Oostduitsers metPools
voetbal" naar de titel
Krachthockey beslist Olympisch
toernooi
Rusland dreigt
even met
terugtrekking
Superieur O-Europa
bij kanowedstrij den
Laatste judotitel voor Japanner
Eerste twintig minuten beslissen finale
Van de 33 medailles 31 veroverd
Weinig strijd voor goud in ,,alle categorieën"
Polen had
weer vijf
sets nodig
Nieuw Zeeland weerstaat in spannende finale Australische
stormlopen
BAANDAG 2 AUGUSTUS 1976
SPORT
TROUW/KWARTET 8
MONTREAL Oost-Duitsland is de nieuwe Olympische voetbalkampioen. In de finale speelden
de Oostduitsers de grote favoriet Polen naar een kansloze 31 nederlaag. Bij de Spelen van 1972 in
München behaalde Polen met fris aanvallend voetbal de titel, maar de ploeg die nu verloor, met
zeven spelers die er vier jaar geleden ook al bij waren, was daar geen schim meer van.
Het Poolse voetbal is een beetje
blasé Vermoeid en verzadigd in ie
der geval. De Olympische kampioen
van 1972. de bronzen medailles uit
het wereldkampioenschap van 1974,
het elftal dat in Chorzow Nederlands
reputatie aan het wankelen bracht,
werd opgerold in de eindstrijd van
het voetbaltoernooi. Tegen Oost-
Duitsland werd de finale verloren
met 1—3. maar wat de Polen nog veel
meer pijn moet hebben gedaan, was
dat zij werden verslagen door een
elftal dat het voetbal speelde waa
raan Polen zijn reputatie heelt te
danken.
Kazimierz Gorski kan zijn elftal niet
meer inspireren. De coach maakte
bovendien voor de wedstrijd een af
schuwelijke fout. Hij verving zijn
boomlange centrale verdediger Jer-
zy Gorgon door Henryk Wieczorek.
Gorski ging er van uit dat Gorgon. 27
jaar. 1 meter 92 en bijna 100 kilo
zwaar, op het gladde en slechte veld
niet zou zijn opgewassen tegen de
door hem gevreesde vlugge
Oostduitse aanval. Wieczorek is een
kleinere en snellere speler, maar
rond hem speelde zich vooral in het
eerste kwartier voortdurend pa
nische situaties af.
DDR
.voetbalgoud
De Poolse coach hinkte boVendien
op twee gedachten. Gorgon werd
vervangen, maar hij liet Jan Tomas-
zewski. ooit de held van Londen,
staan. De doelman van LKS Lodz,
qua postuur en gewicht het even
beeld van Gorgon, vond vóór zich
een totaal gedesorganiseerde linie en
bleef zelf. vermoedelijk daardoor.
MONTREALRusland, grootste medailleverzamelaar van
Montreal, heeft vrijdagnacht gedreigd de hele ploeg terug te
trekken van de laatste twee Olympische dagen als de 17-jarige
schoonspringcr Scrgej Nemtsanov niet terug gebracht zou
worden bij de ploeg in het Olympisch Dorp. Nemtsanov vroeg
vrijdag politiek asiel in Canada.
Volgent de Russische ploegleiding
was hij echter door een anti-
Russische beweging overgehaald
om asiel te vragen en werd hij
daarom ook verder verborgen ge
houden. De Russen eisten een ge
sprek met de schoonspringcr. maar
de Canadese autoriteiten gaven op
dat verzoek geen gehoor. Daarop
dreigden de Russen de Spelen te
verlaten.
Uiteindelijk kwam de Russische
ploegleiding zaterdag met een ver
klaring waarin stond dat het drei
gement niet zou worden uitge
voerd. In de verklaring stond: 'Om
dat het Internationaal Olympisch
Comité het verzoek heeft gedaan
zo'n rigoreuze stap als terugtrek
king van de Spelen en niet deelne
men aan de sluitingsceremonie,
niet te nemen, heeft de ploeglei
ding in het belang van het team
besloten door te gaan'.
Het IOC deed het verzoek aan de
Russen, over vier jaar organisator
van de Spelen, toen de ploeglei
ding het dreigement tijdens een
persconferentie openbaar maakte.
Daardoor ontstond er even verwar
ring over het standpunt van Rus
land. Maar later /ei Mikhael Efi-
mov namens de Russische delega
tie. dat er nog steeds gewacht
wordt op een antwoord van de Ca
nadese autoriteiten. 'We zijn be
nieuwd. Wc willen weten wal er
met onze atleet is gebeurd'.
Veiligheid
De organisatoren van de Spelen
van Moskou in 1980. hehbenin
Montreal nauwlettend de uitvoe
ring van een ingewikkelde organi
satie als de Spelen vergen, in de
gaten gehouden. Zo heeft generaal
Boris Shumilin alle Olympische
strijdperken afgereisd om te kijken
hoe daar de veiligheid van de deel
nemers werd gewaarborgd.
Volgens de organisatie in Kings
ton, waar de zeilnummers werden
afgewerkt, was Shumilin met na
me zeer geinteresseerd in de wijze
waarop daar de veiligheid werd ge
garandeerd. "Ze hebben geduren
de ongeveer vijf uur de planning
en coördinatie tussen de verschil
lende politieonderdelen en militai
ren bekeken", aldus een
woordvoerder van de politie. De
Olympische zeilregatta zal in 1980
op de Baltisehc Zee bij Tallin wor
den gehouden.
De burgemeester van Tallin. Ivar
Kallion, bezocht ook Kingston en
vertelde dat hij heel wal over de
Olympische organisatie te welen
was gekomen. Maar zei hij, ,.ik
denk niet dat de veiligheid een
probleem zal zijn in Tallin. De
veiligheid van sportlieden zal goed
verzorgd zijn, maar het is nog erg
vroeg om nu al te zeggen of de
veiligheidsmaatregelen strenger of
lichter zullen zijn dan hier".
Overigens stonden in de kranten
die in Montreal verschijnen adver
tenties, waarin generaal Shumilin
namens de Russen uitlegde dat er
geen beperkingen bestaan in zijn
land legen de emigratie van joden.
De advertentie, betaald door het
Russisch staatsreisbureau Inlou-
rist, bevatte een uitspraak van
Shumilin volgens welke er geen
..sociale gronden" waren voor emi
gratie en er steeds meer joden die
vertrokken waren weer willen te
rugkeren.
Stones bedreigd
Dwight Stones, de wereldre
cordhouder hoogspringen, die het
bij het Canadese publiek volledig
had verbruid, is zaterdag met een
aanslag op zijn leven bedreigd. De
Amerikaan werd nadat hij op 2,23
meter drie maal had afgesprongen,
plotseling door vier politiemannen
naar de catacomben gevoerd. ..Ik
had geen drugs in mijn tas dus
begreep ik dat hel wat anders
moest zijn", aldus Stones. ..Bin
nen werd mij verteld dat er telefo
nisch gedreigd was dat ik zou wor-
Jen neergeschoten. Als ik wilde
kon ik de wedstrijd nog wel volgen
maar dan onder politiebewaking.
Dat vond ik een onzinnig voorstel".
Stones vertelde dat hij met lood in
zijn schonen naar de protocolaire
ceremonie was gegaan. ,,Je weel
nooit wat een gestoorde doet", zo
zei hij.
Van het joelende publiek had de
Amerikaan geen last gehad. ,,ln de
kwalificatie had ik al gemerkt hoe
het publiek tegenover mij stond.
Het deed mij niets. Het heeft ook
geen enkele invloed op mijn pres
tatie gehad. Wanneer je gecon
centreerd bent hoor je eenvoudig
niets".
Dwight Stones droeg een
shirt met de woorden ,,ik
houd van Frans-Canadezen"
nadat hij eerder uitgebreid
uitgejouwd was wegens kri
tiek op de organisattoren in
Montreal.
uiterst kwetsbaar. In het eerste
kwartier penetreerden de Oostduit
sers drie keer de Poolse defensie. In
de eerste minuut al trof de absolute
uitblinker Hartmut Schade de paal.
daarna maakte hij de openingstref
fer en voor het eerste kwartier was
verstreken zette hij Hoffman op het
goede pad voor het tweede doelpunt.
Na veertien minuten was het 2—0
voor de Oostduitsers, na negentien
minuten verving Gorski Tomas-
zewski door Piotr Mowlik. maar toen
was er niets meer te redden.
Oost-Duitsland hield zijn tegenstan
der een spiegel voor. maar het was er
een waarin de Polen zichzelf niet
meer terugvonden. Wat zij wel zagen
was een elftal dat speelde zoals zij
het tot eind 1975 zelf deden. Tien van
de elf Polen werden derde bij het W.
K. van München. vijf van hen waren
al eens Olympisch kampioen, alleen
Gadocha ontbrak in de ploeg die
Nederland in Chorzow afstrafte.
Maar van de frisheid van dat elftal
was niets meer over.
Oost-Duitsland had in zijn tien
veldspelers voor de weer foutloze
doelman Jürgen Croy een geweldig
beweeglijke ploeg. Het elftal schar
nierde om de formidabele midden
velder Hartmut Schade van Dynamo
Dresden, 21 jaar pas, maar zeker zo
goed als vroeger Kazimierz Deyna.
nu een schim uit het verleden, die
tempo en tactisch inzicht leek te
hebben verloren.
Gerd Kische en Martin Hoffmann
waren de waardevolste paladijnen
van schade. Oost-Duitsland liet de
Polen enigszins komen, maar brak
daarna razendsnel uit zijn gesloten
rijen voor flitsende stoten, waarbij
geen tijd en ruimte was voor per
soonlijk gegoochel. De Buschner-
indoctrinatie zegt dat voetbal alleen
snel kan worden gespeeld als de bal
razenvlug rondgaat. En dat deden de
Oost-Duitsers. Op het middenveld
lieten zij Maszczyk, Kasperczak en
Deyna tijd en ruimte, in hun verdedi
ging beteugelden zij Szarmach en
Kmiecik, alleen de kleine Grzegorz
Lato was af en toe in staat hun
plannen te doorkruisen.
Na de rampzalige eerste twintig mi
nuten verging het de Polen voor
71.619 toeschouwers iets beter. Er
leek zelfs perspectief te ontstaan na
dat Szarmach uit de spits verdween,
waar hij volledig werd ingepakt door
Dörner en Kurbjuweit. Polen kwam
een kwartier na rust, door een kop
bal van Szarmach zelfs op 12. Po
len was nog niet verloren, temeer
niet omdat duidelijk werd dat zelfs
de perfecte atleten uit de Democra
tische Republiek op een dergelijk
zwaar veld iets van hun mobiliteit
verloren. Kracht en conditie hebben
namelijk hun beperkingen.
MONTREAL Judo is een
Olympische sport. Canada
heeft het niet erkend. Tiendui
zenden dromden zaterdag
avond samen rond het Olym
pisch complex. Bescherming
zoekend tegen de druilerige re
gen onder de viaducten. Het
Velodrome, op een steenworp
afstand gelegen, was echter
nog niet voor een kwart gevuld.
En toch zouden de Japanner
Hakuri Uemura en de Brit
Keith Remfry strijden om het
goud van het hoofdnummer in
het judotoernooi.
De strijd om de judotitels is, wat
publieke belangstelling betreft, al
lerminst een succes geworden. Zelfs
het grote gevecht dat mocht worden
verwacht bij „alle categorieën" heeft
de Canadezen niet massaal naar de
judo-arena kunnen trekken. Onge
lijk hebben de inwoners van Mont
real en verre omgeving niet gehad. In
de middag al devalueerde het toer
nooi doordat maar liefst zeven deel
nemers zich ter elfder ure te
rugtrokken.
De eindstrijd is een gevecht gewor
den tussen de Britse krachtjudoka
Keith Remfry en Hakuri Uemura. De
hoekige Japanner zorgde ervoor dat
de titel die Wim Ruska in 1972 in
München opeiste terugkwam in het
land van de rijzende zon. Na een
beenworp die de Brit verraste, legde
hij een houdgreep aan die goed bleek
voor het goud.
Keith Remfry heeft zijn revanche
derhalve niet gekregen. Bij de zwaar
gewichten viel hij buiten de prijzen
omdat hij in de derde ronde tegen de
Rus Sergei Novikov kwam te staan,
die in de avond Olympisch kam
pioen werd. In de finale van „alle
categorieën" reikte hij niet verder
dan het zilver.
De enige medaillewinnaar van de
zwaargewichten die heeft getracht
ook in de slotwedstrijd het ere
podium te halen was Guenther Neu-
reuther, die in zijn klasse eerder in
MONTREAL Drieëndertig klasseringen kent de Olympische
kanoregatta, die goed zijn voor eremetaal. In 31 gevallen waren
de vertegenwoordigers van de Oostbloklanden de gegadigden -
voor het goud, zilver en brons. Doorbrak de Canadees John-
Wood, door zilver te winnen in de c 1-klasse, eerder de Hege-
monie van Oost-Europa op de 500 meter., zaterdag gingen door;
de Spanjaarden in het slotnummer van de dag ook op de 1000 m;
niet alle medailles naar het Oosten.
Hartmut Schade, Martin Hoffmann en Reinhard Hafnet (vlnr)
juichen na de zege op Polen (31) die de DDR het voetbalgoud
bracht.
Het elftal van Gorski ging duwen
met alle mankracht. De concentratie
van spelers op de Oostduitse helft
werd zo groot dat de machine
zichzelf tot stilstand bracht. Daar
van profiteerde Reinhard Hëfner zes
minuten voor tijd. Zmuda klungelde
enkele meters achter de middenlijn
wat met de bal en plaatste hem
tenslotte tegen Hafner.
De tweede middenvelder van Dyna
mo leek op dat moment te worden
weggeschoten in de richting van het
Poolse doel. Aan het eind van zijn
lange sprint had hij nog zoveel rust
en beheersing, koelbloedigheid en
techniek dat hij Mowlik geen enkele
kans liet. De gouden treffer voor
Oost-Duitsland.
de eindstrijd van Novikov had ver
loren.
Neureuther moest evenwel al in de
tweede ronde zijn meerdere erken
nen in Remfry. Een achterwaartse
worp maakte een einde aan zijn illu
sies. Voor de blonde Westduitser was
er in het avondprogramma derhalve
maar plaats in de herkansingen
waarvan de winnaars zich met brons
mochten kronen. Ook daarin slaag
de Neureuther niet. De Koreaan Jea-
ki Cho, die later een gedeelde derde
plaats bereikte, versloeg hem op be
slissing van da.scheidsrechter.
De finale tussen Uemura en Remfry
boeide al evenmin als de wedstrijden
in de middaguren. Vrijwel steeds
was getracht enig voordeel te beha
len om dan. elk risico vermijdend, de
winst te grijpen. De Japanner en de
Brit streden al even omzichtig in de
finale over tien minuten. Na zeven
minuten velde Uemura zijn te
genstander met een beenworp. Hij
legde vervolgens de houdgreep aan
die hem na zeven minuten en 28
seconden de toch zo begeerde titel
schonk.
De Spaanse k 4. gesponsored door
een fabriek van frisdranken, zorgde
voor een verrassing door tweede te
worden. Het kwartet leidde tot de
500 meterlijn, ging weliswaar als
tweede de laatste 250 meter in, doch
lag toen nog een kwart seconde voor
op de Russen die uiteindelijk zouden
winnen.
Op de langste afstand behaalde de
Sowjet-Unie drie maal goud en even
veel malen zilver. Oost-Duitsland
was ook nu het op één na succes
volste land met één maal goud. zilver
en brons. In dit Olympisch toernooi
veroverden de Russen bijna een der
de van de beschikbare medailles. Zes
maal ging de rode vlag met de sikkel
en hamer in de hoogste mast. vier
keer was een vertegenwoordiger van
de Sowjet Unie goed voor zilver.
Oost-Duitsland, dat in deze wedstrij
denreeks toch wel lichtelijk heeft
teleurgesteld, kwam tot drie gouden
en drie zilveren medailles. Voor elk
land een zeer aanvaardbare oogst.
Echter niet voor de DDR, waar. ver
wend door de successen in de kanos
port, slechts het goud van de zege
telt.
Paul Hoekstra en Jean-Pierre Burny
hebben in de k 2-1000 klasse vergeefs
gepoogd die Oosteuropese hegemo
nie te doorbreken. De man. die Ne
derland op de spelen van 1964 en
1968 vertegenwoordigde, maar nu
voor België uitkomt, en Jean Pierre
Burny voeren aanvankelijk in derde
positie. Ze leidden, halverwege de
race. zelfs met een kleine halve se
conde voorsprong op Sergej Nagorni
en Vladimir Romanovski. die het
goud zouden veroveren.
Het tweetal moest uiteindelijk voor
het geweld, dat de beide Russen ont
wikkelden, wijken. Toch had de Bel
gische boot voor de tribunes het
brons nog in handen. Met amper 200
meter te varen bedroeg de voor
sprong op de wereldkampioenen Jo
achim Mattern en Bernd Olbricht uit
Oost-Duitsland nog bijna een secon
de. Hoekstra en Burny hadden ech
ter te veel van hun krachten ge
vergd. De Oost-Duitsers gingen niet
alleen de twee Belgen voorbij, doch
passeerden ook nog ruimschoots de
Hongaarse boot. zodat het zilver
naar de DDR ging. Hoekstra en Bur
ny vielen terug naar de zesde plaats.
Het verschil met de Fransen Han-
quier en Lebas, die vierde werden,
bedroeg slechts 0.8 sec.
Ze maakten één fout, de Oostblok
landen. En Canada was ze er
dankbaar voor. In het openingsnum
mer van de finales van de kanowed
strijden over 500 meter stonden ze
genadig toe dat de Canadese c 1
vaarder John Wood in de start een
voorsprong nam. Zijn vorige winst
zou tot een zilveren medaille reiken.
Tot groot enthousiasme van de 5.000
toeschouwers kon Wood zich lang
handhaven. In de slotfase liep de
Oostduit-ser Wilfried Stephan wel ge
makkelijk over hem heen. Wood, die
halverwege de race tweeëneenhalve
seconde op de sterke Bulgaar Boris-
lav Ananiev voorlag, zag zelfs nog
kans in de tweede 250 meter zijn
voorsprong op de man die het brons
behaalde bijna te verdubbelen.
Verder waren de Oosteuröpese lan
den heer en meester. De Sowjet-Unie
toonde zich duidelijk de sterkste ka
no-natie op de kortste afstand. Drie
gouden medailles en drie zilveren
vielen de Russen ten deel. die op
geen enkel nummer lager eindigden
dan een tweede plaats. Oost-
Duitsland was. met twee maal goutf*
en twee maal brons een goede twee
de Al had de afvaardiging van de"
DDR toch wel op nog indrukwek
kender successen gerekend.
De Spaanse k 1 Herminio Menendez
en de k 2 Jose Sequin Guiller Del
Riego, die gehoopt hadden in de-
prijzen te vallen, moesten met twee;
vierde plaatsen genoegen nemen. Bij
de k 2-500, het nummer waarin,
Arend Bloem en Lo Jacobs in de^
halve finales ten onder waren gegaan"
eerder op de dag, mochten zij dan in
de beginfase hun slag slaan. Na de
250 meter, die zij met een lengte!
voorsprong op de Roemenen als
eerste passeerden, was de rol van de
Spaanse boot uitgespeeld.
Wereldkampioenen Joachim Mat-"
tern en Bernd Olbricht uit Oost
Duitsland, toen nog in vijfde positig"
varend, versnelden zo verschrikke
lijk dat in nog geen 150 meter dé.
eerste plaats was overgenomen. De
Russen Sergey Nagorny en Vladimir,
Romanovski werden, op bijna een"
seconde, tweede en het Roemeense-
duo Larion Serghei Policarp Mali-
- hin greep zonder al te veel moeite-
het brons.
Paul Hoekstra, die op 19-jarige leeL"
tijd, in Enoshima in Japan met An
ton Geurts zilver veroverde op de
1000 meter, kwam in zijn derde
Olympische Spelen ook in Mexico,
in 1968 vertegénWoordigde hij Ne
derland nog niet verder dan een
negende en laatste plaats.Tochiis dé
gewezen Nederlander, dié 1b 1972tot-
Belg werd genaturalisééra.'
sindsdien een van de sterkste k'ppp^1-
vaarders van dat land is, allerminst,
afgegaan. Het verschil tussen dé"
combinatie Paul Hoekstra Jean-
Pierre Burny en de Hongaren Jozsef.
Deme en Janos Ratkai, vijfde in de
eindstrijd, bedroeg immers ampet.
anderhalve seconde.
MONTREAL De Poolse her
ren-volleybalploeg heeft zijp
heerschappij, gevestigd tijdens-
de wereldkampioenschappen
in 1974 in Mexico-stad, tijdens
de Olympische Spelen in
Montreal bevestigd met de;
gouden medaille. In vijf slopen
de sets versloeg Polen in de
finale de Sowjet-Unie met 3*^2'.
De setstanden zijn: 11—15,
15—13, 12—15, 19—.15—7.
Polen heeft - chter veel moeite gehad:
de finale te bereiken. In de voorron-
degroepen al moesten de Oosteuror
peanen twee keer een achterstand
van twee sets wegwerken om uitein
delijk' een moeizame overwinning
van 3—2 te behalen. (Tegen Zuid-
Korea en Cuba), Ook in de halve
finale stuitten de Polen op fel verzet.
Na vijf moeizame en spannende sets
kon Japan met 3—2 worden bé-
dwongen.
MONTREAL In het Olympisch toernooi heeft het kracht-
hockey gezegevierd. De finale tussen Nieuw Zeeland en Australië
was daar een uitstekend voorbeeld van. Nieuw Zeeland won
tenslotte met 1-0. Voor de Nederlanders was er net als vier jaar
terug in München een vierde plaats. Pakistan versloeg de Neder
landers in de strijd om de derde plaats (3-2).
Nieuw Zeeland en Australië zijn na
tuurlijk de grote verrassing van dit
hockeytoernooi geworden waarin in
de voorronden medaillekandidaten
als West-Dultsland (Olympisch kam
pioen 1972), India en Spanje sneuvel
den. In de halve finales werden Ne
derland en Pakistan vervolgens het
slachtoffer van het krachthockey.
Vooral voor de Nederlanders was dat
toen een enorme teleurstelling om
dat zij in de poulewedstrijden had
den aangetoond tegen iedere te
genstander opgewassen te zijn. Maar
die vierde plaats is natuurlijk wel
veel meer dan er voor de afreis naar
Montreal verwacht werd.
Zo hoog als Nieuw-Zeeland, na de
zege op Australië de sticks in de
lucht gooide, zo diep dienen de hoe
den uit respect voor die geweldige
hockeyploeg te worden afgenomen.
In de laatste wedstrijd van het toer
nooi in het Molson-stadion. 14 000
toeschouwers, werd namelijk aange
toond dat niet Nederland slecht
heeft gespeeld in de halve eindstrijd
tegen Nieuw-Zeeland, maar dat de
„Kiwi's" toen pas hun topvorm had
den bereikt Twee etmalen hebben
zij dat niveau kunnen handhaven en
daarvoor zijn zij, terecht, beloond
met Olympisch goud. Australië werd
met 1-0 verslagen, in een wedstrijd
die werd uitgevochtenn volgens de
beste tradities van het hockey dat
zowel Australië als Nieuw-Zeeland
voorstaan.
Het wordt krachthockey genoemd,
maar het is feitelijk de perfectie van
de eenvoud. Stickvaardigheid, con
ditie, durf en wilskracht zijn de pij
lers van het hockey uit het vijfde
continent. De kleine Selwyn Maister
en de lange Tony Ineson, die
woensdag Nederland de das omde
den, speelden ook weer de hoofdrol
in het laatste duel van de Nieuw
Zeelanders. Niets in hun spel, net zo
min trouwens als in dat van bijvoor
beeld Alan Chesney, Paul Ackerley
of Greg Dayman, groeit uit boven
het niveau dat een Nederlandse spe
ler kan bereiken. Maar zij kunnen
het zeventig minuten volhouden en
nog zo veel langer als nodig mocht
zijn in de verlengingen, waar nieuw
Zeeland de laatste dagen patent op
had.
Nieuw Zeeland is in Montreal uit het
niets naar voren gekomen. Na gelijke
spelen tegen West-Duitsland en
Bart Taminiau (links) in duel met Samiulah tijdens de door
Nederland verloren strij om het brons.
Spanje (twee keer 1-1) volgde een
overwinning op België (2-1) en een
nederlaag tegen Pakistan (2-5).
Slechts een minimale overwinning
gaf de ploeg het recht op een beslis
singsduel tegen Spanje om een
plaats in de halve finales. Nieuw
Zeeland won na verlenging, 1-0. Dé
ploeg won ook de halve finale, vai?
Nederland, na verlenging.
In de eindstrijd gebruikte Nieuw
Zeeland niet meer dan de gebruike
lijke zeventig minuten, maar dat
dikke uur moet meer van de krach
ten hebben gekost en van de zenu
wen gevraagd hebben dan ieder van
de voorgaande duels. Na vijf minu
ten al miste de gave technicus Patel
een strafbal. Onmiddellijk na de her
vatting liet Arthur Parking een kans
voor een leeg doel aan zich voorbij
gaan. Zes minuten na rust scoorde
Tony Iveson toch, uit een korte
hoekslag.
In het halve uur dat daarna volgde
heeft Australië dat over een even
onuitputtelijk krachtenreservoir
lijkt te beschikken, zonder ophou
den aangevallen. Nieuw-Zeeland
heeft die druk weerstaan, door zijft
ongenaakbare verdedigers Chesney,
Ineson en Dayson, maar vooral dóór
de geweldige Selwyn Maister. De
kleine middenvelder kende geen
angst wanneer Australië weer aan
legde voor een hoekslag, hij stormde',
blindelings bijna, naar de plek waar
het gevaar dreigde. Alleen al om
deze voorman van het verzet ver
diende Nieuw-Zeeland zijn eerste
Olympische hockeymedaille die van
goud werd omdat geen van de ande
re tien ploegen dezelfde, niet kapot
te krijgen, mentaliteit bezat. Austra
lië kwam er nog het dichtst bij en
werd dan ook tweede.
