkrijgen, niet tot de mogelijk
heden behoort.
Voor alle betrokken groeperingen
geldt, dat ten aanzien van de essen
tiële inhoud van de te treffen rege
ling marchanderen uitgesloten is.
Het moet ongewenst en onjuist wor
den geacht daar, waar in geweten
grenzen worden getrokken, een po
ging te ondernemen deze grenzen te
overschrijden.
3. Er is ondanks het opnieuw geble
ken niet te overbruggen verschil ten
aanzien van de inhoud van de wette
lijke regeling ook gemeenschappe
lijkheid. De overtuiging bestaat ge
meenschappelijk dat abortus uiter
ste middel is. Er is verheugenis dat,
mede dankzij betere voorlichting en
meer openhartigheid het aantal ab
ortussen daalt. Ook waar verschil
bestaat omtrent de aanvaardbaar
heid van abortus onder verschillen
de omstandigheden, is het inzicht
gemeenschappelijk dat de huidige
praktijk van klinische behandeling
van abortus verre te prefereren is
boven de beschamende praktijken
die nog zo kort achter ons liggen.
Er kan van overeenstemming wor
den gesproken over de noodzaak
van een regeling, die een strafrech
telijk verbod bevat van abortus,
waar het geldt een vrucht die naar
redelijkerwijs verwacht mag worden
in staat is buiten het moederli
chaam in leven te blijven, die de
commercialisering van abortus te
gengaat en die leidt tot een meer
doeltreffende regeling van het medi
sche toezicht.
Het niet te overbruggen verschil ligt
in de vraag wat de overheid binnen
de genoemde grens mag of moet
voorschrijven terzake van abortus.
4. Waar verschillend gedacht wordt
over de zedelijke aanvaardbaarheid
van abortus, dient de overheid te
rughoudendheid te betrachten in
het voorschrijven van dwingende re
gels en moet zij ruimte laten voor de
beleving van de persoonlijke verant
woordelijkheid van enkeling en
groep. Waar een regeling noodzake
lijk is en waar een regeringsontwerp
niet verwacht mag worden, zal het
kabinet zich moeten richten naar
een meerderheid in het parlement.
Geleg op de noodzaak van de tot
standkoming van een nieuwe rege
ling kan en mag dat niet anders
betekenen dan dat het nieuwe kabi
net het tot wet worden van een door
beide Kamers aanvaard initiatief-
ontwerp niet zal tegenhouden. Dat
laat onverlet de vrijheid van be
windslieden individueel om zich niet
vooraf te binden met de te nemen
beslissing akkoord te gaan en de
alsdan daaruit eventueel voortvloei
ende politieke gevolgen. De kabi
netsbeslissing als zodanig mag daar
door echter niet ongedaan kunnen
worden gemaakt.
5. Gezien de ernst en de draagwijdte
van het vraagstuk is het gewenst tot
nadere afspraken te komen omtrent
de te volgen werkwijze opdat ook
waar partijen niet in staat zijn te
komen tot overeenstemming over
de inhoud van een regeling, het dra
gen van de staatkundige verant
woordelijkheid voor de totstandko
ming van een regeling zoveel moge
lijk wordt beworderd.
II. Concept-conclusies
1. De totstandkoming van een na
dere wettelijke regeling van abortus
is geboden.
2. Het nieuwe kabinet zal terzake
van abortus een Initiatief van de
Kamer afwachten.
3. De minister van Volksgezondheid
zal zo spoedig mogelijk een commis
sie instellen, die tot taak krijgt bin
nen enkele maanden te rapporteren
omtrent de ontwikkeling van feiten
en omstandigheden terzake van ab
ortus en met name de afneming van
het aantal gevallen, de plaats waar
de verrichting geschiedt, de medi
sche benadering en de medische
ethiek. De commissie rapporteert
ten behoeve van de informatie van
Kamer en regering. Ze wordt samen
gesteld volgens de criteria, genoemd
in wetsontwerp 13.909, artikel 8.
4. Mocht een initiatief-ontwerp een
meerderheid in belde Kamers ver
krijgen, dan zal het kabinet het tot
wet worden van dit ontwerp bevor
deren, onverlet latend de vrijheid in
geweten van individuele bewinds
lieden.
5. In afwachting van indiening en
behandeling van een ontwerp terza
ke wordt ervan uitgegaan, dat geen
wijziging wordt gebracht in de thans
geldende praktijk, dat geen gerech
telijke stappen worden ondernomen
resp. rechterlijke uitspraken uitge
lokt, anders dan op ernstig vermoe
den van kennelijke onzorgvuldig
heid in de medische behandeling.
ARNHEM Massale vissterfte is
gistermiddag ontdekt in het Apel
doorns kanaal tussen de plaatsen
Wapenveld en Hattem. Over onge
veer tien kilometer zijn zeer grote
aantallen vis naar boven komen
drijven. De brandweer van Heerde
en enkele bedrijfsbrandweren, als
mede de BB doen verwoede pogin
gen om de vissterfte een halt toe te
roepen, door via pompen zuurstof in
het water te brengen.
Volgens een woordvoerder van het
zuiveringsschap De Veluwe zal men
vermoedelijk nog het hele weekein
de bezig zijn met pompen. De zware
regenval van de laatste dagen is de
oorzaak van de sterfte. De riolerin
gen konden de grote hoeveelheden
regenwater niet verwerken, waar
door aan het eind van het Apel
doorns kanaal het water geen zuur
stof meer bevat.
W. Wieringa
Met stelligheid zegt Wieringa, dat de
nieuwe federatie allerminst de be
doeling heeft „verdeeldheid te zaai
en onder de Nederlandse werkne
mers op grond van religieuze motie
ven." Het gaat er niet om, zegt Wie
ringa, tegenstellingen binnen de Ne
derlandse vakbewegingen te ver
scherpen. al tekenen tegenstellingen
zich wel duidelijker af. In dit ver
band noemt de CFO-voorzitter een
onlangs verschenen nota van de voe
dingsbonden FNV, „waarin de klas-
sestrijd-gedachte duidelijk leeft" en
spreekt hij over een „radicalisering"
van de ABVA, de NVV-ambtenaren-
bond.
Mr. J. B. N. Ruben, secretaris van de
nieuwe federatie en directeur van
het ARKA-bureau, voegt daaraan
toe: ,,Ik heb de indruk, dat binnen
de FNV vaak gedacht wordt: het
CNV, en de daarbij aangesloten or
ganisaties. hebben we helemaal niet
nodig."
Een deuk in de verstandhouding
tussen de ambtenarenorganisaties
is kortgeleden geslagen door het
raadselachtige protest van de
ACOP (groep NVV-bonden) tegen
vermeende aanslagen op de pensi
oenwetgeving. Het luide protest
werd door de ACOP „een schot voor
de boeg" genoemd, maar de top van
de nieuwe federatie CFO spreekt
liever over een afzwaaier, een regel
rechte misser. Van regeringsplan
nen, die een bedreiging zouden vor
men voor de, huidige pensioenwetge
ving, is immers geen sprake. De
standpunten van NCBO, Arka en
NVV-bonden over de pensioenen lo
pen overigens weinig of niet uiteen.
„Het schot voor de boeg is gelost
onder het motto: handen af van de
pen-
sioenen, dat door óns bedacht is. De
bonden van overheidspersoneel
hebben altijd één lijn getrokken.
Waarom is er dan met ons geen
overleg geweest over een eventueel
protest?" vraagt de heer Wieringa
zich af.
De heer Ruben: „Het is een ongezon
de zaak als de bonden elkaar probe
ren vliegen af te vangen met bepaal
de initiatieven. Met een concurren
tieslag zijn de Nederlandse ambte
naren niet gediend." CFO-voorzitter
Wieringa zal volgende week de wens
uitspreken, dat de samenwerking
met FNV-bonden en andere centra
les van overheidspersoneel gehand
haafd blijft.
De verwijdering tussen de ambtena
renbonden zou voor een deel te wij
ten zijn aan de afwijkende stand
punten, die NCBO en ABVA (NVV-
bond) hebben ingenomen over ac
ties tijdens het grote arbeidscon
flict, begin dit jaar. Als belangrijke
taak van de nieuwe federatie zien de
heren Wieringa en Ruben het stre
ven naar een regeling, die uitkomst
biedt in arbeidsgeschillen. Zijn over
heid en bonden het oneens, dan zou
een „commissie van arbitrage" inge
schakeld moeten worden als bemid
delaar.
De komende tijd zal de nieuwe fede
ratie vooral de handen vol krijgen
aan een bundeling van de activitei
ten, die ARKA en NCBO nu elk
afzonderlijk ontwikkelen. Een lang
gekoesterde wens van de bestuur
ders, uitbreiding met een aantal we
tenschappers, kan met de komst
van de nieuwe federatie ingewilligd
worden.
