oco kan geen vuist maken
de plaat
Weekend-puzzel
m.
UZ:
m
z
Q
Ql
ZM
Zü
flisihsM
BREIEN
POP O?
II
1
0( Jwakte in Uhlmann's toernooitactiek
Kleine fout in opening
werd Fransman fataal
fllsihilll
T~
1
9
13
,s
schaken
dammen
Nieuwe boe keu
m
e
Q
s
r
G
i
•l
i
O
0
9
C
n©^
9
öi
ëj
i
G
IDAG 10 JULI 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 15
centrale thematiek van de vorige aflevering van deze
iriek betrof de grenzen en mogelijkheden van het lange tijd
populaire genre van de country-rock. Er werden toen een
r sombere conclusies getrokken met betrekking tot de
;ikale overlevingskansen van de diverse in deze afdeling
kzame dames en heren, alsook gelukkig enige
itpunten gesignaleerd, dit met name in de vorm van de
igste elpee van Roger McGuinn, Cardiff Rose (toch eens
,n luisteren, als dat tot nu toe niet gebeurd mocht zijn).
IG
llicitatie
jver. bij
:elfde verhaal, maar dan met
sondering van de lichtpunten,
h ook vandaag weer te schrijven
Jj. Op de recensie-desk prijken
Ier meer) de meest recente pro-
;ten van Poco (Rose Of Cimar-
ABC Records ABCD-946) en de
voorjdige bezetting van The Flying
to Bros. (Airborne, CBS Re-
!ds 81433), en deze schijven vor-
ii, hoe sympathiek ik deze man-
ji ook vind, toch een ampele on-
fsteuning van onze twee weken
ider gelanceerde „theorie". Om
it Poco te beginnen. Het ge-
fechap draait nu alweer een hele
n en de? mee- In 1968-'69 ontstaan als
jplitsing van de formatie Buffalo
afdeling ingfield, koos men als muzikale
ngsvorm voor de geëlektrifi-
eerling- rde cowboyklanken, die toen
it sterk de aandacht begonnen
trekken: eind '68 verschijnt
g vooreethart Of The Rodeo (The
ds), in maart '69 Te Guilded
ace Of Sin van de Burrito Bros.,
te platen die zeer grote indruk
ken en nog steeds gelden als
ndaardwerken op dat gebied,
o's „sound" pakt wat minder
De muziek wordt weliswaar ge-
imerkt door een grote inzet en
overmaat aan vocale en instru-
ntale vaardigheid, maar is tege-
enigszins schel en metalig en
gt nauwelijks voor enige emoti-
tle beroering. Dat wellicht is de
len dat Poco niet echt van de
id komt en „doorbreekt". La-
met de komst van de nieuwe
Paul Cotton, lijkt het er even
dat de borden verhangen wor-
n: het geluid wordt wat voller en
viger, twee aardige platen zien
licht (From The Inside, Good
eling To Know) en in Amster-
m wordt een zeer goed concert
'even.
boel zakt echter al snel weer in.
i nieuwe aanpak heeft niet het
leghuize cces dat met name oprichter Ri-
ie Furay ervan verwachtte. Ge
fusioneerd ruimt hij het veld.
overigen zetten door, zij het
imd genoeg niet volgens de lijn-
itton: er vindt een gedeeltelijke
gkeer plaats naar de oude re-
iten, de bergbeken beginnen
'er te kabbelen en met name
ENTeelgitarist Rusty Young lijkt zich
tar uitstekend bij thuis te voelen,
jn aandeel in het componeren
•emt althans sterk toe (en daar-
ee het „unverfroren" doch wei-
zeggende country-geluid van
\eer), terwijl anderzijds Paul
Dtion bedenkelijk terugzakt. Tim
:hmit blijft dezelfde lieve jongen,
'ijn hand van componeren nogal
:k.
erm gepeesd
tarmee is over Rose Of Cimarron,
it derde of vierde resultaat van
ivenomschreven verhoudingen,
renlijk het meeste al gezegd. Er
>rdt ferm gepeesd, met name het
p vg?arenwerk is weer zeer goed ver-
varii
oor
goei
zorgd, maar uiteindelijk blijf je als
luisteraar toch met lege handen
achter. Poco kan alwéér geen vuist
maken. De beloftevolle aanzet ip
de vorm van het openings- en titel
nummer wordt nog binnen dat
nummer zélf weggetetterd door een
serie misplaatste tempowisselin
gen en een teveel aan herhaling,
waarna er voor het overige alle
ruimte is voor een wederom falende
Cotton, het verplichte bluegrass-
uitstapje van Rusty Young en de
boterzachte waar van Tim Schmit.
Wat voorts te denken van de Burri
to Bros? Natuurlijk is het onzin de
,huidige bezetting (Sneaky Pete,
Gib Guileau, Skip Battin, Joel
Scott Hill en Gene Parsons) te ver
gelijken met de allereerste: derge
lijke muziek wordt maar één keer
gemaakt en daarbij gaat het mo
menteel met uitzondering van
Sneaky Pete om totaal andere
mensen met een andere ach
tergrond en ontwikkeling. Maar,
ook als men reëler en eerlijker
de huidige groep opzijn eigen meri
tes bekijkt, blijkt het kwintet met
Airborne ten tweede male in de
rode cijfers te belanden.
Konden voor de zwaar tegenvallen
de eerste elpee nog excuses worden
aangevoerd vanwege het feit dat
men elkaar nog maar zo kort ken
de: nu de heren inmiddels een jaar
bij elkaar zijn, gaan dergelijke ar
gumenten niet meer op en ontkomt
men zo gewoonweg niet aan de
trieste conclusie', dat deze groep
mensen elkaar niets te zeggen
heeft, elkaar geen moment weet te
inspireren tot ook maar enigszins
aanvaardbare klanken.
De landerigheid straalt van de
plaat af, de zang is vermoeid, de
composities meer dan matig (dus
slecht), terwijl instrumentaal al
leen gastpianist Stevie Wonder
(present bij de uitvoering van zijn
nummer She's A Sailor, een gemak
kelijk hoogtepunt in de totale ma
laise) tot een uitstekende prestatie
komt. Juist dat laatste vormt ei
genlijk het grootste raadsel van
deze Burrito Bros.: hoe is het in
vredesnaam mogelijk dat deze
mannen, die in het verleden stuk
voor stuk hebben blijk gegeven te
door Willem-Jan Martin
Poco. Staande Paul Cotton (1.) en George Grantham, daaronder
Tim Schmit (1.) en Rusty Young.
beschikken over goede tot zeer goe
de (Sneaky!) instrumentale kwali
teiten, er in deze omstandigheden
nauwelijks een opzienbarende^noot
weten uit te persen?
Glad en risicoloos
Vragen, waarop slechts een ge
sprekje met de vliegende broers
antwoord zal kunnen geven. Tot
die tijd houden wij ons maar onle
dig met bijvoorbeeld A Night On
The Town (Warner Bros. WB
56234), het jongste werkstuk uit de
koker van Rod „the Mod" Stewart.
De elpee zet de lijn van Atlantic
Crossing, zijn voorganger, voort. Er
is de daar eveneens gehanteerde
indeling in een „slow side" en een
„fast side", er zijn voor muzikale
steun wederom de Amerikaanse
routiniers en daarmee direct ver
bonden tegelijk ook het voor
naamste bezwaar: het betrekkelijk
gladde en risicoloze verloop van
het geheel. Al moet dat zeker niet
uitsluitend op het conto van de
studiokanonnen worden ge
schreven.
Uit een recent interview blijkt dat
Stewart het ook zo wil hebben: het
bijna-chaotische, maar wel zo in
dringend klinkende Engelse verle
den ziet hij als een afgesloten fase,
aan de orde is nu een consolideren
en verbreden van de verworven be
kendheid, waarbij de Amerikaanse
muzikanten het voordeel zouden
hebben, dat Rod zijn ideeën direct
er op hen zou kunnen overbrengen.
Het zij zo, maar intussen ik heb
daaraan al even gerefereerd boet
Stewarts werk daarmee in aan
spontaneïteit en diepgang, on
danks de toch wel fraaie dingen die
hier en daar worden verricht. Dat
laatste met name op de langzame
kant (Tonight's The Night, The
First Cut Is The Deepest). De roek-
kant is nogal gelijkvormig, een ef
fect waaraan behalve door de aard
van de stukken niet weinig wordt
bijgedragen door de indeling als
zodanig, de strikte scheiding tus
sen hard en zacht. Volgende keer
maar weer gewoon door elkaar hus
selen, die handel.
Waarna ondergetekende de pijp
voor enige tijd aan een invaller
geeft (vakantie!) met het vermel
den van de verschijning van nieu
we elpees van Roy Buchanan (A
Street Called Straight), Neil Dia
mond (Beautiful Noise, „geprodu-
ced" door Robbie Robertson), Ter
ry Reid (Seed Of Memory) en Albi
on Country Band (Battle Of The
Field).
Op de eigenlijke herdenkingsdag
van de Onafhankelijkheidsverkla
ring van de Verenigde Staten i4
juli) verscheen daar een velletje
van vier zegels van 13 c, Daarop
zien we het schilderij van John
Trumbell, weergevende de verga
dering van het congres dat destijds
de verklaring van onafhankelijk
heid aannam. Het was voor die
vergadering dat een zekere Caesar
Rodney twee dagen door weer en
wind te paard voortreed om op tijd
te zijn voor de stemming over die
verklaring. Ter ere van deze man
laten de posterijen van de Verenig
de Staten een voorbedrukte brief
kaart van 9 c verschijnen waarop
de doorploegde kop van Rodney
voorkomt.
Bij de vele landen die aan de onaf
hankelijkheidsfeesten van de VS
door middel van postzegel-
uitgiften luister bijzetten, noem ik
u deze keer: Ascension-eiland, Cy
prus. Norfolk-eiland, Pitcairn-
eilanden, Seychellen en Tunesië. In
aanmerking nemende dat reeds en
kele tientallen landen zijn voorge
gaan. geloof ik dat „200 jaar Vere
nigde Staten" een aardige thema
verzameling kan worden.
De Seychellen-eilanden hebben
overigens voor hun eigen onafhan
kelijkheid. welke zij 29 juni jl. ver
wierven, een achttal zegels laten
verschijnen waarop feiten uit de
geschiedenis van de eilandengroep
te zien zijn.
België viert het feit dat koning
Boudewijn 25 jaar geleden ge
kroond werd. Zijn vader, Leopold
III. droeg na een volksstemming de
koninklijke macht aan hem over.
Boudewijn huwde in 1960 zijn
vrouw Fabiola en Mora y Aragon.
De Belgische posterijen wijdden
aan dit heugelijke feest twee velle
tjes van respectievelijk twee en
drie zegels waarop de beeltenis van
de koning voorkomt. De zegels dra
gen een toeslag ten behoeve van
een nationaal londs. De totale prijs
is bfr. 100
Voorts meld ik u een emissie van
drie Vatikaanse zegels ter gelegen
heid van het 41e Eucharistische
Congres dat van 1—8 augustus te
Philadelphia wordt gehouden. Op
de zegels staan symbolen rond de
eucharistie van de R. K. Kerk.
De Noorse posterijen wijdden aan
dacht aan het Centraal Bureau der
Statistiek te Oslo, dat 100 jaar gele
den werd ingesteld. Op de zegels
statistische voorstellingen van het
leven in het land en de nationale
produktiviteit. Ierland en San Ma
rino hebben thans ook hun Europa
zegels voor dit jaar het licht doen
zien. Oostenrijk laat nog op zich
wachten tot 4 augustus.
Tot besluit een tentoonstellingsbe-
richt. Ouderen onder onze filatelis
ten zullen zich nog wel de grote
internationale postzegelten
toonstellingen „PRAHA 1962" en
„PRAHA 1968" herinneren. Tsje-
choslowakije maakt bekend dat in
1978 de „PRAHA 1978" zal worden
gehouden. Teneinde hierop thans
reeds te wijzen, verschenen zes ze
gels met mooie luchtopnamen van
de stad Praag. In november komt
een tweede propaganda-emissie in
omloop.
J. J. M. Kiggen
Horizontaal. 1. latwerk, 5. ge
reedschap. 9. stemming, 12. raap, 14.
stap, 15. teken, 17. zangstuk, 19. ko
raalrif, 21. spil van een wiel, 23.
klipzwaluw, 26. muzieknoot, 27
paard. 28. Holl. gravin, 29. bloeiwij-
ze, 30. oude lengtemaat, 31. oud af
gewerkt paard. 33. hoffeest, 36. mu
zieknoot, 37. wetrol der Israëlieten,
39. wondvocht, 41. hoekpijler, 43.
bloedhuis, 44. zwakke, 45. weefsel
van zilverdraad, 47. bekend viool
bouwer. 50 leed (Z.N.), 53. en derge
lijke (afk.), 54. ver, 56. plaats in Ita
lië, 58. voorzetsel, 59. scheepstouw,
60. knopje op een priktol, 62. kern,
63. eminent (afk.), 64. gelijktijdig, 68.
pers. voornaamw., 69. boerderij, 70.
palmboom, 72. strak, 73. ik (Lat.), 75.
kleverige stof, 77. vervoermiddel, 78.
geurigheid, 79. lichte bedwelming.
Verticaal. 2. Rode Kruis (afk.), 3. van
elk evenveel, 4. romp, 6. waterstand,
7. deel van het jaar, 8. boom. 9.
bergachtig land aan de Duero, 10.
nachtvogel, 11. voorzetsel, 13. slin
gerplant, 15. monster. 16. schildpad,
18. reeds, 19. water in N.Br., 20. slap
pe koffie, 22. alleenzang, 24. koe
mestvocht, 25. loon, 26. scheepsla
ding, 31. soort broodje, 32. gebergte
in Rusland, 34. dierentuin, 35. grond,
38. teken in de dierenriem, 40. baan
voor balspel, 42. ontkenning, 45.
schrijfkosten, 46. levenslucht, 48.
spijskaart, 49. kraam, 51. uniek, 52.
houten klepper, 55. Turkse titel, 57.
gebak, 61. weinig, 64. vast deel van
een boom, 65. pers. voornaamw., 66.
water in N.Br., 67. plaats in Lim
burg. 69. bevel, 71. nieuw, 72. senior
(afk 73. voorvoegsel, 74. voorzetsel,
76. muzieknoot.
Oplossingen t/m woensdag a.s. per
briefkaart zenden aan: Trouw/Kwar
tet, Postbus 859, Amsterdam.
Linksboven vermelden: week-
endpuzzcl.
Oplossing van vorige puzzel.
Hor. 1. kader, 6. stoer, 11. ras. 12.
Ens, 14. alk. 16. en, 18. anker, 20. ba,
21. rustig, 22. alikas, 23. A.T., 24.
p
3~
4
7
10
11
ïi
16
17
18
19
20
22
23
26
25
26
27
24
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
O
44
45
(6
47
48
49
50
51
52
S3
54
55
56
57
58
69
60
61
62
£3
64
65
66
67
68
72
69
70
71
76
73
74
75
r
78
79
A.P., 26. om, 27. ss, 28. alm, 30. aks,
32. les. 34. A.M., 35. as. 37. mi. 38.
O.T., 40 rapé, 41. paria, 42. abel, 43.
re, 44. ga. 45. To, 47. Ee, 49. rio, 51.
ets, 53 por, 56. es, 58. al, 59. t.o., 61.
do, 62. kartel, 64. rakker, 65. er, 66.
Terek, 69. Ne, 70. ent, 72. kam. 73.
Pan, 75. risee, 76. manen.
Vert. 2. ar, 3. dartel, 4. es, 5. inka, 7.
Ta, 8 oleïne, 9. e.k., 10. Meran, 12. en.
13. Se, 15. lasso, 17. nut, 18. aga, 19.
ram, 20. bas. 25. pa, 26. os, 28. amper,
29. ma, 31. karet, 32. li, 33. sober. 34.
aar. 36. spa. 37. mat, 39. TEE, 44. go.
46. op, 48. keker, 50. intens. 51. el. 52.
st, 54. orkaan, 55. morel, 57. sar. 58.
alt, 60. ork, 61. den, 63. tram, 67. e.k.,
68. em. 70. ei, 71. te, 73. pa, 74. Ne.
De prijswinnaars zijn:
Mejuffrouw A. Robbemond, Diaco-
nessenhuis, Langendijk 75, Breda,
W. v. d. Meer, Zuideinde 91. Roelof-
arendsveen, T. W. van Ellen, Kon.
Emmalaan 29-2, Ermelo.
✓ens(
sychfc
d
ids tientallen jaren speelt de Dresdener grootmeester
ilmann zijn speciale variant van de Franse verdediging. Is
t een goede tactiek aan zijn tegenstanders de mogelijkheid
geven, zich daarop perfect voor te bereiden? Ik zou dat
llen betwijfelen. In Manila kostte deze variant Uhlmann in
geval twee punten, in de volgende partijen.
'ASSKI—UHLMANN
)r 1f
terwe4 e6- 2-114 ^5, 3- Pc3 Lb4, 4- e5
.7, 5. Dg4? c5, 6. Pf3? cd4, 7. Pd4:
noreft7 8. Lb5+ Pbc6, 9. 0-0 Lc3: 10. bc3
7, 11. Lc6: bc6, 12. La3. Wij heb-
n al eens vermeld, dat deze vari-
t van Muchin stamt. Het aanne-
in van het pionoffer is stellig te
kant. Zwart kan beter zelf met c5
Pb3 0-0 een pion geven.
De5:? 13. Tfel h5, 14. Df3
!7, 15. c4 Tb8 (c5 16. cd cd?. 17. de)
cd5 cd5, 17. Le7: Ke7:, 18. Pf5t.
en ai
\at 2
KAVALEK—UHLMANN.
Frans.
1. e4 e6, 2. d4 d5. 3. Pc3 Lb4, 4. e5
Pe7, 5. a3. Ondanks het succes van
Spasski in de vorige partij blijft
Uhlmann zijn klassieke opbouw
trouw.
5. Lc3:, 6. bc3 c5, 7. a4. Dit is de
laatste tijd meer geliefd dan het wil
de spel, dat rich na 7. Dg4 Dc7
voordoet.
7Pbc6, 8. Pf3 Da5, 9. Ld2. Na 9.
Dd2 ontstaat een eindspel met gelijk
spel.
9Ld7, 10. Le2 c4,11. Pg5 h6.12.
Ph3 0-0-0, 13. Pf4 Kb8, 14. 0-0 Pc8.
Zwart wil met dit paard de pion op a4
slaan, hetgeen echter zeer tijdro
vend is.
15. Ph5 Thg8, 16. Lg4! Inleiding van
een aanvalsplan. Gewoonlijk speelt
men in dergelijke stellingen f4, g4
met f5. Pb6, 17. Tel Pa4: 18. Te3 b5,
19. Tf3 Le8, 20 Tg3 Pe7, 21. Lel
Pg6, 22. La3 Ka8. 23. Dd2 Dc7, 24.
Lh3 Ld7, 25. Ld6 Dc6, 26. f4.
28. ef6 e.p. (28. Tg6: De8) gf6 (Dd6:
29. Tg6: gf 30. Th6: f5, 31. Lf5:) 29. f5!
ef5, 30. Lb4 Db6, 31. Lf5: a5, 32. La5:
Da5:, 33. Lg6: f5, 34. Pf4 Tg7, 35.
Te3. Nu beslist de beheersing van de
e-lijn, met druk op d5.
35Db6, 36. Le8 Td6. Om Ld7 te
kunnen spelen. 37. Tbl Ld7,38. Del
Ka7. 39. Tb4. Tijdverlies in tijd
nood, maar de stelling is toch niet
meer te bederven.
39Dd8, 40. Ld7: Dd7:, 41. Tbl
Kb6, 42. De2 Kc6, 43. Tbel Da7.
Met de dreiging Pc3:, maar nu drin
gen de witte stukken de stelling
binnen.
44. Te6 Dd7, 45. Df3 Pb6, 46. Td6:+
Kd6:, 47. Dh5. Zwart gaf het op
wegens Te7, 48. Dh6:ï Kc7, 49. Te7:
De7:, 50. Db6;t!
LUDEK PACHMAN
Vandaag in deze kolom voor de derde en laatste maal aan
dacht voor de interland FrankrijkNederland. De trouwe
lezers zullen zich nog weten te herinneren, dat ik in een van de
vorige rubrieken de uitstekende partijen van Beerepoot heb
genoemd, maar dat ik hier nog niets van heb laten zien.
Stelling na 18. Pf5f
Kd8? De verliezende zet. Na
f8, 19. Pg3 h4, 20. Ph5 zou de zwarte
elling weliswaar moeilijk, maar
>ch niet verloren geweest zijn.
Pg7: Ke7, 20. Ph5: Th6, 21. Pf4
c6, 22. Dg3 Kd7, 23. C4! dc4, 24.
edit Ld5 (Kc8? verliest direct: 25.
g8t Kb7, 26. Tblf Ka8 27. Tb8:t
'b8:28. Td8).
5. Pd5: Dg3:, 26. Pf4! Dd3, 27. Pd3:
d3, 28. Td3:+ Ke7, 29. Tb3 Thh8.
0. Tabl Tb3:. 31. Tb3: Tc8, 32.
'b7+ Kf6, 33. g3 a5. 34. Tb5 a4. 35.
'b4 a3. 36. Tb3 Ta8, 37. Kg2 Ke5,
Te3+ Kd4, 39. h4 e5, 40. g4 Kd5,
1. Kg3 f6, 42. h5 Ta4, 43. Tf3 Ke6,
4. h6 Kf7, 45. g5 Kg6, 46. gf6 Ta8.
7. H Tf8, 48. Kg4 Kh6: 49. Tf6t
:g7. 50. KÏ5 e4. 51. Tg6t. Opge-
[even.
Stelling na 26. f4.
26. Lc8? Uhlmann meent, dat dit
de beslissende fout is. Pb6 met Pc8
was nodig. 27. Tfl f5. Noodzakelijk,
want anders wordt na f5 het veld f7
veroverd. De zwarte loper moest
daarom op d7 blijven om naar e8 te
kunnen gaan.
Schaakboeken, door prof. Max Eu-
we. Uitg. Elsevier, Van Goor en Ver
mande Schaakfonds.
Behalve een groot schaker heeft
prof. Euwe zich al heel snel laten
kennen als een voortreffelijk leer
meester. Van zijn hand is in de loop
van de jaren een lange reeks
schaakboeken verschenen, die hun
weg over de hele wereld hebben
gevonden. Inspelend op de feeste
lijkheden rondom de 75ste verjaar
dag van Euwe en op de sterk ver
hoogte belangstelling voor het
schaakspel hebben drie uitgevers
uit het oeuvre van Euwe enkele
staaltjes van zijn didactische kwa
liteiten gekozen en opnieuw uitge
geven.
Elsevier brengt „Hogeschool van
het eindspel" (173 blz., prijs 19,50).
Aan de hand van ruim 250 diagram
men wordt in dit boek een inzicht
gegeven in de verwikkelingen en
mogelijkheden van het eindspel. In
zijn voorwoord wijst Euwe er nog
eens op dat juist het op zichzelf
lastige eindspel het gebied bij uit
nemendheid is, waarop eer en roem
te behalen valt, zowel voor de ster
ke als voor de zwakke speler. Een
voordeel voor de schaakleerling is
dat de theorie van het eindspel
gemakkelijker en overzichtelijker
is dan die van de ontelbare ope
ningsvarianten. Leert men het
eindspel eenmaal goed dan is de
noodzaak om „bij" te blijven ge
ring, want de grondslagen van het
eindspel liggen vrijwel vast.
Bij uitgever Van Goor Zonen ver
scheen de herdruk van deel twee
van „Praktische schaaklessen" (279
blz. Prijs 19,90). Na de beginselen
van het schaakspel uit deel een,
volgt nu een afzonderlijke bespre
king van de opening, het mid
denspel en het eindspel. Het gaat
niet om een uitgebreide behande
ling van openingsvarianten en
voortzettingen (die komen in deel
drie aan de orde), maar om het
signaleren van tactische wendin
gen die in veel openingen voorko
men en om wetmatigheden die al
gemeen geldig zijn. Voor de bespre
king van het middenspel is aan
dacht geschonken aan dc grondre
gel van Steinitz: „Maak een plan in
overeenstemming met de kenmer
ken van de stelling."
Bij het Vermande Schaakfonds
verschenen de herdrukken van
„Meester tegen amateur" en „Ama
teur wordt meester" (resp. 203 en 189
blz. Prijs 18,50). De broken zijn
samengesteld door Euwe i. u Cc
Amerikaan Walter Meiden. De be
doeling is de amateur een idee te
geven van de kracht van een
schaakmeester en hem aan de
hand van uitvoerig geanalyseerde
partijen te wijzen op typische, veel
voorkomende fouten, vergissingen
en zwakheden van de beginneling.
Helaas is niet duidelijk waar de in
totaal 50 partijen vandaan komen.
Waarschijnlijk heeft Meiden tever
geefs een aantal keren geprobeerd
Euwe te verslaan en heeft hij de
treurige resultaten daarvan te boek
gesteld.
Alvorens wij echter naar deze par
tij uit de vierde ronde tegen Del
hom overgaan, wil ik eerst nog wat
achtergrondinformatie verschaf
fen. Delhom is vele malen oud
kampioen van Frankrijk en heeft
aan vele internationale toernooien
meegedaan. Zijn spelstijl is weer
typisch Frans, voorzichtig maar ge
raffineerd. Beerepoot is een van de
vele talentvolle jongeren, die in Ne
derland zo'n beetje de toon aange
ven. Hij schuwt de verwikkelingen
niet.
Ik heb nog nooit het genoegen ge
had, de degens met hem te kruisen,
maar ik denk dat dit binnenkort
wel eens zal gebeuren. Ik hoop ten
minste dat de KNDB zo goed zal
zijn mij nog een kans te geven in de
vorm van een keuzeplaats in de
halve finale voor het kampi
oenschap van Nederland. Nu ik
mijn examen met goed gevolg ach
ter de rug heb, hoop ik in de natio
nale competitie met damclub Hui-
zum weer het nodige wedstrijdrit
me op te doen, en wie weet ontmoet
ik in het duel met het Amsterdam
se VAD Beerepoot wel aan de ande
re kant van het bord.
Dan nu naar de partij Delhom (wit-
Beerepoot. I. 32—28 16—21 2.
3732 Wit weigert op de zwarte
uitdaging in te gaan. Overigens
was dat ook niet te verwachten,
daar Delhom liever eerst de kat uit
de boom kijkt alvorens zich defini
tief te verklaren.
2. 11—16 3. 11—37 7—11 4. 31—27
(het alternatief is 34—29) 19—23 5.
28x19 14x23 6. 46—41. Waarschijnlijk
heeft wit weinig zin in het toelaten
van 2328, hoewel dit echt geen
dreiging is. In plaats van 46—41 is
34—29 x29 goed mogelijk.
610—14 7. 34—29 23x34 8. 39x30
18—23 9. 44—39 21—26 10. 50—44
13—18 11. 30—25 8—13 12. 33—28
14—19 13. 25x14 9x20 14. 40—34 17—21
15. 44—40 2—8 16. 38—33 12—17 17.
34—29 23x34 18. 39x30 5—10. Zo op
het eerste gezicht zou je zeggen,
dat er nog niet zo veel aan de hand
is. Maar bij een nadere beschou
wing wordt duidelijk, dat wit zo
snel mogelijk moet proberen deze
klassieke stand te verbreken. Met
19. 43—38 lukt hem dit nog redelijk,
hoewel het allemaal wel erg gefor
ceerd aandoet. Na 19 10—14
(18—23 of 20—24 zijn verboden we
gens dam op veld 5) 20. 33—29 valt
wits nadeel nog wel mee.
Ook mogelijk is natuurlijk 19
19—24 20. 30x19 13x24 21. 49—43
4—9 22.43—39 en wit slaagt er altijd
in zich te bevrijden.
Delhom speelt echter 19. 4339
18—23! 20. 42—38 20—24 21. 30—25
10—14 22. 49—43 8—12
r*
L 0
rn
i
30. 19—23! 31. 40—34 22—28 32.
33—22 24x33 33. 38x29 23—28 34. 32x12
21x32 35. 37x28 26x46 36. 29—24 46x39
37. 43x34 611 en wit geeft op. om
dat hij nu ook nog een tweede schijf
moet verliezen. Met deze party is
nogmaals bewezen, dat een on-
nauwkeurigheidje in de opening
wel degelijk van groot belang kan
zijn voor het verdere verloop van
de partij.
FRANK DROST
Plotseling wordt de kleine
Fransman voor bergenhoge proble
men geplaatst. Zo volgt op 23.
39—34 26—31 24. 37x26 24—30 25.
35x24 19x39 26 28x8 39x46 27. 8-2
21x32 28 38x27 12—18!! en wit kan
gevoeglijk opgeven.
Ook 23 40—34 of 47—42 zijn verhin
derd door 24—29 24. 33x24 19x30 25
28x8 of 28x10 13 of 14-19 26. 35x13
26—31 27. 37x26 12—18 en zwart
wint!
Geen wonder dat wit besloot tot
het weinig aantrekkelijke 23. 36—31
12—18 24. 39—34 1—9 25. 47—12
14—20 26. 25x14 9x20 27. 34—29 23x34
28. 40x29 17—22 29. 28x17 11x22 30.
4540 (zie diagram 2).
Het is bekeken. Wit had met zijn
zesde zet zijn doodvonnis eigenlijk
al ondertekend. Dat Beerepoot nu
met een kleine forcing de zaak
combinatief gaat beslissen, doet
weinig meer ter zake.
lADVtHlLNlIt. I
wordt een sukses met dit gloednieuwe
breiblad. Een wereld vol breiplezier. nu
met 30 creaties voor het najaar. 48 Pa
gina's dik!
Nu overat verkri|gbaar bij uw ti|dschrif
tenzaak en warenhuis.
B.V. Uitgeverij De Vrijbuiter.
Spoorlaan 450, Tilburg.
