STROPDASSEN KAN EEN MAN GENOEG HEBBEN,
BOEKEN NOOIT.
Afscheidingsbeweging
winnaar in Quebec
^Groeiende kritiek op
^Praagse heksenjacht
boeken:
rmolenj
(14]
Zware gevechten
bij grens Rhodesië
Breznjew erg lief
voor Joegoslavië
Onderzoek in Koreaans-
Amerikaanse beerput
Positie Canadese premier verzwakt
Ford en Carter
gaan praten
I^jj WOENSDAG 17 NOVEMBER 1976
BUITENLAND
TROUW/KWARTET 7
ADVERTENTIE
geraeei
oepeni
t en i
aan
>nderzc
>nderzo
het
Itweg
heidsc
4.00-11
Jinsdai
•rstond
Als u precies wilt weten welk hoek u wilt
qevpi of knj.ucn, kijk tian in de laatste
Boekenmolen. Ken ti»icls met ca. 550 cadeautips plus
Svoordeel.ianhiedinnen.
Not; niet ontvangen?' Vraag hij de hoekhandel.
Daar indt u nog eel meer ideeën.
houdt
Christ)
selersd
i de Vo
;vrouw
ekeno'
nsstijf
OTTAWA (UPI, Reuter) De parlementsverkiezingen in de Canadese provincie Quebec zijn een
onverwacht groot succes geworden voor de onafhankelijkheidsbeweging in dat gebied. De parti
Quebecois, die streeft naar een zelfstandige staat Quebec, behaalde zeventig van de 110 zetels in
het parlement.
»r tott
osterki
j Deze uitslag betekent niet dat Que
bec zich nu binnenkort uit de Cana-
1 dese federatie zal losmaken. Wel be-
minil tekent het een ernstige tegenvaller
t voor de Canadese premier Pierre
erardj Trudeau. Grote verliezer in Quebec
is namelijk diens Liberale partij. De
ze wordt in Quebec geleid door Ro
bert Bourasa, een vertrouweling van
Trudeau.
ïine«jDe neder aag van de Liberalen wordt
onden T00rai toegeschreven aan het onbe-
Cull
Dagua
hagen onder de Canadadezen over
de economische toestand in hun
land. De Parti Quebecois heeft in
zijn campagne ook sterk de nadruk
gelegd op het economische en socia
le beleid. Het punt van de afschei
ding werd wat op de achtergrond
gehouden. Dat de PQ met een derge
lijke campagne zoveel succes heeft
behaald wordt gezien als een slecht
teken voor Trudeau.
Op zichzelf is het succes van de PQ
de
Vei
verl
de
r ^Mozambique meldt neerschieten vliegtuigen
LR ES SALAAM. GENEVE (Reuter, UPI, AP) Mozambi-
lanse strijdkrachten hebben vorige week donderdag zeven
hodesische militairen gedood. Zo werd gisteren door Radio-
foapoeto bekendgemaakt. In de Rhodesische hoofdstad Salisbu-
t deelde het opperbevel mee dat het Rhodesische leger gisteren
3 zwarte guerrillastrijders had gedood, het hoogste aantal sinds
[het begin van de guerrillaoorlog vier jaar geleden.
in rt
ietitie|
e Pi
Ol
aag
De
ir woi
Ubl
ie Kl<
it te
n de
uwen
1 tot.
Jij de Rhodesische aanval op de
jerbasis Mavoe in de provincie Ga-
waaraan twintig vliegtuigen zou
den hebben deelgenomen, sneuvelde
;n Mozambikaanse soldaat, werden
br zeven gewond en twee vermist,
ildus radio Mapoeto. Bij de aanval
luden ook Rhodesische comman
ds en parachutisten betrokken zijn
/eest. „De basis werd hevig vanuit
lucht gebombardeerd en na vier
bezet door de strijdkrachten van
racistische regime van Ian
aldus de radio. Nog steeds
ien de Rhodesische troepen deze
bezet houden.
die
t
,3e Rhodesische regering heeft tot
tasverre niets gezegd over deze door
Kozambique gemelde aanval. Wel
5terd bekend gemaakt dat zwarte
1450,- o fuerrillastrijders gisteren een blan-
besten ie t,oer en een ZWarte politieagent
jedood hadden.
Geneve,
aan In Geneve, waar de conferentie tus-
naand sen zwart en blank over de toekomst
l jam van Rhodesië zeer moeizaam ver-
iwonei loopt, hebben gisteren de delegaties
van Nkomo en Moegabe (verenigd in
het „patriottische front") een Brits
compromisvoorstel voor een onaf
hankelijkheidsdatum van de hand
iek J gewezen. Beide zwarte leiders verwij-
'anavo ten Engeland dat het niet van plan is
e Z<* de macht over te dragen aan de
meti werkelijke vertegenwoordigers van
ro het volk. omdat het geen definitief
m wo bindend tijdstip wil vastleggen voor
de onafhankelijkheid. Zij hebben de
Britse conferentie-voorzitter Ivor Ri
chard ervan beschuldigd een „ernsti
ge vertrouwenscrisis" te scheppen
door de wijze waarop hij de bespre
kingen leidt. Richard heeft daarop
de plenaire zitting verdaagd zonder
een datum te noemen voor een vol
gende bijeenkomst.
Richard had een flexibele regeling
voorgesteld, met onafhankelijkheid
per 1 december 1977 indien mogelijk
en per 1 maart 1978 als bleek dat de
voorbereiding meer tijd zou kosten.
Hij wilde zich niet verplichten een
van deze data onherroepelijk vast te
stellen. De twee andere zwarte natio
nalistische leiders, bisschop Moezo-
rewa en dominee Sithole. hebben
geen bezwaar gemaakt tegen het
Britse voorstel.
Nkomo en Moegabe'zijn er bang voor
dat „reactionaire krachten" opnieuw
illegaal de macht zullen grijpen, als
geen specifieke datum wordt vastge
legd. „Het gaar niet alleen om maan
den en data. maar om fundamentele
bedoelingen en motieven. Wij hou
den vast aan 1 december 1977. als
definitieve datum", aldus deze zwar
te leiders. Zij vroegen tevens aan
Richard een termijn vast te leggen
voor het verdere verloop van de Ge-
neefse conferentie. Zij verweten Ri
chard dat hij hen bepaalde informa
tie onhouden had. De blanke delega
tie-leider Van der Bijl vond dat „zeer
onredelijke en ongegronde beschul
digingen".
ook al een persoonlijke nederlaag
voor Trudeau. die zich zijn hele poli
tieke leven juist heeft ingezet voor
versterking van de Canadese een
heid. Hij heeft zich als regeringslei
der altijd krachtig gekeerd tegen de
afscheidingsbeweging in Quebec, de
provincie waar hij zelf vandaan
komt. Daarin leek hij aanvankelijk
te slagen door het succes van de
Liberalen in Quebec onder leiding
van Bourasa.
Met Bourasa als regeringsleider in
Quebec en Trudeau in Ottawa leek
de altijd gevoelige verstandhouding
tussen het Franse Quebec en de rest
van Canada goed geregeld. Daaraan
is nu een eind gekomen door de val
van Bourasa en de verzwakking van
Trudeaus eigen positie.
Levesque
Bourasa wordt als premier in Que
bec opgevolgd door de 54-jarige Re-
né Levesque. Deze oud-journalist
maakte tot 1967 deel uit van de
Liberale partij, waarvoor hij ook een
tijdlang in de (provinciale) regering
zat. In 1967 trad hij uit die partij
omdat de Liberalen geen steun wil
den geven aan het streven naar
meer onafhankelijkheid binnen de
Canadese federatie voor Quebec.
Levesque richtte een jaar later de
PQ op en werd snel de kampioen
van de afscheidingsbeweging.
Van de bevolking van Quebec (ruim
zes miljoen mensen) is ruim tachtig
procent Franstalig. De Frans spre
kenden in Canada voelen zich ten
achter gesteld bij de Engels
sprekenden, die traditioneel de be
langrijkste rol hebben gespeeld. In
Quebec komt daar nog bij dat de
natuurlijke rijkdommen van dit ge
bied in hoofdzaak zijn geëxploiteerd
door „Engelse" ondernemingen
De PQ van Levesque speelt op dat
ongenoegen in met een programma
dat voor Noordamerikaanse begrip
pen zeer socialistisch is. Het
einddoel van de PQ is een onafhan
kelijk Quebec, waar niet de Ameri
kaanse multinationals maar de
staat de meeste macht zal hebben.
Levesque zelf gelooft niet dat de
bevolking van Quebec op dit mo
ment al toe is aan volledige onaf
hankelijkheid. Hij zei dat gisteren
ook na het bekend maken van zijn
grote overwinning. Wel is hij van
plan om over ongeveer twee jaar een
volksstemming te houden over de
vraag of Quebec uit de Canadese
federatie moet treden. Hij wees er
op dat de afscheidingsbeweging, die
eigenlijk pas sinds 1968 goed geor
ganiseerd is een sterke groei heeft
doorgemaakt. Bij de eerste verkie
zingen waaraan hij deelnam behaal
de de PQ 23 procent van de stem
men, bij de tweede (1973) ruim der
tig procent en nu dan de meerder
heid.
WASHINGTON (UPI) Stukje bij beetje begint de legpuzzel
van het Zuidkoreaans-Amerikaanse corruptieschandaal vastere
vorm aan te nemen. Het puzzelwerk wordt, in het diepste
geheim, verricht door een aantal federale instellingen plus een
„grand jury" van onderzoek en richt zich in de eerste plaats op de
omkoping door Zuidkorea, met geld, goederen en gunsten, van
Amerikaanse Congresleden en ambtenaren.
Van belang in dit onderzoek zijn de
Amerikaanse aktiviteiten van de
KCIA. de Koreaanse centrale inlich
tingendienst. De KCIA heeft, zoveel
is inmiddels zeker, niet alleen Ameri
kaanse gezagsdragers gecorrum
peerd. maar ook een waar schrikbe
wind gevoerd tegen de ongeveer
200.000 in de V.S. woonachtige Zuid-
koreaanse burgers. Een groot deel
van deze kolonie is in mindere of
meerdere mate gekant tegen het au
tocratische. zo goed als dictatoriale
regiem van president Park Tsjoeng-
hee.
„Regelen"
René Levesque, leider van de afscheidingsbeweging in het Cana
dese Quebec, houdt een redevoering na het bekend worden van
zijn grote verkiezingsoverwinning.
BELGRADO (Reuter, UPI) Partijleider Leonid Breznjew
probeert krachtig Joegoslavië ervan te overtuigen dat het van de
kant van de Sowjet-Unie geen gevaar heeft te duchten. Dat is de
indruk van de mensen, die Breznjews bezoek aan Joegoslavië
volgen.
Breznjew. die maandag aankwam in
Belgrado, had gisteren zijn eerste
formele besprekingen met de Joe
goslavische leider Tito. Na afloop
werd gezegd dat beide leiders grote
mogelijkheden voor versterking van
de contacten tussen beide landen
zagen „op basis van bekende princi
pes". Met die laatste zinsnede wordt
waarschijnlijk gedoeld op de onaf
hankelijke houding die het commu
nistische Joegoslavië tegenover het
Kremlin aanneemt. Dat zou dus be
tekenen dat Breznjew deze Joegosla
vische houding respecteert.
De geest waarin het bezoek van
Breznjew verloopt kwam al duidelijk
naar voren in de tafelrede die de
Sowjet-leider maandagavond hield.
Hij ging in op de voortdurende spe
culaties dat de Sowjet-Unie zal pro
beren haar invloed in Joegoslavië
terug te winnen zodra de oude Tito
het veld heeft moeten ruimen.
Breznjew bestempelde deze verha
len over „de boze Russische beer"
die op het „weerloze Roodkapje"
Joegoslavië heeft voorzien als wes
terse sprookjes. Hij maakte duide
lijk dat de Sowjet-Unie niet zal in
grijpen in de Joegoslavische zaken
na het verdwijnen van Tito. Verder
sprak hij in zeer lovende bewoordin
gen over de rol van de Joegosla
vische partizanen in de strijd teeen
de Nazi's.
WASHINTON (Reuter) Jimmy
Carter en Gerald Ford zullen elkaar
begin volgende week spreken in het
Witte Huis. De beide mannen, die
tot begin deze maand tegenover el
kaar stonden bij de Amerikaanse
presidentsverkiezingen, zullen dan
hun eerste bespreking hebben over
de komende machtsoverdracht.
Carter, de komende man. zal volgen
de week een hele reeks besprekin
gen in Washington hebben.
Ter onderzoek staan echter ook ver
meende „commissies" en „vergoe
dingen" op rijstleveranties aan Zuid-
Korea, welke miljoenentransacties
via subsidieregelingen deels ten las
te komen van de Amerikaanse belas
tingbetaler.
Een derde aspect van de Koreaanse
puzzel betreft het .regelen' van de
fensieopdrachten ten behoeve van
de 40.000 man sterke Amerikaanse
troepenmacht in Zuid-Korea.
De beschuldigingen en vermoedens
over. op zijn zachtst gezegd, .onregel
matigheden' reiken van het „Blauwe
Huis". Parks presidentiële residentie
in Seoul, tot aan het Witte Huis in
Washington.
Tegen de tijd dat Jimmy Carter in
januari zijn intrek neemt in het
Witte Huis. zou de Koreaanse leg
puzzel wel eens zover gevorderd kun
nen zijn, dat de nieuwe president er
land en volk opening van zaken over
moet geven.
In het onderzoek staan de pogingen
van Zuid-Korea om een uit ly70
daterend besluit van de regering
Nixon herzien te krijgen, centraal.
Dat bewuste besluit had betrekking
op een gefaseerde terugtrekking van
de Amerikaanse troepenmacht uit
Zuid-Korea. De Koreaanse „lobby"
wilde echter niet alleen dat besluit
aanvechten, maar ook de werving
ter hand nemen van „bevriende"
Congesleden die er voor zouden
moeten zorgen dat Seouls belangen
op de beste wijzen werden gediend.
Speerpunt van deze Koreaanse lob
by was de KCIA, de in 1961 uit de
Amerikaanse CIA voortgesproten
maar sindsdien zelfstandig opere
rende Zuidkoreaanse inlichtingen
dienst.
Verder zijn er minstens 12.-
waarschijnlijk meer huidige en vroe
gere volksvertegenwoordigers als
mede een onbekend aantal ambten
aren die uit Zuidkoreaanse hand
geld, goederen of gunsten hebben
geaccepteerd. Sommige hebben dat
inmiddels publiekelijk toegegeven.
Het veelomvattende plan tot
beïnvloeding van Amerikaanse ge
zagsdragers is klaarblijkelijk eind
1970 uitgebroed tijdens een vergade
ring op het „Blauwe Huis" in Seoul
waaran werd deelgenomen door pre
sident Park en leidende figuren van
de KCIA. Park was ontzet omdat
vice-president Spiro Agnew hem in
augustus 1970. tijdens een bezoek
aan Seoul, had meegedeeld dat de
Amerikanen binnen een tijdsbestek
van vijf Jaar geheel zouden verdwij
nen. waarna Zuid-Korea militair op
eigen benen zou moeten staan. Park
zou hierop last hebben gegeven met
alle mogelijke en onmogelijke ma
nieren in Washington te gaan wer
ken voor herziening van deze beslis
sing. Er werd in Seoul een lijst opge
steld met de namen van 90 Ameri
kaanse volksvertegenwoordigers dii
zouden moeten worden bewerkt. Dt
douane op het vliegveld Anchorage
in Alaska trof deze lijst ln 1970 aan
en maakte er een afschrift van.
Seoul heeft tot dusver alle beschul
digingen over lobbying en corruptie
van de hand gewezen en de Ameri
kaanse kranten die er melding van
maakten beschuldigd van „onver
antwoordelijk geschrijf" Volgens
berichten uit Seoul zit Park echter
danig in het nauw. temeer daar de
Amerikaanse ambassade niet heeft
tegengesproken dat men de Zuidko
reaanse president met electronische
apparatuur in de gaten houdt. Park
zou dit afluisteren ondergaan als
een ernstige vorm van gezichtsver
lies De rigoreus gecensureerde
Zuidkoreaanse pers zwijgt ln alle
toonaarden, zowel over de beschul
digingen van corruptie als over het
wangedrag van de KCIA in
Amerika.
Herhaling Lockheed
Inmiddels vreest de Japanse rege
ring. en met haar de Liberaal
Democratische Partij, dat het Kort
aanse schandaal in Washington ze
leiden tot de onthulling dat bepaa:
de Japanse politici in hun contactei
met Zuid-Korea minstens even cor
rupt zijn geweest. Men vreest in Tc
kio een herhaling van de Lockheed
affaire, toen hoorzittingen in Was
hington zorgden voor een stroon
„Japanse" onthullingen die resu!
teerden in de arrestatie van oud
premier Tanaka. Japan heeft Zuid
Korea tussen 1965 en 1975 voor an
derhalf miljard dollar aan hulp er.
„zachte" leningen gegeven. Veel Ja
panners zijn ervan overtuigd dat er
in Japan een „percentage'' van die
leningen achterbleef, en dat de be
dragen na ontvangst in Seoul nog
eens een keer door Koreaanse ge
zagsdragers werden afgeroomd.
Een Japans weekblad schreef dat
enkele parlementsleden van de rege
ringspartij de ontvangst hebben be
vestigd van „campagnebijdragen"
uit Zuid-Korea. In sommige geval
len werden contributies van 15.000
dollar ontvangen, aldus het blad.
Partijleider Hoesak durft teugels niet te vieren
Debu
h uit door J. den Boef
iool).
ïd
Jcholt r
st(ce 2ij zijn bang voor de ouderen wegens hun herinneringen, voor de jongeren vanwege hun
onbedorvenheid, voor doden en hun begrafenissen, voor arbeiders, voor partijleden, voor journa
listen en schrijfmachines, voor links en rechts voor het vertrek van de sowjettroepen, voor de eigen
politie, voor de toekomst, de ouderdom en voor iedere dag, voor familie en vrienden, voor
im" 21 anekdotes, voor Marx en Lenin, voor de waarheid, de vrijheid, de democratie, het socialisme en het
:e vai Handvest voor de rechten van de mens"
art 41
Praagse popgroep „Plastic
People of the Universe", die dit proza
(pia^w één van haar vele liedjes ver
werkte, gaf niet aan. wie met „zij"
loeld werden. Voor „vriend en vij
and" was het echter volkomen dui
delijk dat gedoeld werd op partijlei
der en president Gustav Hoesak en
diens aan Moskou onderhorige me-
■i dewerkers. De jongelui werden gear
resteerd en staan nu terecht,
emed
zalIn een open brief hebben de vroegere
Jen i lecretaris van het centrale comité
Dot li *an de CP. Zdenek Mlynar. de voor-
/ervu malige plv. minister van justitie,
r h« Zdenek Kratochwil. alsmede vele
hend Toegere politici en hoogleraren van
ir een de Karlsuniversiteit in Praag, hier
ngal tegen geprotesteerd. „De heksen-
Jacht op andersdenkenden in Tsje-
Jt choslowakije heeft een nieuw hoog-
vai tepunt. bereikt", aldus de onderteke-
idi *?ars
n lei ten van de vele slachtoffers van het
Praagse regime is ook de Tsjechoslo-
waakse schrijver -Waclaw Hawek,
wiens werk al acht jaar niet mag
worden opgevoerd. Hij verdient zijn
brood nu als hulparbeider in een
brouwerij, maar kan het schrijven
niet laten. Om hem nog verder te
ontmoedigen, werd hem vorig jaar
zijn rijbewijs afgenomen. Bij een ver
keerscontrole was vastgesteld, dat
hij tegen de voorschriften had gezon
digd, omdat in zijn „auto-apotheek"
een pincet en een rolletje verband
ontbraken. aldus meldt het
Westduitse weekblad Der Spiegel
Vorige maand werd Hawek door de
Oostenrijkse minister van onderwijs
en kunstzaken. Fred Sinowatz. per
soonlijk uitgenodigd naar Wenen te
komen, om de eerste opvoering van
twee van zijn „clandestiene" to
neelstukken bij te wonen. Hawek
mocht echter niet weg Volgens de
Praagse minister van cultuur. Milan
Kloesak. kon er niets voor de schrij
ver worden gedaan, omdat hij „geen
vertegenwoordiger is van de Tsje-
choslowaakse cultuur en literatuur"
De burger Hawek kreeg echter ook
geen uitreis-visum Deze weigering is
voor de Oostenrijkse kanselier Bru
no Kreisky aanleiding geweest om te
laten onderzoeken, in hoeverre zij in
strijd is met het ook door Praag
getekende slotdocument van Hel
sinki.
Christenen
Bijzonderheden uit documenten van
de Zwitserse kerkelijke commissie
voor gerechtigheid en vrede, laten
zien hoe bijzonder moeilijk ook de
christenen in Tsjechoslowakije het
sinds 1968 hebben. Alles wat tot het
normaal functioneren van een ge
meente behoort, is verboden. Ook de
gelovigen worden rechtstreeks aan
gepakt. Volgens de Zwitserse docu
menten worden mensen op hun werk
ontslagen, als zij niet van kerkgang
afzien, krijgen ouders te horen dat
hun kinderen „alleen maar arbeider"
kunnen worden als deze
godsdienstonderwijs volgen en wor
den degenen die het lezen van verbo
den missen bijwonen, gevangen
genomen.
Uit een publikatie van een commu
nistische organisatie uit 1974 blijkt,
hoe systematisch aan het doen ver
dwijnen van het „kerkelijke pro
bleem" wordt gewerkt. In het stuk
werd vastgesteld, dat in 1973 op de
Slowaakse basisscholen 33 procent
van de kinderen voor het
godsdienstonderwijs was aange
meld. „Dat is in vergelijking met
1968/69 een uitstekende teruggang,
maar bewijst, hoeveel werk er nog te
doen is", aldus de publikatie. In de
kerkelijke leiding heerst een grote
gelatenheid, die zich langzaam maar
zeker ook meester gaat maken van
de gelovigen.
Protesten tegen de algemene onder
drukking in Tsjechoslowakije ko
men overigens niet alleen uit landen
als Oostenrijk en Zweden (in de peri
ode dat beide landen nog een socia
listische regering hadden), maar ook
uit Italië en wel van de zijde van de
communistische partij. In haar blad
„l'Unita", verscheen ter gelegenheid
van de achtste „verjaardag" van de
invasie van troepen van het
Warschaupact in Tsjechoslowakije
een artikel van de hand van hoofdre-
Partijleider Hoesak
dacteur Luca Pavolini. Hij schreef,
de politiek van Aleksandr
Doebtsjek en Josef Smrkowsky nog
altijd te beschouwen als een positie
ve stap naar een flexibel, pluralis
tisch socialistisch systeem Pavolini
uitte echter ook kritiek op de poli
tiek van Hoesak en veroordeelde de
zuiveringen, processen en repres-
sailles. waaraan talrijke Tsjechoslo-
waken al jaren zijn blootgesteld.
Twee persoonlijke vrienden van
Lombardo Radice (een andere lei
dende Italiaanse communist, die
eveneens in ..l'Unita" schreef „het
geloof te hebben bewaard in het
socialisme als bevrijding van de
mens") behoren daartoe. ,,Het is
droevig voor de ene communist, dat
hij aarzelen moet te schrijven dat
hij hun namen niet noemen mag.
omdat hij moet vrezen, dat andere
communisten deze vrienden en par
tijgenoten ook nog van hun per
soonlijke vrijheid beroven, nadat zij
hen al van hun arbeidsplaatsen ver
jaagd hebben", aldus Radice.
Deze kritiek op het regime van Hoe
sak is vernietigend. De partijleider
was er in 1968 aanvankelijk in ge
slaagd, de om wraak roepende stali
nisten te weerhouden van onbezon
nen daden. Hij slaagde er echter niet
in, het Hongaarse voorbeeld van Ja
nos Kadar in eigen land na te vol
gen. Uit vrees voor herleving van de
„liberalisatiedrang" uit de
Doebtsjek-periode dacht hij een
voudig niet aan eenvoudige politie
ke hervormingen en kon er geen
streep onder het verleden worden
gezet, zoals in Hongarije is gebeurd.
Wel heeft Hoesak zijn toevlucht ge
nomen tot Kadars „goulasj-
communime", maar dat heeft alleen
maar een verdere verslechtering van
de politieke situatie kunnen
uitstellen.
Boekdelen
Het is Intussen geen wonder, dat
men in Praag met afkeer de ontwik
keling binnen de communistische
partijen van Italië en Frankrijk ga
deslaat. „Nowa Mysl", het blad van
de communistische partij, schreef
enkele weken geleden dat deze Wes-
teuropese communistische variant
in zijn politieke en ideologische kern
tegen de Sowjet-Unie is gericht. Het
blad veroordeelt „alle nationaal en
democratisch georiënteerde tenden
sen in het communisme" en verde
digt „het aaneensluiten van alle
communistische partijen en staten
onder leiding van de Sowjet-Unie.
op basis van het proletarische inter
nationalisme" (een ander woord
voor onderhorigheid aan Moskou).
„De allerbreedste ondersteuning
van de socialistische staten, vooral
van de Sowjet-Unie. is de meest we
zenlijke internationalistische plicht
van de werkende mensen in de gehe
le wereld", aldus houdt het blad de
bevolking van Tsjechoslowakije
voor. waarvan vorige maand bij de
parlementsverkiezingen slechts 0.03
procent zijn stem niet aan de kandi
daten van Hoesak gaf. Zon cijfer
spreekt boekdelen, maar blijkbaar
heeft het Tsjechoslowaakse regime
er behoefte aan.
