Sportief
schoeisel
Cornells Moerman: de plattelands
geneesheer uit Vlaardingen
UW PROBLEEM 00K HET ONZE
Jeremy Menuhin, groot pianist
Kerkelijk centS"
Hongaren geogj
Liever
geen bezoek,
geen bloemen.
maar
daarna?
'Ik had een leventje kunnen hebben als een prins'
MAANDAG 23 MEI 1977
VARIA
Na de Amerikaanse baseball
hemden, jasjes en petten, al of niet
tweedehands aangeschaft, zijn nu
ook de baseball schoenen
doorgedrongen in het modebeeld
van shorts, broeken en sportieve
rechte rokken. Ook veredelde
gympjes en trimschoenen in de
meest uiteenlopende kleurstellingen
voor groot en klein, zijn in vrijwel
iedere schoenwinkel te vinden. Wat
luchtiger en wat eleganter is de
ballerina die een grote come-back
maakt en vooral erg leuk staat bij
alle wijde strokenrokken van dit
seizoen. Naast goud. dé accessoires
kleur van het ogenblik, is de
ballerina af en toe in satijn te zien.
Touwschoenen met om het been
gekruiste linten en veters doen het al
enkele seizoenen bijzonder goed, de
variatie is dan ook groot geworden.
1. Geïnspireerd op de army-look is
deze sportieve enkellaars, in
natuurleer met zware stiksels en
zware profielzolen.
2. Penny-loafers, gemaakt van iets
vettig natuurleer. In plaats van leren
onderwerk een sponsachtige
buigzame zool.
3. Lichte vrijetijds schoen van grof
textiel in contrast-kleuren. Het
onderwerk is gemaakt van een
vezelprodukt.
4. Een op basketball geïnspireerde
schoen, gemaakt van een mat,
fijngeslepen overleder, met een
zwaar geprofileerde gummizooi.
5. Populaire trimschoen. Het
bovenwerk is van textiel, de soepele
lichte zolen zijn aangespoten.
6. Comfortabele leren sandaal met
een lage hak, in naturelkleuren.
7. Opnieuw de ballerina uit de jaren
vijftig die het zo goed doet bij de
folklore van nu.
AMSTERDAM Het programma,
waarmede de Jonge pianist Jeremy
Menuhin zich zondagavond in de
Grote Zaal van het Concertgebouw
presenteerde, was van een ongewo
ne veelzijdigheid.
Hij begon op zichzelf reeds opmer
kelijk met het modernste stuk: de
Sonate (1926) van Béla Bartok, een
driftig werk, waarin de piano di
kwijls bijna als slaginstrument
wordt gebruikt Welk een verschil
met Mozarts tedere en lyrische So
nate in D (K.V.576) 's meesters
laatste klaviersonate, die niette
genstaande de benarde omstandig
heden, waaronder zij ontstond, een
en al blijdschap en vredigheid
ademt.
Opnieuw naar later tijd: Debussy's
Estampes (1903), gefantaseerde rei
simpressies uit het Verre Oosten,
Spanje (landen waar de componist
nimmer is geweest) en het lie de
France. Dichterlijke ontboezemin
gen van een dromer, die de fijnste
tinten aan de piano ontlokte.
Tenslotte Schubert met Fünf
Landler en de Sonate in c klein, een
stuk waarvan het Schumann reeds
opviel, hoe muzikaal en zangrijk het
de ene bladzijde na de andere voort
gaat, rustig en onbezorgd.
Om zulk een contrastrijk program
ma te kunnen spelen, daarvoor moet
een pianist over veel en grote moge
lijkheden beschikken. Allereerst
technisch, want al hoor je het aan
Bartok beter dan aan Mozart, de
Sonate van de laatste is zeker niet
gemakkelijker, dan die van Bartok,
maar vooral artistiek, want om vier
zulke totaal van elkaar verschillen
de werken tot hun recht te laten
komen, is zo mogelijk nog moei
lijker.
Jermy Menuhin is ertoe in staat.
Pianistisch klinkt alles glashelder,
alsof er geen technische moeilijkhe
den bestaan en de voordracht is zo
raak en doorleefd als men kan wen
sen. Een groot en veelzijdig
kunstenaar.
VIANEN De commissa#>gl
koningin in Zuid-Hoilanc
Vrolijk, heeft zaterdagmid©P'
anen het kerkelijk ontken:
centrum „Oecumene P®
Otthon" voor HongarenJWj
land geopend. Het centrical
beheerd door de stichtirPiD
tants Christelijke Gees te*#
zorging, die zich vooral ricPO
testanten van Hongaarse
lil
ADVERTENTIES
Mink rail Rijsdijk
Mink van Rijsdijk
liever geen bezoek,
geen bloemen.maar da£„
2e druk, 88 blz., 12,50 ns
Er sterven in Nederland 100.000 men;
jaar. Dat betekent dat ontzettend veel mi
rouw achterblijven. Hoe beleven zij die l*T
hun verdriet, hoe kunnen zij getroost wf
Tijdens de voorbereiding van een serie v^5,
radio-documentaires voor de NCRV ovfOO'
en rouwverwerking sprak Mink van RijsrPCl
velen over hun verdriet, de leegte, de eefstl
heid. het niet kunnen vergeten In rfiro
dat anderen het verdriet herkennen enfrc
laten zien dat er meer mensen zijn
uitgehuild raken. Maar ook voor hen dif v<
niemand door de dood verloren wil dit bqtfd
handreiking zijn. Wellicht wacht ergetyjj
verdrietig mens op hen. En hoe kan men^jj
ven en troosten zonder iets van het rouvjj
te weten? (ge.
Dit boekte blijkt in een grote behoefte te votk
eerste druk was in enkele weken bids uitveti
Verkniobaar In de bo^kharvtei
UIT6EVERSMAATSCHAPPI
J. H. KOK KAMPEN
VRAAG: Sedert de verkoop van on
ze (huur)flat hebben wij geen
contract Wij willen graag wél een
huurcontract hebben. Waar moet
men speciaal op letten bij zon
contract?
ANTWOORD: Er moet op heel wat
dingen gelet worden en daarom ra
den wij u aan een model huur
contract te vragen bij de Neder
landse Consumentenbond.
Leeghwaterplein 26. Den Haag. tel.
070-889377. postrekening 27846.
Contributie per Jaar 21.- Onnodig
te zeggen dat die contributie
zichzelf altijd wel betaalt.
VRAAG: Door mijn werk in mijn
grote gezin heb ik altijd last van
afgebroken nagels en Ik heb geen
tijd er veel aan te prutsen Nu hoor
de Ik dat gelatlnepudding zo heil
zaam Is voor droge, gescheurde na
gels. Waar kan lk die kopen? Mijn
kruidenier zei. dat gelatlnepoeder
en blaadjes aan bederf onderhevig
zijn.
ANTWOORD; Dat afbreken van uw
nagels kan allerlei oorzaken hebben.
Begint u in elk geval met het kopen
van huishoudhandschoenen voor de
afwas en zoekt u een goed afwas-
mlddel uit. Voorts zorgt u ervoor dat
er een potje vette (glycerine) crème
bij de keukenkraan en bij de wasta
fel staat. Het afbrokkelen kan wij
zen op een kalkgebrek. Drinkt uw
dagelijkse hoeveelheid melk (V. A V.
liter) en u heeft dat gauw aangevuld.
De zo belangrijke A-D vitaminen
krijgt u binnen met uw margarine
en roomboter. Het gaat om kleine
hoeveelheden. Een gezond menu
volgens de schijf van 5. bekend door
de vele publicaties, bij de dokter en
apotheek en dienstencentra geeft al
les wat een gezond mens nodig
heeft. Voor een zieke zorgt de dok
ter. met als rechterhand in dit op
zicht. de diëtiste. Nu die gelatine
die, gemaakt uit beenderen, ge
maakt wordt om te binden, van
vruchtensappen te gêleren en derge
lijke. Gebruiken volgens aanwijzin
gen en beslist niet laten koken, want
dan verandert de samenstelling ten
nadele van de gebruikers, al gaan ze
er niet dood van. Niets ervan wordt
door het lichaam opgenomen en al
les verdwijnt met de ontlasting.
Agar-agar, het plantaardige zusje
van gelatine, heeft een zwak laxe
rende werking en wordt hierom ge
bruikt bij kleine kinderen en her
stellenden. enz. Wat die kant-er.-
klare pudding betreft: U wordt er
alleen maar dik door en uw nagels
hebben er niets aan. Uit de aard der
zaak hebben mijn eigen nagels wel
eens ruzie met de schrijfmachine.
Kleurloze nagellak geeft enige be
scherming en valt niet op. Mits In
het couvert bewaard, bederft gelati
ne niet.
VRAAG: Veel mensen dragen een
lading statische electricitelt met
zich. Is dat van kwade, geen, of
goede invloed op de gezondheid? Ik
zag zelfs wel eens vonkjes, bij ver
wisselen van kleren, bij het vasthou
den van een trapleuning, enz.
ANTWOORD: Het kan geen kwaad.
Mensen die in de buurt van de zee
wonen, hebben er bijna nooit last
van omdat hun huid meestal zilt
genoeg is om deeltjes water vast te
houden. Het zeer Intensieve gebruik
van kunststoffen werkt deze ver
schijnselen wel sterk in de hand.
Wat uw vloerbedekking betreft: Nu
en dan. zeer oppervlakkig en kort
rondspulten met een bloemenspui-
tertje. waarin een minuscule hoe
veelheid zout aan het water werd
toegevoegd. Uw lingerie: eveneens
in het laatste spoelwater een klein
snufje zout.
VRAAG: Ondanks naspeuringen
hebben we niet kunnen achterhalen
van wie de uitdrukking afkomstig
is: 't Sal waerachtig wel gaen! Van
wie en wanneer?
ANTWOORD: Op 8 Juni 1673 schreef
Cornells Maartenszoon Tromp
(1629-1691) de volgende brief aan
zijn zuster. Beminde Suster, „Giste
maar het is beslist geen katuil! Wie
spreeuwen en lijsters in de tuin
heeft, verbaast zich over niets meer.
Hadden wij verleden jaar een pseu-
donachtegaal (geen basterd!) en een
pseudowielewaal, dit jaar luisterden
onze lijster meer naar de mezen en
naar een koerduif je, dat ergens in de
buurt in een volière zit. Nu een
zwerfkat een ware ravage aange
richt heeft in de nesten, is er heel
wat minder te horen, maar dat is een
ander verhaal'
VRAAG: Een paar maanden gele
den, misschien wel een jaar was er
een boekbespreking, van een boek
waarvan lk de titel niet ken, noch de
naam van de schrijver, maar het
verhaal was zo: De bespreking
stond in Trouw of in de omroepgids
van de NCRV. Misschien is het on
begonnen werk, maar mogelijk kunt
u ons helpen.
ANTWOORD: Het door u genoemde
gegeven was ons niet onbekend,
maar het zoeken met zo weinig gege
vens kost zoveel tijd, dat dat bijna
niet in te halen is.
VRAAG: Graag in het kort gegevens
over Unified Family.
ANTWOORD: Over deze secte is zo
vaak en zo goed informatie gegeven
in Trouw, dat wij willen volstaan
met u te verwijzen naar de reeks
artikelen van Aldert Schipper in on
ze krant: van 4.5,9 en 10 febr. '76 en
van Leo Kleyn op 5 april 75. In
maart *75 kwam de U.F. in het
nieuws toen een Canadese familie
hun zoon wilde terughalen, die door
de U.F. ingesponnen was. De laatste
zoon van een emigrant",
years in the States wooir
column kreeg ik verled^1
recept voor pepernoten
voor de klds suikerbeest
Ik ben kapper met veel?
klanten en die noten f
groot succes. Hierbij eenj^-
een kopje koffie of als C1*
(hoor ik) een yssie.
ANTWOORD: De brief
ger, maar iets er van v
onthouden. Het adres
men, die hij nu wel thuii
en voor het recept is: m^
Dijk, Laan der
Bergschenhoek. Mevroul
is de enige in Nederlarf
vormen zelf uit hout sU
vaardigt ook vormen?'
terschaapjes en specuj
Het yssie was lekker!
VRAAG: Hoe behandel
Je, gesproten uit de pit Ti
naams meloentje?
ANTWOr Dat is nld
lijk: Ov ngen in gn
bak in tuinaarde
en oud' ,t op een k'
ging, zc jeen water
van de nt komt. 1
's nachu bak afdekk
afknijpe» op twee bli
naar beneden en een nal
elke rank drie zljranken
en. Als de vrucht het I
een knikker heeft, de rt
afknijpen. Niet in volle
lijkmatige temperatuu
warme kant. meestal
vruchten. Veel succes.
VRAGEN uitsluitend in envelop sturen naar postbus 507,
Per vrasg een gulden In postzegels, het liefst In waarden
45 ets. bijvoegen, en beslis* niet san de buitenkant o
Geheimhouding verzekerd Briefkaarten worden terzijde
ren hebben wy den dans aange-
gaenIk ben op mijn vierde
schip, de Comeetstar wij krijgen
de Fransen soo aen het loopen, dat
sy de bramseils en alles bysetten en
soo het vandaeg soo voortgaet, soo
hoop ik, dat aller vrienden en ons
gebedt verhoort zal zyn en dat wy
van de tyranny verlost zullen wor
den. Adieu. Couragie. t Sal waerach
tig wel gaen." Deze slag werd gele
verd in de tijd van de roemruchte
zeeoorlog, die volgde op het
rampjaar 1672. Willem III had de
Ruyter en Tromp verzoend en zij
belden wisten In één Jaar driemaal
de Frans-Britse vloot te verslaan
(zie A. Hallema ultg. 8toltz, Den
Haag 1941, blz 157 aanwezig in
bibl. Kon. Marine).
VRAAG: Ik hoorde steeds maar een
Jonge kat, maar mijn buurvrouw
zegt dat het een soort vogel Is. een
katuil. Kan dat waar zijn?
ANTWOORD: Die buurvrouw heeft
wel eens een klokje horen luiden.
maanden kwamen dergelijke be
richten bij herhaling in de pers.
VRAAG: Er heeft verleden Jaar in
Trouw een stukje gestaan over een
plaats waar schapen door een comi
té verhuurd werden als milieuvrien
delijke grasmachines aan particulie
re gazonbezitters. Heeft een van de
lezers daar wel eens iets over ge
hoord en gebeurt dat nog?
ANTWOORD: Graag geef ik uw
vraag door: het is een leuk idee,
maar gedachtig aan de ravages, die
voorbijtrekkende kudden afzichte
lijke dieren, die het midden hielden
tussen geiten en schapen, in onze
mooie tuin, ergens boven Bandoeng,
in vroeger tijden, uitgericht hebben,
is mijn vraag hier bij: weten die
gezellige rondgrazende wolbalen in
ons eigen land, waar borders begin
nen en gazons ophouden of moet
men die arme dieren aan een ketting
vastzetten en rondjes laten grazen?
VRAAG: Ik ben Herbert Koedoot en
door Fred Lammers
ZWOLLE-VLAARDINGEN De grote zaal
van de Buitensociëteit in Zwolle is stamp
vol en nog stromen belangstellenden bin
nen; ouderen, jongeren en daartussen op
merkelijk veel inwoonsters van Staphorst.
Hun zilveren oorijzers glinsteren in het
lamplicht. Allen zijn gekomen om k raison
van drie gulden te luisteren naar de hoog
bejaarde kankertherapeut Cornelis Moer
man. Door tal van wetenschapsmensen
wordt hij verguisd en bestempeld als op
lichter en kwakzalver. Andere deskundigen
van naam, zoals de Nobelprijswinnaar Li
nus Pauling, roemen zijn behandelmethode.
Cornells Moerman, "de Vlaardingse huisarts",
zoals hij zichzelf graag noemt, treedt eigenlijk
zelden in het openbaar op Vorig jaar heeft hij
een congres van kankerspecialisten in Los
Angeles toegesproken, maar in Nederland is het
bijna een kwarteeuw geleden sinds de thans 84-
jarige dokter in het openbaar over zijn denk
beelden sprak. Voor het verzoek van het nog
jonge Contactcentrum Geestelijke Bewustwor
ding is hij echter gezwicht. "Het lijkt me een
club van heel serieuze mensen, vandaar dat ik
ja heb gezegd," zal hy me later zijn gaan naar
Zwolle verklaren.
Tegen acht uur komt hij binnen, een magere
man in een donker kostuum, die me doet den
ken aan een oud-gereformeerde dominee. Hij
beklimt het grote podium, waar in het midden
een katheder staat en een tafeltje met een licht
grot n kleed. Daarop een paar doosjes De ver
gelijking met een goochelaar dringt zich aan me
op. vooral als ik de gespannen gezichten van
veel bezoekers zie. Cornelis Moerman zal hun
haarfijn vertellen dat het kankervraagstuk
eigenlijk geen probleem meer is
Ben vriendelijke dame leidt met rappe tong de
spreker in. "Er is ontzettend veel te doen ge
weest over de therapie van dokter Moerman.
Er zijn helaas nog maar weinig artsen in Ne
derland die deze therapie toepassen De genees
kunde in Nederland loopt vijftig Jaar achter.
Het spijt me dat ik het zeggen moet. Ik heb in
Duitsland gestudeerd en gezien hoe ver men
daar is. Maar ook hier wordt men toleranter.
Ik denk dat dokter Moerman het wel zal beleven
dat hij erkenning krijgt." roept zij uit, bijna
struikelend over haar woorden
Dan neemt de dokter, die de inleiding gelaten
heeft aangehoord, het woord. "Het zal u bekend
zijn. dat de laatste honderd Jaar enorme vor
deringen zijn gemaakt in de geneeskunde. Bijna
alle ziekten hebben wij onder controle. Doch
ondanks grote inspanning was er één ziekte, die
zich bleef hullen in een sluier van mysterie,
dood en verderf zaaiend in talrijke gezinnen,
zodat menigeen de naam van deze ziekte slechts
niet huivering uitspreekt: kanker Het is deze
ziekte, waaraan tk mijn gehele leven heb gewijd
en ik ben van mening dat ik thans beschik over
een totaal nieuwe zienswijze omtrent dit moei
lijk en schijnbaar onoplosbaar probleem," roept
dokter Moerman met krachtige stem.
Bijna twee uur blijft hij. steeds over zichzelf,
sprekend in de derde persoon als "de platte-
landsgcneesheer te Vlaardingen", vertellen over
de zijns inziens totaal onjuiste aanpak van kan
kerbestrijding. "Zonder te weten wat kanker is
heeft men jarenlang het onderzoek gebaseerd
op wat men zag Kanker is geen plaatselijke
ziekte maar een ziekte van de mens als geheel.
In een gezond lichaam kunnen kankercellen niet
leven".
Volgens dokter Moerman is de "primaire oor
zaak" van het ontstaan van kanker het in on
voldoende mate aanwezig zijn van acht vitale
stoffen in de voeding. Dat zijn: vitamine A. B,
C en E. citroenzuur, Jodium, zwavel en ijzer.
Door middel van proeven met postduiven kwam
Cornelis Moerman in de jaren dertig al tot deze
conclusie.
Pas na de oorlog maakte hij zijn ontdekking
openbaar dat "de postduif het raadsel van de
kanker onthult", een uitspraak d:e bij veel des
kundigen slechts hoongelach ontlokt. "Het is
de hoogmoed der domheid, die«il meermalen in
de historie der geneeskunde een funeste rol heeft
gespeeld. Toon de plattelandsgeneesheer Robert
Koch ontdekte dat tering werd veroorzaakt door
een besmetting met tuberkelbacillen werd hij
aanvankelijk niet au serieux genomen. Welnu,
zo is het ook gegaan met de Vlaardingse genees
heer Ook hij werd uitgelachen, uitgescholden en
zelfs vervolgd." betoogt dokter Moerman.
Van adel
Een week later zit ik tegenover hem in de salon
van het landgoed 'Hoogstad' in Vlaardingen. Het
meubilair is comfortabel, aan de wanden hangen
mooie schilderijen en gravures en er staan veel
bloemen. Hier werd hij in 1893 geboren en had
hij een onbezorgde jeugd, omgeven door alles
wat een mens zich maar kan wensen. Later erf
de hij de bezitting, waar zijn voorouders reeds
geschiedenis schreven. Als hij merkt dat ik me
voor dat verleden interesseer komt hij met zijn
familiewapen aanzetten. Volgens verhalen die
in de familie de ronde doen is hij van adel.
"Mijn voorouders heetten Moerman van Blan
kenburg. Die tweede, naam lieten ze in de Franse
tijd schieten en ik heb nooit pogingen onder
nomen die naam weer te mogen voeren, want
wat koop je ervoor. Het is allemaal grootdoene
rij Daarom heb ik ook niet willen promoveren.
Ik wil alleen maar mensen genezen, ze van hun
ellende afhelpen. Elk mens dat je redt van de
dood is de moeite waard."
Zijn stem verheffend vervolgt de dokter: "Veel
mensen kunnen niet begrijpen dat ik als man
van 84, na alles wat mij is overkomen, en dat
was erger dan je ondervindt van de maffia in
New York, nog steeds mijn huisartsenpraktijk
uitoefen en me daarnaast ook nog bezighoud
met het behandelen van kankerpatiënten. Soms
heb ik me dat ook wel eens afgevraagd, vooral
in tijden dat de kritiek hoog oplaaide en ze me
het werken vrijwel onmogelijk maakten, bijvoor
beeld een paar Jaar geleden, toen een groot stuk
van mijn grond werd onteigend voor de aanleg
van een weg en ik onvoldoende veldterrein over
hield voor de proefnemingen met mijn duiven.
Ik heb echter doorgezet. Ik ben als het op vech
ten aankomt nog harder dan staal.
"Ik had een leventje kunnen hebben als een
prins, want ik bezit een enorm vermogen. Uit
mijn praktijk heb ik niets nodig. Van die con
sulten van zes gulden ben ik dan ook niet rijk
geworden. Ik heb er denk ik meer geld ingesto
ken dan ik door mijn bezig zijn als arts heb
ontvangen.
Keihard werken
"Al Jong nam ik me voor. keihard te gaan wer
ken en dat doe ik nog steeds Elke dag werk ik
nog van half elf tot tegen half zeven de laatste
patiënt weggaat. Als mijn tijd ten einde is zal ik
het wel merken, daarom denk ik er niet over
ermee te stoppen. Alles wat ik bezit is mij ook
maar bij geboorte gegeven. Dat ik een methode
heb gevonden om kanker te bestrijden is niet
mijn verdienste. Je moet jezelf nooit op de
borst slaan en zeggen ik, ik, ik. Een mens blijft
bescheiden als hij beseft zijn gaven van God
te hebben gekregen."
Cornelis Moerman verschikt een kussen op de
bank naast me en zegt dan: "Ik voel diep in me
dat ik een opdracht in het leven heb gekregen
en daarom mijn licht niet onder een korenmaat
mag zetten Ik heb er nooit met anderen over
gepraat, omdat ik van tevoren weet dat ze daar
dan ook de gek mee zullen steken. Ze zullen als
je dat schrijft wel zeggen: o, nou is die Moerman
ook nog profeet geworden en denkt hij met de
hemel in contact te staan. Ik houd echter vol
dat van de 500.000 mensen die de afgelopen twin
tig Jaar in ons land aan kanker zijn overleden,
er zeker 100.000 gered hadden kunnen worden.
Dat ze er niet aan willen, zijn methode nooit echt
hebben willen beproeven is het oude verhaal. De
geschiedenis herhaalt zich. Het is als met Kaja-
fas toen die zei: het is beter dat een mens sterve
dan dat een heel volk verlore ga. Als ze mij
erkennen valt de hele bovenlaag van de me
dische wereld in elkaar. De hooggeleerde profes
soren kunnen niet hebben dat een eenvoudige
arts beter weet dan zij. Ik ben geen deftige
professor, maar de praktijk leert dat de helder
heid van de hersenen op het platteland beter
wordt bewaard dan in de nuffige steden en dat je
als Je alleen staat de dingen vaak beter doorziet
dan In collectiviteit".
Niet verbitterd
Moerman heeft van die kritiek op zijn persoon en
werk veel verdriet gehad maar ls er, naar hij me
vertelt, niet verbitterd door geworden. „Ik ben
op niemand boos. Je kan het een kat toch niet
kwalijk nemen dat hij miauwt en daarom ook
niet als mensen te dom zijn om me te begrijpen.
Ze negeren mij niet maar de 30.000 landgenoten
die jaarlijks aan kanker bezwijken".
De bewijzen zijn er, zegt dokter Moerman, dat
kanker door een Juiste voeding is te voorkomen.
„In een stad als Den Haag daalde de kankercur
ve in de laatste oorlogsjaren in snel tempo door
dat veel schadelijke voedingsstoffen niet meer
beschikbaar waren. In 1946 begon de kankerster-
fte weer te stijgen". Daarom houdt Cornelis
Moerman zich trouw aan het dieet dat hij in 1939
samenstelde en dat ledereen voor een paar cen
ten van hem kan krijgen, een dieet waarvan de
Juistheid een paar Jaar geleden zou zijn beves
tigd toen bleek dat men in Afghanistan, waar
geen kanker voorkomt, ongeveer hetzelfde voed
sel nuttigt als dokter Moerman aanbeveelt. Tot
de voedingsstoffen waar Je beter in een grote
boog omheen kunt lopen behoren aardappelen,
koffie, alcohol, vlees, margarine en suiker. Je
moet het, vindt dokter Moerman, zoeken in verse
groente, veel fruit, vruchtesappen, melk, room
boter. kaas en volkorenbrood. De ten dode opge
schreven patiënten die bij hem en de artsen die
zijn therapie toepassen, aankloppen worden ook
met een dieet behandeld, dat van geval tot geval
kan verschillen. „Ik geef de mensen geen valse
hoop. Als er een kankerpatiënt bij me komt zeg
ik altijd: ik heb veel mensen beter kunnen
maken, maar of u geneest ligt niet aan mij, maar
wordt door hoger hand beslist".
Trouw/Kwartet
door Annemarie L
