H. Wielek ziet weer wat in de kerk
1
Belangstelling sportlieden
voorde kerk nog minimaal
Vandaag
R.K. adresboek weer beschikbaar
Onze adressen:
De kerk langs de lijn in Montreal II
ede
Conferenties
VOORBI
WOENSDAG 28 JULI 1976
TROUW/KWARtNSD/
door Aldert Schipper
De socialistische senator H.
Wielek (Willy Kweksilber), die
voor het overige niet zoveel
van de kerk moet hebben,
praat met geestdrift over en
kele zeer bepaalde kerkelijke
gemeentes, die hij kortgele
den heeft leren kennen. Het
zijn de evangelische studen
tengemeentes in West-
Duitsland en vooral in
Münster en het Ruhrgebied.
Deze kerkelijke groepen hebben de
sympathie van de heer Wielek ver
worven doordat zij vrijwel als
eerste in de bondsrepubliek oog
hebben gekregen voor het onrecht
dat in ons buurland plaatsheeft te
gen mensen met ietwat te linkse
opvattingen.
De heer Wielek is zelf ook nogal
verontrust over de maatregelen,
die in sommige Westduitse Lönder
genomen worden tegen zogenaam
de links-radicalen. Hij vertelt over
drie gevallen, waar hij kortgeleden
mee in aanraking kwam. Het eerste
is dat van de vrouw van advocaat
Ströble, een verdediger van men
sen van de Baader-Meinhof-groep.
In 1969 was zijn vrouw. geabore*
neerd op een links blaadje. Rote
Presse Korrespondenz hetgeen
voor het stadsbestuur van Berlijn-
Wilmersdorf genoeg was om haar te
ontslaan als lerares.
Geluidsband
Een ander geval dat de heer Wielek
noemt betreft ook een jonge lera
res. Martina Boness, die in Berlijn-
Schöneberg is ontslagen, omdat zij
lid was van een liga, waarvan ook
maoïsten lid zouden zijn. Zij werd
langdurig verhoord. Van dat ver
hoor maakte zij aantekeningen.
Nadien beschuldigde de politie
haar dat zij het verhoor op een
band had opgenomen. Er werd zelfs
een huiszoeking bij haar uitge
voerd om een bandopname te ach
terhalen, omdat het maken van een
bandopname een zware misdaad
zou zijn. Toen de band uiteraard
niet gevonden werd, was Martina
Boness toch haar baan kwijt.
Het derde geval is dat van- Eva
Althainz. die niet voor de klas mag
staan omdat zij in restaurant Mer-
haba in Berlijn een tekening had
H. Wielek
gemaakt van een Chili-
demonstratie. Dit achtten de agen
ten van de geheime dienst ontoe
laatbaar. Eva Althainz werd inten
sief ondervraagd, onder meer over
Chili, de DDR en over concentra
tiekampen. Zij was vooral over de
ze laatste vraag nogal boos, het
geen haar zeer kwalijk werd geno
men. Ze is voorlopig geschorst. Of
ze ooit nog weer voor de klas komt
te staan is onzeker.
Geheime dienst
De heer Wielek vertélt dat onder
veel Duitsers een sfeer van angst en
wantrouwen is ontstaan. Hij heeft
dat gemerkt bij de talrijke gesprek
ken die hij voert met oudere en
jongere Duitsers. De heer Wielek
komt veel in Duitsland als spreker.
Hij praat dan over zijn bezorgdheid
dat Duitsland weer naar rechts af
zakt. De heer Wielek vertelt van
een bevriende hoogleraar, even in
de veertig. Een algemeen erkend
geleerde. Hij meent dat zijn tele
foon wordt afgeluisterd en dat zijn
correspondentie niet veilig is. Toen
deze hoogleraar kortgeleden met
zijn vrouw in Amsterdam op be
zoek was, werd de tas van het
echtpaar uit de auto gestolen. De
reactie van de voor het overige al
lerminst hysterische vrouw was:
dat heeft de geheime dienst ge
daan, die ons tot hier gevolgd is. De
heer Wielek gelooft dit uiteraard
niet, maar hij noemt dit voorbeeld
als tekenend voor de sfeer van
angst en wantrouwen die bezig is in
de bondsrepubliek te ontstaan.
In Duitsland worden de maatrege
len tegen de radicalen uitgelegd als
bescherming van de burger, maar
„in plaats van te worden be
schermd worden de mensen kapot
gemaakt," zegt de heer Wielek. Hij
herkent de angst uit de dertiger
jaren toen hij uit politieke overwe
gingen Duitsland heeft verlaten.
Hij wil Duitsland nog niet een poli
tiestaat noemen, maar hij is ver
ontwaardigd omdat hij regelmatig
studenten ontmoet, die niet meer
weten wat zij moeten doen, die
alweer voorzichtig informeren of er
voor hen misschien werk in Hol
land zal zijn, wanneer zij geen baan
in hun eigen land kunnen krijgen.
„De Hessense minister van cultuur,
Krollmann, wil zelfs al de politieke
betrouwbaarheid van acteurs en
actrices gaan onderzoeken. En dit
is nog een socialistische minister in
het verlichte Hessen. In Beieren is
het nog veel erger. Hier is een ma
chinist van de spoorwegen ontsla
gen, omdat men bang was dat hij
wel eens treinen naar Oost-Europa
zou kunnen laten rijden."
Communisten
De heer Wielek vertelt dat er ook
nogal wat tegen besluiten tegen
radicalen geprotesteerd wordt door
de communisten. „Maar die kun
nen beter hun mond houden." zegt
de heer Wielek, wijzend op de poli
tieke discriminatie in de commu
nistische landen. Naast de commu
nisten wordt weldadig veel protest
vernomen van de zijde van de stu-
Omdat Eva Athainz dit schilderij maakte, mag zij geen les
geven.
dentengemeentes. Hij werd kortge
leden uitgenodigd door de Neder
lander ds. Jaap van Swieten de
Blom, de studentenpredikant in
Bochum, waar de heer Wielek voor
een zaal van duizend ouderen en
jongeren sprak. Na dit soort
spreekbeurten discussiëren de
mensen soms tot in de nacht door.
Dan blijkt het hoe de jongeren te
leurgesteld zijn in de socialistische
partij. Een student vertelde dat
zijn grootvader en zijn vader in het
concentratiekamp gezeten hadden
om de gewetensvrijheid, die nu
door een socialistische regering
wordt opgeofferd. Bij deze jonge
mensen is vaak een grote radeloos
heid.
Behalve de (protestantse) studen
tengemeentes hebben nu ook groe
pen katholieken zich verenigd in de
Arbeitsgemeinschaft van Priester-
en actiegroepèn AGP, die intussen
ongeveer duizend leden heeft. Deze
groep heeft meteen geprotesteerd
tegen het radicalenbesluit en zegt
van deze wetgeving dat zij de per
soonlijke moed ondermijnt en niet
de democratisering maar de verab
solutering van de staat in de hand
werkt.
De studentengemeentes hebben
een plan in voorbereiding, begin
december een internationale stu
dieweek over de politieke onder
drukking in West-Duitsland te or
ganiseren, met een hearing over de
politieke situatie in de bondsrepu
bliek. Onder de sprekers, die nu
reeds aangezocht zijn bevindt zich
ook de heer Wielek, naast de angli
caanse priester Paul österreicher
uit Engeland, Max Frisch en Jean
Araery uit België.
Onder de bewust.levende Duitsers
bestaat nogal wat dankbaarheid
voor de belangstelling, die het bui
tenland toont voor de politieke ac
tualiteit in de bondsrepubliek. De
ze mensen zijn bang voor een isole
ment van West-Dyitsland, zoals in
het verleden het geval is geweest.
Door de scherpe reacties in het
buitenland zijn sommige Duitsers
gaan inzien, dat zij op de verkeerde
weg zijn; onder hen de vroegere
bondskanselier Willy Brandt. „En
een van de laatste daden van de
kqrtgeleden overleden bondspresi
dent Heinemann was het afkeuren
van het Radikalenerlass (het be
sluit tegen de radicalen)," aldus de
heer Wielek.
UIT
Korte, duidelijk geschreven, liefst
aan één kant getypte, brieven
kunnen worden gestuurd naar:
Secretaris Hoofdredactie Trouw/
Kwartet, Postbus 859. Amsterdam.
BIJ publlkatle wordt de naam van
de schrijver vermeld.
VAN LEZERS
Indianen
Met interesse en instemming heb
ben wij Herman Amelinks artikel
over de Mennonieten en de Indianen
in Paraguay gelezen. Zijn vraag aan
ICCO: komt de hulp werkelijk de
Indianen ten goede? is ook een
vraag die bij ons in de gesprekken
met de Mennonieten telkens weer
terugkeert. In al onze projecten
trachten wij ons beleid daarop te
baseren. Mede op onze instigatie is
daarom nu ook een project in voor
bereiding dat Indianen zelf instaat
stelt tot grondaankoop en eigen
exploitatie. In de projectleiding zijn
de verschillende Indianengroepen
vertegenwoordigd, terwijl op onze
instigatie de algemene leiding van
het meer-jarig programma dient te
berusten bij iemand die het vertrou
wen geniet van de Indianen, het
liefst een Indiaan zelf. Gezien de
dominante positie van de Mennonie
ten tegenover de kwetsbare positie
van de Indianen zal de vraag naar de
eigen ontwikkelingskansen van de
Indianen voortdurend de aandacht
moeten blijven houden.
Utrecht
ds C. M. Bocrma, secretaris binnen
land ICCO (interkerkelijke coördina
tie-commissie ontwikkelingspro-
jekten)
Boeddha (2)
Opera
In Trouw van vrijdag 23 juli stelt u,
dat Amsterdam en Rotterdam
touwtrekken om een opera. Ten
aanzien van Amsterdam geldt de
aantekening, dat de opera gewenst
wordt door b en w van Amsterdam
met de aan haar gelieerde partijen
PvdA en CPN De PPR. PSP en de
vele bewoners hebben de sloop van
de sporthal „Oude RAI" zeer be
treurd. want de opera brengt op die
plaats in de Pijp zoveel nadelen
mee. dat die muziektempel beter
AMSTERDAM
Postbus 859,
Wibautstraat 131
Tel 020-913456
Telex 13006
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Postbus 948.
Westblaak 9, Rotterdam
Tel. 010-115588
OEN HAAG/LEIDEN
Postbus 101.
Parkstraat 22. Den Haag
Tel. 070-469445
ZWOLLE/GRONINGEN:
Postbus 3.
Melkmarkt 56, Zwolle
Tel. 05200-17030
achterwege kan blijven. Vele bezoe
kers van elders zullen bij hun opera
bezoek hun auto meebrengen met
daarbij ongerief. Buurtverenigingen
op muziek- en toneelgebied zullen
geen plaats krijgen, zegt de voorbe
reidingsman GuusOster. Ook zullen
de huurprijzen van woningen
pijlsnel omhoog gaan. Juister lijkt
het me. als u in uw publikaties meer
nderscheid maakt tussen officiële
zegslieden en meningen van de ge
wone man.
Amsterdam F. C. Coon
Kuyper
Met belangstelling begon ik van
morgen in Trouw het stuk te lezen
van mevrouw A. de Moor-
Ringnalda. Ik ben in Zeist opge
groeid, en zie in gedachten nog 's
zondags in de Noorderkerk, enkele
banken voor ons. de blonde zusjes
Ringnalda zitten naast hun
hoogblozige verloofden, de gebroe
ders De Moor Met genoegen las ik
o.a. haar boek over Sien. al stond
het dan. ook volgens haarzelf, litte
rair niet hoog. Wat me echter pijn
lijk trof was, dat ze na meer dan
vijftig jaar. zo onsympathiek
spreekt over de dochters van de nog
voor heel veel mensen onvergetelij
ke Abraham Kuyper.
Oosterbeek G. Wieringa dc Nie
Boeddha (3)
Natuurlijk zijn voor mensen als de
heer P. v.d. Kaar. die persé door hun
dualistiesche (d.i. aardse, niet-
hemelse) visie de dingen gescheiden
willen blijven zien. Boeddha en
Christus twee tegengestelde groot
heden en zullen dat ook eeuwig blij
ven zijn. Iemand, die Jezus kiest,
kan geen vertrouwen hebben in
Boeddha, schrijft hij. Iemand, die
Jezus verstóat (d.i. het brood met
hem deelt) zal ook begrip hebben
voor de liefde, zuiverheid en verhe
ven schoonheid, die van Boeddha
uitstraalt, vind ik.
Maastricht J. Rietveld
Kinderfilms
Gelukkig! Eindelijk eens een duide
lijk protest tegen de kwaliteit van
een kinderfilm. Mevr. Wielek geeft
(23 juli) een uitstekend gedocumen
teerde kritiek op een nieuwe
monsterproduktie. genaamd: „Hugo
de Hippo". Als grootouders kijken
we nu en dan me met onze kleinkin
deren naar wat voor de jongeren in
onze samenleving door de t v. gepre
senteerd wordt. We vinden het soms
triest, wat op deze manier aan de
massa-jeugd te slikken wordt gege
ven. Heren Ton van Duinhoven. Lex
Goudsmit en Ko van Dijk, uw enige
vraag is toch niet. als u als artiest
wordt uitgenodigd om mee te wer
ken: „Betaalt het goed?" U neemt
als medewerker ook mede
verantwoordelijkheid op u.
Kunstenaar, kies dus keurig.
Oosterbeek J. Sevenhuijsen
Zijn Boeddha en zijn leer christelijk
gezien correct? Ja. amen. ja! Zo ze
ker als Gods alomtegenwoordigheid
en zo vast en zeker als de Boroboe-
doer bestaat, zo zeker is het dat
Jezus en Boeddha Broeders in den
Geest waren. Boeddha heeft zelfs bij
zijn dood voorspelt dat er na vijf-
honded jaren een groot leraar in het
Westen zou opstaan. Beiden waren
dan ook kosmisch bewuste mensen
die ontwikkeling, samenhang en
doel van de menselijke levensgolf
konden schouwen.
Amsterdam
S. G. Pauws
Van een onzer verslaggevers
HILVERSUM R ooms-katholiek
Nederland heeft weer de beschik
king over een eigen adresboek ge
kregen. Onder de titel „Wie wat
waar" is een adresboek verschenen
bij de uitgeverij Gooi en Sticht te
Hilversum. Het is samengesteld
door het secretariaat van de r.k.
kerkprovincie.
Door het verdwijnen van de Pius-
almanak was op dit gebied een la
cune ontstaan. Het is de bedoeling,
dat het adresboek jaarlijks ver
schijnt. „Wie wat waar", dat vijftien
gulden kost, begint met de rubriek
„Wereldkerk", gegevens over paus
en curie. Dan volgen de Nederlandse
bisdommen, de Nederlandse kerk
provincie en centrale adressen van
de diverse organisaties van religieu
zen in ons land. De tweedé helft
bestaat uit een tamelijk willekeuri
ge verzameling adressen van instel
lingen op het grote terrein van kerk
en maatschappij.
Tevens is verschenen de Naamlijst
1976/77 van de hervormde kerk.
door Frans Oudejans
MONTREAL Terwille van de sportlieden, masseurs, trainers
en verdere betrokkenen bij het Olympische gebeuren zijn op de
tweede etage van een meisjeslyceum twee flinke ruimtes als
•pastoraal centrum ingericht. Er heerst een complete chaos in
deze ruimtes, maar de toegang is pijnlijk ordelijk: je moet je
speciale kaart tonen, die grondig wordt nagezien, je moet
spitsroeden lopen temidden van bewapende controleurs, je tas
tot de bodem laten onderzoeken en dan word je binnengelaten.
Wie op deze manier naar de kerk wil, heeft er wel moed voor
nodig.
Er zit evenwel veel meer in dit ge
bouw. Souvenirwinkeltjes bijvoor
beeld en een voormalige schoolklas
waar je een broek of rok kan laten
stomen. Een discotheek en spreek
kamers om bezoekers te ontvangen.
De school ligt tegenover het olym
pisch dorp, dat helemaal ontoegan
kelijk is. Wie daarin wil moet er echt
wonen en dan nog bij elke keer dat
hij er binnenkomt een soort door
lichting (letterlijk) ondergaan.
De ruimtes van de pastorale sectie"
zijn geklemd tussen een bioscoop
zaaltje. waar de geweldfilm „Roller-
ball" werd getoond en een vertrek
waar vrouwelijke deelneemsters aan
de Spelen de befaamde sextest moe
ten verduren, want een ander woord
kan er moeilijk voor gevonden wor
den. Een wat vreemde combinatie
dus. die de staf van het patorale
centrum helemaal niet erg vindt, 't
Ligt zo een beetje in de loop, zegt
secretaresse Renette Bourgeois, een
meisje wier blijmoedigheid niet stuk
te krijgen is. Het gaat om twee flinke
klassen.
Kerk en moskee
De eerste is de meditatieruimte, die
uitermate smaakvol is aangekleed,
met diepblauw als overheersende
tint. Geen stoeten of banken, alleen
een soort altaartafel met een uit de
toon vallend antep^pdium en erop
een waxinepitje onder éen grote gla
zen bol. Best een kamer om wat te
gaan peinzen. Dat is tot dusver met
mondjesmaat gebeurd, maar de op
timistische pastores rekenen op be
tere dagen: „Nu moeten ze allemaal
nog trainen tot ze niet meer kunnen,
maar er worden elke dag steeds meer
lui uitgeschakeld en die komen dan
misschien hier wel eens aanwippen."
Wat zouden die uitgeschakelden dan
te horen krijgen? Iets van Paulus
over de renbaan en dat er maar één
eerste kan worden toch niet?
Hoewel
Het tweede vertrek heeft hetzelfde
formaat, maar is heel anders inge
richt. Een vraag die ik tevoren had
geprepareerd werd al bij het binnen
komen beantwoord: er lag een hele
grote koran, waaruit bleek dat ook
andere gelovigen dan christenen hier
welkom zijn. Overigens zaten er al
leen jongelui die als vrijwilligers bij
dit werk betrokken zijn. Het is frap
pant hoeveel Jongeren zich hier en
elders op een of andere manier inzet
ten voor hun overtuiging; een hart
onder de riem voor critici wellicht.
Het pastorale team. dat vele kerken
vertegenwoordigt, is geschakeerd sa
mengesteld. De leiding berust bij
twee rooms-katholieken, Jacques
Papineau en Pierre Rivet. Verder
zijn erin opgenomen de anglicaan
Joseph Macaluso. de Grieks-
orthodoxe Abrahamiam, de rabbijn
Edward Triester, de lutheraanse pre
dikant Matti Terho en de islami
tische voorganger Mohammed Taw-;
fiq. Overigens kan, indien een of
De Canadese organisatoren
hebben voor de verschillende
faciliteiten symbooltjes ge
maakt. zgn. pictogrammen.
Voor het pastoraal centrum
wordt, dit symbooltje gebruikt.
meer atleten dat vragen, ook voor
een boeddhistische priester gezorgd
worden. Want de pastoraal heeft van
alles achter de hand. 46 jeugdige
vrijwilligers bijvoorbeeld, die ge
rangschikt zijn naar de talen die ze
spreken: Vietnamees. Hongaars,
Creools, Litouws, Tsjechisch, Man
darijn-Chinees, Nederlands (Kathy
Tieman om precies te zijn). Voor de
orthodoxen is een dienst naar alle
kanten mogelijk: Grieks-, Russisch-,
Roemeens-orthodox, al naar be
hoefte.
Zwembad
Ook heeft de leiding 225 gastgezin
nen in Montreal gezocht en gevon
den. waar sportlieden desgewenst
een avondje gezellig kunnen
doorbrengen om eens uit de eigen
dorpssfeer los te komen en tevens
GROTER KAN HET NIET
Het woord „Gij zijt het licht
wereld" wordt nog groter wai
we ons even afvragen wat een
in zo'n uitdrukking gehoord .1
hebben. Waar denkt hij aan bi
woord „licht"? Ongetwijfeld m
eerste scheppingsdag. Schepp r*|
licht! Het daglicht waarmee
God de wereld van de duist
binnen komt. Dat heeft hem
tijden gefascineerd. God die
licht maakt. Die het op doet
boven de chaos. Die het roept ei
is er eenvoudig. Een jood kan eeil
schrijven: God is een licht, en
volstret geen duisternis in
Maar je kunt het niet omkere
zeggen: het licht is God. Dat is gemi
dendom. God is de man die het even
het licht werkt, het roept, het er gspla
zijn. Hij is een en al licht, zijne
baring, zijn daden, zijn wil, zei SChr:
sen van leven en licht. Zo is het ern
verteld en zo vertelt hij het vj'ncij
het aa]
P- aan
dus een uitermate groot woord, benoc
Jezus hier spreekt. Hij zegt af t(
God is het licht; maar hij kijkt
volgelingen in de ogen en zeg: i geve]
zijn het licht der wereld. Onthu estuu
der kan het niet. Wij gaan er rwegj
aan voorbij. Vinden het een stl ^ai
lijke opmerking van Jezus en p )r e
;enn
sen het verder in het kader vi ngSr
het lichtgepraat in de wereld. I gen
Jezus niet wat beters dan daa
mee te doen? Geen meditator yere]
heet 't over het licht. Van zon v0j-ig,
bidders tot de zoekers naar i Am.
zichtbaar licht toe. Waar plaal asfaitè
Hem met zijn: Gij zijt het licht niegge
wereld? Hij is niet te plaatsen o<
heeft het over de navolging ei jen v
roeping tot discipel. Wie achterlhoe
aan komt, wie zich met Hem ver
verbinden, op Hém betrokkei men
medeplichtige wordt van deze u |Sterd
senzoon, hij hoort het zich zeg [eput«
Jullie zijn het licht der werel. G| mteli
kan het niet. uen
ïsterd
gec
ige w
Dc uitdaging aan de kerk van dc
twee/derde wereld. Cursus van 24
september a.s. tot 24 april 1977 om
de veertien dagen van het Hendrik
Kraemer Instituut te Oegstgeest.
Bestemd voor ouderejaars-
studenten en voor jonge leraren
godsdienstonderwijs, maatschap
pijleer e.d. Doel is een algemene
oriëntatie betreffende de situatie,
taak, problemen en perspectieven
van de kerk in de andere wereldde
len. Aanm. en inl. Hendrik Kraemer
Instituut, Postbus 12, Oegstgeest.
wat te horen over leven en kerk in
Montreal. Er zijn ook mensen be
schikbaar om mee te gaan winkelen,
eten, een toertje te maken of het
staat er letterlijk een koele duik in
een zwembad te nemen. Ik kreeg de
indruk dat ook deze vrijwilligers
wachten op aanvraag. Maar dan
moet ik zeggen dat de beste en bra
ve. hardwerkende pastorale mensen
bij alle leuke initiatieven weinig
kaas hebben gegeten van propagan
da voor hun mogelijkheden. Op mijn
vraag hoe de sportieve bewoners van
het olympisch dorp dit alles wisten,
kreeg ik te horen dat het in het
programmaboekje staat dat alle spe
lers hebben ontvangen en dat er ver
der iedere dag een vermelding is
opgenomen in de dorpskrant. Het
eerste: inderdaad, het staat er, maar
zo onaantrekkelijk als wat. Het twee
de: een vermelding in de krant op
een plaats en in een lettertje waar
niemand het zal zoeken. Maar we
hebben op 16 juni ook een persconfe
rentie gegeven, zei een der teamle
den. Lang geleden dus. toen er nog
geen mens in het olympische dorp te
vinden was.
Toch zal er geleidelijk wel wat loop
komen. Op de eerste olympische
zondag bezochten 160 katholieke at
leten een mis. De orthodoxe dienst
trok 35 bezoekers, de oekumenische
19, de anglicaanse 9 en de presbyteri
aanse 8. Voor de volgende week re
kent men op het dubbele.
Anderzijds: toen ik wegging bood
men mij een speld aan, waardoor alle
stafleden en vrijwilligers herkenbaar-
zijn. Een groot geval met het olym
pisch vignet en het woord pastorale
eronder. Toen ik opmerkte dat ik
toch helemaal geen functie had en er
dus moeilijk mee kon rondlopen,
kreeg ik te horen: doet u het dan
thuis maar op, we hebben er nog wel
vierhonderd liggen.
(Frans Oudejans, de auteur van dit
artikel, is perschef van het bisdom
Breda. Het artikel is het tweede en
laatste van een paar impressies uit
Montreal.)
Beroepirigswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar VrouweK
chie: F. H. Breukelman, kani
daar; de benoeming tot bijstad
het pastoraat te Peperga-Blesdij
M. R. Pliester, em. pred. te Bla
ke; naar Houten (buiteng. wijkf
wording; toez.): G. Duitemeijer,
vol ontheven pred. wonende
Utrecht; naar Renkum: A. Trom
Daarle (reet.).
Bedankt voor IJsselmuiden: A
Reuver te Tholen; voor Rijnse
woude en Zevenbergen: C. Schip
kand. te Zeist.
Beroepen te Kamerik: J. C. Schi
man te Putten.
GEREF. KERKEN (VRIJGEM
Aangenomen naar Rijnsburg i
dingswerk op Curagao): J. J. Sclu
der, kand. te Zwolle, die bedar
voor Assen (zendingswerk in Br
lië), Groningen-Noord (zendir
werk op West-Irian), Avere
Dedemsvaart, Nieuwleusen, Op
de-Surhuisterveen en Overscl
Schiedam.
Ds. J. Hettinga
Op de leeftijd van 78 jaar is o
leden ds. J. Hettinga te Harlini
die in vrijgemaakt-gereformet
kring een vooraanstaande pla
heeft ingenomen. Van 1923 tot
stond hij in Wijckel en Balk en
volgens in Hasselt. In mei 1945 g
hij daar met de Vrijmaking n
waarna hij van 1946 tot zijn ere
taat eind 1963 in Harlingen pr
kant was. In de jaren vijftig maa
ds. Hettinga enkele reizen naar
derlandse emigranten-groepen
Canada, die leidden tot de sticht
van de Canadian Reforn
Churches. Vele jaren was hij cura
van de vrijgemaakte theologis
hogeschool. Om hun verzetswerk
dens de tweede wereldoorlog zat
Hettinga drie jaar en zijn vro
twee jaar gevangen. De begrafeni
donderdagmiddag in Harlingen.
Kimball
Spencer W. Kimball, de „presid
en profeet" van de kerk van Je
Christus van de heiligen der laat
dagen (beter bekend als de mori
nen), komt volgende week in
land. Hij zal de Nederlandstal
gebiedsconferentie van deze k
leiden, die van 6 tot 8 augustus
Amsterdam wordt gehouden. Dit
bied omvat Nederland en België,
kerk, waarover Kimball de leid
heeft, telt 3,6 miljoen leden over
hele wereld. Het centrum is in 8
Lake City in de Amerikaanse st
Utah.
Eerste
Voor het eerst is een lid van
Masaistam in Tanzanië priester
wijd, de 24-jarige Frederick Sipi
Oloishiro. De Masai, de meest gt
tografeerde stam van Afrika
vroeger gevreesd om
krijgskunst, hebben lange tijd ni
willen weten van het christend*
Nu zijn er tweeduizend rooi
katholieke Masai en zes priesters
denten.
