Bewapening een verkeerde voorkeur Pluraliteit in de kerk De grond waarop u staat De kerken en het militarisme (IV) VANDAAG Voorbijganger^ KERK Trouw/Kwartet2 door Aldert Schipper Militaire regeringen bezorgen hun onderdanen niet meer vrede en welzijn - sjaloom maar brengen ongerechtigheid en onvrede over de mensen. Daarom zijn kerken als het goed is tegen dit soort regeringen. De sterk opgevoerde behoefte aan bewapening staat de ontwikkeling van het land in de weg. Dr. Julio de Santa Ana vindt bewapening een verkeerde voorkeur. De Santa Ana is een van de mannen in de staf van de wereldraad van kerken, die zich bezighouden met het programma ter bestrijding van het militarisme, dat de wereldraad bezig is op te bouwen op verzoek van de assemblee van 1975 in Nairobi. Het programma heeft twee voor werpen op het oog, de militarise ring van de samenleving en de be wapeningswedloop. De term mili tarisering is niet duidelijk. De San ta Ana vertelt dat de wereldraad eigenlijk niet met een definitie van het verschijnsel werkt, maar met een beschrijving aan de hand van de verschijnselen. Je ziet dat de hoeveelheid en de kwaliteit van de bewapening wordt opgevoerd en dat gaat gepaard met een toene mende Invloed van de militairen op de maatschappij Soms komt die toenemende invloed tot uitdruk king in de vorm van een militaire regering, zoals veel landen In La tijns Amerika bezitten. De militari sering kan ook plaatshebben in de vorm van het overnemen door de maatschappij van een organisatie structuur. zoals het leger bezit De Santa Ana legt uit dat het vaak erg voor de hand ligt dat de maat schappij deze militaire structuur overneemt, omdat het leger heeft geleerd efficient te werken en met ingewikkelde technologie kan omgaan. Verkeerde veiligheid Sinds de Jaren zestig zijn de legers in veel landen begonnen werk uit te voeren dat voorheen niet of door de civiele sector werd gedaan. Het le ger werkte daardoor soms onbe wust de milltarisatie van de maat schappij in de hand. De besluiten in de maatschappij worden dan steeds meer op militaire wijze ge nomen en worden van boven naar onder doorgegeven Hierdoor komt er niets terecht van zo noodzakelij ke decentralisatie van de besluit vorming en van democratisering van de samenleving. Zo'n gemilita riseerde samenleving laat de men senrechten in gevaar komen. Vol gens De Santa Ana staat de gemili tariseerde samenleving lijnrecht tegenover de rechtvaardige, open en houdbare samenleving de JP6S, waar de wereldraad van kerken naar streeft. Volksbewegingen, zoals de arbei dersbeweging onder Amerikaanse chicano's. daar stelt De Santa Ana hoop op en daarvan verwacht hij de veranderingen, die de wereld kunnen terugbrengen van de mili tarisering. Dr. De Santa Ana komt uit Urugu ay en kan niet naar zijn land terug keren. omdat hij dan zeker gevan gen gezet zou worden. De landen van Latijns Amerika baseren hun binnenlandse onderdrukking op de leer van de nationale veiligheid. Er wordt niet langer gestreefd naar veiligheid voor het volk. maar naar de veiligheid van een bepaald systeem. Volgens de leer van de nationale veiligheid moet een regime omver geworpen worden, wanneer het niet ..goed" doet Een voorbeeld is Chili. De leer wil dat de vijand voor het land niet buiten de grenzen van het land gevonden moet worden, maar binnen het land woont. De opposi tie bedreigt het systeem en moet verpletterd worden. En hier doet zich dan de bedreiging van de rech ten van de mens voor. De veelvor mige samenleving wordt niet lan ger aanvaard Europa Dr De Santa Ana spreekt vooral over Latijns-Amerika, maar ook in Europa ziet hij het gevaar opdoe men van een verdere militarisering. Hij wijst op een brief, die de Duitse kerkleider dr. Martin Niemöller eni ge tijd geleden in de Franse krant Le Monde schreef. Over de maatre gelen tegen de Rote Armee Frak- tion, de Baader-Meinhof groep, windt hij zich echter niet bijzonder op Hij vindt dat de regering van een land het recht heeft, zich tegen terrorisme te verzetten. Zij moet echter wel de mogelijkheid openen voor het volk om zijn mening ken baar te maken. Baader-Meinhof acht De Santa Ana geen uiting van wat het volk wil. Het gebruik van microfoons in het huis van burgers is een onaanvaardbaar begin van militarisatie van een staat. Dr De Santa Ana meent niet dat de kerken in staat zijn om de mili tarisatie aan te vallen. Daarvoor zijn de kerken te zwak. Hij voelt meer voor „het zaaien van bewust wording onder de mensen", zoals hij het noemt. Franse kerk De Santa Ana noemt de kerk in Frankrijk als voorbeeld, die welis waar geen macht heeft, maar actief werkt aan een bewustwording inza ke de militairisering van het land. Hij heeft zijn hoop vooral gevestigd op kerken die niet in een machtspo sitie verkeren. Het zal. denkt De Santa Ana. dan ook wel lastig zijn, voor het programma ter bestrijding van het militarisme eenzelfde mo del te vinden als voor het program ma tegen de rassenwaan, dat uit zijn speciale fonds geld beschik baar steld voor het humanitaire werk van bevrijdingsbewegingen. Men zal echter moeten wachten op het besluit dat het centraal comité van de wereldraad van kerken zal nemen in begin 1979 op Jamaica. Tot zolang zal de staf van het pro gramma niet kunnen worden uit gebreid. omdat er geen geld be schikbaar is gesteld. Dr. De Santa Ana had graag enkele specialisten op het gebied van oorlog en vrede als raadgever aan de wereldraad verbonden, maar dat moet wach ten. Wel organiseert de staf in no vember een consultatie bij Zürich over militarisatie en volgend voor jaar over de wapenwedloop. De leden-kerken van de wereldraad hebben intussen al kunnen reage ren op een eerste voorstel voor een programma tegen het militarisme. De antwoorden zijn bijna alle zeer positief en het ziet er naar uit dat het programma zeker tot stand zal komen. Julio de Santa Ana Dit is het laatste artikel in een serie. De vorige stonden in de kranten van 9, 10 en -12 augustus. hncriptie h» door Gerrit Noordzij In onze oude kerken liggen grafzerken, behalve wan neer zij bij een verbouwing weggegooid zijn. Dit is bijvoorbeeld gebeurd bij de zogenaamde restauratie van het schip van de Nieuwe Kerk in Delft. In de zeventiende eeuw zijn de meeste inscripties uitgevoerd in kapitalen (hoofdletters). Het stukje vloer uit de Zaltbommelse Sint Maarten ls daarvan een voorbeeld In het begin van de zeventiende eeuw gaven de schrijf meesters platenboeken uit De platen waren schrijf voorbeelden. maar zo prachtig in ontwerp en uitvoe ring. dat zij wel eerder voor de kunstkabinetten van de rijken bedoeld zullen zijn geweest dan voor de schrijf tafel. De invloed van de schrijfboeken vinden wij wel terug in de gegraveerde glazen van die tijd. maar bijna niet in het werk van de steenhouwers. De Oude Kerk in Delft heeft tussen de tientallen kapitale inscripties maar één regel cursief (schrijfletter). De Delftse steen houwers haaiden hun lettervoorbeelden blijkbaar niet bij hun beroemde stadgenoot Felix van Sambix, die in een wedstrijd onder vakgenoten de gekroonde pen gewonnen had. Raadsel Waarom niet? Tegenwoordig zou een beeldhouwer misschien zeggen dat schrijfletters niet in een inscrip tie horen, omdat het karakter van het materiaal zich daartegen verzet. Maar die larie was toen nog niet uitgevonden. Als wij aan zouden nemen, dat er destijds een onge schreven wet van deze strekking in acht genomen werd. doen zich toch nog problemen voor. Er zijn kerken waar de cursieve grafzerken in de meerderheid zijn: de Pieterskerk en de Pancraskerk, beide in Lei den. Deze uitzondering kan niet als de luim \^n een dissidente steenhouwer worden afgedaan, want de cursieven hebben zich in Leiden gehandhaafd zolang er in de kerken begraven werd. Zij beslaan een tijdvak van tweehonderd jaar. Om er achter te komen of de Leidse kerken inderdaad zo uniek zijn met hun cursieve grafschriften, zou ik alle Nederlandse kerken van tweehonderd jaar en ouder moeten bekijken. Lang voordat ik rond ben. lig ik zelf onder een zerk. Ik doe daarom liever een beroep op de lezers van Trouw om mijn leven te sparen. Speuren Als u een kerk weet met een cursieve inscriptie, stuur mij dan een briefkaart U kunt verzekerd weten van de dank van de wetenschap. Om duidelijk te maken waar het precies om gaat. heb ik een cursief uit de Leidse Pieterskerk nagetekend. Van alles wat daar aan doet denken, wil heel graag een bericht hebben Gerrit Noordzij. Langstraat 11, 4176 Tuil, telefoon (04189) 1306. Gerrit Noordiij is letterontwerper en typograaf. Hij doceert grafische vormgeving aan de Koninklijke Acade mie van Beeldende Kunsten in Den Haag. raF jSföorl PirtTrslcrrk LriAnu luicn^Kr cwrv»V^- door dr. C. Rijnsdorp Hier ligt het boekje: Pluraliteit in de kerk, geschreven door dr. J. Fi- ret, dr. J. Hendriks, dr. J. Plomp, dr. J. T. Bakker, dr. G. Dekker en drs. J. J. van Nijlen. Het is een uitgave van J. H. Kok. Kampen, telt 106 blz. en kost 12.50. Bedoeld zijn speciaal de Gereformeerde Kerken. (Pluraliteit betekent meervoudig heid: red.) De behandelde vraag is: kan een plurale kerk „kerk" zijn? Dr. Hen driks vraagt als socioloog zich af, welke maatschappelijke factoren op het algemeen verschijnsel van de pluraliteit van invloed kunnen zijn. Hebben christenen eigenlijk wel iets bijzonders te bieden en wat stelt de kerk eigenlijk voor? Is ze spiegel van haar sociale omgeving of werkelijk een venster? Dr. Plomp beschrijft hoe de r. k. kerk, de anglicaanse kerk. de her vormde kerk bij ons en de gerefor meerde kerken hebben gezocht en nog zoeken naar een zinnige ver houding tussen eenheid en plurali teit. „Wat na Vaticanum II aan pluraliteit is losgekomen is eenvou dig onvoorstelbaar" (blz. 24). Plura lisme genoeg, maar hoe staat het met de integratie? Tot nu toe is men in de r. k. kerk zeer behoed zaam te werk gegaan. De angli caanse kerk leeft vooral in haar liturgie. De spanningen tussen een heid en pluraliteit worden daar ver dragen en. met de zin voor continu ïteit die de anglicaan kenmerkt, zoveel mogelijk zelfs creatief ge maakt door een soort kruisbe- vruchting van ideeën en inzichten (29). Wat de Nederlandse hervorm de kerk betreft: zijn de richtingen na 1951 werkelijk met elkaar in gesprek gekomen en zijn ze werke lijk omgezet in modaliteiten? Een juiste relatie is nog steeds niet ge vonden. Lied en lof De afgescheidenen liepen gevaar de drie formulieren van enigheid te gaan beschouwen als een zelfstan dige grootheid die kan dienen als vervanging voor de Schrift (39). Dr. Kuyper had oog voor de „plurifor miteit der kerkformatiën". Kuyper erkende tegelijk de eenheid én de pluriformiteit van de waarheid (43). Maar de Inhoud van de belijdenis geschriften vraagt niet om veran dering. hoogstens om aanvulling (.44). De verenigde kerken gingen op dit voetspoor verder, maar in de jaren zestig kondigde zich een ze kere kentering aan. De uitdrukking ..dynamische binding" aan de belij denis duikt op. Deze term munt niet uit door duidelijkheid, zegt dr. Plomp. Misschien kan de eenheid gestimuleerd worden in de liturgie, door lied en lofverheffing. Dr. Bakker waarschuwt ertegen, een dogmatische theorie te ontwer pen die de hardheid en de weerbar stigheid van de pluraliteit verhult. „Wat bij Kuyper de pluriformiteit van de verschillende kerken naast elkaar leek te zijn. keert steeds duidelijker binnen de verschillende kerken terug als het vraagstuk van de pluraliteit binnen de enkele kerkgemeenschap, ook binnen de gereformeerde kerken" (52). Hoe kan de pluraliteit een weg in plaats van een doodlopend slop worden? „We kunnen in de kerk niet berus ten in een aantal elkaar eenvoudig weg rechtdraads tegensprekende meningen" (56). „Men moet over de blijvende tweestemmingheid van Jacobus en Paulus door de hele kerkgeschiedenis heen niet te licht denken" (59). „De kerk heeft een open dak. En het open-zijn van dat dak maakt precies haar wezen uit" (61). Organisatie Dr. Dekker als socioloog ziet de kerk als een normatieve organisa tie De kerk is geen gevangenis en geen bedrijf. Ze is niet uit op mate riële winst en ze werkt niet met lijfelijke dwang. De vraag is voor hem: hoe kan de kerk haar norma tieve karakter bewaren ten over staan van het verschijnsel der plu raliteit? De ervaring leert dat ge lijktijdig levende mensen niet alle in dezelfde „culturele tijd" leven. Het karakter van normatieve orga nisatie is aangetast en de kerk gaat allerlei trekken van een nuttig heidsorganisatie vertonen (77). Het kerk-zijn zélf is in het geding. Drs. van Nijen ontleent aan stem men uit de kerkelijke praktijk de overtuiging, dat de kerk haar eigen bestaan als „leerproces" moet gaan ervaren. Dr. Firet vraagt zich af: kan een plurale kerk echt „kerk" zijn? Het begrip pluraliteit grenst aan het begrip conflict. Het is voor hem duidelijk, dat er niet twee, maar verschillende opvattingen over de bijbel zijn. niet twee maar verschil lende opvattingen over de verzoe ning (Ik denk bij dit laatste aan een gestencilde studie van J. A. Ver hoek: Verzoening als actule Godsopenbaring, toegezonden aan het deputaatschap terzake van de Generale 8ynode). De Identiteit van een kerk „ontstaat door de conflicten van een identiteitscrisis heen" (99). Men moet bereid zijn. een gezamenlijk leerproces te door lopen Mensen Na deze vluchtige weergave van de inhoud enkele opmerkingen mij nerzijds. Laat ik op de begane grond beginnen. In het boekje zijn welwillende mensen aan het woord, maar in de kerkelijke praktijk ont moet men kwaadwilligheid, dom heid, beperktheid van blik ook bij goede trouw, wantrouwen en de door dr. Firet reeds gesignaleerde angst. De enkele mens is vaak al een vat vol tegenstrijdigheden en hoe zou een kerkinstituut, uit men sen bestaande, uniform kunnen zijn? De zaak heeft dus ook een antropologische en psychologische kant. En dan, om wat dieper te gaan: hoe moeilijker een vraagstuk is, in een des te groter verband dient het te worden bezien. Pluriformiteit in Kuypers geest klonk opgewekt, verwees naar de verscheidenheid in natuur en mensenleven, naar de veelkleurige wijsheid Gods en de onderscheidenheid van de genade gaven. Deze pluriformiteitsgedach- te ten aanzien van de kerk hield ondergronds verband met een opti- mistisch-romantische kijk op na tuur en leven en had tot achter grond een min of meer gevestigde status van de bestaande kerken in een westerse overheersing van de wereld. Pluraliteit daarentegen klinkt be zorgd. In de kerk wordt niet alleen verschelden, maar verschillende gedacht. De conflicten in de kerk houden verband met een algemene conflictsituatie buiten de kerk, met als achtergrond het teloor gaan van de vroeger zo vanzelfsprekenede westerse overmacht in de wereld. Reikwijdte Een kerkelijk vraagstuk kan nooit binnenkerkelijk in zijn diepgang en reikwijdte worden gezien. Voor mij zijn twee dingen duidelijk gewor den: de nauwe samenhang tussen de kerkelijke en de algemeen-cul turele situatie, welke samenhang juist dan gevaarlijk wordt wanneer hij niet wordt gezien en erkend. Maar dan ten tweede: het eminente voorrecht van de kerk als doorgeef ster van geopenbaarde waarheden, die zichzelf, ondanks alles, wat hun kern betreft handhaven. VERWONDERING En Hij verwonderde zich om hun ongeloof. En Hij trok door de dorpen rondom en leerde. (Markus 6,6) Toen ik dit weer las verwonderde ik mij op mijn beurt. Een vreemde uitspraak in dit verhaal. Jezus is toch de man Gods die alle dingen weet en door heeft. Wat verwacht Hij dan ten aanzien van zijn woorden? Die moeten toch weersproken en met ongeloof beantwoord worden! Hij wist dat toch. toen Hij hier rond trok, in onzej „vredige" dorpen. Daar wonen wij r met onze levenswijsheid en met ons I cynisme. Daar handelen wij en we 1 laten ons geen knollen voor citroenen verkopen. Toch staat het I hier. Hij verwonderde zich. Zich I verwonderen betekent iets van een verrassing. Je kunt het niet zo gauw begrijpen. Wat is er in de weg? Je kunt er niet snel genoeg in komen. Hij verwonderde zich. Zo was Hij in-l de waarheid die Hij sprak. In de innerlijke verwondering over Gods goedheid en de grootheid van Gods bedoelingen. Hoe konden mensen 43 dat ooit niet geloven? Hoe konden ze daar ooit neen tegen zeggen? Vroeger leerde ik dat zonde in een 51 bepaalde zin een onmogelijkheid is. Een onverklaarbare grootheid, vandaar dat we niet zo ver moeten zoeken voor de oorsprong van ons r verzet tegen deze God. Unde malum, vanwaar het kwaad?, is eenL niet te beantwoorden vraag. Hij kon het zich niet indenken dat mensen 9 neen zeiden tegen wat Hij zelf zag 5 als het licht en de bevrijding. En daL is ook niet in te denken. Beroepingswerk ?0' NED. HERV. KERK ,e Beroepen te Avereest: J. Th. Grod5 te Vuren en Dalem Aangenomen ben. tot bijstand past. te Zuidlaren: E. Saraber, em. pred. te Ossendrecht. Bedankt voor St. Annaland: G. vat den End te Papendrecht. al CHR, GEREF. KERKEN j1' Aangenomen naar Dedemsvaart: lFn Oppenhuizen kand. te Apeldoorn.^ GEREF. GEMEENTEN |jf Beroepen te'Middelharnis: A. Hop gerland te Krabbendijke. ;b BAPT. GEMEENTEN *a Bedankt voor Scheveningen: Hessels te Lemmer. nd ite 'r' at ROME Het Vaticaan heeft 1 ten weten, geen bezwaar meer |t< hebben tegen het huwen van gestefttj liseerde mannen. Sterilisatie blij! wel verboden. in it DAR ES SALAAM <- Dé missil f narissen in Tanzanië kunnen nim ingaan op het verzoek van de regm, ring, om weer de zorg op zich ln< nemen van de scholen, die in 191ur onteigend werden. Na de nationa! satie zijn de meeste scholen verwa^- loosd. De missie heeft geen geld vo( herstel. Ook zijn de leerkrachten eertijds grotendeels vertrokken r nieuwe zijn niet zo gauw te vindei (ADVERTFNTICI D^Qboekennieuw Dimt dagen verschenen: PLURALITEIT IN DE KERK 106 blz.. 112.50 Onderlinge verschillen tussen de drversN kerken, maar ook een toenemende pluraliténr in elke kerk afzonderlijk. Kan een plurale kef, echt kerk zijn? Geschreven door Or.J. Firpl0 Dr. J.Hendriks, Or. J. Plomp, Dr t. T. Bekker\ i Dr. G. Dekker en Drs. J.J. ven Noen het christelijk oeloof en de kerk. ondanks 6 veel gehoorde klacht dat de kerk op haar retoi II is. Verschenen in oe sene rj APELOOORNSE STUDIES. arl De. W. Schouten en De. 3. da Vrtae AVONDZEGEN JOC 3e druk, 386 blz geb. 29.50 (j- J Een nieuwe druk van dit veel gevraagf^u r ei Bijbelse dagboek voor de oudere mens. DE BARMHARTIGE SAMARITAAN Uit de serie Bljbalkiikan. Eerder verschenenrja De Schepping, De erk ven Noech, Jorte en k. grote vis ,Ka Voor kinderen vanaf 3 jaar. Prachtfcki vierkleuren illustraties die hun eigen verhip venellen, met een korte tekst. Per deel 20 blz <4,75 ttlE Verkrijgbaar in de boekhandel. AMSTERDAM: Postbus 859 iA Wibautstraat 131 jaa Tel. 020-913456 her Telex ?3006 <ndi :en ROTTERDAM/DORDRECHT!1"' Postbus 948 ;ea" Westblaak 9. Rotterdam^ Tel. 010-115588 he lUTK DEN HAAG/LEIDEN: kl« Postbus 101 Ich Parkstraat 22. Den Haaf Tel. 070-469445 |roe ei c ZWOLLE/GRONINGEN: rote Postbus 3 'r,oe Melkmarkt 56. Zwolle Tel. 05200-17030 L,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 2