COMMUNISTEN
Don Harrison Band is
soort namaak-Creedence
Weekend-puzzel
Pop OP
de plaat
indemocratenvacht
lIlBlllslll
Met eenvoudige
middelen is heel wat te
bereiken dammen
Twee attractieve
miniatuurpartij en
Wet Beste
Cook en Clifford blijven ondergeschikt
Interphil76
IA I
A#*A A
AiA
m a n
Nieuwe boeken
ZATERDAG 29 MEI 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 21
Men zal zich de hoogdravende verhalen van de zijde van John Fogerty's begeleiders Stu Cook en
Doug Clifford herinneren, waarmee destijds het uiteenspatten van de legendarische formatie
Creedence Clearwater Revival werd „gelegitimeerd". De heren vonden dat ze al die jaren, waarin
zij John Fogerty's composities van een weinig opvallend doch beslist effectief ritmisch
fundament hadden voorzien, eigenlijk veel te laag waren aangeslagen. Hun creatieve kwalitei
ten, zo meenden ze, strekten zich aanzienlijk verder uit, verdroegen zich in feite niet langer met
de betrekkelijk ondergeschikte positie binnen het door Fogerty gedomineerde Creedence-
geheel.
id)
De paar composities, die Cook (bas)
en Clifford (drums) aan CCR's
laatste elpee Mardi Grass hadden
mogen bijdragen, dienden als het
resultaat van een soort repressieve
tolerantie te worden opgevat: uit
eindelijk bleef Fogerty toch heer en
meester en daarmee konden of wil
den zij niet langer genoegen nemen.
Exit Creedence.
Tegen deze achtergrond, was het
voor ondergetekende op zijn minst
een uiterst komische gewaarwor
ding de twee onbegrepen talenten
na een aantal rampzalige solopla
ten onlangs aan te treffen in de
nieuw geformeerde Don Harrison
Band, waarin zij exact dezelfde po
sitie innemen als ze destijds binnen
CCR zo verfoeiden. Een door Atlan
tic bij de gelijknamige debuut
elpee (Atlantic ATL 50623) verstrek
te biografie spreekt wat dat betreft
boekdelen. Natuurlijk zijn er de no
dige welwillende woorden aan het
adres van Doug en Stu („pumping
away here with the same crunch
that pushed every single track of
Creedence's into that timeless ethic
of rock and roll" maar uitein
delijk en in eerste instantie gaat het
toch om Don Harrison, „de kataly
sator die deze groep zo ongeveer uit
het niets bijeengraaide". Uit de ver
re van zure gezichten op bijgaande
foto moge blijken, dat Clifford en
Cook het daar best mee eens zijn,
dat ze zich althans best op hun
gemak voelen binnen hun nieuwe
club. Ondanks de krasse taal van
weleer aan het adres van John
Fogerty.
Stoplappenwerk
Intussen is Don Harrison lang geen
John Fogerty, al doet hij wel zeer
zijn best om op hem te lijken. De
Don Harrison Band klinkt ten
minste bij herhaling als een soort
namaak-Creedence, af en toe zelfs
op het schaamteloze af als Harrison
zijn overigens meer met Roger
door Willem-Jan Martin
Daltrey of Leo Sayer verwante
stembanden in een Fogerty-timbre
perst en gitarist Russel DaShiell
nauwgezet de loopjes van diezelfde
Fogerty kopieert (Sixteen Tons.
Rock „N" Roll Records). Wrang ge
noeg zijn dat dan wel de aardigste
nummers, want zodra de groep enig
gas terugneemt, het roek-geluid
laat vallen en in ballade-vorm meer
„bespiegelende" terreinen verkent,
zeilt men met een noodgang uit de
bocht en blijkt het kwartet tot wei
nig meer in staat dan creatief ge
sproken uiterst schraal stoplappen-
werk.
Ten aanzien van de tweede nieuwe
door Nils Lofgren ge'produce'te,
groep Charlie The Pep Boys,
merkt de platenfirma (A M dit
maal) naar aanleiding van het de
buut Daddy's Girl (A «Sc M Rcords
SP-4563) op, dat Charlies muziek
„die klassieke lijn volgt, die de afge
lopen decade als het ware met een
scheermes is getrokken door Sto
nes, Yardbirds en Faces". Bij nade
re beluistering blijkt er dan vervol
gens minder sprake van het volgen
of doortrekken als wel van het re
gelrecht imiteren van genoemde
lijn en met name van het aandeel
daarin van de Rolling Stones. Zan
ger Charlie Pearson zou qua stem
de tweelingbroer van Mick Jagger
geweest kunnen zijn, er wordt met
dezelfde vettige gitaarsound ge
werkt, terwijl de muziek regelmatig
op zeer „Stonese" wijze is gearran
geerd. Een weinig oorspronkelijk
groepje dus, al moet erbij worden
gezegd, dat het kwintet zijn kopiee-
rarbeid wel met zoveel enthousias
me verricht, dat hun grote voorbeel
den, zeker in de vorm waarin die
momenteel verkeren, er herhaalde
bij verbleken.
Eenvormig
Stappen we even over naar de Zach
te Sector, waarin deze week optre
den John David Souther met een
tweede solo-elpee getiteld Black
Rose (Asylum AS 53037) en Ian
Matthews met Go For Broke (CBS
81316). Misse platen allebei, het is
jammer dat ik het zeggen moet.
Door de jaren heen is gebleken, dat
Ian Matthews het vooral moet heb
ben van een scherpe keus uit het
materiaal van anderen. Zelf compo
neren doet ie mondjesmaat,
Matthews is meer een „performer",
waarbij zijn hemselse stemgeluid
uitstekend van pas komt. Ander
zijds zijn Matthews' vocalen tege
lijk ook wat vlak, hetgeen zich des
te meer wreekt als de repertoire
keus onvoldoende verrassingen
biedt en/of wat de arrangementen
betreft niet voldoende inventiviteit
aan de dag wordt gelegd. Dat nu is
op Go For Broke (niet voor de
eerste keer overigens) in feite het
geval. Jesse Colin Youngs Darkness
Darkness, het openingsnummer,
knalt er nog gaaf uit, maar daarna
wordt het al snel een tamelijk een
vormige aangelegenheid en een
gladde bedoeling, waarin slechts
het tegenwoordig min of meer ver
plichte reggae-nummer (hier pre
sent in de vorm van het Hollies-stuk
Just One Look) enige rimpeling ver
oorzaakt.
Gezeur is het nog net niet, dit in
tegenstelling tot de activiteiten van
J. D. Souther. Waar toch ook niet
onproblematische figuren als Neil
Young, Dan Fogelberg of in een
The Don Harrison Band, v.l.n.r. Stu Cook, Russell DaShiell,
Doug 'Cosmo' Clifford en Don Harrison.
wat forser genre Frankie Miller of
Joe Cocker hun levenslast regelma
tig sublimeren in aanvaardbare tot
uitstekende muziek, draait een en
ander bij Souther onveranderd uit
op een portie matte, bloedloze zeur
kouseri j, die de in principe toch
altijd wel aanwezige sympathie
voor dergelijke gekwelde jongelui
reeds na een paar nummers defini
tief in zijn tegendeel doet omslaan.
Black Rose is gewoon een ontzet
tend vervelende plaat.
Smakelijk ritme
Zeer veel genietbaarder is daartege
nover The Royal Scam (ABC Re
cords 27 552 XOT) van de inmiddels
tot de harde kern Walter Becker-
/Donald Fagen teruggebrachte for
matie Steely Dan. De op het eerste
gehoor wat eenvormige muziek
gaat bij herhaalde beluistering aan
genaam groeien, door de op een
perfect schema weggestuurde (stu
diebegeleiding en niet in de laatste
plaats het smakelijke ritme, waarin
een en ander zich voltrekt en dat als
een zeer intelligent bedreven
mengvorm van soul en funk kan
worden gekarakteriseerd.
En dan komt het eind van deze
aflevering alweer in zicht, dit terijl
er nog zo'n zes stuks platen op de
plank liggen. We zullen ons op de
gebruikelijke wijze onder deze druk
van het aanbod, die in deze tijd wel
ongekend hevig trachten uit te
werken en aldus volstaan met een
bescheiden karakterisering dan wel
vermelding van het verschijnen van
nieuwe platen van achtereenvol
gens Bobby Whitlock (Rock Your
Sox Off, adequate „southern rock"),
het Capricorntrio Talton, Stewart
en Sandlin (Happy To Be Alive, zie
verder Bobby Whitlock), Gram Par
sons/Flying Burrito Bros. (Sleepless
Nights, interessant vanwege een
drietal niet eerder verschenen duet
ten van Parsons en Emmylou Har-
ris, de rest is bekend van de dubbel-
elpee Honky Tonk Heaven), Link
Wray (Stuck In Gear, zeer vitale
onvervalste rock-and-roll van een
veertigjarige Indiaan, warm aanbe
volen), Graham Parker And The
Rumour (Howlin' Wind, gezellige
pub-rock met o.a. oud-leden van
Brinsley Schwaiz) en Maddy Prior
June Tabor (Silly Sisters, ver
plichte kost voor de liefhebbers van
de Britse folk).
Naast mijn wekelijkse activiteiten die er zorg voor dragen dat U
Uw rubriek iedere week kunt bestuderen spendeer ik dit jaar
door mijn studie vrijwel geen tijd aan het dammen.
jke
Gelukkig is dit jaar damtechnisch
gezien weinig spectaculair geweest.
Ik vermoed dan ook, dat mijn „ach
terstand" zich zal beperken tot een,
hopelijk overkomelijk tekort aan,
laat ik zeggen, partij-uren.
In de weinige uurtjes die ik nog aan
onze sport besteed, kwam ik het
volgende fragment tegen, dat ik
door zijn originaliteit niet aan Uw
aandacht wil onttrekken. Na een
openingsvariant kwam deze stand
op het bord: Wit 13 schijven op: 27,
30, 32, 33, 34, 35, 37, 38, 40, 42, 45, 47
en 48. Zwart 13 schijven op: 2,4,6,7,
8. 10, 12, 13, 14. 16. 19, 25 en 26.
Wit staat duidelijk beter. Met zijn
volgende zet wordt dit nog eens
benadrukt. 1.33—29 De bedoeling is,
zodra zwart veld 18 bezet met
29—23, een krachtige centrumaan-
val in te zetten. Wanneer zwart dit
gevaar onderkent, zou hij met
149 kunnen proberen, de
stand met 19—23 te vereenvoudigen
om de witte aanvalsdrift in toom te
houden, (zie diagram)
In het volgende fragment zien we de
Belgische kampioen Oscar Ver
poest in actie tegen T. Willems. Het
is opvallend, dat er bij onze zuider
buren zo weinig beweging is in de
damsport. Al sinds de Tweede We
reldoorlog maken de gebroeders
Verpoest de dienst uit, nog steeds
terzijde gestaan door de tachtigjari
ge Demesmaecker. Enige jaren ge
leden leek er een eind te komen aan
hun hegemonie, toen Michel Gre-
goire zijn opwachting kwam ma
ken, maar ook deze taltentvolle spe
ler heeft niet door kunnen stoten
naar de Belgische top. Ik zeg Bel
gische top, want het is toch wel
kenmerkend voor de verhoudingen
in de internationale damwereld, dat
een Nederlands B- of eigenlijk C, D,
of zo U wilt E- tiental de Belgische
hoofdmacht met ruime cijfers weet
te kloppen. Al jaren worden ta
lentvolle jongere spelers voor de
interland tegen de Belgen geselec
teerd. Dat is maar goed ook, want
wanneer wij in onze sterkste opstel
ling zouden uitkomen, zou er voor
de Belgen nog minder eer te beha
len zijn als nu het geval al is. Een
20—0 overwinning lijkt mij niet on
denkbaar.
Immers 2.29—23 19x28 3.32x23 is nu
niet erg kansrijk, terwijl op 2.32—28
zwart de witte korte vleugel weer
kan opsluiten door 16—21 3.27x16
7—11 4.16x18 13x24 en zwart staat
goed.
Dat men met eenvoudige middelen
echter heel wat kan bereiken in het
damspel zal nu blijken. 2.29—24!! Zo
op het oog is er niets aan de hand,
maarwit dreigt met
24—20—15. Zwart staat verloren.
212—18 3.24—20 10—15 (A)
4.38—33 15x24 5.27—21 16x29 6.34x3
25x34 7.40x20 14x25 8.3x1
A319—24 brengt geen redding
door 4.30x19! 13x15 5.37—31 26x28
6-27—21 16x27 7.38—32 27x38 8.42x4!
Het zal U na deze korte verhande
ling duidelijk zijn. dat zwart na 2.
29—24 verloren staat.
Verpoest hanteert de witte schijven
en speelt hier 19.34—29en na 18—23?
haalt hij de buit binnen door:
20.29x18 12x23? 21.25—20 14x34
22.40x20 15x24 23.35—30 24x35
24.33—29 23x34 25.39x30 35x24
26.28—22 17x28 27.32x5! Verpoest had
gelijk dat hij het dubieuze 19.25—20
14x25 20.28-22 18x27 21.32x21
16x27 22.38—32 27x47 23 49—44
47x29 24.34x5 25x34 25.39x19! 13x24
26.37—31 26x37 27.5x41 8—13
28.40—34 9—14 29.41x5 13—19
30.5x11 6x17 versmaadde. Het af
spel valt namelijk flink tegen! Wan
neer U een sluitende winstgang
vindt, houd ik mij graag aanbe
volen.
FRANK DROST.
Bij de vele landen die het tweede
eeuwfeest van de Amerikaanse On
afhankelijkheid met een postzegel
emissie meevieren, behoort nu ook
ons land. Deze week is die in de
waarde van 75 cent verschenen. De
voorstelling op die zegel is wel bij
zonder. Het is de reproduktie van
een deel van een eeuwigdurende
kalender, circa 200 jaar oud en af
komstig van het eiland Ameland.
We zien twee vrouwenfiguren die
een Amerikaanse vlag dragen, met
daartussen de Amerikaanse ade
laar. De erkenning van de V.S. ge
schiedde als eerste door de Staten
van Friesland in februari 1782.
Van de landen die deze week ook
zegels wijdden aan het Amerikaan
se jubileum noem ik: Solomon-
eilanden (vier zegels en een velletje-
Gibraltar (een zegel en een velle
tje). Maagden-eilanden (idem), Cay-
man-eilanden (idem), republiek
China (een zegel), kanaaleiland Jer
sey (vier zegels) en Spanje eveneens
met vier zegels.
Ik heb u al eens gewezen op de grote
internationale filatelie-
tentoonstelling INTERPHIL 76. die
naar aanleiding van de onafhanke
lijkheidsfeesten in Philadelphia
vandaag wordt geopend. Met vele
andere buitenlandse posterijen
neemt de filatelistische dienst van
Nederland ook met een stand deel
aan deze expositie: voor elk van de
negen dagen dat de show duurt,
stelt de postdienst van de V.S. een
afzonderlijk tentoonstellingsstem-
pel verkrijgbaar.
In navolging daarvan heeft onze
filatelistische dienst negen verschil
lende stempels op een speciale en
veloppe, voorzien van boven
omschreven zegel „200 jaar USA",
beschikbaar. De prijs van die negen
enveloppen is 13.50 gulden, te be
stellen op postrekening 506900 van
deze dienst te Den Haag.
oaêNST p>„
I* PHILADELPHIA.PA USA JQ
Ter gelegenheid van INTERPHIL
geeft Portugal, dat ook met een
stand deelneemt, drie interessante
zegels uit met afbeeldingen van
Horizontaal: 1. wandversiering, 3.
karig, 7. Turks bevelhebber, 10.
scheik. element, 11. sporeplant, 12.
stuk stof, 14. rondhout, 15. kleine
inham, 18. land in Europa, 20. zaak,
21 insekteneter, 23. tennisterm, 24.
tussenzetsel, 25. inhoudsmaat, 27.
houten bakje, 29. metselspecie, 31
soort gebakje, 33. voorzetsel, 34.
voertuig, 35. trustee (afk.), 36. voor
voegsel, 37 hemellichaam, 39. knol,
postzegelproduktie en van een fila
telistische expositie.
Wegens het feit dat wijlen koningin
Elisabeth van Begië (1876-1965) 100
jaar geleden werd geboren, ver
schijnt in België een fraaie portret
zegel van de gemalin van de in 1934
omgekomen koning Albert.
De Franse posterijen brengen weer
twee nieuwe zegels in de reeks land
streken in omloop. Deze keer zijn
aan de beurt Aquitanië (Zuid-West
Frankrijk) en Limousin in Midden-
Frankrijk. Het feit dat de Spaanse
stad Zaragossa in het jaar 27 v. Chr.
door de Romeinen onder naam Cae-
saraugusta werd gesticht, was aan
leiding voor de uitgifte van drie
herdenkingszegels: op die van 3 p.
staat een oude romeinse munt; die
van 7 p. toont behalve een munt een
landkaart van de oude romeinse
nederzetting, terwijl de zegel van 25
p. een mozaiek van 2000 jaar oud
laat zien.
Om te besluiten de jaarlijkse Pro
Patria-uitgiften van Zwitserland;
voor dit jaar koos men als afbeel
dingen vier kastelen: dat van Ky-
burg (kanton Zürich), van
Grandson (Waadt), van Murten
(Freiburg) en van Montebello in
Bellinzona.
J.J.M. Kiggen
41. bitter vocht, 43. ontvangkamer,
45. vaarwel, 47. spinneweb, 49. tooi,
50. lof, 51. vlaskam, 53. eenjarig dier,
55. voegwoord, 56. zware zoete wijn,
58. hoofddeksel, 59. muzieknoot, 60.
vochtig, 61. vlinder. 62. boom.
Verticaal: 1. bouwland, 2. kleur, 3.
kledingstuk, 4. rund, 5. oude lengte
maat, 6. vlug, 8. meisjesnaam, 9.
voorzetsel, 11. snijwerktuig, 13. vis
je, 16. droogoven, 17. bedorven, 19.
deel van het oog. 21. verkeerd, 22.
onderricht, 24. soepel, 25. huisgo
den. 26 palmriet, 28. kleine huidope
ning, 30. knaagdier, 32. tijdperk, 37.
niet gespannen, 38. wiel, 39. paard,
40. deel, 42. strijdperk, 44. duiker
eend, 46. ten dele, 48. verstandig
(barg.), 50. loot, 51. kippeloop, 52.
water doorlatend, 53. soort bier, 54.
snel, 57. vogel. 58. per expresse
(afk.).
Oplossingen voor woensdag a.s. per
briefkaart zenden aan Trouw/Kwar
tet, Postbus 859, Amsterdam; links
boven vermelden: weekendpuzzel.
Oplossing vorige puzzel:
Horizontaal: 1. as, 3. last, 7. mier, 10.
ras, 12. portier, 15. ante, 17. kar, 18.
ma, 19. das, 20. mat, 22. mak, 23.
rem, 24. ge. 26. sater, 28. er, 29.
made, 31. keten, 33. Ee, 34. ent, 36.
e.a. 37. kader. 40. kam. 42. ka. 43.
melis, 45. me, 46. tor, 47. nel, 48. bar,
50. pas, 51. ar, 53. rak, 55. anti, 57
parapet, 60. kee, 61. Nora, 62. egel,
63. Rr.
Verticaal: 1. ara, 2. sander, 4. A.P. 5.
sok. 6. tram. 7. mi, 8. Ier. 9. >er. 11.
stam, 13. tras, 14. lak, 16. es, 18.
mare, 21. tak, 22. meta, 23. reek, 24.
ga. 25. Ede, 27. teen, 29. meel, 30.
enk, 32. naar, 33. edel. 35. tam, 38.
Amer, 39. rib, 41. re, 42. koster. 44.
Sara, 46. tank, 47. nap, 49. rapé, 50.
pa. 52. aar, 54. keg, 56 Ier. 57. Po. 58.
ra, 59. te.
E. Hostinsky
Petrows-Herdenkingstoernooi 1975
WaganjanA. Petrosjan. Damegam
biet.
1. c4 Pffi 2. Pc3 e6 3. Pf3 d5 4. d4 Le7 5.
Lf4 0-0 6. e3 Pbd7 7. Tel «6? Op de
zesde zet is c5 actiever. Nu moet c6
gespeeld worden. 8. c5! Ph5 9. Ld3
Pf4: 10. ef4 c6 11. Pa4! Da5t 12. Kfl
Dc7. De zet b5 zou sterk be
antwoord kunnen worden met 13.
cb e.p. Pb6: 14. Pb6: Db6: 15. Dc2.
13. g3 f6? Zwart probeert tot e5 te
komen. Dit plan is echter geheel
verkeerd, f5 was noodzakelijk. 14.
Dc2 g6.
Wit speelt en wint.
Weer patgevaar! Door een uitgere
kende manoeuvre moet wit aan het
pat weten te ontkomen. Natuurlijk
zou 1. Lc2:? na Tc2:t tot remise
leiden.
In de eerste van de twee miniatuur-
partijen van vandaag moest groot
meester Uhlmann uit Dresden een
sensationele nederlaag lijden tegen
een Poolse meester uit Brünn. De
tweede partij werd in Erewan ge
speeld.
UhlmannSchmidt. Konings-
Indisch.
I. o4 g6 2. c4 Lg7 3. d4 d6 4. Pc3 Pf6 5.
Le2 0-0 6. Lg5 Alleen Uhlmannn
blijft trouw aan deze variant, die
van Awerbach afstamt. 6.c5 7. d5
h6 8. Lf4. Beter bevalt 8. Lh4 of Le3.
8. e6! 9. de6: Le6: 10. Ld6: Te8 11.
Pf3. Op 11. Lc5: volgt Da5 met Pe4:.
II. Pc6 12. 0-0 Pd4! 13. e5. Lc5. ZOU
slecht zijn wegens Pe2:t 14. De2:
Dc8 of 14. Pe2: Pe4: en Lc4.\ 13.
Pd7 14. Pd4: cd4 15. Pb5. Tot een
gelijke stelling leidt 15. Dd4:? Pe5:.
Toch was dit de beste mogelijkheid
voor wit! 15. ...Pe5: 16. c5 d3! 17. Ld3:
Tc8 18. Le2. (18. Pa7: Pd3! 19. Dd3:
Tc5:!). 18.Pc4 19. Pd2! Heel origi
neel gespeeld: Na bijvoorbeeld 20.
Del was Da5 sterk geweest. 20. Dd2
Tc5:! 21. Db4 Tc2 22. Ldl? Hier had
22. Tael a6 23. Pa3 Lc3 24. Df4
moeten gebeuren. 22.Pd3 23. Da4
Tf2:! 24. Tf2:! 24. Tf2: Pf2: 25. Tel
Pd3. Opgegeven.
Stelling na 14. g6. 15. Lg6:! f5 Na
hg 16. Dg6:t Kh8 17. h4 zou zwart
geen verdediging meer hebben te
gen 18. Pg5. 16. De2 Pf6? Zwart
vertrouwt erop. dat Lg6 geen terug
weg heeft en maakt daardoor deze
beslissende fout. Ingeval hg! 17.
De6t Tf7 18. Dg6:t Tg7 19. De8t Pf8
20. Pb6 Tb8 21. Pc8: Tc8: 22. Dh5
zou wit echter toch overwegend
Staan. 17. Pb6 Tb8 18. Pc8: Tbc8:. Na
Dc8: zou 19. Lf5: komen. 19. De6:t
Kh8 20. Lf5: Tce8 21. De5 Da5 22.
Ld7. Opgegeven.
Oplossing eindspelstudie: 1. Kcl!
ebl: Dt 2. Kbl: Tb5t 3. Kc2 Tc5t 4.
Kd3 Tc3t 5. Ke4 Tc4t 6. Kf5 Tc5t 7.
Kg6 Tg5t. Zo iets noemt men een
„hondsdolle toren". 8. Kf6 Tf5t 9.
Ke6 Te5t 10. Kd6 Te6t 11. Kd5
Td6t 12. Ke4 Te6t 13. Kf3 Tf6t 14.
Ke2 Te6t 15. Kdl Td6t 16. Kcl Tc6t
17. Kbl! en wint. Zwart moet óf na
Tb6:t het patgevaar opheffen, óf hij
staat met Telt het slaan met de
dame toe!
LUDUK PACHMAN
ADVERTENTIE
Kan een communist een democraat zijn? Ten tijde
van de Koude Oorlog werd dat als onmogelijk beschouwd.
Een aantal communistische partijen in de ontwikkelde
industrielanden zeggen nu dat ze democratisch zijn. Kissinger
staat daar sceptisch tegenover. Heeft hij daar gelijk in?
Eén van de 29 artikelen in Het Beste van JUNI
JL JL utI Reader's Digest
1570-1580, Oudewater, vrijheid en ge
zag, samengesteld door J. G. M. Boon.
Uitgave Gemeentebestuur van Oude
water, 231 bladzijden, 26.
Een jaar geleden herdacht Oudewa
ter het feit dat deze stad 400 jaar
geleden door de Spanjaarden werd
platgebrand en uitgemoord. Thans
is bij gelegenheid daarvan een boek
werk verschenen waarin de ramp
met alles daar omheen uitvoerig en
deskundig wordt beschreven. Met
name wie banden met Oudewater
heeft zal dit boek, dat talloze be
langwekkende bijzonderheden be
vat, en goed geïllustreerd voor de
dag komt, willen bezitten. Het is
slechts verkrijgbaar in de Heksen-
waag en bij boekhandel Kruiswijk te
Oudewater. De prijs van 26 is in
clusief verzendkosten. Bijzondere in
teresse wekt de in het boek opge
nomen herdruk van een geschrift uit
1669, Oudewaters Moord geheten,
dat voor het laatst in 1790 werd
herdrukt.
W. F. S.
Geraldine Cosentino: BARGELLO
voor beginners en
gevorderden. Ned. bew. J. C. Terweij-
den. Uitgeverij Helmond BV, Hel
mond. 64 blz.; prijs 14.50
Bargcllo is een vermoedelijk uit Ita
lië afkomstige borduurtechniek,
waarbij gaas geheel wordt bedekt:
tapisserie dus. Ook bekend onder de
naam Florentijnse- of vlamsteek.
Het naaldwerk wordt n.l. veelal in
golvende patronen gewerkt en in af
lopende tinten.
In dit overzichtelijk samengesteld
boekje kan men een keuze maken uit
een 25-tal meest nuttige werkstuk
ken. Voor de uitvoering hiervan wor
den negen verschillende steken dui
delijk besproken. En het spreekt
vanzelf dat alles wat daarbij hoort
materialen patronen werkwijze
afwerking eveneens de volle
aandacht krijgt.
R.D.-S.
De prijswinnaars van de vorige
weekendpuzzel zijn: de heer G. de
Haan, Burg. Bruntstraat 11, Nieu-
werbrug a/d Rijn.
de heer Joh. A. Zwarts, Gradaland
63, Den Haag.
Mevrouw S. Geurs-Bogers, C. Ver-
ripslaantje 12, Leerbroek.
Arthur Lening. H. Marsman, de
vriend van mijn jeugd. Herinnerin
gen. Amsterdam, Querido, 1976 (derde
druk). 204 blz. met foto's, 22.50
Van deze herinneringen verscheen
de eerste druk in 1954, de tweede in
1960 :als Salamander en ingekort).
Deze derde is in grote trekken gelijk
aan de eerste, met dien verstande
dat in de aantekeningen tal van aan
vullingen zijn aangebracht (er is in
de tussentijd immers wel weer het
een en ander over Marsman geschre
ven) en correspondentie is gebruikt
die Lehning bij de eerste druk niet
ter beschikking stond. Het is de fi
nishing touch, want deze herinnerin
gen zijn al klassiek. En terecht. Met
veel liefde, zorg, en gevoel voor docu
mentatie heeft Lehning zijn relatie
tot ijn jeugdvriend beschreven. Het
is geen babbel geworden (het tegen
deel van zo'n boekje over Anna Bla-
man als van Corrie Lührs), naar een
gedegen studie, verhelderend voor
Marsman leven en werk. Dat Leh
ning zich dikwijls op corresponden
tie baseerde verhoogt de betrouwb-
aardheid en de controleerbaarheid
van zijn uitspraken. Het is plezierig
dat dit boek ons weer in zijn meest
uitgebreide vorm ter beschikking
staat.
Inez van Dullcmen. Vroeger is dood.
Amsterdam, Querido, 1976. 115 blz.
17.90.
Het is geen kleinigheid om de laatste
Jaren van Je ouders te beschrijven,
hun aftakeling, ziekte, sterven. In
het volle besef dat haar verleden
méé afstierf em in liefde voor het
ouderpaar heeft Inez van Dullemen
toch de formulering van dit proces
en van wat het in haar teweegbracht
aangedurfd. Zij voert ons van een
nabij verleden, waarin het sterven
zich voltrok, naar een vroeger waarin
zij kind was en haar ouders levende
mensen waren-Deze flash-backs zijn
echter niet zo talrijk dat daardoor
het verleden werkelijk tot leven
komt. De nadruk in dit boek ligt op
de voorbijheid, het doodzijn van
vroeger nu de dragers van het vroe
gere gestorven zijn. Dat pijnlijke ge
voel van verlies is hier zonder thea
traal sentiment onder woorden ge
bracht in het relaas van ziekenhui
zen. verpleegsters, begraven en boe-
delverdelen en het is de geëmotio
neerde distantie die sommige passa
ges bepaald indrukwekkend maakt.
De vader zegt bij het overlijden van
zijn vrouw: „Ik ben nu alleen. Wat
een gek gevoel is dat". Het zijn de
laatste woorden van dit boek en ze
slaan natuurlijk in die positie eve
neens op de schrijfster Inez van Dul
lemen.
T. v. D.
