Naar aanleiding
van een
zwaarwichtig
manifest
'Geelkerken is eigenlijk altijd
één der onzen gebleven'
Vandaag
I
waarom
waar?
voorlopig
Zit niet altijd te klagen
ZATERDAG 4 DECEMBER 1976
KERK
TROUW/KWARTET 2
over onze machteloze synode,
over de achteruitgang in onze kerken enz
Doe wat: steun onze "Vereniging tot opbouw en bewaring van het
gereformeerde leven"
Abonneer u op "Waarheid en Eenheid", f 18.— per halfjaar. Adres:
Boulevard 11, Velp G.
door ds. J. Drost
Van tijd tot tijd valt er een geschrift in de brievenbus, dat begrip
en waardering vraagt voor de apartheidspolitiek in Zuid-Afrika.
De toon varieert, de inhoud is meestal dezelfde: Men heeft
vertrouwen in het beleid van de Zuidafrikaanse regering, plaatst
hier en daar wat kritische kanttekeningen en onderkent bij de
blanken in Zuid-Afrika de oprechte wil het goede te zoeken ook
voor de niet-blanke bevolkingsgroepen.
Voorts is de teneur Het Nederlandse
volk moet beschermd worden tegen
eenzijdige informatie. Bedoeld is
dan die informatie, die niet in-dit
patroon past. Soms klinkt er in de
stijl iets van heilige toom door. zo in
de geest van: „En nu moet dat maar
eens uit zijn." Een voorbeeld van een
dergelijk geschrift is wat de opstel
lers zelf nogal indrukwekkend noe
men ..Zuid-Afrika Manifest" van een
Comité Overleg Zuid-Afrika Wie
kans ziet alle warrigheid. beschuldi
gingen en onbewezen beweringen
buiten beschouwing te laten, houdt
toch wel een paar dingen over om op
te reageren
Wij richten ons dan nu op enkele
punten, die in dit en gelijksoortige
publikaties vrijwel alUjd naar voren
komen. Vanwege ruimtegebrek moet
het sterk beperkt blijven
Voorwerp
1. Wanneer deze geschriften spreken
over Zuid Afrika, dan bedoelen zij
altijd blank Zuid-Afrika. dat wil ei
genlijk zeggen, de Afrikaners na
zaten van de Boeren dus de Natio
nale Partij, die sinds 1948 alle macht
heeft. Dit is destemeer opvallend,
omdat er namelijk ook nog een an
der Zuid-Afrika is en dat is zwart.
Dat omvat i 80% van de bevolking.
Deze totale vereenzelviging van
Zuid-Afrika met dit blanke
volksdeel is typerend voor de opstel
ling van deze auteurs. Zuid-Afrika is
voor hen blank Zuid-Afrika. En dan
zijn er ook nog zwarten.
2. Zwarten zijn object. Zij zijn voor
de blanken voorwerp van zorg, van
hulp, van angst, van boosheid, van
medelijden altijd object.
Zwarten zijn voor blanken nooit sub
ject. nooit gesprekspartner, nooit
rechthebbende, nooit gelijkwaardi
ge. nooit landgenoot met geboorte
recht, met wier mening en verlan
gens je evengoed rekening moet hou
den Dit laatste ligt ook buiten de
horizon van de bovenbedoelde
auteurs.
3 Voor de zoveelste keer en nu
(ADVERTENTIE)
De Zuidafrikaanse politie heeft het recht iedere voorbijganger aan te houden en van hem te eisen
dat hij zijn paspoort laat zien, waaruit blijkt of hij het recht heeft zich op die plaats op te houden.
anno 1976 praten blanken met
blanken over wat er met de zwarten
moet gebeuren. Dit is ons meest fun
damentele bezwaar. Te denken, dat
dit nü nog kan, dat is bezig zijn met
een Zuid-Afrika dat niet meer be
staat Wie zich alleen in blanke krin
gen bewegen, waar de echte stem
van de zwarte niet in volle vrijheid
doorklinkt, die kunnen als „witte
wijze magistraten" wel dingen zeg
gen, die het meest heilige gelijk bete
kenen voor gelijkgerichte blanken,
maar ze zijn niet meer terzake op dit
moment van de Zuidafrikaanse his
torie En daarmee praten zij langs de
werkelijke geschiedenis heen
Toekomst
4 De r 18 miljoen zwarten zijn er
namelijk thans steeds meer van
overtuigd, dat de verhoudingen zó
niet blijven. Zij nemen het duidelijk
niet meer en de jongeren beneden
30 jaar zeker niet dat 4 miljoen
blanken tot in details beslissen over
hun leven, hun werk. hun
rechtsbescherming, hun woonge
bied. hun huwelijk, hun levensstand
aard, hun vrijheid zonder enige zeg
genschap en zonder enige beslis
singsbevoegdheid van hun kant.
Voorzover ze christen zijn en de
grote meerderheid is christen we
ten zij. dat vanaf de tijden van Is
raels proleten de boodschap van
God is geweest dat geen staat, welke
op onrecht is gebaseerd, zal overle
ven. Voor hen is deze tijd de tijd
waarop aan hen recht zal geschie
den. En ze hebben de tijd mee.
5. Het initiatief is thans dan ook
voornamelijk in zwarte handen. En
blanken inclusief de regering
reageren op dit zwart initiatief. Som
mige door hun koffers tevoorschijn
te halen, anderen door het geweer
nog eens schoon te maken. En der
den zijn bereid concessies te doen en
daarmee iets prijs te geven van hun
confortabele en bevoorrechte posi
tie In deze fase van de geschiedenis
echter nemen zwarten en het zijn
altijd de weinigen, die de marsroute
aangeven geen genoegen meer
met concessies. Zij willen een funda
mentele erkenning van hun mense
lijke waardigheid
Politiek oetekent dit een volwaardig
meespreken in het centrale beleid
zonder apartheid
Sociaal economisch betekent dit,
dat zij ook via hun erkende vak
bonden volwaardig mee willen
spreken over hun eigen belangen op
grond van hun economische beteke
nis in het maatschappelijk bestel.
Het gaat dus niet meer om conces
sies maar om volledige emancipatie
en deelname.
Openbaring
6. „De blanken doen zo veel voor
hen." Dit is een veelgehoorde opmer
king die door haar simpelheid vol
strekt misleidend is. Men gaat er dan
van uit: Zuid-Afrika is een land van
blanken. Voorts wonen er ook nog
zwarten. En daar moet je wel wat
voor doen. Dat is dan gunst en reine
naastenliefde, want rechten hebben
ze alleen in hun „thuislanden" (13%
van de totale oppervlakte). Dus ze
zijn tijdelijk in „blank" gebied (87%
van de totale oppervlakte), m.a.w. ze
zijn vreemdeling. Aldus de
apartheidsconstructie.
Dit gaat uit van een fundamentele
misvatting. Zwarten en blanken,
blanken en zwarten hebben beiden
gelijke aanspraken op het bur
gerschap van de Republiek Zuid-
Afrika en zo voelen ze dat ook. En
wat het nationaal inkomen betreft
beide groepen leveren, geïntegreerd
in het arbeidsproces, hun aandeel:
de produktie is vrijwel uitsluitend in
zwarte handen, in blanke handen is
het management, de technische
kennis en het kapitaal. Aldus de
zwarte gedachtengang.
Levensbelang
Zwarten wensen dan ook volwaar
dig mede de vruchten te genieten
van de rijkdom van hun gezamen
lijk land en van de resultaten van
hun gezamenlijke arbeid. Dit is geen
gunst, maar recht.
Een goede medische verzorging,
school- en vakopleiding van zwarten
is van levensbelang voor de blanke
bevolking, alleen al om hun gezond
heid te waarborgen en om bruikbaar
personeel te hebben. En de belas
tinggelden die binnenkomen, voor
zover ze van blanken afkomstig zijn.
door A. J. Klei
In de na oorlogse jaren hadden
dominees aanzienlijk meer te
vertellen dan tegenwoordig en ik
herinner me uit die
doorbraak-achtige tijd dat. als er
Kamerverkiezingen op komst
waren, in onze krant een grote
advertentie stond, waarin
hervormde predikanten de lezers
krachtig opwekten om A R. te
stemmen Ik weet ook nog hoe
verbaasd ik was. toen ik daarbij de
naam van dr J O Geelkerken
aantrof Geelkerken was immers de
man van de (voormalige)
gereformeerde kerken in Hersteld
Verband en je kon van H.V.-ers niet
beweren dat zij vooraanliepen in de
A R-gelederen Ik dacht dat de
meesten van hen via de
vooroorlogse CDU (de als „rood"
te boek staande Christen
Democratische Unie) bij de PvdA
terecht gekomen waren Ik zei dit
tegen de heer A P Bongers. die
kerknieuwsredacteur van De
Standaard was geweest en in '45 bij
Trouw kwam Hij knikte
instemmend voor wat betreft mijn
kijk op H.V.-ers in het algemeen en
sprak vervolgens op plechtige
toon „Voor dr Geelkerken geldt
Drukte bij de kerk, waar dr. Geelkerken na en ondanks zijn
schorsing spreekt.
Onze adressen:
AMSTEROAM
Postbus 859
WiDautstraal »3t
Tel 020-913456
Teles 13006
ROTTERDAM/OORDRECHT
Postbus 948
Westbiaah 9 Rotterdam
Tel 010-115508
DEN HAAG/LEIOEN
Postbus 101
Parkstraat 22 Den Haag
Tel 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN
'PoSltHH -
•■"MélkW^AT 46 'ZUdiw;'"-
"•Vwaw% w
dit niet Geelkerken is eigenlijk
altijd één der onzen gebleven".
Nu ligt er een pas bij Ten Have in
Baarn verschenen boekje voor me.
dat ..Een Handjevol Verkenners"
heet en waarin het ontstaan en de
geschiedenis van „het H.V.", de
gereformeerde kerken in Hersteld
Verband, beschreven worden door
de Groningse emeritus-predikant
G F W Herngreen. die als H V.-er
m Amersfoort en Rotterdam
gestaan heeft Het is een soort
jubileumgeschrtft (dat ingeleid
wordt door dr. J. J Buskes. 167
pagina's telt en 17,50 kost), want
het is dit jaar een naive eeuw-
geleden dat het H.V ontstond,
nadat de Asser synode van de
gereformeerde kerken de
Amsterdamse predikant dr
Geelkerken had afgezet in verband
met diens opvattingen over het
paradljsverhaal.
Groot is het H.V nooit geworden,
het bleef ..een handjevol
verkenners, die op onderzoek
uitgingen naar nieuwe
mogelijkheden van eigentijds open
en tegelijk belijdend kerk-zljn".
Toen de kerken in H.V. zich in '46
met de hervormde kerk
herenigden, telden zij
zevenduizend zielen", ze waren
zoiets als „een middengrote
stadswijk, over het hele land
verspreid
Maar goed. waar ik heen wil is dit
dt., Herngreen vestigt er de
aandacht ©pdat dr Geelkerken
zich veelvuldig op Kuyper en
Bavinck beriep en In zijn denken
..een echte neo calvinist" bleef. Ik
citeer uit Herngreens boek:
„Het H.V. was met hem
(Geelkerken, ajk) begonnen in
1926. toen w as hij de centrale
figuur In de loop van de
geschiedenis van het H.V.
veranderde dat De vele jonge
collega's, met hun theologisch en
vaak ook politiek-sociaal veel
radikalere ideeën, bepaalden, meer
dan Geelkerken, het klimaat. Het
H.V. was alles behalve de kerk van
Geelkerken, maar in dat H.V. had
Geelkerken zijn plaats onder de
anderen als één van hen. af en toe
een beetje tegengas gevend, maar
nooit overheersend."
In dit verband nóg een citaat:
„Toen het eenmaal zo ver was (nl.
dat het H.V. er eenmaal was. ajk)
ging Geelkerken niet meer voorop.
Daarvoor was hij te traditioneel en
te milieugebonden. Bij alle
Colijn-ellende bleef hij a r. De
wijze, waarop zijn jongere
H V.-collega's de lijn, die hij zelf m
1920 had aangegeven, doortrokken,
kon hij niet altijd volgen en dat
veroorzaakte wel eens spanningen.
Geelkerken was een oprecht
rechtse man met een oranje
kokarde op zijn toga op
koninginnedag, en dat sprak
sommige van zijn jongere collega's
weer wat minder aan
Van veel belang vind ik de
volgende passage uit het boek van
ds Herngreen
„De zwaarste klap tegen de
toenmalige gereformeerde
isolationistische zelfverzekerdheid
deelde Geelkerken in 1920 uit toen
hij in een felle preek over
.Machteloosheid en
krachtsontplooiing der Kerk' geen
spaan heel liet van het .getuigenis'
door de synode van Leeuwarden
opgesteld om van de kansels te
worden voorgelezen. Dit
getuigenis, dat één grote angstige
waarschuwing bevatte tegen de
geest en de gevaren van de tijd, was
geheel gekenmerkt door een
introverte bulten eigen kring alleen
maar gevaar en afval
constaterende geest. Geelkerkens
preek ging over Marcus 9:29, het
verhaal van de machteloze
discipelen, die de epileptische
jongen niet kunnen genezen. Dan
zegt Jezus .breng hem mij hier'. De
preek is één bewogen protest tegen
gereformeerde eigendunk en
gebrek aan barmhartigheid, tegen
de doofheid en blindheid, voor de
schreeuw om hulp. die uit die op
het oog zo goddeloze wereld
opstijgt. Dat was heteigenlijke
begin van de kwestie Geelkerken,
de frontale aanval op de geest van
zelfvoldaanheid, die zich van de
Gereformeerde Kerken had
meester gemaakt. Deze preek uit
1920, veel meer dan die over
Genesis 3 uit 1924. waaraan hij
uiteindelijk werd .opgehangen',
markeert die andere geest, die het
H.V. zou gaan bezielen".
Ds Herngreen vindt Geelkerkens
grote verdienste, dat hij in '26 door
(ADVERTENTIE)
Dr. Okke Jager
Schrale troost in
magere jaren
theoiogoche kritiek m maatschapoeUte kris es
162 Wadinden/ 18 50
Ds. G.F.W. Herngreen
Een Handjevol
Verkenners
van het 'H.V de
Geformeerde Kerken m Nederland m Her
steld Verband
167 biad/fden, 17.50
zijn mede te danken aan zwarte ar
beid en te lage zwarte lonen. Laten
we het daarom maar "niet mooier
voorstellen dan het is.
De overheid heeft de volle ver
antwoordelijkheid voor alle catego
rieën en voornamelijk volgens
psalm 72 voor de zwaksten in de
samenleving. Voor vele zwarten is
de Bijbel een openbaring.
7. Eén van de griezeligste dingen in
Zuid-Afrika is dat blanken niet ge
wend zijn echt naar zwarten te luis
teren. hen naar hun mening te vra
gen en deze mening mee te laten
spreken. Zwarten daarentegen zeg
gen tegen blanken vrijwel nooit hoe
zij werkelijk over de dingen denken,
maar zij zeggen wat de blanken wil
len horen, uit vrees. En zo ls er een
wereld tussen hen van onkunde en
onbegrip Van regeringswege wordt
dit nog zeer sterk bevorderd door
aparte woonsteden en aparte dit en
dat. De apartheidspolitiek maakt
het onmogelijk dat zij elkaar kun
nen kennen.
De zwarte kent de blanke nog het
beste. De zwarte kan de blanke ob
serveren En de blanke gedraagt
zich zoals hij is. Hij wordt niet afge
remd door vrees voor de vraag wat
de zwarte wel van hem zal denken.
De zwarte kent de blanke uit de
wijze waarop deze hem op een af
stand houdt en uit de wetten die de
blanke voor hem maakt en nu ook
daaruit dat de blanke zelfs in staat
is op zijn kinderen en scholieren te
schieten als op grof wild onder het
motto van gezag en orde. Er veran
dert veel in Zuid-Afrika zeggen de
blanken Ja. zeggen de zwarten,
maar alleen binnen de grenzen van
de apartheid. En deze apartheid in
zijn totaliteit verwerpen zij in steeds
duidelijker stellingname. „Soweto"
is daarvan een onmiskenbaar teken.
Het is struisvogelpolitiek om dit te
bagatelliseren en daarom levensge
vaarlijk.
Gezamenlijke toekomst
8. Is een bloedbad te voorkomen?
Ja. zeggen de zwarten, als de blan
ken bereid zijn om met onze echte
leiders (o.a. gevangen op Robbenei
land) om de ronde tafel te gaan
zitten en te zoeken naar een oplos
sing voor onze gezamenlijke toe
komst. waarbij blank zwart en zwart
blank nodig heeft.
Dit kan nog extremisme en radica
lisme van beide kanten voorkomen
en een escalatie, die niemand meer
in de hand heeft afwenden.
Op deze verzoening op basis van
gerechtigheid richt zich de informa
tie van hen in kerkelijk Nederland
die de apartheidspolitiek veroorde
len. niet alleen omdat ze onuitvoer
baar. maar ook omdat ze wreed,
onrechtvaardig, moreel onaan
vaardbaar is en een stellingname
betekent tegen de herschepping en
de verlossende eenheid in Christus.
Daarvan moeten de blanken in
Zuid-Afnka verlost worden tot hun
eigen heil.
Met deze opstelling menen wij de
blanken een grotere dienst te bewij
zen dan zij, die hen met alle applaus
suggereren, dat zij op de goede weg
zijn. Dat zijn zij namelijk niet.
(De schrijver van deze bijdrage is
verbonden aan het Algemeen Diako-
naal Bureau van de Gereformeerde
Kerken).
VREDE OP AARDE
Het gemeenschapsmissaal dat een
driejaarlijkse orde van Schriftlezin
gen kent voorziet ook iedere zondag
van een inleiding. Voor morgen be
gint die inleiding zo: „Een maat
schappij, die door haar structuren
dreigt te verstarren, kan alleen maar
grondig veranderen door de profe
tische bezieling van klaarziende
mensen. Mensen die meer op de toe
komst gericht leven dan op het ver
leden". „De wereld gaat slechts
schoorvoetend in op hun profetische
zienswijzen en zij is traag om nieuwe
wegen die zij baanden te betreden",
daarmee eindigt de inleiding. Het
evangelie van de tweede Adventzon-
dag is dan uit Lukas 3. waar het
optreden van Johannes de Doper
verhaald wordt. Zijn preek loopt uit
het machtige woord: „Heel de mens
heid zal Gods redding zien". In dat
teken staat de dag van morgen. Het
gaat over de toekomst, de bijbelse
toekomst van het rijk. Dat is na
tuurlijk wat anders dan: „je moet
aan je toekomst denken". Het is een
toekomst die niet bereikt wordt met
berekeningen en het afwegen van
kansen, maar het is een toekomst
waarin het om nieuwe wegen gaat.
Nieuwe wegen tegenover de structu
ren die ons dreigen te verstarren.
Dat is geen kleinigheid. Als we zin
gen „Hoe zal ik U ontvangen?" dan
ligt hier het antwoord. Adventstijd
is een tijd om ons bezig te houden
met de hoop. als een vlam ontstoken
aan het vuur van de belofte. We
hoeven Hem niet in Bethlehem te
ontvangen of in een stal. Goed. in
ons hart. Maar dan zeg ik er wel
meteen bij: in ons leven, in onze
verwachtingen, in onze zienswijze,
in onze houding, in onze levensstijl,
want anders isoleren we dat hart en
stelt het niets meer voor. Dat vraagt
meer dan een stil wegsoezen onder
een mooi kerstlied of een slaapver
wekkend verlichte kerstboom. We
mogen best wegsoezen. maar dan
zijn we met iets anders bezig. We
zullen zelfs af en toe goed moeten
slapen om des te wakkerder te zijn
ten aanzien van datgene waartoe hij
ons hoop gaf en wat Hem hier
kwam: vrede op aarde
Beroepingswerk
GEREF. KERKEN
Bedankt voor Gerkesklooster-
Stroobos: J. Geel. voorheen kader-
vormingspred. te Djakarta «ind.l
wonende te Baarn.
Benoemd tot part-time pred. in tij
delijke dienst te Nederhorst den
Berg: G. Rienks uit Canada, die
deze benoeming heeft aangenomen.
Ds. Th. Oostra
Op 60-jarige leeftijd is te Hoogeveen
overleden de gereformeerde predi
kant Th. öostra. In 1944 werd hij
predikant te 's-Gravenmoer. Sinds
1948 stond hij in Hoogeveen.
(ADVERTENTIE)
Dr. J. G. Geelkerken
zijn volharding de ruimte schiep,
waarin weer adem kon worden
gehaald. Hij typeert Geelkerken
ook als de kerkregent die het H.V.
met vaste hand in oecumenisch
vaarwater bracht en later een
beslissend aandeel had in de
regelingen met de hervormde kerk.
Daar, in die kerk, zaten ze intussen
niet overal gretig op de komst van
de H.V.-ers te wachten. Ds.
Herngreen vertelt:
„Dat overgangen naar de
Hervormde Kerk niet altijd
eenvoudig waren ondervond ds.
v d. Vloed, die eerst een
hulppredikers-positie kreeg
aangeboden bij een hem bevriend
hervormd predikant: maar toen de
zaak in de kerkeraad werd
besproken, vroeg een ouderling of
hij uit die kerk kwam. waar ze
beweerden, dat de slang niet had
gesproken. Toen dat juist bleek,
verklaarde de ouderling: „dan
moeten we hem niet". De
kerkeraad stemde daarmee in en
v.d. Vloed kreeg de benoeming
niet".
Tot zover iets van wat ik hier en
daar aanstreepte in ds. Herngreens
boekje, waarin geen kerkordelijke
bepaling, geen reglementen geen
verklaring overgeslagen wordt. Dit
brengt mee dat „Een Handjevol
Verkenners" ook minder
meeslepende gedeelten kent. Maar
de lezer moet niets overslaan,
anders zou hem ontgaan dat het
H.V. in zijn gezangenbundel ook
rustig versjes als „Er ruist langs de
wolken". „Veilig in Jezus' armen"
en „Voorwaarts christen-strijders"
opnam. Dan zijn wij met ons
liedboek wel erg „isolationistisch
zelfverzekerd En de sobere trant
waarin de levensgeschiedenissen
van de eerste H.V -voorgangers
worden verhaald, maakt
duidelijker dan elke luidruchtige
beschrijving zou doen. hoeveel
kerkelijke ellende er in die
beginjaren geleden is.
boekennieuws
MENSWAARDIG BESTAAN
Motief en doei van sociale actie
164 blzf 17.50
De voorzitter van het CNV geeft In dit boek
zijn visie op het streven n3ar een maatschap
pij waarin ieder mens tot zijn recht kan
komen. Een visie die ongetwijfeld velen zal
boeien.
Mr. H. Schelhaai
DE KERK-WINKEL
van weinigen of SUPERMARKT voor velen?
84 Wif 11.50
Gedachten over een kerk. die boen, werft en
herkenbaar is
Een aantal kritische gedachten om het gesprek
op gang te helpen.
Mink van RUadljk
UW MOEDER WAS WEER IN OE WAR
VANDAAG
88 blzt 9 90
De schrijfster heeft de meed gehad haar er
varingen bij het z*kbed van haar moeder op
papte» te zetten. Om enderen te heipen
Els de Graaf
HET PLAN VANOOO
60 blzi 6.50
Een waardevol boekje, waarin op treffende
wijze het vaste en getuigende geloof
doorklinkt. Met nam als hel oast over het ver
lossingsplan van God. vanaf het "in den be
ginne".
Verkrëgbear in de boekhandel.
KOK KAMPEN
(ADVERTENTIE)
Het is niet wéér omdat het in de Bijbel
staat, maar het staat in de Bijbel omdat het
waar is. Aldus VOORLOPIG-redacteur
prof. Kuitert m een interview met Bert
Aalbers. Een ander geluid? Misschien.
Lees vooral het hele artikel. En de vele
andere.
Noteer mij als abonnee op VOORLOPIG
28,25 p.j. (studenten f 19,75). Novem
bernummer gratis.
Naam
Adres
Opzenden aan Maandblad VOORLOPIG,
Antwoordno. 101, Delft. Geen postzegel.
Geef Vraag eens wat andersB.v.
IADVERTENTIE
-UITGAVEN
Raymond Brown
KERK, WAARHEEN NU?
Bijbelse kanttekeningen bij de huidige crisis in de Kerk
- de betekenis van Maria voor de oecumene
- het pausambt
- de vrouw in het ambt
- de moderne katechese
- de christologie van het evangelie
144 blz.f 14.90
PETRUS IN HET GELOOF VAN DE JONGE KERK
Neerslag van gesprekken van bijbelgetcerden uit de Lutherse en
Rooms-Katholieke Kerk over theorie en praxis van een mogelijk Pertrusambt
voor de ene Kerk van de toekomst
180 blz 18.90
KATHOLIEKE BIJBELSTICHTING,
Postbus 27. BOXTEL.
