uidmolukse jongeren: andere koers
an Agt: Ik ben er kapot van
'estijds ook twee gijzelingen
Verharding na
dood Soumokil
_Jmura-beweging herformuleert RMS-ideaal
doen alles om leven van kinderen te redden'
U
1
jster en Amsterdam: de langste die Nederland gekend had
IP^Rennies
^moet je altijd bij
je hebben.
TV
j 24 MEI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
Johan ten Hove
Je kring van Zuidmolukse jongeren in Nederland is er na de kapings- en gijzelingsacties in
ien Amsterdam een proces op gang gekomen waarin de vraag over de realiseerbaarheid en
tomst van het ideaaal van een Republiek van de Vrije Zuidmolukken centraal staat. In de
jen anderhalf jaar zijn er verschillende nieuwe jongeren-groepen en bewegingen ontstaan of
i oudere en al bestaande bewegingen nieuw leven In geblazen. Zij houden zich allemaal
jet de vraag welke richting en welke methodes gekozen moeten worden om het nu al 27 jaar
leaal van de RMS te verwezenlijken. Dat niet alleen de jongeren hiermee bezig zijn. maar
tie gevestigde regionen van de RMS hieraan gedacht wordt mag blijken uit de contacten die
muel Metiaty (voorzitter van de Baden Persatuan, de Zuidmolukse eenheidsbeweging)
t heeft met vertegenwoordigers uit de Socialistische Republiek Vietnam.
jte bewegingen en groepen
iondanks alle verschillen in
hgswijze en actievoering.
Hs gemeen dat ze het RMS-
jen vrije zelfstandige repu-
j Zuid-Molukken, overeind
::Het ideaal op zich wordt
Utabel gesteld, wel de acties
odes om het te bereiken.
pondering hierop vormt de
Pattimura (Pattimurabe-
ün Nijmegen, die als enige
.fi vraagteken durft te plaat
sen achter het oude en vertrouwde
RMS-ideaal. en die dat ook publieke
lijk wil meedelen. Iets wat in de
Zuidmolukse gemeenschap in Ne
derland met zijn sterke interne
controle, van groot belang is.
Opstand
De beweging is genoemd naar de
Molukse vrijheidsstrijder Pattimura
(Thomas Matulesi leider van de
opstand tegen het Nederlandse ge
zag in 1817). Alleen al deze naam, die
het vertrouwde beeld van „door de
eeuwen trouw aan het Nederlandse
gezag" in een ander daglicht stelt,
duldt aan dat deze beweging anders
aankijkt tegen de Molukse geschie
denis. Een naam die overigens ook in
eerste Instantie op verzet en wrevel
stuitte bij Zuidmolukkers, omdat
Pattimura ook door de Indonesische
overheid als vrijheidstrijder geëerd
wordt.
Gerakan Pattimura wil een herfor
mulering van het RMS-ideaal. Daar
voor wordt er en is er de nodige
studie en analyse van de geschiede
nis en de huidige situatie verricht.
De beweging geeft een blad uit, Mad-
jallah Pattimura, dat zes maal per
Jaar uitkomt, en dat vooral gericht is
op bewustwording van Zuidmolukse
jongeren.
.,De RMS-ldeologie moet in een
nieuwe contekst geplaats worden en
moet onderdeel vormen van een be-
vrijdingsstrijd van onderdrukte vol
keren met name in Indonesië en
Melanesië," dat is in het kort de
richting die de Pattimura-beweging
wil inslaan. Aan het woord zijn Ba-
boyo Porsisa, coördinator interne
zaken van de groep en Elias Rin-
sampessy. die de externe zaken voor
zijn rekening neemt. Porsisa stu
deert andragogie in Utrecht en Rin-
sampessy hoopt dit Jaar af te stude
ren in de sociale en culturele anthro
pologic aan de universiteit van Nij
megen. De laatste schreef na de ka
ping en gijzeling van dec. '75 en Jan
'76 een boekje waarin hij de mogelij
ke achtergronden van de agressie
onder Molukse Jongeren uiteen zet.
„Wij zien de RMS-striJd breder, niet
Dick Ringlever
i er helemaal kapot van, dat nu zelfs een hele grote groep kinderen gegijzeld wordt. We doen
m het leven van die kinderen en de andere gegijzelden te redden. Dat is ons eerste doel".
:>ernstige minister Van Agt
Jstermiddag op een perscon-
:in het tot perscentrum inge-
iiurthuis Open Hof in Assen,
j: per helicopter samen met
Van Kemenade uit Den
Uar toe was gevlogen. In
distantie waren ze daar om
e plegen met de leiding van
rinciaal commando civiele
jng, waar de procureur-
van Assen, de Commissaris
:Koningin in Drente, burge-
uit omringende gemeenten
president-directeur van de
gen het beleid ter plaatse
n.
ister noemde het bijzonder
•ardig, dat zoveel uren na de
:p (het was toen vijf uur 's
de Zuid-Molukkers nog
let hadden laten weten wat
van him acties was en welke
en. „Ik heb dit nog nooit
l aakt. Dit is volkomen uniek,
a de overval op de school liet
.olhoofd de politie in Smilde
I Jn, dat de kapers hun eisen
laden laten volgen, maar
Ijk hebben we niets meer ge-
iet
li na vijf uur had de psychia-
lulder van het ministerie van
leen van de kapers in de
iet juiste aantal wist de mi-
et: „Het moeten er twee tot
aan de telefoon. Maar de
an dit gesprek was gister-
log niet bekend. Met de ka
li de trein bij Glimmen is
1 nog geen contact geweest.
raag of de beide acties met
ik voor de verkiezingen wer-
ïzet, antwoordde de minis-
I kan bijzonder moeilijk in
jeloven. We mogen er ook
gaan dat het hier om twee
li gecoördineerde acties
invloed zouden de acties
jil op de uitslag van de ver-
n kunnen hebben? Zouden
lerlandse Volksunie in de
inen spelen? Van Agt: „Ik
vertrouw erop dat er door de emo
ties heen bij de mensen het inzicht
zal blijven overheersen, dat het hier
gaat om een heel kleine groep, als
men ze afzet tegen de tienduizenden
Zuid-Molukkers die er in Nederland
wonen. Hoewel die kleine groep zich
aan afgrijselijke wandaden heeft
schuldig gemaakt, hoop ik dat de
mensen blijven Inzien, niet iedereen
die van Molukse afkomst is. te kun
nen blameren."
Verrassing
Of na het gebeuren in Beilen en
Amsterdam de justitie dit soort te
verwachten nieuwe acties niet had
kunnen voorkomen? Beschikten
BVD en politie dan misschien over
onvoldoende contacten in de Moluk
se wereld? Minister Van Agt: „Dat
mag u daar zeker niet uit afleiden.
Zulke verrassingsacties zijn alleen
te voorkomen in een politiestaat,
maar daaraan moet ik niet denken.
Dat zou betekenen dat alle telefoon
gesprekken zouden worden moeten
afgeluisterd, dat mensen constant
geschaduwd zouden worden en huis
zoekingen worden verricht. In een
rechtsstaat als de onze kan dat en
mag dat niet."
Op de vraag welke houding het ka-
Minister Van Agt was gisteren lange tijd in het beleidscentrum te
Assen.
blnet zal aannemen bij eventuele
onderhandelingen (zal het bijvoor
beeld bereid zijn de nog gevangen
zittende Zuid-Molukkers van de ac
ties in Bellen en Amsterdam vrij te
laten?) antwoordde de minister:
„Stel dat ik dat zou zeggen. Stel, dat
de kapers radio in de trein of in de
school hebben, dan begrijpt u wel,
dat ik nu mijn kiezen op elkaar
houd." Ook op andere vragen van
strategische aard wilde hij niet in
gaan, bijvoorbeeld met welke Zuid
molukse leiders het crisiscentrum in
Den Haag contact heeft. Dat die
contacten bestaan is bekend.
Ten aanzien van de identiteit van de
kapers zei hij niet meer dan „wel
enig idee te hebben waar ze vandaan
komen". Maar of dit Bovensmilde is.
dat al sinds jaren als een bolwerk
van radicale Molukse jongeren be
kend staat, wilde hij niet bevestigen
(de Molukse bevolking in Smilde
zelf ontkent overigens met klem dat
de kapers tot hun groep behoren).
Even grote terughoudendheid be
trachtte de president-directeur van
de Nederlandse Spoorwegen mr De
Bruin. Hij bleek niet bereid te ver
tellen over de ervaringen van de
machinist en de conducteur die al
direct door de kapers werden vrijge
laten en door de politie verhoord. De
geopperde mogelijkheid de treinen
beter te beveiligen noemde hij on
doenlijk. Er rijden per dag vierdui
zend treinen, daar kunnen wij niet
aan beginnen. Afgezien daarvan:
dat zou een taak voor de overheid
zijn.
Stilte
Intussen bleef het gisteravond zowel
in Glimmen, waar wel 40 tot 45 men
sen in de trein moeten zitten als in
de school in Smilde, waar 105 kinde
ren en 6 onderwijzers worden gegij
zeld, opmerkelijk stil. Van enige
voorbereiding tot militaire actie was
niets te bespeuren. Toch kan daarop
gerekend worden, gezien de aanwe
zigheid van twee bijzondere bij
standseenheden van het korps mari
niers, in totaal 60 man, en een hon
derd man tellende bijstandseenheid
van de marechaussee. Hun enige
waarneembare activiteit gisteren
was het uitkammen van het Noord-
laarderbos vlak bij de trein omdat
taen daar Molukse hulptroepen kon
verwachten. Maar er werd niemand
aangetroffen.
beperkt tot een proclamatie in 1950.
Wij zien deze proclamatie als een
vertrekpunt, niet als een eindpunt.
We onderkennen het recht op
zelfbeschikking van het Zuidmoluk
se volk, maar de uiteindelijke beslis
sing moet je aan het volk op de
Molukken zelf overlaten." aldus de
twee woordvoerders, waarbij Porsi
sa wel kwijt wil dat hij persoonlijk
denkt aan een Groot-Molukken, in
een of andere vorm van autonomie.
Volgens Rinsampessy is dat het fun
damentele verschil met de huidige
RMS-visie. „Wij zeggen, het gaat
niet zo zeer om de RMS. dat is niet
zo relevant. Belangrijker is dat je
constateert dat er sprake is van on
derdrukking, van dictatuur in Indo
nesië. Wij moeten proberen deze on
derdrukking op te heffen. Dat pro
beren we Nederlanders en Moluk-
kers en dan vooral Molukkers duide
lijk te maken.
De RMS-strijd van 1950 is eigenlijk
een voortzetting van het koloniale
streven, van koloniale verworvenhe
den, terwijl we nu de zaken moeten
inventariseren en kijken naar de fei
telijke situatie op de Molukken. We
zien dan dat er duidelijk sprake is
van onderdukklng. Om dat tegen te
gaan kunnen we samenwerken met
andere groepen, ook in de Neder
landse samenleving. Uit blijven
gaan van het oude RMS-ideaal vin
den wij een paternalistische hou
ding tegenover de mensen daar. Je
dringt hun iets op en je weet niet of
ze dat nog willen. De vorming van
qen vrije republiek is afhankelijk
van de mensen op de Molukken zelf.
Onze stellingname is niet zo zeer de
RMS zelf, onze stellingname is op
heffing van de onderdrukking en
herstel van de fundamentele demo
cratische rechten van de mens. The
oretisch is het dan mogelijk dat als
de Zuid-Molukken zich uitspreken
voor een RMS, die er ook moet ko
men. Spreken zij zich uit voor een
Groot-Molukken, dan moet dat ook
kunnen. Willen zij een soort federa
tie met Indonesië, dan moet dat ook
kunnen. Stel dat ze zich uitspreken
voor een eenheidsstaat met Indone
sië (de huidige situatie) dan moet
zelfs dat kunnen. Ook een soort Me-
lanesische republiek moet dan mo
gelijk zijn. Voor ons is niet zo van
belang dat er een RMS komt, voor
ons is van belang dat de onderdruk
king opgeheven wordt."
Teleurstelling
Stel dat ze kiezen voor de een
heidsstaat, dan houdt de RMS op?
Rinsampessy: „Ja, is dat zo erg.
„Zal dat niet tot grote teleurstelling
bij grote groepen van Zuidmolukkers
in Nederland leiden?"
Rinsampessy: „De RMS wordt nog
steeds benadrukt, en wel door de
grootste groep Zuidmolukkers. Pat
timura zegt: De basis is dat ons volk
wordt onderdrukt. Dat resulteert bij
de grootste groep nog in een verlan
gen naar een RMS. Tot nu toe is dat
ideaal gepredikt, en met de paplepel
ingegoten, zonder dat een alterna
tief werd gegeven. Men eist als het
ware van de mensen hier dat ze
teruggaan en het ideaal krampach
tig vasthouden. Voor ons is dat niet
wezenlijk. Als je het de mensen
vraagt, zullen de meesten altijd zeg
gen dat ze terug willen, terwijl ze het
hier in Nederland economisch veel
beter hebben. Alleen de eerlijken, de
oprechten zullen zeggen dat ze niet
terug willen. Het is gemakkelijk om
te zeggen ,we gaan terug' want ie
dereen weet dat dat nog wel een
tijdje zal duren.
,,De Pattimura-beweging strijdt, als
de lijn wordt doorgetrokken, ook voor
de bevrijding van de Javaan, en niet
tegen de Javaan."
Rinsampessy: „Dat is het funda
mentele verschil tussen Pattimura
en de rest van de RMS. Wij werken
ook samen met Indonesiërs. Het is
m onzer verslaggevers
ÏRDAM De twee gijzelingen, die gisteren in Drente
iidmolukse jongeren zijn uitgevoerd op een aantal trein-
ers en een grote groep schoolkinderen, doen sterk denken
*e soortgelijke acties van anderhalf jaar geleden. Toen
$t ook tegelijkertijd twee gijzelingen op, beide uitgevoerd
lidmolukkers: op een trein bij Wijster (niet zover van de
fcaar nu weer een trein gekaapt is) en op het Indonesische
lat in Amsterdam. Deze twee gijzelingen de langste die
ind tot nu toe gekende heeft duurden twaalf en vijftien
lag 2 december 1975 kaapte
p Zuidmolukse jongeren de
1 Groningen-Zwolle met on-
tstig passagiers ter hoogte
ttorp Wijster. De overvallers
tijdens deze actie de machi-
ti. Diezelfde dag werd een
man door de overvallers
ihoten. Datzelfde gebeurde
op donderdag 4 december
:31-jarige man.
llaat
I' tegelijkertijd met het
iten van deze man, overviel
'P Molukkers het Indone-
Jnsulaat in Amsterdam. Ze-
apende mannen stormden
vx üw binnen en gijzelden 36
van wie veertien kinderen.
Ers zowel als Nederlanders
^^wisten te ontsnappen. Een
ontsnapten overleed later
aan de verwondingen, die hij bij zijn
vlucht (een sprong uit het raam) had
opgelopen.
Aanvankelijk heerste er grote ondui
delijkheid over de eisen van de over
vallers in de trein bij Wijster. Vlak na
hun kaping lieten zij enkele vrouwen
en een kind vrij, die schriftelijke
eisen van de overvallers bij zich had
den. Zij vroegen toen om een bus, die
hen naar Schiphol moest brengen,
waar een vliegtuig gereed moest
staan. Die dag ontsnapten nog enke
le treinreizigers. De Zuidmolukkers
dreigden voortdurend met nog meer
terechtstellingen.
De volgende dag werden opnieuw
eisen overgebracht door een vrijge
laten vrouw. Minister Van Agt ver
klaarde toen: „Nu de kapers mensen
hebben doodgeschoten, kan er geen
sprake van zijn dat zij het land mo
gen verlaten. De Zuidmolukkers, zo-
Mjjk/uim overvalt (c Komt
onvcnvdclilï («ocd .il> ji* Jan
een paai Rcnrticb t*éi ie liei»!
Brandend moj^/uui1
UE£l'V"> Rennies helpen direkt.
wel in de trein als in het consulaat,
bleken uiteindelijk eisen te hebben,
die neerkwamen op erkenning (ook
politieke) van hun ideaal: een vrije
republiek der Zuidmolukken (de
Zuidmolukken zijn een onderdeel
van de Indonesische Archipel en
staan onder Indonesisch bewind).
Onderhandelen
Bij de langdurige en moeizame on
derhandelingen tussen de Neder
landse autoriteiten en de overvallers
in de trein en het consulaat werd een
rol gespeeld door enkele Zuidmoluk
se leiders, zoals ir. Manusama, presi
dent in ballingschap van de Zuidmo
lukse republiek, ds. Metiary en me
vrouw Soumokil, de weduwe van de
president van de Zuidmolukken.
In de loop van de twee gijzelingen
werden af en toe (zieke) mensen vrij
gelaten of kinderen (zoals gebeurde
bij het Indonesische consulaat).
Op zondag 14 december gaven de
zeven Zuidmolukkers In de trein zich
aan de autoriteiten over, zonder dat
de Nederlandse regering wezenlijk
concessies had gedaan. Wel werd een
gesprek toegezegd over de Zuidmo
lukse verlangens. Op het moment
van de overgave zaten er nog 23
gijzelaars in de trein. Hun toestand
was redelijk Deze actie had toen
ruim twaalf dagen geduurd
De gijzeling in het Indonesische con
sulaat in Amsterdam duurde langer
vijftien dagen. Op vrijdag 19 decem
ber kwam aan die actie een einde.
Ook hier werden geen concessies ge
daan, wel de toezegging voor een
gesprek. De 24 gegijzelde mensen,
die nog in het consulaat verbleven,
bleken in een aanzienlijke betere
conditie te verkeren dan de mensen
uit de trein, die gedurende een aan
tal dagen en nachten bij flinke
vorst in een onverwarmde trein
hadden moeten zitten.
Enkele maanden na de gijzeling in
maart 1976 stonden de daders al
voor de rechtbank: de zeven treinka
pers voor een rechtbank in Assen en
de zeven bezetters van het consulaat
voor de rechtbank in Amsterdam.
De treinkapers, jongelui in de leef
tijd van 19 tot 26 Jaar, kregen allen
een gevangenisstraf van veertien
Jaar; de bezetters van het consulaat
in de leeftijd van 22 en 23 Jaar, wer
den allemaal veroordeeld tot zes jaar
gevangenisstraf.
Een maand na de gijzeling is door
staatssecretaris Hendriks een pro
jectgroep geïnstalleerd, die zich
moest bezighouden met de begelei
ding van de ex-gegijzelden en hun
familieleden. Behalve nazorg, zou
deze projectgorpe ook wetenschap
pelijk onderzoek doen of laten doen
naar de gevolgen van de gijzelingen
op langere termijn, zowel lichame
lijk, psychisch als sociaal.
Elias Rinsampessy, woordvoerder van
dc Pattimura-beweging
de eerste keer in 25 jaar dat een
Molukse groep in Nederland samen
werkt met Indonesische groepen,
dan wel met het Indonesische verzet
tegen het bewind van Soeharto na
tuurlijk.
Opheffen?
..De Pattimura-beweging is eigenlijk
bezig met het op den duur opheffen
van-de RMS-gedachte."
Rinsampessy: „Ja, als je het zo
expliciet wilt stellen dan kan dat,
die mogelijkheid zit er in. Dat is
afhankelijk van de wil van de bevol
king op de Molukken. Als de bevol
king daar voor de RMS is dan steu
nen wij dat. Dan heeft de RMS daar
meer zin dan de RMS hier. De huidi
ge leiders zeggen dat er ondergronds
RMS-verzet is, maar ze hebben
daarvoor geen bewijzen. Wij weten
wel dat er sprake is van verzet op de
Molukken, maar waar dat vandaan
komt is een tweede punt. Op de hele
Molukken zijn momenteel behoorlij
ke concentraties van legereenheden
van het Soeharto-regime. Ambon
zelf is een belangrijk strategisch
punt, als springplank naar Oost-
Tlmor en West-Papoea. De angst
voor het Molukse verzet is redelijk
groot. Het verzet zelf is niet zo zeer
RMS-verzet. Het is verzet tegen de
onderdrukking. Als de Molukkers
daar zich uitspreken voor de een
heidsstaat is dat voor ons geen pro
bleem. Maar om die vrije keuze mo
gelijk te maken steunen wij als Mo
lukkers in Nederland hun verzet.
„Zijn jullie ideeën bekend bij de
verschillende Zuidmolukse groepe
ringen en hun leiders?"
Porsisa: „Manusama zal zeggen:
Pattimura heeft veel pretenties,
maar moet nog veel leren. Of hij zal
ons als een dissidente groepering
kenschetsen. Maar wij vinden dat de
Zuidmolukse jongeren de kansen
moeten aangrijpen om hun eigen
analyse en hun eigen gedachten
naar voren te brengen. Het wordt de
hoogste tijd dat de Zuidmolukse po
litici eens aandacht gaan besteden
aan dit soort uitspraken. Ten slotte
wordt ons blad door 4000 Molukkers
gelezen.
Rinsampessy: „Onze Ideeën begin
nen door te druppelen, ook naar de
Vrije Zuidmolukse Jongeren (van
wie Ettl Aponno nog steeds formeel
de leider is), en dan met name bij de
meer radicalen onder hen, radicalen
tussen aanhalingstekens, want ik
bedoel geen extremisten. Omdat
hun emotionele binding met de BP
i Baden Persatuan) nog zo groot zijn.
durven ze nog geen stappen te ne
men. Ik denk dat Manusama het
goed door heeft. Metiary enzo. die
hebben het niet door. of die houden
de mensen voor de gek. Metiary
spuit socialistische kreten om de
linkse Jongeren aan zijn kant te krij
gen. Manusama heeft in een recente
uitspraak gezegd dat hij 'wel streeft
naar een onafhankelijke soevereine
Zuidmolukse Republiek met dien
verstande dat ik volledig bereid ben
een deel van die soevereiniteit weer
af te staan aan een overkoepelend
geheel'. Leuk gezegd, maar het komt
precies op hetzelfde neer als wat wij
zeggen. Alleen heeft de bevolking
dat niet door."
„Verlegt de opstelling van Pattimura
de basis van dc acties niet naar de
Molukken, in piaats van bier in Ne
derland?"
Rinsampessy: „Nee dat is niet waar.
Wel is de positie van de Zuidmoluk
kers in Nederland niet meer
centraal. De toekomstige positie
van de Zuidmolukkers hier is dat ze
een hulporganisatie zijn van het ver
zet daar, bij voorbeeld door toezen
ding van medicamenten, spullen
voor onderwijs en dergelijke. Ik
denk niet meteen aan wapens."
„Ik bedoel gewapende acties in Ne
derland."
Porsisa: „Nee, strategisch vind ik
dat niet juist. WIJ zullen wel zo nodig
een gewapende strijd in de Moluk
ken steunen."
„In deze opstelling zouden con
tacten passen met het Fretilin, de
bevrijdingsbeweing op Oost-Timor"
„Wij hebben contacten met het Fre
tilin. waarover we vaag moeten blij
ven. En met andere bevrijdingsbe
wegingen."
„Het Fretilin heeft de RMS toch
altijd afgewezen, vanwege haar re
actionaire Ideologie en het zich niet
willen bemoeien met „interne Indo
nesische aangelegenheden".
Rinsampessy: „Het is waar dat het
Fretilin niets op heeft met de reacti
onaire kant van de RMS. Maar wij
plaatsen het probleem in het inter
nationale kader van de strijd van
onderdrukte bevolkingen tegen hun
overheersers. Er is een ge
meenschappelijke vijand, namelijk
de dictatuur van Soeharto Als we
samenwerken zal het op dat punt
zijn.
„Wat is er waar van berichten in de
pers als zouden Molukkers een guer
rillatraining in Zuid-Jemen
krijgen".
Porsisa: „Dat weet ik niet. Het is
niet uitgesloten. Voor zover ik weet
zijn er geen Pattimura-jongeren bij
betrokken.
Al voor de twee gijzelingen in 1975
hebben de Zuidmolukkers in ons
land verscheidene harde acties
gevoerd ter ondersteuning van
hun strijd voor een vrije repu
bliek Ambon. Deze acties werden
met name vanaf 1966 harder, om
dat in dat jaar Soumokil. de presi
dent van de RMS. om het leven
werd gebracht door de regering
van Soeharto.
Tot dan toe was langs „zachte"
weg het aanbieden van petities,
het houden van herdenkingsbij
eenkomsten en protestmarsen
geprobeerd aandacht voor hun
streven te krijgen.
Nadat de dood van Soumokil in
Nederland bekend werd. stichtte
een aantal Zuidmolukse jongeren
brand in de Indonesische ambas
sade in Den Haag. Persoonlijke
ongevallen deden zich hierbij niet
voor. Wel betekende deze
brandstichting het begin van een
reeks steeds harder wordende ge
weldplegingen.
In augustus 1970 bezetten 33 le
den van de Zuidmolukse jonge
rengroep. gewapend met geweren
en handgranaten de ambtswon
ing van de Indonesische ambassa
deur In Wassenaar. Met deze be
zetting wilde men een gesprek
afdwingen tussen ir Manusama
en president Soeharto, die in die
tijd net naar Nederland kwam.
Deze overval kostte het leven van
de bij de woning op wacht staan
de Wassenaarse agent Moolenaar.
De bezetters gaven zich ten slotte
over. Soeharto weigerde elk ge
sprek met de Zuidmolukkers. De
Jongens kregen gevangenisstraf
fen variërend van vier maanden
tot drie jaar.
In april 1974 stichtten Zuidmo
lukse jongeren brand in het ge
bouw van de Indonesische lucht
vaartmaatschappij Garocda in
Amsterdam. De nacht na de
brandstichting drongen vermoe
delijk dezelfde mannen, volgens
getuigen gewapend met geweren
en klewangs, de woning van de
consul-generaal van Indonesië in
Amsterdam binnen, met de be
doeling de aanwezigen te gijzelen
Er was toen echter niemand in
het gebouw aanwezig
Enkele maanden later in 1974
hielden de Zuidmolukkers een
demonstratie in Den Haag om te
protesteren tegen arrestaties en
martelingen door de Indone
sische politie van Ambonnezen op
de Molukken. De Haagse politie
belette de Zuidmolukkers toen de
doortocht naar de Indonesische
ambassade om moeilijkheden te
voorkomen
Op 1 april 1975 maakte het hoofd
van het parket in Arnhem be
kend, dat een groepje militante
Zuidmolukkers van plan zou zijn
geweest paleis Soestdijk te bezet
ten Door tijdig ingrijpen van de
Justitie kon dit worden voorko
men. Er werden toen in eerste
instantie tien mensen gearres
teerd, die met dit plan tc maken
hadden gehad. Later werden er
nog eens 32 Zuidmolukkers gear
resteerd. De hoofdverdachten van
deze voorgenomen bezetting heb
ben gevangenisstraffen gekregen,
variërend van een tot vijf Jaar.
Op 25 april 1975 bestond de repu
bliek ln ballingschap 25 jaar Dit
werd gevierd ln Den Haag. Ruim
2600 man politie was toen op de
been om moeilijkheden te voor
komen. Ir Manusama sprak zich
toen nog uit tegen harde acties.
Tevergeefs echter, want enkele
maanden later volgden de twee
eerste gijzelingen in Amsterdam
en Wijster.
(advertentie)
