Sjanie gaf werk in woonwagenkamp ras» dichtbij Commentaar "Niet we99e9aan om de bewoners, maar om de instellingen" De kater Voetbaloorlog burgemeester en ambtenaren vrijheidsstola verhouding handstandje bar weer Barometer zeer laag weerrapporten ft WOENSDAG 1 DECEMBER 1976 BINNENLAND TROUW/KWARTET 5 Eën ding is nu wel duidelijk na afloop van het overleg van de zoge- i naamde Europese raad in Den Haag: de regeringsleiders van de i negen landen van de Europese ge meenschap zijn niet de politieke wonderdoeners, waartoe zij zichzelf in 1974 hebben uitgeroepen. 1 Dat mag op zichzelf geen opzienba re conclusie heien, maar toch Als je ziet dat er met een zekere regelmaat zo lang en zo veel serieu ze mensen zo druk in de weer zijn om het feest voor te bereiden en te regelen: dan kan je je er toch niet helemaal aan onttrekken en begin je i zelfs weer een beetje te hopen: ..stel je voor dat het ze. verdraaid nog aan toe. nü zou lukken." Het vervelende van dit soort, ons collectief toegediende politieke pep middelen is echter, dat er na de uitwerking een onaangenaam katte rig gevoel overblijft, zoiets .van: het zit nu wel helemaal fout met de voortgang en de opbouw van de Europese samenwerking. Als nu niet de regeringsleiders slagen, die zich tot immers naar voren hadden gedrongen omdat de veel gewonere stervelingen als ministers van bui tenlandse zaken, landbouw of finan ciën dreigden dood te lopen wie zal het dan nog kunnen overnemen? Wat is onder ons. stervelingen, nog hoger dan de ..top"? Laat echter niemand zich al te lang met deze vraag aftobben. De hele vraagstelling deugt niet. eenvoudig omdat de daaraan voorafgaande constructie dat systeem van regel matig weerkerende topconferenties niet deugt. In december 1974. toen op een der gelijke topconferentie in Parijs werd besloten tot instelling van zo'n Eu ropese raad (van regeringshoofden en ministers van buitenlandse za ken) die tenminste driemaal per jaar zou bijeen komen, heeft Nederland zieh daartegen verzet, o.a met het argument dat daarmee de in het Verdrag van Rome voorziene orga nen als de raad van ministers en de Brusselse commissie behoorlijk zou den worden verzwakt. Veel belangrijker echter nog had het psychologisch-politieke argument moeten zijn. namelijk dat de Franse president om allerlei interne Franse en misschien ook wel alleen maar de heer Giscard d'Estaing rakende.re denen behoefte had om 'zich per soonlijk in buitenlandse aangelegen heden te laten gelden. Dat is nog tot daaraan toe. maar dat had dan ook maar een interne Franse aangele genheid moeten blijven, waarmee de andere landen van de Europese gemeenschap niet opgezadeld hoef den te worden. Laten wcook na de feitelijke mislukking van het Haagse overleg van gisteren en eergisteren maar niet al te zeer wanhopen en weer gewoon aan de slag gaan, dat wil zeggen: op het niveau en met de organen die in het Verdrag van Rome zijn voorgeschreven. Want dat Europa bestaat, is gisteren gebleken door de berichten uit Luxemburg, waar het Europese ge rechtshof de Nederlandse rechters bevoegd heeft verklaard om te oor delen over de vervuiling van het Rijnwater door de Franse kali- mijnen. Dat is een novum in onze geschiede nis en een besluit van vergaande strekking, maar vooral ook een be wijs dat Europa alle politieke moeilijkheden ten spijt kennelijk tóch bestaat. Eindelijk dan gaat er harde actie komen in het betaalde voetbal. De belangenorganisaties van spelers en trainers hebben het bestuur van de sectie laten weten dat de maat defi nitief vol is. Naar hun mening dient het betaalde voetbal in Nederland tijdelijk onder curatele te worden gesteld. En wie zou in hun visie een betere curator zijn dan de overheid die sinds kort nadrukkelijk aan dringt op een financieel gezondere vorm van betaald voetbal"7 Het is volstrekt duidelijk dat het bestuur van de sectie betaald voet bal het harde standpunt van de belangengroeperingen in de hand heeft gewerkt. Eën van de vele zaken immers die men hen kan verwijten is dat er jarenlang geen of te weinig aandacht is besteed aan de financiële gezondmaking van de zaak. Dat daarbij de belangengroe peringen in het feodale voetbalstel- sen dat de KNVB nog kent. terzijde werden geschoven is duidelijk. Zij hebben immers regelmatig op de slechte positie van de werknemer in het betaalde voetbal gewezen Een andere vraag is echter of het sectiebcstuur ondersteboven zal zijn van de dreigementen. Tc vre zen valt dat zoiets niet het geval is. Solidariteit is nu eenmaal ver te zoeken in het betaalde voetbal. Ook onder de trainers cn de spe lers. Er zijn daarvan voldoende voorbeelden aan te dragen. Tenslotte de vraag: lost het alles op door Cisca Dresselhuys AMERSFOORT „Ik kon mijn werk niet meer aan, ik moest er weg. Maar dat bete kent niet, dat ik nu mijn tijd in het woonwagenkamp vergeten ben. Juist omdat ik er ergens spijt van heb dat ik van het kamp ben weggegaan, heb ik mijn eryaringen van de drie afgelopen jaren eens duidelijk allemaal op papier gezet. Misschien helpt het nog wat. Ik hoop het, want er moet zoveel veranderen op dit woonwagen kamp en ik denk op de mees te andere ook willen de men sen er tenminste een beetje prettig kunnen wonen. Ik ben niet van het kamp weggegaan vanwege de bewoners, maar juist vanwege de officiële in stanties. Die maken het je on mogelijk om ook maar iets te kunnen betekenen voor deze mensen. Je hebt totaal geen medewerking, dat is zo enorm frustrerend. Daar werd ik hele maal triest van." Sjanie van Boggelen (25 jaar) Is maatschappelijk werkster bij het Jongeren Advies Centrum in Amersfoort. Dit werk doet ze pas sinds kort; daarvoor was ze drie jaar als maatschappelijk werkster ver bonden aan het grote regionale woonwagenkamp in Amersfoort, waar tussen de vijf-, en zeshonderd mensen wonen. „Je komt wel van een kouwe kermis thuis" noemde ze haar verslag over het woonwagenkamp dat aan alle mogelijk instanties en mensen die iets te maken hebben met het woon- wagenwerk, is opgestuurd. Ze heeft er weinig reacties op gekregen. Het is geen leuk of aardig verhaal: ze be schrijft er de toestanden in het Amersfoortse kamp in en schroomt niet een beschuldigende vinger uit te steken naar instellingen, die.naar haar idee. te kort schieten in hun werk. „Iets doen" „Toen ik drie jaar geleden kersvers vari de sociale academie in het kamp kwam, was ik misschien wel wat naïef. Ik had het idee wat voor de mensen te kunnen gaan doen. Maar al direct in het begin viel het me op. hoe negatief juist ook de mensen van de instellingen die voor de woonwa genbewoners werkzaam zijn, rea geerden. wanneer ik vertelde, dat ik de nieuwe maatschappelijk werkster van het kamp was. Ze zeiden dingen tegen me zoals ,,'t Zijn allemaal psy chopaten", „ze verdienen dwangar beid", „een bom op het kamp", „als je niet groot en sterk bent, red je het niet" en „ze voelen zich alleen maar thuis in de rotzooi". Dat zijn toch geen uitdrukkingen die je verwacht van mensen die notabene aangesteld zijn om de woonwagenbewoners te helpen. „Maar goed. ondanks die eerste schrik begon ik toch vol goede moed. Ik was vast van plan de woonwagen bewoners zelf aan hun trekken te laten komen. Ik zou openstaan voor de dingen die zij wilden. Ik heb in het begin geen ronde door het kamp gedaan om me voor te stellen. Dat durfde ik eigenlijk niet, en je wilt je immers niet opdringen. Maar ik denk. dat ik in het kamp toch beter wél zo'n kennismakingsronde had kunnen doen, want nu heb ik bij mijn afscheid, toen ik wel iedereen de hand ben gaan drukken, mensen ontmoet, die ik nog nooit eerder ge zien had. Spreekuur „Goed, ik wist niet beter. Ik ben wel onmiddellijk begonnen met een spreekuur. In een woonwagenkamp heb je. net als in de rest van de maatschappij, verschillende bevol kingslagen: de rijkeren, die het zelf wel redden, de middenstand, die ook zijn eigen problemen wel oplost en een onderlaag, die het meest in de problemen zit en die zich moeilijk kan handhaven. Met mensen uit die laag had ik het meest te maken. Dat wil niet zeggen dat die ander geen problemen hadden, want eigenlijk hebben alle woonwagenbewoners moeilijkheden met hun situatie, maar die kwamen niet bij mij. „In het begin kwamen de mensen met eenvoudige dingen, ze wilden me natuurlijk eens even testen. Ze kwamen toen met lastige formulie ren. moeilijkheden met uitkeringen en problemen met doktersbezoek. Geleidelijk aan kreeg je meer en zwaardere klachten te horen, vooral van de vrouwen. „Ik voel me eigen lijk altijd zenuwachtig" was iets. dat ik vaak te horen kreeg. En dan vroe gen ze me niet. of ze met me konden praten over de problemen, die hen zo nerveus maakten. Nee. ze consta teerden alleen maar. dat ze zo'n last van hun zenuwen hadden. Sjanie van Boggelen: ze zijn eraan gewend dat iedereen kapot loopt in het kamp. zien gebruiken als daar. Bijna alle vrouwen waren er aan de kalme ringstabletten. De mannen losten de problemen meer op door drankge bruik. Ik kreeg hele vrachten pillen te zien. Er was een dokter, die schreef er maar zo eventjes honderd per keer voor, zodat ze niet te gauw weer op z'n spreekuur verschenen. Die pillen werden de ménsen voor gesteld als een soort wondermiddel: neem maar zo'n blauwtje en een oranje en je voelt je weer prima. En verder werd er niets, maar dan ook niets gedaan aan de werkelijke pro blemen: de huisvesting, het gebrek aan privacy, het veel te dicht op elkaar wonen, het gebrek aan sani taire voorzieningen, de vele ratten, de vervuiling van het kamp. en die per, de daardoor ontstane relatie- en huwelijksproblemen. „Geen wonder natuurlijk, dat die vrouwen de pillen wel innamen, wat moesten ze anders? Sommigen zagen wel in dat die pillen natuurlijk niks wezenlijks verbeterden aan hun situatie. Een enkeling kwam wel eens bij een psychiater terecht, maar ook daar werden ze meestal weer overstelpt met pillen. Het was in- en intriest. Niemand waagde zich aan het- aanpakken van de echte problemen." Het belangrijkste probleem van de woonwagenbewoners komt volgens Sjanie altijd weer op hetzelfde neer: ze worden volstrekt niet begrepen en geaccepteerd door de bevolking buiten het kamp. Vanuit dit grondprobleem komen alle andere voort: werkloosheid, agressie, finan ciële moeilijkheden. Grondprobleem „Ik schat dat, toen ik in het kamp werkte, zo'n dertig procent van de mensen in loondienst was of zelfstandig (marktkoopman bijvoor beeld). De rest leefde van sociale uitkeringen: de bijstandswet en de WAO. hier en daar aangevuld met wat ze, clandestien, verdienden met de autosloop. De werkloosheid is dus enorm hoog onder de woonwa genbewoners. De mensen die wel werken, doen dat vaak nog op aan gepaste projecten van de overheid; de regionale werkplaatsen. „Maar een klein deel van de woon wagenbewoners werkt „gewoon" in het vrije bedrijf. Tot voor kort was hier een conservenfabriek, die nogal wat mensen van het kamp aannam, maar die is oVer de kop gegaan. De meeste andere bedrijven en fabrie ken hier in Amersfoort en omgeving weigeren per se woonwagenbewo ners in dienst te nemen. Ze willen ze niet hebben, omdat ze denken dat deze mensen altijd arbeidsconflic ten krijgen. Misschien is dat ook wel zo, maar dan ligt de oorzaak toch aan twee kanten. Natuurlijk komen er moeilijkheden wanneer de kampbewoners voelen dat ze ge wantrouwd en gemeden worden door hun collega's, wat wil je. Ik ben zelf vaak met meisjes mee geweest om werk te zoeken. Zodra ze bij eèn sollicitatiebezoek merkten dat het om meisjes van het kamp ging, voel de je dat de zaak niet doorging. Of ze zeiden direct dat ze daar niet aan begonnen óf je kreeg na een tijdje een briefje, dat er in de vacature voorzien was." „Nou ja, en zo stootte ik steeds maar weer, op elk gebied op tegenstand en problemen. Ik kreeg het gevoel, dat ik alleen nog nuttig was als iemand die formulieren kon invullen of mocht vechten voor een uitke ring. Dat ging mij erg frustreren, want ik zag dat die dingen de echte problemen niet oplosten. Daar ben je tenslotte maatschappelijk werkster voor om daar oog voor te hebben. Toen ik wegging, keken ze niet vreemd op. Ze zijn zo gewend, dat iedereen kapot loopt in het kamp. Het was voor hen de zo veelste teleurstelling en weer een bewijs, dat ze niet geholpen lijken te kunnen worden." DE VAN EEN LEZER Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw, jury politieke prent. Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een boekenbon. onder redactie van loes smit Burgemeester Schots van Den Haag is zelf geen Hagenaar, maar na een jaar daar werken en wonen voelt hij zich er best thuis: „Je treft het als je hier mag zitten. We vinden het prettig hier te wo nen", zegt hij in „Den Haag en wij", het personeelsblad van de gemeente Bevallen de Hagena ren zelf ook? „Van die Haagse bluf hebben we tot nu toe niets gemerkt Wel constateerde ik een gevoeligheid van de Hagenaars ten opzichte van elkaar en van hun stad Ook in de omgang met elkaar is een bepaalde vormelijk heid waar te nemen". En wal vindt hij van zijn ambte narenIn het afgelopen jaar heeft hij een groot aantal afdelin gen, diensten en bedrijven be zocht en hij heeft er „een grote tbewijding voor hun werkaan getroffen „Dal er veel zorg aan wordt besteed, merk je uit de no ta's. raadsstukken en rapporten Die zijn bijna allemaal van een goed gehalte en soms zi.m pr örjf- jante uitschieters bij". Maar hier en daar kan het toch nog wel beter, want even later merkt de heer Schols op: „Door de bank genomen zitten de ambtenaren vlot in hun jas. Maar de taal die ze gebruiken in brieven en derge lijke. vind ik over het algemeen te stijf, te ambtelijk. Ik weet wel. dat dat in sommige gevallen, wan neer het juridisch nauw luistert, nodig is de geijkte formulering aan te houden. Daar kun je soms niet onderuit. Maar toch zou in veel brieven en rapporten een wat minder stijf taalgebruik niet misstaan". Van een ambtelijk taalgebruik hebben de Haagse brandweer mannen ook ambtenaren onder Schols dus niet veel last. El ders in het personeelsblad vertelt een van hen over het geval van de weggevlogen papegaai die zelfs voor de brandweer moeilijk te vangen bleek: „We hebben ons rot gelachen. Hij stond boven aan de ladder, zijn Ook in Zuid-Korea zijn vrouwen tot actie overgegaan. Het zijn de echtgenotes van achttien predi kanten, rooms-katholieke pries ters en andere 'voormannen' die op hun nationale feestdag (1 maart) in een gezamenlijke ver klaring hadden gevraagd om her stel van de democratie en de rech ten van de mens in Zuid-Korea. en toen prompt alle achttien zijn gearresteerd. De vrouwen van de ze gevangenen hebben de tijd die ze voor de gevangenis of in de rechtszaal met wachten doorbrachten, benut om ..vrij heidsstola's" te haken: driekan ten omslagdoeken, uitgevoerd in paars (christelijk symbool van lij den en overwinning) en samenge steld uit v-vormige stukjes (v van victory, overwinning). Het Her vormd Persbureau, dat van deze actie melding maakt, weet verder dat de haaksters bij elke vier ste ken 'min chu whey bok' (herstel van de democratie) herhaalden, tienduizend keer per stola. De omslagdoeken worden voor 37.50 in New York (interkerke lijk) verkocht, vergezeld van een verzoek van de Koreaanse vrou wen om voorbede en politieke steun. Had een mens de spieren van een vlo. dan zou hij wel 250 meter ver kunnen springen, weet Schehera zade in Libelle te melden. Ze weet ook iets van mieren en vliegen: zou een mens zo sterk zijn als een mier, dan zou hij een gewicht van vier ton met zijn tanden kunnen optillen. En als alle nakomelingen van één vader en moeder vlieg in leven zouden blijven, zou de fami lie in vier maanden niet minder dan 190 miljoen nazaten tellen. En die vader en moeder vlieg de verjaardagen van al die klein-, achterkleln- en verdere kindskin deren maar nalopen. helm onder zijn arm, lorre, lorre, te roepen. Elke keer als hij hem bijna had. vloog de papegaai een tak verder Hij kreeg het beest niet te pakken". En dit kan je de ene brandweerman tegen de an dere horen zeggen: „Heb jij de laatste middelbrand vorig jaar gehad? Nou. dan ben ik wel ver wend, ik ben nog bij de Musst geweest. Dat stond flink tn de glorie joh!" De kleding van de Haagse ambtenaren is in elk geval niet zo stijf te noemen. Het blad geeft een voorlopige uitslag van de enque- te „wat trek je aan" en daaruit blijken ambtenaren onder de 25 jaar het liefst in vrijetijdskleding te lopen, maar velen trekken toch maar een combinatie of iets dat daarop lijkt aan Tussen 25 en 40 jaar geeft men de voorkeur aan een sportief pak. daarboven is het kostuum of combinatie favo riet. Talloze Londenaren keken adem loos toe, hoe de Duitse koorddan ser Karl YVallenda 71 jaar en overgrootvader zonder veilig heidsnet moeiteloos over een kabel wandelde die dertig meter hoog boven het betonnen voorplein van hotel Tower gespannen was. Mid den op de kabel maakte hij nog even een handstandje (onderste foto). Last van de straffe wind had hij niet gehad, vertelde de artiest later, wel van de kabel die hem veel te slap was. Zes jaar geleden koorddanste hij nog over een 350 meter lange kabel boven het 220 meter Tallulah-ravrjn in de Vere nigde Staten. Wallenda, die zijn loopbaan in de eerste wereldoorlog in Duitsland begon, was naar Lon den gekomen om als jurylid op te treden in Clapham, waar een we reldkampioenschap voor circusar tiesten gehouden werd. Zeeland telt momenteel zo'n 1300 café's die over de hele provincie verspreid zijn. Dat is 30 procent meer dan zeven jaar geleden, toen de vestiging van een café nog met het inwonertal te maken had. Politiecommissaris dr. D. van Ooijen, die dit vertelde tijdens een lezing voor de Zeeuwse volksuniversiteit, vroeg zich af wie het aantal café's bepaalt: de bierbrouwers of de bevolking? De gemeente Oostburg is koploper. De 18.000 inwoners kunnen kie zen uit maar liefst 140 café's. Vlis- singen heeft 120, Middelburg 80 en Hulst 100 café's. De heer Van Ooijen meent dat de café's wel het bedrag van de weggebruikers beïnvloeden. Hij baseerde dit op een onderzoek dat aantoonde dat bij 80 procent van de aangehou den automobilisten blijkt dat er alcoholgebruik in een café aan voorafgegaan was. Volgens de Provinciale Zeeuwse Courant zei hij er meteen bij, het verband tussen het aantal café's en het aantal ongelukken in Zeeland nog niet te kunnen bewijzen. door hans de Jong De oceaandepressies houden nu een ware estafette. Met een zeer krachtige straalstro- ming in de hogere niveaus van 250 tot 280 km per uur wippen zij in een minimum van tijd de oceaan over. Gis teren arriveerde er weer zo'n lage-druksysteem: een echt uitdiepertje. In de vooravond waren de barometers in het midden en noorden van Ne derland gedaald tot 976 milli bar. (Almkerk had daarvoor een minimumstand van 976 millibar). Daar bleek wel uit dat de depressiekern vla zuidwest-Engeland een baan Ik heb zelden zoveel mensen pillen. over ons land voigde. Tijdens de passage van het centrum als het sectiebestuur eindelijk tege moet komt aan de terechte verlan gens van de belangengroeperingen? Dat is nu juist het ongewisse in de zaak. Democratiseringen invoering van de normale voorzieningen zijn nodig, maar gezond betaald voetbal is van zoveel andere zaken ook afhankelijk Daardoor kon het hui dige sectiebcstuur ondanks alle kri tiek blijven zitten. Dat is nu juist ook het trieste. viel de wind plaatselijk nage noeg weg. De zeer sterke uit dieping ruim 6 millibar in drie uur deed menigeen zich angstig afvragen of er mi-schien zeer boos weer op komst was. De nare herinne ring aan november 1972 en april 1973 (ongekend zware stormen) is nog niet verdwe nen. Nou, zo erg zal het niet geworden zijn, maar wel ging de wind in de staart van het minimum geducht blazen. In zuid west Nederland ge beurde dat in de loop van de middag al. gisteravond en in de afgelopen nacht kon er windkracht 9 tot 10 (storm tot zware storm) zijn waarge nomen. allereerst buiten gaats maar wellicht ook in delen van de kustprovincies. De regen was plaatselijk zwaar, vooral ten tijde van de passage van een actief kou front in de vooravond. In Almkerk ging de passage gepaard met hagelval en on weer. De neerslagaftapping was daar sinds 's morgens meer dan twaalf mm, Herwij nen meldde zich met negen mm, Roosendaal dertien mm (ook onweer) en Rotterdam vijftien-en-een-halve mm in twaalf uur tijd. In het buiten land zagen we Essen op der tien. Bordeaux vijftien mm. Bij Newfoundland trok in de nacht van maandag op dinsdag alweer een volgende depressie de oceaan op in de richting van het zeegebied ten zuiden van IJsland. Er zijn geen redenen om aan te nemen dat het tempo van dit minimum belangrijk zal te rug lopen. De verwachte uit dieping zal gaan tot circa 972 millibar. Erg hoog: aanhou den van het wisselvallige weer, kortom een volledige bloeiperiode deze week van de onbekende, westelijke cir culatie die in staat is winters zacht te houden in west Euro pa. zomers koel en dus te bederven. Ook op de stromingskaarten van de hogere niveaus van twee tot drie dagen vooruit, zoals mij die gistermiddag op het KNMI in De Bilt werden getoond, zag men een niet aflatende westelijke circu latie van Amerika tot Europa met een lichtelijk golvende straalstroming, die in het zee gebied ten westen van Ier land een klein bochtje in zuidoostelijke richting maakte. Ook in De Bilt droop het gis termiddag van de regen (we hebben dat terdege ervaren) maar op de buienradar was circa half één te zien, dat zich in het frontale regengebied ergens boven Zuid Holland en westelijk Brabant een smalle, droge of nagenoeg droge zóne bevond Achteraf vernam ik, dat het in dit ge bied toch wel lichtelijk had doorgeregend. Enkele stations daar kregen in een eerdere fase al veertig mm water in een etmaal tijd waardoor er overstromingen ontstonden. Wat koudere lucht uit Groenland geeft kans op sneeuw in noord- Ierland en Schotland, maar doordat er telkens nieuwe de pressies komen opzetten en zich geen belangrijke hoge- drukontwikkeling voordoet boven Groenland, blijft het bij enkele schijnaanvallen en is er vooreerst geen gevaar voor een kou invasie op onze breedte. Wel zal de tempera tuur in de tweede helft van de week langzaam enige daling te zien geven In de loop van vandaag zal de westelijke tot noordwestelijke wind gelei delijk afnemen en zullen naast opklaringen ook nog enkele buien zijn. WeerrspporU Amsterdam Or Bill Deelen Ecldr Eindhoven Den Helder Rid Twente Vüssingen Het meteorologische jaar van 1976 (één december '75 tot en met dertig november '76) is bijzonder droog geweest op het Kampereiland: 410 mm neerslag of te wel 56 procent van normaal. Sneek kwam uit op 491 mm. Gorredijk 517 mm <66 procent). Rossendaal op 567 mm i7G procent). Hoogwater donderdag 2 december Vlmingen 10 59-23 30. Ha- ringvlieuiuizen II IC—23 42 Rotter dam 0 45- 12 59. Schevvningcn 12 14 I JmUiden 0 29 -12 56 D* n HHdcr 3 41 1558 Harlingen 606-1036. Delfzijl 8 16-21 09 regen 12 11 onwrer 17 11 regen 8 regen 10 10 reten 13 12 regen 17 10 regen 14 12 regen II 11 regen 13 12 regen 8 12 onbew 0 5 rw bew O 14 hlf bew 0 17 regen 5 9 regen 15 14 onweer 16 12 regen 7 11 regen 6 12 regen 3 4 zw bew 0 10 hlf bi-w 0 7 zw bew 0 IS geh bew regen 0 t 20 9 regen zw bew 0 7 1 bew 0 21 1 bew 0 17 zw bew 0 10 hlf bew onbew 0 10 4 regen 14 ZW bew 0 U hlf bew 0 11 hlf bew 02 4 zw bew 0 geh bew 3 10 1 bew 0 17 mist 0 12 onbew 0 21 onbew hil bew 0 20 hit bew 0 14

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 5