„Kunnen wij u helpen?"
Nieuw! British Airways
Businessman's Special
naar Londen.
Vertrek Schiphol 8.45.
Aankomst Londen 8.45.
Leon Garfield, auteur voor alle uren
UIT DE WEEKBLADEN
Homofielen en CDA
CDA-VVD
Syndicaat
Corruptie
Zwevende kiezers
Tribunaal
zaak Menten
Ideaal omi morgens vroeg in Londen te zija Bovendien directe
doorverbindingen naarvl Noord-Amerikaanse zakencentra.
CDA-economen
Van dolle dinsdag
tot bevrijding
ONDERDAG 5 MEI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
13
De Tijd:
De Tijd filosofeert na over de adver
tentie die „een aantal homofielen
uit CDA-mllleus en hun geestver
wanten hebben geplaatst In de
Volkskrant, Trouw, Hervormd Ne
derland en De Tijd".
„De advertentie lijkt haar doel aar
dig te hebben bereikt. BIJ het CDA
ls de zaak (van andere samenle
vingsvormen dan het huwelijk) dui
delijk aan de orde gesteld en onder
druk van de komende verkiezingen
hebben politici eerder gedane,
enigszins discriminerende uitlatin
gen afgezwakt. Nu maar afwach
ten of zij na de verkiezingen het
zelfde goede geheugen zullen heb
ben als de ondertekenaars van de
advertentie zullen blijken te be
zitten."
In De Tijd een uitvoerig vraagge
sprek met minister Lubbers over de
kabinetscrisis en de totstandko
ming van het CDA. Lubbers meent
dat de crisis niet alleen aan de
grondpolitiek te wijten was. „Er zat
natuurlijk al zand ln de machine".
En over de kans op een nieuwe coali
tie: „Van het CDA uit gezien denk lk
dat die kans niet kleiner ls gewor
den. Van de socialisten uit ligt het
echter veel moeilijker. Je maakt
niet gauw coalities vanuit een anti
houding".
Verder een smakelijk Interview met
Adèle Bloemendaal en een royale, 28
pagina's tellende onderwljsbljlage.
Elseviers Magazine:
Elseviers Magazine brengt een uitge
breid interview met CDA-
lijsttrekker Van Agt. „Een tweede
kabinet Den Uyl staat niet ln de
sterren geschreven.". Over de kabi
netsformatie na 25 mei zegt de „fak
keldrager" van het CDA; „Als de
PvdA eraan vasthoudt dat ze alleen
in een meerderheidspositie wil deel
nemen aan een nieuw kabinet, dan
zet ze zichzelf buitenspel en mag ze
zich er niet over beklagen dat we na
25 mei besprekingen met de WD
openen". Dr F. A. Hoogendljk be
wijst aan de hand van een NIPO-
onderzoek dat „het CDA en de VVD
naar dezelfde kiezers hengelen". Uit
het onderzoek is duidelijk geworden
dat de WD door een groot publiek
als een rechtse partij wordt gezien.
Het publiek in zijn geheel ziet het
CDA weliswaar vooral als een mid
denpartij, maar wel duidelijk leu
nend naar rechts. Interessant is dat
mensen die erover denken om op het
CDA te gaan stemmen in doorsnee
nog wat rechtser zijn. Dit toont nog
eens aan hoe liberalen en christen
democraten op dezelfde kiezers
mikken".
Het blad laat in een artikel over de
sterk stijgende koffieprijzen de heer
Eijgendaal van Van Nelle zeggen
wie er ln Nederland profiteert van de
hoge koffieprijzen; „Dat is eigenlijk
alleen de staat. Nederlanders drin
ken gezamenlijk ongeveer 120.000
ton koffie per Jaar".
Verder ln Elseviers Magazine een
artikel rond de „dubieuze restaura
tie van de Nachtwacht in het
Rijksmuseum". De recente restau
ratie van de Nachtwacht is foutief,
onzorgvuldig en te snel geweest. „De
schrijver van het stuk, dr Van de
Graaf, komt vla vrijgegeven stuk
ken tot de slotsom dat de
Nachtwacht over tien jaar opnieuw
een behandeling zal moeten onder
gaan.
Vrij Nederland
kabinet als gevolg van de zaak-
Menten gevallen en zijn reputaties
op het spel komen te staan." En:
„Als de officier vorig, Jaar zomer
naar ons geluisterd zou hebben, had
hij kunnen weten welk vlees hij met
Menten ln de kuip had." Knoop
opent een aanval op de verdediger
van Menten, mr. Van Heljnlngen.
Bovendien wordt een foto gepubli
ceerd van Menten in het vooroorlog
se Podhoroce met zijn vriend
Alexander Nowletsj, die volgens ge
tuigen ook door hem is vermoord.
Menten verklaarde echter tegenover
de rijksrecherche Nowletsj nooit te
hebben gekend. In een interview
met prof. G. Dulsterwinkel, hoogle
raar in het straf- en procesrecht,
zegt deze: „Bureau Warmoesstraat,
een ruw bureau in een verloederde
buurt." De professor voorspelde ja
ren geleden de corruptie bij de
Amsterdamse politie en vindt „wat
nu ontdekt wordt, nog maar het
begin." De communist Joop Wolff
zegt ln een gesprek met Theo Jonge-
dljk samenwerking tussen CPN en
PvdA best mogelijk te achten.
Frank de Jong brengt zijn vierde
aflevering uit de serie: „Hoe fout
was oom agent in '40-'45."
De Groene:
De Groene schrijft over de corruptie
bij de Amsterdamse politie en venti
leert tussen de regels door wel enig
begrip voor de zwakheden van de
meest onervaren Amsterdamse
agenten. Het blad suggereert niette
min dat er meer aan de hand ls dan
alleen een „bedrijfsongevalletje".
„Het deksel ls met een knal van de
doofpot gevlogen. Dat heeft lang
geduurd. Want niet alleen onregel
matigheid van allerlei soort cor
ruptie, mishandeling, ongeoorloofd
vuurwapengebruik maar ook een
falende criminaliteitsbestrijding is
Jarenlang met de mantel van vaag
heid, prestige, bluf, bravoure en bu
reaucratie gedekt". „De politie
wordt een steeds machtiger Insti
tuut en het zal op dezelfde manier ln
toom gehouden moeten worden als
ieder ander machtig Instituut: door
openbaarheid, door decentralisatie,
door klachten serieus te nemen en
van fouten te leren", aldus het blad.
Naar aanleiding van verwijten dat
„rechts" niet aan zijn trekken komt
ln de publiciteitsmedia, heeft De
Groene een eigen, geheel pretentie
loos onderzoekje Ingesteld naar de
.hoeveelheid" aandacht die de poli
tieke stromingen ten deel viel ln vier
landelijke dagbladen: NRC-
Handelsblad, De Telegraaf, Trouw
en De Volkskrant. De redactie van
De Groene telde het aantal regels.
Resultaat: CDA 1762 regels. Na een
hele tijd niets volgt de PvdA met 697
regels en de WD met 683. In de
achterhoede bungelen PPR (294)
D8'70 (209) D66 (169) en CPN (126).
„Geen letter over de kleine partijen
ter rechterzijde, en evenmin over de
P8P. Op het punt van de dagelijkse
berichtgeving laat De Telegraaf het
geheel afweten, waarbij D8'70 nog
meer ruimte krijgt (38) dan de PvdA
(25)".
KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKEN KINDERBOEKF
NDERBOEKEN
De wonderlijke geschiede
nis van Adelaide Harris
opent met de schitterende
inzet over meester Brett,
die aan de Academie van dr
Bunnlon les geeft omtrent
de gewoonte van de Sparta
nen om zwakke of gebrekki
ge kindertjes te vondeling
te leggen ln de bergen, en
die zich daarbij afvraagt
waarom dat gebruik toch
ooit is afgeschaft. Van zijn
leerlingen slapen er tien,
meneer Brett kijkt naar
Bostock en Harris, die nog
belangstelling schijnen te
hebben.
Naast elkaar zaten ze
op de voorste rij, en ze let
ten scherp op hem. Bostock
was de grootste van de
jtwee, maar Harris was de
gevaarlijkste. Hoewel Bos
tock al heel wat onheil had
aangericht, en vermoedelijk
wel aan de galg zou eindi
gen, geloofde meneer Brett
dat Harris zijn kwade geest
was." Het bespottelijke ver
haal over Adelaides (de ba
by van dr en mevrouw Har-
ris) verdwijning, en de ver
reikende gevolgen in allerlei
hulzen In Brighton, vanaf
de Academie tot het
armhuis en de kroeg waar
de sinistere detective Ra
ven als een spin zit te loe
ren) zou ondenkbaar en on
waarschijnlijk zijn als niet
die beide Jongens de ruw
heid en gewetenloosheid
van hun leeftijd (14) had
den; én als Leon Garfield
niet de geniale schrijver
was die hij is.
Want hij vertelt volwassen,
maar vanuit het oog van
een kind. Het vondelingen
idee raakt verbroddeld in
Harris brein met het ver
haal van Romulus en Re-
mus. Stel eens dat ze voor
zoiets één van zijn talrijke
zusters uitkozen. Adelaide
van zeven weken was er bij
zonder geschikt voor; hij
was geheeld bereid haar
door Bostock naar de krlj-
theuvels van Sussex te la
ten dragen, om haar daar
achter te laten. Stellig zou
dan de wolf of moervos met
een bulk vol melk komen.
„Het is een warme avond,"
besloot hij met ongewone
menslievendheid, dus ik
denk niet dat het haar veel
kwaad zal doen. En dan
nog, mij pa zegt dat het een
wonder ls wat ze kunnen
verdragen." Zo gezegd zo
gedaan. Maar de opgewon
den Jongens, loerend vanuit
de struiken, zien niet een
wolf maar een mooi meisje
aankomen, dat het kind
vindt gelijk Mozes ln zijn
biezen kistje of Perseus ln
zijn bootje. Daarmee begint
een verhaal barstensvol
personen, gebeurtenissen,
messcherpe humor en een
perfecte plot. Vermakelijk
als Koot en Bie, niettemin
voortdurend met die twee
Jongens als uitgangspunt.
De beschrijving van dron
kenschap, ongunstige
slemppartijen, alles wordt
gezien door de ogen van
Harris en Bostock die vol-
wassenan spannend en sta
pelgek vinden om gade te
slaan.
Leon Garfield ls een woor
densmid, een woordenkie
zer, een schrijver voor alle
seizoenen en uren, zoals je
niet vaak aantreft. Zijn boe
ken moetje langzaam lezen,
savoureren, voorlezen. Al
tijd wordt hij „de Dickens
van de Engelse jeugdlitera
tuur" genoemd. In Enge
land vindt men hem veel
meer verwant aan Fielding
en Hogarth. Hij gebruikt ln
zijn historische romans
over het Engeland van 200
Jaar geleden („omdat je
daarmee niet zo gauw ver
ouderd raakt als met toe
standen van twee jaar gele
den," zo verklaart hij zijn
voorliefde en zijn genre) het
belachelijke en het on
gewone als brug tussen bij
zonder en algemeen. Zo als
Zwarte Jack ln bljvoorbeel
„Tussen galg en gekken
huis", die komt en gaat als
een wervelstorm.
Beschrijvingen bij Garfield
zijn fascinerend, zijn perso
nages adembenemend be
schreven. Een schrijver van
zijn allure is zelfs in Enge
land bijzonder, alleen al wat
vakbekwaamheid en fanta
sie betreft. Toch is hij dui
delijk op zoek, altijd, naar
menselijke liefde en emo
ties, bezig met hun angsten,
voorgevoelens, bijgeloof.
Het boek beschrijft gevech
ten tussen onschuld en zie
ke, niet slechte, machten.
Zijn verhalen zijn vol van
de zee en van schepen, (die
mogelijk voor vrijheid
staan), afgewisseld met een
bizarre stoet van kwakzal
vers, grafdelvers, moorde
naars en vagebonden. Hij
doet geen moeite op een be
paalde toon tegen zijn Jeug
dig publiek te praten. Zijn
ingewikkelde plot en ironi
serende toon (nu ja, elf Jaar
moet je misschien wel zijn,
ongeveer) liegen er nooit
om.
„Tussen galg en gekken
huis" begint als de schurk
Zwarte Jack ls gehangen en
het vreselijke wijf Gorgun-
dy onder de galg zit, om de
slachtoffers die door nie
mand geclaimd worden op
te eisen als „mijn arme
man", of zoon, en de lijke
aan de snijkamers verpatst.
Ze sleurt de weesjongen
Tolly van straat om „de wa
ke" te houden tot zij van
haar duistere boodschap te
rug ls. Men moet die scène
lezen om te zien hoe Qar-
field die lugubere achter
buurt en dat Londen op
roept. Hoe Zwarte Jack zijn
ogen open. En hoe Tolly te
gen wil en dank de vervaar
lijke kerel tot leven helpt
brengen, zichzelf daarmee
tot slavernij veroordelend.
Want Zwarte Jack kan ui
teraard niet hebben dat zijn
verrijzenis bekend wordt.
Het eigenaardige tweetal
verdwijnt ln het duister.
Niet veel later sluit het
krankzinnige meisje Belle
bij hen aan, dat op de
vlucht ls. Met een troep ker-
door Gertie Evenhuis
misgasten ziet men dit stel
letje uitschot verder trek
ken, tot Belle tenslotte toch
weer ln het gekkenhuis te
recht komt. De toestanden
daar (en elders) zullen meni
geen de lust over de „goeie"
ouwe tijd te nostalglseren
doen vergaan.
Trouwens, er gebeurt op het
gebied van geestenzleken
vandaag ook nog best éen
en ander. Dat de vermeende
zelfmoord van Belles vader
moord ls wordt later bewe
zen, want Zwarte Jack
deinst er niet voor terug,
graven op te spitten en in
een kist te graaien, waar
geen lijk ls. Zodat hij ra
zend, met Tolly ln zijn kiel
zog, naar mevrouw Gorgun-
dy rent. Het verhaal gaat
van crisis naar crisis, vol
mensen en historische fei
ten, maar perfect ln elkaar
geweven. De waarschuwin
gen van Mitshell, baas van
het gekkenhuis, nu
godsdienstwaanzinnig sol
daat (waanzinniger wor
dend naarmate Belle's
krankzinnigheid; opklaart)
betreffen de knap gebruikte
aardbeving van 1750. Plaats
van handeling is vaak Sus
sex: gebeurtenissen worden
gebruikt op een manier die
aan Stevenson doet
denken.
En ln dezelfde traditie zit
het in fijnzinnig evenwicht
houden van gebeurtenissen
en gevoelens, goed en
kwaad van personen. Maar
het duidelijkst is Garfields
„compassie", die je ziet in
de instinctieve liefde van
Tolly voor het meisje Belle.
En zelfs ln Zwarte Jacks
bonk geweld waar toch een
grein geweten uitspringt. In
de tegenstelling tussen
ziekte en dood, leven en ver
langen, ln de prachtige be
schrijving van de heuvels
van Sussex waar het meisje
Belle eindelijk normaal kan
leven.
BIJ Leopold, 17.90, met
frappante tekeningen van
Antony Maitland, in ADE
LAIDE HARRIS van Fritz
Wegner, met overdreven,
fraaie, gezichtsuitdrukkin
gen (en met maar éen fou
tje: dat de baby van 7 we
ken eruit ziet als een ro
buuste kleuter).
Hervormd Nederland;
Hervormd Nederland interviewt deze
week CDA-topman Van Agt. Over
zijn houding ten opzichte van de
PvdA en de WD zegt hij het volgen
de: „Het ls vervelend dat ik steeds de
WD moet verdedigen. Dat komt
omdat de PvdA mij ln die positie
dringt. De PvdA gedraagt zich on
verantwoordelijk. Als we allemaal zo
zouden redeneren als de PvdA zou
ons land onbestuurbaar worden. De
indruk kan ontstaan dat lk ln mijn
hart verlang naar samenwerking
met de WD. Dat is niet zo. Het ligt
natuurlijk voor de hand het gesprek
op 26 mei met de PvdA te openen.
We verkeren niet ln een blanco situa
tie maar in een verbond-zij het nu
ontluisterd-met de mensen van
links".
Nog meer verkiezingsartikelen: Al-
bert van den Heuvel, secretaris
generaal van de hervormde kerk,
zegt hoop te hebben „op voortzetting
van de huidige politieke coalitie. Wie
Inziet dat Nederland alleen maar
door coalities kan worden geregeerd,
weet ook dat hij niet alleen op zijn
eigen partij stemt, maar ook op een
coalitiepartner. En dan ls het toch
aardig dat van tevoren te kunnen
meebepalen".
In de Jacht op de zwevende kiezers
vraagt Hervormd Nederland zich af
of de verkiezingscampagnes van de
politieke partijen voorlichting zijn of
domweg reclame. H. Zeevalking
D'66: Nederland ls nog altijd een
domineesland, het grootste deel van
het electoraat ligt al vast".
Op de middenpagina's 5-mei-blj dra
gen. Verder een artikel over werk
tijdverkorting en een bijdrage over
de taak van de politie. Egbert Myjer,
van de Rijksuniversiteit te Leiden
zegt hierover: „Er wordt binnen de
politie ook te weinig gedaan aan de
bestrijding van stereotypen. Wie
krijgt de schuld? De debiele Joodse
homofiele neger met een bult. Zo
lang dat nog ls, ls het goed mis".
De Nieuwe Linie
Bakkers Schut publiceert ln De
Nieuwe Linie een artikel over de
commissie van onderzoek die een
tribunaal voorbereidt naar aanlei
ding van de dood van Ulrike Mein-
hof, precies een jaar geleden. Over
de doodsoorzaak van de extremis te
zijn de nodige twijfels. Hoewel het
Federaal Openbaar Ministerie de
dood betitelde als 'zelfmoord' denkt
de commissie van onderzoek daar
geheel anders over. Kees Boonman
was in gesprek met Wlm Kok die
over een mogelijke coalitie van
CDA-WD zegt: „Dan gaan we een
tijd tegemoet die niet zal uitblinken
ln economische mogelijkheden en
veranderingen. De maatschappelij
ke verhoudingen zullen volstrekt
worden verwaarsloosd. Als de WD
een stempel drukt op het beleid zal
dat haaks staan op de FNV. Het
verzet zal toenemen en het kan uit
de hand lopen!
Een artikel over de corruptie bij de
ADVERTENTIE
Een vette grijns op de gezichten van
goed gekostumeerde heren tooit het
voorpagina-artikel van Vrij Neder
land getiteld „Het Nollen-syndicaat,
handelend over de katholieke Bra
bantse zakenman Nollen „die
barmhartigheid bedrijft aan vier
duizend zwakzinnigen en geestelijk
gestoorde bejaarden" onder de pa
raplu van de Stichting Samivoz.
Kort en goed: de multimiljonair A.
C. J. A. Nollen levert volgens Vrij
Nederland vlees, meubelen, machi
nes en keukenapparatuur aan voor
zitter A. C. J. A. Nollen van de stich
ting Samivoz. Een onderzoek.
Blbeb was op bezoek bij Amster
dams nieuwe burgemeester Wim Po
lak: „Mijn jood-zijn wens lk niet te
verloochenen. Ik voel een zekere
band, maar niet ln de zin van; wij
zijn Joden onder mekaar". Even ver
der vooruitblikkend ln de toekomst:
„Iedereen zegt en schrijft nu zulke
aardige dingen over mijn benoe
ming maar die bananeschil wacht
ook op mij".
Verder ln VN artikelen over VMF,
Portugal („Van socialisme zonder
armoede tot armoede zonder socia
lisme") en de textielindustrie, als
mede een Interessante 5-mei bijlage
waarin een pleidooi wordt gehouden
voor het veilig stellen van een oor-
logspensieon voor Joodse overleven
den van Nazl-terreur.
Willem Jan Otten doet verslag van
„een weekje lachen". HIJ bezocht ln
een week voorstellingen van Frans
Halsema, Funhouse en Toon Her
mans, die volgens de schrijver erin ls
geslaagd de laatste Jpren een grap te
worden ln plaats van te maken.
De goedgemutstheid vindt een ver
volg ln de Rubriek Terzijde: „Het
kort geding ls ook niet Enlth Brigl-
tha's sterkste afstand".
Accent:
Accent wil best weten dat het de
zaak-Menten heeft aangezwengeld.
Het schrijft: .indirect is zelfs bet
Deze 08.45 vlucht is een belangrijke uitbreiding
van onze dienstregeling Schiphof-Londen:
08.45 15.10
10.55* 1720
12.10 19.30
13.25 20.15
Alleen op werkdagen [TriStar]
Amsterdamse politie besluit met de
conclusie dat „als het onderzoek
krachtig wordt voortgezet, zal blij
ken dat de thans ontdekte malversa
ties slechts een topje van de ijsberg
vormen. Er kunnen nog heel wat
koppen rollen. Al ls er slechts een
kleine kans dat enkele van de nu
hoog geplaatsten, Jaren na hun esca
pades op bureau Warmoesstraat nog
kunnen worden ontmaskerd".
Verder ruim aandacht aan de Be-
rufsverbote ln Duitsland en hoe Ne
derland daarop reageert. Een lid van
de actiegroep die protesteerde bij de
Miss Amsterdam verkiezingen zegt:
„Het was heel beangstigend om te
zien wat er gebeurden toen het ver-
nisje beschaving er af was".
Tenslotte een relaas over de malle
molen rond het Songfestival. „Een
uit zijn krachten gegroeide
Sterspot". „Wat zouden de financiële
en economische consequenties zijn
geweest als het Songfestival niet was
gerealiseerd door de BBC. of als het
ln het geheel niet was doorgegaan?"
De Haagse Post:
De derde verkiezingsspecial van de
Haagse Post bestaat uit een Inter
view met de CDA-top: Van Agt en
zijn economische adviseurs Peijnen-
burg, Goudzwaard en Van Leeuwen.
De schrijvers De Kam, Nypels en
Tamboer hebben ln het gesprek niet
„de Indruk gekregen dat het CDA
een diepgaand Inzicht heeft in de
aard van de economische crisis waar
mee de geïndustrialiseerde wereld
worstelt".
Verder ln de Haagse Post. een repor
tage over het Basklsche stadje Ouer-
nlca, veertig jaar na de bombarde
menten op bevel van generaal Fran
co, een portret van Ischa Meijer over
Israël „het land van de zwarte sui
ker". In de serie „Werk" heeft Martin
Schouten een gesprek met een
ambtenaar van het Centraal Bureau
voor de Statistiek. René de Groot
maakte een rondgang door kennis
land en kwam tot de conclusie dat de
kermis „op sterven ligt".
Maarten 't Hart bezichtigde voor HP
de Amsterdamse Miss-verkiezing en
kwam tot de volgende overpeinzing.
„Misschien ls het feminisme wel
niets anders dan een onorthodoxe
verdediging van burgerlijke
waarden".
Een interview met de Amerikaanse
zangeres Emmylou Harris onthult
een weinig boelende persoonlijkheid
en onderstreept daarmee bijna het
vermoeden dat deze country-dame
een kortstondig modeverschijnsel
zal zijn.
Voor informatie en reiervenngen kunt u terecht bij uw IATA reisbureau of bij British Airwayi.
ia*®
j-reL"'
Op 24 oktober 1944 wordt Boxtel genomen na heftige gevechten. Angstige
dorpelingen xien vanuit hun schuilplaats toe hoe Britse soldaten de
vijand bestoken. Een van de vele illustraties uit het hierbij besproken
boek.
Door W. F. Stafleu
In de boekwinkels liggen nu sta
pels van een lees- en kijkboek dat
de strijd behandelt om de bevrij
ding van ons land van dolle
dinsdag (5 september 1944, wilde
vlucht van NSB'ers en Duitsge-
zlnden na geruchten over de
komst van de geallieerden) tot de
elndelijke bevrijding, die voor
Brabant ln september begint en
voor Holland pas in mei 1945 vol
tooid wordt. Dat betekent: de slag
om Arnhem, de doorbraak naar
het noorden, de hongerwinter, in
undatie, voedseldropplngs, capi
tulatie. bevrijdingsfeesten.
De tekst ls, origineel genoeg, van
een bekend auteur die als Brits
tanksoldaat tot de bevrijders be
hoorde en een Limburgse journa
list die toentertijd vermoedelijk
nog ln de wieg lag. Hun verhalen
zijn duidelijk. Informatief, over
zichtelijk. en afgewisseld met al
lerlei korte kadertjes en enkele
interviews o.a. met prins
Bernhard en de heer Luns (die ln
oorlogstijd achter de schermen
als diplomaat o.a. in Bern en Lis
sabon goed werk gedaan heeft).
Maar vooral ls dit een kijkboek.
Het schitterende fotomateriaal
bestaat uit 350 vaak zeldzame,
soms overbekende zwartwit fo
to's, een aantal reprodukties van
affiches en een aantal kaarten die
de opmars der geallieerden duide
lijk aangeven. Zonder twijfel zijn
het vooral de foto's die ontroeren,
na zoveel jaren nog steeds ten
minste als je die barre tijd hebt
meegemaakt. Unieboek (De
Haan) heeft het boek royaal uitge
geven.
Van Dolle Dinsdag lot Bevrijding
ons langste oorlogsjaar, door Ch.
Whiting en W. Trees. Uitgave De
daan, Bussum, 176 blx. Prijs tot 1
juni 19,S0 daarna 27.50
