)romen, wanhoop
in folklore
ichilder op drift
Belmondo als
boevenjager
SIMCA1000
1
p
Pt''''
jppr-
ILMPREMIERES VAN DEZE WEEK
1 f
10 extra's
met FI000.-voordeel.
slechts F8.785.-(ind.BTW
af importeur)
Welkom aan boord
Prolongaties
en reprises
V
De Simca 1000 "Extra" heeft een
pakket luxe accessoires ter waarde van
f 1.590,-. Toch betaalt u nu maar f 590,-
voor al deze extra's:
Radio met 5 voorkeuzetoetsen
Slaapstoelen met veloursbekleding
Interieur met tapijt bekleed
Gekleurde ruiten rondom
Veiligheidsgordels met
oprolautomaat
Halogeen koplampen en -vèrstralers
Achterruitverwarming
Luchthoorns
Sportvelgen en -wieldoppen en
matzwarte grille
Metaal lak
en nog vele andere voordelen, die de
SimcalOOO "Extra" tot een absoluut
uniek aanbod maken.
Haast u vandaag nog naar uw
Simca/Chrysler dealer. De hoeveelheid
Simca'slOOO "Extra" is beperkt.
CHKfSlER
BJbAC
,G 7 MEI 1976
TROUW/KWARTET 17
or W. Wielek-Beig
k vraag je je af, waarom een
van een beroemd regisseur
lang over moet doen om
;rland te bereiken (zo hij
weg niet blijft hangen in
likgewas van de busi-
maar bij „De Bruiloft",
■film van de Poolse regis-
j Andrzej Wajda („Kanal",
Jen Diamant", „Het Land
de grote Belofte") uit 1972
antwoord overduidelijk:
lis een zo typisch Poolse
je moet zoveel van de ge-
denis van dat land weten
em te begrijpen, dat een
abel publiek niet haalbaar
r na: hij is gebaseerd op een
lel-comedie in vereen van de be-
toneelschrijver Stanislaw
^iahski (1869-1907), waarin de
i allerlei kunstfiguren kunnen
men maar wij niet; hij is gesi-
1 in 1900 en de benarde positie
i Polen toen verkeerde wordt
geacht (het land was bezet
door drie buitenlandse machten,
Oostenrijk-Hongarije. Rusland en
Pruisen) en hij is bevolkt met droom
beelden van helden eri schurken uit
een verleden, waar de meeste buiten
landers geen weet van hebben.
Een groep kunstenaars uit Krakow,
gelegen in de Oostenrijks-Hongaarse
zone waar het regime het mildst was,
trekt, gedreven door nostalgie,
schuldgevoelens en verlangen naar
fris bloed naar het platteland om
daar de bruiloft te vieren van een
dichter met een boerendochter. Er
wordt gehost, gedronken en in verhe
ven taal over kunst en leven gekeu
veld, het is een wilde warreling van
folklore en levensonlust tot een der
gasten de stropop die voor het huis
staat inviteert om deel te nemen aan
het feest. En daar heb je de hallucina
ties over Polen's grote, verschrikke
lijke verleden: met de stropop komen
koning Sigismond, de boerenop
stand, legendarische figuren uit de
Middeleeuwen. De gastheer geeft in
zijn waan zelfs het bevel de boeren op
te roepen tot de strijd en dat bevel
wordt nog uitgevoerd ook, maar 't
loopt allemaal op niets uit want wel
iswaar heeft iedereen het gevoel dat
er iets moet gebeuren maar niemand
weet wat en er is ook niemand die de
kracht heeft om orde te scheppen in
de chaos.
De ontoegankelijkheid van de stof
waaruit scenarioschrijver (Andreej
Kijowski) en regisseur putten wekt
natuurlijk wel frustraties, op, maar
wie zich daardoor niet uit het veld
laat slaan gaat niet met een leeg
brein naar huis. Hij kan genieten van
de typisch Wajdiaanse evocatie van
een tijd vol troebelen, verwarring en
willoosheid, bevolkt met onmachtige
figuren die, omwaasd door heroïek,
op een vulkaan dansen.
Sommige beelden blijven je lang bij
de vreemde vogels in het begin, de
stropop die het kind komt kwellen,
het witte paard dat door de nevels
waart en telkens op een grens stuit.
Dat is meer dan je van de meeste
films kunt zeggen. Wajda geeft gran
deur aan zijn films, ook aan het spel
van zijn acteurs, al zal de theatrale
stijl (hoe verantwoord ook) lang niet
ieders meug zijn.
Amsterdam - The Movies, 18 jr.
éne uit De bruiloft.
r nu in Nederland eens zo'n
fcdie gemaakt kon worden
[,,Les G alettes de Pont-
(„Bretonse peper") van
[ranse regisseur Joël Seria,
varen we al een heel eind
fr.
lat die nu zo bijzonder is, nee,
in aardig en amusant, maar hij
5ver een (amateur)schilder die
htkomt in Pont-Aven, een schil-
iorp waar de geest van Gauguin
ondwaart, en wij hebben welis-
geen Gauguin maar wel een
schilderstraditie en ook een
lersdorp, Bergen. Vandaar de
lijking die natuurlijk mank
zoals alle vergelijkingen, want.
750# bet deden zouden we het an-
moeten doen; maar toch
retonse Peper" dan is de hoofd-
on een parapluverkoper van
-middelbare leeftijd die het niet
tfen heeft met zijn vrouw. Hij
lert graag en goed, doch als hij
's nachts op het doek wil werpen
ze wakker en boos zodat hij de
nde morgen maar weer
Itorig in zijn auto stapt en zijn
bpverhaaltje afdreunt en troost
bij een weelderige winke-
tr.
it hij in het befaamde dorp
-Aven panne krijgt, bij een rare
Ier intrekt die zijn mooie model
Int, verliefd op haar wordt, hals
kop met haar wegtrekt, na haar
Iwülige verlating terugkeert
fcijn vrouw die hij op heterdaad
ik Jean-Paul Belmondo in De premiejager.
Philippe Labro is een jonge
Franse regisseur, afkomstig uit
de journalistiek, die zeer Ame
rikaans is georiënteerd en de in
1973 overleden Jean-Pierre Mel
ville als bewonderde leermees
ter had.
In „De Premiejager" („rAlpagueur"),
het verhaal van een man zonder ver
leden en zonder toekomst die omwil
le van een grote beloning voor over
heid en particulieren op grote boeven
(drughandelaars, massa-moorde
naars) jaagt, zijn beide invloeden,
Melville en de Amerikaanse stijl,
overduidelijk aanwezig en ze hebben
een negatief effect. Labro heeft zijn
uiterste best gedaan om locaties te
vinden, die niet typisch Frans zijn,
die niets eigens hebben, die overal op
de wereld zouden kunnen liggen, hij
heeft zijn film gezuiverd van vrouwen
en Jean-Paul Belmondo, de hoofd
rolspeler (en producent), gedwongen
in het keurslijf van de starre, sombe
re anti-held. Maar die brengt het niet
verder dan een houterige houding en
een monotone grimas, telkens wan
neer hij de dood in de ogen moet zien
en de wereld die Labro creëert is in
zijn leegheid niet obsederend (zoals
ongetwijfeld de bedoeling was) maar
vervelend. Voeg daarbij een scenario
zo verward en ingewikkeld dat de
intrige zeker in de eerste helft bijna
niet te volgen is en je krijgt een
mislukte film.
Met een prachtige rol van Bruno Cre-
mer als psychopathische, tragische
moordenaar, dat is waar. Het begin is
in Rotterdam opgenomen, maar om
dat Labro ook deze stad zorgvuldig
van zijn karakter heeft ontdaan had
het net zo goed Tromsö kunnen we
zen. Jammer, maar misschien de vol
gende keer beter, want Labro is nog
aan het experimenteren.
Amsterdam-City 1; Arnhem-Luxor;
Breda-Casino; Delft-Delfia; Eindho
ven-Rembrandt; Den Haag-Du Midi
en Odeon 1; Haarlem-Rembrandt; HU-
versum-Churchill; Leeuwarden-
Tivoli; Leiden-Trianon; Nijmegen-
Centrum; Rotterdam-Lumière 1;
Utrecht-Camera; Zaandam-Apollo, 18
jr.
Andrea Ferreol en Jean Pierre Marinelle in Bretonse peper.
met een minnaar betrapt, in arren
moede maar weer naar Pont-Aven
gaat en daar voornamelijk dronken is
tot hij het geluk vindt hij de eenvou
dige, onbedorven Marie wier groot
moeder mooie roddels weet te vertel
len over Gauguin.
De film is, zoals gezegd, aardig en
amusant al is in het midden de rek er.
wat uit en dreigt de komedie een paar
maal om te slaan in en melodrama.
Er zit een voortreffelijke rol in van
Jean-Pierre Marielle als de amateur-
^komedianten. Grieks meester-
3 kV van Theo Angelopoulos over
bewogen tijdvak uit de Griekse
ttiedenis, dat wordt weerspie-
in de wederwaardigheden van
fcizend toneelgezelschap. De ge-
week in Filmhuis, Rotterdam,
ek om los te lopen. Aangrijpende
ïheénentaire van een Italiaans col
li over pogingen om geesteszie-
in de maatschappij te lntegre-
B. 9 en 10 mei Filmhuis Arnhem;
Mn. 15 mei FUmhuis Eindhoven.
schilder die verzot is op onderdelen
van vrouwen. Uiterlijk heeft hij wel
wat weg van een kruising tussen Mi
chel Piccoli en Sean Connery, maar
zijn gedempte komische talent is ge
heel van hemzelf. Andréa Ferreol
geeft acte de présence in al haar forse
pracht, Dolores MacDonough is een
mooie, domme deurmat en de film is
vooral sappig en smakelijk als hij
zich bezighoudt met Bretonse zeden
en typen. Van harte aanbevolen.
Amsterdam-Leidsepleintheater, 18 jr.
Zout der Aarde. Zeer sociaal
jageerde film van Herbert Bi-
»an over een staking in New
co in de jaren dertig. De gehele
beh. 9 en 10 mei in Shaffy
Amsterdam.
«gle du Jeu. Meesterlijke zeden-
Wie van Jean Renoir uit 1939.
thele week beh. 10 mei in
luis Breda; 7 mei FUmhuis As-
sendelft; 9 mei Filmhuis Alpha, Be
verwijk.
Der Handier der Vier Jahreszeiten.
FUm van Rainer Werner Fassbinder
over een fruitventer, waarin melo
drama tot tragiek wordt verheven.
De gehele week beh. 10 mei Kijkhuis,
Den Haag.
Nashville. MeesterUjke mozaiek van
Amerika, gesitueerd in de stad van
de country and western-music, ge
maakt door Robert Altman. De ge
hele week in Alhambra 2,
Amsterdam.
La dolce vita. Fellini's kijk op het
levensklimaat in de vroege jaren zes
tig. De gehele week in Alpha, En
schede.
Casque d'Or. Sfeervolle füm van Re-
né Clément uit 1952 over de Parijse
onderwereld aan het eind van de
vorige eeuw met Simone Signoret in
de hoofdrol. De gehele week in Stu
dio G., Amersfoort.
Belle de Jour. Luis Bunuel vermengt
werkelijkheid en (wens)dromen in
een meesterlijke fUm. De gehele
week in Roxy, Haarlem en Casino 2,
Breda.
Drie dagen van de Condor. Voortref-
feUjke thriller van Sidney Pollack
met Robert Redford in de hoofdrol.
De gehele week in Tuschinski 1.
Amsterdam; Metropole-Den Haag;
Oscar-Rotterdam; Saskia-Arnhem;
Rembrandt 1-Utrecht; Saskia-
Eindhoven; Euro-Den Bosch.
I'Histoire d'Adèle H. Tedere film over
een verschrikkelijke Uefde van Fran
cois Truffaut. De gehele week in
Tuschinski 4, Amsterdam.
Bespaar nu
FlOOOr
CHRYSLER
NEDERLAND
