„PvdA moet het nog
maken in samenleving"
Touwtrekken
begonnen
Incident beleidscentrum
welzijnswerkers^6 „Nederland nodigt ons uit tot acties"
Commentaar
Samenwerkings
school
Den Uyl voorspelt harde politieke strijd
Bemiddelaars spraken
zes uur met kapers
MAANDAG 6 JUNI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet3
Zowel rooms-katholieke als protes
tants-christelijke organisaties voor bij
zonder onderwijs hebben in het verle
den de samenwerkingsschool principi
eel afgewezen. Dat hoeft niet te verba
zen. Wie kiest voor opvoeding en on
derwijs vanuit een omlijnd beginsel kan
in samenwerking met andersdenkenden
slechts een bedreiging zien van de eigen
identiteit.
Om andere redenen is ook binnen het
openbaar onderwijs het enthousiasme
niet groot geweest. Is de openbare
school voor alle gezindten niet reeds
een soort samenwerkingsschool?
Nu zaterdag j.l. de vereniging ten be
hoeve van samenwerkingsscholen in de
openbaarheid is getreden is er reden om
deze stellingname opnieuw te bezien.
Het kleine getal van de mensen die in
Amersfoort bijeen waren hoeft de ge
vestigde organisaties van openbaar en
bijzonder onderwijs nog niet te veront
rusten. Maar de door deze vereniging
opgeworpen vragen verdienen op zijn
minst serieuze aandacht.
Men kan principieel voorstander zijn
van scholen voor de eigen confessie en
toch oog hebben voor de positieve kan
ten van de samenwerkingsschool. Dat
geldt zeker voor die vormen van samen
werking die nodig zijn omdat de afzon
derlijke richtingen numeriek te zwak
zijn om een eigen school te stichten.
Vooral in het buitengewoon onderwijs
en in het beroepsonderwijs is er van
ouds een groot aantal „compromis-
scholen" geweest. Als mensen proberen
dat compromis meer te laterf zijn dan
een levensbeschouwelijk niemandsland
en streven naar ontmoeting, is dat op
zichzelf verheugend. Als christenen in
die situatie proberen iets van hun evan
gelische opdracht waar te maken, mo
gen de kerken hen niet in de kou laten
staan.
Maar ook wanneer het wel mogelijk is
de voornaamste richtingen hun eigen
scholen te gunnen, stellen de voorstan
ders van de samenwerkingsscholen ons
voor vzagen die we niet vanuit zelfver
zekerdheid mogen afdoen. De samen
werkingsschool stelt het openbaar on
derwijs voor de vraag, welke bijdrage
het wil leveren aan de levensbeschou
welijke vorming van jongeren. Het stre
ven naar de samenwerkingsschool
draagt in zich de kritiek op de vaak
benauwde neutraliteit van het openbaar
onderwijs.
Het confessioneel onderwijs wordt ge
confronteerd met een tegenovergestel
de vraag: hoe confessioneel is de con
fessionele school eigenlijk? Hoe bijzon
der is een lagere school in een oude
stadswijk waar negentig procent van de
ouders onkerkelijk is? Hoe christelijk is
een school voor voortgezet onderwijs
die eenmaal per jaar „vergadert" over
de eigen identiteit? Hoe katholiek is
een katholieke hogeschool waar een
meerderheid van studenten en docenten
geen boodschap meer heeft aan de
katholieke signatuur?
Juist nu veel scholen door het dalend
geboortecijfer numeriek in hun bestaan
worden bedreigd en links en rechts
leerlingen proberen te werven, zal de
christelijke school zich rekenschap
moeten geven van haar positie tegeno
ver de andersdenkenden binnen de ei
gen school. Worden zij alleen toegela
ten om het getal te versterken, of wor
den zij serieus genomen als mensen met
een eigen visie? En wat de andersden
kenden buiten het bijzonder onderwijs
betreft, als zij prijs stellen op ontmoe
ting en samenwerking met christenen
zullen de kerken deze uitnodiging niet
zonder verder gésprek in de wind mo
gen slaan.
Van onze parlementsredactie
ARNHEM PvdA-leider Den Uyl heeft zijn partij ervoor gewaarschuwd, dat ze het zich niet kan
permitteren na de grote verkiezingswinst op de lauweren te gaan rusten. „Het grootste gevaar, dat
ons bedreigt is het idee dat we het gemaakt hebben. In de samenleving moeten we het nog maken.
Over tien maanden zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten en de tegenstanders zinnen op
wraak", aldus Den Uyl.
Hij voorspelde dat de komende jaren
een harde politieke strijd te ver
wachten is, omdat dan belangrijke
beslissingen over een andere maat-
schappljindeiing genomen moeten
worden.
De verkiezingswinst komt volgens
Den Uyl voort uit het vertrouwen
van de mensen dat de PvdA „pro
beert te voorzien in de noden van
elke dag, in solidariteit met de men
sen aan de onderkant van de samen
leving. We zijn deze belofte trouw
gebleven, en dat hebben de mensen
herkend. Alleen tegen deze achter
grond is de revolutie in het zuiden
(waar de PvdA op veel plaatsen zeer
grote winst boekte) te begrijpen. Van
een miskende, achtergebleven groep
is de PvdA een partij geworden met
een eerste verantwoordelijkheid
Vervolg van pag. 1
Minister Boersma zelf zei het giste
ren volledig eens te zijn met van Agt.
„Ik heb niets tegen een socialist op
sociale zaken, maar dan zou op fi
nanciën een CDA-minlster moeten
komen. Dat lijkt mij niet erg prak
tisch, omdat Duisenberg. die bewe
zen heeft die post aan te kunnen,
dan weg zou moeten". Boersma sluit
niet uit dat de PvdA een extra
staatssecretaris in de driehoek zou
krijgen. Zelf heeft hij voor die posten
geen enkele ambitie meer. „Mijn.
voorkeur is terug te gaan naar de
Tweede Kamer. In de politiek is
niets definitief, maar men zal toch
van goede huize moeten komen om
mij weer in het kabinet te krijgen",
aldus Boersma.
Programmapunten
Niet alleen over de zetelverdeling,
maar ook over programmapunten
voor het nieuwe kabinet is het wee
keinde druk in het openbaar ge
praat. De PvdA-partijraad bena
drukte, dat de bekende vier hervor
mingsvoorstellen (grondpolitiek,
vermogenaanwasdeling, onderne
mingsraden en investeringsreke
ning) snel gerealiseerd moeten wor
den terwille van het herstel van ver
trouwen tussen PvdA en CDA.
Maar de PvdA-top waakt er voor
deze zaak, en met name de PvdA-
-verbeterlngsvoorstellen op de
wetsteksten van het eerste kabinet
Den Uyl, een al te ultimatief karak
ter te geven.
„De PvdA werkt niet meer met voor
waarden vooraf", constateerde
CDA-fractievoorzitter Van Agt. An
ders dan Den Uyl meende Van Agt
dat er ten aanzien van de grondpoli
tiek (waarover het kabinet viel) nog
weinig veranderd is. „Overeenstem
ming daarover zal nog heel wat
zweetdruppels kosten", zei hij.
Ook de regeling van een abor
tusvraagstuk blijft een moeilijke
zaak, zo bleek dit weekeinde weer.
De PvdA-partijraad sprak zich uit
voor een afspraak bij de kabinetsfor
matie over de te volgen procedure.
Vast moet komen te staan, dat een
initiatief-abortuswetsontwerp van
uit de Kamer, dat een meerderheid
in Tweede en Eerste Kamer haalt,
door het kabinet en de minister van
justitie in het bijzonder tot wet ver
heven wordt.
Van Agt toonde zich niet afkerig van
een procedure-afspraak, maar zo
zei hij in KRO-Echo dan zal het
betreffende wetsontwerp wel „aan
zekere minimum-eisen moeten vol
doen". Duidelijk is dat een wet
sontwerp, dat abortus zoals de PvdA
wil volledig gelegaliseerd wordt, niet
aan die CDA-voorwaarden zal vol
doen, werd gisteren in CDA-kring
opgemerkt.
Opmerkelijk in dit eerste formatie-
weekeinde was tenslotte, dat minis
ter Duisenberg (financiën) voorzich
tig enige afstand nam van de door de
PvdA gehandhaafde één-
procentsnorm. Die norm houdt in,
dat er moet worden bezuinigd om de
groei van de collectieve lasten tot
één procent per jaar te beperken.
Het CDA meent, dat de groei terug
moet tot 0,7 procent, meer bezuini
gen dus. Voor de VARA-radio zei
Duisenberg zaterdag dat in het licht
van nieuwe berekeningen beleid
sombuigingen, die verder gaan dan
de één procentsnorm niet uitgeslo
ten moeten worden.
(ADVERTENTIE)
Via een
Armp Privé Rekening
kun in elk resteufèi
anf
met-ten betealchftiue.
betalen.
Na de lunch naar de Amro, dus.
voor dit land", aldus de PvdA-leider.
De PvdA-partijraad sprak zich, over
eenkomstig het voorstel van het
PVdA-bestuur. uit voor overleg met
CDA en D'66 om, gezien de grote
problemen die opgelost moeten wor
den, zo snel mogelijk een nieuw kabi
net te vormen. De partijraad wil on
derzocht zien op welke manier de
PPR zich tegenover een dergelijk
progressief kabinet opstelt, maar
wees een voorstel ora de PPR bii de
formatie te betrekken, af.
Geen deelname PPR
De PPR, die zaterdag intern politiek
beraad voerde, sprak zich ook uit
voor overleg met de PvdA om te zien
in hoeverre het PvdA-PPR-regeerak-
koord in een kabinet van PvdA, CDA
en D'66 zou kunnen functioneren.
Volledige deelname van de PPR aan
zo'n kabinet blijft uitgesloten, zei
PPR-fractievoorzitter Ria Beckers
gisteren desgevraagd.
In Arnhem trachtten PvdA-frac-
tieleider Van Thijn en PvdA-voorzlt-
ter mevrouw Van den Heuvel onrust
weg te nemen onder de partijleden
over een minder harde presentatie
van de vier hervormingsvoorstellen.
„Hoe belangrijk die voorstellen ook
zijn. de centrale opdracht van het
volgende kabinet is toch een effec
tieve aanpak van de werkloosheid,
tussen die opdracht en de hervor
mingsvoorstellen bestaat echter een
onverbrekelijke samenhang. Aan
het begin van de kabinetsformatie
moeten de openstaande rekeningen
op die punten eerst ingevuld wor
den. Uitgangspunt voor de hervor
mingsvoorstellen vormen de com
promisteksten van het kabinet zelf,
aangevuld met de PvdA-wijzlgings-
voorstellen daarop", aldus Van
Thijn. De verklaring van de partij
raad bevatte een hardere formule op
dit punt. De verklaring zegt dat
„eerst zekerheid moet worden ver
kregen over het aanvaarden van de
vier hervormingsvoorstellen, aange
vuld met de door de PvdA Tweede
Kamerfractie voorgestelde verbete
ringen". Realisering van de hervor-
mingsvoorstllen hoeft volgens Van
Thijn niet per se het eerste te zijn
waar het kabinet mee rond komt,
maar dat moet wel in het eerste
parlementaire Jaar (dus voor juni
1978) gebeuren".
Te veel
De PvdA-partijraad uitte zoveel
wensen ten aanzien van ministers
posten, die door socialisten zouden
moeten worden ingenomen, dat Van
Thijn zei: als we dat allemaal willen,
hadden de kiezers ons toch nog nog
meer rek moeten geven. Den Uyl
merkte in de wandelgangen lachend
op: als er nog een ministerspost ove-
rblijlt, die hier niet geclaimd wordt
voor de PvdA, dan bof ik nog". Den
Uyl sprak zich overigens niet over de
formatie uit.
Van Thijn tenslotte benadrukte dat
de PvdA voor de bezetting van de
voorzittersstoel in de Tweede Ka
mer, slechts één kandidaat heeft,
namelijk wederom Anne Vondeling.
Zoals bekend is er vanuit CDA-kring
veel kritiek op Vondeling geuit.
Omringd door Zuidmolukse ka
pers helpt dr. Tan mevrouw Soumo-
kil via een speciaal aangebrachte
trap uit de trein, waarin zij zater
dag zes uur lang met de kapers
hebben gesproken Aan de voet van
de trap wappert de RMS-vlag.
Van een onzer verslaggevers
ASSEN Een groepje Zuid-
molukkers probeerde zaterdag
middag de toegangsweg tot het
beleidscentrum in Assen te
blokkeren. Omstreeks half zes,
terwijl de twee bemiddelaars
dr. Josina Soumokil en dr. Has
san Tan in de trein met de
kapers spraken, werden twee
auto's zodanig voor de afzet
ting geplaatst dat er niemand
meer door kon. De marechaus
sees ter plaatse sprongen over
de hekken en sommeerden de
Zuidmolukkers zich onmiddel
lijk te verwijderen. Na de
wachtposten te hebben uitge
scholden lieten zij zich overre
den weg te gaan.
Het incident duurde vijf A tien minu
ten. Een paar omwonenden waren er
getuige van. De betreffende mare
chaussees verklaarden niets te mo
gen zeggen, maar lieten duidelijk
doorschemeren dat het incident had
plaatsgehad.
Uitgewuifd
Zaterdag leek even een oplossing
van het drama dichterbij te komen,
toen de beide bemiddelaars 's
avonds even voor acht de trein ver
lieten en daarbij uitbundig door de
kapers werden uitgewuifd. Twee van
hen begeleidden mevrouw Soumokil
en dr. Tan zelfs tot aan de auto, die
op 150 meter afstand van de trein
stond te wachten. Een derde kaper
fotografeerde dit afscheid.
Zij verlieten de trein na bijna zes uur
met de Zuidmolukkers te hebben
gesproken, zonder overigens contact
te hebben gehad met de gegijzelden,
zo deelde een woordvoerder van het
beleidscentrum in Assen later mee.
De beraadslagingen tussen kapers
en bemiddelaars speelden zich ver
moedelijk af in het achterste deel
van de trein (de gegijzelden bevin
den zich in het voorste deel).
De bemiddelaars hadden 's middags
om even over half twee het beleids-
cenrtum in Assen verlaten en waren
in een personenauto zonder escorte
naar de trein gereden, waar zij om
tien over twee binnenstapten via een
speciaal voor deze gelegenheid ver
vaardigde trap, die een half uur tevo
ren met een lorry was aangevoerd.
De trap was bij hun aankomst ge
flankeerd door de RMS-vlag. die te
voren nog op de neus van de trein
had gestaan. Morgens was de trein
uitvoerig schoongemaakt, waarvoor
ook nu weer alle mogelijke middelen
door rechercheurs waren gebracht,
's Middags om half zes bereikte het
beleidscentrum het verzoek van de
kapers om twee extra maaltijden te
bezorgen, omdat de bemiddelaars ble
ven eten. Aan dit verzoek werd
voldaan.
Niets vrijgegeven
Eenmaal teruggekeerd uit de trein,
hebben mevrouw Soumokil en dr.
Tan nog ruim een uur op het beleids
centrum verslag uitgebracht van
hun missie. Over de inhoud daarvan
werd door de woordvoerders van het
beleidscentrum niets vrijgegeven.
Wel werd meegedeeld dat dr Tan
uitvoerig had geïnformeerd naar de
gezondheidstoestand van de gegij
zelden. Hij kreeg als antwoord dat
die „redelijk goed" is, en dat de
kapers er alle zorg aan besteden.
Of de bemiddelaars met nieuwe,
eventueel verzachte eisen van de
kapers waren teruggekeerd, werd
door justitievoorllchter Van Leeu
wen noch bevestigd noch ontkend.
Ook wilde hij geen commentaar le
veren op de rol van mevrouw Sou
mokil, die in tegenstelling tot eerde
re gegevens niet 84, maar 43 jaar oud
blijkt te zijn en de moeder is van
Tommy Soumokil, die wegens de
voorgenomen ontvoering van konin
gin Juliana een Jaar gevangenisstraf
uitzit. Tommy Soumokil behoort tot
de 21 Zuidmolukse gevangenen wier
vrijlating door de kapers wordt
geëist.
In het crisiscentrum in Den Haag
liet men zondagmiddag, voordat de
vrijlating van de twee vrouwen be
kend was, wel weten dat het zes uur
durende gesprek niet had voldaan
aan de beste verwachtingen, name
lijk dat de gijzeling zou worden op
geheven.
Mariniers
In tegenstelling tot de soldaten van
de landmacht, die de buitenste ring
van de afzetting aan de oostzijde
van de trein vormen, worden de der
tig mariniers van de bijzondere bij
standseenheid niet afgelost. ZIJ ver
blijven vahaf de eerste dag van de
gijzeling op de golfbaan, die onge
veer 300 meter ten oosten van de
trein is gelegen Rond de trein is
elke nacht een ploeg van zes mari
niers, in camouflagekleding en met
zwart gemaakte gezichten in het
veld.
(ADVERTENTIE)
Kom 'ns kijken bij de Amro, dus.
„Jij zult nooit dokter worden, want
daarvoor moet je schone handen
hebben
door James Oorsey en Johan ten Hove
„Het Is heel makkelijk om te
constateren dat de Zuidmoluk
se actievoerders op dit ogen
blik de Nederlandse wet heb
ben overtreden. Anderzijds wil
len zij de Nederlandse overheid
duidelijk maken hoe vervelend
het ls mensen te dwingen din
gen te doen zie zij misschien
niet willen. Dit houdt verband
met het Nederlandse beleid ten
aanzien van de Zuidmolukse
gemeenschap. Wij vragen ons
af of de Nederlandse overheid
beseft dat het in de afgelopen
27 Jaar te gauw gebruik heeft
gemaakt van haar macht om
de Zuidmolukkers iets op te
dringen dat zij helemaal niet
willen, namelijk het vergeten
van het RMS-ideaal, het zo
gauw mogelijk integreren in de
Nederlandse samenleving of
het terugkeren naar Indonesië
als Indonesisch staatsburger."
Het praten met acht Zuidmolukse
welzijnswerkers George Hahury.
Jan Lawalata. Ben Matauseja, Ruud
Metekohy, John Nussy, John Pesull-
ma. Teddy Tahapary en Charly Be-
hoekoe geeft een duidelijk Inzicht
in wat er werkelijk binnen de Zuid
molukse gemeenschap in Nederland
leeft. Immers, welzijnswerkers kun
nen alleen dan hun werk effectief
verrichten en de denkwijze van hun
„cliënten" beïnvloeden, wanneer zij
het vertrouwen genieten van de ge
meenschap waarin zij dagelijks ver
keren. In een zo gesloten en geïso
leerde gemeenschap als de Zuidmo
lukse kunnen welzijnswerkers, zeker
wanneer zij in dienst zijn van het
„vijandige" ministerie van CRM,
zich niet veroorloven In het open
baar uitspraken te doen waardoor zij
zich van hun „achterban" zouden
vervreemden. Terecht stelt Charly
Behoekoe namens de acht: „Wat wij
zeggen, zuigen wij niet uit onze
duim."
Voor de Zuidmolukse welzijnswer
kers staat de verwezenlijking van
het oude RMS-ideaal voorop. Mete
kohy: „Elk volk heeft recht op zelf
beschikking. Voor het Zuidmolukse
volk is dat tot op heden de RMS. Wij
moeten in eerste instantie er voor
zorgen dat onze zelfbeschikking bin
nen het kader van de RMS wordt
verwezenlijkt."
Paternalistisch
Met andere woorden, de Zuidmoluk
se welzijnswerkers willen van een
herformulering van de RMS-gedach*
te dan ook niets weten. Zij verwijten
Jongerenbewegingen als Pattlmura
en het Zuidmolukse Bevrijdings
front even paternalistisch te zijn als
de oude RMS-lelding. Pesulima:
„Pattimura verkeert in een vacuum.
Wij moeten uitgaan van de feitelijk
heid van de RMS. Toen al was het
een Juridisch haalbare zaak. Natuur
lijk moeten er coalities gevormd
worden met andere onderdrukte vol
keren in Indonesië. Maar op de vor
ming van dergelijke coalities heeft
Pattlmura en het Bevrijdingsfront
geen monopolie.
Geen herformulering van de RMS-
gedachte, maar een herformulering
van de te volgen strategie, dat is de
boodschap van de Zuidmolukse wel
zijnswerkers. Metekohy. „Uitgangs
punt van ons werk moet zijn de
verwezenlijking van onze verlan
gens, maar dan met het besef dat wij
in Nederland zitten. Dat ls een aan
tal Jongens in de trein en in de school
zich zelf in een moeilijke positie
heeft gemanoeuvreerd, is juist. Maar
veroordelen alleen helpt niet. Na
tuurlijk kan men het schade berok
kenen aan kinderen en volwassenen
rilet goedpraten. Wel hebben onze
Jongens de kinderen goed behandeld
en zorgen zij ervoor dat de mensen
die zij een stuk vrijheid ontnemen,
goed verzorgd worden. Zolang echter
één Zuidmolukker in Nederland zit,
zal er verzet zijn. De vormen van
verzet zijn een afspiegeling van het
geen zich in Nederland afspeelt. De
huidige acties zijn een vormgeving
aan dat verzet. Waar het om gaat is
dat men het Ideaal niet los laat."
Pesulima: „Deze jongens zijn tot ac
tie overgegaan vanwege hun politiek
bewustzijn. Op dit ogenblik is er een
verandering van strategie. In de af
gelopen 27 Jaar is er weinig resultaat
geboekt met het overhandigen van
petities. De huidige acties zijn een
nieuwe vorm van het aan de orde
stellen van onze zaak. De verharding
is te wijten aan het beleid van de
Nederlandse overheid die op assimi
latie of repatriëring gericht ls. Neder
land moet deze beleidsdoelen laten
vallen. Nederland moet de Zuidmo
lukkers zelf laten beschikken. Wij
willen onze eigen identiteit beleven,
niet alleen cultureel maar ook poli
tiek."
Hardere acties
Trouw: Deze acties zijn dus de
nieuwe strategie. Denkt U dat deze
strategie het BMS ideaal dichterbij
zal brengen?
Pesulima: „De geschiedenis heeft
geleerd dat de gevolgen van een
bepaalde strategie moeilijk te voor
spellen zijn. Er moet een andere
strategie worden opgebouwd. Ne
derland houdt nauwelijks rekening
met wat wij willen. De Nederlandse
overheid noopt ons tot hardere ac
ties. Hardere acties kunnen deze
vorrf. aannemen maar ook andere
vormen. Maar daarover wil lk niets
zeggen:"
Metekohy: „Nederland nodigt ons
uit tot acties
Pesumlina: „De socialisten vergeten
dat de mensenrechten van de Zuid
molukkers in Nederland worden ver
kracht. Men probeert onze politieke
rechten structureel te vernietigen.
Het decentralisatiebeleid van CRM
wil ons in de Nederlandse samenle
ving, tegen onze wil in, doen ver
dwijnen. Wij willen wel met Neder
land samenwerken maar dan op ba
sis van respect voor ieders identi
teit. Onze rechten worden ook ver
kracht door openbare uitlatingen
over de schending van de mensen
rechten in Tsjechoslowaklje en in
Chili. Maar waar blijft Indonesië?"
Metekohy: „De Zuidmolukker ls
zachtmoedig en vriendelijk van
aard. Maar de Zuidmolukse Jonge
ren zijn door de Nederlandse samen
leving niet onbelnvloed gebleven.
De Nederlander schrikt nu van ver
zet in de vorm van fysiek geweld.
Nederland moet daaraan wennen.
Kunnen jullie je herinneren hoe het
PvdA-Kamerlid Kosto minister van
Agt tijdens het Menten-debat aan
pakte. Dat was verbaal geweld. Als
ik Van Agt was geweest zou ik, van
uit mijn referentiekader, Kosto een
klap hebben gegeven. Dit verbaal
geweld is aantoonbaar, maar niet
voelbaar. Wat wij u doen ls verzet
plegen dat toonbaar en voelbaar is.
Wij blijven met de Jongeren in dis
cussie maar zij moeten zelf beslissen
wat zij doen."
Lawalata: „De overtreding van de
regels door de Jongens in de trein en
In de school wordt breed uitgeme
ten. Wat wij nu willen is dat de
overtreding van de regels door de
Nederlandse samenleving en vooral
door de Nederlandse overheid ook
eens breed wordt ulgemeten. Het
Nederlandse beleid vraagt de Jonge
ren namelijk om zichzelf te
verloochenen."
Pesulima: „Vergeet niet hoe de poli
tie optrad bij haar invallen in Vaas-
sen en LJsseloord. De Jongeren wil
len hierop reagerend ook iets laten
zien."
Strategie
Wapens
Trouw: Hoe gaat een samenleving
eruit zien die door geweld en tegenge
weld wordt gekenmerkt. Wat zou er
zijn gebeurd als tijdens de gijzeling
van de kinderen ouders van die kin
deren Zuidmolukkers hadden gegij
zeld.
Pesulima: „Wanneer er in De Punt
of in Bovensmilde was ingegrepen
dan was er van onze kant zeer zeker
wat tegenover gesteld. Die conse
quentie zouden wij zeer zeker moe
ten trekken.
Trouw: Het is bekend dat zeer grote
hoeveelheden wapens in Zuidmoluke
woonoorden zijn opgeslagen. Dat is
bij de wet verboden.
Pesulima: „Er zijn bij de politleover-
vallen in Zuidmolukse woonoorden
nauwelijks wapens gevonden.
Trouw: Dat wil niet zeggen dat er
geen wapen voorraden zijn. Zuidmo
lukse jongeren vertellen zelf dat
Vaassen vol ligt met wapens.
Behoekoe: „In Vaassen werd inge
grepen omdat men dacht dat er wa
pens waren. Als Zuidmolukkers dat
zeggen, dan voorop gesteld dat zij
gelijk hebben, hebben de politiea
genten niet goed genoeg gezocht."
Erg concreet worden de welzijswer
kers niet wanneer hun gevraagd
wordt wat de herformulering van de
strategie precies inhoudt. Meteko
hy: „De Nederlandse overheid moet
ons de tijd en de gelegenheid geven
om samen met de gehele Zuidmo
lukse gemeenschap ons te beraden
over de wegen tot realisering van
ons politiek Ideaal. Dat moet gebeu
ren samen met de mensen uit de
wijkraden, de kerkeraden, de orga
nisaties in de wijken."
Pesulima: „Ons doel is om onze
identiteit cultureel en politiek te
bepalen. Als Nederland niet op
houdt ons zaken op te dringen, ko
men er reacties van onze kant. Bo
vendien moet er aan de interne op
bouw worden gewerkt. Op dit mo
ment hangen de verschillende orga
nisaties in de Zuidmoluke woonwij
ken als los zand aan elkaar."
Metekohy: „In tegenstelling tot
vroeger toen alles hiërarchisch door
een kader werd bepaald, zeggen wij
nu: laat ledereen alle alternatieven
voor een nieuwe strategie bespre
ken. Aan welzijnswerk voor de Zuid
molukkers komen we dan nog niet
eens toe, want eerst moeten we de
basis veilig stellen: erkenning door
Nederland van de eigen identiteit
van de Zuidmolukse gemeenschap."
Trouw: Wat schieten jullie met deze
erkenning op? Gaan er niet opnieuw
frustraties ontstaan en worden er niet
nieuwe acties uitgevoerd als Neder
land verwachtingen gaat wekken door
jullie te erkennen maar jullie strijd
niet actief gaat steunen?
Metekohy: „WIJ willen in geen enkel
geval in Nederland, zoals nu ge
beurt, worden tegengewerkt. Erken
ning zou de beperkingen die ons zijn
opgelegd, verruimen. Wij vragen dat
CRM haar beleidsdoelen laat vallen.
Op ons wordt de tactiek van het
structurele geweld toegpast. Wij
mogen over alles praten, maar CRM
bepaalt wat onze identiteit is. Onze
kinderen leren op school wie W.ilem
van Oranje was, maar niet over onze
vrijheidsheld Pattimura. Nederland
zou onze zaak in de Verengide Na
ties aan de orde kunnen stellen. Ne
derland zou zijn vriend Indonesië
kunnen zeggen dat zij het fout heeft
gedaan. Nederland had een gesprek
met Indonesië kunnen bemiddelen."
Gemeentehuis
Trouw: Waren jullie van tevoren op
de hoogte van de huidige acties?
Metekohy: „Nee, wij hadden wel ver
wacht dat er zou worden gedemon
streerd. Vooral toen onze paspoor
ten als statenlozen werden vervan
gen door paspoorten waarin wij als
Nederlanders werden „beschouwd",
en enkele Zuidmolukkers Duitsland
niet binnen werden gelaten en in
Indonesië werden geweigerd, was
ledereen razend. WIJ hebben nog ge
probeerd om de zaak goed te praten
maar wij dachten dat er een of ander
gemeentehuls in elkaar zou worden
geslagen.
Na drie uur praten is het gesprek
afgelopen WIJ luisteren nog even
gezamenlijk naar het nieuws De
ANP Radionieuwsdienst meldt dat
er overeenstemming ls bereikt met
de kapers in de trein over wie moet
gaan bemiddelen. De welzijnswer
kers houden met de mogelijkheid
rekening dat de onderwijzer Kuhu-
wal tot de bemiddelaars zal beho
ren. „Dat zal dan wel een gesprek
worden", zegt een van hen. „Ieder
een zal op zijn eigen manier gaan
praten. De kapers op hun manier,
namelijk met hun geweren Kuhu-
wal zullen ze wel raken en terecht
ook."
