1
Ex-KNIL-militairen eisen soldij
Personalia
9e tekening van een lezer
x>e gulle
Kerkgang-er.
F
Commentaar
Oproep (1)
Oproep (2)
Proces tegen de staat na dertig jaar strijd
Regenjas mee
B en W Rotterdam
sluit weer sexclub
sterren géén hoofdrolspelers
stuur een brief
niets begrepen
enright
MERDAG 20 AUGUSTUS 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Het Interkerkelijk Vredesberaad
(IKV) begeeft zich met
zijn oproep ons land via een demo
cratische beweging kernwapenvrij
te maken op glad ijs. Deze kerkelij
ke organisatie vraagt nu niet, zoals
in het verleden nogal eens gebeur
de, om bekommernis met de inter-
nationale situatie en inzicht in de
ingewikkeldheid ervan, maar wil nu
dat Nederland maar eens net als
Noorwegen en Denemarken de
cemwapens van onze bodem laat
verwijdereials een eerste stap
naar een kernwapenvrijwereld,
"t Het is goed dat het IKV met zoveel
klem zegt dat het verwijderen van
•de kernwapens uit Nederland
slechts een eerste stap kan zijn,
'want als het daarbij zou blijven, zou
de oproep niet vrij te pleiten zijn
/an schijnheiligheid.
Ieder weldenkend mens zal inzien
■*jdat kernwapens niet eenzijdig weg
te doen zijn ook al zou het westen
of het oosten al deze wapens in de
oceaan werpen, dan zou de kennis
lodig om nieuwe te maken, blijven
bestaan. En de stap van potentiële
kernmogendheid naar echte kern-
ie beslissing over het gebruik van
;ernwapens is voorbehouden in de
:erste plaats aan de president van
Ie Verenigde Staten en aan degene
lie toevallig de baas is in de Sowjet-
lnie. Wie zich de nadagen van
president Nixon nog herinnert, kan
I' zich indenken hoe labiel zelfs
iemand in deze positie kan zijn. En
A wij zullen de laatste zijn te beweren
IJ dat het Kremlin zich louter door
rationele overwegingen laat leiden.
^Trouwens, wie is daarginds de baas,
nu of over een paar maanden? De
leiding van deze grote landen is
h< soms in handen van mensen, die
*a niets menselijks vreemd is en dat
Be'jbetekent voor het kernwapen-
Mj „evenwicht" niet veel goeds,
jy povendien wordt, dit zogenaamde
nt evenwicht voortdurend bedreigd
du doordat een van de twee een tech-
ii« nologische doorbraak tot stand
brengt of meent tot stand te bren
gen of wanneer hij alleen maar
denkt dat de tegenstander zo'n
doorbraak tot stand zou kunnen
brengen.
Er bestaat geen kernwapeneven-
icht, want ieder streeft voortdu-
mogendheid is maar een wipje, zo
als wij hebben geleerd.
Neen, een kernwapenvrije wereld
moeten wij niet van het IKV ver
wachten. Daarvoor zijn de grote
mogendheden nodig, die kernwa
pens bezitten. Zij moeten tot een
akkoord komen, waarbij zij geza
menlijk, in een tevoren overeenge
komen proces deze wapens aan de
kant doen. Het vreemde is evenwel
dat deze grote landen, met name
Amerika en Rusland, al jaren een
gesprek over dit onderwerp voeren
in Genève. Dit gesprek sleept zich
voort zonder ook maar een uitzicht
van succes.
Verdedigers van het kernwapen
„evenwicht" zullen tegenwerpen,
dat men met het dreigen met de
onvoorstelbare verwoestende
kracht van de kernwapens er, dan
toch maar in geslaagd is, een kern
oorlog tegen te houden. Deze op
vatting lijkt te verdedigen, indien er
inderdaad sprake zou zijn van een
stabiele toestand, waarbij twee ge
lijkwaardige en traditionele part
ners elkaar in evenwicht houden.
Dit is echter een onrealistisch beeld
van de werkelijkheid.
rend naar een kemwapenoverwicht.
Het moeilijke is dat de waarheid
van deze stelling pas bewezen is als
het te laat is.
En trouwens wat houdt dat zoge
naamde evenwicht in? Speelt hier
enige ethiek nog een rol? Wanneer
enkele opgeschoten jongens een
weeklang een school met kinderen
gijzelen, houdt dat ons terecht uit
de slaap. Maar wanneer twee grote
landen het grootste deel van de
mensheid jarenlang in gijzeling
houden, gaan wij daar we meten
het af bij onszelf met weinig
ongemak aan voorbij. Zonder over
drijving kan men dit een absurde en
ethisch onaanvaardbare situatie
noemen.
De oproep van het IKV mag dan
absurd lijken, het kan de laatste
mogelijkheid zijn de volken op de
been te brengen tegen een absurde
situatie. De grote landen moeten
door hun eigen volken gedwongen
worden tot het serieus nemen van
de werkelijkheid waarin wij allen
terecht gekomen zijn. Wanneer de
ernstige oproep van het IKV daar
ook maar iets toe zou kunnen bij
dragen is deze niet vergeefs.
door Huib Goudriaan
AMSTERDAM De reeds der
tig jaar durende strijd tussen
de inmiddels bejaard rakende
ex-KNIL-militairen en de staat
der Nederlanden is opnieuw
opgelaaid. De Stichting
Rechtsherstel KNIL begint
voor de Haagse rechtbank een
proces tegen de staat, dat de
regering ertoe moet brengen de
nimmer uitbetaalde gevangen-
schapssoldij 1942-1945 aan de
rechthebbende voormalige mi
litairen van het KNIL (Konink
lijk Nederlands Indisch Leger)
of hun erfgenamen uit te keren.
De stichting zal haar actie onderstre
pen door met ingang van 30 augus
tus op dinsdag steeds twee man in
KNIL-uniform op wacht te zetten
voor het gebouw van de Tweede
Kamer.
Op 30 augustus dient de zaak voor
de Haagse rechtbank. De twee jaar
geleden opgerichte Stichting
Rechtsherstel KNIL is het proces
begonnen, omdat zij meent (dankzij
„nieuw ontdekte" feiten) zo stevig in
haar schoenen te staan dat de staat
wel zal moeten zwichten.
Voorzitter mr. J. H. Gillebaard van
de stichting zegt: „We hebben einde
lijk de feiten ontdekt waarmee Ne
derland in 1949 zich medeplichtig
heeft gemaakt aan de ontneming
door Indië van drie jaar gevangen-
schapssoldij aan veertigduizend Ne
derlandse militairen. De Indische re
gering besloot in februari 1949 die
soldij voor zichzelf te houden. Een
half jaar Inter, op 1 augustus 1949,
vond de toeëigening van die soldij
plaats, doordat de Indische regering
met het oog op de soevereiniteits
overdracht een vermogensbalans
verstrekte, waarop zij de soldijschul
den verzweeg."
KNIL-militairen in Nederlands-Indië
Kamer
straks op wacht voor het gebouw van de Tweede
Verzwegen
Maar kan de staat der Nederlanden
hiervoor tot op heden verantwoor
delijk worden gesteld? Mr. Gille-
baart vindt van wel. De hoge verte
genwoordiger van de Kroon in die
tijd, wijlen dr. Beel, liet dit „verzwij
gen" namelijk toe: „Hij verzaakte
zijn rechtsplicht door die daad niet
te schorsen."
Volgens mr. Gillebaart had de hoge
vertegenwoordiger van de Kroon
het recht om besluiten van de Indi
sche regering te schorsen, indien
deze in strijd waren met de grond
wet, de rechtszekerheid of funda
mentele menselijke rechten en vrij
heden. Dr. Beel had de plicht kennis
te nemen van de besluiten van de
Indische regering in die overgang
stijd naar een onafhankelijk Indo
nesië. „Dat hij desondanks het be
sluit om de soldij niet uit te betalen,
toeliet achten wij een onrechtmatig
verzuim van Nederland," aldus mr.
Gillebaart. In een brief aan de leden
van de Tweede Kamer wijst hij er
bovendien op dat de toenmalige mi
nister van Oveizeese Gebiedsdelen
mr. J. H. van Maarseveen, het spel
van het ontduiken van de uitbeta
lingsplicht meespeelde. „Omstreeks
september 1949 deed de minister op
de Ronde Tafelconferentie opgave
van de Indische schulden. Hierbij
verzweeg ook hij de post gevangen-
schapssoldij."
Discriminatie
Waarop is het recht om ook in ge
vangenschap (de KNIL-militairen
waren drie jaar krijgsgevangene van
de Japanners) soldij te ontvangen,
gebaseerd?
Mr. Gillebaart antwoordt: „Van
oudsher is het normaal dat een mili
tair in krijgsgevangenschap zijn sol
dij blijft ontvangen en de vooroor
logse Indische reglementen kenden
dit recht ook toe. Maar direct na de
oorlóg liet de Indische regering we
ten dat de toestand van 's lands kas
het niet toeliet dat die soldij werd
uitbetaald. De rechthebbenden wer
den toen enige jaren aan de praat
gehouden, totdat genoemd besluit
werd genomen de achterstallige sol
dij niet uit te keren."
De ex-KNIL-militaire hebben het
als een grote grief ervaren dat een
klein aantal andere KNIL-militai
ren, namelijk degenen die vanuit
Zuid-Afrika in dienst van het KNIL
waren getreden wèl gevangeschaps-
soldij ontvingen, evenals de militai
ren van leger en marine in Neder
land. „De mannen van de Konink
lijke Marine kregen de gevangen-
schappsoldij wèl, maar die van de
Indische marine, de zogenaamde
gouvernementsmarine, kregen het
niet. Men heeft gediscrimineerd tus
sen de soldaten in Nederland en die
in Indië", aldus mr. Gillebaart.
Speelde de huidskleur een rol?
„i eè. die speelde geen enkele ro
want vele militairen van de gouver
nementemarine zowel als het KNIL
waren Europeanen."
Rechtsherstel
De Stichting Rechtsherstel KNIL
hoopt met het komende proces de
aandacht van de Kamerleden op het
de ex-KNIL-militairen aangedane
onrecht te vestigen. „Wij vinden dat
wij met de nieuw ontdekte feiten de
zaak in beginsel al hebben gewon
nen en hopen dat het parlement de
regering zal duidelijk maken dat een
proces kan worden voorkomen door
de achterstallige soldij uit te beta
len. Het gaat ons overigens niet in
de eerste plaats om de duiten, maar
om het rechtsherstel. Als we hier
voor niet opkomen laten we de
rechtsstaat verloren gaan. De bedra
gen die zullen moeten worden uitge
keerd zijn voor huidige begrippen
ook vrij klein: de bruto wedde van
een sergeant in die tijd was twee
honderd gulden in de maand, dus
negenduizend gulden in drie jaar
krijgsgevangenschap."
Hoe hoog zal hel totaalbedrag zijn da
de staat, indien op de eis van de
stichting wordt ingegaan, zal moeten
uitkeren?
„Als de burger-militairen worden
meegeteld, naar schatting tweehon
derd miljoen gulden. We hopen dat
minister De Gaay Fortman van bin
nenlandse zaken dit keer meer aan
dacht aan onze zaak zal schenken,
dan in juni jongstleden, toen hij een
gesprek met onze stichting weiger
de. De minister zag toen in de mislei
ding niets nieuws."
Burgemeester Eemnes krijgt een
vrouwelijke burgemeester. Met in
gang van 16 oktober is als zodanig
benoemd mevrouw A. T. de Leeuw-
Mertens uit Baarn. Zij is nu raadslid
voor de PvdA en wethouder van de
gemeente Baarn.
Overleden Op 81-jarige leeftijd is
in Utrecht overleden de heer J. A.
Kolkman, van 1947 tot 1958 direc
teur van de Volkskrant. De heer
Kolkman begon zijn loopbaan als
boerenarbeider en werd later admi
nistrateur van de landbouwmaat-
schappij „De Peel" te Gemert. Hij
was bestuurder van de Bossche di
ocesane werkliedenbond, directeur
van de centrale volksbank en de
Nederlandse arbeidersbank te
Utrecht en later directeur van de
levensverzekeringsmaatschappij
Concordia. Hij was enige jaren pen
ningmeester van de KAB. In 1958
nam hij om gezondheidsredenen
afscheid van de Volkskrant.
Onderscheidingen Tot officier in
de orde van Oranje Nassau is be
noemd ir P. Bongers, districtshoofd
van het stoomwezen in het tweede
district (Dordrecht). Tot
ridder in de orde van Oranje Nassau
is benoemd J. Monsma in Het Bildt.
ekeningen. bj^ voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 859,
1 imsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbo'v
HET WEER door Hans<de Jong
OoK^
Het kan best zijn dat u tijdens
het weekeinde een aangenaam
zonnetje treft. Gebeurt dat, dan
zal de temperatuur op die plaats
niet tegen vallen met circa twin
tig graden. De kans op zo'n heer
lijke meevaller is het grootst op
de eerste daghelft. Met name 's
middags. Maar zonder de
onheilsprofeet te willen uithan
gen, zou ik toch iedereen die er
op uit trekt de raad willen geven
de regenjas mee te nemen. De
atmosfeer in West-Europa is en
blijft onstabiel en vooral in de
namiddag en -avond is de ont
wikkeling van een regen- of on
weersbui levensgroot. Het bin
nenland heeft daarvoor de beste
of zo u wilt slechtste papieren,
omdat de zon de lucht aan de
grond daar het sterkst ver
warmt.
Zo was het ook gistermiddag. In
het binnenland, vooral in het
oosten en zuidoosten, nam de
bewolking al vroeg in de middag
toe en vielen er rond half vier de
eerste regendruppels. Ook liet
de radio in toenemende mate
krakers horen wat wees op be
ginnend onweer. De medewer
ker uit 't Zand (noordoost Gro
ningen) zag omstreeks kwart
voor vijf een groot complex
buienwolken naar schatting op
20 25 km van zijn woonplaats.
Drie kwartier later meldde hij
zich weer. Er zat toen zowel een
bui ten oosten als ten westen
van zijn post. Duidelijk viel
waar te nemen dat de koppen
van de wolken in die hogere ni
veaus zeer snel opschoten. Er
zat iets explosiefs in.
Uit gegevens van ballonopstij
gingen bleek vrijdagmiddag dat
het op 3.000 meter hoogte
slechts een halve graad te koud
was, op 5.000 meter 2 graden,
maar dat de temperatuur op
7.000 en 9.0008 meter respectie
velijk vier en zes graden van de
normale waarde afweek (station
Hemsby aan de Engelse oost
kust). Als de toppen eenmaal
boven de 5.000 meter kwamen,
ging het hard.
Ook op verschillende andere
plaatsen kon men zeer spectacu
laire „bloemkolen" zien groeien.
Waar zo'n bui zich ontlast heeft,
kan het wel tot wolkbreukachti
ge regens zijn gekomen (in 't
Zandt ook hagel). De treksnel-
heid van de buien was namelijk
erg klein. De wind op 9.000 me
ter hoogte boven Hemsby was
niet sterker dan zestien km per
uur. Door die zwakke hoogte
winden rond een koude depres
sie boven Zuidoost-Engeland
(temperatuur op 5000 meter -
negentien graden daar) bleek
het gevaar voor windhozen niet
groot. Augustus is overigens wel
de maand voor zo'n fenomeen.
In augustus 1972 trok over een
camping bij het Amelandse Nes
een windhoos, die slachtoffers
eiste. In augustus 1963 kwamen
zowel hozen als een zomerstorm
voor waardoor zeilwedstrijden
van de Sneekweek voor de twee
de maal niet door konden gaan
(het was eerder al eens in 1956 zo
geweest). In 1954 (16 augustus)
deed op datzelfde Sneekermeer
een windhoos maar liefst elf
schepen kapseizen. In de jaren
'70 is op een uitzondering de
augustuswind vrijwel niet meer
uit de ban gesprongen.
Uit Marken vernam ik dat er in
juni in Canada weer records ge
broken zijn. Om een paar te noe
men: Victoria kreeg met 325
zonuren veel meer dan met dit
station toekwam, Eureka was de
zonnigste plaats met 488 uur. In
de Atlantische provincies viel
veel regen, in Chatham met 240
millimeter de grootste hoeveel
heid in juni sedert 1874.
Terug naar de actualiteit: De
Engelse depressie trekt eerst
naar het westen, daarna naar
het zuiden, terwijl een randsto-
ring langs Ierland in de richting
van Zuid-Frankrijk koerst. Mid
den op de oceaan trekt een vol
gende depressie (1006 millime
ter) vergezeld van fronten in de
richting van Ierland. Die zou be
gin volgende week bij ons de
onbestendigheid wel eens weer
wat kunnen doen toenemen.
HOOOWATER zondag 21 augustus: Vlls-
singcn 6 49-19.13. Haringvlletslulzen 7 07-
19.30, Rotterdam 0.07-21.16, 8chcvcnlngcn
7 51-20 18. IJmulden 8.38-21.05, Den Hel
der 0 40-12.41, HarUngen 3 01-14.55, Delf
zijl 5.00-17.12
HOOOWATER maandag 22 augustus:
Vlissingen 7.43-20.17, Haringvlletslulzen
.8,00-20,24, Rotterdam 10.00-22.11, Scheve-
nlngen 8 44-21 17. IJmulden 9.33-2206,
Den Helder 1.09-13 12, tfarllngen
3 31-15.31, Delfzijl 5 43-18.02.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM In de Rotterdam
se rosse wijk Katendrecht is giste
ren de tweede sexclub die is ge
noemd naar een lid van het college
van burgemeester en wethouders
gesloten. Het was de sexclub André
van der Louw, genoemd naar de
burgemeester. De zaak was een dag
eerder geopend, nadat een andere
club van de exploitant was gesloten.
Enkele dagen geleden werd dezelfde
procedure gevolgd bij de sexclub
Van der Have, genoemd naar de
wethouder die het prostitutiebeleid
onder zijn beheer heeft.
In de afgelopen dagen zijn acht sex-
clubs op Katendrecht op last van b.
en w. gesloten, een gang van zaken
die de woede van de exploitanten
heeft opgeroepen. Maandag, tijdens
de middagspits, blokkeerden zij
daarom de Maastunnel. Zij eisten
toen een gesprek. Dat werd hun toe
gezegd omdat het, aldus b. en w.,
toch al gehouden zou worden.
In totaal zijn dit jaar 26 sexclubs op
Katendrecht en elders in de stad
gesloten. Het gisteren gesloten pand
blijft onder politietoezicht. Tegen
eventuele bezoekers wordt proces
verbaal opgemaakt.
Wie realiseert zich ooit hoe inge
wikkeld het leven wordt als je niet
bij een lichtknopje, een huisbel,
een deurknop, een sigarettenauto
maat, de liftbel of de bovenste
kastplank kan komen? Als je niet
even je handen kunt wassen omdat
de kraan te hoog zit, niet de trap op
kunt, niks aan een draaideur hebt,
niet in de spiegel boven de wastafel
kunt kijken en nooit met tram of
bus mee kan? Zeker veertigduizend
Nederlanders die in een rolstoel zit
ten, weten daarvan mee te praten.
En behalve zij moeten ook nog eens
tegen de miljoen andere landgeno
ten met een lichamelijke handicap
van wie een derde met een ernsti
ge zich zo goed en zo kwaad
mogelijk door onze wereld vol ob
stakels heen slaan.
Een instelling die al vijftig jaar
probeert de zorgen van deze groep
te verlichten, is de AVO, stichting
voor arbeids- en welzijnszorg voor
minder-validen (bij de oprichting
betekenden die letters nog „arbeid
voor onvolwaardigen", maar dat
soort denkbeelden zijn gelukkig
bijna uit de wereld). De stichting
wil ter gelegenheid van het jubi
leum een cadeau geven aan al die
mensen die het zo moeilijk hebben
met tastbare en maatschappelijke
drempels: een klein stukje „land
zonder drempels", wat de AVO wil
realiseren door een recreatiecen
trum in de buurt van Dronten. Niet
alleen voor gehandicapten, maar
ook voor gezonden, zodat ze zich
daar samen kunnen ontspannen.
Er moeten bungalows komen, win
kels, caravans, een sportgebouw,
een zwembad en meer van die din
gen die typisch in een recreatie
park thuishoren, alles zonder één
drempel uiteraard. Het centrum
gaat zo'n twintig miljoen gulden
kosten en dat geld kan er komen
als iedereen meedoet. Dat betekent
dus een grote inzameling, maar
daar staat iets tegenover: vrijdag
trekt de AVRO haar hele tv-avond
voor de AVO uit, een avond waarop
veel te kijken valt. Niet alleen naar
wat de AVO doet en wil bereiken,
maar ook naar veel muziek (de
Cats, George Baker Selection,
Spooky St Sue en anderen), en
sport. Dat laatste is een soort „su-
perstar"-programma, waaraan be
kende tv-mensen van AVRO,
NCRV, VARA en KRO meewerken;
We noemen er maar een paar: Lous
Haasdijk, Berend Boudewijn, Jack
de Valk, Ted de Braak. Judith
Bosch, Ati Dijckmeester en Koos
Postema. Wat zij presteren op het
gebied van zwemmen, kanovaren,
hardlopen, boogschieten, wielren
nen, tennissen, hordelopen, volley
ballen, strafschoppen schieten en
touwtrekken is aanstaande vrijdag
te zien.
Ze hebben er allemaal flink voor
geoefend, maar bij de opnamen
liep het soms een beetje anders dan
de omroepen van hun sterren ver
wacht hadden. Zo lezen we in de
VARA-gods dat Philip Freriks „een
kracht van betekenis" bij het kano
varen moet zijn, maar achteraf
blijkt AVRO's Fred Oster op dat
nummer het sterkst. Freriks èn
Postema zijn wel de beste penalty
schieters en doelman Schrijvers
heeft ook een bal van NCRV's Ca
therine Keyl niet kunnen houden.
Willem Duys trapte verkeerd en
bezeerde zich lelijk en bij de vijf
maal 80 meter estafette moesten
Judith Bosch en Ati Dijckmeester
van de baan gedragen worden.
Oudste deelnemer is Jan Brusse
(56).
En dan maar afwachten of dit spek
takel het nodige geld voor het
„land zonder drempels" (zo heet
het programma ook) oplevert. Eén
ding is duidelijk: de sterren zijn dit
keer niet de hoofdrolspelers. Dat
zijn de mensen voor wie het spekta
kel op touw is gezet.
De spierkramp die Ati Dijckmeester (rechts) en Judith Bosch tijdens de
estafette overviel, heet in vaktermen „zweepslag". Na behandeling konden
de twee sportievelingen vanuit een rolstoel de verrichtingen van hun
collega's op het sportveld verder volgen. Of Ati en Judith vrijdag in „Land
zonder drempels" ook zo in beeld komen moeten we afwachten.
In de vroege ochtend van 15 Juli dit
jaar haalden gewapende mannen
de 30-jarige Osvaldo Lavalle (ge
trouwd en vader van één kind) weg
uit zijn huis in Muniz in de Argen
tijnse provincie Buenos Aires. Mo
gelijk, denkt Amnesty Internatio
nal, is Lavalle gearresteerd vanwe
ge zijn vroegere banden met de
socialistische arbeiderspartij; er Is
niets bekend van enig politiek con
tact ten tijde van zijn arrestatie.
Sinds de dag waarop hij opgepakt
werd, is Osvaldo Lavalle verdwe
nen. Hetzelfde is onlangs gebeurd
met Eduardo Vlllabrille uit de stad
Buenos Aires; hij was tot op dat
moment van zijn arrestatie een van
de leiders van de Jeugdbeweging
van de socialistische arbeiderspar
tij, een overigens niet-gewelddadl-
ge organisatie.
De laatste Jaren zijn in Argentinië
veel leden van deze arbeiderspartij
en andere politiek linkse en cen
trum-groeperingen opgepakt of
ontvoerd. Een aantal van hen is
spoorloos verdwenen; aangenomen
wordt dat zij vermoord zijn of vast
gehouden worden in geheime cen
tra waar martelen aan de Qrde van
de dag is.
Wie een brief wil schrijven naar de
verantwoordelijke autoriteiten zou
daarin op beleefde toon zijn
verontrusting kunnen uitspreken
over de niet aflatende golf van ar
restaties, gevolgd door onverklaar
bare verdwijningen. Als voorbeeld
kunnen de heren Lavalle en Villa-
brille genoemd worden, voor wie
briefschrijvers bescherming kun
nen vragen tegen willekeurige be
handeling, en verder óf vrijmaking,
óf, als dat niet mogelijk zou zijn,
een officieel proces. Brieven moe
ten gestuurd worden naar: Sr. Sub-
secretario del Interior Ministerio
del Interior Balcarce 50; Gral de
Division O. Suarez Mason, Premer
Cuerpo del Ejertico Ave Santa
Fe y Luis Ma Campos; Captain
Oualtar Allara, Subsecretario de
Relaciones Exteriores Arenales
761; onder alle drie adressen moet
worden toegevoegd: Buenos Aires,
Argentina. Voor wie (ook) wil
schrijven naar de Argentijnse am
bassadeur in ons land dat kan in
het Nederlands volgt hier het
adres; Z.E. de heer Rafael M. Vaz
quez Javastraat 20 Den Haag.
Een dierenarts uit de Italiaanse
stad Padua is op z'n 68ste op een
nieuw beroep overgestapt: huis
arts. „Voor ik met werken stop",
zou deze meneer Andolfatta gezegd
hebben, „wil ik een dokter voor
christenen worden in plaats van
voor dieren". De kersverse huisarts
heeft dan ook, weet „De Bejaar
den", volgens de Nederlandse die
renartsen niet veel van de bedoelin
gen van de diergeneeskunde be
grepen.
De Amerikaanse acteur John
Shuck, de laatste tijd bekend als
televisie-robot Yoyo uit „Holmes
en Yoyo", maar meer nog als ser
geant Enright, rechterhand van
t.v.-commissaris McMillan, was
voorbestemd om net als zijn vader
hoogleraar te worden. Volgens het
omroepblad Veronica was hij al ver
gevorderd hij zou al Engels en
wijsbegeerte gedaan hebben
toen hij van de ene dag op de
andere overstapte naar de toneel
school. Vader professor was woe
dend, maar dat is nu a! heel lang
geleden. Of het bij toneel, film en
t v. blijft is de vraag maar, want
John denkt alweer aan verande
ring: hij wil nu operazanger
worden.
