Gereformeerden blijven lid van de GOS Contact met de Dopperkerk blijft Miljoenste kleuterbijbel Anne de Vries in Duits V Dacht je dat je zó de hemel kon verdienen? Vandaag voorlopig Nog niet hervormd wakker worden Contra Lefebvre: meer Latijnse missen Zendingsboekhandel wordt herbouwd VOORBIJGANGERS H; WOENSDAG 24 NOVEMBER 1976 TROUW/KWARTE! WOEI door Jac. B. Looijen Het is weer najaar en het blad. prachtig verkleurd, waalt van de Herman Haverkate bomen. De bruine, rijpe eikels val len. Ik zag dat en moest meteen aan Herman Haverkate denken, die onlangs zo'n uitstekend boek publiceerde over het leven van de mensen in het oude Twentse landstadje Delden. Het heet „Krabbels op oude ansichten" en Herman vertelt daarin van een za terdagnacht in het najaar, toen het verschrikkelijk stormde. Hij lag klaar wakker in z'n slaapka mertje in het slagershuis van z'n vader aan de Langestraat in Del den. En hij dacht: jongens de ei kels liggen morgen voor het opscheppen. Nu was Herman rooms en hij moest eerst naar de vroegmis voor hij naar de bossen kon om eikels te zoeken. De pastoor preekte naar zijn mening veel te langdradig en Herman verloor z'n geduld. Nog voor het laatste evangelie was hij de kerk al uit. En het bos in, met een grote kar. Doodmoe, maar met een volgeladen kar kwam hij 's a- vonds thuis. Maar moeder Haver kate was boos. Herman was 's mid dags niet in het Lof geweest in de kerk. Ze zei: dacht je. dat je zo de hemel kunt verdienen? Nee, zei Herman, maar wel kaartjes voor de draaimolen. Want wat was het geval? In Del den had Je een baron ene Van Heeckeren van Wassenaar en die kocht eikels in om die In de winter aan z'n herten te voeren. In lange rijen stond je te wachten tot het Je beurt was bij de weegschaal. Telkens weer was het een hele spanning wat de eikels zouden opbrengen. Een cent, of anderhal ve cent per kilo? Die eikelhandel was altijd een paar dagen voor de najaarskermis begon. En nu is het verband duidelijk. Herman kon in dat jaar toen het zo ontzettend stormde, zwieren in de draaimo len, dat het een lieve lust was. Geld genoeg. Hij at poffertjes bij de vleet en bracht voor z'n moeder nog een dikke paling mee. En toen vergat die haar boosheid over Her mans afwezigheid in het Lof. Intussen: ook de hervormde en de gereformeerde kinderen van Del den gingen eikels zoeken. Of zoals men daar zei: gadderen. Maar die gingen met hun centjes niet naar de kermis, want dat was nog erger dan een circus. Nee voor het pro testantse volksdeel was er, althans wat de orthodoxen betreft, de anti- kermis in het Gebouw voor Chris telijke Belangen aan de Zwa- nensteeg. Dat was weliswaar een hervormd gebouw, maar zodra het kermisvolk in hun stadje ver scheen, waren de rechtszinnig- hervormden en de gereformeerden van Delden het eens. Samen naar de anti-kermisavonden. En stukje oecumenische samenwerking nog voor dat begrip was uitgevonden. Als je door de donkere november avond heen naar „Het Gebouw" in de steeg ging, hoorde je iets ver derop de tingeltangel van het we reldse vermaak van de kermis op het Marktpleintje. Je rook de geur van de gebakken vis en van de poffertjeskraam. Maar je wist: in „Het Gebouw" staan de pannen met chocolademelk en de schalen met de gevulde koeken al klaar. Dus voorwaarts naar „Het Ge bouw", waar de orgelist zich al achter het twee-klaviers harmoni um had gezet. En je zou je slap lachen bij de samenspraken die de hervormde en de gereformeerde jongelingenvereniging gingen op voeren. Toch weet ik, dat er na de avondsluiting stiekem nog wel en kele protestanten naar De Gezon de Apotheek van Menko aan de Langestraat gingen om er een zou te haring of een mals palinkje te verorberen. Maar dat was zelfs voor de zeer orthodoxen aan vaardbaar, want Menko was een jood en stond als zodanig neutraal tussen de kermis en de anti- kermis. Hij koos geen partij, maar zorgde er voor dat er een prima visje verkrijgbaar was voor allen. En wat verder ons „eikelgeld" be treft, want daar had ik het over: in de tijd van de kermis, viel ook de dankdag voor het gewas. En dat betekende: 's morgens naar de kerk en dan naar de bazaar. Ook in „Het Gebouw". Die bazaar was niet oecumenisch, want de opbren gst was voor een hervormd doel, maar wel een goed doel. Daarom mochten ook de gereformeerde kinderen er heen. Trouwens hoe zouden ze anders hun „eikelgeld" opmaken? Nu, ze hebben er wat gegrabbeld in de grabbelton en geraden hoe zwaar het enorme krentenbrood was dat de gerefor meerde bakker aan de hervormde bazaar had gegeven. Het is allemaal anders geworden. Laatst toen ik in Delden was, bleek er in de Langestraat een „braderie" te zijn. Er waren allerlei kraampjes met van alles en nog wat, en er draaide een draaimolen, er walste een cake-walk en er was ook een tent van de plaatselijke Raad van Kerken met bijbels en andere lectuur. En wie kwam ik er tegen? De scriba van de gerefor meerde kerkeraad. Tenslotte: ik kwam op dit verhaal vanwege het boek van Herman Haverkate, de slagerszoon uit Delden, die zo voortreffelijk schreef dat zijn boek meer waarde heeft dan alleen voor de Deldenaren, want hij is een knap verteller. Wel, op die „brade rie" had z'n broer, die nu de slage rij verzorgt, ook een kraam en hij liet me z'n kruidige Twentse met worst proeven. Ik moet zeggen, die smaakte me stukken beter dan de zoete koeken van de anti kermisavonden in het Gebouw voor Christelijke Belangen. Maar ik miste wel wat. Onze jood Menko met z'n Gezonde Apotheek. Want die is er niet meer Jac. B. Looijen, journalist te Utrecht besprak „Krabbels op oude ansichten Groeten uit Delden" van Herman Haverkate; uitgave Twents-Gelderse Uitgeverij (W. G. Witkam) te Enschede; prijs 19,50. Van een onzer verslaggevers LUNTEREN De gereformeerde kerken gaan door met de gereformeerde oecumenische synode (GOS). In de bespreking die de synode gisteren wijdde aan het verslag van de GOS die deze zomer in Kaapstad plaatsvond, werd zelfs elke dreiging ooit met de G08 te kappen uit de besluiten geschrapt. „Als we doorgaan met de GOS, dan ook loyaal", zei het synodelid drs. J. C. de Moor uit Rotterdam. Dr. J Vlaardingerbroek uit Leeuwar den nam het de delegatieleden ds. A. Vos en dr. L. 8chuurman kwalijk dat zij in het delegatieverslag de vraag hadden durven opwerpen of het ver antwoord is met de GOS door te gaan. „Wij horen thuis in de GOS. dat is onze geestelijke familie", zei dr. Vlaardingerbroek en hij voegde eraan toe dat de gereformeerden vol gens zijn opvattingen Juist niet in de wereldraad van kerken thuishoren. Hierin werd hij echter door de syno de niet bijgevallen. In de GOS was gezegd dat het lid maatschap van deze groep en van de wereldraad „inconsistent" (elkaar niet verdragen, red.) is. De gerefor meerde synode verwierp deze GOS- uitspraak echter en zei dat de GOS niet opgezet was als alternatief voor de Wereldraad en ook niet als zoda nig kan worden opgevat. In Kaapstad was reeds het nodige te doen geweest om dit woordje „incon sistent". Het synodelid D. M. van Elk vertaalde het woordje met „ge schift". „In Kaapstad hebben de an dere gereformeerde kerken van ons gezegd dat we geschift zijn", zei Van Elk. Dit synodelid vroeg verder waa rom de GOS niet net zo consequent met de Zuldafrikaanae Nederduitse Gereformeerde Kerk omging als ze meende met de Nederlandse gerefor meerden om te moeten gaan. Her haaldelijk hebben GOS- vergaderingen bijvoorbeeld vastges teld dat het evangelie zich niet ver- draagd met het verbod op naar ras gemengde huwelijken, een verbod wat in Zutd-Afrika bestaat en dat door de Nederduits Gereformeerde Kerk wordt ondersteund. „Wordt het nog wat met de N.G. Kerk?", vroeg Van Elk Nairobi Gistermiddag sprak de gereformeer de synode over de assemblee van de (ADVERTENTIE) gratis mits véér 1 december U leest nogal eens over het maandblad VOORLOPIG. Beknopt evangelisch com mentaar bij de tijd. U zou het wel eens willen bezien. Dat kan. Zonder verplich ting. Stuur een briefkaartje. U ontvengt dan t-Z.t. het decembernummer. Maand blad VOORLOPIG, postbus 3a Oelft. wereldraad van kerken in Nairobi. Prof. dr K. Runia uit Kampen, die lid was van de gereformeerde dele gatie in Nairobi, zei dat de as semblee hem was meegevallen. Hij merkte dit op naar aanleiding van enkele kritische vragen die in de synode gesteld werden, vooral over de invloed van de staf op de as semblee en haar politieke spreken. Er was ook gevraagd of de gerefor meerden wel een echte inbreng heb ben in de wereldraad. Prof. Runia zei dat hijzelf het gevoel had dat hij zeker een bescheiden invloed had gehad bij de totstandkoming van het rapport over Christus belijden vandaag. Maar hij waarschuwde te gelijk dat de gereformeerden hun betekenis niet moeten overschatten. „We moeten verder gaan met onze pogingen bekwame mensen te krij gen in belangrijke commissies van de wereldraad. We moeten de rap porten die we krijgen zorgvuldig be studeren en er een grondige en kri tische reactie op geven. Prof. Runia zei verder te vinden dat de aanwezigen in Nairobi wel iets meer deden dan het verzetten van punten en komma's in voorgekook te stukken. Donkere bril Hij leverde kritiek op het boekje dat door de EO-medewerkers is ge maakt na hun bezoek aan de as semblee. ook al voegde hij eraan toe dat ook hij zijn kritiek op de as semblee wel degelijk heeft. „Maar natuurlijk zijn niet alle atnklun zo geschreven alsof zij zi/:. opgesteld door 150 gereformeerde dominees, doch ik moest het rapport waar ik aan had meegewerkt zelfs verdedi gen tegen de ongerechtvaardigde kritiek van Ir. J. van de Graaf (van de gereformeerde bond in de her vormde kerk). „Ik heb respect voor deze mensen maar zij hadden een donkere bril op en waren bij voorbaat van plan aan te tonen dat er niets in Nairobi deug de". Het was prof. Runia trouwens opgevallen dat tussen de kerken die lid zijn van de wereldraad een diepe kloof bestaat voor wat betreft hun visie op de bijbel. De jonge kerken hebben een meer fundamentalis tische bijbelbeschouwing terwijl de mensen uit de oude kerken uit Euro pa en Amerika een meer pluralis tische (meervormige) beschouwing hebben. Ons verleden In het subjectief verslag van het geen hij als delegatieleider namens de gereformeerden in Kaapstad had meegemaakt verzette dr B. Rietveld zich tegen diegenen die uit de GOS willen. „Wie uit de GOS wil, is niet echt oecumenisch", zei Dr Rietveld. Hij gaf toe dat de andere GOS- kerken vaak bekrompen overko men. „Maar daarin herken ik ons zelf. Dat is ons eigen verleden. Mis schien zijn wij twintig jaar verder, maar wat is dat helemaal op een kerkgeschiedenis van twintig eeuwen. Het delegatielid dr P.G. Kunst ver telde dat hij na de GOS met zijn vrouw vakantie in Zud-Afrika heeft gehouden. Ook had hij van de moge lijkheid gebruik gemaakt, kerkelij- Van een onzer verslaggevers LUNTEREN De gereformeerde kerken in Nederland houden contact met de gereformeerde kerk in Zuid-Afrika, de zogenaam de Dopperkerk. De beide kerken hebben zelfs beloofd de contac ten over en weer uit te bouwen. Dr. J. Vlaardingenbroek ke leiders te bezoeken en hen zoals hij het noemde, „te vermanen". Dr Kunst zei dat het gedrag van de christelijke gereformeerde afgevaar digde in Kaapstad van dien aard is geweest, dat nu een officieel gesprek tussen het moderamen van de gere formeerde synode en de christelijke geformeerden nodig is. „Prof. Vele- ma heeft zich zo tegen onze kerken gekeerd dat het de spuigaten uit liep". vond dr Kunst. Hij merkte verder op dat toen hij professor Ve- lema hierop aansprak en hem vroeg waarom hij zich in Nederland nooit met zijn bezwaren tot de gerefor meerden had gericht, deze ant woordde: „Ik heb er toch een boekje over geschreven?" LUNTEREN .Als Je op zekere dag 's avonds als gereformeerde naar bed gaat, kun Je de volgende morgen als hervormde wakker worden", meent de Leeuwarder gereformeerde predi kant dr. J. Vlaardingerbroek, maar zijn Amsterdamse collega D. N. Wou ters, de vroegere voorzitter van het deputaatschap „Samen op weg" noemde dit ter gereformeerde syno de een caricaturale voorstelling van zaken. Overigens leeft ook blijkens het synodedebat bij veel gerefor meerden de gedachte dat.Samen op weg" betekent: binnen de kortste keren éénwording van de hervormde en de gereformeerde kerken. Ds. E. Haverkamp, de voorzitter van de deputaten oecumenen binnen land, moest er aan te pas komen om duidelijk te maken dat de gerefor meerde kerken zich hebben uitge sproken dat zij in „Samen op weg" niet zien als op weg zijn naar sa mensmelting van de twee kerken, maar naar een mate van samen doen van activiteiten, zoveel als mogelijk ls binnen ieders eigen opvattingen. Dit stelde de synode weer enigszins gerust, waarna zij de aanbevelingen van de gezamenlijke synode, die in september werd gehouden beves tigde. Begin dit jaar besloot de synode van de Dopperkerk de correspondentie met de Nederlandse zusterkerk op te zeggen. Daar werden toen twee rede nen voor opgegeven. De eerste was de manier waarop de Nederlanders de tucht handhaven in hun kerken en met name hoe zij optreden tegen prof. Kuitert en dr Wiersinga; de tweede reden vormde het lidmaat schap van de wereldraad van kerken en de steun aan het anti- racismefonds (PCR). Dit alles werd gisteren ter gerefor meerde synode nog eens uiteengezet door dr K. S. van Wijk-De Vries van Pretoria-Oost, die samen met de hoogleraar Tj. van der Walt van Potchefstroom als gast in de synode aanwezig was. Dr Van Wijk-De Vries vertelde dat het nooit de bedoeling was geweest, elk contact met de Ne derlanders te verbreken. In overleg met het gereformeerde moderamen heeft een groep Nederlandse synode leden samen met de Zuidafrikaanse gasten nu een stuk opgesteld waarin de beide kerken elkaar intensieve briefwisseling en synodaal contact, eventueel via de GOS toezeggen. Beide kerken blijven elkaar erken nen als kerken met een gereformeerd karakter. Prof. Van der Walt, die in Zuid- Afrika door sommigen als verrader van de Afrikaanse zaak wordt be schreven wegens ?ijn kritiek op en kele kanten van de apartheidspoli tiek, zei dat het niet de schuld zal zijn van de wereldraad van kerken of van de Verenigde Naties als het in zijn land ooit tot een catastrofe zou komen. „Dan moeten wij de hand in eigen boezem steken en ons afvragen of wij genoeg de gerechtigheid heb ben gediend. Bij deze vraag hebben wij de positief kritische en profe tische begeleiding van de Neder landse gereformeerden nodig". Prof. Van der Walt merkte op dat het idee van een conferentie van alle gereformeerde kerken in Zuid- Afrika, desnoods samen met de gere formeerde kerken uit Nederland, welk plan in Nederland was uitge broed, nader tot zijn verwerkelijking komt. Hij stelde voor dat de gerefor meerden in Zuid-Afrika en Neder- Onze adressen: AMSTERDAM Postbus 059. Wibautstraat 131 Tet 020-913456 Tele* 13006 ROTTERDAM/DORDRECHT Postbus 940 Westbiaak 9 Rotierdam Tel 010-115500 DEN HAAG/LEIDEN Postbus 101 Parkstraat 22. Den Haag Tel 070-469445 ZWOLLE/GRONINGEN Postbus 3. Melkmarkt 56. ZwoHe Tel 05200-17030 V»n een on>er verslaggevers AMSTERDAM „Die Kinderbibel". de Duitse vertaling van het Kleutervertelboek voor de bijbel se geschiedenis van Anne de Vries, heeft een oplaag bereikt van een miljoen exemplaren. Morgen tal uitgever Gerhard Schneider in het kader van de Stuttgarter kinderboekenweek het miljoenste exemplaar overhandiogen aan de vrouw van de in 1964 overleden schrijver. Het eerste exemplaar van „Die Kinderbibel" ver scheen 21 jaar geleden, in 19S5. bij de Christliche Verlagsanstalt in Konstanz. die ook de andere boeken van Anne de Vries in Duitsland uitgeeft. He» is een grote zeldzaamheid, dat een boek in een buitenlandse vertaling een oplaag flv»n een mil joen bereikt. Ondanks alle kritivk Vau uit logen en pedagogen blijven dc bijbelse geschiedenissen van Anne de Vries lopen als een spoortrein. Hij schreef er twee: het Gro*. vertelboek voor 7-12 jarigen en het Kleutervertelboek voor kinderen van 4 tot 8 jaar. De Nederlandse uitgave van het Kleotervertel- boek voor de bijbelse geschiedenis verscheen in 1948 bij Kok in Kampon mei tekeningen van Tjeerd Bottema- Siuw enkele «aren is er ook een uitgave met illustraties van Hermuie Schafer. De oplage in Nederland is nu 200.üW exemplaren. Het Kleütervortolboek is in 23 (binnenkort 24) talen verschenen. In een 25e taal. het Drents, heeft Anne de Vrios het boek indertijd zelf voorde KON O-microfoon voorgelezen. Het boek is in bij na alle Europese landen verkrijgbaar, soms in een protestantse en een rooms-katholieke uitgave. Het enige verschil is dan de spelling van enkele namen. De wereldoplage van het boek is ongeveer twee miljoen exemplaren. De laatste jaren is er een opmerkelijke belangstelling voor het boek in Oost- Europa. In 1971 verscheen in Praag een Tsje chische uitgave, nadat het bock eerder al op stencil was verspreid. De Hongaarse vertaling is in 1874 in Wenen ver schenen. Met toestemming van de Hongaarse au toriteiten wordt deze uitgave per post toegestuurd aan Hongaarse priesters en predikanten die daar om vragen. In Polen zal waarschijnlijk nog dit jaar een vertaling verschijnen. land elkaar niet met makkelijke slagzinnen zullen benaderen in de trant van: Jullie zijn ketters in de leer en jullie zijn barbaars in het leven. De gereformeerde synode be krachtigde deze oproep met een warm applausje. UTRECHT De Nederlandse r.k. bisschoppen hebben gesteld, dat waar behoefte is aan Latijnse mis sen, in deze behoefte moet worden voorzien. Maar van enig beleid is geen sprake, alles hangt af van de persoonlijke bereidheid van enige parochiepriesters. Aldus het bulle tin van de vereniging voor Latijnse liturgie. De vereniging zegt in het bulletin, niets liever te willen dan te helpen bij een dergelijk beleid, het liefst met een formele status binnen de kerkprovincie. „De gelegenheid wordt haar echter niet geboden", aldus het bulletin. De vereniging voor Latijnse Liturgie schrijft dit naar aanleiding van de gebeurtenissen rondom de ge schorste Franse aartsbisschop Le febvre. Hoewel de vereniging zich volstrekt van hem distantieert, meent ze toch, dan zijn aanhang een teken aan de wand is. Alleen een verantwoord en doelbewust beleid kan aan deze beweging een einde maken, aldus de vereniging. Mede dankzij het werk van de veren iging voor Latijnse liturgie is de aanhang van aartsbisschop Le febvre in Nederland beperkt, aldus het bulletin, maar de vereniging vraagt zich af, of dat zo blijft. De bisschoppen steunen weliswaar het streven te vooizien in Latijnse litur gie, maar zelfs in bisschopssteden als Haarlem, Den Bosch. Rotterdam bestaat niet elke zondag gelegen heid tot het bijwonen van een La tijnse mis. (De r.k. heeft tea aanzien van de mis een dubbele verandering doorge maakt: van oude naar nieuwe litur gie en van het Latijn naar de landstaal. Lefebvre keurt beide ver anderingen af. De vereniging voor Latijnse liturgie heeft geen bezwaar tegen de nieuwe liturgie, maar vindt deze in het Latijn mooier; red.). Van een onzer verslaggevers HILVERSUM Wanneer de chris telijke gereformeerde zendingsde- putaten er op hun vergadering begin december mee akkoord gaan, zal de zendingsboekhandel Mbeu in Siba- sa (Zuid-Afrika) worden herbouwd. De kerkeraad van de Vendakerk van Mutale, de conferentie van zen dingswerkers in Vendaland en de Afrikasectie van de zendingsdepu- taten hebben reeds met herbouw ingestemd. Deze boekhandel, die een be langrijke rol speelt bij de ontwikke ling van Vendaland, werd tijdens de rassenonlusten in juni in brand ge stoken. Tegelijk is het de bedoeling, een uitbreiding met een kleine druk kerij en uitgeverij te realiseren, die al voorgenomen was. De totale kos ten zullen meer dan anderhalve ton bedragen. Overleg is gaande tussen zendingsdeputaten en het christelij ke gereformeerde deputaatschap voor hulpverlening binnen- en bui tenland over een eventuele speciale actie. Vendaland is gelegen in het uiterste noorden van Transvaal, tegen de grens met Mozambique en Rhode- sië. Sinds 1960 doen de christelijke gereformeerden daar zendingswerk, in samenwerking met de gerefor meerde kerk in Zuid-Afrika Geweld In het gesprek tussen Aad van di Heuvel en Harriet Freezer van zate dagavond j.l. voor de televisie kw« het even naar voren. Er was et klein onderzoek geweest naar d verhouding van liefde en geweld de televisieprogramma's van week. Het geweld overheerste duidi lijk. De liefde beperkte zich tot et paar voorbeelden van ingestudeet kussen. Wie wel eens een pagig advertenties voor bioscopen best« deert kan vandaag hetzelfde opm« ken. De tijd van de love-affaires, d dubbelzinnige titels en het naai schijnt voorbij te zijn. Het gaat vit wel uitsluitend nog over oorlog, daad en geweldpleging. Een vet teken dunkt mij. Harriet Freea maakte de opmerking dat het no veel erger is dat de protesten a ontbreken. Wie een ethisch reveili zijn achterhoofd heeft, wat dit di ook wezen moge, kan deze vrai eens overwegen: hoe zou het dat zij die indertijd zo tekeer ginge tegen het naakt en wat dies meerfi nu nergens meer te vinden zijn a vrijwel uitsluitend schietende mai nen en vrouwen over beeldscherm gaan. Kan dit mlndi kwaad? Gaat hier geen dreiging v« uit? Hebben wij ons bij het gewei al van te voren neergelegd? Zou tri voor een reveil dan ook niet hk moeten beginnen, dat we eens voorgoed met elke verheerUJUg van dit geweld afrekenen en daaroa geen geweld-speelgoed voor oi» kinderen kopen? Laten ze er mar mee blijven zitten, die zo nodig alle lei oorlogstuig menen te moetent) briceren om onze kinderen „va trouwd" te maken met dit tuig. oud boekje over het logsvraagstuk heet „Das büchlin des frides" (krijgsl van de vrede). Het is van Sebastii Franck, die het in 1539 het verscl nen. Een strijdbaar boekje tegen geweld. Wij mogen het niet over en onze kinderen laten komen, heb niet de gedachte dat het oi vloedig naakt van de voorbije J: hen veel kwaad gedaan heeft, kan ook nauwelijks. Maar wat gevolg zal zijn van deze indoctr tie van het geweld valt werkelijk vrezen. Beroepingswerk NED. HERV. KERK Benoemd tot geest. verz. aan tet academisch ziekenhuis te Gronin gen: P. J. C. Stolp aldaar, die tevens aan de Martinikapel verbonden blijft (verb. her.). Beroepen te Oldebroek: B. Haver kamp te Menster; te Usse: J. Voor douw te Rotterdam-IJsselmonde; U Kamerik: M. Verduin te Brakel. Aangenomen naar Zoetermeer (na dere beslissing): J. C. Schuurman ti Putten, die bedankte voor Ooster wolde en Bennekom. GEREF. KERKEN Beroepen te Bergen (NH): Th. Middelkoop te Lioessens; te Lekker kerk: drs C. P. Meijer, aldaar, diedii beroep heeft aangenomen; te Voor schoten, drs J. D. A. de Zwart laatstelijk miss. pred. te Ma ge la nt wonende te Harderwijk; te Ezingr kand. W. A. v.d. Lugt te Dronten GEREF. KERKEN (VRUG.) Aangenomen naar Steenwijk: G. vil Rongen, te Grand Rapids, die te dankte voor Leerdam. GEREF. KERKEN (VRIJG.. B.V. Aangenomen naar Steenwijk: J. Vf hoeff, legerpred. te Zuidlaren. Ds. D. de Bruijn Gisteren is op deze pagina er va uitgegaan dat het artikel „Ik opstand der vrijzinnige horden" k het blad Waarheid en Eenheid gr schreven was door dr. E. Masselii Het artikel was echter van ds. D. 4 Bruijn uit Klundert. Dr. Masselinl gaf een post scriptum (hij is eindn dacteur van het blad), waarin In overigens de term van ds. De Bruiji overnam. Ds. M. Wabeke Op 59-jarige leeftijd is te Ensched waar hij in 1972 om gezondheids* denen met vervroegd emeritai moest, overleden de hervormde p* dikant M. Wabeke. Voordat hij nt* Enschede kwam stond ds Wabeb te Drimmelen en te Anloo. A. Hendrikse Komende vrijdag is het dertig ji geleden dat de heer A. Hendrikse i Amsterdam begon met het beza ken van joodse stad- en landgen» ten. Hij deed dit als christen, h overwoog in dat Jaar na de oorlof juist deze mensen hebben het I zwaar gehad en velen van hen lede onherstelbaar verlies, daarom tno( ik hen vertellen dat hun Verlos* gekomen is en dat zij ook het Niei we Testament moeten opslaan. D heer Hendrikse is inmiddels 83 JU geworden en in Blaricum gaan nen, maar hij wil niet met emeriti* hij gaat nog een paar dagen pk week naar Amsterdam, sjouwt du trappen op („alleen niet meer vï die hele steile") en praat met i mensen („preken doe ik niet, I spreek gewoon met ze") en tw aldus de toegewijde dienaar van i commissie „Kerk en Israël" van i Amsterdamse gereformeerde kttl Van DEI elk£ de - De i Vern CD/ lljkh van derli „voc CD/ aang fracl was de, ARI „eer van CH-' kar a wiel van mak ken( ■prer voeg het zijn goec cong hetg kom Co frai de i gee dat resl het mei der sch der gro wir dw: Alt Ov ma wei cia toe me Va VV ov< ric de: bei gir be: M< hu te| So lijl be „V U> P* tie he De ..Ik gei hel

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1976 | | pagina 2