Onverwacht zilver voor
schutter Eric Swinkels
c
Superioriteit
toch minder
van DDI|
sprekend
0
Leeuwenhoek
tevreden man
n
Snelle huldiging
Beslissingsduels nodig \i
Roeiploeg ook matig
in kleine finales
Hoop op goud vervliegt een schot voor het einde
Hockeytoernooi neemt opnieuw vreemde wending
'alc
Nederlandse acht zelfs in kleine finale kansloos
Vierde plaats het hoogst bereikbare
MAANDAG 26 JULI 1976
SPORT
TROUW/KWAG2(
L'ACADIE ..Pfoet-pfoet". Het geluid van de top-of-flop toeter
sneed Eric Swinkels door zijn ziel. Met een woedend gebaar
smeet hij de lege huls in het gras. Onverbiddelijk verscheen het
rode blokje op het telraam, een opvallende dissonant naast het
witte rijtje. Een zucht van teleurstelling klonk op uit de kleine
Nederlandse kolonie in het op ongeveer 45 kilometer buiten
Montreal gelegen 1'Acadie. Swinkels had voorlopig het goud
laten glippen.
De 27-jarige wapenhandelaar uit
Best was er zo dicht bij geweest. Nog
twee kleiduiven moesten er uit hun
„hok" komen om door de tot dan toe
zo trefzekere skeetspecialist te wor
den neergehaald. Twee vliegende
schoteltjes met een diameter van elf
centimeter, die weliswaar met een
tollende vaart de lucht inschieten,
maar bitter weinig overlevingskans
hebben in een bui van 700 hagelkor
rels. Het voorlaatste zwarte as-
faltschijfje in de reeks van 200 bleek
er een geheel eigen mening op na te
houden. Eenmaal door de ..mark"
(het lage huisi uitgespuwd koos het
net zo snel het luchtruim als zijn
soortgenoten. Een plagerige
windstoot zorgde ineens voor een
opwaartse afwijking in de baan van
het projectiel En voordat Swinkels
het wist was de duif gevlogen.
AGRESSIE
..Pfoet-pfoet". Er was niets meer aan
te doen. De tweede misser in drie
dagen was een feit. De laatste duif
kreeg een extra portie agressie te
verduren en werd versplinterd. Swin
kels was op een totaal van 198 uitge
komen. evenveel als de Tsjech Josef
Panacek, waardoor een barrage van
tenminste 25 schoten noodzakelijk
was geworden. Het liep inmiddels al
tegen vier uur in de middag. De
Brabander was om half vier met zijn
zevende wedstrijd-serie gestart.
Weer kreeg Swinkels uitzicht op
goud toen zijn 39-jarige tegenstrever
het eerste schot van het doublet op
de tweede post verloren zag gaan. De
sterk geconcentreerde Swinkels
bleef voor tot en met de vijfde post.
En had hij niet tevoren gezegd: ,.Als
ik daar eenmaal ben kan me weinig
meer gebeuren?". Tegen zijn ge
woonte in nam hij nu eens niet een
paar trekjes van zijn sigaret er tus
sendoor. En prompt gunde Swinkels
op het zestiende schot een duif de
vrijheid.
..SNOEPJE"
Met 24-24 kwam opnieuw een gelijke
stand op het bord en werd een
^tweede barrage noodzakelijk. Hierin
\vas de politieman uit Brno het
koelbloedigs! Swinkels schutterde
op dezelfde plek waar Panacek in de
eerste barrage had gefaald. De
Tsjech maakte geen fout meer en
mocht zich na het ..snoepje" (het
laatste schot) Olympisch kampioen
noemen.
Voor Swinkels bleef de zilveren me
daille over. Voor het eerst sinds de
Olympische Spelen van 1900 in Pa
rijs (brons voor het pistool team) had
de Nederlandse schutterij een plak
veroverd. Een ongedachte prestatie
van een man, die in feite was geko
zen op grond van de resultaten in het
vorige seizoen (tweede in de strijd
om de wereldtitel en derde in het
toernooi om het Europees kampi
oenschap). Dit jaar had Swinkels
vóór deze Spelen nog geen wezen
lijk hoogtepunt beleefd.
Ogenschijnlijk wat nonchalant en
slungelachtig was Swinkels. die na
150 schoten met slechts één misser
alleen de leiding in het klassement
had. zaterdagochtend in een winde
rige en regenachtige entourage aan
de laatste opdracht begonnen. On
danks een hevig nachtelijk onweer
had hij goed geslapen. ,,Maar toen ik
opstond voelde ik me toch beroerd",
zei Swinkels toen hij het zilver bin
nen had. ..Man, daar heb je geen
weet van. Het leek wel of ik vijftig
liter bier had gedronken. Het ontbijt
kon ik met geen mogelijkheid
wegkrijgen. Maar toen ik hier uit de
bus stapte voelde ik me weer prima.
De spanning zal me toch te pakken
hebben gehad".
IJSBEREN
De zevende serie van 25 kleiduiven,
die geraakt moeten worden vanuit
acht verschillende posities, verliep
vlekkeloos. Swinkels. met zijn oude.
vertrouwde geweer, schoot telkens
als eerste in zijn groep. Hij vulde het
wachten met ijsberen, steentjes
wegschoppen, zo nu en dan aan een
sigaret zuigen (als het slecht ging
gebeurde dat na post drie en anders
na post vijf) of langdurig naar de
met hulzen bezaaide grond staren.
Swinkels liet zich door niets van de
wijs brengen.
Veel moeilijker had de Brabander
het in de slopende drie uur
wachttijd tussen de zevende en
achtste serie. Swinkels trok zich met
Willie Hillen. die eerder was gezakt
voor zijn Olympisch examen zestig
schoten liggend, terug in een van de
caravans, die voor de deelnemers
waren ingericht. ..We babbelden wat
en schopten geintjes", zei Hillen la
ter. „Dan gingen we eens wat lopen
of we bleven een poosje zitten. Wat
moet je anders?" Swinkels kende
geen rust. „Wachten, wachten,
wachten. Je weet dat het er bij
hoort. Maar het is natuurlijk veel
leuker als je kan blijven
doorschieten'.
In de laatste serie werd het ge
dragspatroon van Eric Swinkels. die
vrijdag anderhalf uur doorbracht bij
de dopingcontrole en pas na vele
slokken appelsap kon voldoen aan
de wensen van de artsen, anders. Hij
was onrustig. Ging op een stoeltje
zitten wippen en stond snel weer op.
MONTREAL Eric Swinkels zal vanavond a. in zijn woonplaats Best
gehuldigd worden. De Brabander die in Montreal zilver won bij het
kleiduivensehieten zal vanavond om acht uur ontvangen worden op het
stadhuis van Best. De schutter komt hedenmorgen om acht uur op
Schiphol aan.
Swinkels is gisteren weer vertrokken uit Montreal, omdat hij in zijn
wapenwinkel grote drukte verwacht. ..Het seizoen voor de eendcnjacht is
begonnen en dan is het altijd ontzettend druk in de zaak. Ik kan het mijn
ouders niet aandoen om ze langer in de steek te laten. Die moeten toch al
keihard werken". Eric Swinkels is wel van plan voorlopig met de
schietsport door te gaan. ..Zolang het nog te combineren is met de
zakelijke plichten tenminste. Ik heb er nog veel schik in."
De Delftse vier. die in het begin van
de week via een overwinning in de
serie de halve finales bereikte, maar
daarin kansloos werd geëlimineerd,
had een bijzonder zwakke start Tot
halverwege de race lagen Klem.
Kroes. Baltus. Van Woudenberg met
stuurman Ruijs in zesde en laatste
positie Toen begrepen de Delftena
ren dat er kennelijk verbeneden hun
stand geleefd werd en gingen de rie
men wat krachtiger door het water
Dit leverde twee plaatsjes winst op
ten koste van de Verenigde Staten
en Italië Meer zat er niet in voor
Laga Het Franse kwartet bleef on
bereikbaar. De laatste duizend me
ter legden de Nederlandse vertegen
woordigers het snelst af Het verlies
in het eerste gedeelte was echter te
groot geweest
In de kleine finale van de twee zon
der stuurman, waar Van der Horst en
MONTREAL Geen enkel
belangrijk hockeytoernooi
heeft de laatste jaren zo'n
opzienbarend verloop gehad
als de strijd om het goud
tijdens de Spelen van
Montreal. Enkele dagen ge
leden leek het allemaal zo
duidelijk. Nederland en Pa
kistan werden poule
winnaar. Australië en Span
je zouden de tweede plaats
gaan bezetten. Maar van
daag krijgt het hockeytoer
nooi een staartje in de vorm
van twee zenuwslopende be
slissingswedstrijden.
Australië waande zich na de 6—1
zege op India al zeker van een
plaats bij de laatste vier. Daar
kon de nederlaag tegen Neder
land niets aan veranderen, maar
zaterdag was daar plotseling een
tweede nederlaag nu tegen Ar
gentinië 2—3 die alle fraaie
voorspiegelingen foutief maakte.
Argentinië werd door de Indiërs
die het duel gevolgd hadden als
wereldkampioen bejubeld, want
India behield een kans op een
plaats bij de laatste vier.
Australië leek tegen de Argentij
nen een helft lang op weg naar
een simpel resultaat. In de 22ste
minuut was het weer Ron Riley
die scoorde (1—0). Dat Argentinië
via Disera zeven minuten later
weer gelijk kwam, leek niemand
te verontrusten. Maar na rust ver
anderde alles. Australië vocht
dan wel hard, effectief was het
beslist niet en Argentinië bleek
nota bene bij machte om gevaar
lijk te worden.
Zeven minuten na de hervatting
zetten Garaffo de Zuidamerika
nen op een voorsprong. Zes minu
ten later was het Paulucci die de
stand naar 3—1 tilde. Ian Cooke
kon uit een strafbal de marge
verkleinen (2—3) maar verder
kwamen de „Aussies" niet in de
opwindende maar bepaald niet
goed gespeelde slotfase.
India was in de openingswed
strijd van zaterdag gelijk geko
men door een overwinning (3—0)
op Maleisië. Dat duel had overi
gens een verloop dat gekenmerkt
werd door een vechtpartij die in
de tweede helft uitbrak. Op dat
moment leidde India overigens al
met 2—0. De vechtpartij ontstond
nadat de Indiase linksbuiten
Harcharan Singh tegen de Malei
sische verdediger Anthony Fran
cis was gebotst. Bij het opstaan
sloeg Singh de stick uit de han-
den van Francis. Deze nam dit
niet, pakte zijn stick weer op en
sloeg Singh daarmee tegen de rib
ben.
üen
Tin de
ERIC SWINKELS verbijt zijn teleurstelling. In de barrage heeft
hij gemist en dus gaat het goud aan hem voorbij.
Het ijsbeertempo ging omhoog
naarmate hij het 200e schot en
het goud naderde. Twee keer
kwam een duif gebroken uit het
huis. Swinkels moest zijn concentra
tievermogen tot het uiterste in
spannen.
VOGELTJE
Bij het zestiende schot dreigde een
roekeloos vogeltje de baan van zijn
kunstmatige soortgenoot te
doorkruisen. Swinkels knipoogde
even en schoot raak. Gelukkig voor
het gevederde vriendje hield de Bra
bander zijn aandacht op de kleiduif
gerichtTotdat in het voorlaatste
schot (van dichtbij, een test op het
reactievermogen) een duif onaange
roerd bleef. „Ik verwachtte het ding
verder naar links", zei Swinkels.
..Corrigeren was er niet meer bij".
De Brabander moest nog de lange
weg van twee barrages met de
Tsjech Josef Panacek (..Ik heb ei
genlijk nooit eerder op die man ge
let". zei Swinkels later) gaan om
uiteindelijk op zilver aan te landen.
Reden genoeg voor uitgebreide feli
citaties van onder anderen chef-de-
mission Bram Leeuwenhoek en „de
koningin van Innsbruck" Rosi Mit-
termaier, die ook in l'Acadie vertoef
de. „Ook al heb ik goede kansen op
goud gehad, ik ben niet teleurge
steld". sprak Swinkels toen het
feestgewoel rondom hem wat tot
bedaren was gekomen. „Als iemand
voor de Spelen zou hebben gezegd
dat ik zilver zou halen, had ik hem
toch echt wel vreemd aangekeken".
Ogenblikkelijk brak
vechtpartij uit. waaraan
dere spelers een bijdrage I
den. De scheidsrechters slaj
er vrij vlot in om de partijen
te scheiden. Francis kreeg d
de rode kaart (met dezelfde)
gen als in een voetbalweds
terwijl Singh voor tien miL^»
uit het veld werd gestuuifVT
een toespraak van het leifD^ei
duo ging de wedstrijd d|Opge
voort. India scoorde in die pioeg 5
nog eenmaal. gt dl
ting
In groep B was Spanje depf da
nederlaag tegen België (2-[gde
hankelijk geworden van hetj
taat vanNieuw-Zeeland tegé.
kistan. Veel zenuwen werdr Ijl
niet op de proef gesteld, waf
treffers van Shahnaz (2), Mfi
war (2) en Khan won Pak!'
met 5—0. Vandaag zal in hr..f,.
slissingsduel tussen
Zeeland en Spanje duidelijk,
ten worden wie in de halve fP
tegen Nederland zal sPelen|dster
(r gel
Overigens is het Olympisch eerj
keytoernooi voor West-Duit! we d-
op een ramp uitgelopen. Dej^d z
sers sloten het toernooi vkden.
alleen tegen Spanje gelijkbleke
speeld werd, af met een jswaai
nederlaag. België dat tegen {traint
je de stijgende vorm had getibroki
won met 6—1. L hui!
k Maa
n ven
(0 met
an df
[chter
as
cord
|l). mi
ale 1
jam o
iheel
MONTREAL Het besluit
werd genomen toen het leed al
was geschied. Op het beschutte
water van de roeibaan voor de
tribunes boekte de Russische
vier met stuurvrouw niet alleen
meer dan twee volle seconden
winst. Op de dag van de finales
der dames werd daar door het
voordeel van boei een ook het
brons alsnog gegrepen. Eerst
gingen de Russinnen de inr der
de positie varende Nederlandse
combinatie voorbij. Even later
moest Roemenië zijn schijn
baar zekere bronzen medaille
afstaan.
Stilzwijgend werd daarna boei één
tot verboden gebied verklaard. De
finales werden zaterdag verder op de
MONTREAL Twee vierde plaatsen, dat was de schamele oogst
van de Nederlandse herenroeiers in de kleine finales op de
laatste dag van de Olympische roeiregatta. Zowel Laga (vier met
stuurman) als Nereus (de twee zonder Van der Horst-
Boeschoten) maakte geen moment de indruk er in de zware
omstandigheden (stroom en harde wind tegen) nog eens extra
voor te willen vechten.
boescnuien naar waren verbannen,
kende de race voor wat de Nederlan
ders betreft een geheej ander ver
loop. Direct na de start nestelden de
Amsterdammers zich achter de Rus
sen Genadi Kinko en Tijit Kelmia.
die zich in de series al in het vaarwa
ter van het oranje-tweetal bevonden.
Lange tijd bleven de Nerelden op de
tweede plaats liggen.
Na ongeveer 1200 meter stokte het
toch echt niet zo snelle ritme Fin
land maakte er onmiddellijk gebruik
van. Kort voor de finish moesten de
Nederlanders ook zwichten voor de
luid bejubelde Canadezen Daarmee
was het olympische roeigebeuren
voor Nederland ten einde Een hap
pening waar tevoren al niet veel van
werd verwacht gezien ook de be
perkte inschrijving van twee equipes
- maar die ook in dat licht bezien
nog uitermate teleurstellend ge
noemd mag worden
MONTREAL Een week
Olympische Spelen heeft van
Bram Leeuwenhoek weer een
man gemaakt die voldoening
en tevredenheid in zijn werk
vindt. De wrevel en ergenis. de
teleurstelling vooral die hij na
de moeilijkhedenrond de selec
tie uit Nederland meenam, zijn
verdwenen.
De Nederlandse chef de mission, zen-
dingshoofd zeggen de Nederlandsta
lige Belgen, heeft in de eerste week
met vier medailles, een aantal zeer
redelijke klasseringen en resultaten
en de er ook bij behorende teleurstel
lingen ervaren dat zijn werk niet
voor niets is geweest.
„De ploeg draait goed", was op de
achtste dag na de opening zijn
conclusie. „Het doel is geweest hier
te zijn met een groep Nederlandse
sporters en niet met een aantal
ploegjes die een bepaalde tak van
sport vertegenwoordigen. Wij heb
ben daar in Nederland voortdurend
op gehamerd in gesprekken met de
verschillende chefs d'équipes en met
de coaches en hier blijkt dat er een
sterke band is. Je ontdekt dat je niet
voor niets hebt gewerkt. De harmo
nie onder die 120 mensen is bepaald
geen toevalstreffer, al is het natuur
lijk niet zo dat wij bij de selectiepro
cedure andere normen hebben ge
hanteerd en uitsluitend prestatieve.
Een notoire dwarsligger die aan de
normen voldeed, hebben wij niet an
ders bekeken dan wie ook".
Bram Leeuwenhoek heeft het in de
weken toen de ploeg uiteindelijk
moest worden samengesteld erg
moeilijk gehad Met name de atletie-
k-unie, waaruit, hij zelfs is voortgeko
men als prominent verspringer rond
de vijftiger jaren, heeft de chef-de-
mission zijn kritiek niét gespaard.
Hij werd van onzorgvuldigheid be
ticht. van een vreemde keuze, van
een natte-vinger politiek. Leeuwen
hoek was daardoor teleurgesteld.
Zijn eerste reacties in Montreal we
zen ook duidelijk in die richting. Zijn
„nooit meer" werd alom gehoord.
Die bui is overgedreven, weggewaaid
door de prestaties en het gedrag van
de ploeg en na een week afgezwakt
tot een: „Ik mag niet zeggen dat ik
het graag nog eens zou doen, alleen
al omdat ik dan de mensen van het
NOC min of meer voor het blok zou
zetten. Zij moeten beslissen. Ik zelf
sta op het standpunt dat een derge
lijke functie niet te lang door een en
dezelfde persoon moet worden ver
vuld".
Leeuwenhoek heeft in de voorberei
dingsperiode hard gewerkt, hij is er
sinds de komst van de ploeg in het
Olympisch dorp nog altijd mee be
zig Nauwgezet en soms een beetje
„te", zoals bleek uit de instructies
voor de openingsplechtigheid waar
in het geadviseerde plasje-vooraf
(het zou inderdaad gek staan op het
middenterrein) veler lachspieren
heeft bewogen. Maar het is onloo
chenbaar dat hij het niet voor niets
heeft gedaan. In het Nederlandse
centrum, in de kelder van gebouw D.
zijn tijdens de ontmoetingen van de
ries
n hiel
imes
Irigitt
fk Ine
in elk
banen twee tot en met zeijerjes
werkt. Daar had de aantjn one
noordwestelijke wind die lieert
het noorden draaide, overal m vor
Het is te veel gezegd dat oratwem
door zijn enige medaille in dn die
pische roeiregatta heeft gent prest
wel zeker waren immers bijtere
omstandigheden de Roemeifc Ver\
slotfase de Nederlanders t< «tart
voorbij gegaan. Wel is het twP
vreemd dat de wedstrijdlelrvge T
de ploegen de wind voor I^p/
schuin tegen hadden, pas
toen de eerste race onder et
omstandigheden al was gerfs
Ook nu waren ae uosiuuiislwam
rieur, al was de vreugde in ha volt
van de DDR beslist niet cf
Leverde de wereldkampio»««™
pen van 1975 immers vijf gö
een bronzen medaille op. Op,i
van het lie Notre-Dame mülSJ
Oostduitse formatie het got
twee zonder stuurvrouw. V
den medailles (vier met stuil
dubbel vier, skif en achten)
zilveren (dubbel twee en twej
stuurvrouw) vormen evenwq
drukwekkende oogst. Het r.
vallend is voorts dat Bulgari
tuigend tweede werd in di'
Olympische roeitoernooi var
mes met eerste plaatsen bijh
bel twee en twee zonder stuq
vormen evenwel een indruk
de oogst. Het meest opvaL
voorts dat Bulgarije oveif
tweede werd in dit eerstr
pische roeitoernooi van de|]
met eerste plaatsen bij de vast;
tweeën en de tweeën fPp.pn
stuurvrouw, alsmede een twf °ei
de vieren met stuurvrouw.
Voor Nederland kwam deige Ho
pRD.
iien -
-,1e eei
een
zevei
rond
afsso
werd
sportmensen de lijnen tusse'n de ver
schillende ploegen vervaagd of zelfs
helemaal verdwenen.
„Als het goed gaat", constateerde
Leeuwenhoek, „zijn er nooit proble
men. De resultaten van de eerste
dagen, van de waterpolo- en de hoc-
key-ploeg zijn van invloed op de hele
equipe. Een succesje in de eerste
dagen is de katalisator voor de hele
ploeg, het helpt ook mee de te
leurstellingen op te vangen. Die zijn
er namelijk ook geweest. Neem bij
voorbeeld Willy Hillen. die heeft het
slecht gedaan. Niemand weet dat
beter dan hij zelf. maar hij heeft het
verlies als een sportman verwerkt.
Van dat moment heeft hij voortdu
rend opgetrokken met Eric Swin
kels, hem begeleid en gesteund.
Swinkels namelijk is een man die
voortdurend moet praten, Hillen
stond altijd klaar. Ik heb ook vaak
gediend als „aankletser" voor Swin
kels. maar bij een ander moetje kort
voor de wedstrijd het liefst zo ver
mogelijk wegblijven. Er is namelijk
naarmate de wedstrijd dichter bij
komt nervositeit, spanning die zich
bij ieder individu anders uit. Een van
mijn taken is om dat mede te helpen
opvangen"
Het lijkt dat Leeuwenhoek redelijk
slaagt, want in Montreal is het dui
delijk dat het zich afzetten van atle
ten tegen de chef de mission verle
den tijd is. Hij heeft de vinnige kri
tiek van voor het vertrek bijna hele
maal van zich afgezet, al was het
alleen maar omdat er geen gelegen
heid is om er lang bij stil te staan. „Ik
zit bijna de hele dag met het water in
mijn schoenen. Naarmate de
perspectieven beter worden, zijn de
wedstrijden steeds belangrijker"
Toch wil Bram Leeuwenhoek zijn
standpunt over de door hem onrede
lijk genoemde kritiek op de selectie
procedure. nog eens kwijt. „Het
NOC en dat zijn de sportbonden
hebben in 1973 bepaald dat in
principe zal worden aangewezen op
prestaties uit 1975 omdat het zomer
seizoen van 1976 zo kort was. Dat
standpunt is door allen aanvaard.
Wij hebben ons daaraan gehouden,
met die uitzondering dat iemand die
in 1976 uitstekende prestaties lever
de. een kans kreeg. Maar hij moest
het wel meer dan een keer waarma
ken. Stel dat hier het verspringen
gewonnen wordt met 8 meter 20 en
wij hebben ook iemand die dat
haalt, dan zou je kunnen zeggen die
Nederlander had hier ook moeten
zijn. Maar dat is de halve waarheid.
De mensen die hier 8,20 halen, heb
ben al 8.40 gesprongen en dat heeft
die Nederlander niet."
„Britten. Australiërs, Amerikanen
kunnen bij een belangrijk evene
ment vaak net iets meer. Dat is een
kwestie van instelling en mentali
teit. Hardheid desnoods. De Ameri
kaan die zich kwalificeert, krijgt
maar één kans en als hij die pakt. zal
hij het onder de druk van de Spelen
ook doen. Wanneer je selecteert in
felle concurrentiestrijd zoals in een
aantal Oostbloklanden dan komen
niet alleen de mensen naar voren die
aan de prestatie-eisen voldoen,
maar ook de atleten die de druk
kunnen weerstaan. Mensen met
zelfvertrouwen, met overtuiging!
Die ontleen je niet aan slechts een
prestatie, maar aan een serie goede
verrichtingen."
Het standpunt van Leeuwenhoek
over het goede samenwerken binnen
de ploeg wordt volledig onderschre
ven door dokter Hans de Jongste, de
chef van het medisch team. „Wij
hebben opvallend weinig klachten.
Geen problemen in ieder geval die
voortkomen uit een bepaalde druk
of spanning. Wij hebben een kee
lontsteking (Möhlmann) en een
knieblessure (Van den Bunder) ge
had, maar dat kan overal gebeuren.
Al heeft Van den Bunder vermoede
lijk weer last van zijn knie gekregen
omdat hij hier meer heeft moeten
lopen dan hij gewend is."
„Ik geloof dat wij in zijn geheel een
uitgebalanceerde ploeg hebben. De
stemming wordt beïnvloed door de
successen. Er is duidelijk belang
stelling voor elkaar prestaties.
Hockeyers gaan naar wielrenners
kijken en omgekeerd. Als je ziet wat
een trucs er allemaal uitgehaald
worden om in het zwembad naar de
poloërs te kunnen kijken, dan kun je
alleen maar zeggen: Nederland heeft
een goede ploeg in Montreal."
pische primeur, zoals
mocht worden, vier jaar te
de FISA-kampioenschappi
1972 in Brandenburg kwam
pe met goud. zilver en broi
naar het vaderland. Het hoopago
van het Nederlandse dam iedt
viel duidelijk te vroeg. Van
boten die naar Montreal weSzabc
gevaardigd haalden slechts sfen. on
Ingrid Munneke-Dusseldor^
Nereus/TritoiVOrca-vier de»
strijd, waarin echter geen ei^
van betekenis werd gespeel! i j
Ingrid Munneke deed het en
ze maar kon doen. De Gr
nam direct na de start eejï*C
sprong van driekwart ler»M. k
poogde die met de moed d(
hoop te verdedigen. Wereldkf
ne Christine Scheiblich, de LRI
kaanse vechtjas Joan Lind, li teg
van het Canadese publiek* ggg
Russin Elena Antonova. Dögr(ja
ten waren verbruikt. Op dei-
500 meter zakte de Aegir-sf"11 0
terug naar een verre vijfde
DO
bel
ierj
Een strijd zonder hoop was
gevecht dat de Nereus/Trit(
vier moest leveren. Halvei
race hadden de winnaars Vi
en zilver Oost-Duitsland ei
rije zich al afgescheiden
overige boten. Zoals gezegd
Sovjet Unie de steun van
schutte water dat brons bra^e'ehd
fechte
Oranje restte slechts de trc
van een overwinning in d(
finale van de dubbel twei
Andrea Vissers en Hellie Klai
zevende plaats in de eindra:
king opleverde. Het was een
amper als een overwinnii
begroet.
Triest was in dit Olympiscff
nooi het optreden van de coPn^n,
tie-acht. Zowel in de serie F;
herkansingen werd de 'tSpaaf
reus/Phocas/Argo/Njord-equirf
laatste. In de kleine finale. <T'
twee boten wel erg klein wasiendc
de de oranje-equipe een lengl m
ter de Polen. Achtste en laats!
de boot waarvan de uitzendir7'
langdurig en omstreden p'Jfcende g
bespreking is geweest
:de
ise c
(te v
een
[eken
Het
ikker;
loten)
[en va
In: 2-3-
tlnem
lie vooi
Iet pri
I: TWE
J 178.9
f PRIJS
UITSE
