'Je moet de geluidshinder, en
niet het bouwen tegengaan'
ffiil
dichtbij
19 77
Commentaar
Ingrijpen? (1)
Ingrijpen? (2)
Commissie klaagt al jaren over overlast van vliegbasis Leeuwarden:
45.ooo.ooo/g
CD j
c~~
Q
i I 1
G-at
winst in
«k
de vierde 'vrouwentelefoon'
i t r
kleur bekennen
het weer
OPKLARINGEN
weerrapporten
VRIJDAG 7 JANUARI 1977
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
De CAO-onderhandelingen in de
metaal en in de bouw zijn gisteren
vastgelopen. De vakbonden zetten
zich nu aan het voorbereiden van
acties. Natuurlijk vraagt iedereen
zich af: mag de regering het tot
acties laten komen, moet zij niet
ingrijpen?
Toen eind november het centrale
loonoverleg zonder akkoord werd
afgebroken, is op deze plaats ge
schreven dat het standpunt van de
regering om nog niet in te grijpen,
het juiste standpunt was. De toen
gegeven argumenten gelden ook
nu. In een democratie als de onze,
waarin gestreefd wordt naar sprei
ding van macht, behoren de sociale
partners werkgevers, vakbewe
ging zelf een eerste verantwoor
delijkheid te dragen voor de lonen
en arbeidswaarden.
Mede door het herhaalde ingrijpen
van de regering in de afgelopen
jaren, lieten werkgevers en vakbe
weging duidelijk het te snel aanko
men op een oplossing van bovenaf,
die zijzelf niet tegenover hun ach
terbannen hoefden verdedigen. Zij
wasten hun handen in onschuld,
nadat de regering pijnlijke knopen
had doorgehakt. Vooral bij de
laatste keren dat de regering in
greep, waren werkgevers en vakbe
weging elkaar in feite al dicht gena
derd. Prestige-overwegingen tegen
over de achterban, en de zekerheid
dat de oplossing die de regering zou
opleggen niet de beroerdste zou
zijn, speelden mee in het laten mis
lukken van het overleg.
Ook nu weer liggen, naar onze
mening, de standpunten van
werkgevers en vakbeweging aller
minst mijlenver uiteen. Wat de om
vang van de loonstijging betreft,
heeft de vakbeweging zich opval
lend gematigd opgesteld. (Vanzelf
sprekend willen de werkgevers nog
meer matiging). En ook het princi
piële geschil over de automatische
prijscompensatie laat aan beide zij
den beweging in de standpunten
zien. Zowel de vakbeweging als de
werkgevers vinden handhaving van
koopkracht belangrijk, en willen sa
men praten over modaliteiten
voor de compensatie.
Het is geenszins uitgesloten dat zij
het eens zouden worden over verde
re opschorting van de prijs
compensatie (bepaalde elementen
uit de prijsstijging, bijvoorbeeld in
gevolgde de koersstijging van de
gulden, niet of slechts ten dele
meennemen in de compensatie),
minister Boersma heeft al aange
kondigd de stichting van de arbeid
(werkgevers, werknemers) te willen
laten adviseren over de toekomst
van de prijscompensatie.
Het geschil beperkt zich in feite
goeddeels tot het jaar 1977 In
afwachting van wijzigingen wil de
vakbeweging voorshand handha
ving van de oude compensatie voor
dit jaar, terwijl de werkgevers dat
juist afwijzen. Wij hebben er dit
jaar gewoon het geld voor, zeggen
de werkgevers. Een bewering die
betrekkelijk is, omdat er juist nu,
meer dan enige jaren geleden, grote
verschillen zijn tussen de bedrijven.
Een deel gaat het voor de wind,
terwijl een ander deel er slecht
voorstaat. Een half of heel procent
meer of minder loonstijging en
om grotere verschillen zal het thans
niet gaan als over de omvang van de
loonstijging verder had kunen wor
den onderhandeld betekent niet
dat de meeste bedrijven onder de
rode streep raken, net zo min als
volledige inwilliging van de werkge
versverlangens betekent dat de
meeste bedrijven boven die streep
zullen blijven. En nogmaals: de
vakbeweging heeft in haar looneis
al duidelijk rekening gehouden met
de financiële problemen der be
drijven.
legen dezeachtergrond is de sug
gestie van prof. Albeda om een
onafhankelijk scheidsrechter een
bindend oordcel te laten uitspreken
wat 1977 betreft, nog zo gek niet.
Partijen lijken hier echter thans nog
niet aan toe te zijn. Ook een bemid
delingspoging van de kant van mi
nister Boersma lijkt nog niet
welkom.
Naar onze mening is er geen reden
nu al opgewonden te doen. De
„oorlog" tussen werknemers en
werkgevers beperkt zich voorlopig
tot een strijd met papieren en woor
den. De loopgraven worden gegra-*
ven, maar er wordt nog niet gescho
ten. Het staat nog helemaal niet
vast dat cr geschoten zal worden.
Er is twijfel of de achterban van de
door Wim de Hair
MARSSUM Toen vlak voor
de Tweede Wereldoorlog net
buiten Leeuwarden een klein
burgervliegveld werd aange
legd, verlieten sommige bewo
ners van nabijgelegen dorpen
als Marssum, Jelsum en
Cornjum nieuwsgierig hun hui
zen om de ronkende propel
lervliegtuigen te bewonderen.
Maar al snel werd het „veldje"
door de Duitsers omgezet in
een militair vliegveld. Er kwa
men meer landingsbanen en ui
teraard meer, en zwaardere
vliegtuigen. In 1948 nam De
fensie het vliegveld over, dat
nu (sinds 1963) twee squadrons
Starfighters herbergt en omge
doopt is in vliegbasis Leeuwar
den. Het verschijnsel ge
luidshinder heeft zijn intrede
gedaan en de houding van de
bevolking is lang zo mild niet
meer als in vroeger dagen.
Aanvankelijk hadden de klachten
van de omwonenden „slechts" be
trekking op de directe gevolgen van
de geluidsoverlast. Steeds meer
mensen sliepen slecht, er traden psy
chische spanningen op en op de
scholen werd het lesgeven vaak da
nig belemmerd door de overvliegen
de Starfighters. Nu vreest men daar
enboven dat de betrokken dorpen op
de langere termijn zullen wegkwij
nen, daar de gewenste uitbreidingen,
zoals die in bestemmingsplannen
zijn vastgelegd, zullen worden „be
vroren." Dat wil de overheid name
lijk, omdat zij vindt dat in gebieden
waar de overlast te groot is, geen
mensen mogen wonen.
Vliegbewegingen
De vliegbasis Leeuwarden is goed
voor 21.000 vliegbewegingen per jaar
(cijfer ontleend aan de Defensieno
ta). Onder een vliegbeweging wordt
een start, een landing of een
doorstart verstaan. Bij een doorstart
lijkt de straaljager te gaan landen,
maar vlak voordat die landing zou
moeten plaatsvinden, stijgt het
vliegtuig weer op. Dubbele geluidso
verlast dus. Ervan uitgaand dat er
per jaar zo'n 280 vliegdagen zijn,
leert een simpel rekensommetje dat
in de dorpen rond de vliegbasis per
dag 75 keer het gebrul van een Star-
fighter valt waar te nemen. Tijdens
het interview dat wij in Marssum
hadden met Klaas Dankert en Jan
Keizer, leden van de commissie Ge
luidshinder Vliegbasis Leeuwarden,
moest dan ook vaak (noodgedwon
gen) stilte in acht worden genomen.
De commissie werd in 1973 ingesteld
na een bespreking tussen alle dorpen
die geluidshinder ondervonden van
de militaire vliegbasis en bestaat uit
de verenigingen van dorpsbelangen.
„Al sinds 1960 wordt er door de be
woners hier geprotesteerd," legt
Klaas Dankert uit. „Aanvankelijk
gebeurde dat op zeer kleine schaal.
De koeien werden bijvoorbeeld
schrikachtig en mensen begonnen te
klagen over hoofdpijn. Van georgani
seerde actie tegen de vliegbasis was
echter nog geen sprake."
School verplaatst
Dat veranderde, toen, nadat de baan
tussen Jelsum en Marssum al was
verlengd, een straaljager in Jelsum
neerstortte. Hoewel zich geen per
soonlijke ongevallen voordeden,
ging de hele bevolking de straat op
om te protesteren. Het enige resul
taat was dat de school, die op vijf
honderd meter afstand van de ver
lengde baan lag. uit oogpunt van
gevaar naar het nabijgelegen
Cornjum verhuisde. De protesten
luwden, het contact met de vliegba
sis werd genormaliseerd en kreeg
gestalte in een regelmatig overleg
tussen de verenigingen van dorpsbe
langen en de luchtmacht.
In 1965 kwam er een nachtvliegrege-
ling. „De bewoners zagen hun zeer
levendig verenigingsleven, dat zich
doorgaans in de avonduren afspeelt,
in gevaar komen. Er werd een af
vaardiging naar de toenmalige
staatssecretaris van defensie ge
stuurd en die bereikte dat er slechts
twee vliegavonden kwamen, dat er
niet in het weekeinde werd gevlogen
en dat er meer rekening werd gehou
den met gebeurtenissen in de dor
pen," zegt Klaas Dankert. Er volgt
weer een periode van rust, het over
leg met de vliegbasis verloopt
„ronduit prettig".
Als Defensie echter met het plan
komt een squadron van de vliegba
sis Soesterberg tijdelijk naar Leeu
warden over te plaatsen, is de maat
vol. De Friese vliegbasis had al eer
der een squadron uit Twente onder
dak geboden, waar tegenover zou
Een bekend beeld voor de Marssummer; een opstijgende straalja
ger, die vele malen per dag de rust in het dorp verstoort.
staan, dat de bezetting van Leeu
warden een tijdje naar het oosten
zou gaan.
In plaats daarvan kwam het nieuwe
plan: „De mensen hier lopen niet zo
snel warm om actie te gaan voeren.
Ze hebben vaak het gevoel dat ze
nergens wat tegen kunnen doen en
ze hebben dus ook de neiging zich
zonder meer bij overheidsbeslissin-
gen neer te leggen. Maar dit werd
ons te veel. De verenigingen van
dorpsbelangen staken de koppen bij
eikaar, wat resulteerde in de instel
ling van de commissie Geluidshin
der", aldus Jan Keizer.
Kosteneenheden
De commissie trachtte te voorko
men dat het squadron uit Soester
berg zou komen, omdat de hinder
„al maximaqj was". De moeite was
tevergeefs, het squadron kwam. Als
tegemoetkoming in de klachten
werd echter het vliegschema gunsti
ger. De leden van de commissie had
den intussen rapporten en ander in
formatiemateriaal bestudeerd ron
dom andere vliegbases. Dat gebeur
de aan de hand van een kaart, waa
rop de lawaaibelasting in Kosten
eenheden werd uitgedrukt. Deze be
naming is afgeleid van de Commis
sie Kosten, die in 1967 het rapport
Geluidshinder door vliegtuigen
uitbracht. De minister van volksge
zondheid werd daarin geadviseerd
de grens, waarop de belasting me-
disch-hygiënisch nog juist toelaat-
Laar is, op 45 Kosteneenheden te
stellen. Het gebied rond Marssum,
Cornjum en Jelsum ligt in zones met
55 en 65 Kosteneenheden.
Met de verzamelde informatie in het
achterhoofd en de kaart in de hand
hield de verontruste commissie een
bespreking over de (volgens haar) te
haar standpunt duidelijk. De ge
luidshinder moest bij de bron wor
den bestreden: kortom, de geluids-
produktie moest worden beperkt.
Dat zou natuurlijk het best te ver
wezenlijken zijn door de vliegbasis
te verplaatsen of „slapend" te ma
ken. Maar dat zit er niet in. Gedepu
teerde Staten zeggen in een ont-
werp-nota over de bestrijding van
de geluidshinder, dat het „een illusie
is om, als men de vliegbasis als bron
beschouwt, te verwachten dat de
geluidshinder bij deze bron kan wor
den bestreden."
Weinig optimistische geluiden, hoe
wel ook GS menen dat er moet wor
den gestreefd naar vermindering
van het voortgebrachte geluid.
Onderzoek
„We wilden in ons streven zoveel
mogelijk gesteund worden door de
bevolking. Via hooreittingen en
huis-aan-huis bladen werd voorlich
ting gegeven. Dat had uiteindelijk
succes", zegt Klaas Dankert. Het
ongenoegen werd duidelijk geuit in
een NIPO-onderzoek, gehouden in
januari vorig jaar, toen 43 procent
van de ondervraagden antwoordde
de geluidsoverlast erg hinderlijk te
vinden. Zeven procent vond de hin
der zelfs ondraaglijk. De andere
helft was van mening dat het nog
wel meeviel
De uitslag van deze enquête was
voor de commissie al reden genoeg
om bij de (provinciale) overheid aan
te dringen op een daadwerkelijke
aanpak van het probleem van de
geluidsoverlast. Nu echter de
conclusies van een ambtelijke
werkgroep, ingesteld door Gedepu
teerde Staten van Friesland, op ta
fel liggen, is het geloof in een „goede
afloop" vrijwel helemaal ver
dwenen.
Het provinciaal bestuur wil. zo
blijkt uit de ontwerpnota, nieuwe
bestemmingsplannen tegenhouden
en andere, die al in ontwikkeling
zijn „bevriezen". Deze handelwijze
is afgestemd op de wijziging van de
Luchtvaartwet, die nog door de
Tweede Kamer moet worden behan
deld.
„Deze aanpak is nu precies het te
genovergestelde van wat wij willen",
zegt Klaas Dankert. „Je moet de
mensen niet bij de hinder weghalen,
maar de hinder bij de mensen. Het
probleem is nu toegespitst op het
tegengaan van het bouwen. Terwijl
de gemeenten nog bezig zijn met
bestemmingsplannen wordt Ineens
gezegd dat men er maar mee moet
ophouden. Je mag niet uitbreiden,
omdat de geluidszones waarin onze
dorpen liggen te gevaarlijk zijn, me-
disch-hygiënisch gezien. Dit is het
accent verleggen, het is geen struc
turele verbetering van de situatie".
Het standpunt van het provinciaal
bestuur van Friesland blijft daar
mee in strijd. Aan de realiteit van de
militaire basis Leeuwarden kan
niets worden veranderd. De provin
cie kan alleen door het tegengaan
van bouwen het zover krijgen, dat zo
weinig mogelijk mensen worden
blootgesteld aan geluidsoverlast.
Waarschijnlijk in februari gaan Pro
vinciale Staten over de ontwerp
nota met deze strekking praten. Tot
dan zal de commissie geluidshinder
vliegbasis Leeuwarden blijven pro
beren onder meer Statenleden van
haar gelijk te overtuigen.
VAN EEN LEZER.
onder redactie van loes smif
In Roermond is de vierde telefo
nische hulpdienst van en voor
vrouwen van start gegaan. Op alle
werkdagen is deze dienst 's mor
gens van negen en tot twaalf uur
te bereiken onder nummer 04750-
18000.
De eerste vrouwentelefoon in
Amsterdam blijkt door veel vrou
wen uit Limburg geraadpleegd te
worden. Dat was dan ook voor een
aantal Limburgse vrouwen aan
leiding om ook in hun provincie
een vrouwentelefoon op poten te
zetten. De 'bemanning' van deze
vierde hulpdienst wil zelf graag
nogmaals Trouw/Kwartet heeft
dat ook al eens gedaan het
waarom van deze zeer nuttig ge
bleken dienst uiteenzetten.
„De vrouwentelefoon voorziet
duidelijk "in een behoefte van
vrouwen om met vrouwen te pra
ten. Praten over dingen die ons
dwars zitten of op een gegeven
moment gewoon te veel zijn. zoals
het altijd aardig en lief moeten en
willen zijn (want dat wordt toch
verwacht?), altijd maar weer
klaar staan voor kinderen en
echtgenoot, nooit eens tijd voor
jezelf hebben om een boek te le
zen of er eens uit té gaan, kortom:
als je de dagelijkse sleur zat bent.
Misschien zou je graag iets bui
tenshuis willen doen, maar wat,
en hoe organiseer Je dat met de
kinderen? De samenleving is zo
ingericht dat vrouwen, zeker die
met kinderen, thuis moeten zit
ten. Probeer maar eens uit je huis
te komen; de moeilijkheden zijn
niet te overzien. Toch willen veel
vrouwen buitenshuis actief wor
den, bijvoorbeeld als vrijwil
ligsters, In de politiek, in een crè
che, in een praat- of een doe
groep. Veel vrouwen willen niet
meer leven zonder contacten bui
ten de deur.
De vrouwentelefoon biedt daar
voor en voor allerlei andere pro
blemen en vragen een mogelijk
heid.
De telefoon staat voor het grijpen
en als Je wilt kun je nog anoniem
blijven ook. Wij willen gewoon
een praatpaal zijn voor vrouwen,
luisteren, advies en informatie ge
ven. Over alles kan gebeld wor
den: als de muren op je af komen,
als je met anderen contact wil
leggen maar niet weet hoe, als Je
seksuele problemen hebt, aan
echtscheiding denkt, in verwach
ting bent en niet weet wat Je nu
wilt, en als je informatie over cur
sussen. vrijwilligers- of betaald
werk. kinderopvang, sociale ver
zekeringen en meer van dat soort
dingen wilt. Soms zullen we door
verwijzen. als we het zelf ook niet
precies weten, maar daar beslist
de vrouw die belt natuurlijk zelf
over.
De telefoon wordt bemand door
vrouwen. Door ons vrouw-zijn
kunnen we ons gemakkelijker in
de situaties inleven en herkennen
we veel van wat gezegd wordt.
Misschien hebben we wel eens
dezelfde problemen gehad als een
vrouw die belt. Samen of met nog
meer vrouwen kunnen we zoeken
naar oplossingen. Wij van 'vrou
wen bellen vrouwen' in Limburg
werken met vrijwilligsters van
verschillende leeftijden, ach
tergronden en beroepen. Nu kun
nen we van maandag- tot en met
vrijdagochtend gebeld worden,
maar in de toekomst hopen we
ook 's avonds bereikbaar te zijn.
Wie ons wil schrijven, kan dat
doen naar; vrouwen Bellen Vrou
wen, postbus 388, Roermond."
Maar één ding zat een inwoner van Bremen niet lekker in het comfortabe
le hoekhuis dat hij gekocht had: dag en nacht werd hij gehinderd door het
lawaai van voorbijscheurende auto's en brommers. Maar hij vond er wat
op. Rondom zijn huis bouwde hij een geluidwerende muur van grote,
ronde bloempotten. Als het een béétje weer wordt, gaat hij het hele grijze
zaakje in vrolijke kleuren zetten en de bovenste laag potten met bloemen
volplanten. Zo zal deze Bremense muur, die nu nog de indruk geeft van
een verdedigingswal tegen rondvliegende bomscherven, er wat aantrek
kelijker uit gaan zien.
Eindelijk weten we dan waar we
aan toe zijn: de centrale directie
van de volkshuisvesting (ressorte
rend onder het ministerie van
volkshuisvesting en ruimtelijke
ordening, om volledig te zijn; is
rood. Niet gewoon rood natuur
lijk, maar heel sjiek „magenta
rood", een kleur die we aanvanke
lijk niet konden thuisbrengen.
Dit rood blijkt in het geheel niets
met socialistisch rood te maken
te hebben, maar is een synthe
tische, intensief paarsrode kleur,
volgens de encyclopedie ook wel
fuchsine of triaminotrifenylcar-
boniumchloride geheten. Het be
hoort dan ook helemaal bij de
stijl van bet ministerie, de nieuwe
huisstijl, bedacht en uitgevoerd
door grafisch ontwerper Arthur
Stibbe. Alles wat de ministeriële
gebouwen verlaat althans in de
toekomst, want nu is dat nog
maar een deel is versiert in deze
huisstijl, voornamelijk te herken
nen aan een vignet, dat in zwart
plus een kleur op brieven, enve
loppen en diverse andere stukken
wordt gedrukt. Het grootste deel
van dat vignet, het „dak", is dus
magenta rood als het papier van
de centrale directie van de
volkshuisvesting komt, maar ook
de vier andere diensten en het
ministerie zelf bekennen kleur.
Wie een brief met een don
kergroen dak verstuurt, bekent
voor het kadaster en de openbare
registers te werken. Drukt die
kleur een beetje slap af, dan zou
men deze dienst wellicht kunnen
verwarren met de rijksplanolo
gische dienst, die licht olijfgroen
In zijn briefhoofd voert. Hetzelfde
zou in theorie het geval kunnen
zijn met de directie bouwnijver
heid en de rijksgebouwendienst,
die respectievelijk bruin en oran
je gebruiken. De enige die boven
alle twijfel verheven is, is het mi
nisterie zelf. Dat laat alles blauw-
blauw de deur uitgaan.
door hans de Jong
vakbeweging wel zo actiebelust is.
En ook als acties niet aanslaan en
de werkgevers voor een overwe
gend deel hun zin krijgen, behoort
de regering daar geen stokje voor te
steken. De regering mag pas ingrij
pen, wanneer de sociale partners
bewijzen hun verantwoordelijkheid
niet aan te kunnen door de zaak uit
de hand te laten lopen. Het bewijs
daarvoor is niet geleverd, en zal
naar onze stellige overtuiging
ook niet worden geleverd. Intussen
kan Boersma nog rustig even af
wachten of zich een rijp moment
voordoet om bemiddelend op te
treden.
Om te beginnen een stukje
voor de gevorderden onder
onze dagelijkse lezers. Dit
naar aanleiding van een op
merking van onze medewer
ker in Roosendaal. Woensda
gavond: „Aan de grond is het
erg rustig maar in de hogere
lagen zijn de stromingen veel
sterker". Dit duidde op de
aanwezigheid van een zg
frontale zone. Ook zonder de
beschikking te hebben over
instrumentele gegevens uit
de bovenlucht kon dat wor
den vastgesteld.
De radiosonde-
waarnemingen van gister
middag toonden aan, dat die
frontale zone nog steeds aan
wezig was over zuid-
Engeland gericht op ons
land. Er liggen in zo'n geval
een warme luchtmassa (in
het zuiden» en een koude
(meer naar het noorden) vlak
bij elkaar. De temperatuur
verschillen tussen de beide
luchtsoorten worden, hoe ho
ger je gaat, steeds belangrij
ker en daarmee gelijk ook de
1 uc h tdruk verse hillen
Vandaar bijvoorbeeld gister
middag ook een sterkere
wind boven de Scilly-
eilanden dan boven de Hebri-
den, en natuurlijk, bron van
al die energie, ook hogere
temperaturen boven zuid-
Engeland. minus 22 graden
dan noordelijker: Ierse Zee
minus 29, Belfast minus 31.
Verder noordwaarts bleef die
minus 31 ook boven de Hebri-
den en boven heel Schotland.
Het weer onder de frontale
zone is gisteren de hele dag
erg rustig en mistig gebleven
met lage temperaturen. In de
onderste niveau's waren de
temperatuurverschillen in
West-Europa gering, kijk
naar Den Helder (plus zes)
zuid-Wales en Valencia (plus
vijf). Schotland (plus zes a
plus zeven).
Het weer zal de komende da
gen onder invloed komen van
een sterk Atlantisch hoge-
drukgebied waarvan het
centrum gisteravond met
1042 millibaar tot vlak bij Ier
land was opgerukt. Aan de
andere kant deed zich een
actieve buiontwikkeling voor
over Zuid-Scandinavië die
zich in zuidoostelijke rich
ting verplaatste. Het kan zijn
dat noordoost-Nederland
daar nog wat van merkt in de
vorm van wat buien en een
flink toenemende wind, over
igens verwachten we niet dat
het Ierse maximum zich daar
veel aan gelegen laat liggen.
De stormdepressles leven
zich vooral uit langs IJsland
en met name in de Noordelij
ke IJszee en Noord-
Scandinavië. Het lichtschip
Swinay aan de Noorse
westkust meldde gistermid
dag weer eens een zuidwester
stormkracht negen en boven
dien onweer. Het centrum
van die berediepe depressie
(965 millibar) lag bij het Bere
neiland. Met hogedrukgebie-
den in een zuidelijke positie
(52ste breedtegraad) nieuwe
depressies op komst bij de
zuidwest punt van Groen
land krijgt de winter geen
kans zich in Europa ouder
wets te ontplooien.
In bijna heel Scandinavië
doolt het op dit moment
trouwens. Hoogstens komt
het bij ons de komende nach
ten tot een graadje lichte
stralingsvorst; verder is er
natuurlijk die kans op mist
en gladheid van de wegen.
Geen al te fraai januariweer.
maar „dit toch liever dan 20
graden vorst," aldus een oud
schoolmeester. die dit gister
middag even tegenover mij
kwijt moest.
Een abonnee in Arnhem had
het verbaasd dat in het jaar
overzicht de droge zomer van
1911 niet ter sprake was ge
bracht. „Die was toch legen
darisch?!," aldus zijn vraag
Ik heb hem gezegd dat de
verhoudingen plaatselijk
misschien wat van de alge
mene lijn konden afwijken,
maar dat. en dit bleek na een
onderzoekje, dit niet geldt
voor zijn woonplaats WINTERSPORT
Arnhem. Hier de cijfers die VV ArN 1-CiXvOX 1
dit vertellen:
De zomercljfers voor Doe-
tinchem. Hengelo en Win
terswijk bleven met respec
tievelijk 93. en 81 millime
ter wel beneden die van
Arnhem, maar aan de record-
zomer van 1921 kunnen ze
niet tippen.
Meteorologisch jaar 1976 531
millimeter neerslag, lente 98
millimeter, zomer 121 milli
meter. herfst 129 millimeter.
Meteorologisch jaar 1921 427
millimeter, lente 73, zomer
68. herfst 108. Meteorologisch
Jaar 1911 354 millimeter, len
te 92. zomer 143, herfst 171
Zutphen had over het meteo
rologisch jaar 1911 in totaal
maar 491 millimeter regen.
De meeste wintersportcentra
hebben dit seizoen het weer
wel mee. In Oostenrijk. Zwit
serland. Noord-Italié en in de
Beierse Alpen ligt ruim vol
doende sneeuw en bovendien
is het weer er boven 1200 me
ter zonnig en betrekkelijk
zacht. Dicht bij huis treft ook
Sauerland het met nu al een
maand wintersportgenoe
gens. In Willingen ligt mo
menteel 25 centimeter, m
Winterberg 37 centimeter
sneeuw
ma.
neerslag
7-19 uur
Amsterdam
3
1
De Büt
2
4
Deelcn
mist
1
4
Eelde
mm
2
3
Eindhoven
mist
4
Oen Helder
6
1
Rtd
3
2
Twente
motregen
0
3
Vlisstngen
3
3
Zd Limburg
1
Aberdeen
rwaar be«
7
0
Athene
onbewolkt
0
Barcelona
regen
12
26
Berlijn
2
1
Bordeaux
3
0
Brussel
1
4
frankfort
geheel gew
I
0
Oenave
Kehe..| bew
3
0
Helsinki
geheel bew
1
Innsbruck
2
0
Kopenhagen
half bewolkt
2
1
onbewolkt
B
s
0
half bewolkt
6
0
Luxemburg
ijiel
t
0.1
Madrid
7
0.4
Malaga
licht bew
13
0
Mallorca
Zwaar bew
15
0
Munchen
geheel bew
1
0
Nice
regen
14
10
Oalo
half bewolkt
5
O
Pari ja
3
1
Rome
onbewolkt
15
0
Split
geheel bew
14
0
Stockholm
onbewolkt
2
0
Wenen
-2
0
Zurich
geheel bew
1
0
Casablanca
zwaar bew
13
0.1
Luriboel
geheel bew
5
0
Las Palmas
rwaar bew
20
0
New Vork
licht bew
Tel-Aviv
rwaar bew
13
0.2
Tuint
regen
17
2
Hoogwater ?aterdag 8 Januari Vliuln-
gen 3.36-15 56. Hartngvllruiutten 1.49-
16.01, Rotterdam 5 24-17 57, 8c here-
nlncen 4 50-17.01. LJmulden 5.26-17.37.
Den Helder 9 40 21 42. HarUnren 12 04
23 55, Delfzijl 1 20-13.50.
