ironingers willen in één klap
loor stapel nota's heen
Nieuwe aansluiting
,Zet beroepskrachten in de rechtswinkels'
Heidegger: filosoof
van wereldformaat
Man-Gaasperdam aanvaard
ivinciale Staten houden marathonzitting van drie dagen
Eén nota leidde
zelfs tot ruzie
aatste uitbreidingsgebied Amsterdam
Leidse wethouders
uit collectecomité
Actievere rol van overheid gevraagd
Vrijwilligers
Van Doorn wil
begroting NOS
besnoeien met
twaalf miljoen
VARTTjdag 31 MEI 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET RH 9
ir Jan Sloothaak
)NINGEN Je weet maar
t of er niet toch nog eens
industrie zal neerstrijken
le Eemshaven. Om op die
felijkheid voorbereid te zijn
>en Gedeputeerde Staten
Groningen een Eemsha-
lota voortgebracht. Maar
gtrie brengt het risico van
uiling mee. En dus is er ook
provinciale milieunota ge
pit. Dat alles dient echter
bassen in een algemeen
itelijk kader. Vandaar dat
eputeerden ook een Be-
inota Ruimtelijke Orde-
kortweg BROG geheten
ie wereld hebben inge-
[en.
It die BROG een algemeen ka-
moet daarin ook het een en
f worden gezegd over andere de
an de provincie dan alleen het
imondgebied. Daarom moeten
idoelstellingennota Centraal- en
Groningen", een „doelstellin-
3ta Zuidelijk Westerkwartier, en
idoelstellingennota Noordwest-
ingen" in die BROG worden in-
lt
i meent dat Groningen daarmee
litgeteld is met zijn nota's, hebt
et mis. Het linkse meerder-
icollege heeft ook nog een be-
nota personenverkeer en ver-
I (althans een tussenraport) het
idoen zien. Nog niet klaar maar
n de maak zijn een werkgelegen-
Snota. een nota kleine dorpen en
eindrapport beleidsnota perso-
'erkeer en -vervoer.
naai nota's die elkaar overlap-
op zijn minst met elkaar te ma-
hebben en die dus niet met el-
in strijd mogen zijn. Vandaag,
jen en woensdag gaan Provinci-
Btaten van Groningen er een
athonzitting aan wijden. Ze wil-
in één klap door al die nota's
uitgezonderd dan natuurlijk
die nota's die nog niet klaar zijn.
je al die nota's op een stapeltje
r je hebt liggen, duizelt het je.
reden overigens om het
aamrood op de kaken te krijgen.
de provinciale bestuurderen van
ningen zelf zijn er wat door in de
^geraakt. Om het allemaal toch
beetje op een rijtje te krijgen,
ben Gedeputeerden Staten van
ningen een fraai schema ge
kt, met al die nota's in rechthoe-
en ovale figuren ingedeeld, on-
ing verbonden met keurige lijnen
itippellijntjes. Om het niet nog
wikkelder te maken hebben Ge
lteerden maar een aantal nota's
jelaten: die waarin de uitgangs-
;en van vroegere streekplannen
OostrGroningen en de
smond staan. In de beschrijving
lit kaartje staan die uitgangspun-
alleen aangegeven voorzover ze
rijd zijn met de nieuwe doelstel-
in
BolaiKsnoln
auiut*li
Ordonlnn
- CoEloltlLinjcn-
- r.ota 1'oocCwoSt
Gtonlnion
Dit schema moet het provinciale staten van Groningen mogelijk
maken om een beetje lijn te brengen in de stapel nota's die
gedeputeerden op hun tafel hebben gelegd.
Eemsmond een „tweede Rijnmond"
te laten ontstaan.
Gedeputeerden zien de „status" van
de nota als „méér dan een intentie
verklaring maar minder dan een wet
telijk voorschrift". Een vraag die
provinciale staten die drie dagen ze
ker zal bezighouden is of hierdoor
niet een grote onzekerheid zal ont
staan bij het bedrijfsleven over de
vraag aan welke normen ze nu eigen
lijk moeten voldoen en of ze niet bij
voorbaat zullen terugschrikken voor
een gesprek over eventuele nieuwe
vestigingen.
Industrie
En alle nota's ten spijt om die
industrievestigingen gaat het in
feite. Er moet weliswaar aan bepaal
de (milieu- en andere) voorwaarden
worden voldaan, maar één van die
schrifturen, de Eemshavennota, zegt
het duidelijk: „De Eemshaven is in
eerste instantie bedoeld voor ver
sterking van de sociaal-economische
structuur van de provincie Gronin
gen". Maar ja. moet je die haven zo
nodig uitbreiden? En in welke rich
ting, landinwaarts of wadwaarts? De
beloofde vestiging van DSM-
Staatsmijnen wordt alvast aanvaard
„ruggegraat van het petroche-
ZüRlCHAan de Friese kant van
de Afsluitdijk tal de aansluiting
van de autosnelweg over de Afsluitdijk
op de rijkswegen 43 en 9 officieel wor
den opengesteld. Voor het verkeer van
en naar de Afsluitdijk bestaat er dan
een rechtstreekse verbinding met de
twee belangrijkste oost-west routes in
Friesland. De bouw van het knoop
punt aan de Friese zijde van de Af
sluitdijk vloeide voort uit de beslissing
om rijksweg 9 (Afsluitdijk-Harlingen-
Leeuwarden) en rijksweg 43 (Afsluit-
dijk-Hcerenvcen-Groningen) tot au
tosnelweg om te bouwen. De
werkzaamheden startten in juli 1968
en hebben totaal 26,7 miljoen gulden
gekost. Op het knooppunt, dat acht
kilometer autosnelweg omvat, is de
definitieve bewegwijzering nog niet
gereed, maar deze zal zo snel mogelijk
worden aangebracht. Voor de automo
bilist uit de richting Noord-Holland
dient aan het eind van de Afsluitdijk
rijksweg 43 (Sneek-Heerenveen-
Groningen) zich als doorgaande route
aan. Rijksweg 9 in de richting van
Harlingen en Leeuwarden splitst zich
af.
door prof.dr.R.Bakker
Gedeputeerde Staten (of hun
ambtenaren) hebben nog een foefje
bedacht om het wat „overzichtelij
ker" te maken. Ze hebben uit al die
nota's de dingen die zo'n beetje bij
elkaar horen op één hoop geveegd en
die weer ontleed in hoofddoelstellin
gen, subdoelstellingen en enkelvou
dige doelstellingen.
Wijzigingen
Minister Gruijters juichte dit plan
van Groningen toe. De achtergrond
is gemakkelijk te raden: zijn minis
terie zou dan via de bestemmings
plannen een sterkere greep krijgen
op milieuzaken. En juist dat was
begrijpelijkerwijs niet naar de zin
van minister Vorrink. Zij hield het
erop dat er algemene milieuwetten
moesten bestaan en dat de bestem
mingsplannen (en andere zaken be
treffende ruimtelijke ordening) daar
binnen moesten blijven.
L. Met de dood van Martin Heidegger is ons een filosoof van
misch gebeuren". Maar de^regering wereldformaat ontvallen. Eén der nog weinige vertegenwoordi
gers van een filosofie die een diep stempel heeft gedrukt op het
geestelijk leven van onze eeuw. De existentie-filosofie.
Waar gaat het nu allemaal om? Om
nota's dus. En Provinciale Staten Vr3g©fl
van Groningen gaan er drie dagen
over praten of ze het met die nota's
eens zijn, of dat ze geheel dan wel in
onderdelen gewijzigd moeten wor
den. Het komt eigenlijk versim
peld op twee dingen neer:
a. Er moeten voorwaarden worden
geschapen om de al jaren bestaande
achterstand (vooral de problema
tische werkloosheid) weg te werken,
en
b. Gezorgd moet worden dat het goed
wonen wordt (blijft): daarvoor moet
je dus milieuzaken vastleggen.
Al die nu aan de orde zijnde nota's
zijn gedurende vaak lange jaren on
derwerp geweest van ambtelijk be
raad, het uitstippelen van be
leidsvoornemens en een al dan niet
tot tevredenheid stemmende in
spraak. Eén van die nota's heeft lan
delijke belangstelling gewekt en
zelfs geleid tot een twist tussen twee
ministers: mevrouw Vorrink (milieu)
en de heer Gruijters (ruimtelijke or
dening). Het ging over de vraag of je
milieugrenzen moest inbouwen in
bestemmingsplannen (buiten die
grens zou de vervuiling dan onder
een extra streng minimum moeten
blijven).
Naar aanleiding van een verhaal in
onze krant (dat minister Vorrink
haar vertegenwoordiger uit het be
stemmingsplan voor de Eemshaven
had teruggetrokken) werden er Ka
mervragen gesteld. De antwoorden
die hierop kwamen, waren niet zo
veelzeggend, maar inmiddels is dat
ook al niet zo belangrijk meer. Gede
puteerde Staten van Groningen heb
ben de angel uit hun voornemen
getrokken. Zij zullen het aan de ge
meenten zelf overlaten of er milieu-
grenzen in de bestemmingsplannen
worden ingebouwd. Daarmee is het
Eemshaven-geval incidenteel gewor
den. Er wordt dus geen precedent
geschapen en in feite betekent dit
een stap terug voor het Groningse
provinciaal bestuur en minister
Gruijters. Het is verder de vraag in
hoeverre de milieunota van invloed
zal zijn. Gedeputeerden hebben de
nota geschreven, vooruitlopend op
nog eventueel te stellen landelijke
normen. Vanuit het kabinet zijn al
geluiden opgeklonken dat dit tot een
regionalisering en versnippering van
milieunormen kan leiden. Tenslotte
heeft men ook in het Sloegebied en
andere landsdelen zo zijn milieuwen-
sen. Aan de andere kant voelt men er
in Groningen niet voor om in de
heeft ook nog wel wat nota's op zijn
zang. Minister Gruijters heeft vrien
delijk verzocht om wel te zorgen dat
één en ander past in een nog te
nemen Planologische Kernbeslis
sing over de Waddenzee.
Tenslotte dan nog de BROG. Die wil
Groningen mooi houden door de
stad te laten groeien (mede om fi
nanciële redenen) en de dorpen af te
remmen. Dat „mooi houden" worden
hier en daar wel wat ontsierd door
uitzonderingen. In het Eemsmond-
gebied mag het wel wat minder
mooi, want dat gebied moet de
werkschuur van het Noorden
worden.
Heidegger is 86 jaar geworden. Met
zijn grote studie „Sein und Zeit"
(1927) zette Heidegger het denken
over de mens op een geheel ander
spoor, dat in scherp contrast stond
tot de traditionele kaders waarin
gedacht heeft. Het Zijn blijft een
mysterie dat zich mogelijk in een
nieuw denken ontsluit. Maar van een
Zijn dat zich in goddelijke vrijheid
tot een Zijnde (Christus) objecti
veert, om zich in dit zijnde kenbaar te
men tot dusverre de mens had be- maken, kan bij Heidegger op grond Martin Heidegger
Groningen heeft regering en
parlement al meermalen laten
weten dat er nu maar eens iets
moest gebeuren. En dat het
maar eens uit moest zijn met
steeds weer nieuwe nota's. Maar
de Groningers kunnen er zelf
ook wat van. Provinciale staten
gaan praten over zeven al ge
schreven nota's, waarbij er ge
makshalve dan nog maar een
paar min of meer buiten be
schouwing worden gelaten; een
drietal andere moet nog geschre
ven worden. Het zijn nota's die
deels landelijke zaken raken,
bijvoorbeeld omdat Groningen
met zijn Eemshaven aan het
Wad grenst. Eén nota heeft zelfs
geleid tot een ruzie tussen twee
ministers. In bijgaand verhaal
leest u hoe dik de brij is waarin
de Groningers zich hebben ge
worsteld en over hun poging om
in drie dagen door die brij héén
te komen.
1 een onzer verslaggevers
{STERDAM De afstand
sen de bebouwing van het
komstige Gaasperdam (de
isterdamse Bijlmer) en het
aie natuurgebied het Gein
variëren van 1000 tot 600
ter. Van het polderland
gs het Gein blijft nog een
k van 200 tot 600 meter
rtoe besloot de Amsterdamse ge-
nteraad door het bestemmings-
I voor Gaasperdam (8000 wonin-
bestemd voor ongeveer 30.000
isen) vast te stellen. Gaasper-
dat 30 procent laagbouw, 60
nt middelhoog en 10 procent
fbouw zal bevatten, is het laatste
eidingsgebied van de hoofd-
dat tot ontwikkeling gebracht
dt. De meeste woningen zijn be
id voor de bevolking uit Amster-
ise stadsvernieuwingsgebieden.
wethouder zei wel in te kunnen stem
men met de intentie van de motie,
maar het aannemen ervan zou het
hele bestemmingsplan op z'n kop
zetten. De vertraging, die daardoor
zou optreden, was naar zijn mening
gezien de slechte woonsituatie in
Amsterdam onverantwoord.
Zorgvuldig
—Ié,
Ook het voorstel om de Gooische
weg te schrappen om daardoor het
Gein voor een doorsnijding te behoe
den wees hij af: „Met schrappen al
leen heb je geen milieubeleid. Daar
heb je een bestemmingsplan voor
nodig. Dit plan-Gaasperdam vormt
een heel belangrijke bijdrage om een
actief landschaps- en milieubeleid te
voeren", aldus de wethouder. Naar
zijn mening sprong het plan zorgvul
dig om met het Gein en was er ruime
aandacht besteed aan groenvoorzie
ningen aan de rand van de bebou
wing: „een recreatiegebied, waar
niet denigrerend over gedaan moet
worden, daar kan moeder met de
kinderwagen naartoe, daar zijn
speelplaatsjes en een ge
meenschapspolder." De Cloe zegde
wel toe met Abcoude de mogelijk
heid te willen bespreken om door
gaand autoverkeer langs het Gein te
weren.
Bij de tegenstanders van het plan
leefde de vrees dat het nog resteren
de poldergebied het slachtoffer zou
worden van autokerkhoven, fokke
rijen. opslagterreinen en winterber-
ging en voor caravans en dat het
agrarische beroep niet meer uitgeoe
fend kan worden.
Poogden de WD, PSP. PPR. D'66 en
een minderheid van de PvdA tever
geefs het groengebied te verbreden,
de meerderheid in de raad (CPN.
CDA en de meeste PvdA'ers) vonden
het bestemmingsplan goed. Het feit
dat het tracé voor rijksweg 6 (al
enige tijd geleden door minister Wes
terterp geschrapt) nu ook uit de
plankaart was gehaald, een Kanaal
om de Zuid was vervallen en de
Gooischeweg al versmald was (hoe
wel minister Westerterp om aan deze
weg geen behoefte meer blijkt te
hebben) betekende dat er met het
Gein rekening was gehouden, aldus
de voorstanders.
De talrijke bewoners uit Abcoude,
die op de tribune zaten waren bijzon
der teleurgesteld over de wijze waar
op de Amsterdamse raad met het
Gein had omgesprongen. Ze hopen
er nu op dat het provinciaal bestuur
van Noord-Holland correcties in het
plan zal aanbrengen.
schreven. Hij leverde hiermee een
essentiële bijdrage tot een hernieuw
de bezinning op het probleem van de
mens als de toegang tot de vraag
naar het Zijn.
Over het Zijn is eeuwenlang gefiloso
feerd, maar men was altijd van be
paalde vooronderstellingen uitge
gaan en daarom waren de uit
komsten volgens hem altijd onder de
maat gebleven. Wat men van de mens
wilde onderzoeken had men er a prio
ri reeds ingestopt.
Heidegger wil een onbevooroordeel
de analyse van de mens geven en dit
doet hij door middel van een diep
gaand onderzoek van de wezensken
merken die met het menszijn zelf
gegeven zijn. Hij komt dan tot
conclusies die vèrreikend zijn. Ken
merken die vroeger tot aan de rand
van het menselijk bestaan werden
gedrongen zoals angst, schuld en
dood kwamen in een felle belichting
te staan.
De dood
De mens is een zijn-ten-dode. De
dood werd niet weggeldealiseerd of
met een romantisch kleed omhan
gen. de dood blijkt wezenlijk bij de
mens te behoren, hij heeft de dood
heroïsch te aanvaarden om zichzelf
te kunnen zijn. Heideggers analyse
van de dood belichaamt een voortdu
rend appèl aan de mens de dood in
het leven op te nemen en daarmee
zichzelf te verwezenlijken.
Telkens weer blijkt zijn diepborende
beschrijving van het Dasein (mense
lijk bestaan) ons te confronteren met
de eindigheid en betrekkelijkheid
van onze existentie angst, schuld en
geweten.
Dit fundamenteel onderzoek van de
■mens is nodig om de problematiek
van het Zijn te belichten. Het is moei
lijk vat op het Zijn te krijgen. Heideg
ger is er zijn leven lang mee bezig
geweest. Hij maakt een onderscheid
tussen het „zijnde" en het Zijn. De
grote crisis waarin de mensheid zich
bevindt is deze dat men het Zijn
vergeten heeft en er het zijnde voor in
de plaats gesteld heeft.
Aspect
Eén aspect van dit vergeten-hebben
van het Zijn is de dictatuur van het
wetenschappelijk onderzoek dat er
veel meer op uif ls, in afgebakende
gebieden van de gesloten werkelijk
heid de zijnden te onderzoeken dan
bekommerd te zijn om de ware roe
ping van de mens: hoeder en wachter
van het Zijn te zijn.
Heidegger heeft het Zijn stellig niet
in de zin van de christelijke openba
ring geïnterpreteerd, zoals men wel
van zijn wijsgerige uitgangspunten
geen sprake zijn.
Wetenschap
Van groot belang is zijn kijk op de
verhouding van wijsbegeerte en we
tenschappen. Heidegger heeft voor
de wetenschappen altijd grote be
langstelling gehad. In zijn Jeugd be
oefende hij naast de filosofie de wis
kunde, de natuurwetenschappen en
de geschiedenis.
den en leerlingen van hem ver
vreemd. Wellicht één van de redenen
dat hij zich na de oorlog aan de
openbaarheid meer en mieer onttrok.
Deze vlek op zijn leven mag ons de
ogen niet doen sluiten voor de grote
betekenis die hij voor het Westeuro-
pese filosofische denken heeft
gehad.
Prof. dr. R. Bakker is hoogleraar in de
wijsbegeerte aan de rijksuniversiteit
te Groningen.
Vooral boeit hem het vraagstuk der
techniek. De techniek beheerst en
bedreigt ons bestaan. Wij hebben dit
niet door. We moeten opnieuw leren
denken, aldus Heidegger. De moder
ne mens wil onderzoeken, experi
menteren om tot een steeds grotere
graad van exactheid te komen. Elke in
wetenschap opereert vanuit een te «51 kalkartlP
voren afgepaald gebied. Zij schept l,d
een ander type mens. De geleerde
treedt terug voor de onderzoeker.
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN Vijf Leidse wethouders
De onderzoeker, aldus Heidegger,
heeft thuis geen bibliotheek meer
nodig. Want hij is altijd op weg. Hij
houdt verhandelingen op congres
sen. hij bindt zich aan contracten
met uitgevers. Dezen hebben mede
zeggenschap over de vraag welke
boeken er geschreven moeten
worden.
Heidegger meent dat op die manier
de universiteit van haar wezenlijk
karakter wordt beroofd. De idee der
universiteit als de organische een
heid der wetenschappen heeft plaats
moeten maken voor de zakelijke rea
liteit van een kunstmatige, voor het
administratieve bedrijf in stand ge
houden eenheid. Naar de zin en het
doel van de wetenschappen wordt
niet gevraagd. Elke krant, elk geïl
lustreerd blad. ademt dezelfde geest
van eenvormigheid.
De filosofie, meent Heidegger,
vraagt naar het wezen van de we
tenschap. Of zij daarin slaagt blijft
een open vraag. In ieder geval is heel
de geschiedenis van het Westeurope-
se denken een illustratie van de ver
keerde instelling van het denken. In
plaats van het Zijn te denken, denkt
men het zijnde. De wetenschappen
meenden zich de rechten van de
wijsbegeerte te kunnen toe-eigenen.
Heidegger oordeelt dat dit onmoge
lijk is. Vanuit de wetenschappen kan
de filosofie nooit bereikt worden.
Dat Heidegger zich met deze positie
veelkritiek op de hals gehaald heeft,
laat zich begrijpen. Zijn vaak duiste
re stijl met een overvloed van eigen
gemaakte woorden, gaf eveneens
aanleiding tot felle kritiek. Maar ook
zijn eerbetuiging aan het nationaal-
socialisme gedurende zijn rectoraat
in Freiburg in 1933 heeft vele vrien-
5T szwaarschriften
en het bestemmingsplan waren
Irititoezwaarschriften ingediend, die
ïnvfal betrekking hadden op de af-
bouid tussen de bebouwing en het
an, «urgebied het Gein. Bewoners
»ifllbnCH°ldlK°HkMrden V01igt van een onzer verslaggevers
net de zondag de beide oevers van het
u i e e n t°e r a a ds v e r r a d e rmeD u b u' Ï?,EN HAAG Df over_heid zal veel actievere rol moeten gaan spelen in de rechtshulpverlening, *."j """"'j,
"lirrSZSteSi Waar Zi> °P aUerlel gebieden steeds meer regels stelt, moet zij er ook voor zorgen dat verleende Vinden WOrdt
agea „het Gein kan gered worden rechten waargemaakt kunnen worden. Huurbescherming en ontslagverboden, bijvoorbeeld, zijn wnw^lSiL-A..
indflrin ze er bij de raad op aandron- dode letters wanneer de burger de mogelijkheid niet heeft er aanspraak op te maken SieeuS lilOeilIJlVCr
ïctet meer ruimte te reserveren tussen
ndubebouwing en het natuurgebied. Dit schrijven de gezamenlijke in Amsterdam zei in een toelichting OnafhonlrfilnkhviA
- op de nota dat het steeds moeilijker vllttinaniMJIIJIlIieiU
wordt vrijwilligers voor de Bij vervanging van studenten door
rechtshulpverlening te vinden, ter- ambtenaren zal volgens de
wijl juist door de komst van de rechtswinkel wel een volledige onaf
rechtswinkels het aantal rechtzoe- hankelijkheid van de overheid ge-
kenden met sprongen is gestegen. De waarborgd moeten worden. Die waar-
animo van de juridische studenten borg zal vooral gezocht moeten wor-
om als vrijwilligers in een rechtswin- den in een brede samenstelling van
kei te gaan werken, is de laatste tijd de begeleidingscommissie die het be-
aanzienlijk verflauwd, omdat aan de ,e»d van het bureau voor rechtshulp
studieduur steeds strengere eisen zal gaan bepalen. In die commissie
worden gesteld De studenten kun- zouden bijvoorbeeld vertegenwoordi-
nen het zich niet meer veroorloven gers van huurdersverenigingen, vak
een deel van hun tijd aan het werk in bonden en actiegroepen zitting moe
de rechtswinkel te besteden. ten hebben.
lin, «vroegen de Gooischeweg (van de rechtswinkels en de Stichting Om-
1'. aner naar het Gooi) uit het plan budsman in de nota „in iedere wijk
BriUchrappen. rechtshulppraktijk", die woensdag
f'din aan de Vaste Kamercommissie voor
fischhouder drs. C. de Cloe (publieke Justitie is aangeboden.
.Brken) en een meerderheid in de
or ti wilden geen steun geven aan Volgens de auteurs van de nota moe-
n m motie van onder meer de WD'er ten de vrijwillige hulpverleners die
Hoewel steeds meer burgers de weg
naar een rechtswinkel hebben weten
te vinden, menen de rechtswinkeliers
dat de leemte in de rechtshulp nog
maar zeer gedeeltelijk is opgevuld.
'lged. waarin gevraagd werd het Gein
itrat het omliggende grondgebied
ïdenaronder de Hollandse Kade: de
Jteehs tussen Noord-Holland en
1" «techt en een historische verdedi-
r w^slinie) aan te merken als be-
ermd landschapsgebied. De
nog voornamelijk de rechtswinkels
bemannen, worden vervangen door
beroepskrachten die door de over
heid gesalariëerd worden. Daarnaast
moet de overheid zelf bureaus voor
rechtshulp in het leven gaan roepen.
Een medewerker van de rechtswinkel
Zij vinden onder meer dat de moge
lijkheden om snel een eerste advies
te krijgen nog zeer beperkt zijn en
dat het de traditionele
rechtshulpverleners ontbreekt aan
belangstelling voor die terreinen die
juist voor de sociaal zwaksten van
vitaal belang zijn.
De rechtswinkels hebben er niet veel
vertrouwen in dat de wet op de
rechtsbijstand, die op het ogenblik
op het ministerie van justitie wordt
voorbereid, verbetering in de be
staande situatie zal brengen. Zij vre
zen dat minister Van Agt te veel het
oor laat hangen naar de balie, „nu
bepaald niet de groep met de meeste
ervaring op het gebied waar het ge
brek aan rechtshulp zich het sterkst
doet voelen". De balie wordt ook ver
weten hulp te verlenen op een manier
„die structureel niets aan de positie
van de rechtshulpzoekende veran
dert".
Die rechtshulpzoekenden krijgen
van de rechtswinkels nu de kans zelf
hun behoefte aan hulp kenbaar te
maken. In een briefkaartactie krijgen
zij de gelegenheid de leden van de
kamercommissie voor justitie van de
noodzaak van rechtshulppraktijk in
elke wijk te overtuigen.
zijn uit het comité van aanbeveling
'voor de komende Chili-collecte
gezet. Het Chili-front Leiden, organi
sator van de collecte, is zeer ont
stemd over het verwijderen van affi
ches door de gemeente Leiden. De
gemeentelijke reinigingsdienst is
druk bezig met het witkalken en
vervolgens verwijderen van affiches,
die op illegale plaatsen buiten de
officiële borden bevestigd zijn.
Ook de aankondigingen voor de Chi
li-collecte (31 mei—5 juni) zijn er de
dupe van geworden.
„Van Leidse wethouders, die zitting
nemen in het comité van aanbeve
ling en daarmee te kennen geven de
collecte een succesvol verloop toe te
wensen, mag toch verwacht worden,
dat zij de organisatie niet zullen te
genwerken", meent het Chili-front
Leiden. Dit wil slechts wethouder
Van Dam (financiën) in het comité
behouden, omdat hij binnen het col
lege van B. en W. tegenstander van
de „kalkacties" zou zijn. Vijf andere
wethouders (PvdA. D'66 en PPR)
worden niet langer als aanbevelend
beschouwd.
Van een verslaggever
HILVERSUM Minister Van Doorn
wil de begroting van de N08 over dit
lopende jaar 1976 besnoeien met
twaalf miljoen gulden. Ook heeft hij
de aanvrage voor drie miljoen gulden
die besteed moet worden voor ver
sterking aan de top en perso
neelsdiensten van de omroepen
naast zich neergelegd. De totale be
groting voor dit Jaar heeft de minis
ter vastgesteld op 460.944.044.
Op de openbare vergadering van het
NOS-bestuur volgende week vrijdag
zal de begroting besproken worden.
De minister is uitgegaan van de ge
bruikelijke verhoging met tien pro
cent voor kostenstijging op de begro
ting van verleden jaar. Voor loonkos
tenstijging wil hij tot hoogstens 11.5
procent gaan. Een extra bedrag van
negen miljoen is toegestaan voor kos
ten waarop de omroep geen invloed
heeft.
Verder is ruim dertien miljoen toege
kend voor de komst van Hilversum 4
en de aspir an torn roep VOO. De
nieuwe omroepbegroting komt 63
miljoen boven die voor 1975 uit. Drie
miljoen is verder toegekend aan bij
zondere NOS-uitgaven. zoals uitzen
ding van de Olympische 8pelen en
het Eurovisie Songfestival.
'Voorts zal de minister posten voor
vacature-uitbreiding in verband met
werktijdverkorting en extra vakan
tiedagen in 1975 bij de NOS en om
roepen niet goedkeuren. Tenslotte
laat de minister weten, dat hij onaan
genaam verrast is dat met de ontkop
peling van het NOS-Journaal een be
drag van 1,2 miljoen is gemoeid.
