Hal-leven is meer dan
vier gezinnen samen
mm
El Q3SS3
lil
dichtbij
commentaar In Utrechtse flats: levensruimte met mogelijkheden voor sociaal contact
iraël ZuidAfrika (I)
iraël ZuidAfrika(II)
raël ZuidAfrika(III)
Si
evaarlijk
een baas is iets heel anders
springplank
bloementerreur
een ei vol aap
onderdak
het weer
Lucht spiegelingen
■weerrapporten
NDERDAG 22 APRIL 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
•aël heeft tot de oktober-oorlog
lijd goede betrekkingen gehad
t zwart-Afrikaanse landen. Het
financiële hulp, zette vele ont-
ikelingsprojecten op, stemde
ir sancties tegen Zuid-Afrika en
aakte zelf geld over aan een Afri
kaanse bevrijdingsbeweging.
I aartegenover stond internationale
Ïitieke steun van de Afrikaanse
den, die wars waren van een te
te Arabische invloed. Zij vrees-
i Arabische overheersing en die
pgst was, gezien de strijd in Soedan
3nussen grofweg het islamitische
'"J jorden en het christelijke zuiden),
e et zo vreemd.
e verstandhouding tussen Israël en
zwart-Afrikaanse staten begon
hter te verslechteren door de
lortdurende bezetting door Israël
n Arabisch gebied. De Organisa-
Bp van Afrikaanse Eenheid (OAE)
>li gon Israël steeds feller te veroor-
len en riep op tot terugtrekking
n buitenlandse troepen uit Ara-
sch gebied.
e OAE schrijft territoriale integri-
it en nationale onafhankelijkheid
_J>og in haar vaandel gezien de te-
nstellingen in Afrika. Veel landen
^jerden in de koloniale tijd met
g asser en lineaal geschapen en vor-
t en daardoor nauwelijks een een-
:id. Grensgeschillen kunnen alleen
voorkomen door de territo-
ïle integriteit en onschendbaar
lid van de betrokken landen te
-irzekeren. De Afrikaanse landen
m akten er bovendien steeds meer
7 n overtuigd dat de Arabische zaak
een was van anti-kolonialisme en
iti-imperialisme, wat ook hoog in,
OAE-vaandel staat. En de be
ndeling van de Arabieren in de
zette gebieden tenslotte sterkte
*n in de overtuiging dat racisme en
anisme samen vallen. De Ara-
sche leden van de organisatie van
i OAE (Noordafrikaanse landen)
tten vooral tot deze houding aan.
:t recente bezoek van premier
irster van Zuid-Afrika aan Israël
swijst hoezeer dit land alleen is
>men te staan. Nu Israël bijna alle
frikaanse vrienden heeft verloren,
>ekt het steun bij Zuid-Afrika.
raëls tegenstanders zullen nu al
luw een vergelijking gaan maken
ssen het racisme van Zuid-Afrika
het zionisme van Israël,
it is wat tragisch, dat in het verle-
aI n een dergelijke vergelijking ge-
lakt werd i tussen het pan-
rikanisme en het zionisme. De
l-afrikaanse beweging ontstond
verzet tegen de discriminatie,
jrdrukking en armoede van de
$r.
-vaarten in de Verenigde Staten en
het Caribisch gebied. Afrika was
]°bor deze mensen het beloofde
nnd, waar zij weer zichzelf zouden
^gjinnen zijn en hun eigen identiteit
^Ipuden kunnen herkrijgen. De ver-
eelijking met het zionisme ligt voor
hand. Theodor Herzl zou eens
zegd hebben dat alleen de Joden
lijden van de zwarte volken
innen begrijpen.
ontstane kloof tussen Israël en
lai zwart-afrikaanse landen werd
rder vergroot door de Oktober-
rlog van 1973. Opnieuw werd ge-
watd bezet en de Afrikaanse landen
hun Arabische broeders no-
voor olie en financiële steun.
:htereenvolgens verbraken toen
Afrikaanse landen de betrekkin-
sttfn met Israël, op drie na (Lesotho,
aaalawi en Swaziland). Israël werd
or steun uit Afrika in de armen
dreven van Zuid-Afrika. Het be
ek van premier John Vorster is
Irii ar een blijk van. Volgens Zuidaf-
rofcaanse bladen hebben Israël en
Jiid-Afrika militaire en nucleaire
vf nenwerking voor ogen (Vorster
belangstelling hebben voor ma-
leschepen en vliegtuigen, Zuid-
rika heeft uranium en Israël weet
e je een atoombom moet maken).
1 berichten zijn officieel ontkend,
Israël heeft zich gehaast te zeg-
n dat de banden met Zuid-Afrika
or het bezoek van Vorster niet zo
irm zijn als wordt gesuggereerd,
aar het bezoek alleen al geeft te
Inken. Een nauwere samenwer-
ng tussen de twee landen zou ook
et zo vreemd zijn nu beide in zo'n
cn9Mement zijn komen te verkeren,
laar Israël moet wel beseffen dat
jt dan nog meer de beschuldiging
rog* zich zal laden dat zionisme en
isme één ziin.
„Het hal-leven is meer dan de
samenvoeging van vier gezin-,
nen". De gemiddelde Nederlan
der zal deze zin weinig zeggen,
maar de bewoners var. de tien
experimentele flat-blokken in
Overvecht-Noord in Utrecht
weten wat daarmee wordt be
doeld. Zouden dat althans moe
ten weten, gezien het feit, dat
zij naast hun flat per etage be
schikken over een ge
meenschappelijke hal, die ge
deeld wordt met drie buren. Die
hal heeft alle mogelijkheden in
zich om wat meer betrokken te
raken bij het leven van de ande
ren, met wie men samen op een
flatetage woont.
De experimentele flats in Overvecht
staan er nu al zo'n vijf jaar. Het
project is ontworpen door W. A. H. W.
M. Janssen, ex-directeur van de ge
meentelijke bouw- en woningdienst
in Utrecht en het ministerie van
volkshuisvesting verleende er het
predikaat „experimentele wo
ningbouw" aan. In totaal gaat het
hier om 183 flatwoningen, onderver
deeld in zeven lage en drie hoge blok
ken, die alle met subsidie tot stand
zijn gekomen. In opdracht van het
ministerie deed het instituut voor
toegepaste sociologie in Nijmegen
een onderzoek naar dit project. In het
in september verschenen lijvige eva
luatierapport is als conclusie onder
meer te lezen, dat dit project „in
grote lijnen geslaagd is te noemen en
vatbaar voor herhaling ondanks het
bezwaar van een zekere dwangmatig
heid, die door een aantal bewoners in
sommige opzichten wordt ervaren".
Met een viertal bewoners Hans de
Bouter (36), zijn vrouw Henny (34),
Nicolette Jansen (29) en Saskia Hof-
mans (33) spraken wij over hun
ervaringen. Zij wonen op de vierde
etage van de flat Pernambucodreef I
en behoren tot de eerste bewoners
van de experimentele flats. Hans is
vertegenwoordiger van deze flat en
zit samen met de negen vertegen
woordigers van de andere flats in de
stuurgroep, die de belangen van de
bewoners behartigt. Van die groep is
hij secretaris, terwijl hij ook nog de
verantwoordelijke man is voor het
contactorgaan, dat om de twee
maanden bij de experimentele flat
bewoners in de bus glijdt.
Het trok ons
Hans en Henny komen er eerlijk
vooruit, dat ze nooit in een gewone
omdat het contact soepeler en regel
matiger is. Normaal gesproken ont
moet je elkaar als studerenden en
niet-studerenden niet zo snel in de
stad, maar hier wel. Met als gevolg,
dat we nu heel vriendschappelijk
met elkaar omgaan".
Toch nog vlug
Hans: „We kijken in de hal, die we
zelf hebben ingericht, samen naar
voetbalwedstrijden op de teevee,
eten hier af en toe gezamenlijk en
hebben ook een keer Oud en Nieuw
gevierd, maar voor de eerste bewo
ners was het toch wel moeilijk. Je
wist, dat je een redelijk flat zou
krijgen, maar wat je met die hal aan
moest, wist eigenlijk niemand. Uit
eindelijk is het allemaal toch nog erg
vlug gegaan".
Saskia: „Ja, na een paar feestjes
waren we er doorheen". En Henny
vult aan: „Toen we hier pas woonden
hebben we voor alle bewoners in dit
flatblok zo'n vijftien gezinnen
een kennismakingsborrel gegeven.
Dat is echt een succes geweest, want
iedereen was er en stond er positief
tegenover.
flat waren getrokken. Ze reageerden npiir man riirht
od een advertentie in de plaatselijke UeUr ma9 a,Cni
Een serie over verschillende vormen
van (samen)leven door Cisca Dressel-
huys en Kees de Leeuw
fc gebeurtenissen van de afgelopen
Jken op de westelijke Jordaanoe-
r bewijzen het al: wanneer Israël
weg van de bloed en bodem
van de extreem-
ttionalistische Goesch Emoeniem-
weging (waarover op pagina 7
[voerig wordt bericht) gaat bewarf-
||len, dan gaat het zich in een
[gekend gevaarlijke situatie bege-
(n. Wanneer dergelijke fascistoïde
jvattingen, gebaseerd op minach-
Ig van de Arabieren in Israël de
[erhand zouden krijgen, dan zal de
éde in het Midden-Oosten verder
^g dan ooit zijn. Goesch Emoe-
haalt de schuld van onnodig
dvergieten, nieuwe oorlogen en
ichien zelfs de uiteindelijke on-
gang van het Joodse volk op haar
liouders door al bij voorbaat te
jtllen dat compromissen met de
rabieren uitgesloten zijn. Nief het
op een advertentie in de plaatselijke
dagbladen, waar deze flats te huur
werden aangeboden. Na bezichtiging
waren ze erg enthousiast. Niet alleen
over de woonruimte, maar ook over
de opzet. Henny: „Het trok ons en
orm, gezien de voordelen, zoals met
elkaar wonen, het sociale contact,
een buur die op de kinderen kan
passen en het feit, dat er in de hal
ruimte voor de kinderen is om te
spelen. Voorheen woonden we in een
huis in de binnenstad, waar het ver
keer langsdenderde en je je hart
vasthield. Hier hoef je niet bang te
zijn, dat de kinderen uit huis zo de
straat oprennen. Verder is er altijd
wel een vriendje aanwezig om te spe
len, omdat op de etage zowel echtpa
ren met kinderen als zonder kinderen
wonen. Nee, ik beschouw deze hal
echt als een stuk levensruimte met
mogelijkheden tot sociaal contact.
Neem alleen al de feestjes die je hier
kunt geven.
Hans: „Ik ervaar dat contact onder
ling echt als ongedwongen. Je ont
moet elkaar zonder dat je het idee
hebt op visiti te zijn met alle ver
plichtingen van dien. Het gekke is,
dat we in het begin voor het contact
die hal erg nodig hadden. Die werkte
als het ware drempelverlagend,
maar nu loop Je ook zo bij elkaar
binnen en sla je die hal vaak over.
Mocht iemand geen behoefte hebben
aan contact, dan doet hij zijn deur
dicht. Dan weet je, dat-ie niet ge
stoord wil worden, omdat hij met
andere dingen bezig is. Dat moet je
over en weer gewoon accepteren.
Nicolette: „Ik woon hier nu vijf jaar,
maar mijn motieven waren niet zo
sterk geweest. Bij mij speelde vooral
een rol, dat ik op zoek was naar
woonruimte na vier jaar te hebben
ingewoond en ik wist, dat ik hiervoor
eerder in aanmerking zou komen,
maar ik heb er geen moment spijt
van gehad". Saskia vertelt, dat het
voor haar puur toeval was, dat ze
hier is komen wonen. Het idee werd
geopperd door enkele vriendjes met
de bedoeling met z'n allen een etage
te betrekken, maar ik ben de enige,
die erin is gekomen en ik kan alleen
maar zeggen: ik wil hier nooit meer
weg".
De vier echtparen, van wie er twee
kinderen hebben in de leeftijd van
vier tot twaalf jaar, kenden elkaar
helemaal niet, toen ze ieder de flat
op de etage betrokken. In de loop der
jaren is er echter een hechte onder
linge band gegroeid.
Henny: „Het heeft van het begin af
eigenlijk wel geklikt, al werd aan
vankelijk het contact een beetje ge
organiseerd en afgesproken om
woensdagavond in de hal te gaan
zitten. Dat moest ook wel, want je
stond als vreemden tegenover el
kaar. Nu is dat niet meer nodig,
Nicolette: „Natuurlijk komt het
voor, dat iemand eens geen behoefte
heeft aan gezelschap en dat wordt
hem of haar niet kwalijk genomen.
Die voordeur, die normaal gespro
ken openstaat, kan ook dicht. Dat
heeft men te respecteren en te accep
teren".
Henny: „Als er ergens sprake is van
burenhulp, dan functioneert deze
hier wel." En als voorbeeld vertelt ze
van haar zoontje, die met een kapot-
te bril thuiskwam. Hij was gevallen
op het schoolplein en bleek een lich
te hersenschudding te hebben opge
lopen. „Ik was zelf boodschappen
aan het doen, maar twee buren zijn
samen met een buurvrouw van een
verdieping lager, die een auto heeft,
met hem naar de dokter gegaan.
Hier blijkt wel uit, hoe we elkaar
proberen op te vangen."
Hans: „Het met elkaar samenwonen
laat ook een goeie indruk op de kin
deren achter. Ze zijn ontzettend vrij
ook tegenover vreemden en
helemaal niet éénkennig, omdat ze
in feite een heleboel vaders en moe
ders hebben." Wel waarschuwt hij
ervoor, dat wat hier verteld wordt
over het wonen in een experimentele
flat slechts een paar meningen zijn.
„Er zijn ook andere ervaringen, maar
dat hangt mede af van het feit met
welk idee men hier is komen wonen.
Een kleine groep heeft bewust geko
zen, maar een hele grote groep wilde
alleen maar een dak boven het hoofd
en nam de rest op de koop toe. Voor
hen hoeft die hal vaak niet. Het
hangt echt van de mensen zelf af of
ze er iets en zo ja, wat ze ervan willen
maken. Die groep zal ook anders
oordelen."
Studie
Het merendeel van de bewoners
heeft overigens een middelbare of
hogere beroepsopleiding gevolgd,
studeert nog of is al academisch ge
vormd, waaruit geconcludeerd zou
kunnen worden, dat vooral in deze
kringen men zich aangetrokken
voelt tot een wat hechtere vorm van
samenwonen. De huur voor de flats
varieert van 360 tot 400 gulden, maar
hoeft geen beletsel te zijn, aangezien
er een behoorlijke subsidie wordt
verstrekt.
Alle vier i."" rvr-ens. r'at
hun privacy iucó
komt. Hans: „Die heb je nuuit;, an
ders kun je niet leven. Een belang
rijk aspect is verder, dat je een hele
hoge tolerantie moet hebben ten op
zichte van elkaar. Dat maakt dat
deze vorm van wonen niet voor
iedereen geschikt is. Als je elkaar
echter beter kent, neem je ook meer
van elkaar. Ik werd een keer 's
nachts wakker, omdat iemand luid
keels aan de piano liederen van Joh.
de Heer zat te zingen. In een gewone
situatie zou je nijdig worden, maar
ik wist in dit geval, dat het Piet was,
die een beetje aangeschoten was.
Dus wat doe ik. Ik schiet in de lach,
draai me om en ga weer slapen."
Dit is het derde artikel van een serie.
De vorige artikelen werden geplaatst
op 17 en 20 april.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw,
jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan
de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
VAN EEN LEZER -
INTERVIEW MET OPOE WATERSNOODSTRAAT 55, ZOUTELANDE.
onder redactie van loes smit
De va'kdntietijd komt in zicht en
daarmee ook een hoop ellende
voor een aantal huisdieren. Want
zeker zijn er weer eigenaars van
honden en katten, die te lui of te
zuinig zijn om voor de duur van
hun vakantie een goed logeera
dres voor honf of poes te zoeken
en hun dier daarom eenvoudig
ver van huis uit de auto zetten.
Zelfs zullen er onder hen recidi
visten zijn, die op die manier van
hun hond afgekomen zijn en
prompt na de vakantie een nieuw
huisdier uit het asiel gehaald heb
ben. dat vlak voor de vakantie
hetzelfde lot zal ondergaan als
zijn voorganger.
In bijvoorbeeld het Wa'sse-
na'a'rse dierentehuis van de Ver
eniging Nationale Dierenzorg in
Den Haag weten ze van zulke ge
vallen mee te praten. Beheerder J.
Boersma' vertelt er in het jaarver
slag van de vereniging over 1975
van: ..Ook werd ik eens opge
schrikt door een gegil op de Zijde-
weg, wat afkomstig bleek te zijn
van een hondje dat voor ons die
rentehuis uit de auto was gegooid.
Het diertje was behoorlijk ge
kneusd. maar trachtte toch de au
to achterna te gaan. Het was toch
zijn „baas"? Nee, een baas is iets
heel anders en het hondje dat
door ons later in Voorburg werd
geplaatst, weet dit nu ook".
Uit de vele dierentehuizen en
asiels in ons land kiezen we juist
dit in Wassenaar, omdat de Ver
enging Nationale Dieren zorg dit
jaar een halve eeuw oud zal zijn.
Op 18 december 1926 om precies
vier uur 's middags was de op
richting een feit en sprak de
eerste voorzitster, jonkvrouwe E.
des Tombe, de gedenkwaardige
en zelfs profetische woorden: „Wij
moeten stichten een dierentehuis,
dierenpension, kostelooze kliniek
en ene winkel, waarbij het doel
zal zijn: Liefde en Eerbied voor de
Natüur en alle Leven". Dat er
ndien in augustus vorig jaar
r. .'yjifance aange-
scnaf.
lijk niet vooiZi.cn. Zla:.r
een aktie gevoerd wordt om cL
Oostduitse mrrie Cynthia samen
met haar vriend, de witte pony
Jan, een prettige dag te bezorgen,
Goese kinderen hebben van de
nood een deugd gemaakt. Het net,
dat over de zandbank van de kleu
terschool De Springplank is ge
spannen, zijn ze als een echte
springplank gaan gebruiken. Het
kan allemaal sinds boze ouders,
volgens de Provinciale Zeeuwse
Courant, het gemeentebestuur
van Goes hebben geschreven dat
ze hun kinderen thuis zouden hou
den als er niet heel gauw iets aan
de vieze zandbak werd gedaan.
Bepaalde mensen lieten al een he
le tijd hun hond zijn behoefte in
de zandbak doen met het gevolg
dat kleuters die er met emmertje
en schepje in wilden spelen, alles
behalve zand opschepten. Nu het
net er na maanden van praten,
vragen en dreigen eindelijk over
heen ligt, hebben buurtkinderen
de zandbak als trampoline in ge
bruik genomen. De polite heeft de
grootste moeite om de springers
weg te houden, want een net is
daar nu eenmaal niet op bere
kend.
In de grote steden van Japan zijn
milieugroepen met een merkwaar
dig soort terreuracties op de prop
pen gekomen: een bloemenoorlog.
De stadsbestuurders zijn met
stomheid geslagen en de politie
staat machteloos, want tegen
bloemen treed je niet op en ze
staan er al voordat ze er goed en
wel erg in hebben. Een van de
natuurlijk anoniem gebleven
vechters voor het milieu vertelde
aan een Japanse krant: „Mijn me
deplichtigen en ik willen de na
tuur in de steden terugbrengen.
We gaan er 's nachts op uit en
zaaien overal bloemenzaad. Het
gevolg is een ware explosie van
bloemenknoppen. In de meest on
mogelijke hoekjes en gaatjes
dat past wel helemaal in de ge
dachte achter de woorden van die
eerste voorzitster.
Behalve (zerf-) honden en katten
heeft het tehuis vorig jaar ook
heel andere zieren onder zijn hoe
de genomen. Op de lijst staan
twaalf merels, drie zanglijsters,
twee kraaien, zeven houtduiven,
een reiger, een fazant, elf eenden,
een zwaan, een gans. twee water
hoentjes, een zeekoet en twee
meerkoeten. Bovendien zijn er
flinke aantallen door stookolie
verlamde zeemeeuwen naar nog
beter adressen doorgestuurd en
heel wat postdjiven opgevangen
en gevoederd, die door honger
niet verder konden vliegen en
„ziek" het tehuis werden binnen
gebracht.
Er zijn natuurlijk ook weglopers.
Wie een verdwaalde hond of poes
op zijn sstoep vindt en er geen
raad mee weet of zijn eigen zier is
kwijt geraakt, kan het doer laten
registreren bij de Stichting Ami-
vedi in Rijswijk (070-930212 of
556137). Die noteert alle gevonden
of vermiste huisdieren uit het hele
land, zodat ze via Amivedi ook
weer makkelijk terug te vinden
zijn.
Gewoonlijk komt een hele familie
witoorpenieelaap in actie als er
nieuwe baby's in bet "ezi" worden
boren. Mces'.r.l rijn het er tWcc of
die .- bet moede-
raapje; "den en door pa
en/of enkele oudere kinderen
rondgedragen en gekoesterd. Maar
in het Noorder Dierenpark in Em-
men, waar een witoorpcnseelaap-
drieling is geboren, heeft blijkbaar
een van de familieleden zijn ba
kerplicht verzaakt; een van de drie
belandde tenminste op de grond en
bleef daar, zodat in het park nu
gepoogd wordt de apebaby met de
fles groot te brengen. Een heel
klein flesje voor een heel klein aap
je, dat nog met gemak in een lege
eierdop past.
John Hunter, een overigens keuri
ge. rustige Amerikaanse vage
bond van middelbare leeftijd, zon
der geld, zonder familie en zonder
een dak boven zijn hoofd, zit voor
de zoveelste keer in de gevange
nis. Niet ideaal, vindt hij, maar hij
zit tenminste droog. Want ergens
anders willen ze hem niet hebben.
Waar hij ook om hulp heeft aange
klopt, steeds werd hij afgewezen.
Of men vond hem te jong, óf al te
oud. óf hij had alcoholist moeten
wezen óf een aan drugs verslaafde
en dat is hij allemaal niet. Hunter
past gewoon volgens de Ameri
kaanse normen van hulpverlening
in geen enkel vakje. Een straflijst
had hij nooit, maar sinds een tijd
je kan de Justitie regelmatig een
zwarte bladzijde aan John Hun
ters gevangenisbelevenissen toe
voegen. Door de nood daartoe ge
dwongen pleegt Hunter namelijk
bankovervallen, op een uiterst
minzame manier overigens. De
laatste voerde hij nauwelijks een
week geleden uit in Orlando, in de
staat Florida. Hij wandelde
kalmpjes een bank binnen, schoof
de kassier een briefje toe met de
woorden „Ik moet geld hebben",
ontfermde zich over een envelop
pe met een kleine vijfduizend gul
den en ging rustig op een bankje
in de hal zitten wachten tot de
gealarmeerde politie hem kwam
inrekenen. Hij zit nu voor de zo
veelste keer in de cel, want een
mens moet toch ergens onderdak.
Van onze
weerkundige medewerker
Gisteren maakten wij mel
ding van een geval van
straalbreking. Vanaf een hoge
brug in Leeuwarden konden
de Waddeneilanden boven
de horizon uitgetild worden
waargenomen. Nu zijn derge
lijke luchtspiegelingen beslist
geen Fries privilege. Ze doen
zich bij tijd en wijle ook el
ders in Nederland voor. Zo
kon men op 10 januari 1940
vanuit oud Naarden aan de
kust van het IJsselmeer het
eiland Marken uitstekend
zien boven de horizon,
compleet met kerktoren,
boompjes en huizen.
egocentrisme en de innerlijke
zielskracht van Goesch Emoeniem
Op 23 mei 1933 zag men van
uit Scheveningen schepen
meermalen gespiegeld boven
de horizon. Soms voeren zij
ondersteboven voorbij. Op 18
november 1926 kon men door
zullen Israël een stap vooruit helpen 1^nw^^e1f,t,^lb^ing^anr
«oor cWhtc pru„ uit Medemblik de Friese kust
maar slechts de wederzijdse erken- buitengewoon helder zien. af-
ning van eikaars bestaan als volk en stand 22 kilometer. De mid-
begrip voor wat bij de andere leeft .dagboot die uit Staveren ver-
kunnen een vrede in het Midden- trok. bood de passagiers een
Oosten waarborgen. merkwaardig schouwspel. Na
een kwartier varen rees een
zwarte rug uit zee op: Enkhui- vaag waarneembaar,
zen. Ook Urk (25 kmi tekende 1
zich heel zwart en duidelijk af
bevond zich tussen koude wezen. Dat was dinsdagmid-
lucht boven de Waddenzee (6 dag zo. Bij een fata-morgana
tot 7 graden Celsius) en war- in de woestijn is er sprake van
mere daarboven (14 tot 15 een zogenaamde luchtspiege-
graden). aangevoerd door een ling naar beneden, op de
noordoosten wind, royaal bo- grens van warme lucht, dit-
ven ooghoogte, wellicht op maal vlak boven de grond en
enkele honderden meters koudere erboven. Men ziet
hoogte. dan een gespiegelde kim.
De lichtstralen plegen zich bUyoorbeeld een oaae
normaal langs een rechte lijn horteon kan Baan
voort te planten, maar nu zweven-
werden ze nabij de overgang Het weertype in Nederland is
van koude en warme lucht uitgesproken droog en aange-
verkromd. Zodra de toene- zien de nu vanuit noord tot
ming van de temperatuur noordoost binnenstromende
naarboven meer dan 0.11 lucht extra is opgedroogd bij
graad Celsius per meter is, het passeren van het Zuid-
wordt de kromming van de noors Bergland, althans be-
lichtstralen groter dan die paalde gedeelten daarvan,
van het aardoppervlak. Het Pas in Zuid-Frankrijk is van
beeld van bijvoorbeeld Ame- de hogedruk-invloed weinig
land bereikte de waarnemer meer te bespeuren. Daar on-
in de Friese hoofdstad dan weerde het in de vooravond
ook langs „een gebogen en vroege avond van gisteren
baan" die dertig kilometer vrij uitgebreid met plaatse-
verder op aarde terugkwam, lijk buien. De grootste hoe-
Het oog van de kijker zag de veelheid, afgetapt om 7 uur
Waddeneilanden in het ver- en doorgegeven door de Fran-
lengde van de lichtstralen en se weerdienst, was 20 mm in
dus opgetild boven de hort- Millau in de Cevennes. Cog-
zon. waar hij in feite achter nac ten noorden van Bor-
keek. deaux meldde 6 mm. 23 Gra-
Men heeft berekend dat elke den Celsius was niet alleen de
kusten (ruim 40 km) waren temperatuursstijging van één hoogste temperatuur In
graad naarboven, goed is voor Frankrijk (Nantes)
Amitrrdvn
D* Bilt
Declcn
Ealdc
Den Helder
Leerdam
Twente
Vliuingcn
Zd. Limburg
Aberdeen
Barcelona
Bordeaux
Brunei
Krankfort
Geneve
Helsinki
Innsbruck
Kopenhagen
Lissabon
Luxemburg
Madrid
Malaga
Mallorra
Muchcn
Nice
Oslo
Parijt
Rome
Spin
Stockholm
Wrnvh
Zurich
Casa Blanca
liuoboel
La* Palmaa
New York
onbew.
onbew
onbew.
on bow.
onbew.
Ucht bew.
zw bew.
zw bew.
Ucht bew.
onbew
geh. bew.
onbew.
zw, bew.
hagelbui
hall bew.
zw. bew.
onweer
onbew.
zw. bew.
onbew.
onbew.
Ucht bew.
hall bew.
onbew.
onbew.
regen
zw. bew.
Ucht bew.
Ucht bvw.
onbew.
hall bew.
hall bew.
In
■Lu-H-^■■^1 .PBi m HOOG WATER 2J APRIL 1971 - Vlltilngen
Het „geval Ameland" was een een verheffing van negen me- Spanje (Tortosa in het noord- •.»-«.«. Haringvliet «fait** 9 .n—ztu, Rotur-
zogenaamde spiegeling naar ter. Natuurlijk dient het hori- oosten), maar ook inMa-
en zelfs de daarachter gelegen boven. De spiegelende laag zontale zicht wel zeer goed te rokko.
4.21—17.01, Dellxljt 7.0S—19.20.
