Recht op identiteit
De kerken en de
werklozen in Ar kei
Avrrt
-Meer problemen met inkomend dan met uitgaand nieuws
Maatregelen
ssegen kleine
"uchtvaart
Persbureaus en de derde wereld
Zogezegd
IjJDAG 29 JULI 1977
f
Trouw/Kwartet
=oor H. NoordegraaT
e directeur-generaal van de
n; |ksluchtvaartdlenst, mr. H. Ra
in, heeft een beroep gedaan op
le brevet-houders van privé-
om de overlast aan
__»rden tot het uiterste te beper-
Trouw zelf heeft In zijn com-
met deze oproep
M|gestemd.
kleine luchtvaart omvat o.a.
staportvluchten, lesvluchten, recla-
51.ievluchten, fotovluchten, za-
envluchten, rondvluchten e.d.
"let is naar mijn mening hoog
dat deze vormen van lucht
ig aart meer in de milieu-belangs-
v^lllng komen. De kleine lucht-
f0ehart maakt dan wel minder la-
•aai dan de grote luchtvaart,
laar kan toch uitermate veel ov-
0 flrlast opleveren en irritaties ver
oorzaken. Hoe groot de hinder in
.elederland is, kan niemand pre
en les zeggen. Wel is een onderzoek
ópgenomen in het on-
Iflerzoeksprogramma van de In-
ardepartementale Commissie
GeluidshinderMaar dat er over-
is, kan niet betwist worden
ezien de groeiende protesten
"Epok van keurige, gezagsgetrou
we, ordentelijke staatsburgers),
jg^aarenboven komt dat de kleine
uichtvaart een sterke neiging tot
vertoont. Twee voorbeel-
len. De luchthaven Hilversum
1 elde in 1969 47550 vliegbewegin
gen start of landing). In 1975
n was dat opgelopen tot 85.551. De
Teuge telde in 1970
16.000 vliegbewegingen, in 1976
>ng. 86.000.
B^)e probleemstelling ten aanzien
)an de kleine luchtvaart moet
ïaar mijn mening luiden: hoeveel
vliegbewegingen achten we aan
en waar? We moeten
to,*lat af laten hangen van wat
naatschappelijk wenselijk is en
lat wordt mede door de milieu-
lactor bepaald.
Een aantal maatregelen is moge-
lllijk. Ik noem er een paar.
'•Gebodsbepalingen in het opera-
wlak (hoogte, aan- en uit
vliegroutes e.d.). Deze bepalingen
moeten wel gecontroleerd wor
den en de sancties op niet-nale-
ving moeten sterk verzwaard
worden.
Zonering rondom luchthavens.
RDat bete
kent, dat bij een bepaalde grens
een bepaalde hoeveelheid ge
luidsbelasting niet overschreden
IJ mag worden. Al naar gelang de
Ij norm, die gehanteerd zal gaan
worden, zal afhangen hoeveel
Tl vliegbewegingen dan nog plaats
vinden.
Verscherping van de voorschrif
ten met betrekking tot de hoe
veelheid geluid.
Stopzetting van alle directe of
indirecte financiële steun (bijv.
via dekking van exploitatietekor-
Inten van luchthavens),
e Verbodsbepalingen om over be-
paalde gebieden te vliegen, zoals
fa over natuur- en stiltegebieden.
Verbodsbepalingen en op bepaal-
tïide tijden te vliegen.
Verbod van bepaalde vormen
van kleine luchtvaart, bijv. recla-
mevluchten.
Drs. H. Noordegraaf is actief in de
werkgroep luchtvaart van de Vere
niging Milieu Defensie.
13.
Iedereen Is het wel over eens dat
minderheden gelegenheid moeten
hebben hun eigen cultuur te beleven
en verder te geven aan hun kinderen.
Immers, de meerderheid heeft niet
het recht de rest aan zich gelijk te
schakelen. Minderheden hebben
recht op hun Identiteit
Maar waar zijn de grenzen van dat
recht? Niemand zal er over twijfelen
dat die ln leder geval liggen waar
schade aan anderen begint. Wanneer
de Nederlandse Volksunie mensen
om hun huidlskleur wil verwijderen,
zet Je een vraagteken bij de toelaat
baarheid van de identiteit van die
unie. Geen samenleving ook zal een
maffia, met godfathers en al, zijn
eigenheid gunnen. Identiteit vindt
een toelaatbaarheldsgrens bij de
schade aan anderen.
Er bestaat nog een ander terrein waar
vraagtekens over de identiteit kun
nen rijzen, namelijk de opvoeding.
Een groep bij voorbeeld die uit over
tuiging zijn kinderen geen onderwijs
laat volgen, zou weinig kans hebben
in onze samenleving. Een minderheid
die zijn kinderen niet wil laten inen
ten, wordt op dit punt niet zomaar
geaccepteerd. En er zouden weinig
Nederlanders zijn die de zinloze en
pijnlijke besnijdenis van meisjes, zo
als die bijvoorbeeld ln Somaliland tot
de Identiteit van vele stammen hoort,
in onze samenleving ongestraft zou
den willen laten.
Dus ook wat de houding van men
sen tegenover hun eigen kinderen be
treft, is er een grens denkbaar aan de
identiteit. Dit laat zien hoe wij, diep
in ons hart, niet geloven dat de kinde
ren helemaal van hun ouders zijn.
Het kind is er zelf ook nog, en als
hoger beroep, zo voelen wij, moet het
de samenleving hebben. Buren die
door Guus van Hemert
kindermishandeling aangeven zijn
geen bemoeiallen.
Een vraag is ook ln hoeverre Identi
teit een onveranderlijk statisch gege
ven is. Om een voorbeeld te noemen:
de identiteit van mijn grootmoeder is
de mijne niet meer. De timide Bra
bantse vrouw die in 1900 naar „Hol
land" kwam, naar een Den Haag zon
der auto's, fietsen en radio's en zon
der vrouwenkiesrecht, en ik, haar
kleinzoon, belden katholiek, hebben
een andere cultuur. Haar Identiteit,
met die bepaalde gebruiken (wijwa
ter bij onweer), met die bepaalde
overheersende plaats van de man ln
het gezin (en ln het parlement), met
die bepaalde diepe maar situatiege
bonden wijsheid, ls voor een deel
weggevaagd door de moderne wester
se cultuur.
Niet alleen de oude Aziatische en
Afrikaanse, maar ook de oude wester
se cultuur is door de moderne techni
sche, democratische, anti-feodale
waardenscala aan een verandering
onderworpen. Europeanen zitten niet
ln een zó ander schuitje als Aziaten
en Afrikanen. Ook wij hebben onze
oude cultuur zien veranderea
Voor allen is identiteit geen statisch
maar een bewegend begrip. De tijds
factor hoort erbij. Alleen een factor
van verwantschap en plaats (Fries,
Zuidmoluks, Turks) geeft de eigen
heid niet voldoende weer. Een man
die zijn Friese identiteit zonder tijds
factor zou beleven en bijvoorbeeld
het oude Friese standenonderscheid
handhavea verstart zijn eigenheid.
In Iedere Identiteit zitten elementen
die uitgezuiverd moeten worden ln de
loop van de tijd.
Wanneer ln sommige Zuldmolukse
gezinnen de vader een macht heeft
waardoor hij een door hem uitgezoch
te bruid aan zijn zoon kan opleggea
in plaats van het meisje van diens
keuze, of als Jongens die 's avonds
laat thuiskomea hun zus wakker mo
gen maken om koffie te zetten
omdat zij mannen zijn dan kan
men soortgelijke dingen ln de ge
schiedenis van Nederlandse voorou
ders aanwijzen. Dat soort gebruiken
hebben niet met een eeuwig geldende
Aziatische Identiteit te maken. Ze
zijn evengoed Europees. Het is de
vraag of bepaalde machtsverhoudin
gen ln Zuldmolukse gezinnen niet een
ongunstige uitwerking hebben. Hun
Jongeren treden vaak zeer welopge
voed op. Maar ls de goede opvoeding
in sommige gevallen niet ook een
tirannieke opvoeding die ln hen een
woede heeft neergelegd die elders af
gereageerd wordt?
Ik heb nooit religieuze medailles ge
dragen als bescherming tegen onheil
mijn ouders voelden meer voor
sacramenten dan voor sacrament&lla
maar ln onze katholieke kring wa
ren er veel kinderen die altijd zoiets
bij zich droegen, met een veiligheids
speld aan een degelijk borstrokje of
kamizooltje bevestigd, en het kan
eventueel een goede functie gehad
hebben, herinnerd hebben aan het
vaderland dat de hemel ls. Maar
evengoed kan het onderdeel geweest
zijn van een houding van bijgeloof en
afgeslotenheid.
Wanneer ln sommige Ambonese krin
gen een kind even de deur uitgaat en
zijn moeder vraagt: „heb Je het bij
Je?", dan gaat dat over een stukje
hout van Amboa Het kan ook een
herinnering zijn aan een gelukkig va
derland waarnaar zij terugwillea Het
kan ook een afsluiting zijn van de
maatschappij en de mensen met wie
zij in feite zullen opgroeien en functl-
onerea
De diepgaande en delicate vraag van
het bewaren en tegelijk het ontwikke
len van een Identiteit vindt een groot
exempel ln de worsteling van IsraéL
In een land van een heel andere cul
tuur, van landbouwgoden, Bafils, en
de daarmee samengaande gebruiken,
hielden zij vast aan Jahweh uit de
woestijn en aan zijn wet. In hun be
waarde Identiteit lag hun kracht.
Maar niet alleen daarin. Ook ln het
groeien ln steeds nieuwe fasen en
nieuwe menselijkheid: koningstijd,
profetische beweging, tempel- en
schriftcultuur. Tot tenslotte, ln Je
zus, die Identiteit met zo'n wezenlijk
heid en menselijkheid verscheen, dat
zij open werd voor heel de wereld.
Is dit voorbeeld te groot voor wat er
onder ons bezig ls? Toch herken Ik
erin dat bij eigenheid beweging
hoort, en uitzuivering, en aandacht
voor menselijkheid.
f*r ffilM
De Midden-Oostenpolitiek van het Witte Huis
door Henk Biersteker
De komst van het ILET, het Latijns
Amerikaanse Instituut voor Transnati
onale Studies, naar Nederland in sep
tember voor het houden van een sym
posium over „een nieuwe informatie-
orde", heeft nogal wat afgrijzen ge
wekt, en bovenal het feit, dat onze
minister voor ontwikkelingshulp, Jan
Pronk dit ook nog subsidieerde.
In een vorig artikel heb ik weergege
ven waarom. Het ILET wil de „onbe
lemmerde nieuwsstroom" in de wereld
inperken, omdat deze neerkomt op een
overmacht van de multinationale,
maar westelijk georiënteerde persbu
reaus. Het wil met steun van de rege
ringen komen tot het oprichten van
eigen regionale nieuwsbureaus, die
meer recht doen het eigen beeld en de
eigen behoeften van de ontwikkelings
landen. Verder een nieuwe internatio
nale gedragscode voor journalisten, en
een herdefiniëring van wat nieuws ei
genlijk is. Dat alles zou moeten wor
den vastgelegd in een „internationaal
juridisch kader."
Nu kan men primair vallen over bet
feit dat dit allemaal heel raar en be
dreigend klinkt voor mensen die aan
hun grondwettige vrijheden hechten
dat is inmiddels volop gebeurd. Men
kan ook proberen na te gaan wat er
achtqr zit en dat is niet of nauwelijks
gebeurd.
De vraag of we In de toekomst ons
dagelijks nieuws nog wel in voldoende
mate geserveerd krijgen uit de derde
wereld, evenals onze grondstoffen,
blijkt nauwelijks in het geding te zijn.
Blijkens enige documenten van het
ILET gaat het veel minder om wat er
aan nieuws bet land uitgaan, dan om
wat er binnenkomt. En wie, afgaande
op een onderzoek onder zestien La-'
tijns-Amerikaanse dagbladen, dat in
gesteld werd door de Journalist Fer
nando Reyes Matta, kennis neemt van
wat de mensen daar te lezen krijgen,
zal het probleem begrijpen.
Beyes Matta stelt dat deze hele regio ln
de nieuwsbedeling van de Internatio
nale persbureaus grotendeels onkun
dig wordt gelaten van zijn eigen situa
tie en overstroomd wordt met allerlei
nieuws dat daar in het geheel geen
betrekking op heeft. Hij wijt dat aan
het feit dat meer dan zestig percent
van het nieuws in de door hem onder
zochte kranten van persbureaus uit
Noord-Amerika afkomstig Is en de
maatstaven die daar gelden bepalen in
grote mate, wat de krantenlezende La
tino's onder ogen krijgen. Aan de an
dere kant verbloemt Matta niet, dat de
toevloed van westers-gekleurd nieuws
In Latijns-Amerika ook doorgaat als
gevolg van het ontbreken van een be
hoorlijke eigen nieuwsgaring op dit
continent.
Nu een paar voorbeelden: op 25 novem
ber werd Suriname onafhankelijk, een
gebeuren dat precies in de onderzoeks
periode viel. In slechts zeven van de
zestien onderzochte dagbladen werd
de geboorte van de nieuwe republiek
op het eigen continent daags tevoren
aangekondigd en twaalf van de zestien
kranten berichtten er over toen het
zover was. In vier landen Guatema
la, Panama, Nicaragua, en de Domini
caanse Republiek stond er geen
letter over ln de krant En voorzover de
Latijns-Amerika er kennis van neemt,
wordt het geserveerd als tweede rangs-
nieuws, precies zoals de Noordameri-
kaanse nieuwsbureaus UPI en AP het
brengen. „O Estado" In Brazilië be
steedt meer aandacht aan een juwelen
roof in New York. Toch is Suriname
een noorderbuur van Brazilië. „El
Heraldo" In Mexico kent grotere
nieuwswaarde toe aan de moord op een
politiechef In Oregon.
De rede van premier Arron op onafhan
kelijkheidsdag werd op de manier,
waarop een Noordamerikaans persbu
reau die pleegt te verknippen, in La
tijns-Amerika ontvangen en kreeg
meestal in het geheel geen aandacht
Wel werd gesignaleerd, dat Arron een
tegemoetkomende houding aannam te
genover buitenlandse investeerders,
maar niet zijn waarschuwing dat de
rijkdommen van het land niet bedoeld
waren om anderen rijk te maken en
Suriname zelf ann te laten.
Andere zaken die In de onderzoekperio-
de gebeurden en nauwelijks aandacht
in de Latijns-Amerikaanse pers kregen:
een rapport uit Genève, volgens het
welk de meerderheid van de in de we
reld te koop zijnde farmaceutische pro-
dukten nutteloos zijn of een ander pro-
dukt imiteren. Een deel van het onder
zoek (verricht door de universiteit van
Oxford) heeft zich afgespeeld in Brazi
lië. De medische behoeften van dat land
kunnen volgens dit rapport bevredigend
worden met 116 medicijnen.Slechts 52
ervan zijn absoluut onmisbaar. Niette
min waren er 14.000 op de markt in
Brazilië. Brazilië neemt van dit bericht
zelf geheel geen kennis. Onderhande
lingen tussen niet en wel oliebezittende
derde wereldlanden, het tekenen van
een nieuw koffie-akkoord, de uitsluiting
van Ecuador en Venezuela van handels
voordelen met Amerika, een nieuwe
stap In de voorbereidingen van ontwik
kelingslanden voor de Vierde UNCTAD
al die dingen krijgen In het overgrote
deel van de Latijns-Amerikaanse pers
nauwelijks aandacht. Wel een expositie
van de kunstzinnige Caroline Kennedy
In New York. In Guatemala werd ln de
onderzoekperiode een conferentie van
ministers van arbeid gehouden over „de
invloed van multinationale maatschap
pijen op de arbeidsverhoudingen en wat
regeringen daaraan moeten doen".
Geen woord erover terwijl de confe
rentie in Latijns-Amerika wordt gehou
den. Wel de financiële crisis van New
York, een grote brand in Los Angeles en
een transportstaking in Tokio.
Wat het cultuurbeeld betreft dat wes
terse persbureaus ln ontwikkelingslan
den binnendragen, verzuchtte de Guy-
aanse premier Forbes Burn ham al
eens: het ls een CadUlac-mentalitelt in
een fieta-economle. Kortom, dat de lan
den van de derde wereld In een positie
van afhankelijkheid van het Westen
verkeren, die bun geen goed doet, blijkt
volgens de bevindingen van het ILET
uit wat je er in de kranten leest en
vooral uit wat je er niet in leest
Daar willen ze nu verandering in bren
gen door eigen regionale persbureaus.
Dat betekent dus: onderlinge samen
werking bij de eigen garing en versprei
ding van nieuws. Want nu hoort de
krantenlezer in Argentinië belangrijk
nieuws over Bolivia of Uruguay slechts
via New York of Madrid. Zo ziet men
elkaar op hetzelfde continent slechts via
een verre spiegel op een ander conti
nent Niemand kan ontkennen dat dit
een dwaze toestand ls.
Als de collega's uit Latijns-Amerika,
die westerse journalisten met hun boze
resoluties zo kwaad hebben gemaakt
straks ln Amsterdam op het symposium
komen, zal hun stellig worden duidelijk
gemaakt dat het ontbreken van werke
lijke democratie in de meeste van hun
landen een belangrijke oorzaak ls van
het gebrek aan een behoorlijke eigen
nieuwsvoorziening. Als er niet genoeg
waarheidsgetrouw binnenlands nieuws
voorhanden ls dan worden de gaten
gestopt met buitenlands nieuws dat
geen kwaad kan, of met algemene arti
kelen over zonnevlekken of sport ln
zoverre voorzien de internationale pers
bureaus vaak wel ln de behoeften van
de heersende regimes: er kan altijd een
krant uitkomen, ook al Is er In eigen
land geen nieuws.
Het kan een uiterst nuttige discussie
worden op dat vermaledijde symposium
In Amsterdam. Mits de participerende
westerlingen ln alle nederigheid besef
fen dat bun vrijheid en welvaart zowel
In de geschiedenis als in de wereld
tamelijk uniek zijn.
Henk Biersteker Is redacteur van de
IKON-televtsle. Zijn eerste bijdrage
over dit onderwerp stond op de Podium
pagina van vorige week
door P. C. Meijer
Enige tijd geleden stuurden de gezamenlijke kerken van Arkel
een brief aan alle werklozen ln de gemeente Arkel. Het
arbeidsbureau in Gorkum zorgde ervoor dat de betrokken
werklozen die brief ontvingen. Terecht zoals ook in de brief
staat wilde dit bureau de namen van deze mensen niet
bekend maken. Een goed stuk samenwerking tussen overheid
en particulier initiatief.
Wat la het resultaat van de actie? Van
de naar schatting enige tientallen
werklozen heeft zegge en schrijve één
gereageerd op de uitnodiging tot „een
gesprek over de vragen van het werk
loos-zijn van de zijde van de geza
menlijke kerken".
Toch wil de hervormde predikant van
Arkel, ds K. B. du Pon, ln feite de
Initiatiefnemer, niet spreken van een
mislukking. De kerken hebben laten
merken dat ze oog en hart hebben
voor de zaken die ln het leven van
mensen aan de orde zijn. Vooral waar
kerken de naam hebben van niet of
nauwelijks sociale bewogenheid te
hebben, ls zo'n brief een heel ander
geluld. En dat ls volgens hem al be
langrijk.
Waarom deze zeer povere reactie op
zo'n brief? Het ls geen alledaags ver
schijnsel. Het bericht erover heeft de
landelijke pers gehaald. Dat gebeurt
bepaald niet met allerlei locale kerke
lijke activiteiten. Wat dat betreft zijn
de kerken van Arkel uitschieters. Ze
verdienen die aandacht en een com
pliment ook!
Maar de uitzonderingspositie ver
klaart misschien ook de wel erg klei
ne reactie. Wie verwacht nu zoiets
van de kerken? En vooral: wat moet
Je Je daarbij Indenken? Aan werk
zullen de kerken Je niet kunnen hel
pen. En een gesprek over de vragen
van het werkloos zijn?
In de brief staat al, dat de kerken zelf
niet weten hoe ze het meeleven met
de werklozen meer concreet moeten
maken. Daarom vragen ze om het
gesprek. Maar dat ls natuurlijk geen
zinsnede waarmee Je mensen het idee
geeft dat zo'n gesprek zinnig ls.
Verder ls door allerlei ervaringen ook
wel duidelijk geworden dat een werk
loze zich niet zomaar laat aanspreken
op zijn situatie.
Kortom: er zijn heel wat redenen aan
te geven waardoor dit Initiatief wei
nig reactie moést opleveren.
Kerk en samenleving
Toch zit er achter die brief een ma
nier van denken, die erg waardevol ls.
Van de kerk mag kennelijk verwacht
worden dat het getuigenis en de
dienst van het evangelie van Christus
te maken heeft met de levens van
mensen. Dat ls ook vroeger telkens
weer door kerkmensen begrepen. De
aanstelling van diakenen ln de eerste
gemeente ls daar een bewijs van,
maar evengoed het brede scala van
instellingen voor .school, staat en
maatschappij" dat in de loop der
Jaren is ontstaan en soms ook weer
ls vergaan.
Deze latere ontwikkeling heeft echter
ook een minder plezierig bljprodukt
opgeleverd. De kerk als zodanig heeft
een stuk betrokkenheid op die werke
lijkheid verloren. Daar waren Immers
al die Instellingen voor?
Er komt bi), dat ook van overheids
wege allerlei taken opgepakt zijn, die
vroeger hooguit ln de sfeer van het
particulier initiatief lagen. Op zich
een erg gelukkige ontwikkeling, met
veel meer mogelijkheden op het ge
bied van geld en deskundigheid dan
er anders had kunnen zijn. Wel ls het
opnieuw een oorzaak dat de kerk
minder met zaken van de alledaagse
werkelijkheid te maken kreeg, hoe
zeer dat voor Individuele christenen
wél het geval la.
Meer dan problemen
En dan ls er temidden van al die
professioneel-deskundige toestanden
die brief van de kerken van ArkeL
Misschien zo amateuristisch, dat le
dereen die een beetje thuis ls bij
werklozen de afloop had kunnen
voorspellen.
Maar wat die kerken ontdekt hebben
ls heel simpel en daarom zo belang
rijk. Als mensen problemen hebben
ln dit geval geen werk zul je aan
dat probleem moeten sleutelen, zo
deskundig en zo efficiënt mogelijk.
De mens ls echter meer dan z'n pro
bleem. Natuurlijk ls dat een waarheid
als een koe. Elke deskundige, elke
hulpverlener zal dat van harte onder
schrijven en er zo goed mogelijk mee
rekenea Maar de contacten zijn Im
mers altijd maar even?
„Er zijn nog zóveel wachtenden ach
ter U". Dat ls het bandje dat zij bij elk
gesprek zouden kunnen laten horen.
De onlangs bekend geworden cijfers
over werkloosheid laten merken dat
we met een toename tot 250.000 of
meer werklozen hebben te rekenea
Geluiden uit de Industriële wereld
maken duidelijk dat méér winst méér
investeringskansen betekent. Maar
dat zullen, om het Industriële hoofd
boven water te houdea vooral ar
beidsbesparende investeringen zlja
Hoe we toch nieuwe arbeidsplaatsen
moeten scheppea ls bepaald nog niet
duidelijk. Dus: steeds meer mensea
die aandacht vragea
Mogelijkheden
En de kerken? Die kunnen dat pro
bleem niet zomaar oplossea Maar
laten die kerkea die weet hebben van
zoiets als Oods menslievendheid, als
tublieft dan oog hebben voor mensen.
Werklozen hebben veel problemen.
Maar één van de belangrijkste ls wel:
vereenzaming, het gevoel er niet meer
bij te horen en zelfs gemeden te wor
den. Dat kan geen Instantie, hoe des
kundig ook, helemaal opvangen.
Daar zijn mensen voor nodig. Hoe
was Jezus niet bewogen over een man
die „geen mens" had. Over kerk ge
sproken!
Je hoeft echt niet bij alle mensen die
Je min of meer kent hele avonden op
bezoek te gaan. Maar gewoon een
beetje vriendelijkheid en belangstel
ling voor anderen, binnen en bulten
de gemeente, kost zo weinig. Zou Je
dan niet merken of horen als die
ander met zorgen zit: gezondheid,
kinderen waar het niet zo goed mee
gaat ofgeen werk?
Zo zal er ook de nodige Informatie
binnen komen bij de kerken over de
situatie met de werkgelegenheid. Zo
nodig kunnen dan de kerkelijke han
den ln elkaar geslagen worden om
wat te doen Misschien het opzetten
van een bezigheidsproject voor werk
lozen. Of zonodig eens samen aan de
bel trekken bij de een of andere In
stantie, dat het hier of daar toch wel
scheef zit.
Vergeet niet dat de kerk nog altijd
heel eigen mogelijkheden heelt. In
tegenstelling tot artsen, maatschap
pelijk werksters of welke hulpverle
ners ook kunnen mensen van de kerk
of het een dominee ls of een ge
woon gemeentelld ongevraagd bij
Iemand aankomen. Hun Informatie
kan daardoor veelzijdlger zijn.
Als zij dat dan ook doorsluizen, in
dien ze dat nodig vinden, naar be
paalde Instanties, zal dat ook heel
anders aankomen dan een verhaal
van een actiegroep of een politieke
groepering De voorbeelden van zó
tot stand gekomen brieven, mét re
sultaat, zijn te geven!
Ds P. C. Meijer is Industriepredikant
In algemene dienst bij de Gereformeer
de Kerken.
Ten Shtao-Ping de vorige week ln
ere herstelde Chinese vice-premler:
„Altijd maar strijd moeten leveren,
vermoeit de mensen."
Teng Shlao-Ping: „Wat doet het er
toe of een kat zwart of wit ls, als hij
maar muizen vangt"
J. A. Middelhuis, oud-voorzitter
van het NKV over de zo veel strijd
lustiger opstelllnfl van het NKV:
„Wij hebben het langs de weg van
de harmonie geprobeerd, maar de
werkgevers hebben meer zeggen
schap steeds tegengehouden. Dan
moeten ze niet verbaasd zijn dat
het NKV nu voor het conflict kiest
als dat nodig ls. Ze krijgen een
koekje van eigen deeg."
Ook deze week ontbre
ken als gevolg van de
vakantie twee vaste
medewerkers: H. J.
Neuman en Tom Jans
sen. De tekening op
deze pagina Is van
Auth, de tekenaar van
de Washington Post.
