I
Naïeve kunst uit Montenegro
Grootse muziek in
de Doelenhal
Alban Berg en Schubert
in matinee van VARA
Jeugdloon
DeflHaag DeWertl5 'el 070'299020
Politieoptreden tegen
minderheidsgroepen
is vaak bedenkelijk
r?
Newport Jazz Festival
Informeel
avondje
klassiek
Koffiegebruik is
haast niet minder
na prijsverhoging
Vogels in volières
in beslag genomen
„Kluizenaar" van
Scharendijke na
brand overleden
Olympia naar 't Catshuis?
■I KANTOORMACHINE IMPORT BV
Rotterdamse hoofdinspecteur Kalma:
Twee broers in
auto verbrand
lNDAG 8 NOVEMBER 1976
KUNST
TROUW/KWARTET 7
roop
toch
dat
naai
was
erde
1 zo
door Rud Niemans
2zig, ROTTERDAM Dit weekeinde vierde het Newport Festival
- de Europese versie zijn terugkeer in Rotterdam met een reeks
chiJ concerten in de grote Doelenzaal en hal. Qua programmering
bleef het velen duister waarom dit keer de zwaarste troefkaarten
(McCoy Tyner, Sonny Rollins en Gil Evans) op de eerste avond
20 en nacht moesten worden uitgespeeld.
't is
igen
eer
hter
:etje
ge-
risie
llers
taar
p de
E>pil,
wen
etje
:last
iken
:end
laar
laar
an-
jsy.
min
acht
rgie
een
leeg
-der
mer
>lij
die
een
een
ette
t hij
top.
;im.
elfs
jn.
Zo het maar even wilde, zou de rest
tot anti-climax worden gedegra
deerd en gezien het niveau van die
eerste avond zou het dat ook. Met
alle respect voor de zoetgevooisde,
zeer welluidende Roberta Flack op
zaterdagavond, kun je toch afvragen
of haar kunst al ontleent die inspi
ratie onder meer aan de jazz past
in een Newport-totaalpakket. Een
dergelijke overweging zonder nou
alles in vakjes te willen passen
geldt misschien ook voor de „Vibra
tion Society" van multi-rietblazer
Rahsaan Roland Kirk, die de laatste
jaren ook nogal nadrukkelijk naar
muzikaal aanperkende gebieden is
gaan knipogen.
Goed dan, de romantische „soul"
van Roberta Flack kwam in de
plaats van de terzelfdertijd in
Belgrado vertoevende Betty Carter
en dat beroofde mij na het recente
Vanguard-optreden van een verbeid
weerzien. Jammer, maar het zij zo.
Een andere, nog gevoeliger zaak bij
velen is het gebruik van de hal, met
z'n portiers die kaartjes staan te
scheuren, oevreuses die kleding col
lecteren en overige gedienstigen die
koffie staan te schenken.
Om nog maar niet te reppen over
uitzicht-belemmerende pilaren en
akoustische problemen. Daar kwam
door R. N. Degens
ig*
iar.
Hen
:en
eft
ïem
ng
net
ralti
ft.
ni
ga
AMSTERDAM Een avondje klas
siek op een informele manier, daar
mee heeft het Concertgebouworkest
vrijdagavond een volle zaal in
Amsterdam getrokken. Waarschijn
lijk waren er welgeteld niet méér
mensen dan bij een normaal goed-
bezet abonnementsconcert, want de
vm stoelen ontdane middenruimte
op de begane grond had zo wellicht
minder zitcapaciteit. Maar de rom
melige drukte van zittende en lig-
pnde muziekliefhebbers maakte
het op een bepaalde manier wel ge
zellig. En er was veel jeugd op afge
komen; en daarmee was deze voor
het Concertgebouworkest wel nieu
we manier van publiek benaderen
zeker geslaagd. Vanwege het infor
mele waren orkest en dirigent (Colin
Davis) niet in uniform en bleven de
stelf buffetten in de foyers tot twaalf uur
tdat
open.
"1
aarni Een Si"001 deel van ^et publiek heeft
waarschijnlijk deze avond voor het
gaal eerst gehoord hoe „anders" een or
kest in de zaal klinkt dan via een
I grammofoonopname. Het zal hen
dan ook niet gestoord hebben dat
het op deze manier niet altijd hele
maal „perfect" ging. Want wie dat
bijvoorbeeld in de vertolking door
Mirjam Fried van het Vioolconcert
van Beethoven wel gehóórd mocht
hebben, zal toch zeker onder de be
koring zijn gekomen en gebleven
van de speciale sfeer, van het avon
tuurlijke. en van de veel meer direc
te werking van zo'n levende uitvoe
ring.
Het had iets van zo'n befaamd Lon-
dens Prom-concert, niet alleen door
de korte Engelse toespraakjes van
Colin Davis, maar ook door de pro
grammering met Beethoven voor de
pauze, en Strawinsky's Sacre du
Printemps er na. Die in ademloze
spanning werd aangehoord en met
l enthousiaste bijval werd beloond.
Het was dan ook wel een bijzonder
boeiende uitvoering van dit al klas
sieke eigentijdse stuk, dat een
voortreffelijke keus voor deze infor
mele avond bleek te zijn, die een
hoopgevend begin is geworden van
een nieuwe serie concerten van het
concertgebouworkest.
Overigens heeft een niet minder en
thousiast publiek van dit zelfde pro
gramma de dag daarop genoten in
de serie concerten die door het Ne
ro*!} derlands Theatercentrum wordt ge
organiseerd.
dan Gil Evans' 11-mans formatie
met overigens twee in alle opzichten
schitterende vrouwen op vitale plek
ken (achter de drums en op die ene
trombone) in terecht.
De meester kwam. zag en overwon.
Synthesizers. Fenders en batterijen
versterkers doen het daar blijkbaar
stukken beter dan in de steriele gro
te zaal, waar alle nuances tot pap
vervloeien en er geen contact is tus
sen artiest en publiek. In de voora
vond kon alleen de montere, weer
eens op de scène herverschenen te
nor-reus Sonny Rollins dit euvel met
zijn pure klasse bestrijden. Met ij-
zersterke, sonore muziek ook, vol
gens Rollins' geliefkoosde patroon:
de blues, een bossa. een calypso, een
ballad („Easy Livin' deze maal).
Weer die dicht rond de melodie cir
kelende improvisaties, nadat hij het
riet met één ontzettend lang-
aangehouden, loupezuivere noot had
warmgeblazen.
In zijn quintet speelde gitarist Aurell
Ray méér vanuit de pure zwarte
jazztraditie dan de Japanner Masuo
tijdens Sonny's Laren-optreden in
'73 uiteraard, mag je wel zeggen
doch verdere vergelijkingen met dat
legendarische concert laat ik liever
achterwege. Rollins zat er qua ni
veau dicht tegenaan. Het sextet van
pianist McCoy Tyner, dat voor de
pauze optrad, viel me nogal tegen.
Hier veel breedsprakigheid,
loodzware ritmiek, dito in akkoor
den verstikte romantiek, waar de
twee bekwame rietblazers (onder
meer Ron Bridgewater op fluit) zel
den als een zonnestraal doorheen
konden breken. De muziek was mooi
in haar complexe, oosters getinte
totaal-sound, maar verliep volgens
een procedure, die het individu als in
een harnas gevangen hield.
Creatief
Gil Evans' muziek commune
achtig. totaal schenkt daarente
gen toch zóveel ruimte aan het crea
tieve individu (Peter Levin op
synthesizer, George Adams, op tenor
steeds volwassener. Bob Stewart,
een ongelofelijke tubaïst enz.) dat
men van de ene geboeide verbazing
in de andere rolt. Elf stuntmannen
en -vrouwen gaan aan de hand van
de door de hippe klankschilder
Evans op papier gezette schema's
uitvoerige muzikale dialogen en ca-
cofonische conversaties met elkaar
aan, soms met de kwaak-, knerp- en
ritselgeluiden van Levin en Evans
als énig, ritmische getimed bindmid
del. De stukken waaronder een
razend swingend „Rhythm'ning"
vangen gewoon „ergens" aan en
daarna laat Evans die muziek verder
„gebeuren", opbloeien vanuit de to
taliteit. het meedenken van allen. De
anatomie van een klankcreatie voor
big band. Het niveau van dit concert
was wel gelijk aan het Newyorkse
optreden enkele weken geleden,
maar hier gebeurde meer. op uitge
breidere schaal. Het schitterende
trompetspel van Lew Soloff. die zijn
buurman Jon Faddis soms bijna van
zijn zetel afblies, maakte het terecht
enthousiaste publiek vooral duide
lijk, hoeveel talent er in de States
voorhanden is, als dat maar „ont
dekt" wil worden. Het was een bril
jant concert, dat mij nog lang zal
bijblijven.
DEN HAAG Ondanks de laatste
koffieprijsverhoging van 37 cent per
250 gram, laat de Nederlander er zijn
„bakje" niet voor staan. Uit een ni-
po-enquête voorNCRV's televisieru
briek „Hier en Nu" bleek dat 85
procent van de ondervraagden niet
minder koffie drinkt door de prijs
verhoging. Efl procent kocht er wel
minder koffie door; vier procent zei
helemaal geen koffie te gebruiken.
Minister Lubbers heeft onlangs op
vragen uit de Tweede Kamer ge
antwoord dat de recente koffieprijs-
verhoging onvermijdelijk is. Hij
schrijft de verhoging toe aan de stij
ging van de inkoopprijzen en zegt
dat het einde van de s'tijging
waarschijnlijk nog niet in zicht is.
es li
••Je kunt mer
ken. dat
Simpkins gym-
nastieklessen
volgt
Gil Evans
door Jac. Kort
AMSTERDAM Op het programma van de VARA-matinee
stonden ditmaal twee grote en belangrijke werken, beide van
Oostenrijkse origine, zij het uit verschillende tijden. Voor de
pauze speelde de 32-jarige Nederlandse violist, Maurits Bosman,
de solopartij in het uit 1935 daterende vioolconcert van Alban
Berg. Na de pauze speelde het Radio Filharmonisch Orkest de
Negende symfonie van Franz Schubert.
De dirigent was Hans Vonk. Berg
schreef zijn Vioolconcert op het eind
van zijn leven „ter herinnering aan
een engel", oftewel de achttienjarige
Manon Gropius, de jong gestorven
lietallige dochter van de „Bauhaus"-
architect Walter Gropius. In het
tweede deel citeert Berg een koraal
van Bach („Es ist genug"). Het con
cert is buitengewoon complex ge
schreven, bepaald geen „dankbaar"
stuk. waarin de solist nu eens opzijn
voordeligst kan uitkomen. Niet al
leen is de orkestbezetting enorm
groot, maar er gebeurt daarin voort
durend van alles, wat de aandacht
van het solo-instrument afleidt.
Niettemin gelukte het Maurits Bos
man en Hans Vonk van het werk een
indrukwekkende vertolking te ge
ven, hetgeen getuigt van het hoge
niveau van deze zeer bijzondere uit
voering, technisch, zowel als artis
tiek.
Schuberts Negende, ook al uit het
laatste levensjaar van de componist,
was tijdens zijn leven afgewezen om
haar lengte (55 minuten), maar voor
al vanwege de moeilijkheid, zowel
om haar te spelen als te beluisteren.
Dat eerste geldt nog altijd. Het werk
stelt aan dirigent en orkest zeer hoge
eisen. Maar Hans Vonk en zijn orkest
bleken daar zaterdagmiddag volko
men tegen opgewassen, zodat ieder
detail volledig tot zijn recht kwam
en het geheel in grote stijl werd
gerealiseerd. Het argument „te lang"
gold dan ook volstrekt niet meer.
Men luisterde geboeid, zowel naar de
ranke en soepele melodieën van dit
heerlijke werk, als naar de robuuste
passages, die met name in de finale
voorkomen.
Dit „Oostenrijkse" concert was dank
zij Maurits Bosman, Hans Vonk en
het Radio Filharmonisch Orkest een
hoogtepunt in de VARA-matinees.
ROERMOND De gemeentepolitie
van Roermond heeft dit weekeinde
op 26 plaatsen volières gecontro
leerd. Zij trof hierbij ruim vijftig
beschermde vogels aan, waaronder
Europese kanaries en goudvinken.
Deze vogels, plus een aantal vang
netten en lokvogels, zijn in beslag
genomen. Enkele volière-bezitters
hebben tegen het optreden van de
politie protest aangetekend. Zij wil
len een klacht indienen wegens
huisvredebreuk.
Vervolg van pagina 1
Het blijken vooral de meisjes te zijn.
die te weinig betaald krijgen. De
meeste ontduikingsgevallen werden
gesignaleerd in het winkelbedrijf en
in de horeca, aldus het jongerencon
tact De namen van de bedrijven,
waar het minimum-jeugdloon niet
wordt betaald, zullen voorlopig niet
bekend worden gemaakt, om ont
slag van de jongeren te voorkomen.
Volgens het NW-jongerencontact
zijn verscheidene jongens en meis
jes namelijk met ontslag bedreigd,
wanneer zij zouden klagen over hun
loon. Er waren ook andere reacties:
sommige jongeren kregen plotseling
wel het minimum-jeugdloon in hun
loonzakje, toen zij vertelden te wil
len gaan klagen bij het NW.
FNV-bestuurder Herman Bode zei
op de bijeenkomst, dat angst veel
jongeren nog belemmert om aan de
bel te trekken. Die angst is echter
niet nodig, als de vakbeweging op
komt voor de individuele belangen
van de leden, aldus Bode. Hij hekel
de de „rekenwonders" van werkge
verszijde. die al voor de controle
actie hadden gezegd, dat er werd
„gesjoemeld" met de cijfers. Hij riep
de werkgevers op. dan maar aan te
tonen, dat het minimum-jeugdloon
niet werd ontdoken.
Gevallen waarin jongeren van be-
drijfsscholen een arbeidscontract
en dus het minimumloon moeten
ontberen, blijken zich over het hele
land uit te breiden. Vooral in gara
ges wordt vaak niet meer betaald
dan een wekelijks zakgeld, dit in
navolging van het initiatief van een
viertal metaalfabrieken Stork, Ha-
zemeyer. Holland Signaal en Hee-
maf in Hengelo en de Lips'-fabriek
in Drunen.
Op de manifestatie van zaterdag
kwam een anonieme verklaring bin
nen van het leerlingencomité van
deze vier metaalbedrijven in Henge
lo. In dit comité zitten de jongeren,
die het leercontract hebben aan
vaard en daarvoor twintig gulden
zakgeld per week krijgen. In de ver
klaring stond, dat de ouders en de
jongeren zelf geen andere keuze
hadden dan dit contract te aanvaar
den. gezien de grote jeugdwerkloos
heid in Twente, waarvan deze be
drijven misbruik hebben gemaakt,
aldus de verklaring.
SCHARENDIJKE - In het Dijk-
zigt-ziekenhuis in Rotterdam, waar
hij met ernstige brandwonden was
opgenomen, is overleden de 89 jaar
oude ir. C. W. Bruynings Ingenhoes.
die in zijn woonplaats Scharendijke
werd aangeduid als „de kluizenaar"
De man. die blind was en jaren gele
den als landbouwkundig ingenieur
de gehele wereld heeft afgereisd,
woonde in de duinen in een houten
barak in Scharendijke. Sinds twin
tig jaar leefde hij zeer afgezonderd.
Het was zeer moeilijk, zo niet onmo
gelijk contact met hem te krijgen,
aldus zijn dorpsgenoten. Iedere mid
dag weet men. deed hij een dutje. Zo
ook vrijdag, en oudergewoonte had
hij enkele stukken hout op de ka
chel gelegd om te drogen Het hout
raakte in brand en spoedig stond
het huisje in brand.
ADVERT ENT lC
Men beweert dat gisteravond een
Olympia dikteermachine - de excellente
DG 501 - richting Catshuis is gegaan
Zal daar een belangrijke regeringsverklaring
worden gedikteerd? We wachten af.
OLYMPIA
Van een verslaggever
UTRECHT Hoofdinspecteur B. D. Kalma van de Rotterdamse
politie vindt het optreden van de politie tegen minderheidsgroe
peringen als Molukkers of woonwagenbewoners vaak zeer be
denkelijk. „Het optreden van een enorme politiemacht onlangs
bij e ontruiming van het Molukkenkamp in Vaassen bijvoor
beeld met veel militair vertoon doet erg denken aan de razzia's
die in politiestaten aan de orde van de dag zijn", zei Kalma in
Utrecht, waar hij bij de Coornhertliga sprak over „politie en
politiek".
Kalma vindt de gecombineerde ma
rechaussee-politieactie in Vaassen
typerend voor de voortgaande mili
tarisering van het Nederlandse poli
tiekorps. Hij constateert ook dat het
politieapparaat in toenemende mate
wordt gebruikt om politieke doelein
den van de gevestigde orde te verwe
zenlijken: „Het optreden van de poli
tie op de zwakzinnigeninrichting
Dennendal bijvoorbeeld was duide
lijk bedoeld om de politieke huid
van staatssecretaris Hendriks van
Volkshuisvesting te redden".
Dat er binnen het politieapparaat
weinig weerstand is tegen dit soort
massaal optreden is volgens Kalma
mede te wijten aan het feit dat het
instituut politie politiek behoudend
en rechts moet worden gekwalifi
ceerd Met name bij de politietop is
dat het geval, aldus de Rotterdamse
politie-inspecteur.
De behoudende snit van de politie
top is er volgens Kalma ook debet
aan dat de sociale kant van de poli
tietaak (hulpverlening) sluitpost is
en dat de nadruk ligt op de repres
sieve taak (bijvoorbeeld criminali
teitsbestrijding). Ook bij de politie
opleiding komen de sociale aspec
ten er nog steeds bekaaid af. vindt
Kalma.
Door de opzet van de opleiding heb
ben volgens hem ook de meeste jon
ge politiemannen die nu in groten
getale het vergrijzend korps komen
versterken een behoudende instel
ling. Kalma voelt veel voor de sug
gestie van burgemeester Van der
Lee (Eindhoven) om de politiemen
sen tijdens hun opleiding bijvoor
beeld enkele weken met alternatie
ve hulpverleners op te laten trekken
„Boeren op het land" van Ondrej Venjarski
„Haan" van Mitja Rojc
door G. Kruis
HAARLEM/HOORN/AMSTERDAM/DEN HAAG De liefheb
bers van naïeve kunst it Joegoslavië kunnen deze maand hun
hart ophalen; een grote overzichtstentoonstelling (van 1930 tot
1976) in het Frans Halsmuseum tot 3 januari; „Naïeve kunst uit
Montenegro" tot 29 november in het Westfries Museum te
Hoorn; het werk van Mitja Rojc is, tot 21 november te zien in de
wat naïeven aangaat gespecialiseerde Galerie Hamer aan de
Leliegracht 38 te Amsterdam, en een vijftiental andere bekende
Joegoslaven exposeert tot 21 november in de Galerie Het
Kunstcentrum, Molenstraat 16, Den Haag.
tentoonstelling in de nieuwe zaal
van het Frans Halsmuseum is sa
mengesteld door Mabel Hoogendonk
in nauw overleg met het Museum 15
voor Joegoslavische Naïeve Kunst in
Zagreb De ongeveer 90 schilderijen
en sculpturen geven een inzicht in
het ontstaan, de geschiedenis en de
maatschappelijke betekenis van de
ze kunst.
In de catalogus is o pi de tekst opge
nomen van het in 1929 uitgegeven
Manifest van de Zemlja-groep. waar
in de eerste naïeve schilders zich
hadden verenigd. Aan de exposities
van deze groep, die bestond tot 1935
(toen werd er door de politie een eind
aangemaakt! werd o a deel genomen
door nu overal bekende kunstenaars
als Ivan Generalic. Peter Smajic en
Miklós. Een andere belangrijke da
tum voor de naïeve kunst van Joe
goslavië was 18 mei 1936 toen in de
Salon „Ulrich" in Zagreb de ten
toonstelling van enkele boeren uit
Hlebine geopend werd en daar was
Generalic ook weer bij. Deze exposi
tie kreeg veel publiciteit en heeft de
ontwikkeling van deze kunstvorm
zeer gestimuleerd. Er ontstond zo
een groep kunstenaars, die zelf geen
middelen had. maar door links geo
riënteerde intellectuelen gesteund
werd
Minder politiek
Na de tweede wereldoorlog werden
talrijke clubs en amateurverenigin
gen opgericht: een nieuwe generatie
schilders en beeldhouwers trad naar
voren, minder politiek in hun uitin
gen dan hun voorgangets, Door de
groeiende bekendheid de oprich
ting van de museum en de talloze
galerlën overal ter wereld veran
derde het oorspronkelijke karakter
van deze naïeve kunst, n 1. een getui
genis van sociale en politieke strijd
te zijn. voor een goed deel in een
commercieel getinte kunstrichting
De expositie in Hoorn werd samen
gesteld door het Centrum van Kunst
en Cultuur van de Republiek Monte
negro: ongeveer zeventig werken van
schilders en beeldhouwers.
Drijvende kracht
In een land als Montenegro waar op
brede terreinen van de creativiteit
nog van een levende volkskunst kan
worden gesproken, heeft deze een
duidelijke invloed gehad op het ont
staan van wat onder die naïeve
kunst wordt gebrepen. Het is de ano
nieme volkskunst die dikwijls een
drijvende kracht is geweest voor de
naïeve kunstenaars van dit land.
waarbij de naïeve kunst zich dan van
de volkskunst onderscheidt doordat
hij o a. het sterk toegepaste karakter
en de traditie van de volkskunst
mist.
Het grootste deel van de hier geëx
poseerde werken bestaat uit de voor
de Joegoslavische naïeve schilder
kunst zo karakteristieke achter-glas
schilderingen Het typische effect
wordt bereikt door de voorstelling
zodanig op de achterkant van het
glas te schilderen dat die door het
glas zichtbaar blijft.
of in bejaardentehuizen te laten
werken. Dan zou de politieman later
dichter bij de bevolking kunnen
staan, vindt Kalma.
Controle
Volgens Kalma is er van werkelijk
democratische politieke controle op
het politieapparaat en op het functi
oneren van de politie-
inlichtingendienst (en de BVD in het
bijzonder) geen sprake. Landelijk
wordt de politiecontrole uitgeoe
fend door de voorzitters van de zes
grootste Tweede-Kamerfracties, die
echter wel wat anders aan hun
hoofd hebben dan de BVD. Op
plaatselijk niveau is er nauwelijks
controle op het reilen en zeilen van
de politie. De gemeenteraad is af
hankelijk van de welwillendheid
van de burgemeester, die als hoofd
van de politie inlichtingen kan ver
strekken maar die niet gedwongen
kan worden zijn mond open te doen.
Volgens Kalma zal de burgemeester
een informatieplicht moeten krijgen
ten opzichte van de gemeenteraad.
Verder zullen in de speciale Kamer
commissie. die de politie contro
leert. ook de fractievoorzitters van
kleinere partijen vertegenwoordigd
moeten zijn. Kalma: „Het is onde
mocratisch de kleinere partijen lou
ter op grond van de macht van het
getal van deze commissie uit te
sluiten."
Vrijheid
Kalma, die veelvuldig de publiciteit
haalde door zijn mening over poli
tieke zaken niet onder stoelen of
banken te steken, begrijpt niet goed
dat zijn openhartigheid door velen
onder wie zijn „baas" burgemees
ter Van der Louw niet altijd in
dank wordt afgenomen. De kritiek
op zijn optreden is voor hem reden
om te concluderen dat er zeker wat
de politie betreft aan de vrijheid van
meningsuiting nog het een en ander
schort. Hij vindt dat hij als ieder
ander mens het recht heeft om in
het openbaar te protesteren tegen
zaken die hem hoog zitten, vandaar
zijn protest (met twaalf collega's)
tegen de apartheidspolitiek die
„moordenaar Vorster in de politie
staat Zuid-Afrika overeind houdt".
Tegen lantaarnpaal geslipt
Van een verslaggever
DEN HAAG Twee Haagse broers,
de 24-jarige F. H. Comes en zijn
tweelingbroer P. C. Comes zijn ver
brand. nadat de auto waarin zij sa
men met drie vrienden een avond
uit waren geweest, na een botsing
tegen een lantaarnpaal in brand
vloog.
De bestuurder van de auto. een 28-
jarige Hagenaar, is in een ziekenhuis
opgenomen. De wagen slipte in een
scherpe bocht en vloog tegen een
lantaarnpaal. De naast de bestuur
der zittende man wist een van dc
drie op de achterbank zittende
vrienden uit de auto te trekken. 8a
men bevrijdden zij de bestuurder.
Een poging om de twee broers uit de
auto te halen, mislukte, omdat de
benzinetank van de auto ontplofte.
De 68-jarige heer A Kelly uit Rui
nen is bij het oversteken van de weg
in zijn woonplaats door een auto
aangereden. Hij overleed in dc
nacht van vrijdag op zaterdag in het
ziekenhuis aan zijn verwondingen.
De 50-jarige mevrouw M Buter-
Veerman uit Bussum is om het leven
gekomen, toen zij bij het oversteken
van de weg in Loosdrecht werd aan
gereden door een auto. De bestuur
der van de wagen reed na het onge
luk door. maar meldde zich korte
tijd later bij de politie. Hij was in
paniek geraakt. Er was geen sprake
van alcolholgebruik. volgens de
politie
De 49-jarige P. M. Tobben uit Weert
is gedood, toen zijn auto op de
njksweg op een tegenligger botste
Drie andere inzittenden van de wa
gen werden gewond naar een zieken
huis gebracht
