Giscard houdt
drie politici
kabinet
Getuige in zaak Kennedy overleden
'Wij zijn alleen Palestijn om politieke reden'
„Boliviaarts verzet nr
tegen Zuidafrikaanse
immigratie groeit"
4e
Vakbonden in Italië
eens met versobering
Belangrijke Chinese
vergadering op komst
Nieuw kabinet
in Pakistan
Rebellen in Zaire
bedreigen Kolwezi
(Zoehair Mohsen vertrouwt alleen op Syrië
EG laat onderzoek
kernfusie zweven
boven de afgrond
ÜDERDAG 31 MAART 1977
BUITENLAND
Trouw/Kwartet
1'me
Kei
'LORIDA Aan de rij van
mensen, die iets over de
oord op president John
Kennedy zouden onthullen
pi maar voor die tijd stierven is
ai er weer één toegevoegd. Het is
de 65-jarige George de Moh-
renschildt. Zijn stoffelijke
^overschot is dindsdagavond
gevonden in Palm Beach in
de staat Florida.
De politie zei dat de man zelfmoord
w' heeft gepleegd. Dat klopt met de
5 I verklaringen van mensen die De
Mohrenschildt kort geleden nog
hebben gesproken en zeiden dat hij
05 een erg onevenwichtige indruk
maakte. De Mohrenschildt, een
in Amerikaan van Russische af-
e 1 komst, werd gezocht omdat hij wel
licht als getuige zou kunnen optre
den voor de commissie uit het
Amerikaanse Huls van Afgevaar
digden die zich bezig houdt met de
moord op Kennedy. De commissie
is op het spoor van De Moh
renschildt gezet door onder ande
ren de Nederlandse Journalist Wil
lem Oltmans. Tegenover Oltmans
heeft De Mohrenschildt verklaard
dat hij zich enigszins verantwoor
delijk voelt voor de moord op Ken
nedy In 1963 in Dallas. Hij was
bevriend met Lee Harvey Oswald,
die volgens de officiële lezing Ken
nedy in november 1973 in zijn een
tje om het leven bracht De Moh
renschildt zou nu hebben beweerd
dat hij van tevoren op de hoogte
was van Oswalds plannen. In 1964
is hij, als vriend van Oswald, ook
gehoord door de speciale regerings
commissie die de moordzaak on
derzocht.
Onderzoek
Willem Oltmans heeft deze maand
verslag uitgebracht van zijn ge
sprek met De Mohrenschildt aan
de staf van de Amerikaanse com
missie, die onderzoekt of het de
moeite waard is de onderzoeken
naar de moorden op John Kennedy
en de zwarte leider Martin Luther
King nog eens over te doen. Na
afloop zei een woordvoerder van de
commissie dat Oltmans be
langwekkend materiaal had aange
dragen. Dit kan betekenen dat
Oltmans' bevindingen Inderdaad
interessant zijn. Het kan ook bete
kenen dat zijn verklaring alleen
maar wordt gebruikt door de men
sen die graag een volledig onder
zoek willen Instellen maar daar
voor nog geen toestemming heb
ben van het Congres en daarom de
resultaten van hun voorlopig on
derzoek zo gunstig mogelijk voor
stellen.
De commissie voor het voorlopige
onderzoek is vorig Jaar september
ingesteld maar is wat in diskrediet
gekomen door het optreden van de
voorzitter Richard Sprague. Hij
eiste voor het (volledige) onderzoek
niet alleen een bedrag van onge
veer 17 miljoen gulden, maar wilde
ook grote bevoegdheden bij de on
dervraging var» getuigen. Daarmee
joeg hij verscheidene collega's te
gen zich in het harnas. Sprague
heeft zich daarom teruggetrokken.
(UPI. Reuter)
Willem Oltmans
her-
"Jarre moet Franse president redden
vip
VO
t'ARIJS (AFP, Reuter) De Franse president Valéry Giscard
Ü'Estaing heeft gisteren een nieuwe regering beëdigd. De nieuwe
van vijftien ministers onder leiding van Raymond Barre
Diedt weinig verrassingen. Het opvallendste is dat de drie
■Ministers met het meeste politieke gewicht uit het vorige kabi-
et nu buiten de regering zijn gehouden.
|n de televisie-rede van maandaga-
ond, waarin president Giscard de
tablnetswijzlging aankondigde, had
aij al gezegd dat het nieuwe kabinet
h|een sterke banden met de politieke
atoartijen zou hebben. Hij heeft deze
agjelofte ingelost door Michel Ponia-
towski, Olivier Gulchard en Jean Le-
Ofcanuet, drie politieke leiders, niet
op te nemen. Poniatowski, die
lefcls minister van binnenlandse zaken
ZKvel eens in opspraak kwam, is leider
!&ran de Onafhankelijke Republikei
nen, de partij waaruit Giscard zelf is
gekomen. Guichard is een voor-
lanstaand gaullist en Lecanuet is de
Jeiaer van de centrum-democraten.
Poniatowsky was in het vóór vorige
fcabinet de grote tegenspeler van de
toenmalige premier Chirac, die nu
Durgemeester van Parijs is en er op
lit is Giscard als leider van het niet-
iinkse blok in Frankrijk te wippen.
^Chirac en Giscard hebben dinsdag
-*met elkaar gepraat. Of zij hun rae-
ningsverschillen hebben bijgelegd is
iniet bekend gemaakt, waaruit mag
worden afgeleid dat er nog geen
sprake is van een verzoening. Dat
Giscard zijn politieke vriend Ponia-
- towsky heeft laten vallen zou wel als
een gebaar tegenover Chirac kunnen
worden uitgelegd.
Werkloosheid
Het zwaartepunt in het nieuwe kabi
net ligt zonder twijfel bij premier
Barre, die ook minister van finan-
ciën is. Barre is geen lid van een
politieke partij, een eigenschap die
hij met vier van zijn collega's ge
meen heeft. Van de tien ministers
die wel lid partij-gebonden zijn, be
horen er vier tot de Gaullisten, drie
Itot Onafhankelijke Republikeinen
en drie tot de Centrum-Democraten.
Nieuw is de minister van justitie
Alain Peyrefitte, een gaullist die tot
de vertrouwelingen van de grote
Chnarles de Gaulle behoorde.
Premier Barre zei gisteren dat zijn
regering zich zal concentreren op de
economie. Inflatie en werkloosheid
zijn in Frankrijk nog behoorlijk
hoog. Giscard hoopt kennelijk dat
de nieuwe regering-Barre bulten het
partij-politieke gekrakeel om zal
kunnen gaan werken aan herstel
van de economie. Als het daarmee
wat succes weet te boeken kan Gis
card met enig vertrouwen de alge
mene verkiezingen van 1978 tege
moet gaan. Bij de gemeente
raadsverkiezingen van deze maand
leden de gezamenljke regeringspar
tijen aanzienlijk verlies ten gunste
van de socialisten en communisten.
Giscard kan dit tij alleen nog maar
keren als zijn regering slaagt in de
strijd tegen inflatie en werkloos
heid. Dan -kan hij ook proberen de
aanval van Chirac op zijn positie af
te slaan.
Het nieuwe Franse kabinet is als
volgt samengesteld:
premier, en minister van financiën
en economische zaken: Raymond
Barre; justitie: Alain Peyrefitte; bui
tenlandse zaken: Louis de Guirin-
gaud; binnenlandse zaken: Christi
an Bonnet; defensie: Yvon Bourges;
ontwikkelingssamenwerking: Ro
bert Galley; cultuur en milieu: Mi
chel d'Omano; onderminister eco
nomische zaken en financiën: Ro
bert Boulin: regionale ontwikkeling:
Jean-Pierre Fourcade; onderwijs:
René Haby; landbouw: Pierre Me-
haignerie; industrie, handel en am
bachten: René Monoryen; arbeid:
Christian Beullac; gezondheid en so
ciale zaken: Slmone Veil; buiten
landse handel: André Rossi.
ISLAMABAD (Reuter. UPI, AP)
De Pakistaanse premier Zoelfikar
Ali Bhoetto heeft gisteren, na zijn
door de oppositie aangevochten
overwinning' van de verkiezingen,
een nieuw kabinet gevormd. Vijf mi
nisters uit het oude kabinet zijn
verdwenen en de regering is uitge
breid.
Tot degenen die niet in het nieuwe
kabinet zijn opgenomen behoort Sy-
ed Nazir Ali sjah Rizvy, secretaris
generaal van Bhoetto's Pakistaanse
Volkspartij en oud-minister van
huisvesting, openbare werken en
stadsontwikkeling. Ook de vroegere
ministers van justitie, van spoorwe
gen, landbouw, industrie en de mi
nister die apart voor Kasjmir be
noemd was. komen niet voor in het
nieuwe kabinet.
Bhoetto behoudt in het nieuwe ka
binet de portefeuille van defensie.
Buitenlandse zaken heeft hij afge
staan aan Aziz Ahmed, die in het
oude kabinet minister van staat
voor defensie en buitenlandse zaken
was. Bhoetto is met zijn wijzigingen
enigszins op de eisen van de opposi
tie ingegaan. Op sommige van de
ontslagen ministers werd hevige kri
tiek uitgeoefend in verband met de
beweerde knoeierij met de uitslag
van de algemene verkiezingen van 7
maart.
Een lachende Raymond Barre na zijn onderhoud met de Franse president.
ROME (Reuter, UPI, AP) De Italiaanse vakbonden zijn
akkoord gegaan met het versoberingsprogramma van premier
Giulio Andreotti, waarin de stijging van de loonkosten wordt
afgeremd.
Wel zijn de bonden er in het overleg
met minister van arbeid, mevrouw
Tina Anselmi, in geslaagd een aantal
concessies af te dwingen. Zo zal de
regering afzien van haar plannen om
het CAO-overleg op bedrijfsniveau
aan banden te leggen. Verder zal de
stijging van de BTW wel worden
doorberekend in de index van de
kosten van het levensonderhoud, en
dus ook in de lonen van de Italiaanse
arbeiders.
De regering mag wel de prijzen van
het openbaar vervoer, electriciteit en'
kranten verhogen zonder dat deze
een stijging van de lonen met zich
mee moeten brengen.
Volgens waarnemers kan het verso
beringsprogramma door de goed
keuring van de bonden nu toch nog
voor de vastgestelde datum van 8
april de beide kamers van het Itali
aanse parlement passeren. De com
munisten. van wier onthouding of
goedkeuring in het parlement de
christen democratische regering af
hankelijk is, zullen het akkoord van
Andreotti met de vakbonden
hoogstwaarschijnlijk wel accep
teren.
Dankzij dit compromis-akkoord kan
Italië namelijk rekenen op een le
ning van 1,3 miljard gulden van het
Internationale Monetaire Fonds.
Het IMF was alleen bereid de stagne
rende Italiaanse economie bij te
springen wanneer de loonkostenstij
ging zou worden afgeremd. Gisteren
heeft het IMF premier Andreotti al
laten weten dat het nu bereikte
compromis-akkoord aan de gestelde
voorwaarden voldoet. Ook de Itali
aanse communisten hebben zich
sterk ingezet voor het verkrijgen van
de lening van het IMF en volgens
waarnemers kunnen zij nu moeilijk
tegen het versoberingsplan stem
men, wanneer dat in het parlement
ter sprake komt.
Gisteren gingen ongeveer 600.000
mensen aan verplegend personeel en
500.000 gemeenteambtenaren in sta
king. Zij eisten hoger loon. Volgende
week hebben zij eveneens een sta
king uitgeschreven en zullen dan ge
zelschap krijgen van de beambten
op de ministeries.
KINSJASSA, BRUSSEL (Reuter,
UPI, AP) De opstandige Katange-
se gendarmes die vanuit Angola de
de Zaïrese provincie Sjaba (het vroe
gere Katanga) zijn binnengevallen,
bedreigen de strategische gelegen
mijnstad Kolwezi. Dit werd gisteren
door diplomatieke bronnen in Brus
sel onthuld.
De rebellen zijn de stad op ongeveer
25 kilometer genaderd en Zairese
regeringstroepen zijn bezig zich in te
graven om de stad te verdedigen. De
stad ligt aan de Benguelaspoorlijn
en is het centrum van de belangrijke
kopermijnen in het gebied. Volgens
een Belgische radio-reporter is de
stad rustig en kalm. De rebellen
trekken langzaam maar zeker op en
worden nauwelijks gehinderd door
de Zairese regeringstroepen. „Er
wordt nauwelijks gevochten", aldus
de radio-man, „en dat vooral vanwe
ge het gebrek aan discipline binnen
het regeringsleger".
BEIROET (Reuter) In Zuld-
Llbanon zijn gisteren hevige gevech
ten opgelaaid tussen rechtse
strijdkrachten en linkse PalestlJ-
nen, zo is gisteren in Beiroet meege
deeld. Ook Israëlische boeren vlak
over de grens meldden hevig artille
rievuur en zeiden dat er tanks inge
schakeld waren.
Van een onzer redacteuren
De Boliviaanse bisschoppen hebben stelling genomen tegen de
plannen van de regering 150.000 blanken uit zuidelijk Afrika in
het land op te nemen. Zij doen dit in het Boliviaanse dagblad
Presencia van 21 maart.
In een hoofdartikel constateert Pre
sencia, dat beschouwd wordt als de
spreekbuis van de Boliviaanse
bisschoppen, dat er in Bolivia een
groeiend verzet is tegen de immigra
tie van blanken uit Namibië, Zuld-
Afrika en Rhodeslë. Het commen
taar spreekt van een racistische im
migratie, omdat de kolonisten zich
zullen vestigen In gebieden die oor
spronkelijk gereserveerd waren voor
arme Boliviaanse boeren.
Op een persconferentie sprak het
Bolivia-comlté in Nederland gisteren
zijn afschuw uit over deze kolonisa
tie die een ernstige bedreiging bete
kent voor de oorspronkelijke bevol
king van het land. De blanke immi
granten, die in de loop van dit Jaar
naar Bolivia zullen gaan, zijn voor
namelijk boeren die vertrouwd zijn
met een technisch hoog ontwikkelde
landbouw. ZIJ zullen daarom
werktuigen meenemen die groot
schalige landbouw mogelijk maken
in een gebied waar de Boliviaanse
boeren nog met de hak werken. Dit
betekent dat de economische positie
van de Boliviaanse boeren wordt be
dreigd.
Geen Duits geld
De Westduitse regering heeft ont
kend dat het geld ter beschikking
gesteld zou hebben voor de verhui
zing van de blanke boeren uit zuide
lijk Afrika. Overigens behoort West-
Duitsland wel tot de landen die lid
zijn van het Intergouvernementeel
Comité voor Europese migratie in
Genève, dat al eerder heeft gepro
beerd blanke Angolezen naar Bolivia
te krijgen. Dat is toen mislukt omdat
de Boliviaanse regering toen onvol
doende faciliteiten ter beschikking
stelde voor de immigranten. Ditmaal
zijn er betere regelingen getroffen,
zodat er een grotere kans is dat de
migratie dit maal doorgaat. Het kan
toor van de ICEM in La Paz heeft de
berichten over de migratie ontkend
noch bevestigd.
Opmerkelijk is dat de Boliviaanse
staatssecretaris voor migratie dr.
Ouido Strauss Ivanovic, begin deze
maand twee maal aankondigde een
persconferentie over de voorgeno
men volksverhuizing te zullen hou
den. maar dat deze eenmaal werd
uitgesteld en dat over het andere
gesprek met de pers helemaal niets
in de Boliviaanse krantenkolommen
is terecht gekomen. Dit wijst erop
dat de Boliviaanse pers erover moet
zwijgen om de gemoederen niet ver
der op te jagen. Alleen het commen
taar van Presencia geeft enige aan
wijzing over de emoties die zijn los
gekomen.
Chili
Op de persconferentie van het Boll-
via-comité vertelden tien Bolivianen
over hun ervaringen met het regime
van generaal Banzer. Het merendeel
van hen was in juli vorig Jaar na de
ernstige onrust in de tinmijnen over
de grens gezet met Chili, waar ze de
keus kregen: politiek asiel aanvra
gen of naar een concentratiekamp.
Ze verbleven enige maanden op en
kele eilanden in het uiterste zuiden
van Chili en zijn met steun van de
Verenigde Naties daar weggehaald
wegns de erbarmelijke omstandighe
den waaronder ze verkeerden. Ze be
hoorden tot een grotere groep van
vijftig mensen, die inmiddels onder
dak hebben gevonden in Venezuela,
Frankrijk en Zweden.
Een deel van hen is na een afgekon
digde politieke amnestie inmiddels
naar Bolivia teruggekeerd. De tien
Bolivianen die in Nederland politiek
asiel hebben gekregen, vroegen aan
dacht voor de belabberde politieke
en economische situatie in hun land
en de. wat zij noemen, fascistische
praktijken van Banzer. Verder doen
ze een beroep op de Nederlandse
regering nog meer politieke gevange
nen uit Bolivia toe te laten. Ze ver
klaarden dat de Boliviaanse regering
in principe bereid is een aantal stu
denten vrij te laten als er een land
bereid is ze op te nemen en de reis
kosten te betalen.
Beslissing over Teng en „bende van vier"
HONG KONO (Reuter, UPI, AP) Op korte termijn zal er in de
Chinese hoofdstad Peking een belangrijke politieke vergadering
gehouden worden, waarin beslist zal worden over het lot van de
vroegere vice-premier Teng Hsiao-ping en de vier radicalen,
onder leiding van Mao Tse-toengs echtgenote Tsjiang Tsjing.
beter bekend onder de naam „bende van vier". Dit werd gisteren
meegedeeld door het in Hong Kong verschijnende dagblad Ming
Pao.
en het incident op het Tien An Men-
pleln (plein van de hemelse vrede in
Peking), waar zich tijdens een her
denking van oud-premier Tsjoe En-
lai rellen voordeden.
Reorganisatie van het centrale
comité.
Volgens Ming Pao werd de komende
vergadering uitvoerig besproken
door arbeiders, studenten en
ambtenaren in de hoofdstad van de
zuidelijke provincie Kwantoeng. De
vergadering zou de derde plenaire
zitting kunnen zijn van het tiende
Congres van de Chinese communis
tische partij, aldus het dagblad, dat
meestal vrij goed geïnformeerd is
over de ontwikkelingen in de Chine
se Volksrepubliek.
Volgens het blad zouden de volgende
onderwerpen op de vergadering aan
de orde kunnen komen:
Formele bevesUging van Hoea
Kwo-feng als voorzitter van de partij
en voorzitter van de militaire com
missie.
Het definitieve ontslag van de le
den van de „behde van vier", Tsjiang
Tsjing, en de politburo-leden Wang
Hoegnwen, Tsjang Tsjoen-tsjiao en
Yao Wen joean, uit hun verschillen
de functies.
De terugkeer van Teng Shloa-
ping als vice-voorzltter van de partij,
vice-premier en chefstaf van het
volksbevrijdingsleger.
Een definitief rapport over de
„misdaden van de bende van vier"
door James Dorsey
j „Hij is onze leider. Duizenden
zoals ik geloven in hem," zegt
één van de vijf lijfwachten van
Zoehair Mohsen. leider van de
pro-Syrische Palestijnse guer
rilla-organisatie Al Saika. Moh
sen, die ook hoofd is van de
afdeling militaire operaties van
de Palestijnse bevrijdingsbe
weging PLO en lid van de uit
voerende raad van de PLO was
in Cairo voor de bijeenkomst
van de Palestijnse nationale
raad.
Ondanks de trouw van zijn volgelin
gen en de belangrijke positie die hij
binnen de beweging bekleedt („wan
neer ik niet aandring kan niemand
een besluit nemen") zal hij zich in
Cairo niet geheel op zijn gemak heb
ben gevoeld. Erg hartelijk werd Moh
sen tijdens de zittingen van de raad
in Cairo door zijn Palestijnse vrien
den niet bejegend.
Mohsen en zijn Palestijnse guerilla-
strijders horen politiek thuis bij de
regerende BaSth-partiJ in Syrië. Bin
nen de PLO verdedigt hij de Sy
rische belangen. Velen binnen het
Palestijnse verzet zijn de gebeurte
nissen tijdens de Libanese burge
roorlog niet vergeten, toen de Sy
rische strijdkrachten zich tegen het
bondgenootschap van de Palestij-
nen en linkse Libanezen keerden.
Verschillende keren kwam het tot
botsingen tussen Al Saika en de
grootste Palestijnse guerilla-
organisatie Al Fatach. Tijdens de
Libanese burgeroorlog doken tel
kens weer geruchten op dat het re
giem in Damascus PLO-lelder Jassir
Arafat door Mohsen vervangen wilde
zien.
Afkeer
Ondanks de schijnbare eenheid op
het Palestijnse congres tussen Saika
en de meeste andere Palestijnse
groepen deden vele Palestijnse lei
ders weinig moeite om hun afkeer
voor Al Saika te verbergen.
Het duidelijkst kwamen de gespan
nen verhoudingen naar bulten toen
direct na de moord op de linkse
Libanese leider Kamal Joemblat de
Fatach-vertegenwoordiger in Cairo,
Ribhl Awad, riep, dat „de moorde
naars onder ons zijn," daarbij zijn
vinger wijzend in de richting van
Mohsen en zijn volgelingen.
De oorzaken van de tegenstellingen
binnen de Palestijnse beweging heb
ben een veel diepere wortel dan de
oorlog in Libanon. Mohsen staat in
wezen door het Baöthlstisch ge
kleurde Arabische nationalisme veel
dichterbij de aanhangers van het
Palestijnse afwijzingsfront, die hij
zelf als „romantici en fascisten" om
schrijft. dan bij de ideologische
opstelling van bijvoorbeeld Al
Fatach.
„Wij geloven dat de Palestijnen op
de eerste plaats met Syrië moeten
samenwerken en pas dan met de
andere Arabische staten. Alleen Sy
rië kan een effectieve rol spelen in de
strijd tegen Israël. Vanuit Egypte
kunnen wij niet opereren. Syrië is
voor ons de belangrijkste basis voor
de Palestijnen sinds het begin van
de strijd tegen de zionistische inva
sie in 1918.
Geen volk
Mohsens opstelling is niet zo verba
zingwekkend. Luisterend naar zijn
politieke en ideologische opvattin
gen kan men soms het gevoel niet
onderdrukken dat er misschien in
de Arabische wereld toch minder is
veranderd dan oorspronkelijk werd
aangenomen. Volgens Mohsen be
staat er namelijk in feite geen apart
Palestijns volk. „Tussen Jordanlêrs,
Palestijnen, Syriërs en Libanezen
bestaan er geen verschillen. Wij ma
ken deel uit van één volk, de Ara
bische natie. Kijk maar, ik heb fami
lieleden met het Palestijnse, Libane
se, Jordaanse en Syrische staatsbur
gerschap. Wij zijn één volk. Alleen
maar om politieke redenen onder
schrijven wij zorgvuldig onze Pales
tijnse identiteit. Het is namelijk van
nationaal belang voor de Arabieren
om het bestaan van de Palestijnen
aan te moedigen tegenover het zio
nisme. Ja, het bestaan van een apar
te Palestijnse identiteit is er alleen
om tactische redenen. De stichting
van een Palestijnse staat is een
nieuw middel om de strijd tegen
Israël en voor de Arabische eenheid
voort te zetten."
De logica van Mohsen is eigenlijk
heel eenvoudig: „Omdat Golda Meir
stelt dat er geen Palestijns volk be
staat, zeg ik dat er wel een Pales
tijns volk bestaat, dat zich van Jor
danië onderscheid."
Strategie
Ook de strategie die Mohsen wil
volgen is vrij simpel: „Een aparte
Palestijnse entiteit moet voor de
nationale rechten opkomen in de
dan nog overgebleven bezette gebie
den. De Jordaanse regering kan niet
namens de Palestijnen in Israël, Li
banon of Syrië spreken. Jordanië is
een staat met bepaalde grenzen. Het
kan geen aanspraak maken op bij
voorbeeld Haifa of Jaffa, terwijl ik
wèl recht heb op Haifa, Jaffa. Jeru
zalem en Beërsheva. Jordanië kan
alleen spreken namens de Jorda
nlêrs en de Palestijnen in Jordanië.
De Palestijnse staat zou het recht
hebben om op te treden namens alle
Palestijnen in de Arabische wereld
en elders. Als wij eenmaal al onze
rechten in geheel Palestina hebben
verworven, moeten wij de hereni
ging van Jordanië en Palestina geen
moment uitstellen."
Overeenkomst
Mohsens analyse van de functie van
het bestaan van een Palestijns volk
is niet de enige politieke overeen
komst die hij met het officiële Israë
lische standpunt heeft. Een van de
Israëlische argumenten om aan de
in 1967 bezette gebieden vast te hou
den is de conceptie van veilige, ver
dedigbare grenzen. Ondanks het feit
dat de Arabische landen en de Pa
lestijnen in hun propagandaoorlog
tegen Israël deze conceptie telkens
weer van tafel vegen was Juist de
gedachte van de veilige grenzen het
kernpunt van Mohsens verdediging
van de Syrische Interventie in de
Libanese burgeroorlog: „De Syriërs
hebben alleen maar InLibanon inge
grepen om de vijandelijkheden stop
te zetten. Dit was de enige bedoeling
van Syrië en het is er in geslaagd om
door alle partijen in Libonon als
bemiddelaar te worden aanvaard
Syrië meende dat de 8yrische veilig
heid door hernieuwde oorlog ln Li
banon in gevaar zou worden ge
bracht."
Het Chinese instituut voor buiten
landse literatuur heeft laten weten
dat de „bende van vier" zich met
pornografische films en griezelverha
len heeft geamuseerd. „De bende
probeerde op verschillende manie
ren films te pakken te krijgen waarin
het decadente bourgeois-leven ge
toond werd. seks-films, en griezelver
halen waarmee zij zich tot in de
kleine uurtjes amuseerde".
BRUSSEL (UPI, Reuter) - Het
wordt twijfelachtig of de Europese
raad van (wetenschaps)ministers
wel het lichaam is dat het ge
meenschappelijk onderzoekbeleid
kan vaststellen. Dat verklaarde een
„uitermate teleurgestelde" Guido
Brunner, die in de Europese Com
missie de portefeuille wetenschap
en technologie beheert.
De ministers hadden voor de vijfde
keer niet tot een besluit kunnen
komen over de vestigingsplaats van
de gezamenlijke proefopstelling
voor kernfusie-onderzoek, de JET.
Het begon anderhalf Jaar geleden
met een Engels-Italiaans conflict.
De Britten wilden de JET ln Cul-
ham, waar ook een goed draaiend
wetenschappelijk team het ontwerp
van het honderden miljoenen kos
tende project had uitgewerkt. Italië
wilde het project om prestige- en
economische redenen ln het ge
meenschappelijk onderzoek
centrum van de EO ln Ispra zien
uitgevoerd.
Later maakte Frankrijk de zaak in
gewikkelder met de eis dat de JET
in hun land of helemaal nergens zou
verrijzen. Tot half vijf gistermorgen
ging het voor de verandering tussen
Culham (alleen Engeland vóór) en
het Duitse Garchtng. gesteund door
alle andere leden behalve Frankrijk
Volgens het Britse weekblad New
Scientist zou Engeland door de kni-
een zijn gegaan als alle andere EG-
landen tegen Culham waren ge
weest. Er werd gliterep geen beslis
sing genomen. Het ontwerp-team
meldde vanuit Culham d»t het pro
ject nu op stenrean* dood is. Van de
53 man aiji» er «I meer dan Jtwaalf
weggflópen.
