Dodenklas: een beangstigende bezetenheid Toneelwereld wijst toneelnota af deTijd Uniek transport van deTijd deTijd deTijd KUNST Veel belangstelling voor probleemloze muziek f Dezaak-Lanser Avioburggen naar haven Poolse groep in Mickery: De bende van De Gemeenschap Hans van Mierlo Varkens ontsnapt na kantelen van veetransportwagen m## Bestemd voor luchthaven Lagos Pompidoleum Weekblad 119, DONDERDAG 3 MAART 1977 BINNENLAND Trouw/Kwartet door André Rutten AMSTERDAM Een Poolse groep tot en met 13 maart in Mickery. de in 1940 ondergronds begonnen groep Cricot II van de Beeldende kunstenaar Tadeusz Kantor. Beeldend theater dus. door Adr. Hager DEN HAAG Gemeten aan de publieke belangstelling zijn de kamermuziekconcerten door leden van het Residentie orkest in Diligentia een succes. De oude mensen in de Dodenklas met de poppen van de kinderen die zij ooit geweest zijn. Mickery zelf spreekt van „een thea trale orkestratie van menselijke ter reur". En inderdaad denk je bij het zien van de voorstelling niet alleen aan theater en beeldende kunst, maar ook aan muzikale compositie, en dat zeker niet alleen door de mu ziek, die er zo nu en dan in opvlaagt. Meer door de aanwezigheid van Kan tor zelf in de voorstelling, die hij ook duidelijk dirigeert met arm- en vin- gergebaren zowel naar de spelers als naar de onzichtbare technici, die waarschijnlijk via de geluidsbanden de muziek en andere geluidseffecten moeten inbrengen. Hij voert dus de directie van een duidelijk visueel gecomponeerde voorstelling, waaraan niet alleen ac teurs, maar ook beeldende kunste naars en galeriehouders meewerken. In het zwart De voorstelling heet „Dodenklas". In de kleine speelruimte, die er voor nodig is, staan vier zeer ouderwetse schoolbanken waarin telkens drie kinderen kunnen zitten. Er zitten alieen geen kinderen in, maar oude Een verbluffende confrontatie. Jan Geurt Gaarlandt beschrijft de zeer bewogen maar later opvallend verzwegen geschiedenis van De Gemeenschap. Een halve eeuw geleden was dit het meest geruchtmakende tijdschrift van katholiek Nederland. Eerste aflevering: waarom Van Duinkerken en de andere tovenaarsleerlingen van de redactie zich „bende van Gideon" durfden noemen. mensen, allemaal in het zwart gekleed. Er is een moment, dat er wel kinde ren in zitten, maar dat zijn tamelijk natuurgetrouwe poppen van kinde ren, die later op een hoop gegooid worden. Dat zijn, zou je kunnen zeg gen, de kinderen die de oude mensen ooit geweest zijn nogal lang gele den, want er komt een krant in het spel, waarin de moord in Serajewo en het uitbreken van de eerste werel doorlog (1914) vermeld wordt. Wat er gebeurd is in de periode tus sen toen en nu wordt in het spel met die oude mensen en de kinderpop pen op een macabere manier frag mentarisch verbeeld. Het bevat ko mische, alhoewel in feite meer absur de elementen, die doen lachen, maar het laat eigenlijk vooral zien, hoe gruwelijk mensen kunnen zijn. Er wordt gebruik gemaakt en hoe van beeldende en theatrale mid delen. die uit een andere traditie dan de onze stammen. Wij hebben er iets van leren kennen door de hier soms niet goed gespeelde stukken van Mrozek (vooral „Tango"), door de stukken van Gombrowicz (Het huwelijk en Yvonne), door de voor stellingen van Poolse regisseurs als Wajda (Novembernacht), Szajna (Replika en Dante) en Joanna Bilski (Een grappige oude man, een solo van Bernhard Droog) k Op het eind van deze week gaat er trouwens een Nederlands-Poolse produktie van Jozef Szajna en Joan na Bilsky in première: „Witkacy", een satirische komendie op basis van vier stukken van de Poolse schrijver Witkiewicz. De voorstelling in Mickery is ook op een stuk van Witkiewicz gebaseerd. Al die Polen Grotowski hoort er natuurlijk ook bij een soort totaal theater, waarvan wij in het westen weinig benut hebben. Zij werken uit een soort bezetenheid, die beangstigt. AMSTERDAM De Vereniging van Nederlandse Toneelgezelschappen NVT waarin alle beroepstoneelge zelschappen zijn verenigd wijst de Nota Toneelbeleid van minister Van Doorn op de belangrijkste onderde len af. De vaste kamercommissie voor cultuur, recreatie en maat schappelijk werk, behandelt deze nota komende maandag met de mi nister. De VNT de georganiseerde toneel wereld dus eigenlijk heeft haar reactie, die een weergave is van de discussie binnen de VNT-ledenraad, op schrift gezet en naar de kamer commissie gezonden. Die commissie heeft inmiddels ook de kritiek op papier gekregen, die binnen de Raad voor de Kunst de afdeling toneel en de commissie jeugdtheater (die ook het vormingstoneel onder haar hoe de heeft) op de nota hebben. Ook zij wijzen de nota af. De laatstgenoemde kritische be schouwingen gaan nog verder dan die van de VNT: „De nota Toneelbe leid is een stuk zonder visie op, of kennis van het (Nederlandse) toneel. De nota ziet toneel slechts als een te distribueren product". Maar de hoofdbezwaren zijn wel praktisch dezelfde. Hans van Mierlo, bijna parlementariër af. verbreekt in een gesprek met Herman van Run zijn jarenlang zwijgen: „Het feit dat ik almaar niet weet wat ik moet gaan doen, zou kunnen samenhangen met een dieper gevoel dat er iets is wat ik eindelijk eens moet doen". Indeling De indeling van het toneel in „open aanbod" en „gericht aanbod" (in de praktijk; het toneel zoals dat voor de schouwburgen wordt gemaakt te genover het vormingstoneel) wordt verworpen. De argumenten die de nota ervoor aanvoert worden in beide stukken ontzenuwd. Juist wordt geacht, dat het rijk de finan ciële verantwoordelijkheid voor de gezelschappen op zich neemt met de aantekening dat dit dan wel ook voor de vormingsgroepen zou moe ten. Maar dat daarom de „afname" de te spelen voorstellingen door de lagere overheden betaald moet worden ontmoet onoverkomelijke bezwaren. Vooral omdat er een nog niet bestaand overlegorgaan moet worden gevormd, waarin verschillen de lagere overheden vertegenwoor digd moeten zijn en schouwburgdi recteuren. Dat wordt een log li chaam, het directe contact van de gezelschappen met de eigen publie- ken, en met de schouwburgdirecteu ren, zoals nu, verdwijnt. Subsidies Ook verworpen wordt het feitelijke uitgangspunt van de hele nota, dat het totaal bedrag van alle toneelsub sidies van hogere en lagere overhe den samen niet kan worden over schreden. In beide kritische reacties wordt dit gezien als het fixeren van een bestaande situatie, waarin geen enkele ruimte meer wordt geschapen voor de ontwikkeling van nieuwe ini tiatieven. De grondregel van de nota is: voor iets nieuws is er pas geld als er iets ouds verdwijnt. In beide kri tische reacties wordt daar de conclu sie uit getrokken, dat de nota To neelbeleid in feite geen beleid ont werpt, maar slechts gezochte argu menten aandraagt om de subsidies vast te pinnen. Waarbij van de zijde van de Raad voor de Kunst wordt opgemerkt, dat het kunstenbudget in 1976 met ongeveer vijftien miljoen gulden is achteruitgegaan vergele ken met 1975. Het artistieke succes is uiteraard af hankelijk van de kwaliteit van de uitvoerenden; niet alle orkestmusici zijn kamermuziekspelers. Wie zou ze dat kwalijk nemen? Joseph Sacher en Mozart waren niet alleen tijdgenoten, maar ook muzi kale geestverwanten. Dat werd dui delijk bij de vergelijking tussen de Fuldaer Feldpartie" van Sacher een zesdelig werk voor twee klari netten. twee hoorns en twee fagotten en Mozarts Divertimento K V. 287 voor strijkkwartet, contrabas en twee hoorns. Onderhoudende speel- muziek, charmante menuetjes, een Lfindler-achtig andante, fraaie har monieën, kortom probleemloze mu ziek voor de toehoorders, dankbare muziek voor de uitvoerenden. Die uitvoerenden waren in Sacher Aart Rozeboom, Jan den den Eijn- den, Vicento Zarzo, Wim Roerarde, Kathleen White, Wilma van den Ber ge en in Mozart de leden van het Residentie Kwartet en Piet Swin- kels, Vincento Zarzo en Wim Roe rarde. Tijdgenoten rond 1900 waren ook Klengel, Goltermann, Popper en We- bern. De eerste drie schreven cello- muziek, Webern is met zijn strijkkwartet een geheel eigen weg gegaan. Klengel is goeddeels verge ten, hij was dirigent van het Oe- wandhaus orkest te Leipzig en de cello had zijn liefde. Inmiddels een wat verwelkte liefde, de Zwei Stücke voor vier celli zijn curieus, meer niet. Voor dezelfde bezetting schreef Gol termann, dirigent te Frankfort, een romance en daarmee bracht hij het tot opusnummer 119. Wat men noemt een karakterstukje, zeer ge voelig en melancholiek, duidelijk muziek over overgrootmoeders tijd. Deze Goltermann had ook een leer ling, Popper geheten, die het ge bracht heeft tot concertmeester bij de Weense hofopera en lid was van het Hybay kwartet. Hij schreef in de geest van zijn leermeester een Marsch voor drie celli. Veel toewij ding aan dit alles werd besteed door Piet Veenstra, Wim Mertens. Silvain van Amerongen en Ubaldi Arkari. Al deze muziek verbleekte terstond bij Weberns stijkkwartet uit 1905, een werk vervuld van een ongeloof lijk sterke concentratie. Het contrast tussen de cellomuziek en deze compositie onderstreepte na drukkelijk de grootheid van Webern. Tijdgenoten waren zij in zekere zin wel, stijlgenoten in het geheel niet. De weergave door het Residentie strijkkwartet bezat meerdere posi tieve kwaliteiten. Op het volgende kamermuziek con cert op 22 maart zullen werken wor den uitgevoerd van Brahms, Crumb, Hartmann en Kalmar. GRAVE Op de provinciale weg Utrecht-Ravestein ter hoogte van de kruising Rekermolen is gistermogen een veewagen van de weg geraakt en gekanteld in een greppel naast de weg terechtgekomen. De 70 varkens die op transport waren naar Schie dam verkozen de vrijheid en veroor zaakten op dit drukke tijdstip een flinke stagnatie. Uiteindelijk kon den de dieren worden overgeladen in een andere vrachtwagen om de tocht te vervolgen. CNV-voorzitter Jan Lanser beëindigde zijn adviesrelatie met ABN en Ogem maar blijft erbij: de openbaarheid van inkomens geldt niet voor nevenfuncties. En ook een vakbondsleider mag schnabbelen PAPENDRECHT Vanochtend is van Papendrecht af een uniek transport naar de Prins Willem Friso-haven in Rotterdam begonnen. Tien trekkers rijden vandaag —-en vannacht heen en weer om niet minder dan drieënzestig met onderdelen van zeventien Aviobruggen beladen trailers aan boord van het Engelse schip Caribbean Progress te brengen. De her en der in Nederland gehuurde trailers worden niet gelost, maar gaan in hun geheel mee naar Lagos, de hoofdstad van Nigeria. Parijs droomt van zijn nieuwe kolossale kunsthuis ..Centre Pompidou" als van een tweede Bauhaus. Onzin. Maar Sandberg ziet er wel degelijk de vervulling van zijn museum- ideaal in. Bon voor proefabonnement 5 weken de Tijd voor 5 gulden. Zonder postzegel zenden aan de Tijd. Antwoordnummer 6. Amsterdam Betaling na ontvangst van acceptgiro Overal te koop I 2.25 j Akonnementon tal 020 - 23 3S 14 1 De Aviobruggen zijn bestemd voor het Murtala Muhammed-vliegveld. Op deze nieuwe luchthaven van Lagos moeten ze aan het eind van het jaar, als flexibele verbindingen tussen de perrons en de vliegtuigen gaan functioneren. Fokker-VFW kreeg de opdracht tot levering van de bruggen in november 1975 als onder-aannemer voor Krupp Stah- lexport. Bij de totstandkoming van deze order speelde het Nederlands Ontwerp Bureau voor Luchthavens te 's-Gravenhage een belangrijke rol. Het massale vervoer van de brugde- len, de bijbehorende reservedelen en de installatiegereedschappen bete kent intussen voor het Fokker- bedrijf Drechtsteden dat de Avio bruggen maakt, een ongekende ope ratie. Bij eerder verleende opdrach ten werd brug na brug afgeleverd. Gezien de grote afstand en het volu me van de kokers van de bruggen was dit nu echter geen haalbare kaart. Twee maanden In overleg met het internationale expeditiebedrijf Hoogewerff en Co. te Rotterdam werd daarom besloten, de totale levering per zeeschip naar Nigeria over te brengen. Voor het transport werd gecharterd de Carib bean Progress, een Engels „Roll-on- roll-off'-schlp van 38.222 ton. Het kostte veel moeite een vloot van 63 trailers ter beschikking te krijgen, temeer omdat het zeker twee maan den zal duren voor ze weer in Neder land terug zijn. De afgelopen weken zijn de brugde- len en alles wat erbij hoort, op de trailers gegroepeerd, die daarna ge reed werden gezet op het terrein van een bouwbedrijf. De meeste zullen vanochtend en vanmiddag naar Rot terdam worden gereden. Vannacht komen de trailers aan de beurt die vanwege de omvang van hun lading moeilijk overdag de weg op kunnen. Enkele brugdelen zijn namelijk twintig meter lang. terwijl voorts een aantal wagens tot een breedte van bijna drieëneenhalve meter zijn ge laden. De trekkers brengen de trai lers op het schip, maar gaan zelf niet mee naar Lagos. Opslagruimte De Caribbean Progress vaart van Rotterdam naar Sheemess om daar nog zes wagens aan boord te nemen, die geladen zijn met in Engeland vervaardigde brugdelen. Omstreeks 20 maart wordt het schip in Lagos verwacht. Als de trailers op het vliegveld van hun ladingen zijn ontdaan, gaan ze onmiddellijk naar Nederland retour. In Lagos blijven vier containers achter om op de luchthaven dienst te doen als opsla gruimte voor de Aviobruggen- opsteldienst. Voor deze teams gaat ook een mo biele kraan mee. De kosten voor het overbrengen van de zeventien brug gen naar Nigeria bedragen circa 2,5 miljoen gulden. Fokker-VFW heeft nu 320 van deze bruggen naar landen over de gehele wereld verkocht. Lingerie-look jurkje mei lange mouwen, klokrok, biesjes en kantgarnering. Katoen. Lila. roze en zwart. Mt. 36 t/m 42-00. Bolero en rok met kant en satijnen linten. Katoen. Lila roze. zwart. Mt. 36 t/m 42. gg £¥bk Typisch weer iets van de Voutiek bi| Lampe Waar ie yOJCiek de allerlaatste modetrends aantreft en |e |ezelf herkent. Fijn om 'es op je gemak een kijkje te gaan nemen. Uni doorknoopjurk met kant. satijnbiesjes en aangeknipte mouwtjes Katoen. Zwart, roze, wit. Mt. 36 t/m 42

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 15