Geld alleen maakt niet gelukkig
t
De tekening van een lezer
Commentaar
Ontwikkelingshulp rijke landen weer lager
Wetsovertreding? (1)
Wetsovertreding? (2)
VVDM biedt
handtekeningen aan
voor nachtpermissie
Niks met niks
Strandweer:
namen zijn soms verwarrend
mooi beroep
rolstoel-bus
in gevaar
jojo
INDEROAG 18 AUGUSTUS 1977
BINNENLAND
T rouw/Kwartet5
I Als wetten slecht worden nageleefd
1 kan de fout aan twee kanten zitten:
of bij de wetgever of bij de overtre-
der. In het geval van de Wet Uni
versitaire Bestuurshervorming die
acht jaar nog niet behoorlijk
"functioneel is het moeilijk een
^keus te maken uit deze beide noge-
-jlijkheden.
Wetsovertreding (als men deze
krachtterm hier mag gebruiken) is
.niet een privilege van instellingen,
hoger onderwijs, al begint het
de laatste jaren wel op te lijken.
flDe invoering van de beruchte colle
gegeld-wet van de voormalige mi
nister De Brauw bleek 20 moeilijk
dat een volgende regering de wet
haastig moest inslikken. De wet op
de herstructurering van het weten
schappelijk onderwijs is met einde
loos veel vertraging tot stand geko-
-^men en nog altijd is de minister niet
Izeker van voldoende medewerking
van de universiteiten. De wet Uni
versitaire Bestuurshervorming van
ex-minister Veringa blijkt na acht
jaar nog niet voor de helft inge
voerd.
Universiteiten beschikken over een
jj keurcorps van jiiristen in de vorm
■van een juridische faculteit. Kenne-
Toch blijft de wet van 1970 een
interessant experiment en men zou
willen dat de universiteiten meer
van harte meewerkten aan een goe- 1
de uitvoering ervan. De voor de
universiteiten gekozeq bestuurs
vorm loopt in menig opzicht vooruit
op de maatschappelijke ontwikke
ling in andere secoren van de maat
schappij, Universitaire geleerden
hebben nogal eens de neiging ande
ren te vertellen hoe het moet; in dit
geval hebben zij een mooie gelegen
heid zelf het goede voorbeeld te
geven.
lijk is dat nog geen waarborg voor
een absolute gehoorzaamheid aan
de wet. Het tegendeel lijkt soms
waar. Juist universitair geschoolde
wetsovertreders blijken hoog be
gaafd in het verzinnen van uitvluch
ten en in het goed praten van eigen
overtredingen.
Of dat in dit geval ook zo is laten we
nog even in het midden. Toen de
studenten in 1969 massaal ten strij
de trokken tegen de bestaande hiër
archie was duidelijk dat een meer
democratische bestuursvorm nood
zakelijk was. In ijltempo werd een
wet gemaakt. Een experimenteer-
wet met tal van schoonheidsfoutjes,
maar toch een wet die recht deed
aan het verlangen naar meer demo
cratie.
De universiteitsraden en colleges
van bestuur hebben inmiddels een
vaste plaats verworven in het uni
versitaire bestel. Maar het functio
neren van (sub)faculteitsraden en
vooral van vakgroepen gaat nog
moeizaam. Er wordt geklaagd over
de papierwinkel die de wet met zich
meebrengt, over gebrek aan kwali
teit en over vergadermoeheid. Dat
zijn begrijpelijke klachten, die de
animo voor deze wet er niet groter
op maken.
Wanneer de bereidheid daartoe be
staat, lijkt de vraag hoeveel jaar de
invoering van de wet uiteindelijk
vergt ons van minder belang. Ingrij
pende hervormingen worden nu
eenmaal niet met één pennestreek
van de wetgever werkelijkheid. Als
in 1980 voldoende vordering is ge
maakt op de weg naar meer demo
cratische verhoudingen, kunnen we
best tevreden zijn. Ervan uitgaande
dat dit lukt, schorten we de schuld
vraag nog maar even op.
door Nico Kussendrager
Ontwikkelingssamenwerking
heette in het verleden „ontwik
kelingshulp". De rijke landen
gaven een aalmoes aan de
arme en dachten daarmee de
Noord-Zuidtegenstelling bin
nen een paar jaar op te lossen.
Het heeft niet zo mogen zijn.
De verschillen tussen Noord en
Zuid zijn groter geworden in
plaats van kleiner. Wat ging er
fout?
Ten eerste bleef de hulp ver achter
bij de toezeggingen en ten tweede
moet de derde wereld het niet in de
eerste plaats hebben van buiten
landse hulp, maar vooral van meer
handelsmogelijkheden (en die blij
ven uit) en van een ontwikkeling „op
eigen kracht" (self-reliance).
Er zijn verschillende vormen van
ontwikkelingshulp. Het kan het stu
ren van deskundigen zijn, het bou
wen van een ziekenhuis of een school
maar ook het geven of op „zachte
voorwaarden" (lage rente) lenen van
geld. Dat is het verschil tussen pro
jecthulp en programmahulp. In het
eerste geval weet het gevende land
precies waar het geld naar toe gaat
(die school of dat ziekenhuis bij voor
beeld), bij programmahulp zijn al
leen de grote lijnen van het ontwik
kelingsbeleid van een land bekend.
Het ligt voor de hand dat de donor
als hij zijn twijfels heeft over het
ontwikkelingsbeleid in het alge
meen, de voorkeur geeft aan project
steun.
Een Nederlands veeteeltproject in Kenia.
Niet gehaald
Voor het tweedb ontwikkelingsplan
(1970-80) zegden de rijke leden van
de Verenigde Naties 0,7 procent van
het nationaal produkt toe. Die doel
stelling is bij lange na niet gehaald
en de hulpbedragen werden de laat
ste jaren eerder lager dan hoger. Zo
werd in 1976 door de rijke landen
verenigd in de DAC (ontwikkelings
hulpcommissie) 13,7 miljard dollar
gegeven, vrijwel evenveel als in het
jaar daarvoor. In feite liep door de
geldontwaarding en de wisselkoers
veranderingen de ontwikkelingshulp
zelfs terug. In percentages van het
bruto nationaal produkt verminder
de zij van 0,36 procent in 1975 tot
0,33 procent in 1976; dus de helft
minder dan de toegezegde 0,7 pro
cent. De voorzitter van de DAC,
Maurice Williams, schrijft dat alles
toe aan de slechte economische situ
atie in de rijke landen en daarin
heeft hij het trieste gelijk deels aan
zijn zijde.
De hulp van de Sowjet-Unie is nog
veel lager dan die van de westerse
landen. Moskou meent dat de ar
moede van de derde wereld hun
schuld is (zij hadden immers de kolo
niën), die zij nu ook zelf maar moe
ten oplossen. De steun van de
OPEC-(olie)landen was naar verhou
ding hoog, maar kwam vooral te
recht bij de OPEC goedgezinde
(vaak islamatische) landen.
Schulden
Het teruglopen van de ontwikke
lingshulp valt voor de derde landen
samen met een bijna niet meer te
torsen schuldenlast van naar schat
ting 150 miljard dollar. De goederen
die de ontwikkelingslanden moeten,
kopen werden steeds duurder (niet
alleen olie, maar ook kunstmest en
industrieprodukten), terwijl het af
zetten van de eigen grondstoffen op
de westerse markten steeds lastiger
werd door de economische terug
gang daar. Derde landep kwamen
daardoor zo in moeilijkheden dat zij
aanklopten bij de banken voor lenin
gen, die ze met liefde verstrekten
omdat zij juist door de recessie in
het westen hun geld niet meer kwijt
konden. Nu zitten beide partijen met
de gebakken peren: de banken met
uitgezette gelden die ze maar moei
lijk terug kunnen krijgen, de ontwik
kelingslanden met schulden die ze
bijna niet meer af kunnen betalen.
Er wordt gepraat over een schulden
regeling, maar voorlopig zullen daar
vooral derde landen waar grote wes
terse belangen liggen (Mexico en
Zaïre bij voorbeeld) voordeel van
hebben. Verder heeft het internatio
nale geldfonds (IMF) een „pot" ge
sticht (genoemd naar voorzitter Wit-
teveen) waaruit landen kunnen put
ten die aan de rand van het bankroet
staan. In plaats dat de derde wereld
door de ontwikkelingshulp de afge
lopen jaren er wat beter is komen
voor te staan ziet het er voor haar
slechter uit dan een paar jaar
geleden.
Groei
Nu is het ook de vraag of hulp helpt.
Ontwikkelingssteun was vaak vooral
gericht op economische groei waar
van de onderligeende groepen in ont
wikkelingslanden niet de vruchten
plukten. De rijken in die landen wer
den nog rijker dan ze al waren, en de
armen kregen het nog slechter dan
ze toch al hadden. Brazilië bewees al
dat het doorsijpelen van groei naar
beneden niet lukt. De steun hèeft
niet bijgedragen aan het vergroten
van de werkgelegenheid, het verklei
nen van inkomensverschillen en de
afhankelijkheid van de landen in de
derde wereld alleen maar vergroot.
Ook kunnen regerende élites de
steun gebruiken om bestaande pro
blemen te versluieren.
Fouten
Er kan geleerd worden van de fouten
die er zijn gemaakt bij de ontwikke
lingshulp, zoals de dictatuur van de
grote getallen: zoveel miljoen van
dit, zoveel miljard van dat. De pro
blemen in de derde landen worden,
daarmee van hun menselijke werke
lijkheid ontdaan. Na de tweede we
reldoorlog „werkte" veel geld in
West-Europa omdat daar bij voor
beeld vernietigde fabrieken weer
moesten worden opgezet. In de der
de wereld moet nog een hele ontwik
keling op gang worden gebracht. Als
die wat volgens sommigen het
geval is door steun uit de rijke
landen eerder wordt tegengewerkt
dan bevorderd, moeten we er dan
niet mee stoppen?
De derde wereld zelf praat wel over
een „moratorium": een tijdelijke
stopzetting van de steun om orde op
zaken te stellen en de afhankelijk
heid niet verder te vergroten. Dan
zou er veel mogelijkheid zijn voor
ontwikkeling zoals die door de India-'
se econooom P arm ar wordt gezien:
groei sociale rechtvaardigheid.
Maar zo'n moratorim is op het ogen
blik niet haalbaar; daarvoor is Noord
te zeer met Zuid verstrengeld.
Wel kan het besef groeien dat „ont
wikkelingsgeld alleen niet gelukkig
maakt". De derde landen zullen het
moeten hebben van meer handels
mogelijkheden (betere prijzen, het
openstellen van de westerse mark
ten). De onderliggende groepen in
die landen kunnen het beter krijgen
door een beleid van hun regeringen
dat meer gericht is op rechtvaardig
heid en werkelijke ontwikkeling.
Geld uit de rijke landen kan daaraan
bijdragen, maar is niet doorslagge
vend. de rijke landen zelf zullen (nog)
voorzichtiger moeten worden bij de
bestemming van de hulp. Wat geen
verlaging hoeft in te houden; inte
gendeel.
DEN HAAG Een delegatie uit de
VVDM onder leiding van de voorzit
ter van deze vereniging van dienst
plichtige militairen J. C. Tomson,
heeft gistermiddag lijsten met onge
veer 3500 handtekeningen afgele
verd bij het ministerie van defensie.
De tweede plaatsvervangend secre
taris-generaal mr. Ch. L. M. Schaep-
man heeft de handtekeningen in
ontvangst genomen.
Met deze handtekeningen wilde.de
VVDM kracht bijzetten aan haar
vrees dat de ontwerp-regeling voor
de nachtpermissie in de praktijk zal
betekenen, dat militairen in oplei
ding uitgesloten zullen worden van
hun recht op nachtpermissie.
In de nieuwe regeling voor nachtper
missie is bepaald, dat de soldaat
geen toestemming meer nodig heeft
om na 24 uur de kazerne binnen te
komen. Hij mag elders de nacht
doorbrengen, mits hij de volgende
ochtend weer op tijd op zijn werk in
de kazerne is. Om opleldingstechni-
sche of operationele redenen kan de
nachtpermissie echter worden inge
trokken, zo is in de ontwerp-regeling
bepaald.
Tekenbgen. bji^yoortteuf in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 659,
symsterdam. Naam en adres aan oe achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boeken6on
HET WEER door Hans de Jong
Weerrapporten
„Augustus maakt er een potje
van", aldus een van mijn hevig
teleurgestelde medewerkers in
het uiterste noordoosten. „De
weerman ook", zal hij hebben
gedacht, maar dat zei hij er niet
bij. Zo'n reactie was alleszins
begrijpelijk, want het was giste
ren toch helemaal „ouwe jon
gens krentenbrood". Heeft u de
zon nog gezien? Ik durf er wat
onder te verwedden van niet.
Grauwe wolkenslulers uit
Frankrijk, teweeggebracht door
tegen de koude grondlaag op
kruipende warme en vochtige
lucht, sloten elk staaltje vrien
delijkheid van boven, af.
Bepaald koud was het gisteren
middag, feitelijk vroege herfst,
met in het noorden maar 12 tot
13 graden, bij een krachtig uit
schietende noordoostenwind.
Heel wat mensen draaiden de
knop van de verwarming hoger.
Nog in de ochtend van woens
dag was er warme lucht aange
kondigd met temperaturen van
21 tot 27 graden. Wel, het warm-
tefront dat ons in een zomer
stemming had moeten brengen,
bleef steken. De kleine depres
siekern, die zich dinsdagmiddag
boven Noordwest-Frankrijk had
gevormd, slaagde er niet in be
langrijke vorderingen in noord
westelijke richtingen te maken,
maar draaide daarentegen over
Noord-Frankrijk naar het oos
ten weg. Achteraf is gebleken,
dat het hogedrukgebied bij de
Far Oer toch een te groot belet
sel is geweest om de Franse
warmte op Nederlands grondge
bied te krijgen.
De weerstand van het minimum
gaf ook Londen zware regenval,
en leidde tot overstromingen: 50
millimeter in 12 uur was te veel
ineens. Rond het middaguur
was er in Dinxperlo, niet al te ver
van Winterswijk, 15 millimeter
gevallen. In Groningen is het
vanaf vanochtend 10 uur niet
droog geweest. Daar viel 8 mm
regen. Rozenburg daarentegen
'meldde een erg sombere dag,
(geen sprankje zon), maar het
'bleef er droog. Temperatuur: 16
graden.
Een lezer uit Weert vraagt wat
meer bijzonderheden over het
weer in Limburg. Hij heeft ge
lijk: al te veel Rozendaal en Gor-
redijk zullen ze daar in het zuid
oosten niet lusten. De moeilijk
heid is, dat er nog niemand uit
die genoeglijke Limburgse kring
zich als rapporteur heeft ge
meld. Vandaag het weinige
nieuws, dat er van die kant bin
nenkomt. Misschien levert de
brief van de heer Labberté toch
nog wel een of ander contact
punt in het Limburgse op, Je
weet maar nooit. Hij vraagt en
passant ook nog, waarom het
weer bij hoge luchtdruk meestal
droog en zonnig is, en in een
depressie regenachtig. In een ge
bied van hoge druk doen zich
dalende luchtstromingen voor:
de stromingen worden al dalen
de warmer, warme lucht kan
meer waterdamp bevatten dan
koudere: weinig of geen regen.
In een depressie komen stijgen
de stromingen voor. Deze koelen
af, koudere lucht kan minder
waterdamp bevatten en er vor
men zich wolken, waaruit het
gaat regenen. Ook speelt mee
dat de winden in een hogedruk
gebied van het centrum uit naar
alle kanten uitwaaieren, dus
steeds meer ruimte krijgen en
niet de neiging hebben op te
stijgen en regen te produceren.
De lucht rondom een depressie
komt van alle kanten op het
middelpunt toe. De overstro
mingen dringen tegen elkaar
aan, en hebben wel de neiging
naar boven uit te wijken. Ge
volg: afkoeling, wolken, regen.
Vandaag slecht tot matig
strandweer.
HOOGWATER vrijdag 19 augustus. VUsslngen
5.32-17 46. Haringvlletslulzen 5.41-18.04, Rotter
dam 7 42-19.46, Schevenlngen 6 33-18.59. IJmul-
den 7.13-19.39, Den Helder 11.42Harllngen
1.57-13.46. Delfzijl 3.41-15.48.
Amsterdam
De BUL
Deelen
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Twente
VUsslngen
Zd. Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
BcrUjn
Bordeaux
Brussel
Frankfort
Oenève
Helsinki
Innsbruck
Klageniurt
Kopenhagen
Lissabon
Locamo
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorca
München
Nice
Oslo
Parijs
Rome
Split
Stockholm
Wenen
Zurich
regen
regen
regen
regen
regen
regen
regen
regen
regenbul
regenbul
geheel bew.
onbew
zwaar bew.
onweer
regen
geheel bew.
regenbui
regenbul
half bew
zwaar bew.
licht bew.
Ucht bew.
geheel bew.
regenbul
regen
half bew.
zwaar bew.
onbew.
onbew.
zwaar bew.
onbew.
onbew.
licht bew.
zwaar bew.
licht bew
zwaar bew.
licht bew.
onbew.
Erg vriendelijk dat de heer Janssen
uit het Limburgse Meterik die ons
op de vingers tikt, er bij zegt een
vergisslnkje helemaal niet zo ver
schrikkelijk te vinden, maar hij
heeft wèl groot gelijk: Maasdam
ligt niet in Limburg, maar in Zuid-
Holland. Een paar dagen geleden
lieten we een briefschrijfster in
„het Limburgse Maasdam" wonen
en dat was dus goed fout. Die fout
was voor de heer Janssen aanlei
ding om er een encyclopedie op na
te slaan, waarin hij de volgende
plaatsnamen vond die allemaal
met „Maas" beginnen: Maasbom
mel in Gelderland, Maasbracht,
Maasbree, Maasniel en Maastricht
in Limburg, Maassluis, Maasland
en Maasdam in Zuid-Holland,
Maashees in Noord-Brabant en dan
nog Maaselck in Belgisch Limburg.
Tien stuks dus, waaraan we nog de
volgende kunnen toevoegen; Maas-
elk in Nederlands Limburg, Maas-
driel in Gelderland, Maasdijk in
Zuid-Holland, Maaskantje en twee
maal Maasstraat in Noord-Brabant
en dan nog Maasband en De Maas
in Limburg.
Een overstelpend aantal Maas
plaatsen, en hoewel geenszins ter
verontschuldiging voor de fout
aangevoerd nogal verwarrend.
Zo zijn er nog veel meer plaatsen
die met dezelfde lettergreep begin
nen, soms sterk op elkaar lijken, en
dan vaak in heel verschillende de
len van het land liggen. Wie er zin
in heeft, moet maar eens naslaan
(in een telefoon- of plaatsnamen
boek bijvoorbeeld) hoeveel plaat
sen en plaatsjes beginnen met
Drie-, Vier-, Vijf-, Zeven- en Acht-,
met Oud- of Nieuw-, met Groot- of
Klein-, met Hoog- en Laag-, met
Lang(e)- of Kortte)-, met Water- en
Zand-, Berg- en Veld. En zo kunnen
we nog een hele tijd doorgaan,
want ook bijvoorbeeld het
aantal plaatsnamen dat begint met
Noord-, Oost-, Zuid- of West, met
Boven- en Beneden mag er wezen.
Misschien nog lastiger uit elkaar te
houden zijn de plaatsen, waarvan
Je denkt te weten waar Je ze moet
zoeken en die dan heel ergens an
ders blijken te liggen. Voor (De)
Willemstad hoef Je niet naar Cura
cao, want zonder „de" vind Je het al
in Brabant en mèt in Groningen.
Bethlehem in Israël? Natuurlijk,
maar ook in Groningen. Frankrijk
ligt in Gelderland, Zeeland in Bra
bant, Klein-Brabant weer in Zee
land, America in Limburg en Enge
land is zelfs driemaal in ons landje
te vinden: tweemaal in Overijsel en
éénmaal in Gelderland. Elim, dat je
alleen nog in de bijbel en in kruis
woordpuzzels tegenkomt, blijkt er
ook in Drente te zijn, en wie dacht
voor Kattenburg alleen naar Am
sterdam te kunnen, zit er ook
naast; dat is een plaatsje in Gro
ningen. (De) Veluwe ligt behalve op
z'n eigen plaats bovendien nog op
twee plekken in Brabant, het Spui
vind je behalve in Amsterdam en
Den Haag ook in Zeeland, en de
Kalverstraat en de Zeedijk zijn niet
alleen bekende straten in de hoofd
stad, maar ook nog plaatsen in
respectievelijk Noord-Brabant en
Overijsel.
Plaatsnamen kunnen erg verwar
rend zijn behalve voor wie er zelf
woont natuurlijk.
Aan de Oder, in de buurt van de Oostduitse plaats Frankfurt, staat deze uit
zijn krachten gegroeide boom. In de honderdveertig jaar van zijn bestaan
zijn z'n wortels zo grilljg bovengronds uitgegroeid, dat kinderen er gewoon
onderdoor kunnen lopen.
„Ik kan het eigenlijk nog niet zeg
gen, want ik verander later toch
van gedachte. Ik heb twee gedach
ten in mijn hoofd, nl. Ie: wiskundi
ge, omdat mijn vader het ook is en
het is een mooi beroep en dan kan
ik altijd wel op mijn luie gat zitten.
Wat ik wil hebben zal ik maar niet
vertellen, want dan worden ze mis
schien jaloers. 2e: truckchauffeur,
een zelfstandige, omdat het me
leuk lijkt om door Europa (mis
schien ook wel bulten Europa) te
rijden. Je ziet en leert nog eens wat.
Een zelfstandige omdat ik dan
geen reclame op mijn vrachtauto
hoef te hebben. Misschien kan ik de
twee beroepen wel combineren,
maar dat zien we dan wel weer."
(Uit een schoolkrant in Mantgum,
afgedrukt in de LeeuwarderCou-
rant).
den, dat het niet meer zou kunnen
jagen of eten. Ze vingen daarom vis
voor Jojo en gooiden het naar hem
toe, maar bijna altijd waren de
meeuwen er als de kippen bij, eer
der dan Jojo. De zeehond werd
zienderogen magerder en het enige
was nog om hem te vangen en van
het wurgende snoer te verlossen.
Maar Jojo liet zich zo makkelijk
niet pakken. Tot hij zich een paar
dagen geleden half ziek en uitgeput
zo dichtbij het haventje liet rond
dobberen, dat een strandwachter
hem met de hulp van een toerist en
een gepensioneerde tekenaar van
Walt Dlsney-films kon vangen. Jo
jo's vislijn is nu verwijderd en een
kapitein van de reddingsdienst
zorgt voor de zeehond tot Jojo weer
sterk genoeg is om z'n eigen kostje
bij elkaar te scharrelen.
Birma staat bepaald niet vooraan
in de rij van natuurbeschermers. In
Panda Nieuws, een uitgave van het
Wereld Natuur Fonds Nederland,
lezen we dat in dat land twee soor
ten krokodillen al totaal verdwe
nen zijn, de gaviaal en de moeras
krokodil. Van de kamkrokodillen
zijn er nog maar zo weinig over dat
die ook al op het punt staan van de
aardbodem te verdwijnen, maar
desondanks mag er nog steeds ge
woon op krokodillen gejaagd wor-
den. Officiële instanties bevorde
ren de Jacht zelfs: drie Jaar geleden
konden er nog tussen de drie- en
vierhonderd exemplaren worden
uitgevoerd. Dat wordt natuurlijk
vanzelf minder, maar dan is het
ook al te laat om er nog een stokje
voor te steken. Een ander dier dat
ernstig bedreigd wordt doordat de
plaatselijke bevolking op hem
Jaagt, is de dwergsiamang. Dat is
een klein soort gibbon die alleen op
de Mentawei-eilanden ten zuidwes
ten van Sumatra schijnt voor te
komen. Misschien dat de dwergsia
mang nog voor uitsterven behoed
kan worden; het Wereld Natuur
Fonds laat ondereoeken hoe groot
het aantal slamangs nog is, zodat
er eventueel beschermende maat
regelen genomen kunnen worden.
Ondanks zijn handicap was Jojo
zijn vrienden steeds te vlug af. En
toch wilden die vrienden uit New
port Beach in Californië niets liever
dan zeehond Jojo helpen. Als jonge
hond had Jojo in april dit jaar op
een of andere manier een vislijn om
kop en nek gekregen en hoe groter
hij werd, hoe dieper het snoer in
zijn vlees drong. De mensen van
Newport Beach waren bang dat het
dier er op de duur in zou stikken of
in elk geval zo jnlsvormd zou wor
In den Haag is sinds kort een bus te
huur niet duurder dan een gewo
ne autobus waarin éénentwintig
passagiers gaan: vijftien voor wie
een normale zitplaats beschikbaar
is en zes die met hun rolstoel ko
men. De bus, die volgens medede
lingen van het maandblad „Leef
tijd" door het touringcarbedrijf
Speedwell verhuurd wordt, heeft
aan de achterkant twee openslaan
de deuren en een opklapbare lift,
zodat het voor rolstoelgebruikers
een koud kunstje is om er in en uit
te rijden. Binnenin zijn ook specia
le beveiligingen aangebracht.
