1
'Politiepistool gevaarlijk wapen'
pe tekening van een lezer
Directeur bezet bedrijf
wil dwangsommen zien
n
DICHTBIJ f,
bvERD
ER
1 Commentaar
Mislukte formatie
Utrechtse hoofdagent brengt delicate kwestie ter sprake:
.Vakbondsbestuurders de deur uit'
Politie vindt
1100 kilo hasj
in vrachtwagens
Aangenamer
Nieuwe regeling
voor identificatie
overleden personen
ie ver ouderen bij bejaarden
drinkend bouwen
gouden handen
stuur een brief
ERDAG 16 JULI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
;t mislukken van de formatie-
j fn Uyl heeft een situatie van grote
-'(zichtloosheid doen ontstaan in
i eerste plaats vanwege het princi-
- 51e en daarom moeilijk oplosbare
rakter van het conclict en in de
eede plaats wegens de omstandig-
id dat de krachtsverhoudingen in
Staten-Generaal nauwelijks een
dere mogelijkheid toelaten dan
welke door de formateur is
^•gestreefd.
ij menen dat deze beide elemen-
i in eikaars verband moeten wor-
- n bezien. De wetenschap dat een
^ernatief ternauwernood mogelijk
H— CDA en VVD beschikken,
^men immers over slechts zevenen
zeventig zetels in de Tweede Kamer
heeft bij de Partij van de Arbeid
"tuurlijk geen grote behoefte doen
{tstaan om water in de wijn te
en. Daar komt bij dat de PvdA
T>te verkiezingswinst heeft ge-
M#kt en daarom meent dat die
pst in een programma verzilverd
kg worden.
Ize gegevens hebben op de op-
lling van de formateur hun uit-
rking niet gemist. De heer Den
I heeft zeker gelijk, als hij zegt,
t hij zijn partij enkele moeilijk
•kken te verteren heeft gegeven,
iar ook is waar, dat hij, wat de
ntie van zijn voorstellen inzake
Vermogens Aanwas Deling
D) betreft, geen streep heeft
len prijsgeven van zijn voorne-
jn de vakbeweging tevreden te
Hen.
thtergrond en motivering van dit
iej brnemen van de formateur zijn
e jft te begrijpen: hij beoogt immers
lodt de VAD naar zijn model mede-
t? Jrking van vakbeweging en werk-
n %iers te winnen voor het beleid
lenf ,oonmati6ing' dat h'j in z'jn
|Ujjcende tweede memorandum
itolft uitgezet.
kka
we<ch rijzen er hier vragen die door
te 1 Partij van de Arbeid onvoldoen-
bbe worden onderkend en beant-
ne^ord vragen die de principiële
a ^tergrond van het conflict raken.
gt het op de weg van de overheid,
gpiets als de VAD te gebruiken als
p soort ruilmiddel, waarmee van
J vakbeweging of van welke
jjere pressiegroep dan ook
dewerking ten bate van econo
misch herstel kan worden afge
kocht?
De heer Van Agt heeft er boven
dien natuurlijk gelijk in, dat econo
misch herstel in het belang van ons
a 11 e n is inclusief in dat van de
werknemers en van de vakbewe
ging. De werknemers zullen er het
hunne toe moeten bijdragen, dit
economisch herstel mogelijk te ma
ken, ook zonder dat de overheid,
optredend als een super-makelaar,
daarvoor een collectief cadeau in de
vorm van de VAD uitdeelt.
Overigens: de VAD is op zichzelf
een groot goed, dat zijn waarde aan
zich zelf ontleent. Wie de wijze
verwerpt waarop de vermogensaan-
wasdeling in een ruilhandel wordt
betrokken, tast daarmee niet de
eigen waarde van deze voorziening
aan.
Intussen kan men. ook in een coali
tie, met principiële meningsver
schillen vaak heel goed leven. Zij
behoeven praktische oplossingen
geenszins in de weg te staan. Waar
om is terzake van de VAD dan geen
oplossing gevonden? Het heeft er
de schijn van, dat formateur Den
Uyl in zijn verlangen naar herken
baarheid voor zijn partij en voor de
vakbeweging, en zeker ook geleid
door zijn scherpe blik voor de nood
zaak van maatschappelijke aanvaar-
diging van het matigingsbeleid, zijn
oplossingen met een vaart en klem
heeft gepresenteerd, die de heer
Van Agt en sommigen uit zijn om
geving mogelijk als nogal opdringe
rig hebben ervaren. Anderzijds
heeft fle CDA-woordvoerder zeker
in de laatste fase van het overleg
met zo veel vijven en zessen gerea
geerd, dat er van de VAD iets
overbleef dat voor formateur en
PvdA welke partij toch de groot
ste coalitiegenoot zou worden
elke geur en smaak eraf was.
De mislukking van de formatie
heeft de breuk in de onderhandelin
gen geformaliseerd en daarmee na
tuurlijk tevens verhard. Het zal niet
eenvoudig zijn, weer beweging in
de standpunten te brengen om een
kabinet van PvdA en CDA moge
lijk te maken, waarvoor de kiezers
zich zo duidelijk hebben uitgespro
ken. Toch is het te hopen, dat
iemand de gelegenheid krijgt, hier
zijn krachten nog eens op te be
proeven.
door Willem Schrama
UTRECHT „Er mag geen
twijfel over bestaan dat het
huidige dienstpistool van de
Nederlandse politie niet deugt
en aan vervanging toe is. We
werken met ontoereikend en
gevaarlijk materiaal en dit
moet gauw veranderen".
In deze bewoordingen bekriti
seert de Utrechtse hoofdagent
P. A. Hoekendijk deze week het
wapenarsenaal van de Neder
landse politie in het Algemeen
Politieblad, een veertiendaag
se uitgave van de ministeries
van justitie en binnenlandse
zaken.
Onder de titel „Wat voor eisen en
wensen zouden er aan een pistool of
revolver voor de politie gesteld moe
ten worden?" publiceert hij daarin
aan de hand van een indrukwekken
de technische literatuurlijst een arti
kel dat weinig overlaat van zowel het
dienstpistool als de daarmee ge
bruikte patronen. Ze worden belde
gekwalificeerd als verouderd en on
deugdelijk.
Delicaat
De heer Hoekendijk brengt daarmee
een binnen justitiële kringen tame
lijk delicate kwestie ter sprake, die Fataal
zich bij navraag al Jaren blijkt voort
te slepen. Er schijnen even zoveel
meningen als oplossingen te zijn, te
meer omdat het vraagstuk van een
eventuele nieuwe politiebewapenlng
ook voor een groot deel op politiek
terrein moet worden gezocht.
Hoekendijk zegt zijn artikel „niet uit
persoonlijk hobbyisme" te hebben
geschreven, maar „als bijdrage aan
een discussie die maar uitblijft". In
een zeer technische uiteenzetting
stelt hij zich tweeledig op: enerzijds
wenst hij zijn collega's in bescher
ming te nemen tegen het toenemend
criminele maatschappijbeeld, en an
derzijds acht hij het huidige wapen
bezit van de politie (en vooral de
werking ervan) op basis van onder
zoekingen in Duitsland en de Vere
nigde Staten onnodig riskant en ge
vaarlijk voor onschuldige burgers.
Om met dit laatste te beginnen, be
weert hij dat de in Nederland ge
bruikte pistoolpatronen (zogenaam
de 7,65 en 9 millimeter „volmantel-
kogels") zeer gevaarlijk zijn in ver
band met ongewenst „dorslagvermo-
gen": een constatering die erop neer
komt dat de kans op het raken van
een tweede persoon of object nó een
eerste schot zeer groot is. Een nauw
keurig onderzoek op Duitse politie-
schietbanen heeft aangetoond dat
een dergelijke kans op „doorslag"
van een 7,65 mm patroon (hier het
meest gebruikt) bij het treffen van
een schedel ruim 85 procent is. Bij
het treffen van de romp met dezelfde
kogel is het gevaar 75 procent. Bij
andere in Nederland gebruikte pa
tronen is die kans nog rijkelijk
groter.
De 7,65 mm patroon is gevaarlijk
voor gebruiker en omgeving, aldus
de heer Hoekendijk. Er wordt vrijwel
nooit een bevredigend maar wel
vaak een ongewild fataal resultaat
mee bereikt. Bovendien heeft de ko
gel volgens hem een gevaarlijke nei
ging tot ricocheren (afketsen) tegen
bijvoorbeeld autoplaatwerk, waar
mee in de praktijk ook al enige tries
te ervaringen zijn opgedaan. Afslui
tend citeert Hoekendijk de Ameri
kaanse „Law Enforcement Handgun
Digest" die er als volgt over oordeelt:
„Indien er een prijs zou bestaan voor
de meest waardeloze patroon ter we
reld, dan zou de 7,65 hierop sterk
aanspraak maken"
De wapens waar het hier tot nu toe
om gaat, zijn de zogeheten FN 10 en
de FN 22, waarvan vrijwel elke Ne
derlandse politieman zich bedient.
De afkorting FN geeft de herkomst
van het wapen aan: de Belgische
wapenindustrie Fabrique Nationale,
en de cijfers 10 en 22 staan voor de
jaartallen 1910 en 1922 waarin ze
ontwikkeld zijn.
Schade
Deze wapens, gebruikt met de reeds
genoemde „volmantelpatronen"
(een geheel door een mantel omge
ven loden kogel) blijken in de prak
tijk een zeer ontoereikend „stop
pend vermogen" op te leveren, dit is
een onvoldoende vervorming in het
object waardoor het beoogde effect
van uitschakeling afneemt terwijl
de kans op een dodelijk resultaat
aanzienlijk stijgt.
Op basis van Amerikaans research-
materiaal stelt Hoekendijk vast dat
de genoemde volmantelkogels in de
regel veel meer schade aan beende
ren en organen teweegbrengen dan
platte, zachte en dus vervormende
kogels. De eerste doorboren vaak
ingewanden, organen en oeenderen,
terwijl de tweede groep door het
„opstuiten" een prop weefsel voor
zich uitduwen waardoor ingewan
den en organen vaak opzij worden
geschoven en niet fataal beschadigd
worden.
Verouderd
In een commentaar op het artikel
van hoofdagent Hoekendijk liet het
ministerie van Justitie via haar afde
ling voorlichting weten dat er vorig
Jaar nog een nieuwe editie FN 22
pistolen met bijgestelde richtmidde-
len onder de politiekorpsen is gedis
tribueerd. Het ministerie acht het
wapen weliswaar verouderd, „maar
per së niet gevaarlijk" en dus nog
steeds bruikbaar voor de Nederland
se politie, mits deze de wapens maar
voldoende gebruikt en onderhoudt.
Reeds geruime tijd buigt een ambte
lijke commissie van Justitie en bin
nenlandse zaken (onder welke mi
nisteries de rijks- en gemeentepoli
tie respectievelijk ressorteren) zich
over een eventuele nieuwe wapen-
aanschaf, maar spoedig is dit zeker
niet te verwachten zo werd ons
meegedeeld vooral ook vanwege
het financiële aspect van de zaak.
Nieuwe exemplaren kosten onge
veer zes zevenhonderd gulden, en
dat bedrag moet vermenigvuldigd
worden met twintigduizend, zijnde
het aantal politiemannen in ons
land.
Adjudant Van Kaathoven van de
gemeentepolitie in Helmond, van
wie bekend is dat hij zich al enige
Jaren inspant om een regionale poli-
tieschietbaan van de grond te krij
gen, is het echter geheel met Hoe
kendijk eens. „Ik dacht dat ons
dienstwapen toch wel in de praktijk
bewezen heeft dat het niet aan de
eisen voldoet", zegt hij. „Het is hier
in de praktijk meermalen voorgeko
men, dat een burger een politieman
aanviel, waarna deze zijn aanvaller
in het dijbeen schoot. De man bleef
niet staan en in zo'n geval moet de
politieman in het beenvlak schieten
Dat gebeurde, en de man liep ge
woon weg. Het feit dat de politie
man hem kennelijk niet had ge
raakt, maakte hem angstig om nog
maals te vuren. De man ontsnapte,
en een uur later krijg je dan vanuit
het ziekenhuis telefoon dat er ie
mand mét een schotwond is opge
nomen.
„We moeten zoeken naar iets waar
mee een politieman kan werken. De
FN 22 is verouderd, laat staan de FN
10. Deze pistolen kunnen zelfs onge
wild een dodelijk effect hebben. Die
nieuwe lichting pistolen is ook niet
alles. Een verstelbaar vizier lijkt
aardig, maar het blijkt te verlopen
We moeten het verschil gaan zien
tussen een sportpistool en een
dienstwapen voor met altijd gein-
steresseerde schutters als politie
mensen. Daarom vind ik een gede
gen schietopleiding ook zo belang
rijk. Die is nu volstrekt ontoerei
kend. De ministeriële richtlijn
schrijft voor ongeveer eenmaal in de
zes weken. Hoe lang, dat mag elk
korps voor zichzelf uitmaken. Als ik
het mocht zeggen werd het eenmaal
in de drie maanden een hele dag. en
dan naast het praktisch schieten
vooral aandacht voor theorie in de
vorm van geweldsinstructies. Een
gewapende politieman moet niet de
held uithangen, maar wel goed we
ten wat hij moet doen als hij met
geweld wordt geconfronteerd".
Van een onzer verslaggevers
BREDA De door het perso
neel niet langer meer gewenste
directeur A. Franke van Diamij
te Hoogerheide wil dat de
werknemers de bezetting van
de fabriek opgeven en hem in
staat stellen zijn functie weer
uit te oefenen. Van zijn mede
directeur H. de Vries eist hij
dat deze buitenstaanders in
het bedrijf de deur wijst. Hij
bedoelt met deze buitenstaan
ders vakbondsbestuurders.
De heer Franke stelde zijn eisen bij
monde van zijn raadsman mr. I. M.
van den Heuvel uit Roosendaal tij
dens een gisteren voor de president
van de rechtbank te Breda dienend
kort geding. Hij verzocht de presi
dent, de heer De Vries een dwang
som op te leggen van 10.000 gulden
per geval en het personeel te dwin
gen met de bezetting op te houden
door een boete van 1.000 gulden te
stellen voor elk uur dat die bezetting
nog duurt.
Technisch directeur De Vries werd in
het kort geding bijgestaan door mr.
J. Bletjenstein uit Roosendaal. Het
personeel werd vertegenwoordigd
door mr. W. A. M. J. Meijer uit Breda.
De laatste had onder andere een
oud-werkneemster van Diamij ge
dagvaard, uit wier verklaringen
mede moest blijken dat de heer
Franke als directeur een wanbeleid
heeft gevoerd. Tevoren stelde de
raadsman van het personeel de pre
sident voor het kort geding achter
gesloten deuren te behandelen. Maar
mr. Van den Heuvel en zijn cliënt
verklaarden daar geen behoefte aan
te hebben. De president bepaalde de
uitspraak op volgende week vrijdag.
's Nachts vaker
Intussen gaat de bezetting van de
fabriek door. De 20 werknemers wer
ken overdag en waken s nachts.
Diamlj wordt sinds maandag bezet.
Het personeel stuurde de heer Fran
ke toen een telegram om hem mede
te delen dat hij niet meer welkom
was. Men verwijt hem dat hij op
onoirbare wijze geld aan het bedrijf
heeft onttrokken, waardoor aanzien
lijke schulden zijn ontstaan.
De Industriebond NKV is van oor
deel dat als er niet wordt ingegrepen
Diamlj op zichzelf een levensvat
baar en zelfs florerend bedrijf ver
loren is. Volgens de heer Janssen zijn
er verschillende gegadigden voor het
aandelerpakket van directeur Fran
ke. Het gaat er nu maar om of deze
eieren voor zijn geld kiest en zich
bereid verklaart zijn functie als eco
nomisch directeur neer te leggen en
zich ook financieel van het bedrijf
los te maken. De bank die aanvanke
lijk een ultimatum had gesteld heeft
dit Ingetrokken. Diamlj heeft nu tot
half augustus tijd om de schecfgelo-
pen zaken weer op goedspoor te
brengen.
AMSTERDAM De Amsterdamse
recherche heeft een lading van 1100
kilo hasj onderschept. De hasj werd
aangetroffen in twee Turkse vracht
wagens en was verborgen in de dub
bele bodems van de opleggers. De
beide Turkse chauffeurs alsmede
een Turk voor wie de hasj bestemd
was. werden aangehouden. Het zijn
de 34-jarige K. M. G„ de 36-jarige J
A. en de 32-jarige A. U. D.
De Amsterdamse recherche zegt
nog meer arrestaties in deze zaak te
zijn misgelopen als gevolg van „hin
derlijk optreden" van nieuwsgieri
gen die naar de politieradio hadden
geluisterd. De onderschepte partij
hasj is gisteren na overleg met justi
tie direct vernietigd. Enkele mon
sters zijn voor het gerechtelijk on
derzoek achtergehouden.
ikeningen. bjj_ voorkeur in liggend lormaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent, Postbus 859,
msterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
HET WEER door Hans de Jong
Tijdens het weekeinde zal het
aangenamer worden. Vooral
aanvankelijk zal de zon ons
vriendelijk toelachen en herstelt
de temperatuur zich ietwat van
de inzinking van de laatste da
gen. Dat betere weer, eerst nog
wat vertraagd door luchtdruk
dalingen van 2 mb in drie uur
door een randstoring boven
zuld-Noorwegen waardoor de
noordelijke wind door galop
peerde, hangt samen met een
hogedrukultloper die vanuit het
noordwesten nadert. De zon zal
niet al te lang alleenheerseres
zijn, morgen al komt er meer
bewolking opzetten van een de
pressiefront, dat gisteren vooral
ten westen van Schotland maar
ook in Schotland zelf duidelijke
barometerdalingen teweeg
bracht: plaatselijk van bijna 3
mb in 3 uur. Op de weerkaart
van gistermiddag 2 uur was te
zien dat er daardoor een breukje
aan het ontstaan was in de hoge-
drukzone: er viel een gaatje bo
ven Schotland tussen de 1023
mb-lsolbaar bij de Farör en die
van het zuiden uit over noord-
Engeland. De zwakke plek daar
zou de komst van het storings
front naar de Noordzee weieens
kunnen bevorderen en versnel
len, overigens lijkt het niet aan
nemelijk dat de natuur en wij
morgen tranen met tuiten gaan
huilen. Het blijft denkelijk bij
wat lichte neerslagverschijnse
len lacer op de dag. Net als bij
branding aan het strand, bereikt
een eerste soms dreigend nade
rende golf zijn doel meestal niet
en stort in, terwijl een volgende
daar beter in slaagt. Zo lijkt het
ook in dit geval. Op de oceaan
ten westen van de Britse eilan
den „verdapperen" de westelij
ke hoogtestromingen zich. In de
loop van volgende week zouden
zij wel eens nieuwe storingen op
west-Europa kunnen afsturen.
Gisteren lag op 5.000 meter
hoogte boven de Britse eilanden
nog een hogedrukfiguratle met
straffe noordwestelijke winden
aan de oostzijde en zuidwestelij
ke aan de westzijde. In die
noordwestelijke stroming over
zuidoost-Engeland waren gister
middag nog sporen terug te vin
den van de koude luchtbel van
beperkte omvang en dikte op
laag niveau, die donderdagmor
gen in Friesland plaatselijk ha
gel en korrelsneeuw op zijn ge
weten had. Zo werd boven
Hemsby (zuidoost-Engeland) op
1800 meter hoogte nog bijna mi
nus 3 graden gemeten tegenover
plus 3 graden op 1900 meter en
daaronder, plus 5 graden op 800
meter. Merkwaardige tempera-
tuurverdeling. Jammer is, dat
bij gebrek aan waarnemingen
boven de blinde vlek, die Noord
zee heet, dit koude luchtdal op
laag niveau dat Friesland bin
nenviel, niet precies heeft kun
nen afpalen. Tussen Hemsby en
Sleeswijk is het gat daarvoor te
groot, wat vooral bij noord-
noordwestelijke stromingen on
zekerheden kan geven. Het is
maar goed dat zulke mini-ont
wikkelingen niet elke dag aan
de orde zijn.
Zeker was gisteren wel de 45 mm
regen, die er binnen 6 uur in
Biarritz viel. Het is weer hetzelf
de liedje daar in Zuid-Frankrijk
als eerder deze zomer. In de on
derste lagen vallen koele vochti
ge Biskajewinden Les Landes
binnen van het noordwesten uit
om vervolgens door de Pyre
neeën tot stijgen te worden ge
dwongen en de waterdamp los
te laten. In de hogere niveaus
bevindt zich daar een koudeput
met zwakke noordoostelijke
drift op 5.000 meter, die de buien
in hun bewegingsvrijheid ern
stig belemmert. Je moet er maar
wonen
Strandweer
Vandaag aangenamer op het
strand. Droog met zonnige peri
oden en geleidelijk minder wind
vooral in het zuidwesten. Lucht
18 tot 19 graden, zeewater 16 tot
17. De zee vlakt af. Verdere voor
uitzichten: morgen geleidelijk
meer bewolking door een zwak
front, later wat nattigheid mo
gelijk.
DEN HAAG (ANP) De regering is
akkoord gegaan met een nieuw
wetsontwerp voor een betere rege
ling van het vaststellen van overlij
den van vermiste personen. Dit
heeft minister-president Den Uyl na
het wekelijkse kabinetsberaad in
Den Haag bekend gemaakt. De re
cente vliegramp te Tenerife met het
vliegtuig van de KLM heeft nog eens
de wenselijkheid onderstreept van
een wettelijke regeling voor geval
len waarin personen vermist zijn,
terwijl uit de omstandigheden met
stellige zekerheid is af te leiden dat
zij zijn overleden.
De regeling over de gang van zaken
bij vermiste personen zoals die nu in
het burgerlijk wetboek is vastgelegd
voldoet niet aan de behoefte aan een
snelle en voor de nabestaanden niet
nodeloos kwetsende rechtsgang om
tot het vaststellen van het redelij
kerwijs zekere overlijden van ver
misten te komen.
Met het oog hierop en in overeen
stemming met de op 14 september
1966 te Athene tot stand gekomen
internationale overeenkomst inzake
het vaststellen van overlijden in be
paalde gevallen, heeft de regering
nu een wetsontwerp hiervoor inge
diend.
1
fPnder redactie van Loes Smit
t d
hu
i zaten bejaard echtpaar hij 88, zij
s v* dat al jaren tweehoog in Am-
ïalv erdam woont, heeft een aanvraag
zij^gediend voor een plaatsje in een
Hzorgingstehuis. Er is een jonge
Maatschappelijke werkster geko-
ha< en die allerlei vragen stelt. De
tuijde vrouw is tamelijk doof en
a hjrstaat de helft niet, maar wil dat
et laten merken en geeft dus
g» iak verkeerde antwoorden. Haar
Ikeian geneert zich om tegenover
"ou^o'n j0ng ding" te bekennen dat
eth|j de w.c. niet altijd op tijd meer
h&ialt en ook met andere gewone
e Mken moeite heeft. De vrouw be-
het stigt ten onrechte dat ze nog
ran lf i^n koken, want zij en haar
tmefen willen niet toegeven dat ze
d een nog maar warm eten als hun
dit chter een enkele keer voor ze
aar okt. Rapport van de maatschap
en. $lijk werkster: die mensen hebben
en Stel wat huishoudelijke hulp nodig,
er tfear een tehuis is overdreven. Pas
een jaar, als tijdens ziekte van
1 hulp blijkt dat het echtpaar het
it redt- worden de twee als
pogst urgenten' in een tehuis op-
-1~ -
genomen.
Een mevrouw van zeventig, die nie
mand wil laten merken hoeveel
pijn haar rug doet na een blijvende
beschadiging in een Jappenkamp,
heeft viermaal per week hulp van
een bejaardenhelpster. Ze ziet er
nog goed uit en een bijna afgestu
deerde, jonge maatschappelijk
werker die moet nagaan of die vier
keer hulp per week wel nodig is,
doorziet de moeilijkheden niet. Hij
rapporteert dat volgens hem twee
'ochtenden per week voldoende is.
Hoe kan zo'n situatie ontstaan? En
wie z'n schuld is het? Je zou kun
nen zeggen, dat het bejaarde echt
paar en die mevrouw beter eerlijk
hadden kunnen zeggen hoe de za
ken er voor stonden, zonder valse
schaamte. Want het is niet iets om
je voor te schamen als de ouder
dom met gebreken komt. Daar kun
je niets aan doen. Maar ook die
twee maatschappelijk werkers
hadden wel eens een beetje meer
inzicht in de situatie kunnen tonen:
zij horen in hun beroep over enige
mensenkennis te beschikken. Ei
genlijk kun Je niet van 'schuld'
spreken. Allebei de maatschappe
lijk werkers waren nog zo Jong. dat
hun bejaarde 'klanten' zich tegeno
ver hen gewoon niet konden uit
spreken. Het klikte niet tussen hen,
het leeftijdsverschil was in deze
gevallen te groot om maar meteen
zoveel vertrouwen in de ander te
hebben dat je bereid bent je hele
hebben en houen op tafel te leggen.
Natuurlijk is daarom nog niet elke
jonge sociaal werk(st)er ongeschikt
voor zulk werk. Maar het klopt alle
maal wel precies met de conclusies
in de onlangs in deze krant bespro
ken gespreksmap „Volwaardig bur
gerschap". Daarin kwam uit ge
sprekken tussen bejaarden en hul
porganisaties onder meer dit naar
voren: „In de voorbije periode wer
den ouderen verzorgd door Jonge
ren. Waarom zorgen ze niet meer
voor elkaar?" Een van de daaraan
gekoppelde wensen van de bejaar
den zelf was, waarom er bijvoor
beeld in bepaalde gevallen niet ge
pensioneerde maatschappelijk
werksters ingeschakeld zouden
kunnen worden, waarom geen leef
tijdgenoten om de gespreksgroe
pen te leiden, waarom niet wat ou
dere vrouwen aan het werk in be
jaardenhuizen? Kortom: waarom
geen oudere mensen speciaal voor
andere oudere mensen, in plaats
van al die Jongeren? Zolang er ge
vallen als de geciteerde voorko
men, zou je wel zeggen, dat zo'n
verandering hard nodig is.
De 68-jarige winkelier Kazuiehi Ori-
be uit de Japanse stad Tomika
drinkt hier weer een „steen" leeg
voor zijn eigen huis, Hij bouwt het
uitsluitend uit lege flessen op die hij
met cement voegt, en verder komen
er natuurlijk wel houden sponnin
gen en deuren in. De muren die de
winkelier tot dusver heeft opgetrok
ken, zijn opgebouwd uit ruim 160.000
flessen, die hij overigens niet alle
maal in z'n eentje heeft leeggedron
ken: al vijftien jaar lang staat hij
extra vroeg op om de stortplaatsen
voor glasafval in zijn omgeving op
bruikbare flessen af te zoeken.
De wandkledenwedstrijd om de
„gouden naald", die een van de
damesbladen telkenjare uit
schrijft, levert altijd wel een paar
duizend inzendingen op. De 45 bes
te maken daarna een rondreis
langs enkele bekende musea. Wie
binnenkort in de buurt van het
recreatiecentrum Gouden Handen
in het Gelderse 's-Heerenberg
komt, kan daar tot en met 11 au
gustus elke dag de 45 geselecteerde
wandkleden bezichtigen. Er is een
galerij van veertig meter lengte
voor uitgetrokken, zodat alle hand
werken goed tot hun recht komen.
Wie van de 45 inzendsters tot win
nares van de „gouden naald" wordt
uitgeroepen is nog niet bekend.
Dat wordt, heel democratisch, door
de bezoekers bepaald. Ook in 's-
Heerenberg zal er daarom een
stembus staan, waarin de bezoe
kers hun favoriete nummer kunnen
deponeren.
Een groep Boliviaanse priesters
heeft in een verklaring openlijk ge
protesteerd tegen de gevangenne
ming begin maart van de student
Gonzalo Barrón. Functionarissen
van de veiligheidspolitie het di
rectoraat van openbare orde (DOP)
hadden de student gearresteerd.
Het DOP weigerde enige informa
tie over de arrestant te verstrekken
en familieleden mochten hem niet
bezoeken. „Deze houding", aldus
de priesters, „doet ons veronder
stellen dat de student in zijn fysie
ke gezondheid is geschaad in de
politiecellen." Toen dit verslag
naar de kranten gestuurd werd, be
stond er geen officieel rapport van
Barfns verblijfplaats; er was even
min een reden gegeven voor zijn
arrestatie. Vier dagen na de verkla
ring van de priesters had in Oenève
dr. Juan Gamarra plaatsvervan
gend secretaris van het Boliviaanse
ministerie van binnenlandse zaken
ook een officiële verklaring te
geven: de beschuldigingen dat In
Bolivia de mensenrechten geschon
den zouden worden, zijn onge
grond, zei hij, en zelfs monseigneur
Alejandro Mestre, secretaris van
het Boliviaanse Bisschoppenconfe
rentie. had zelf gezegd dat marte
lingen in zijn land niet voorkwa
men. Mgr. Mestre sprak vijf dagen
later de beweringen van dr. Gamar
ra tegen: er kwamen in Bolivia wel
degelijk betreurenswaardige ge
vallen van onmenselijke behande
ling van gevangenen" voor. aldus
de bisschop.
Kortom; de autoriteiten gaan ner
gens op in en intussen zit Gonzalo
Barrón gevangen. In brieven kan
de bezorgdheid geuit worden over
de gevolgde procedure bij zijn ar
restatie en gevraagd worden om
volledige bescherming van zijn
rechten. De brieven kunnen ge
stuurd worden naar: Senor Presi
dente de la RepubUca, General
Hugo Banzer Suflrez Palacio
Quemado La Paz, Bolivia; en
naar Senor Subsecretario del Inte
rior, Dr. Juan Oamarra Ministe-
rio del Interior La Paz, Bolivia.
Bovendien zal de genoemde Bis
schoppenconferentie blij zijn met
een kopie van uw brief, aaruit
blijkt dat Barrón niet vergeten
wordt. Het adres: Conferencia Epi
scopal C as lila 205 Sucre,
Bolivia.
