::lGas geven en remmen niet tegelijk
Grote zorgen KSH
Lubbers verdedigt noodzaak kernenergie
Economische topconferentie
in Londen
Washington en
Bonn staan op
gespannen voet
Rijke landen
willen
rijk blijven
„Financiering werk met hogere belasting werkt averechts"
Bonden willen een gesprek
~"0ok besparingen afdwingen'
Hero ontslaat
2 directeuren
POMPEN
Akzo bundelt
vezelactiviteiten
sJjE
JERDAG 7 MEI 1977
FINANCIËN EN ECONOMIE
Trouw/Kwartet
47
Dit weekeinde komen de groten der aarde in Londen bijeen voor
een economische topconferentie. Het zijn de Amerikaanse (van
links af) president Carter, de Japanse premier Foekoeda, de
Westduitse bondskanselier Schmidt, de Franse president Giscard,
premier Callaghan van Groot-Brittannië en zijn ambtgenoten Tru-
deau (Canada) en Andreotti (Italië). De laatste dag mag ook
EG-voorzitter Jenkins meedoen.
De topconferentie is de derde in zijn soort. Eerder werd er één
gehouden in de zomer van 1975 in het Franse Rambouillet en een
jaar later op het Amerikaanse Caraïbisché eiland Porto Rico. Twee
van onze redacteuren belichten de economische en de politieke
kant van de nieuwe ontmoeting.
Als de Amerikaanse president Jim
my Carter vandaag aan het begin
van de topconferentie in de Londen-
se premierswoning Downing Street
de leiders van de vier belangrijkste
Westeuropese staten ontmoet, heeft
dat in drie gevallen het karakter van
een eerste kennismaking.
Alleen gastheer James Callaghan, de Brit
se eerste minister, heeft de president tot
nu toe ontmoet. Met spanning is daarom
uitgekeken naar de ontmoeting van Carter
met president Valéry Giscard d'Estaing
vm Frankrijk en premier Giulio Andreotti
van Italië, maar bovenal met de
Westduitse bondskanselier Helmut
-Schmidt.
De bijrollen op deze derde topconferentie
van de Westerse geïndustrialiseerde lan
den plus Japan zijn duidelijk weggelegd
voor de maar tenauwernood gedoogde Eu
ropese Commissie, die in de persoon van
voorzitter Roy Jenkins zondag even mag
aanschuiven aan de grote tafel en voor
Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en Ca
nada. De hoofdrollen zijn voor de Verenig
de Staten, West -Duitsland en, zij het op
wat bescheidener economische schaal, Ja
pan. Voor West-Duitsland is vooral van
belang hoe Schmidt en Carter elkaar na
afloop van de topconferentie zullen beoor
delen. Als dat niet stukken beter is dan tot
nu toe het geval was, kan het politieke deel
van het overleg wel als mislukt worden
beschouwd.
Voorkeur voor Ford
De verhouding tussen de VS en de
Bondsrepubliek is in bijna dertig Jaar niet
zo slecht geweest als nu. Die verslechte
ring is in feite begonnen toen Carter vorig
jaar november tot president werd gekozen.
Schmidt had tot dan een duidelijke voor
keur gehad voor Carter's voorganger en
republikeinse rivaal Gerald Ford. In een
vraaggesprek vlak vóór de presidentsver
kiezingen zei Schmidt over Ford: „ik heb
het grootste respect voor president Ford,
die ons de afgelopen Jaren zo voortreffelijk
heeft geholpen." Over Carter kreeg de
bondskanselier niet meer over de lippen
dan: „ik kan niets over hem zeggen, niets
positiefs en niets negatiefs."
door Bert van Panhuis
Ook toen Carters presidentschap in Janua
ri een werkelijkheid werd bleef Schmidt
zeer koel. De inaugurele rede van de presi
dent beoordeelde hij bijvoorbeeld negatief
met de opmerking: „De duidelijke lijn ont
breekt". Even leek het beter te gaan getui
ge Schmidts optreden tijdens het bezoek
aan Bonn van Carters vice-president Wal
ter Mondale. De bondskanselier vroeg hem
de president ervan op de hoogte te stellen
dat hij zeer tevreden was met Mondales
bezoek aan West-Duitsland. En Schmidt
glimlachte zelfs toen Mondale hem een
van Carter's handtekening voorziene af
druk van de gekritiseerde inaugurele rede
aanbood. De vreugde was echter van korte
duur:
De Westduitsers hebben het gevoel dat
Washington hen opzettelijk wat op af
stand houdt. Ze wijzen daarbij op het
incident rond de audiëntie van de
Westduitse ambassadeur in de VS. Deze
kwam pas aan de beurt na een aantal
minder belangrijke landen en dat terwijl er
in de diplomatieke wereld niets zo heilig is
als de hiërarchie. Misschien dat de ont
moeting van vandaag voor enige verbete
ring kan zorgen.
Meningsverschillen
Dat vraagt dan wel soepelheid van beide
kanten want er zal een handvol onderwer
pen aan de orde komen, waarover de VS en
de bondsrepubliek op z'n zachtst gezegd
sterk van mening verschillen. En dan Iatèn
we de economische geschillen hier nog
buiten beschouwing. Eén van de kwesties,
die steken is het negatieve oordeel van het
Amerikaanse leger over de Duitse Leo-
pardtank als mogelijk nieuw voertuig voor
de strijdkrachten van de Atlantische
bondgenoten in de NAVO. Na een test
-kwam de legerleiding in de VS tot de
uitspraak, dat de eigen XM-1 toch beter
was. Ook de verkoop van een Westduits
anti-tankwapen liep op niets uit toen
bleek, dat de Britse concurrent beter be
viel. Westduitsland hoopt nu nog enkele
tankonderdelen in de VS aan de man te
kunnen brengen. Hier kan een gebaar van
de kant van Carter veel goed maken.
Mensenrechten
Van fundamenteler en dus ernstiger aard
zijn de twee andere meningsverschillen,
die over de mensenrechten in de Oosteuro-
pese landen en het kerneenergiebeleid van
de VS. De Amerikaanse president heeft de
eerste honderd dagen van zijn ambtster
mijn het Oostblok scherp gekritiseerd in
verband met de rechten van de mens daar.
West-Duitsland is er verre van gelukkig
mee. Sinds het einde van de jaren zestig
heeft West-Duitsland met veel moeite
niet in de laatste plaats in eigen land
een goede relatie opgebouwd met de DDR
en Polen. Deze „Ostpolitik" is het para
depaard van de sociaal-democraten en
Bonn voelt er niets voor om het slachtoffer
te worden van Carter's optreden. Een situ
atie, die kan ontstaan als Moskou de ande
re Oostbloklanden zou stimuleren de be
trekkingen met het Westen te bevriezen.
Het kernenergiebeleid van de VS en dan
met name de gewijzigde houding ten aan
zien van het plutoniumgebruik zit Bonn
eveneens zeer dwars. Het gaat daarbij
vooral om de voorwaarde, waar op de VS
uranium willen uitvoeren, namelijk dat ze
niet? wordt gebruikt om plutonium te ont
wikkelen. Washington geeft als reden
daarvoor op dat ze bang is dat in allerlei
landen plutonium zal worden gebruikt
voor het maken van kernbommen. Eén
van die landen is Brazilië, waarmee West-
Dultslahd momenteel een reuzencontract
heeft voor de aflevering van een plutoni-
umfabriek en een snelle kweekreactor,
waar dit plutonium wordt benut. Aan het
Westduitse kernenergiebeleid zitten as
pecten die van vitaal belang zijn voor de
economie en de toekomstige energievoor
ziening van de Bondsrepubliek, dat
Schmidt alles op alles zal zetten om met de
huidige politiek te kunnen doorgaan.
De rijke landen zullen bespreken
hoe zij zo rijk kunnen blijven. Zo
vatte het Britse blad The Economist
de economische topconferentie sa
men, die dit weekeinde in Londen
wordt gehouden.
Er zit een kern van waarheid in die
vaststelling. De rijke landen zitten rond de
tafel om hun eigen welvaart veilig te stel
len, en te pogen verder uit het economisch
dal omhoog te krabbelen. De arme landen
mogen daarbij blij zijn als er voor hen ook'
nog wat kruimpjes afvallen.
Noord-Zuidgesprek
Arme en rijke landen praten al ruim een
jaar binnen het Noord-Zuidoverleg in Pa
rijs. Dat had al een paar maanden geleden
moeten worden afgesloten, maar de slot
zitting werd uitgesteld bij gebrek aan re
sultaat. Nu komen ministers van de 27
deelnemende landen (negentien arme- en
acht rijke-) eind deze maand naar Parijs
voor de slotronde. Het ziet er echter niet
naar uit, dat dat wel veel zal opleveren.
De rijke industrielanden die aan de econo
mische top in Londen deelnemen zullen
daar bespreken wat zij alsnog aan de derde
wereld kunnen toeschuiven. De ontwikke
lingslanden willen een regeling voor hun
schier niet meer af te betalen schulden, en
verder een grondstoffenovereenkomst.
Veel derde wereldlanden zijn voor hun
Inkomsten grotendeels van grondstoffen
(koffie, koper, katoen bijvoorbeeld) afhan
kelijk. Die Inkomsten worden naar verhou
ding steeds minder en daar willen de ont
wikkelingslanden wat aan doen.
Zij hebben dat tot nu toe zonder succes
geprobeerd binnen de Unctad (vorig jaar
mei in Nairobi, Kenia, en in maart in
Genève). Met name de Verenigde Staten,
Japan en West-Duitsland houden een over
eenkomst (door een grondstoffenfonds, of
door koppeling van grondstoffenprijzen
aan die van industrieprodukten) tegen. En
het zijn Juist die landen die in Londen een
eerste viool zullen spelen.
De ontwikkelingslanden hebben al ge
dreigd uit Parijs weg te lopen als de rijke
landen niet behoorlijk over de brug ko-
door Nico Kussendrager
men. Het ziet er naar uit dat zij wel vast
met koffers pakken kunnen beginnen,
maar of ze dat ook zullen doen is een
andere zaak. Ook de Derde Wereld is on
derling sterk verdeeld over haar verlan
gens en de rijke landen maken daar
dankbaar gebruik van.
De radicale ontwikkelingslanden zullen
mogelijk uit Parijs weg willen, de wat meer
gematigde zullen zeker blijven, dus blijven
ze allemaal om het niet tot een openlijke
'breuk te hoeven laten komen. De verdeeld
heid bij olie- en ontwikkelingslanden werd
deze week nog weer eens onderstreept
door het mislukken van de poging de olie
landen weer één en dezelfde prijs te laten
rekenen voor hun olie.
Oliecrisis
De olie en de, „oliecrisis" zijn de aanleiding
geweest voor het Parijse Noord-
Zuidgesprek. De rijke landen willen daar
praten over een gestage aanvoer van olie
tegen zekere prijzen, de Derde Wereld wil
de dat als breekijzer gebrüiken om zelf
haar zin te krijgen op het punt van de
grondstoffen, maar het ziet er niet naar uit
dat die opzet lukt.
Omdat de olieaanvoer onzeker blijft, de
prijs hoog is en de voorraden eens uitgeput
raken heeft de Amerikaanse president
Carter onlangs een groots programma aan
gekondigd om op energie te bezuinigen. De
Westeuropese landen zijn zo ver nog niet
(daar stijgt de vraag naar energie nog
steeds sneller dan de produktie). Frankrijk
gokt grotendeels op kernenergie, iets wat
West-Duitsland ook graag zou doen. maar
dat stuit daar op gToot verzet. Ook over
energie zal tijdens de economische topcon
ferentie ln Londen worden gepraat.
De „oliecrisis" '(het terugdraaien van de
produktie en prijsverhogingen) is vaak als
oorzaak genoemd voor de economische
teruggang in de wereld, en voor een deel is
dat waar. Zo langzamerhand begint het tij
te keren en de westerse industrielanden
zullen deze twee dagen ln de Britse hoofd
stad overleggen hoe die ontwikkeling kan
worden voortgezet. Waarschijnlijk zullen
op dat punt ook de grootste verschillen
van mening en van inzicht opduiken.
Werkgelegenheid
Hoe moeten de economieën weer worden
opgepept? Meer geld er inpompen en be
lastingvoordelen geven (zoals de Ameri
kaanse president Carter wilde) bevordert
weliswaar de werkgelegenheid, maar
houdt de inflatie hoog. Geen oppeppertjes
betekent ook minder geldontwaarding,
maar blijvende werkloosheid. De „arme
rijken" Groot-Brittannië en Italië dringen
er bij Japan en West-Duitsland op aan hun
economieën verder te laten groeien. De
Japanners en West-Duitsers zullen dan
meer Invoeren en andere landen zullen
daar voordeel van hebben. Maar Bonn en
Tokio voelen daar niets voor, zeker niet nu
president Carter uit angst voor inflatie
oppeppende maatregelen ongedaan heeft
gemaakt.
Vooruitziende geesten zeggen dat de be
drijvigheid in het westen vooral kan wor
den vergroot door meer handel met de
Derde Wereld. Daar liggen de mogelijkhe-
den voor de toekomst, maar aan de andere
kant blijft het westen nalatig de ontwikke
lingslanden iets minder arm te maken,
waardoor zij meer zouden kopen, terwijl
ook de verdere vrijmaking van de we
reldhandel op problemen stuit. Het aan
het begin genoemde Noord-Zuidgesprek is
daar een schoolvoorbeeld van.
si-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Wanneer de overheid extra geld uittrekt ten bate van de werkgelegenheid en
voor de financiering van deze uitgaven de belastingen verhoogt, dan heeft dit uiteindelijk
negatieve gevolgen voor de werkgelegenheid. Deze uitspraak deed prof. dr. C. A. van den Beid.
directeur van het Centraal Planbureau tijdens een bijeenkomst van de Kring van Amsterdamse
Economen, gewijd aan de werkloosheid.
zo'n geval met maar hij ontvangt
juist van de overheid.
Verstarring
,en
-
„Laten we aannemen, dat de over
heid vijf jaar lang telkenjare een
miljard gulden extra uitgeeft om
werkgelegenheid te scheppen", zei
PTof. Van den Beid. Gedurende die
periode worden daardoor 10.000
mensen aan werk geholpen. In zijn
voorbeeld liet Van den Beid de direc
te belastingen ook leder Jaar met 1
miljard verhogen om de werkgele
genheidsprojecten te kunnen beta
len. Het gevolg zou dan na vijf Jaar
zijn een verlies aan arbeidsplaatsen
van 30.000. Zouden de 1 miljard
extra uitgaven door verhoging van
de indirecte belasting zijn gefinan
cierd, dan vergroot dat het werkloos
heidscijfer met 15 20.000. In beide
gevallen is het effect uiteindelijk dus
negatief.
„Politici willen snel resultaten zien",
stelde Van den Beid vast, „en over
heidsinvesteringen scheppen direct
werk". Op korte termijn lijkt het
leuk, op langere termijn is het dat
niet", vond de directeur van het
Planbureau.
Dat extra stimulansen door de over
heid negatief uitwerken is, aldus Van
den Beid, te wijten aan het afwente
lingsmechanisme in onze economie.
„Ons maatschappelijk systeem is
doordrenkt van afwentelingskoppe
lingen". Ergens komt natuurlijk de
Zwarte Piet terecht en dat is bij de
winstinkomens, die daar pleitte
Van den Beid niet voor het eerst
voor-moeten stijgen. HIJ legde uit
dat ook de collectieve sector daar bij
gebaat ls. Of om het omgekeerd te
zeggen: als je voor de particuliere
Inkomens steeds minder overlaat,
dan komt daar voor de collectieve
sector (door belasting en premies,
red.) ook minder uit.
Minimum inkomen
Prof. dr. P. Korteweg van de Rotter
damse Erasmus Universiteit zei in
zijn inleiding „werkloosheid en
geldhoeveelheid" dat het naar Ver
houding hoge minimuminkomen in
Nederland een van de oorzaken van
werkloosheid is. Dit inkomen zou
dus niet of minder snel mogen mee
groeien dan de afgelopen Jaren het
geval is geweest. Prof. Korteweg be
greep best dat dit moreel en sociaal
niet aanvaardbaar is. Daarom sugge
reerde hij het ontstane nadeel voor
de minimumloontrekkers te com
penseren door een negatieve belas
ting; de belastingplichtige betaalt in
Korteweg was het niet eens met de
deskundigen die voorstander zijn
van een jarenlange nullijn voor de
reële inkomens. Hij sprak in dat ver
band van verstarring. Eerder wilde
hij de vakbeweging meer vrijheid en
daardoor meer verantwoordelijk
heid geven maar daar tegenover de
werknemer meer laten bijdragen aan
de werkloosheidspot. Nu betalen
werknemers en werkgevers ieder een
kwart en de overheid de helft. Veran
der je dat en vraagt de vakbeweging
in een bepaalde bedrijfstak veel
meer, dan stijgt ook de werkloos-
heidspremie aanzienlijk.
De Rotterdamse hoogleraar uitte de
ze gedachten omdat de algemeen-
economische aanpak van de werk
loosheid die hij voorstaat, zijns in
ziens niet afdoende is. Binnen die
aanpak zitten: het gelijkelijk laten
groeien van de produktie en de
geldhoeveelheid en ook de gelijke
groei van nationaal Inkomen en
overheidsuitgaven. De ondernemers
Van een onzer verslaggevers
KOOG AAN DE ZAAN Gezien de onrust onder de werkne
mers van Koninklijke Schotel-Honig (KSH) in Koog aan de Zaan
over het uitblijven van investeringen in de zetmeelbedrijven.
hebben de drie industriebonden de raad van bestuur van het
concern een uitnodiging gestuurd voor een gesprek daarover.
Prof. dr. C. A. van den Beid
weten dan meer dan nu waar ze aan
toe zijn, meende Van den Beid. En
als ze meer zekerheid over de toe
komst hebben, zullen ze ook eerder
investeren met positieve gevolgen
voor de werkgelegenheid.
Van een onzer verslaggevers
ROTTERDAM Alle berekeningen wijzen op zeer ernstige
aardolietekorten in het midden van de jaren tachtig. En aange
zien de energiepolitiek van nu bepalend ls voor de situatie over
tien jaar, is er nü actie vereist, schrijft de demissionaire minister
van economische zaken drs. R.F.M. Lubbers in een artikel over
kernenergie in het weekblad Economisch-Statistlsche Be
richten.
Van het schone voornemen om min
der afhankelijk te worden van olie
import. lijkt noch in de Verenigde
Staten noch in Europa veel terecht
te komen, aldus Lubbers. Hij noemt
het overigens „niet toelaatbaar" om
een onverbrekelijk verband te leg-
Sen tussen minder kernenergie en
meer olie-import. „Er is veel te berei
ken door een vertraging van de groei
van het elektriciteitsverbruik." De
heer Lubbers spreekt onder andere
van het „afdwingen" van gecombi
neerde stadsverwarming en elektri
citeitsopwekking.
Maar, hoe belangrijk zulke inspan-
nlngen ook zullen zijn, de illusie mag
niet gewekt worden dat daarmee het
olleafhankelijkheidsprobleem tot
aanvaardbare grenzen zal zijn terug
gebracht. Een deel van de komende
tekorten zal zeker worden opgevan
gen door een gestage uitbouw van de
kolenproduktie, „maar daartegen
over staan ook de toenemende be
hoeften van de derde wereld". Om
onverantwoorde strategische en po
litieke risico's te voorkomen, „zullen
naast de bevordering van het con
ventionele energie-aanbod en de zo
genaamde alternatieve methodes
én forse energiebesparing én de toe
passing van kernenergie noodzake
lijk zijn".
Veiliger
De veiligheidsrisico's acht de minis
ter aanvaardbaar, na de „Indringen
de studies" die op verzoek van de
regering zijn gedaan. Elektriciteits
opwekking door middel van kern
energie is wezenlijk veiliger dan op
wekking via kolen, „tenzij men onge
lukken bij het winnen en het
transport van kolen in het buiten
land niet zou willen meetellen. Een
macabere benadering, waarvan ik
moet hopen dat niemand deze zal
willen volgen", aldus Lubbers, die
overigens concludeert dat er een es
sentieel verschil blijkt te bestaan
tussen risico's en angst.
Intussen is wel begrijpelijk dat Ne
derland, gezien zijn sterke aardgas
positie en relatief grote potentieel
aan elektlciteitsopwekking. bepaald
geen haast wil maken met de toepas
sing van kernenergie. „Dat hebben
wij dan ook de laatste vier jaar niet
gedaan", noteert de minister. „Wel
hebben wij de voorbereidingen ge
troffen dat straks verantwoorde be
slissingen kunnen worden geno
men." Daarbij gaat het niet om een
zwart/wit besluit om ons al of niet
helemaal aan kernenergie over te
leveren. De drie centrales zijn „vol
doende om een reële betekenis te
hebben, bescheiden genoeg om an
dere opties (zoals toch meer succes
bij alternatieven, resp. bij de bespa
ring) voldoende open te houden."
Voor politici lijkt het vandaag ge
makkelijker en aantrekkelijker om
een uiterst terughoudende, zo niet
afwijkende houding ln te nemen.
Maar ..regeren behoort nog steeds
vooruitzien te zijn".
BREDA De raad van commissa
rissen van Hero conserven in Breda
heeft de contracten met president
directeur drs. B. Holleman (371 en de
directeur inkoop en produktie. dr.
H. Christen (57), niet verlengd. Hoe
wel de contracten pas eind dit jaar
aflopen is beide heren te verstaan
gegeven dat ze niet meer ln het
bedrijf welkom zijn.
De bonden willen nu op korte ter
mijn van de KSH-top weten, hoe het
staat met de uitvoering van al enkele
jaren geleden in het vooruitzicht ge
stelde investeringsplannen voor de
Verenigde Zetmeelbedrijven in
Koog aan de Zaan. Toen een jaar of
drie geleden tussen de leiding en de
bonden overeenstemming werd be
reikt- over de Investeringsplannen
die nodig zouden zijn om het voort
bestaan te waarborgen was de eis
van het bedrijf dat de arbeiders in
volcontinu-dienst zouden gaan wer
ken: een eis die werd ingewilligd
De werknemers hebben nu echter
vrees ten aanzien van de werkgele
genheid.
Intussen bijft KSH in grote zorgen.
Op de isomerose (vloeibare suiker
uit mals), die in Koog aan de Zaan en
sinds kort ook ln Tilbury (Engeland)
wordt geproduceerd, zal per 1 Juli
een belastingheffing worden gelegd
van ongeveer 12 per 100 kilo. De
besluit van de Europese minister
raad wordt door KSH de nekslag
voor de produktie van Isomerose
genoemd.
Het concern zal met gebruikmaking
van alle Europese en Nederlandse
rechtsmiddelen trachten de EG-
maatregel alsnog ongedaan te doen
maken of te doen verzachten. Tenzij
dit op korte termijn uitzicht biedt op
succes, lijkt sluiting van de fabriek
in Koog aan de Zaan en stopzetting
van de bouw van de Isomerose fa
briek in Tilbury onontkoombaar
ADVERTENTIE
2
President-commissaris prof. dr. H.
Goldschmidt heeft dit gisteren in de V61*li6S
algemene vergadering bekend
gemaakt.
Met ingang van 1 juli is de vijftigja
rige heer R. A. Timmerman tot pre-
sldentrdlrecteur benoemd. Zijn
laatste functie was directeur bij
Edet Nederland in Tilburg. De raad
van commissarissen wil voorlopig
nog geen opvolger voor de heer
Christen benoemen; mr. J. Jansen,
directeur verkoop, zal diens functie
voorlopig vervullen
Voorts is gisteren meegedeeld dat in
de eerste helft van het boekjaar
1976-1977 een verlies geleden van
ƒ3,3 min. tegen ƒ11,9 mlh. in de
overeenkomstige periode van 1975-
76 en van 4,3 min. in de tweede
helft van laatstgenoemd jaar.
Als reden voor het ontslag van beide
heren noemde prof. Goldschmidt
een verschil van inzicht in het te
voeren beleid (drs. Holleman) en een
verschil van inzicht ln de organisa
tie (dr. Christen).
Met de in bedrijfstelling van de
maiszetmeelfabriek in Tilbury is in
maart een begin gemaakt Daarbij
hebben zich tot nu toe geen ongewo
ne problemen voorgedaan. Mede in
verband met het ln bedrijf komen
van deze fabriek, werd besloten de
maiszetmeelfabriek bij Usines Ver-
mylen in het Belgisch Baasrode in
april te staken.
Het wordt wenselijk geacht voor de
aanloopverliezen van Tilbury en
voor de sluitingskosten van Usines
Vermylen een voorziening van maxi
maal 9 min. te treffen ten laste van
de exploitatierekening van het twee
de halfjaar.
Los van deze bijzondere lasten kan
op basis van de nu bekende gege
vens worden verwacht dat de resul
taten in het tweede halfjaar een lich
te verbetering te zien zullen geven,
aldus KSH
ARNHEM Akzo gaat vrijwel
alle activiteiten op het gebied
van de kunstvezels bundelen
in één dochteronderneming,
die de naam Enka Groep zal
krijgen. Tot nu toe zijn de
meeste kunstvezelactiviteiten
ondergebracht in Enka-
Glanzstoff maar daarnaast be
stonden bijvoorbeeld British
Enkalon en La Seda de Barce
lona.
Alleen American Enka. waar 21 pro
cent van de Akzo-kunstvezels wor
den geproduceerd, blijft buiten de
nieuw gevormde groep. In de Enka
Groep werken 41.000 mensen. Er is
een omzet van 4 miljard.
Akzo zegt dat de bundeling moet
worden gezien ln het licht van de
belangrijke veranderingen die zich
de afgelopen Jaren in de vezelwereld
hebben voorgedaan Er ls*een ver
grote EO-markt tot stand gekomen,
waarin de belangrijke markt van het
Verenigd Koninkrijk, voorheen de
thuismarkt van British Enkalon, 16
opgenomen. Voorts wijst Akzo er op
dat de wereldhandel in vezels sterk
is toegenomen en dat hogere impor
ten plaats vinden „ln de meeste van
onze vroeger beschermde thuis
markten".
De leiding van de Enka-groep zal
bestaan uit de huidige raad van be
stuur van Enka-Glanzstoff, waarin
ook de voortzetting van de raad van
bestuur van Enka International
wordt opgenomen.
