Vosland pijler vanLabour Stormloop op Brokdorf werd avondwandeling Arme Colombianen willen eigen grond illlCIOMSt Amin laat bisschop in stilte begraven Bericht over CIA-betaling fel ontkend Opvolger op Brits BZ wordt vandaag aangewezen Moskou ontneemt hoogleraar titels toerenorganisatie ANUC houdt congres in klein dorp IMniEWA! lANDAG 21 FEBRUARI 1977 BUITENLAND Trouw/Kwartet por Bert van Panhuis dood afgelopen zaterdag, na een hersenbloeding eerder in de week, van de Britse minister van tenlandse zaken Anthony Crosland, is niet alleen een menselijke tragedie maar kan ook zonder rdrij ven een grote slag worden genoemd voor de regering, zijn Labourpartij en eigenlijk heel de politiek. Want de 58 jaar oud geworden Tony Crosland was één van de weinigen, waarop de jourpartij werkelijk steunde en het zal moeilijk zijn een dergelijk tragedie ragedie ideologische intellectuele zwaargewicht te vervangen, teruggetrokken, vaak bijna arro- de toen nieuwe eerste minister it individualistisch opererende James Callaghan hem als minister preticus stamde uit een familie van buitenlandse zaken. Een kleine belangrijke ambtenaren. Hij rd opgevoed op dure kostscholen ging daarna naar Oxford, waar hij jnomie. filosofie en politieke we ischappen studeerde. Vanaf 1950 rtegenwoordigde hij een district in t westen van Engeland en toen hij verloor vanaf 1959 de vissers- lats Grimsby. Crosland kon het zonder goed vinden met de toen- ilige Labourleider Hugh Gaitskell. trkelijk van belang voor de partij rd hij in 1956 met de publikatie „De toekomst van het socialis- een erkend standaardwerk over voor de sociaal-democratie. Het langrijkste onderdeel van de so- ilistische politiek diende volgens m het beginsel van de gelijkheid n kansen te zijn. Die opvatting acht hem tot felle pleidooien or zover een bedachtzaam man als osland fel kon zijn voor openba- scholen, waar men zonder aanzien s persoons kon studeren. Vanuit optiek keerde hij zich soms ook herp tegen Labour-leden en -mi- iters. die hun kinderen naar privé- holen stuurden. conomisch bestel n ander opvallend punt in zijn ekwerk was het geringe belang, t hij hechtte aan de kwestie of de lustrie in handen van de staat test zijn of dat de vrije economie fundament van de economische pnselen moest vormen. „Het zijn et de eigenaren maar de managers het bedrijf runnen," was Cros- Is opvatting. Dit betekende ech- biet dat hij een tegenstander was «staatseigendom; al twintig jaar por de wet op de grondpolitiek in Lagerhuis werd ingediend zette zich in voor nationalisatie van >nd. Waar hij zich tegen verzette is het nationaliseren als beginsel plaats van als middel om tot ver tering van de economie te komen, eze ideeën en latere in andere boe- n en artikelen uitgewerkte brach- in hem een grote naam in het inter- itionale socialisme. Toen de alge- n secretaris van de socialistische •nationale Hans Janitschek en- kti jaren geleden voor een ge- ïtaftap Costaricanen moest vertel- m wie de beste colleges over de waal-democratie zou kunnen ge er. was zijn antwoord: de Brit Cros- nd of de Oostenrijkse bondskanse- x Bruno Kreisky. grote specialiteit „economie en janciën" heeft Crosland maar in (perkte mate in de politiek kunnen kruiken. Na een korte periode als inister van economische zaken ram hij terecht op het ministerie in onderwijs, vervolgens op „ruim- lijke ordening en milieubeheer" en april van het vorig jaar benoemde verrassing, want Crosland had zich nooit bijster aangetrokken gevoeld tot dit ministerie. Het vermoeden bestond dat Callaghan hem daar benoemde omdat hij meende dat een toekomstig premier en Cros land was zeker voorbestemd In de toekomst één van de belangrijkste figuren voor die post te zijn de belangrijkste ministeries moest hebben bezet. En daaronder viel nu eenmaal ook buitenlandse zaken. Met name in Brussel stond men wat wantrouwend tegenover de nieuwe man, die zich voordien nooit een enthousiast Europeaan had ge toond. Sinds april had Crosland door zijn positieve instelling veel van de argwaan weg weten te nemen. Premier Callaghan zit nu met het probleem van de opvolging. Cros land en Denis Healey zouden deze zomer volgens plan eikaars plaatsen op „buitenlandse zaken" en „finan ciën" gaan innemen. De mogelijkhe den zijn nu vele, maar geen is erg bevredigend. In de eerste plaats kan Healey vervroegd worden overge plaatst en zou zijn plaats kunnen worden ingenomen door of de minis ter van handel Edmund Dell of de minister van ruimtelijke ordening Peter Shore. Maar Healey staat op het punt een belangrijke begroting af te ronden en zit midden in de onderhandelin gen over een nieuw sociaal contract. Een tweede mogelijkheid is dan ook dat er een zaakwaarnemer wordt benoemd voor de post van Crosland. Dat zou de oud-EG-commissaris Ge orge Thomson kunnen zijn, de on derminister van BZ David Owen of Callaghan zelf oud-BZ zelf. De premier zal de uitslag vandaag en kele uren na de crematie van Cros land in het Lagerhuis bekend maken. NAIROBI, LONDEN (Reuter, UPI, AP) De Oegandese rege ring van president Idi Amin heeft gisteren bevestigd dat de om het leven gekomen anglicaanse bisschop Loewoen zaterdag is begraven. De begrafenis zou met instemming van de familie van de bisschop hebben plaatsgevonden in de streek waar hij vandaan kwam. aldus de Oegandese autoriteiten. De families van Loewoen en de twee tegelijker tijd gedode Oegandese ministers zouden hun erkentelijkheid hebben betuigd voor de manier waarop de begrafenissen waren geregeld. Het feit dat er geen onafhankelijke sectie op de drie lijken is uitgevoerd heeft het vermoeden dat de bisschop en de twee ministers door Oegande se militairen zijn vermoord ver sterkt. Loewoen en de twee ministers zijn door Oeganda beschuldigd van het ramen van een complot tegen het leven van Amin. De secretaris-generaal van de Afri kaanse raad van kerken heeft tij dens een persconferentie in Nairobi verklaard dat bisschop Loewoen is doodgeschoten en dat zijn lichaam begraven is buiten aanwezigheid van zijn familieleden. Amin houdt echter vol dat de bisschop en de ministers ten gevolge van een verkeersongeval zijn omgekomen. Wel noemde hij dit ongeval een „straf van God." Het Britse zondagsblad The Obser ver meldde gisteren dat Loewoen kort na zijn aanhouding is doodge schoten, met benzine overgoten en verbrand door leden van het rijks instituut voor research in de Oegan dese hoofdstad Kampale. Amin is hoofd van dit instituut. Het feit dat de eigenaar van „verongelukte" au to, waarin Loewoen en de twee mi nisters zouden vervoerd zijn, niet gewond was. is ook een aanwijzing dat de ministers en de bisschop zijn doodgeschoten. Het autowrak dat de Oegandese militairen hebben ge toond was bovendien volgens de Ob server een dienstwagen die al enkele maanden geleden bij een ongeluk was betrokken en al die tijd in de garage heeft gestaan. Het Keniase blad Standard meldde zaterdag dat in de nacht van vrijdag op zaterdag nog eens zes mensen in Oeganda vermoord zijn. Onder hen zouden zich ook twee anglicaanse bisschoppen bevinden. Hetzelfde blad meldde dat de weduwe van Loe woen gearresteerd zou zijn. Ook in het noorden van Oeganda zouden de afgelopen weken honderden mensen zijn gedood. Dit meldde het Keniase blad Nation. Betogers tegen de bouw van kerncentrales in het Westduitse Itzehoe dragen spandoeken met socialistische leuzen. „Voorwaarts in de strijd voor de overwinning van het socialisme BROKDORF „Wij komen terug, de bouwplaats wordt bezet". Deze kreet galmde zaterdaga vond door de straatjes en over het marktplein van het Noordduitse stadje Wilster. Maar mooi dat de duizenden (15.000, 20.000?) demonstranten deze keer de bouwplaats van de kerncentrale bij Brokdorf (800 zielen) niet hadden bezet. Bondspresident Walter Scheel had niet zo ongerust hoeven te zijn. „Ik ben een aanhanger van burger actiegroepen. maar ze moeten geen concurrent van het parlement wil len zijn", zo had hij gezegd. De Duitse gezagsdragers kunnen weer wat verlicht ademhalen De ge welddadigheden waar Duitsland nu al enkele malen mee geconfron teerd is geweest, bleven zaterdag uit. Wat was begonnen als een angst aanjagende en door de autoriteiten verboden tocht van anderhalve ki lometer lang die moet uitlopen op een „stormloop op Brokdorf" ein digde in een vredige avondwande ling terug Eenmaal oog in oog met de zwaar bewapende politiemacht van 6.000 man. besloot de leiding van de demonstranten dat door de massaliteit van de demonstratie voorlopig het politiek doel wel vol doende was bereikt. Een oproep om gedisciplineerd terug te gaan werd ondanks onderlinge onenigheid on der de demonstranten gedwee op gevolgd. Onderlinge verdeeldheid was één van de kenmerken waarmee de de monstratie eindigde. Er deden zich incidenten voor die gemakkelijk hadden kunnen ontaarden in een veldslag tussen de demonstranten zelf. Het bleef nu bij woorden, ge duw en pogingen elkaar megafoons afhandig te maken. De ruzies gin gen over: doorgaan of niet? Een deel. kennelijk een minderheid, wil de doorgaan. De overheid zou een terugtocht opvatten als een uitno diging om maar door te gaan met atoomcentrales. Om een uur of vier waren demon stranten en politie oog in oog ko men te staan. De laatste had zich verschanst op een brug. Of de de monstranten moesten zich daar een weg over vechten óf ze moesten door het water van een afwate- ringssloot, waar ze aan de andere door Jan Sloothaak kant ook zouden worden opge wacht. De leiding ging in beraad. Er leek geen doorkomen aan. Intussen verzamelden de demon stranten zich op een weiland. Daar voltrok zich een boeiend proces. Diverse groepen raakten in verhit te discussie. De radicaalsten dron gen op naar de brug met politie. De leden van de organiserende burger- actiegroep vormden echter een cor don. Het merkwaardige feit deed zich toen voor dat een rij demon stranten zich met de rug naar de politie opstelde en oog in oog kwam te staan met de medestrij ders tegen de atoomcentrale. De demonstrantenleiding sprak tenslotte het verlossende woord. De autoriteiten hadden nu gezien welk een macht er op de been te brengen was, dat was voor het mo ment voldoende. Applaus, gejoel en gefluit vermengden zich. Het applaus overheerste en daarmee was de zaak beklonken. Er was opluchting omdat geweld nu ach terwege bleef. Ook was er te leurstelling. Men had ook ge zichtsverlies geleden tegenover de concurrende demonstratie in het twintig kilometer verder gelegen Itzehoe. Twee demonstraties op één dag, twintig kilometer van elkaar en voor hetzelfde doel en elkaar met het aantal deelnemers naar de kroon stekend. Waarom? De te genstanders van kerncentrales zijn verdeeld geraakt in twee kampen. De „gematigden" riepen zaterdag op voor een vreedzame demonstra tie in Itzehoe. De sociaal-demo craten van de SPD, de liberale FDP en de officiële communistische -DKP stohden hier achter. Ook een delegatie van Nederlandse actie groepen deed mee. ZIJ wilden geen geweld, geen bezetting die onver mijdelijk tot geweld zou leiden en vonden dat de strijd tegen atoom- centrales langs parlementaire weg moet worden gevoerd. Een burger actiegroep langs de be nedenloop van de Elbe had opge roepen toch te proberen de bouwplaats te bezetten, ondanks een verbod van autoriteiten en een plotseling omgezwaaide rechtbank. Enkele communis tische splintergroepen, die zich marxistisch-leninistisch of maoïs tisch noemen, deden mee. De laatsten vormden ook de minder heid die uiteindelijk door had wil len zetten. Had men zich dan niet net zo goed bij de gematigden in Itzehoe kun nen scharen? Welnee, zo was de Teactie, die anderen dachten genu anceerd. er was maar één oplos sing: koste wat kost voorkomen dat er kerncentrales komen. Ge lukt dat niet nu, dan later wel. En is het tenslotte niet zo aldus schal de een luidsprekerwagen troosten de woorden over de menigte dat Brokdorf sinds de bezetting van vorige herfst een begrip is gewor den in de strijd tegen de kernener gie? Die strijd zal worden voort gezet. Dat dit niet direct zou gebeuren bleek om een uur of vier. Op vijftig meter afstand hield de voorhoede van de optocht halt voor de brug met politie, die geruggesteund werd door vier waterkanonnen. Ge vuld met een spul dat je laat bra ken, zo ging het verhaal. Alle ande re toegangswegen waren onbruik baar gemaakt. Kleine groepjes pro beerden langs sluipwegen toch in Brokdorf te komen. Ze kwamen er echter niet door. WASHINGTON (Reuter. UPI. AP) Politieke leiders over de gehele wereld hebben het afgelopen week einde in toonaarden van veront waardiging berichten ontkend dat zij de afgelopen 20 jaar door de Amerikaanse inlichtingendienst van miljoenen guldens zouden zijn vooralen „Verzinsels en verdraaiingen, een opzettelijke poging van auteurs in nauw contact met zionisten in de Verenigde Staten om het eensgezin de standpunt van de Arabieren te ondergraven en de missie van minis ter van Buitenlandse Zaken Cyrus Vance in het Midden-Oosten te dwarsbomen", zo verweerde koning Hoessein van Jordanië, één van de genen op het lijstje van vermeende begunstigden zich. Willy Brandt, de voormalige Westduitse bondskanselier en nog steeds SPD-leider. die eveneens op het lijstje staat wees ..met nadruk de lasterlijke insinuatie" van de hand en noemde het een opge warmd verhaal uit de oude doos Hij wil yan president Carter een onder zoek toegezegd krijgen. President Makarios van Cyprus, één van de andere beroemdheden, die CIA- gelden zouden hebben gekregen sprak van ongegronde en kwaadaar dige berichten. Het verweer „volle dig onjuist en onverantwoordelijk" is in opdracht van president Carlos Andres Perez uitgesproken door de Venezolaanse VN-ambassadeur. Nog geen ontkenning is vernomen van de andere illustere figuren op de lijst: president Kenyatta van Kenia, de Zuldvietnamese ex-president Thieu, president Moboetoe van Zaïre, president Bumham van Guy ana, de Dalai Lama van Tibet De eveneens genoemde Chinese natio nalistische leider Tsjang Kaj Tsjek is inmiddels overleden. De informatie over de CIA- betalingen werd zaterdag voor een deel gegeven door zegslieden van de dienst zelf en aangevuld door het dagblad The Washington Post. die stelde dat de prominente namen konden worden ingevuld in het boek over de CIA van de voormalige me dewerkers van de dienst Marchetti en Marks. Deze moesten namen en details destijds in opdracht van de rechter schrappen. MOSKOU (Reuter) De gewezen hoogleraar in de logica Alexander Zinowiev, die zijn leerstoel verloor nadat een roman van hem in het westen was gepubliceerd, heeft gis teren tegenover westelijke corres pondenten in Moskou verklaard, dat hem al zijn academische rangen en titels zijn afgenomen. De desbetreffende regeringscom missie had de 55-jarige ex- hoogleraar zaterdag laten weten, dat de maatregel was genomen we gens zijn „anti-patriottische activi teit" en op verzoek van zijn voorma lige collega's van het Moskouse In stituut voor wijsbegeerte. Vorige maand was Zinowiev als professor aan dat instituut ontslagen. Door de nieuwe maatregel is het hem onmo gelijk gemaakt op zijn terrein een nieuwe werkkring te vinden. oor Herman Amelink ilombiaanse boeren beginnen vandaag in het dorpje Sucre in het noord-westen van het land een idelijk congres hoe zij hun lot kunnen verbeteren. Enkele honderden deelnemers, niet alleen eren maar ook handwerkslieden, priesters en studenten zijn naar dit afgelegen oord gekomen i te spreken over landhervorming, coöperaties en andere zaken die voor de boeren van belang h. t congres begint met een massale inifestatie waaraan naar men ver- cht 20.000 mensen zullen deelne- n. Daarna gaan de boeren, die uit t delen van het land komen, zich raden over de voortgang van de dhervorming. coöperaties, kre ten voor investeringen, onderwijs vorming. I congres, wordt voor de vierde itereenvolgende keer georgani- Td door de ANUC. een in 1968 de toenmalige president Lleras •trepo opgerichte boerenorgani- ie. In de loop van enkele jaren de ANUC een geheel andere werking te geven aan haar ïlstelling dan de regering zich had «genomen. Ze begon steeds feller te komen voor de belangen van de Hne boeren, de landarbeiders en dagloners. Door landbezettingen, tettingen van regeringskantoren andere massale acties ontwikkel de beweging zich tot een hechte znisatie die zich daadwerkelijk ette voor de boerenstand. Met dit treden groeide de tegenstelling »en ANUC en overheid. Toen in het tweede congres van de UC naderde deed de regering dan t verwoede pogingen de beweging *r onder controle te krijgen door tatatie van de voornaamste lei- 1 Omdat dit geen succes had •W zelfs een tegen-ANUC opge »t. maar deze kwam in het geheel *t van de grond. F voornaamste streven van 1 hoerenorganisatie is de her- peling van het grondbezit. in alle landen van Zuid-Amerika is het groot grondbezit een groot euvel. Zestig procent van de grond in Colombia is in handen van een kleine groep grootgrondbezitters. Historie De strijd tegen het grootgrondbezit in Colombia is niet van vandaag of gisteren. Al in 1936 werd een wet uitgevaardigd die bepaalde dat par ticuliere grond die in de tien jaar daarvoor niet door de eigenaars be bouwd was. staatseigendom zou wor den. De ingewikkelde procedure van de wet en de manier waarop de wet werd uitgelegd maakten de bepalin gen echter tot een dode letter. In 1961 werd opnieuw een wet op de herverdeling van de grond aangeno men. Het Instituto Colombiano de Reforma Agraria (INCORA) werd belast met de uitvoering van deze wet. INCORA slaagde er weliswaar in grote stukken grond onder de boe ren te verdelen maar tot wezenlijke hervormingen kwam het ook toen niet. INCORA behaalde vooral suc ces in de gebieden waar grote onrust heerste en de activiteiten leken er vooral op gericht om de radicale boeren van al te extreme groepen weg te houden. De regel wil echter dat de ontevre denheid toeneemt naarmate de ver wachting op verbetering van de omstandigheden groter is en de rea lisering van die verwachting verder achterblijft. In het begin van de ja ren zeventig verenigde een groot deel van de kleine boeren zich dan ook in de ANUC. De ANUC zelf schat dat momenteel een vijfde deel van de boerenbevolking binnen de ANUC georganiseerd is. Het betreft hier geen papleren leden maar men sen die werkelijk meedoen. Landbezetting Een van de belangrijkste actiemid delen is de landbezetting. Vaak wor den de boeren na korte of lange tijd weer van het bezette land verdre ven. Grootgrondbezitters hebben daarvoor vaak eigen legertjes ln dienst. Bovendien krijgen zij steun van de overheid. Sedert de twee grote partijen van Colombia. Libe ralen en Conservatieven, gemerkt hebben dat de boeren zich niet meer Ln hun onderlinge strijd laten uitspelen, is het verzet van de rege ring tegen werkelijke hervormingen groter geworden. Door de overheid verstrekte kredieten worden inge trokken, onderwijzers uit dorpen met een grote ANUC-aanhang wor den teruggetrokken. Vooraanstaan de mensen van de ANUC worden regelmatig vastgezet, maar het tweeslachtige van de houding van de regering is dat de zaak een paar dagen later vrij worden gelaten om onderhandelingen met de regering te voeren. In de afgelopen jaren heeft de ANUC vele honderdduizenden hec tare land bezet. Vaak moesten de bezettingen onder dwang ongedaan worden gemaakt, maar zeker vier honderdduizend hectare heeft men nu vast in handen. Vijfenzeventig duizend gezinnen hebben op deze grond een redelijk bestaan door de verbouw van koffie, rijst, suiker en katoen. Het opmerkelijke van het boeren- congres dat vandaag begint is dat het niet in een of andere stad gehou den wordt maar in een klein dorp. Juist in deze streek ln het noord westen van Colombia heeft de ANUC aanzienlijke successen be haald. Het dorp ligt niet ver van de Magdalenarivler en de streek ligt vaak blank. Hoewel het nu de droge tijd is in dit gebied zullen de congresgangers voor een deel met de boot naar Sucre komen. Ze wor den ondergebracht bij plaatselijke boerengezinnen. Landarbeiders Het congres is er niet alleen voor de kleine boeren maar evengoed voor de landarbeiders die vaak een erg karig bestaan hebben doordat ze slechts een gedeelte van het jaar kunnen werken op het land van de grootgrondbezitters. Vooral ln de tijd van de koffleoogst hebben deze zijn werkkracht hard nodig (Co lombia is met 12 procent van de wereldproduktie 's werelds tweede ft Ni,r> Een betoging van Colombiaanse boeren koffie-exporterend land). Bij die koffie-oogst zijn ongeveer een mil joen trekarbeiders betrokken. Daar naast is er een groep van 500.000 boeren die zich een deel van het Jaar aan de grootgrondbezitters ver huurt. De landarbeiders worden vaak slecht betaald. Landeigenaars kun nen sjoemelen met het aantal koffie bonen dat ln de koffievruchten zit Ze kunnen geld inhouden voor ver strekte maaltijden. Bovendien komt het transport van de koffie van de plukplaats naar de boerderij veelal voor rekening van de plukker Al met al komt de landarbeider uit op een salaris dat beneden het officieel vastgestelde minimumloon ligt. Alleen door zelf eigenaar te worden van een voldoende groot stuk land kunnen landarbeiders en kleine boe ren zich een verantwoord bestaan opbouwen. Het vierdaagse congres van de ANUC is een blijf van bet grote zelfbewustzijn van de Colom biaanse boer die niet van plan is zich bij onrechtvaardigheid neer te leggen. x

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1977 | | pagina 5