Een ontdekkingsreis naar
onbekende klankgebieden
mm
dichtbij
Commentaar Muziek en bloemschikken op „Warschause Herfst"
Te groot risico (1)
Te groot risico (2)
DSM krijgt boete
na lozing cyanide
Partij van de Arbeid:
Aanvulling nodig
in wetsontwerp op
ondernemingsraden
v
Uiv'ifc MN'
'K VV.L EEN;
.Ate HE
zegels voor en door kinderen
oo.al uw,oost
oproep
overval
dom
het weer door hans de jong
I Hagel als kleine voetbal
weerrapporten
In het verkeer
omgekomen
VOENSDAG 6 OKTOBER 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
Binnen West-Europa zijn de Neder
landse arbeidskosten sinds begin
1974 het hoogste. Sommige
landgenoten die zo graag koploper
willen zijn, zullen dat wel vreemd
vinden. Wij zijn dan zo ongeveer
het meest sociale land ter wereld.
En dat is om bijzonder trots op te
zijn, niet waar.
Wat meer nuchter ingestelde lieden
zullen over deze uitkomsten van het
statistisch bureau van de Europese
gemeenschap alles behalve verrukt
zijn. Integendeel. Een ieder die niet
alleen op eigen wel en wee uit is en
ook oog heeft voor de belangen van
andere generaties (daartoe kan men
de hui-dige schoolverlaters reke
nen), zal ernstig verontrust zijn
over deze nieuwste gegevens.
Deze feiten zijn met name buiten
gewoon ernstig voor een land als
Nederland, dat staat en valt met een
groeiende export.
Nu worden deze Europese cijfers
op een moment gepubliceerd dat uit
Den Haag het bericht komt, dat de
werkloosheid in september eniger
mate is teruggelopen. Op zichzelf
moet men daar bijzonder verheugd
over zijn, het is tenslotte voor het
eerst sedert lange tijd dat de uit
komsten een iets fleuriger beeld
tonen dan we lange tijd gewend
waren.
Maar laten we voorzichtig zijn in
onze vreugde. De afgelopen tijd
heeft het kabinet zoveel geld in de
economie gepompt, dat het hele
maal niet onwaarschijnlijk is, dat
deze daling van de werkloosheid
een zeker kunstmatig effect in zich
draagt.
I In een bijzonder boeiend artikel in
i het maandblad ,,AR Staatkunde"
j van oktober wijst prof. Albeda er-
op, dat het een ernstige misvatting
I zou zijn, te denken dat de grote
groei van de jaren vijftig en zestig
dank zij een serie extra maatregelen
wel zo ongeveer tegen het eind van
de jaren zeventig zal terugkeren.
Albeda noemt dit terecht een op
pervlakkige, optimistische visie.
En inderdaad wie nu nog niet wil
inzien, dat er wel degelijk iets an
ders aan de hand is dan een gewone
inzinking in het economisch leven,
kan een grote mate van oppervlak
kigheid niet worden ontzegd. Dat
zo zijnde is het een onontkoombare
eis, dat we ons met name terwille
van de werklozen nog meer matigen
in onze eisen en verlangens.
Laat, maar hopelijk niet tè laat,
heeft dit kabinet ingezien dat één
van de voorwaarden om de groeien
de werkloosheid een halt toe te
roepen, een sterke matiging van
lonen en inkomens vereist.
In wezen is dat e.en onzuivere for
mulering. In de jaren zestig hebben
wij ver boven onze stand geleefd;
een belangrijk deel van de werken
de bevolking heeft een hoger Ioon-
inkomen gekregen dan waar we op
grond van de productiviteitsstijging
recht op hadden.
En achtereen volgende kabinetten
misten de moed om ,,nee" te zeg
gen, toen de onderhandelingsvrij
heid van werkgevers en werkne
mers resulteerden (achteraf gezien)
in te hoge lonen. Zij die toen al
waarschuwden werden dat is
usance voor pessimist uitge
maakt.
Op dit moment is het onontkoom
baar, dat dit kabinet en zijn opvol
ger, het been strak houdt en ervoor
zorgt, dat er de eerstkomende jaren
een vrij stringente loon-
inkomenspolitiek wordt gevoerd.
Tweeërlei doel staat de regering
voor ogen. Beteugeling van de in
flatie en tegelijkertijd bestrijding
van de werkloosheid.
Moet nu het kabinet de duidelijke
toezegging aan de vakbeweging
doen (zoals de FNV vraagt) dat de
onderhandelingsvrijheid over de ar
beidsvoorwaarden in 1977 wordt
hersteld? Als het kabinet daartoe
zou besluiten (of zou worden ge
dwongen) dan neemt het een zeer
groot risico op zich. Te groot voor
een kabinet dat niet alleen de belan
gen van de vakbeweging in het oog
moet houden, maar ook een nog
grotere taak behoort te hebben
voor werklozen, gepensioneerden
en vele andere, min of meer weerlo
zen. Kortom, de mensen wier stem
zelden gehoord wordt.
8ITTARD Omdat DSM Limburg
niet voldoende voorzichtigheid ln
acht genomen heeft bij het lozen
van cyanide ln de Limburgse Maas,
heeft mr. H. Engelen, kantonrechter
bij het kantongerecht ln Slttard, gis
termorgen het bedrijf veroordeeld
tot 15.000 gulden boete. Door het
lozen van het gif stierven op 11 Juli
1975 en 5 april 1976 duizenden vissen
ln de Maas.
door R. N. Degens
WARSCHAU De openbare
les Japans bloemschikken, en
de perfecte opvoering van de
opera „De neus" van Sjostako-
witsj waren voor mij dit jaar de
meest opvallende onderdelen
van het muziekfeest
„Warschause herfst". Dat.
bloemschikken was een pro
grammapunt van het Japanse
Tokk Ensemble en het was be
dacht door een zekere Toshi
Ichiyanagi, die na zijn studie,
onder andere voor piano bij
John Cage, een indrukwekken
de muzikale staat van dienst
vervulde en nu onder meer als
pianist deel uitmaakt van het
Tofck Ensemble uit Tokyo, dat
binnenkort ook in Nederland
zal optreden.
Misschien ook wel met deze „Music
for living process" waarin het subtie
le spel van harp, piano (bescheiden),
slagwerk, biwa en shakuhachi visu
eel wordt opgeluisterd met het ge
noemde bloemschikken. Door twee
Japanse meisjes in traditionele kle
derdracht op het podium geknield
achter een paar bamboe-vazen,
waarin zij takken en bloemen vol
gens de regels van het Ikabana ste
ken. Het was boeiend doordat het
een ongebruikelijke toepassing van
bloemen in een concertzaal was, en
doordat het zo charmant werd ge
daan. Bovendien was het een pas
send sluitstuk op het optreden van
dit kleine Japanse gezelschap, dat
vooral met het gebruik van de sha
kuhachi (bamboefluit) en biwa (tok-
kelinstrument) in een zeer stil stuk
van Fukushima aan het begin van
hun optreden nog duidelijker ver
band legde tussen muziek en
bloemschikken dan in het genoemde
slotstuk.
Belevenis
In elk geval wel een belevenis die je
bijblijft, zelfs na negen dagen mu
ziek van eenentachtig verschillende
componisten van wie drieënnegentig
werken in eenentwintig concerten
werden uitgevoerd. Ik heb ze alle
maal bijgewoond; bijna allemaal,
want af en toe moest er ook nog wel
even wat gegeten worden. Wat in
Warschau toch al niet zo'n eenvoudi
ge zaak is en wat nog extra moeilijk
is wanneer bij een festival als dit de
concerten achter elkaar 's middags
om vijf, en 's avonds om acht en elf
uur gegeven worden. Met nog elke
dag van 's morgens tien tot 's mid
dags één uur of een bespreking van
de gebeurtenissen van de vorige dag,
in aanwezigheid van componisten en
uitvoerenden. Dat was ook nu alleen
voor de onverzadigbaren die beslist
niets wilden missen.
Sinds lang heeft het Warschau-
festival dit werkschema met twee of
drie concerten per dag, maar nog
nooit was de indruk van overladen-
heid zo sterk als dit jaar.
Toen het in 1956 voor het eerst werd
gehouden was dat voor de Polen zelf
het begin van de ontwikkeling van
goede contacten met het westen.
Voor de rest van de wereld was het
een eerste kennismaking met wat
het tot dan toe geïsoleerde Polen aan
muzikale scheppingskracht her
bergde. De verrassende ontdekkin
gen die tijdens de daarop volgende
festivals in Warschau wederzijds ge
daan werden, de inspiratie en de
stimulans die jonge Poolse compo
nisten door de toenemende interna
tionale uitwisseling ontvingen, de
snelheid en de oorspronkelijkheid
Van onze soc.-economische redactie
DEN HAAG De PvdA in de Twee
de Kamer wil enkele aanvullingen
aangebracht zien in het wets
ontwerp op nieuwe ondernemings
raden, om een beter contact te waar
borgen tussen de ondernemingsraad
en zijn achterban. De PvdA-fractie
kondigt dit aan in het schriftelijk
voorlopig verslag .van het wets
ontwerp.
De grootste regerinsgezinde Ka
merfractie is wel voldaan over het
wetsontwerp, ook al ontbreekt daar
in als gevolg van de politieke
compromissen in het kabinet een
eensluidende visie op een funda
mentele democratisering van de be-
drijfsverhoudingen op langere
termijn.
De D'66-fractie vindt het wets
ontwerp „een bescheiden stap in de
goede richting", ook al wenst D'66
eigenlijk veel verdergaande hervor
mingen op gebied van de medezeg
genschap in bedrijven. PvdA en
D'66 willen, dat een werknemer
slechts drie maanden in dienst hoeft
te zijn van een bedrijf om mee te
mogen doen aan verkiezingen voor
de ondernemingsraad. Het recht in
de raad gekozen te worden willen
deze partijen laten ingaan zodra ie
mand een half jaar bij het bedrijf in
dienst is. Het wetsontwerp vermeldt
veel langere termijnen.
Lucia Kerstens, Vera Beths en Reinbert de Leeuw op het podium
van de Warschause conservatoriumzaal tijdens de uitvoering van
Peter Schats „Canto general"
waarmee zij de nieuwste technieken
leerden hanteren en toepassen, het
waren evenzovele factoren die elk
volgend festival weer tot een boeien
de en verrassende gebeurtenis
maakten. Het westen leerde niet al
leen het wonder van het uit zijn as
herrezen Polen kennen, het had re
den om verbaasd en verwonderd te
zijn over de explosie van artistieke
scheppingskracht, niet alleen op het
gebied van muziek, maar ook op dat
van film, toneel en beeldende kunst.
Provinciestad
Witold Lutoslawski, een van de initi
atiefnemers tot het oprichten van
het festival noemt het Warschau van
zijn studententijd een provinciestad
waar de namen van elders bekende
moderne componisten zelden of
nooit op de concertprogramma's ver
schenen. Zo kreeg bijvoorbeeld „Le
sacre du printemps" van Strawinsky
(toen al „klassiek" in het westen) pas
zijn eerste Poolse uitvoering tijdens
het Warschause festival van 1956.
Polen haalde die achterstand snel in.
De eerste tien jaren was alles muzi
kaal verrassend, bewonderenswaar
dig en avontuurlijk, en een jonge
Poolse componistengeneratie wist in
toenmende mate de aandacht van de
internationale muziekwereld op zich
gericht te houden. Met Lutoslawski
en Penderecki voorop trok een niet
dat zich weliswaar ook daar in hoofd
zaak afspeelde op gespecialiseerde
festivals, maar waarmee Polen zich
toch ook bij de „gewone" muzieklief
hebber in het buitenland een „ima
ge" verschafte die niet meer uitslui
tend werd bepaald door Frederic
Chopin en Artur Rubinstein.
Malaise
Maar daardoor ontkwam het ook
niet aan de algemene malaise die dat
muziekmaken sinds een tiental jaren
kenmerkt. Een malaise die in het
Poolse componeren nog duidelijker
waarneembaar is, doordat men zich
daar zogoed als niet heeft ingelaten
met tijdelijk verlichting biedende
pep-middelen als minimal-music en
stijlcitaten-techniek. En wat de soci
aal en politiek geëngageerde muziek
betreft, ik dacht dat geen Pool zich
daar ooit vruchtbaar mee heeft be
ziggehouden. Waarschijnlijk omdat
de misstanden in het kapitalistische
buitenland voor hen nog teveel aan
lokkelijke en verleidelijke aspecten
hebben om er muzikaal tegen te vel
de te trekken. En voor hun eigen
misère is de enige veilige en lonende
muzikale uitlaatklep een stuk op een
historische of een liturgische tekst.
Voor de rest blijft het bij experimen
teren met klankjes, bij een wat vrij
blijvende, abstracte muziekmakerij,
waarvan ook op dit festival voorbeel
den in overvloed aanwezig waren.
schat
Krzysztof Penderecki, met Wi
told Lutoslawski nog steeds in
ternationaal de meest bekende
en gespeelde Poolse componist.
onaanzienlijke stoet Poolse compo
nisten met succes mee in de interna
tionale ontdekkingsreis naar onbe
kende klankgebieden en nieuwe mu
zikale uidrukkingsmiddelen. Polen
telde weer mee in het actuele,
avantgardistische muziekmaken,
Geëngageerde werkstukken werden
de festivalgangers overigens dit jaar
ook niet onthouden. Daar was de
première van „Praxodia" van de Ita
liaan Franco Oppo op teksten van de
Angolese dichter Agostinho Neto, en
Peter Schats „Canto general" op een
tekst van Pablo Neruda, dat op een
zondagochtendconcert uitgevoerd
door Lucia Kerstens, Vera Beths en
Reinbert de Leeuw, merkbaar in
druk maakte en dat naar mijn gevoel
hier beter dan ooit tot zijn recht
kwam. Stijlpersiflages waren er in
„Die Musik kommt mir ëusserst be-
kannt vor" een goedkoop-leuk thea
terstukje van de Deen Bent Lo-
rentzen op thema's uit Mozart-
opera's, in Tzigane van de Joegslaaf
Dubravko Detoni, en in „La Rossini-
ana" van de Italiaan Renato de
Grandis, die blijkbaar de iet te over
treffen humor in Rossini's muziek
nooit heeft begrepen. Zodat zijn Ros-
siniana een slecht navertelde mop
leek. En er was nog een stuk voor
twee piano's „Vertical thoughts" van
Morton Feldman, de „uitvinder" van
de minimal music.
Dit is het tweede artikel over het
Poolse muziekfestival „Warschause
Herfst". Het eerste stond in de krant
van zaterdag 2 oktober.
DE
VAN EEN LEZER-
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw,
jury politieke prent. Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan
de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
^uilj -AfRiKA
onder redoctie van loes smit
Vandaag hebben zo'n vierhonder
dduizend schoolkinderen geen
echt vrije woensdagmiddag. Deze
middag zijn ze allemaal op pad.
weer of geen weer. huis aan huis
aanbellend en elkaar adressen
afsnoepend om maar zoveel mo
gelijk kinderpostzegels aan de
man te brengen. Dat is pas de
helft van hun taak; vandaag no
teren ze bestellingen, veel later
gaan ze opnieuw op stap om die
bestellingen af te leveren en met
hun klanten af te rekenen.
Het is, wat de kinderpostzegels
betreft, een bijzonder jaar. Een
„gouden" jaar. want de nieuwe
serie is de vijftigste, en daarom
zijn de zegels ditmaal bedrukt
met kindertekeningen, gekozen
uit duizenden werkstukken. Al
leen het affiche (zie onderis niet
door kinderen getekend. Het geld
dat de actie opbrengt door de
toeslagen op de postzegels, is als
elk jaar weer bestemd voor kin
deren in de ruimste zin van het
woord. Kleinen en groteren, niet
alleen in ons land. maar ook in
andere landen, al gaat daar niet
het grootste deel heen. Het geld
wordt besteed voor hulp aan kin
deren die tussen de wal en het
schip dreigen te vallen, voor ge
handicapten, voor kinderen in te
huizen. voor allerlei projecten ge
richt op jongeren, en ook groepen
en bureaus delen mee die zich
met jongeren bezighouden op so
ciaal, maatschappelijk en me
disch terrein; dankzij de verkoop
van kinderpostzegels krijgen al
die hulpverleners en verzorgers
wat meer armslag.
Natuurlijk rekent het Nederlands
comité voor kinderpostzegels er
zo'n beetje op, dat de zegels dit
jaar weer wat meer opbrengen
dan vorige jaren. De laatste keer
kwam er niet minder dan 77» mil
joen gulden uit de bus, maar dat
geld is op, ivant gepot wordt er
niet. Wat er binnenkomt, gaat er
ook zo gauw mogelijk weer uit,
omdat het geld overal hard nodig
is.
De hulp van de scholieren kan
moeilijk gemist worden; die ne
men zestig procent van de totale
verkoop voor hun rekening. Of ze
het allemaal even leuk vinden, of
ze allemaal begrijpen waarom ze
niet gewoon kunnen spelen van
middag, is moeilijk te zeggen.
Wel is elk jaar weer duidelijk dat
ze het allemaal vol overgave
doen, al was het alleen maar om
niet met minder bestellingen op
school te hoeven komen dan de
klasgenootjes. Een soms moei
zaam werkje voor de kinderen,
want lang niet altijd, wordt er
opengedaan, precies als later bij
het bezorgen van de zegels. En
dan proberen ze het nog maar
eens en nog eens. voor het eten,
onder het eten, na het eten. Zorg
dus dat u vanmiddag thuis bent,
dat spaart de kleine verkopers
veel tijd en moeite. Wie een be
stelling doet krijgt een zegeltje
waaraan de „concurrentie" kan
zien dat zo'n huis al voorzien is.
En mocht er dan toch nog per
vergissing een kind aanbellen
dat misschien nog maar weinig
succes heeft gehad, waarom dan
niet nog een kleinigheid besteld?
Het kind zal zielsgelukkig zijn en
een postzegel extra is tenslotte
nooit weg.
IIIIIIHIIHI
In ons land bestaan verschillende
patiëntenverenigingen, waarin lij
ders aan bepaalde ziekten samen
iets proberen te bereiken. Er is
een vereniging voor hartpatiën
ten, één voor MS-patiënten, de
Stomagroep, maar er is er nog
altijd geen voor mensen die aan
de ziekte van Parkinson lijden, en
dat terwijl er volgens de laatste
cijfers wel zo'n vierhonderddui
zend (3 procent van de bevolking)
Parkinson-patiënten zijn. Een
van hen, een mevrouw uit Bun-
nik, vindt het intussen hoogtijd
dat ook zij samen een vereniging
gaan vormen. Zij stelt zich voor
dat zo'n vereniging maandelijks
een blad of blaadje kan uitgeven
met bijdragen van de leden en
allerlei informatie over de ziekte.
Want, zegt zij, iedereen die hier
aan lijdt, weet voor zichzelf wel
wat de nadelen nü zijn, maar niet
waar het naar toe gaat. Hoe het
precies moet worden, is ook haar
nog niet geheel duidelijk, wel dat
in zo'n vereniging de leden zeker
iets voor elkaar kunnen beteke
nen. In elk geval moet daar eerst
op een vergadering over gepraat
worden, en daarvoor moeten er
eerst leden komen. Zij wil haar
naam niet noemen, omdat het om
de toekomstige vereniging gaat
en zij zichzelf niet in het middel
punt wil stellen. Wel wil ze voorlo
pig als centraal punt fungeren,
waar men zich als lid kan opge
ven. Wie zich wil aansluiten, kan
naar dit adres schrijven: Prinses
Beatrixstraat 5, Bunnik. Of bellen
naar: 03405-2606
De dure, zwaardere vuurwapens
mag je in de VS niet zonder ver
gunning hebben, maar het goed
kope, lichtere schiettuig is nog
altijd vrij verkrijgbaar. Met be
hulp van zo'n goedkoop, maar
evengoed levensgevaarlijk wapen
is onlangs voor de derde maal een
Amerikaanse senator dicht bij
het Congresgebouw in Was
hington op straat bedreigd en be
roofd. Ditmaal was het senator
Alan Cranston uit Californië, nota
bene de man die al tijden vurig
pleit voor een verbod op het bezit
van deze goedkope vuurwapens.
Het is duidelijk: hoe intelligenter
een man is, des te eerder pakt hij
aan in het huishouden. Althans
volgens prof. Scanzonl van de uni
versiteit van Indianapolis, die
lezen we in Gevu-Klanken, perso
neelsblad van het gemeentelijk
energie en vervoerbedrijf Utrecht
daarnaar een onderzoek instel
de in ruim drieduizend Ameri
kaanse huishoudens. Hij kwam
tot de conclusie dat ontwikkelde
mannen het meest bereid zijn hun
vrouw thuis een handje te helpen.
Vrouwen, van wie de man thuis
nooit iets doet, maar die onderuit
gezakt zijn krantje leest als zij
staat te koken of af te wassen,
weten nu dus dat ze met een dom
me man getrouwd zijn nog
steeds volgens die professor dan.
Het is vorige week woensdag
tijdens het noodweer zeer on
veilig geweest in Putten op
de Veluwe. Van half elf tot elf
uur kwam daar extreem
zwaar weer voor. Tijdens die
onweersbui viel op het rieten
dak van een boerderij aan de
Beulekampersteeg een brok
ijs zo groot als een kleine
voetbal. Hij viel stuk op het
dak. maar de bewoner wist
toch een overblijvend brok te
pakken te krijgen en te con
serveren in de ijskast. De af
metingen ervan zijn: 17 cm
lang. 7 cm breed en 2 tot 5 cm
dik De steen is blauw ge
kleurd en ruikt sterk naar
ammoniak. (Als gevolg van
een scheikundige reactie in
de wolk?) Zo'n grote ha
gelsteen is voor ons land een
zeldzaamheid. Eerder, name
lijk op 26 augustus 1950, viel
er tijdens een onweersbui in
Den Bommel hagel met een
doorsnee van 8 tot 10 om en
op Zuid-Beijerland een brok
ijs van 10X6X4 cm. dat 2 ons
woog. Destijds deelde het
KNMI mee. dat dit een re
cord was. Naar men mag aan
nemen heeft het „hemelijs"
van Putten een grotere in
houd gehad.
Op 6 juli werd er in Potter,
Nebraska, een hagelsteen ter
grootte van een grapefruit
opgeraapt. Gewicht: ander
half pond. Dichterbij huis
was zeer frappant de steen
van 24x13x12 cm, op 19 au
gustus 1925 gevallen door het
dak van een huis in Heidel-
berg. Door hagelstormen
kunnen mensen het leven
verliezen, zoals op 1 mei 1928
in Roemenië (6 kinderen), en
op 10 juli 1923 in Rostow toen
23 mensen door hagelstenen
van 1 tot 2 pond zwaar wer
den gedood.
Die zeer grote stenen kunnen
ontstaan zijn door sa
menklontering van grote ha
gelstenen. maar ze kunnen
ook „solo" zijn opgebouwd
rondom een kern van korrel-
hagel of korrelsneeuw. On
derkoelde waterdruppeltjes
in de wolk (water met toch
een temperatuur van ver on
der het vriespunt) vriezen er
op vast. Er ontstaat dan een
al of niet doorzichtig laagje
omheen. Naarmate de steen
langer in de zware on
weersbui verkeert, worden er
meer laagjes omheen ge
bouwd tot hij eruit ziet als
een soort ui. In India zijn
stenen gevonden met 20 la
gen, afwisselend wit door
mee-ingevroren luchtbellet
jes en helder bij onderkoelde
druppeltjes met weinig
luchtbelletjes. In één steen
werden zelfs 25 verschillende
lagen vastgesteld. Die steen
moet 25 reizen tussen de top
en de basis van de bui heb
ben afgelegd. Dat kan omdat
inzware. tot 10 km of hoger
reikende buien, naast elkaar
zeer krachtige opwaartse en
dalende luchtstromingen
voorkomen. Men heeft op
waartse snelheden vastge
steld van 110 km per uur.
Zweefvliegers hebben in ha
gelbuien het wel meege
maakt. dat ze van onderen
door hagelstenen werden ge
mitrailleerd.
In Frank W. Lane's boek
„The Elements Rage" las ik
het volgende bijna fantas
tisch aandoende verhaal: een
Amsterdam regen
De Bilt zwaar bew.
Deelcn zwaar bew.
Celde zwaar bew.
Eindhoven zwaar bew
Den Helder zwaar bew.
R ld. regen
piloot, vliegende over het
westelijk deel van New Jer
sey belandde in het voorste
deel van een onweersbui. Hij
noteerde later: „Voor ik het
goed in de gaten had, was ik
1300 meter hoog gekomen. Ik
zette de motor af en dook
met een snelheid van 160 km
per uur en nog ging ik de
hoogte in".
Londen
Luxemburg onbewolkt
Madrid onbewolkt
Malaga licht bew.
MaUorca onbewolkt
Munchen geheel bew.
Nice
regenbul
Panja
Rome
Split
Stockholm geheel bew.
Wenen zwaar bew.
Zünch onbewolkt
Caaa Btanca licht bew.
latanboel
New York
Tel-Aviv licht bew
Tumi half bewolkt
Hoogwater 7 okt Vlisslngen 1 21-13 28, Ha-
rlngvUetslulzen 1.33-13 51, Rotterdam 3 33-
15.31, Scheveningcn 2 34-14 51, IJmuiden 3.07-
15.24. Den Helder 7.15-12.14. Haxllngcn 9.23-
21 38. Delfzijl 11 21-23 55
Van een verslaggever
W1JMBRITSERADEEL De 59-
jarige Catharimus de Schiffart uit
het Friese Scharnegoutem is bij een
verkeersongeluk ln Wijmbritsera-
deel omgekomen. De man sloeg met
zijn fiets op de Lege Dyk linksaf om
zijn volkstuintje te bereiken en werd
overrreden door een hem achterop
komende personenauto.
WOENSDRECHT - De 22-jarige
mevrouw P. de Vos uit Ossendrecht
is in het Brabantse Hoogerhelde
(Woensdrecht) bij een verkeersonge
luk omgekomen. Zij moest met haar
auto uitwijken voor drie loslopende
paarden, waarna de wagen tegen
een boom botste.
LICHTENVOORDE - De 57-Jarige
B. C. van Eeten uit Aalten is bij een
verkeersongeval op de Oude Aalten-
seweg in Lichtenvoorde overleden.
Hij reed met zijn auto tegen een
rechts van de weg staande boom.
NIJMEGEN - De 26-jarige W. J.
Willemsen uit Etten (gemeente
Gendringen) is in een bocht van de
Arnhemseweg in Beek (gemeente
Bergh) met zijn auto tegen een
boom gereden en onmiddellijk over
leden.
