Tweede Kamer spreekt
over openbaarheid
E3
DICHTBIJ
tekening van een lezer
JlMMy OH PLOEGSCHARENSMID
Uitspraak in zaak tegen
Ludwina J. op 1' maart
Commentaar
De regering heeft zeker een taak
Wetsontwerp vrucht van jarenlange discussie
De prijs voor het optreden van de bonzen
turks bad verliest reputatie
„cine-café"
olifant
„Tuinbouw kan Emmen helpen"
„Eer\ inJrulcwekkenJe opolrac Jat wc(
Wat doet
„oceaan"?
Wintersport
DINSDAG 1 FEBRUARI 1977
BINNENLAND
Trouw/Kwartet
De regering heeft werknemers en
werkgevers opgeroepen tot een ge
sprek over de economische vooruit
zichten. Het is duidelijk, dat dé
regering zich in het dreigende
conflict niet afzijdig wil houden. Het
lijkt daarom nuttig de stand van
zaken op te nemen en de alternatie
ven te overwegen. Kort gezegd is de
situatie zo, dat de werkgevers
vasthouden aan hun standpunt, dat
de automatische prijscompensatie
onaanvaardbare risico's inhoudt
voor onze economie, terwijl de vak
beweging er verkregen recht in ziet.
Wanneer de vakbeweging in actie
komt wil ze tevens een aantal andere
zaken, zoals inspraak ten aanzien
van investeringen, aan de orde
stellen.
Terwijl de zaak van de prijscompen
satie een kwestie van economische
onmogelijkheid is in de ogen van de
werkgevers, is her een kwestie van
principe voor de vakvereniging. Uit
gaande van het standpunt, dat waar
niet is ook vakverenigingen hun
recht verliezen, is voorgesteld dé
zaak maar eens te laten uitrekenen.
Als wij het goed zien dan zijn de
vakverenigingen zo overtuigd van
hun gelijk, dat ze in rekenwerk niets
zien. Maar de werkgevers dan? De
werkgevers zien hun conflict niet
alleen maar als een geschil met de
vakbeweging. Zij vinden dat een
oplossing alleen te vinden is, indien
de regering bereid is het risico van
de automatische prijscompensatie
voor haar rekening te nemen. Zij
hebben dus geen behoefte aan een
oplossing, die hun probleem redu
ceert tot een conflict tussen werkge
vers en werknemers.
De vakverenigingen daarentegen
willen liever niet een oplossing
waarbij de regering over de brug
komt. Zij gebruiken mogelijke mee
vallers in de sfeer van de sociale
zekerheid liever niet voor de prijs
compensatie, omdat zij zeer wel in
zien dat daarmee de prijscompensa
tie op iets langere termijn op losse
schroeven komt te staan. Niet ieder
jaar zijn er meevallers te ver
wachten.
Het is duidelijk, dat de houding van
de regering hiermee tot het be
langrijkste strategische moment in
het conflict is geworden. Zolang zij
niet optreedt, maar dit optreden niet
uitsluit, zullen noch werkgevers,
noch vakverenigingen oren hebben
naar bemiddeling of arbitrage. Dé
houding van de regering wordt daar
mede beslissend voor de verdere
ontwikkeling.
Het zal nu snel duidelijk moeten
worden wat de regering eigenlijk
wil: ingaan op de redenering van de
werkgevers (bemiddelen met geld
op de tafel) of duidelijk maken dat
van haar kant geen geld te verwach
ten is, waardoor het. conflict duide
lijk weer een conflict tussen werkge
vers en werknemers wordt, dat dan
of uitgevochten moet worden per
bedrijfstak of onderneming of zich
zal lenen voor een landelijke (of
bedrijfstakgewijze bemiddelingspo
ging-
De omstandigheid dat de prijs
ontwikkeling een zekere vertraging
schijnt te vertonen, zou de besluit
vaardigheid van de regering kunnen
bevorderen en maakt het uitvechten
van het geschil nog minder ver
antwoord dan het al was.
Daar staat tegenover dat de prijs
compensatie ook in de komende
jaren een actueel punt zal blijven.
Maar voor een fundamentele discus
sie over de prijscompensatie hebben
we, wanneer de problematiek voor
het jaar 1977 uit de wereld is, nog
weer een driekwart jaar gewonnen.
Mevrouw Sirotta achtte Ludwina J.
op basis van de door haar afgelegde
bekentenissen en op basis van haar
getuigenis tijdens het proces schul
dig. Ludwina wordt verdacht van het
contact met een „vreemd agent",
lidmaatschap van een in Israël ver
boden organisatie en van het in ge
vaar brengen van de veiligheid van
de staat Israël. Ludwina werd op 24
september na haar aankomst op het
vliegveld Ben Goerion, vlakbij Tel
Aviv, aangehouden.
De argumenten van Sirotta werden
gisteren door Felicia Langer van de
hand gewezen. Zij achtte de beschul
digingen geenszins bewezen. Aller
eerst wees Langer op het feit dat
Ludwina psychisch onstabiel zou
zijn. Bovendien meende zij dat de
bekentenissen op onjuiste wijze aan
Ludwina zouden zijn onttrokken.
Tenslotte zou Ludwina volgens het
Israëlische recht op grond van de
aanklachten niet eens kunnen wor
den veroordeeld. Dit omdat contact
met een „vreemd agent" alleen mo
gelijk is wanneer het gaat om een
Van onze parlementsredactle
DEN HAAG Het wetsontwerp openbaarheid van bestuur dat deze week op de Tweede-
Kameragenda pril kt en de vrucht is van een al Jarenlang durende discussie, zal niet op belangrijke
tegenstand stuiten. Wel gaat het voorstel minder ver dan het destijds uitgebrachte voorontwerp-
Blesheuvel.
door James Dorsey
AMSTERDAM Op 1 maart zal de districtsrechtbank ln Tel
Aviv uitspraak doen in het proces tegen de 24-jarige uit Breda
afkomstige Ludwina J. Tijdens de zitting van de rechtbank
gisteren voerden de openbare aanklaagster, mevrouw Sarah
Sirotte en de verdedigster van Ludwina, mevrouw Felicia Langer
hun pleidooien, die gepaard gingen met een felle onderlinge
ruzie.
De term openbaarheid van bestuur
dook voor het eerst op ln de tweede
helft van de Jaren zestig. Samen met
de begrippen inspraak en democrati
sering is openheid in die jaren het
kernwoord geweest van een aantal
democratiseringsbewegingen.
Doel van het verlangen naar open
heid was, de inspraak van Individue
le burgers en actiegroepen op het
beleid van de overheid te vergemak
kelijken, en zodoende tegenwicht te
scheppen tegen de groeiende macht
van een steeds uitdijend ambtena
renapparaat. Alleen wanneer dit
doel bereikt werd, zou er weer sprake
zijn van een goed functionerende
democratie, vond men. Wanneer tij
dig naar bulten kwam wat bureau
craten en technocraten bekokstoof
den, zouden ook tijdig tegenacties
vanuit de burgerij mogelijk zijn, was
de redenering.
„Open Barend"
Ook het toenmalige kabinet De Jong
was voor een aantal van deze argu
menten vatbaar. Vandaar de instel
ling van een commissie onder voor
zitterschap van de toenmalige AR-
fractieleider mr. B. W. Biesheuvel
(„open Barend") welke advies terza
ke moest uitbrengen.
Conclusie en aanbeveling van de
commissie (in 1970) was. dat zowel
ten aanzien van ambtelijke als niet
ambtelijke stukken en zowel op lan
delijk als op plaatselijk niveau open
baarheid regel en geheimhouding
uitzondering moest zijn. De commis
si e legde deze mening ook neer ln
een voorontwerp' van wet.
Er moeten ln kringen van politici en
ambtenarij toch wel heel wat figuren
van de voor die jaren nogal radicale
aanbevelingen geschrokken zijn,
want toen, nadat verschillende kabi
netten jarenlang treuzelden, de rege
ring Den Uyl in mei 1975 met het
definitieve wetsontwerp kwam, wa
ren er veel wezenlijke dingen uit
verdwenen.
Zo zou het alleen moeten gaan over
de landelijke overheid, terwijl juist
op gemeentelijk vlak bij burgers en
memorie van antwoord en de nota
van wijzigingen verschenen, er voor
een deel weer in terug te vinden was,
zij het toch op een aantal punten
veel minder vergaand.
Toch zal het wetsontwerp zoals het
er nu ligt in hoofdlijnen wel royaal
door de Tweede Kamer heen komen.
Bij CDA. PvdA en WD leven ten
minste geen fundamentele bezwaren
die tot tegenstemmen zouden kun
nen leiden. Over details moeten de
woordvoerders Van der Banden
(CDA) Stoffelen (PvdA) en Kappey-
ne van de Copello (W{)) vandaag
nog met hun fracties vergaderen.
Een van die details, waarbij het trou
wens niet uitgesloten is dat er een
wijzigingsvoorstel komt, betreft de
openbaarmaking van mededelingen
van burgers en bedrijfsleven aan de
overheid. Met name het CDA is bang
dat een deel van dit soort Informatie
na openbaarmaking verkeerd te-
reent komt
Als voorbeeld noemt woordvoerder
Van der Sanden de farmaceutische
industrie, die aan het ministerie van
volksgezondheid moet rapportern
wat er allemaal ln bepaalde genees
middelen gaat. Als deze gegevens,
waaronder fabrieksgeheimen, in
handen van de concurrentie komen,
zou dat hierna voor de farmacetische
industrie wel eens aanleiding kun
nen zijn, bepaalde informatie achter
te houden, met alle mogelijke scha
de voor de volksgezondheid.
Minister De Gaay Fortman InCOmpleGt
actiegroepen zo'n behoefte bestaat
aan meer en tijdiger informatie.
Doordat het wetsontwerp echter
zowel bij de Kamercommissie als in
de Raad van State erg slecht viel en
de kans op verwerping levensgroot
leek, draaiden de verantwoordelijke
bewindslieden Den Uyl en De Gaay
Fortman wat bij.
Minder ver
Vandaar dat het voorontwerp Bies
heuvel, toen op 13 oktober 1976 de
Veel fracties zullen de regering om
nadere uitleg vragen over een op
merkelijk punt uit het voorstel, waa
rin staat, dat de overheid geen gege
vens openbaar hoeft te maken als
een bepaald proces nog niet is afge
rond, of als naar haar oordeel de
Informatie nog incompleet Is. Zulks
vanwege de op zichzelf goede reden
dat de burger dan een verkeerd
beeld van de zaak zou krijgen. Maar
dit kan er bij kwaadwillendheid van
bepaalde politici of ambtenaren
(landelijk of plaatselijk) wel toe lel
den dat praktisch alles op die manier
van de burgers afgehouden wordt.
vertegenwoordiger van een buiten
landse mogendheid.
In het geval van Wadi Hadad, een
van de leiders van het Volksfront
voor de Bevrijding van Palestina, is
er echter geen sprake van vertegen
woordiging van een staat maar
slechts van een Palestijnse verzets
organisatie. Ook zou Ludwina niet
van lidmaatschap van een in Israël
onwettige organisatie kunnen wor
den beschuldigd, omdat de Neder
landse Rode Hulp nooit in Israël
heeft bestaan en nooit in Israël werd
verboden. Tenslotte zou Ludwina
ook niet van steun aan een in Israël
verboden organisatie kunnen wor
den veroordeeld, omdat zij hiertoe
niet in- de gelegenheid was in ver
band met haar arrestatie onmiddel
lijk na haar aankomst in Tel Aviv.
Voor het eerst tijdens het proces
tegen Ludwina werd er gisteren door
een officiële tolk vertaald. Hierop
was herhaaldelijk door het ministe
rie van buitenlandse zaken in Den
Haag via de Nederlandse ambassade
in Jeruzalem aangedrongen.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG Ook de progressieve
partijen in ons land kunnen zich
niet onttrekken aan de huidige res
tauratie van oude verhoudingen en
tradities. Dat bleek wel de afgelopen
week op de partijbijeenkomsten van
PvdA en PPR. Ook daar maken de
bonzen, de lijsttrekkers en partij
bestuurders weer de dienst uit op de
punten, waarom het werkelijk
spant.
Het was in jaren al niet meer ver
toond: het veelvuldige optreden van
partijvoorlieden om met succes de
besluiten van partijvergaderingen in
de al door de partijtoppen vastgeleg
de lijn te wringen. Geheel gladjes
verliep dat proces nog niet. Zo kostte
het veel moeite het PvdA-congres af
te houden van de invoering van een
minimumprogram en moest er zelfs
nog even gestemd worden over de
vraag of lijsttrekker Den Uyl op dat
punt wel het woord mocht voeren.
Gemakkelijker ging het al bij de
PPR, die een eerder met vuur verde
digd besluit over de verhoudingen in
een nieuw kabinet weer inslikte als
ware het een Hollandse Nieuwe.
Voor het optreden der bonzen moest
echter wel een prijs betaald worden.
Die prijs betrof de vaststelling van
het verkiezingsprogramma, niet zo
onaantastbaar als het vorige pro
gram Keerpunt, dus ook niet van
zo'n groot gewicht in de komende
jaren. Daar haalde het PvdA-
congres zijn gram, daar stemde het
haast automatisch op ieder belang
rijk punt tegen de opstelling die het
partijbestuur had gekozen.
Dat begon al bij de afwijzing van de
kernenergie en de uitbreiding van de
ultracentrifugefqbriek in Almelo en
eindigde met het naar de prullenbak
verwijzen van de hele, door het be
stuur met zorg opgestelde defensie-
paragraaf. En daar tussendoor wer
den dan nog andere opmerkelijke
besluiten genomen over bijvoor
beeld de nationalisatie van de ge
zondheidszorg, het gratis maken van
openbaar vervoer en musea en de
afbouw van de bio-industrie. Veel
'van deze besluiten moesten later
weer worden ingetrokken, omdat ze
onbetaalbaar bleken te zijn.
Niet gemakkelijk
Achteraf kan je als buitenstaanders
wel lachen om zulke onberaden be
sluiten, maar toegegeven moet wor
den dat de afgevaardigden bet op
zo'n congres ook niet gemakkelijk
hebben. Afgezien van hun irritatie
op de meest wezenlijke besluitvor
ming betreffende de regeringssa
menwerking niet echt zelf te kunnen
beslissen, moeten zij ook nog eens in
gestrekte draf vierhonderd bladzij
den vol voorstellen en moties over
het verkiezingsprogramma behan
delen.
Niet ieder voorstel is van tevoren in
de afdeling besproken, dus moet de
afgevaajrdigde vaak op het moment
van de stemming zelf beslissen. En
als je dan toch al tegen dierenmis
handeling in het algemeen en leg
batterijen in het bijzonder bent,
stem je voor de afbouw van de blo
industrie, zonder te beseffen dat
daarmee direct ook duizenden boe
ren hun bestaanszekerheid verlie
zen. Zo gaat dat.
Andere partijen hebben niet zo'n
last van die problemen. Die vergade
ren in kleinere gezelschappen en
hebben doorgaans ook minder voor
stellen te behandelen. Bij de PvdA
„spreekt de basis mee", zoals dat zo
mooi heet. „De democratie is niet
altijd de meest efficiënte wijze van
besturen, maar je moet de nadelen
ervan maar aanvaarden", zo zegt
men in de PvdA.
De befaamde Turkse badhuizen,
die gedurende eeuwen een be
kend verschijnsel waren in de
Arabische wereld, zijn inmiddels
bijna allemaal verdwenen. Er
zijn er mg wel een paar te vinden
in Bagdad, Damascus en Na
bloes, op de door Israël bezette
Westelijke Jordaanoever, maar
daar houdt het dan ook mee op.
Het Turkse bad gedijde in de tijd
dat noch warm, stromend water
noch verwarmingssystemen het
leven van de Arabieren aangena-
mer maakten. Slechts rijken kon
den zich toen de luxe veroorloven
een Turks badhuis te bezoeken.
Een oord waar men zich trouwens
niet beperkte tot het reinigen van
het lichaam. Het was vaak tege
lijk een club, waar volksdansen,
grote banketten en zelfs
schermkampioenschappen voor
de nodige entourage zorgden.
Het armere gedeelte van de be
volking daarentegen moest ge
noegen nemen met een soort tob
be en werd bij de schoonmaak
activiteiten" ook niet aangenaam
verrast door een sierlijk bewe
gende volksdanseres. Toch ver
anderde dat beeld langzaam
maar zeker. Warm, stromend wa
ter en verwarming deden hun in
trede, met als gevolg het leegstro-
men van de luxe badhuizen. De
overgebleven baden worden nu
bezocht door mensen, die thuis
nog steeds beschikken over pri
mitieve hulpmiddelen.
Of een Turks bad nou te luxe was
of niet. vast staat in ieder geval
dat het voor de meeste mensen
een goede uitwerking op de ge
zondheid had (heeft). Reuma
tische pijnen kunnen erdoor ver
dwijnen en ook gewichtsafname
was en is nog steeds een be
langrijke reden om eens op z'n
Turks te baden.
Het nemen van een authentiek
Turks bad vertoont overigens
veel gelijkenis met het bezoek
aan een sauna. Na een korte
rustperiode wordt de bezoeker in
een grote doek gewikkeld en naar
een verzengend hete kamer ge
bracht. alwaar hij weer „uit de
doeken wordt gedaan". Het is
dan zapk de hitte zo lang moge
lijk te trotseren. Af en toe wordt
het lichaam met water bespren
keld, net zo lang tot de poriën
zich hebben geopend.
Vervolgens verschijnt een mas
seur ten tonele, die niet altijd op
een even zachtzinnige wijze het
lichaam begint te bewerken. Na
dat de bezoeker met zeep is ge
wassen, wordt hij opnieuw in een
doek gewikkeld tot het lichaam
droog is. Pas daarna is men echt
„klaargestoomd" voor een her
nieuwde confrontatie met de bui
tenwereld.
Wie regelmatig naar de radio luistert, zal ongetwijfeld gemerkt hebben
dat de aanvoer van carnavalsplaten steeds groter wordt. Geen wonder
ook, want over een kleine drie weken barst de feestvreugde weer in alle
hevigheid los. Vooral in het zuiden des lands, waar traditiegetrouw op
maandag (dit jaar 21 februari) de carnavalsoptochten diverse steden en
dorpen een kleurrijk aangezicht zullen geven. In Den Bosch is men al
sinds half oktober bezig met de voorbereidingen van het spektakel,
getuige bovenstaande foto. Meestal in hun vrije tijd werken mensen aan
de praalwagens, die duidelijk moeten maken dat een zonnige kijk op
bepaalde gebeurtenissen (gelukkig) nog steeds tot de mogelijkheden
behoort.
De pas opgerichte Bistro-Blos bv
heeft gezorgd voor een Neder
landse primeur: café en bioscoop
in een zaal. In de Bagljnepassage
ln Arnhem is zo'n „cine-café" van
start gegaan. De bioscoop biedt
plaats aan ruim honderd perso
nen en ls voorzien van een bar.
Vanaf het middaguur tot midder
nacht (op vrijdag en zaterdag
zelfs tot twee uur 's nachts) wordt
doorlopend een hoofdfilm ver
toond. De nieuwe bv is een sa
menwerking tussen een brouwerij
en een theaterbureau. Als de
proef in Arnhem slaagt wil men ln
nog twintig andere plaatsen ln
ons land dergelijke „cine-café's"
openen. De investeringen voor
een dergelijke bioscoop vergen
ongeveer vijf ton. De initiatiefne
mers tonen vooral surprises van
bekende speelfilms.
In de tuin van paleis Soestdijk
staat sinds kort een bronzen oli
fant. Hij is 1.30 meter hoog en
staat op een voetstuk van ander
halve meter. Op zijn 65-ste ver
jaardag in juni 1976, kreeg prins
Bernhard van oud-verzetsleden,
oud-strijders en vrienden een
kleine bronzen Afrikaanse olifant
aangeboden, met daarbij de be
lofte, dat die later nog door een
groter exemplaar eveneens van
beeldhouwer Arie Teeuwisse
zou worden gevolgd.
EMMEN De tuinbouw kan het
door grote werkloosheid getroffen
zuidoost-Drente aan werk helpen.
De tuinbouw in en rond het tuin
bouwcentrum Erica biedt thans 400
man werk en zal door natuurlijke
groei in 1980 ruim 600 man emplooi
kunnen bieden. Het aantal kan ech
ter tot ver boven de duizend
uitgroeien als de regering bereid is
financiële steun te geven onder
meer voor zich vestigende tuinders
uit het Westland. Dit hield wethou
der Hartog van Emmen gisteren
voor aan CDA-kamerleden die een
bezoek brachten aan Drente.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan. Trouw, jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres
aan de achterzijde vermelden Voor geplaatste prenten is er een boekenbon.
HET WEER door Hans de Jong
Er verandert vooreerst wei
nig. Het blijft rustig en over
wegend droog, 's Nachts
vriest het licht en in de zuid
oostelijke helft van het land
matig, overdag dooit het en
kele graden. Het minst koud
ls het ln de kuststrook ln het
westen en noorden, waar een
zuidelijk tot zuidwestelijk
windje staat. Sinds er giste
ren wat vochtige lucht ln de
onderste atmosferische lagen
binnenstroomde, is de kans
op mist in de nacht en och
tend vergroot. In „Trouw"
van maandagochtend en ook
via de NCRV-microfoon heb
ik gewag gemaakt van het
intense blauw dat zondag
zichtbaar was en dat deed
denken aan het azuren-blauw
van de hittegolfzomer 1976.
Een belangstellende uil
Leeuwarden, die te maken
heeft met de gemeentelijke
strooidienst stoorde zich aan
dit droge verhaaltje. Hij wees
erop dat de lucht helemaal
niet zo droog was in zijn stad
en dat er bijvoorbeeld maan
dagmorgen enkele aanrijdin
gen waren geweest door de
gladheid, ten gevolge van het
ruigvriezen. Natuurlijk had
hij gelijk, maar dan wel ln
een andere atmosferische
etage dan daar op dat he
melblauw sloeg.
Wanneer het herhaaldelijk
tot ruigvriezen komt, duurt
een koudegolf in de regel niet
erg lang. De volksweerkunde
zegt: „Ruig vriezen is kort
vriezen". Toch kan het ln ja
nuari of februari weieens wat
langer koud of vrij koud blij
ven vooral wanneer zich een
maal mist heeft gevormd en
het kwik overdag niet of nau
welijks meer boven nul
uitkomt.
Die koude luchtlaag blijft
dan boven het continent kle
ven vooral wanneer hij be
schermd wordt door een ho-
gedrukgebled van formaat.
Het maximum van nu ls niet
zo erg sterk maar zal de
eerstkomende dagen toch
nog wel ongeveer hetzelfde
weertype ln stand kunnen
houden. Een oud koufront uit
het westen ls niet in staat de
weertoestand belangrijk te
beïnvloeden: hoogstens
brengt het wat meer bewol
king.
Met belangstelling wordt de
ontwikkeling van het stro
mingspatroon in de hogere
lagen gevolgd. Een eventuele
wijziging tekent zich daar im
mers het eerst af. Op 12.000
meter is de luchtbeweging
boven West-Europa nog
steeds ongewoon zwak (36
km per uur uit het westen) en
dat is eveneens zo boven Ier
land. Veel sterkere winden
waaien boven de oceanen
met snelheden van bijna 200
km per uur uit noordwest tot
noordnoordwest en pas tus
sen 25 en 30 graden wester
lengte komt de wind uit west
tot westzuidwest. Als ik het
goed zie begint zich midden
op de oceaan in de hogere
lagen het einde van de huidi
ge winterse tussenbeurt af te
tekenen. Een lucht van hoge-
druk trekt snel in oostelijke
richting en wordt gevolgd
door een depressie, die uit
diepend tot 973 millibar naar
het zeegebied ten westen van
Schotland koerst. Deze situa
tie doet denken aan een eer
dere ommezwaai tussen 16 en
21 Januari. Ook toen vond het
vlakstrijken (westelijk) van
de hoogtestromingslijnen
plaats waarbij door vliegtui
gen veel remous was gemeld.
Het duurde overigens wel een
dag of drie vier voor de dool
in de lage landen flink kon
doorwerken en dat was op de
21ste. Ook de Belgische me
teorologen denken blijkbaar
in deze richting gelet op hun
verwachting van veel
neerslag: sneeuw overgaande
in regen ln de loop van deze
week.
Enkele januaricljfers van
Roozendaal: gemiddelde et-
maaltemperatuur 3.1 graad
celsius dat is 1 graad te
„warm", 9 vorstdagen, 3 ijs
dagen, 17 keer nachtvorst.
Neerslag ruim 92 mm tegen
normaal 68. Gemiddelde
luchtdruk 1009 millibar tegen
normaal 1015. Gemiddelde
luchtvochtigheid 91 procent
tegen normaal 88 cn over
heersende windrichting:
zuidwest. namelijk 42
procent.
1929 30 Januari: Onbegaan
bare wegen door gladheid.
Busondernemingen hebben
de dienst gestaakt. In Til
burg autobus met 30 meisjes
tegen een boom. Gemeente
raad van Schoterland (nu
Heerenveen) kan door glad
heid niet vergaderen. 31 Janu
ari: 4 graden dooi. Brits-lndiê
heelt koudegolf met 12 gra
den vorst. Opkomende mist.
„Mist vorst in de kist?" 1 fe
bruari: te weinig voor ijsfeest
in Amsterdam (op de Poel).
In Groningen IJspret op
nieuw in volle gang dankzij
harde vorst.
Ook in Sauerland en de Hara
is nu weer wintersport moge
lijk: er ligt 20 tot 40 cm
sneeuw.
