Tweecentra waar alles draait om Vierdaagse Al uw verzekeringen voor één vast bedrag per maand. Wij helpen. ABN Bank Geza Frid oog in oog met beroemde kunstenaars ei Werk van Andriessen en Bruynel op muziekfestival van Warschau Average White Band op retour KUNST - Mudvolle Kwakkenberg en uniek bewaakt domein van 400 vrouwen 3 Oscar van Hemel wordt 85 jaar Demonstraties met dans en muziek BINNENLAND Trouw/Kwartet Van een onzer verslaggevers 1 NIJMEGEN De Kwakkenberg, aan de Groesbeekse kant, is k weer het propvolle bivak voor kamperende wandellustigen. Ze staan er op een ruimte van een dikke vier hectare met hun ui tentjes scheerlijn-aan-scheerlijn. De bewoners van de kam peerwagens dit aantal neemt Jaarlijks toe kijken er bij elkaar op tafeL Bij de Ingang hangt weliswaar het bordje VOL, maar wie met een tentje komt, wordt er zo goed en zo kwaad als dat gaat, vlot tussengedrukt. Onder de Vierdaagsewandelaars viel gisteren deze Canadese militair op. Waaróm hij zijn (iets op de wandeling meevoerde was niet geheel duidelijk. n „Het is de week van passen en meten. Als er 's avonds laat nog twee Israëliërs met een sheltertje komen, dan sturen we ze niet weg", zegt kampbeheerder Theo Starink, een gemeente-ambtenaar van het buitenspoor, die zich in de winter met werkzaamheden op en rondom de Nijmeegse ijsbaan bezighoudt. Hij is nu zo'n zeven Jaar de onge kroonde burgemeester van De Kwakkenberg, waar hij het hoofd koel houdt Hij is één van die be drijvige Nijmegenaren, die deze week nauwelijks zijn bed ziet Nachtwake „Met mijn medewerkers controle- ~ren we tot soms drie uur in de nacht We hebben overwegend te maken met ouderen en Jongeren, die met hun nachtrust moeten woe keren, want als wij diep in de nacht L de zaak voor gezien houden, dan li beginnen de wekkers in de tenten en caravans af te lopen. De drukte is enorm, maar de mensen bezitten een bijzondere verbondenheid: ze komen om te lópen. Daarom vallen i|1 nachtbrakers, kampeerders, die niets met het wandelgebeuren van doen hebben, hier onmiddellijk uit de toon. De gesprekken bij de was- plaatsen, de winkel, de kantine, de buurgesprekken, gaan allemaal J over kilometers, spierpijn, blaren, of het zijn sterke verhalen over het gemak, waarmee de afstanden wor den overwonnen. Logisch, dat na het avondspitsuur van iedere wan deldag al gauw een zekere rust ont staat Er zijn weinig activiteiten op de camping, het beeld is over het algemeen „plat". En om elf uur dat is het voorschrift stilte. La waaischoppers krijgen geen kans. En omdat men bezield is door het zelfde ideaal, wordt er nauwelijks een wanklank gehoord. Voor kampeerwagens gold al maandagmorgen een stop. En wie het dan nog op kampeercentra in i|*de omgeving probeerde, liep ook de IJS kans voor een gesloten slagboom te w komen. Bij het kinderbadje staat een tie nerkamp voor Jongens en meisjes, die elders op het terrein hun „wan- m delmoeders" weten, gehuisvest in Ut een caravan, waaruit het proviand, p wordt verstrekt Als marketent sters fungeren moeder Regien en i? moeder Leny, twee zusters. Ze kwa men als eerste aanloop met zo'n honderd pannekoeken, thuis ver vaardigd alsmede een aantal „Jan- in-de-zakken", voedzaam krenten koekbaksel. Iedere ochtend om vier uur hebben ze pap, boterham men, thee en elf lunchpakketten gereed, met een zakje zoute drop. Zout of suiker is als een soort medi cijn voor de vierdaagse-tippelaars. Herman Vrenegoor Jr., zeestu dent", 21 Jaar, afkomstig uit Castri- cum op de Heideree zeevaartschool mét monsterboekje op zak, loopt voor de eerste keer vijftig kilome ter. Hij vindt het een gewéldig avontuur. Dè Badhoevedorpse vriendinnen. Heieen en Ans, in een buizerdtent, lopen tien kilometer minder, veertig tot dusverre suc cesvol en welgemoed. Veertig is de meest populaire afstand. Luuk Tol, twee Johannen en nog een Jan, en een Hans uit Castrlcum, ten dele een familiegroep, doen het uitste kend. „Je kunt niet altijd in groeps verband lopen, want niet ledereen heeft hetzelfde tempo", menen ze. Vooral op een camping worden er al gauw wandelvriendschappen ge sloten, er heerst een hulpvaardig heid, die doet denken aan de water sport. Men bemoedigt elkaar en wisselt veel ervaringen uit De wandelmoeders, die ook om streeks vier uur uit de veren ko men, hebben één zorg. De Indruk is namelijk dat de Jongens wassen, in het zeer prille ochtenduur, niet zp noodzakelijk achten. De Kwakkenberg is als het ware één grote wandelfamille, een rustig, serieus massakamp. Vrijdagavond als de kilometers erop zitten, zal het er volgens de traditie tot feeste lijke uitbarstingen komen, maar dan staat héél Nijmegen op z'n kop. De Duitsers op de Kwakkenberg, hebben even moeten wennen aan de Nederlandse zomertijd, maar dat was gauw gebeurd. Zorgenden De twee genoemde wandelmoe ders, die voor donderdagavond na- si-goreng op het menu hebben staan en de apotheek beheren, be horen tot die grote groep van bege leidsters en begeleiders, die het avontuur tot op zekere hoogte zon der zorgen laten verlopen. Zij verte genwoordigen de honderden zorg- zamen langs de parcoureen, die met happen en dranken aanwezig in volkswagenbusjes en personen wagens zijn, die het geestelijk en lichamelijk „opkikkerewerk" ver richten. De christelijke wandelve reniging „Prinses Marijke" heeft een verzorgingswagen, die de kroon spant. Vrouwenkamp Daarnaast toont deze vierdaagse onveranderd het beeld van de fami- liescharen; de vaders, moeders, ooms, tantes, grootoudere en zo meer, die vol trots de verrichtingen van familieleden gadeslaan, ap plaudisseren en roepen: „Nog tien kilometer, Marie." Er mogen dan zo'n kleine vijftienduizend liefheb bers en liefhebsters op pad zijn, het aantal, dat als entourage deze mar sen kleur en fleur geeft, bedraagt zeker het tienvoudige. Draagt de Kwakkenberg een eigen karakter, dat geldt óók voor het militaire vrouwencentrum, dat ver scholen is ingericht in een kolos saal leegstaand gebouw van de PTT, terzijde van het Nijmeegse station. „We hebben hier vierhonderd vrou welijke militairen, die allemaal een hele tóestand in een grote hal slapen. Ons centrum is verbo den voor mannen, behalve voor de sergeant-ziekenverpleger en zijn helpers, die we uit het militaire mannenkamp Heumensoord, aan de andere kant van de stad, mogen requireren," aldus eerste luitenant E. A. Lugtendorff. Een streng afgesloten centrum. Twee soldaten bewaken de toe gangsweg, bij een slagboom, en wie zich van het mannelijke geslacht meldt, wordt streng gewikt en ge wogen. Er wordt eerst getelefo neerd. „We hebben hier zeven nationali teiten, in de hal zijn vakken, ge markeerd door de vlag van het land. Deense en Engelse vrouwelij ke militairen zijn in de meerder heid, we hebben achttien milva's. Maar de marva's bivakkeren el ders, ook de vrouwelijke militairen van de luchtmacht." Voor de dames is er een douchetent aangebracht, er is wel een speciale wasplaats ingericht, maar aan de wens van zitbaden kon niet worden beantwoord. Een „make-up-cen- trum" ontbreekt, vandaar dat er heel wat spiegeltjes aan de .dub beldeks" bedden hangen. Ik ver neem, dat iedereen 's avonds om tien uur moet binnen zijn, dan moet er volslagen rust heereen op de mammoptRlpftpgnftl „Iedere nacht, om drie uur, komt een voorhoede uit bed, die zich op z'n gemak wil voorbereiden op de nieuwe wandeldag. Men moet zelf in de mess-tent, buiten het ontbijt en lunchpakket klaar maken. De warme maaltijd is al 's middags om vier uur, omdat er dan al een lange dag opzit Vanmiddag: ossestaart- soep, karbonade, appeltjes met ro zijnen, aardappelen, swiss-mousse (puddinkje) en een sinaasappel Zelf verkopen we hier bier en fris dranken, bier vooral voor de Angel saksische loopstere en de dames uit Scandinavië." Schoenpoetsen „Opvallend is, dat Engelse- en Amerikaanse vrouwelijke militai ren erg veel tijd besteden aan het schoenpoetsen. Ze zijn er trouwens erg op gebrand vlekkeloos te voor schijn te komen", zegt de tweede luitenant P. Backbier, die als dië tiste aanwezig is, maar op dat punt zegt zij zelf „nauwelijks een oogje ln het zeil behoeft te houden." Contacten met mannelijke colle ga's? Die verschijnen ln het avond uur aan de slagboom en wachten daar geduldig wanneer hun vrien din meegaat voor het uitgangsa vondje ln de Nijmeegse binnen stad. Het PTT-centrum ln Nijmegen: een uniek oord voor zes dagen. De koks van Heumensoord mogen er tel kens korte tijd verblijven als wel kome uitdelende gasten, maar daarna moeten ze weer achter de slagboom verdwijnen. De KNBLO heeft de majoor W. G. de Gooyer, voormalig peraoneelsof- ficler van de landmacht in Hilver sum, verzocht als contactvrouw op te treden voor de buitenlandse vrouwelijke militaire groepen. Vroeger werden die wat achte loos ln scholen ondergebracht „Ik beheers de Zweedse taal en dat was mede aanleiding om hier nut tig bezig te zijn", aldus deze majoor De Gooyer. „Het werd tijd dat er volwaardige aandacht aan de huls vesting van de vrouwelijke militair uit het buitenland werd besteed." ADVERTENTIE d) Hoge premie-aanslagen komen vaak onverwacht en soms minder gelegen. Gelukkig is daar wat aan te doen. Met een ABN pakketverzekering. Als u uw polissen daarin onderbrengt, hebt u al uw verzekeringen overzichtelijk bij de hand. En u betaalt één vast bedrag per maand. Dat maakt het toch zeker de moeite waard om uw verzekeringspapieren met een deskundige van de ABN te bespreken? U UI UW U kunt mij helpen door uw brochure pakketvercekering toe te sturen. Dhr/Mevr./Mej.: Adres: Woonplaats: Tel.: Heeft reeds een rekening bij de ABN: ja/neen. Zo ja, bij ABN-kantoor: In ongefrankeerde envelop zenden aan: Algemene Bank Nederland, Afd.OD.50,Antwoordnr. 1555, Amsterdam. door R. N. Degens AMSTERDAM. „Wie Bartók eenmaal de planopartij van de Kreutzersonate heeft horen spelen, die vergeet nooit hoe hij het eerste deel hiervan voor droeg: hier waren de oerkrach ten der mensheid aan het woord Men vergat tijd en ruimte en waande zich afwisse lend in de hemel of in de hel, om tenslotte tot de aardse sfeer terug te keren." Dat herinnert de bekende Neder landse pianist-componist Géza Frid zich onder veel meer in een boekje dat onlangs onder de titel „Oog Ln oog metbU Heuff, Nieuwkoop werd uitgegeven. Wat Bartók be treft, Géza Frid, zelf geboortig uit Hongarije, was leerling en later me dewerker van hem, en is als pianist nog steeds een fervent pleitbezorger van zijn beroemde landgenoot. Zijn onuitwisbare herinneringen aan de vertolking van de Kreutzersonate dateren van de tijd dat hij (drie maal) naast Bartók op het podium zat om de blaadjes voor hem om te slaan. Met TolstoJ die op een andere manier zeer onder de indruk van de Kreutzersonate was die hem tot zijn gelijknamige roman Inspireerde heeft Géza Frid ook oog ln oog ge staan. Dat was ln 1910. Hij was toen een Jaar of zes en ging met zijn vader op bezoek bij de toen 82-jarige be roemde Russische schrijver, die hij wat op de plano mocht voorspelen en die hem tenslotte op de schouders nam." Ik schaterde het uit van het lachen, omdat zijn baard mijn blote knieën kietelde." In die trant vertelt Géza Frid (nu zelf 73) ook over zijn ontmoetingen met Thomas Mann, Godfried Bomans, Mussolini, Willem Mengelberg en Maurice Ravel. Met die laatste heeft hij, na afloop van een concert in 1932, en na het gezamelijk nuttigen van vele kleine glaasjes, in het Von delpark gewandeld. De manier waar op Frid over de toen zeer vertrouwe lijk wordende „Ravel zonder mas ker" vertelt, maakt dit hoofdstuk tot het aardigste ln dit toch wel zeer lezenswaardige boekje. WARSCHAU Het befaamde festival van hedendaagse mu ziek de „Warschause herfst" zal dit Jaar voor de 21ste maal in de Poolse hoofdstad plaats vinden. Het Poolse componistengenoot schap dat deze festivals organiseert is er wel weer ln geslaagd een interes sant programma samen te stellen, maar kon toch niet voorkomen dat, wat de Poolse componisten betreft, de sinds Jaar en dag bekende namen ook nu weer overheersen. Om er een paar te noemen: Lutos- lawski, Pendereckl, Kotonski, Szy- manowskl, Dobrowolski, Schaffer, Szalonek, Sikorskl, Rudzlnskl en Goreckl Van hen worden in het alge- meen wèl nieuwe, nog niet uitgevoer de werken gespeeld. Het openingsconcert op zaterdag 17 september door het Poolse Nationa le Radio Symfonieorkest staat onder leiding van Jeizy Maksymiuk, een zeer opmerkelijke, Jonge dirigent die ook de leiding heeft van het Pools Kamerorkest. Daarmee geeft hij ver der in het festival een concert waar op ojn. de Tweede Symfonie (voor strijkers) van Arthur Honegger wordt uitgevoerd. Behalve de Poolse orkesten en klei nere ensembles, worden de concer ten ln dit festival (dat tot en met 25 september duurt) gegeven door het Symfonieorkest van de Noordduitse Omroep, het Symfohnieorkest van Leningrad, het Gewandhaus Orches- ter uit Leipzig en het Metropolitan Symphony orcestra uit Tokio. Nederland is ln dit festival vertegen woordigd door Louis Andriessen, wiens „De Staat" door het Nationaal Philharmonisch Orkest van War schau wordt uitgevoerd, en door Ton Bruynèl, wiens „Translucent I" door het Wilanów Kwartet WQrdt ge speeld. Tot de buitenlandse solisten beho ren Cathy Berberian, die behalve in een eigen recital optreedt ln een con cert door het „Ensemble van de Twintigste Eeuw" uit Wenen, en Maurizlo Pollini die een pianorecital geeft met werken van Schönberg, Webem en Stockhausen. In totaal worden ln de negen dagen die het festival duurt 23 concerten gegeven. HILVERSUM. De bekende Neder landse componist Oscar van Hemel hoopt op 3 augustus 85 jaar te worden. Deze Antwerpenaar van geboorte, die sinds 1918 ln ons land ls geves tigd, heeft in zijn lange leven een zeer omvangrijk oeuvre van grote verscheidenheid geschreven. Hij studeerde aan het Antwerpse Con servatorium, en later in Nederland bij Willem Pijper. Zijn hoofdvak aan het conservatorium was viool en hij zat ook geruime tijd als vlolist in diverse orkesten. Onder zijn composities treft men dan ook veel werken aan voor dit instrument; in totaal schreef hij drie concerten voor viool en orkest, waarvan het tweede (1970) een ge liefd keuzeconcert is bij concoursen. Er is een opname (op een Donemus- plaat) van dit werk in de vertolking door Herman Krebbers en het Con certgebouworkest onder Bernard Haitink. Van Hemels Vierde Symfo nie werd met veel succes door het Amsterdams Philharmonisch Or- Oscar van Hemelspeelse beweeglijkheid kest onder Kersjes in 1974 ln Mos kou uitgevoerd. Zijn compositorische verdiensten werden vele malen officieel erkend met het toekennen van prijzen en onderscheidingen zoals de Visser Neerlandlaprijs (1953 en 1964), cul tuurprijzen van de gemeente Hilver sum en van de provincie Noord-Bra bant, en (voor zijn gehele oeuvre) de Professor van der Leeuwprijs. Daar bij wordt zijn muziek graag en veel gespeeld. In zijn vroege werken is de invloed ovan het Franse impressio nisme duidelijk hoorbaar. Later ont wikkelde zich bij hem een voorliefde voor contrapuntlsche constructies, die bij hem echter bijna altijd ten dienste van een speelse beweeglijk heid en een lyrische gevoeligheid worden gebruikt. door Wim de Hair AMSTERDAM Wie een paar Jaren geleden gezegd zou hebben, dat er Schotten zijn die niet alleen goed met whisky overweg kunnen, maar ook in staat zijn uiterst dansbare soulmuziek te maken zou ongetwijfeld recht in zijn gezicht zijn uitgelachen. Niemand dacht er toen Immers aan, dat blanken het zouden wagen ook maar één vinger uit te steken naar de muziek, „die alleen maar door zwarten gemaakt kon worden". De Noordbritse zesmansformatie Average White Band, die dinsdag avond optrad in Amsterdam, heeft er samen met andere „blanke" groe pen voor gezorgd, dat bovengenoem de gedachte in leder geval een tijdje ln twijfel ls getrokken. De AWB de buteerde enkele Jaren her met uiter mate „funky" soul, en het bleek de Schotten geen enkele moeite te kos ten om goede negroïde muziek te maken. Vooral in Amerika verwierf de AWB de nodige eretitels na het verschij nen van de lp „Piek up the pieces", waarvan een gelijknamige nummer 1-hit werd geplukt. Diezelfde „funk" (door de roek-invloeden zonder meer een verrijking van de soul) vonden we vooral terug in de eerste werken van de groep („Cut the cake"), maar later werd dat steeds minder. Op de voorlaatste lp van de AWB komt bijvoorbeeld slechts één num mer voor van soortgelijke strekking („I'm the one"). Voor de rest heeft de 8chotse formatie zich laten verlei den tot het spelen van de meer gepo lijste soul Een tactisch niet juiste beslissing, want daarmee begeef je je op een terrein waar Je gemakkelijk en vaak terecht van het maken van namaak-soul wordt beticht Opwindende show De „gladdere" soul stond ook dins dag als hoofdgerecht genoteerd. Het meeste werk was afkomstig van de lp „8oul searching", die een goed beeld geeft van waar de AWB op het ogen blik staat Zeker niet slecht („Queen of soul", „Love of your own" en „Soul searching" zelf zijn echt wel meester werkjes), maar de muziek is toch heel wat minder opvallend dan ln de beginperiode. De show daarentegen ls vrij opwindend en leidde er dins dag toe, dat bij het horen van de eerste tonen vrijwel de gehele zaal ogenblikkelijk op de stoelen ging staan en daar ook verder het hele concert licht deinend vertoefde. Ook bulten de zaal was de sfeer gespan nen, door moeilijkheden bij de kaartcontrole. Er ontstond zelfs eni ge chaos, waarbij vernielingen wer den aangericht en mensen met kaartjes niet eens meer binnen kon den komen. Ook na het concert zag het trouwens blauw van de politie. Binnen werd intussen Ben E. King met groot enthousiasme begroet, een vroegere soulgrootheld die on langs een (kortstondige?) fusie aan ging met de AWB. Redelijk aardig was zijn set van oude hits als J who have nothing" en „Stand by me", hoewel „8panish Harlem" volledig de mist inging. Zijn aanwezigheid binnen de AWB is nauwelijks verfris send, eerder een nieuwe stap ln de richting van de gepolijste souL En daarmee maakt de 8chotse formatie zichzelf ln feite steeds oninteres santer. ARNHEM (ANP) Zondagmiddag 24 Juli geven enkele volksdansgroepen in het Arnhemse openluchtmuseum demonstraties met dans en muziek. De groepen komen uit Arnhem, Zweden en West Duitsland. Alle groepen dragen originele kleder drachten en voeren dansen uit die tot de folkore van destreek behoren die door de groep wordt vertegen woordigd. De begeleiding gebeurt door muzikanten die folkoristlsche dansmuziek uit eigen land ver tolken. „Iets belang rijks te bespre ken? Zodra ik de krant gele zen heb, Simp- kins."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 9