i
ioland Holst: Je moet je niet
Vastbijten op één generatie
letere behandeling
eertien gevangen
lolukkers gevraagd
Unie BHLP vindt
nivellering als
verdover werken
inderdaad
prima
stofzuigers
tissers toch
irvolgd
B en W van Haarlem
niet terughoudend
jegens Amrobank
Veel branden in weekeinde
inderdaad
prima
wasautomaten
Hulpverleners
Voorontwerp
artikel 280
onaanvaardbaar
Vrouw in Drachten
gewurgd na ruzie
Haagse, taxi
heeft tekort
van vier ton
jk vrees de dood niet, zij hoort immers bij het leven"
Gesprek met
dichter voor
zijn overlijden
PAG 9 AUGUSTUS 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 3
ttTERDAM. De Badan
satuan, de organisatie van
d-Molukkers in Nederland,
it in een telegram aan mi-
[er Van Agt (justitie) om een
ere behandeling gevraagd
i de veertien Zuidmolukse
teren, die momenteel ge-
gen zitten.
feaat om de zeven bezetters van
Indonesische consulaat in
terdam en de zeven kapers van
fein bij Wijster. Zij zitten ver-
i over verschillende gevange-
i in Nederland.
j een verslaggever
HAAG Meer dan zeshon-
vissers van de Nederlandse
[visvloot, die vorig jaar wegens
ichrijding van de vangstbeper-
maatregelen een proces-
iaal kregen, zullen alsnog wor-
zuïi vervolgd. Mr. P. A. H. Bos. advo-
m|_8eneraal bi) het gerechtshof in
veJ Haag en voorzitter van de lan-
landJ^e vergadering van econo-
officieren van justitie, heeft
et, ajmeegedeeld.
lat het om zaken van vorig jaar
is besloten deze af te doen door
lel van transactie. De betrok-
vissers zullen boetes moeten
^tjklen variërend van 500 tot
")0. Hiervoor krijgen zij binnen-
een acceptgirokaart toege-
ird. Betalen de vissers de ge-
~"^gde geldsom niet dan zullen zij
t de rechter moeten verschijnen.
ruim 800 processen-verbaal, die
iotaal tegen de zeshonderd vis-
waren opgemaakt, hebben voor
Vïoening moeten wachten op een
'ftspraak van het Europese hof in
of Nederland binnen
,|G-verband eigenlijk wel gerech-
was een quoteringsmaatregel
de visserij ter bescherming van
jlatvisstand, te nemen. Het hof
.uxemburg heeft onlangs de Ne-
indse overheid in het gelijk ge-
,Er was toen geen enkel belet-
tuëeimeer om de vervol6ing van de
t v-.le zaken voort te zetten," aldus
arm Bos'
De Badan Persatuan wil, dat de ge
vangenen bij elkaar in één gevange
nis worden geplaatst.
Tijdens het jaarlijkse congres van de
organisatie, zaterdag in Moordrecht,
vertelde de leider van de Zuid-
molukkers, ir. J. A. Manusama, dat
hij in de briefwisseling met minister
Van Agt diverse malen zijn ongerust
heid had uitgesproken over de be
handeling van de veertien. Zij zou
den onlangs zijn overgeplaatst naar
andere gevangenissen en hun ver
blijfplaats zou niet bekend zijn
gemaakt.
Het congres dringt er bij de minister
op aan het beleid te wijzigen in het
belang van het geestelijk en licha
melijk welzijn van de jongeren. Ir.
Manusama wil daarover vandaag
met staatssecretaris Zeevalking van
justitie spreken.
HAARLEM Burgemeester en wet
houders van Haarlem zien geen aan
leiding zich terughoudend op te stel
len in haar relatie tot de Amrobank.
Dit hebben zij geantwoord op vra
gen van leden van de gemeenteraad
van de PPR en de PSP over de
verklaring van deze partij-besturen
over Zuid-Afrika en de Amrobank.
De gemeente onderhoudt met de
Amrobank en met alle andere grote
banken een rekening-courant voor
lopende inkomsten en uitgaven. B
en W achten het niet hun taak om de
besturen van andère partijen te ver
zoeken duidelijk te maken hoe zij
over de aangelegenheid denken.
Tegen een gelijke wijze van oriënta
tie .bij andere gemeenten, waarbij
burgemeester en wethouders den
ken aan grote gemeenten, omdat
daarmee een gestructureerd contact
bestaat, hebben zij geen bezwaren.
Bovendien ligt het onderwerp bui
ten het takenveld en de bevoegdhe
den van het college als bestuursor
gaan.
Tijdens de feestelijke tocht
van het bloemencorso van
Rijnsburg naar Noordwijk
waren er weer duizenden
belangstellenden, die maar
geen onderdeel van het
bloemendefilé wilden mis
sen. Het motto van dit cor
so is 1001 nacht en de wa
gens zijn dan ook letterlijk
sprookjesachtig te noe
men. Hier een van de voor
stellingen: Klein Duimpje
en de Zevenmijlslaarzen.
(ADVERTENTIE)
Van een verslaggever
SITTARD Bij een grote brand op
het industrieterrein-noord in Sittard
is zaterdagavond het meubelgroo-
thandelbedrijf P. Zelissen verwoest.
De hele voorraad meubelen ging in
vlammen op. De naast de groothan
del gelegen glashandel Salvino
brandde voor 80 procent af. Enkele
vrachtwagens van de meubelhandel
Pfennigs, die ook aan het bedrijf
Zelissen grenst, werden ernstig be
schadigd. De schade wordt op twee
miljoen geschat.
GEMERT Zondag is het be-
drijfsgedeelte van een boerderij in
Gemert door brand verwoest. Een
dag eerder brandde in deze plaats
ook al een bboerderij af. Dertig
mestvarkens en de hele voorraad
hooi en stro ging verloren. De oor
zaak is onbekend.
DORDRECHT Langs de spoor
baan Roosendaal-Dordrecht is de
brandweer zaterdagmiddag uren
lang bezig geweest met het blussen
van bermbranden, veroorzaakt door
vonken afkomstig van twee vastge-
Van een verslaggever
UTRECHT Het landelijk overleg
van werkers in de alternatieve
hulpverlening noemt het vooront
werp artikel 280 onaanvaardbaar.
Dit voorontwerp is donderdag prijs
gegeven door minister Van Agt en
staatssecretaris Zeevalking.
Uit het ontwerp blijkt dat een
hulpverlener niet gestraft mag wor
den, als hij of zij het verbergen van
een minderjarige niet jonger dan
veertien jaar, heeft gemeld aan de
kinderrechter. De opheffing van
strafbaarheid duurt ten hoogste een
maand na dat bericht Gedurende
deze tijd mag de politie de minderja
rige niet aanhouden en naar ouders
of voogd terugbrengen.
De alternatieve hulpverleners noe
men het een raadsel waarom op
nieuw een poging is ondernomen de
problemen rond artikel 280 van het
wetboek van strafrecht te regelen.
Zij schrijven dat er al een wets
ontwerp over dezelfde kwestie inge
diend is door de Tweede Kamerle
den Roethof (PvdA) en mevrouw
Haas-Berger (VVD). De hulpverle
ners zeggen dat dit initiatief
wetsontwerp een aanzet geeft tot
een vrij redelijke regeling van de
problematiek, hetgeen ,,niet gezegd
kan worden van het voorontwerp
van Van Agt".
Vergeleken met de huidige situatie
levert het een achteruitgang op.
Het is een onaanvaardbare controle
op de hulpverlening.
Een weggelopen minderjarige loopt
nu meer de kans in de sfeer van een
kinderbeschermingsmaatregel te
komen.
De uitzonderingen die gemaakt wor
den (onder de veertien jaar, buiten
landse minderjarigen en in een rijks
richting geplaatste minderjarigen).
lopen remmen van de D-trein Parijs-
Amsterdam. Door de sterke roo
kontwikkeling ondervond het trein
verkeer vertraging.
VLIELAND Op de Waddenzee
tussen Vlieland en Harlingen is za
terdagmiddag brand uitgebroken
op een pleziertjalk. Een vrouw en
haar kinderen zijn aan boord ge
bracht van de veerboot Friesland.
Twee mannelijke opvarenden
brachten zich met een rubberbootje
in veiligheid.
HEERLEN Twee personen, een
23-jarig barmeisje en haar 25-jarige
vriend uit Heerlen zijn gisteren door
de politie aangehouden, verdacht
van brandstichting. In de nacht van
zaterdag op zondag brandde de
eerste etage van de bar Blue Gipsy
uit. Het gearresteerde meisje, dat
boven de bar woonde, kon zich via
het dak in veiligheid stellen.
ROTTERDAM Bij een inbraak in
een woning aan de Rembrandt-
straat in Rotterdam is een geldkis
tje met 30.000 gestolen. Het kistje
stond in een kast in de woonkamer.
De dieven kwamen binnen door een
ruitje in een deur te vernielen.
ROTTERDAM De tweejarige Al-
lisalem Kantaoui is zondag bij een
verkeersongeluk in Rotterdam om
het leven gekomen. Het kind was
aan het spelen op de Brielselaan,
toen het tussen twee geparkeerde
auto's de weg overstak en door een
passerende auto werd gegrepen. De
auto, een blauwe personenwagen, is
na het ongeluk doorgereden.
ROTTERDAM De vierjarige Ma
rio Pluut uit Rotterdam is zondag
bij het spelen in de Mamixstraat om
het leven gekomen. Het kind was
tussen de betonnen platen van een
schutting gekropen. Doordat de bo
venste platen doorzakten raakte hij
met zijn nek bekneld.
Van een verslaggever
UTRECHT „Het kabinet
Den Uyl heeft zijn gehele soci
aal-economische beleid opge
hangen aan zijn centrale poli
tieke doelstelling: verdeling
van inkomens, macht en ken
nis. Niemand behoeft verwon
derd te zijn, dat het elke situa
tie te baat neemt om deze
doelstelling dichterbij haar
verwerkelijking te brengen. De
vraag rijst evenwel wie er nog
vruchten plukt van dit beleid."
Aldus dr. A. A. Wentink, beleidsadvi-
seur van de Unie BLHP en tevens
verbonden aan de economische ho
geschool in Tilburg, in Medium, het
orgaan van de unie.
Volgens de heer Wentink verwijst de
invoering van het begrip ,,de modale
werknemer" naar een alles-
nivellerend massificatieproces. „Nu
zelfs deze voor de statistieken inte
ressante figuur er niet meer op voor
uit gaat, lijkt de tijd gekomen om de
verdelingsdoelstelling opnieuw te
bezien."
De wals van de herverdeling zo
gaat de beleidsadviseur verder
werkt als een tranquillizer (verdover)
voor elk nieuw initiatief. „De geriefe
lijkheden van de verzorgingsstaat
wekken hier en daar beelden op die
doen denken aan de Kafkiaanse
maatschappij waarin overheidsbu-
reaucratie als een moloch alles
centralistisch voor iedereen regelt."
Volgens de heer Wentink lijken de
kansen gering om de prijsstijging dit
jaar beneden de 8,25 procent te hou
den. Bovendien, aldus de beleidsad
viseur, is dit percentage veel te hoog
gegrepen. Volgens hem hebben we
op dit punt te maken met een desa-
treus gewenningsverschijnsel: jaar
lijkse geldontwaarding van 8 tot 10
pet en een werkloosheid van meer
dan 200.000 worden steeds meer als
onvermijdelijke karaktertrekken
van onze economie gezien. „We pra-
Van een verslaggever
DRACHTEN De 33-jarige G. van
der M. uit Drachten heeft bekend
zaterdagnacht in zijn woning de 29-
jarige Th. Ph.-B., met wie hij samen
woonde, door wurging om het leven
te hebben gebracht. De man heeft
zich zondagmorgen uit eigen bewe
ging op het politiebureau te Drach
ten gemeld.
Uit het eerste onderzoek is geble
ken, dat Van der M. de vrouw rond
drie uur zaterdag moet hebben ge
wurgd. Tussen hen was onenigheid
ontstaan over een vermeende ver
houding van de vrouw met een an
dere man. De ruzie liep zo hoog op,
dat Van der M. de vrouw bij de keel
greep met alle gevolgen van dien.
ten er niet eens meer over om de
inflatie terug te dringen tot onder
vijf procent zoals in de jaren zestig
en om de werkloosheid onder de
100.000 te brengen."
Als oorzaak van dat „gewennings
verschijnsel" noemt hij onder meer
de fatalistische houding ten aanzien
van economische groeimogelijkhe
den. In de twee leidende westerse
industriële naties zo betoogt de
heer Wentink de Verenigde Staten
en West-Duitsland, streeft men naar
een krachtig herstel van de econo
mische groei van vijf pet per jaar. In
ons land daarentegen lijkt een groei
van 3 tot 3,5 pet het maximaal haal
bare. „Waar dit op is gestoeld, is
onduidelijk. Het is meer een kwestie
van geloof dan van harde feitelijke
mogelijkheden."
Van een verslaggever
DEN HAAG De stichting Haagse
taxi-telefooncentrale (HTT) ver
wacht voor dit jaar een exploitatie
tekort van 410.000. Hierin zijn be
grepen onverrekende verliezen van
voorgaande jaren, samen 115.000.
Het bestuur van de HTT wil de
tekorten dit jaar wegwerken.
B en w van Den Haag hebben de
raad voorgesteld om de HTT een
bijdrage in de exploitatie te leveren
van 410.000. B en w zijn namelijk
van mening dat de HTT moet kun
nen blijven functioneren, tot een
studie is afgerond die moet aange
ven hoe een Haagse taxicentrale ei
genlijk zou moeten werken, om het
taxivervoer goed te begeleiden en te
controleren.
Den Haag verleende vorig jaar ai
een subsidie van anderhalve ton om
de taxi-centrale op de been te hou
den. De inkomsten van de centrale
zullen dit jaar ongeveer 95.000 be
dragen. De vergunninghouders, die
verplicht lid zijn, betalen 75 per
taxi per week aan de centrale. Den
Haag is de enige grote gemeente in
Nederland die het taxi-wezen subsi
dieert.
Rita
„Als u het pakket gewogen hebt, wil
ik de ballons wel graag even terug."
Dei
Zeis) 3
or Fred Lammers
JrGEN „Dit is mijn laatste nederzetting. Hier ben ik bezig te overleven", zegt
riaan Roland Holst nog voordat ik zijn eigenlijke flatje bestaande uit enige in
laar overlopende vertrekken in het bejaardencentrum „Frankenstate"
Helnenga.
™e)k mijn jas uit heb gaat hij mij
•Ü7praam' maar n°ë vrij kwiek lo-
rroo?- voor naar een grote stoel bij
«paraam. Zelf gaat Roland Holst op
'Irlpinpr ctnplH» iefronnvr mo rrit.
Eef
leiner stoeltje tegenovr me zit-
Zijn leefruimte staat tjokvol
antieke meubelen: een zware
n. Zf» tafel met bijbehorende stoe-
zij iikastjes en tafeltjes en tegen een
wide wanden een imposante muur-
plan- Overal liggen boeken, kranten,
papieren met aanteke-
weden en stapeltjes brieven. Op een
afvdtje in een hoek van de kamer
echtn eeen fles jenever en een fles
ieerry. Roland Holst vraagt wat ik
n dririnken en als ik voor de sherry
voorbaant hij zich een weg naar zijn
rdeUbarretje, het lege glaasje, dat hij
d dafielijk eerder op de dag al eens
leeij zichzelf heeft gevuld, meene-
Hij stoot een stapel tijdschrif-
mver, maar als ik vraag of ik
even kan helpen zegt hij be-
„Nee, je gasten schenk je zelf
Voorzichtig lopend brengt hij
in paar minuten later mijn ge-
glas, zelf heeft hij iets sterkers
jmen. De sherryfles zet hij op
lg di. „Je moet jezelf maar inschen-
^als je meer wilt hebben", zegt
^ILind Holst een sigaartje opste-
,Heb je het niet te koud daar
lat open raam? Anders doe je het
dicht", vraagt hij bezorgd, een
ie aan zijn sigaartje nemend en
ilgens een grote rookwolk
end.
ie hem nog zitten een man van
in de tachtig, maar nog veel
mingstelling voor alles wat er op
ereld gebeurt. „Ik zorg hier zelf
voor mijn ontbijt en mijn lunch. Het
diner laat ik 's avonds zo laat moge
lijk komen, dan heb ik een fijne
lange dag om te werken", vertelt hij.
Roland Holst komt er voor uit be
wondering te hebben voor mensen
die op hoge leeftijd nog iets preste
ren. Vandaar dat hij zich aan hen
spiegelt. Hij staat op. rommelt wat
in een hoekje en haalt dan een gram
mofoonplaat tevoorschijn, een op
name van de wereldberoemde
Spaanse cellist-dirigent Pablo Ca
sals. Terwijl Roland Holst de plaat
opzet zegt hij: „Deze opname is ge
maakt tijdens een repetitie in New
York. Nu moetje heel goed luisteren
dan hoor je hem iri gebrekkig Engels
aanwijzingen geven. Hij was toen al
in de tachtig. Geweldig wat die man
op zo'n leeftijd nog deed. Ik draai
deze plaat reuze veel. meestal zet ik
elke avond wel een kant op. Dat is
ook wel te horen".
Goede vrienden
Roland Holst vraagt of ik tijd heb en
als ik hem wat dat betreft gerust
gesteld heb laat hij de muziek over
zich komen. Hij vult mijn sherryglas
bij, knikt af en toe instemmend en
mompelt iets over het temperament
van Casals. Als de grammo
foonplaat weer in de hoes zit, ver
volgt Roland Holst: „Bijna al mijn
goede vrienden van mijn leeftijd
zijn overleden. Toch ben ik niet een-'
zaam, omdat ik gelukkig veel vrien
den heb onder de jongeren. Dat is
heel belangrijk. Je moet je niet
vastbijten op één generatie". Tot die
goede vrienden behoort ook het
prinselijk gezin. Tot op het laatst
van zijn leven was Roland Holst
(Oom Jani) een huisvriend op Dra-
kensteyn.
Zelf vertelde Roland Holst daar
over: „De prinsjes op Drakensteyn
zijn mij als een soort grootvader
gaan beschouwen, een rol die ik met
groot genoegen gestalte geef al ben
ik volstrekt geen Oranjeklant. Dat
heb ik prinses Beatrix ook meerma
len gezegd. Al wil ik niet ontkennen
dat de Oranjes een heel belangrijke
rol in onze geschiedenis hebben ge
speeld, dat ik zo veel waardering
heb voor de huidige Oranjegenera
tie komt uitsluitend door mijn per
soonlijke affectie voor Beatrix en
Claus". Die vriendschap is verdiept
in de rumoerige verlovingstijd van
de prinses." Ik had Claus nog niet
persoonlijk ontmoet toen een vriend
zich tegenover mij erg denigrerend
uitliet over de verloofde van Bea
trix, vooral omdat Claus niet van
adel was. Ik heb toen gezegd:Het is
niet mijn gewoonte me uit te laten
over iemand die ik persoonlijk hele
maal niet ken. Maar na wat ik over
hem heb gehoord en gelezen kan ik
wel zeggen dat Claus dan een Duit
ser mag zijn, maar een mof is hij
niet! Die reactie is prinses Beatrix
ter ore gekomen waarop zij moet
hebben gezegd-, Dat is echt een
antwoord voor meneer Holst". Een
paar maanden later koos de prins
onzer dichters openlijk partij voor
het verloofde paar door een gedicht
dat hij had geschreven bij het over
lijden van koningin Wilhelmina op
te dragen aan prinses Beatrix en dat
in een paar Nederlandse dagbladen
paginagroot te publiceren, nadat
het literaire tijdschrift „De Gids",
bang voor moeilijkheden met abon
nees, het had geweigerd. Beatrix be
dankte Roland Holst in een ontroe
rende brief, die hij sindsdien als een
kostbaar bezit bewaarde.
Koningin Wilhelmina
Aan koningin Wilhelmina had Ro
land Hols ook zo zijn herinneringen.
Een heel mooi verhaal dat hij me
met smaak vertelde was de ontmoe
ting die hij kort na de oorlog met
Wilhelmina had. „Het was in de tijd,
dat zij in Scheveningen in een ge
woon huis verblijf hield omdat zij er
niet voor voelde weer haar intrek in
een paleis te nemen. Wilhelmina
ging er kort na haar terugkeer toe
over om de twee weken een tea te
organiseren. Bij de eerste tea die zij
hield werd ik ook uitgenodigd. Spoe
dig kwam het Vrij Nederlands,Lied
boek ter sprake, dat in de bezet
tingstijd uitkwam en waaraan vele
dichters, uiteraard anoniem, hun
bijdrage hadden geleverd. Wilhelmi
na was erg ingenomen met deze uit
gave en kende de inhoud bijna van
buiten.
Op zeker moment vroeg Wilhelmi
na: „Meneer Holst staat er van u ook
iets in?" Ik moest bekennen dat er
van mij inderdaad een gedicht in
stond gericht tegen de NSB. Ik voeg
de er meteen aan toe dat ik mij
daarin nogal sterk had uitgelaten.
De interesse van Wilhelmina was
gewekt. Haar hofdame en vriendin
mevrouw de Beaufort moest het
Een foto uit het privé archief van Adriaan Roland Holst tijdens een van zijn bezoeken aan
Drakensteyn door prins Claus gemaakt.
boek uit de boekenkast halen en
Wilhelmina vroeg: „Wilt u mij uw
gedicht eens voorlezen?" Ik ken het
niet meer uit mijn hoofd maar ik
weet wel dat de laatste strofe luidde:
neus dicht, want het stinkt naar
braaksel. Holland stinkt naar N.S.B.
Koningin Wilhelmina luisterde aan
dachtig. Toen ik het gedicht had
voorgedragen riep zij uit. „Meneer
Holst, dit vind ik verrukkelijk!"
Van kouwe drukte heeft Roland
Holst nooit gehouden. Eerbewijzen
en onderscheidingen betekenden
weinig voor hem Daarover vertelde
hij me ter illustratie het volgende
verhaal. „Toen ik tachtig jaar werd
hadden vrienden een huldiging ge
organiseerd in hotel „De Rustende
Jager" hier in Bergen. Ik moet ook
niets van huldigingen hebben, maar
die keer kon ik me er niet aan ont
trekken. Op de bewuste avond van
het feest kwam prinses Beatrix ook.
Zij wilde me persoonlijk vertellen
dat ik commandeur in de orde van
Oranje Nassau was geworden. Bij de
versierselen van dat comman
deurschap hoort een breed lint.
„Moet ik die versierselen nu ook
gaan dragen. Het heeft uw moeder,
zoals dat officieel heet, behaagd mij
ze te verlenen. Maar wil u nu dat ik
ze opdoe als ik de volgende keer bij
u op Drakensteyn kom?", was mijn
vraag aan prinses Beatrix, die naast
me zat. Zij reageerde meteen. „Voor
mij hoeft het niet", aldus de prinses.
Nou ik was al lang blij en ik heb ook
die onderscheiding opgeborgen bij
de andere die ik heb. Die dingen
zeggen mij niet veel".
Op hoge leeftijd ontkwam Roland
Holst er niet aan terug te blikken op
zijn jeugd in Hilversum „Ik zie me
nog uit rijden gaan met moeder en
hoe wij geldstukjes uit het rijtuig
gooiden die door arme kinderen gre
tig werden opgeraapt. Dat ging zo in
die tijd. Het Gooi heeft nu voor mij
afgedaan. Dat is een afgesloten
hoofdstuk al kom ik er nog wel eens,
als ik bij mijn broer in Laren of op
Drakensteyn ga logeren".
Dood van Vestdijk
Als ik Roland Holst vraag of hij
opziet tegen de dood, een onderwerp
dat door hem in zijn gedichten zo
vaak is beschreven, staart hij voor
zich uit en begint dan een verhaal te
vertellen: „Toen mijn grote vriend
Vestdijk ziek was logeerde ik juist
bij kennissen op een groot landgoed
in Doorn. Mevrouw Vestdijk belde
me daar op en vroeg me of ik een
kopje koffie wilde komen drinken,
omdat Simon mij nog zo graag eens
wilde zien. Ik ben gegaan. Simon
kwam naar beneden, gekleed in een
chamberlook. Hij was er slecht aan
toe en mompelde maar zo'n beetje.
Het gesprek dat we hadden staat me
nog haarscherp voor de geest. „Ik
hoor dat het niet goed met je gaat",
zei ik. „Nee", was het antwoord.
Toen ik hem vroeg wat hij zoal deed
de hele dag was zijn reactie: „Den
ken, ook over mezelf". Ik heb hem
niet meer gezien. Kort er op is hij
overleden. Wat vooral indruk op me
maakte bij dat laatste bezoek was
hoe de ogen van iemand die zo'n
persoonlijkheid was zo uitgeblust
kunnen raken. Daar ben ik van ge
schrokken. Ik hoop dat zoiets mij
niet zal overkomen". Dit zeggend
liep Roland Holst naar de grote kast
en haalde uit een laadje een enve
loppe voor de dag. Er zat een foto in.
„Kijk, dat is Simon gefotografeerd
op zijn sterfbed. Het leven is vergan
kelijk. Dat weet ik, maar ik vrees de
dood niet. Zij hoort immers bij het
leven".
