Beleid van Pronk mag niet
worden uitgeleverd aan EG
dichtbij
Commentaar Beperkte mogelijkheden voor eigen ontwikkelingspolitiek maar:
Partijen en kiezers
Aruba strijkt
Nederlandse
vlag resoluut
Jongen overlijdt
op schoolplein
ffl
draai, spreek, luister en kijk
passagier
levensecht
vuile voeten
het weer
Aardschok
weerrapporten
DONDERDAG 1 APRIL 1976
BINNENLAND
TROUW/KWARTET 5
Voor de boosheid van de CH-
fractieleider Kruisinga over het
optreden van Jac. Huijsen (die op
grond van zijn plaats op de CH-lijst
zitting in de Tweede Kamer neemt,
hoewel hij al een tijdje geen lid
meer is van de CHU) kan men
begrip hebben. Dit geldt echter niet
voor de consequenties, die Kruisin
ga uit zijn boosheid wil trekken,
namelijk dat de wet moet worden
gewijzigd om dit soort zaken in de
toekomst onmogelijk te maken.
In de eerste plaats is het op zichzelf
al hachelijk op grond van een ont
wikkeling die men niet lust direct
maatregelen te nemen of er om te
vragen, maar zeker in dit geval moet
men toch maar even verder kijken
dan waartoe een begrijpelijke, doch
uiteraard nogal subjectieve boos
heid ons in staat stelt.
Regeling van dit soort zaken zou
betekenen dat men de invloed van
de organisatie (de politieke partijen,
de partijkaders, de partijbestuur
ders, de pressiegroepen) op het par
lementaire beleid versterkt ten kos
te van ,,de persoon in de politiek".
En het is maar de vraag of dat pure
winst zou betekenen.
De niet eens zo heel ver in het
verleden liggende geschiedenis
van het optreden van de CHU-
fracties in Tweede en Eerste Kamer
kan dienen om ons eraan te herinne
ren hoe heilzaam (zeker van een
afstand af gezien) een eigenzinnig
optredend kamerlid of groepje bin
nen een fractie kan inwerken op een
politieke ontwikkeling en hoe posi
tief dat kan overkomen bij bui
tenstaanders.
Allicht dat een partijbureaucratie
op bepaalde ogenblikken ge
confronteerd wordt met de verlei
ding om de band tussen partij en
vertegenwoordigers te versterken en
iets heel exclusiefs te maken. Maar
laten de partijen dan toch asjeblieft
niet vergeten dat zij in ons bestel
geen doel in zichzelf zijn, maar
slechts hulpmiddelen om dat bestel
te doen functioneren.
De KVP heeft het een paar jaar
geleden bestaan om mensen, die
met voorkeurstemmen in de Kamer
zouden worden gekozen, te dwingen
niet naar de kiezers, maar naar het
partijbestuur te luisteren en te be
danken voor de rechtmatig verkre
gen zetel. Terecht heeft indertijd
een man als Van Rijckevorsel ge
weigerd te wijken voor een partij
bureau dat het beter wilde weten
dan de kiezers.
De PvdA kent een systeem voor het
terugroepen van gekozenen in ver
tegenwoordigende lichamen door de
partij-organen (zonder dat de kie
zers er aan te pas komen) en deze
week was Kruisinga aan de beurt om
te betreuren dat de partijbesturen
hun greep voor een luttel aantal
jaren (hoogstens vier) kwijt zijn, als
eenmaal de kandidatenlijsten voor
de verkiezingen zijn ingeleverd.
Nogmaals: het kost geen moeite te
erkennen dat er een probleem ligt.
Het is alleen de vraag of de partijen
en partijleiders zelf niet de neiging
hebben de omvang van het pro
bleem te overschatten. Over een
paar jaar immers hebben de kiezers
weer de gelegenheid zich uit te spre
ken wat zij vinden van de eigenzin
nigheid van een man of een vrouw in
wie een partijleiding in elk geval op
het ogenblik van de kandidaat
stelling vertrouwen had.
Dat recht om over persoonlijke af
wijkingen en interpretaties van een
partijkoers te oordelen, moeten de
partijen niet aan de kiezers onthou
den. Het aardige van het Neder
landse systeem is nog steeds dat het
steunt op een afvaardiging van per
sonen niet op partijmandata
rissen.
ORANJESTAD Op Aruba is
de Nederlandse vlag gestreken.
Dat gebeurde in opdracht van
de officier van justitie op Aru
ba. De politie heeft toen de
vlag, die altijd woei voor het
kantoor van het eilandsbe-
stuur in Oranjestad, wegge
haald.
Sinds enige tijd werd de Neder
landse vlag al geflankeerd door
de nieuwe Arubaanse vlag. De
ze was op 18 maart in de plaats
gekomen van de Antilliaanse
vlag.
Die vlagkwestie is het gevolg
van een eenstemmig besluit
van het bestuurscollege. Dat
college had besloten dat de
Arubaanse vlag in de plaats
moest komen van de Antilli
aanse. Dit besluit is echter
door gezaghebber Tromp ter
vernietiging voorgedragen aan
de gouverneur van de Neder
landse Antillen.
De Arubaanse gedeputeerde
Nel Oduber zegt dat het be
stuurscollege geen schorsing of
vernietiging van zijn vlagbe-
sluit zal aanvaarden. Gezag
hebber Tromp heeft namelijk
het college niet binnen twee
maal vierentwintig uur van zijn
maatregel op de hoogte ge
steld. Gedeputeerde Roland
Lacle zei dat het bestuurscolle
ge geen vertrouwen meer heeft
in de gezaghebber.
door Nico Kussendrager
DEN HAAG Het Nederlandse ontwikkelingsbeleid dreigt te
verdrinken in de Europese Gemeenschap. Zal ons land proberen
het tij te keren, of zal het minister Jan Pronk met zijn eigen,
herkenbare ontwikkelingspolitiek opofferen aan de Europese
samenwerking?
In het ontwikkelingsbeleid heeft de
Europese gemeenschap tot nu toe
een schijnbare eenheid weten te be
waren. Met 46 ontwikkelingslanden
in Afrika, het Caribisch gebied en de
Stille Oceaan (de ACS-landen) heeft
de gemeenschap een verdrag voor
economische samenwerking.
Die landen kunnen gemakkelijker
dan andere ontwikkelingslanden uit
voeren naar de negen EG-landen en
er is een fonds om de ACS-landen te
steunen als hun uitvoerinkomsten te
genvallen (hoewel dat nu ql weer te
kort schiet).
Verder treedt de Europese Ge
meenschap als blok op tijdens het
noord-zuid overleg in Parijs over
energie, grondstoffen, ontwikkelings
hulp en geldzaken. Wat ligt er in de
ogen van de „Europeanen" meer
voor de hand die eenheid van Euro
pees ontwikkelingsbeleid uit te brei
den, nu Europese politiek op zoveel
andere terreinen moeilijk blijkt.
Starre houding
Met name de Westduitse minister
van ontwikkelingssamenwerking
Egon Bahr probeert het ontwikke
lingsbeleid van de Europese landen
op één lijn te brengen. En dat doet
lingsbeleid bijvoorbeeld?) binnen de
Europese boot blijven.
Nederland ging in Brussel met het
compromis akkoord toen minister
Pronk op vakantie in Zwitserland
was. Maar ieder verband tussen de
meegaande houding van Nederland
en de afwezigheid van Pronk wordt
in Den Haag van de hand gewezen.
Ook wordt ontkend dat de minister
van ontwikkelingssamenwerking
pas zeer laat gehoord zou hebben dat
tijdens de bijeenkomst in Brussel
het standpunt van de Europse Ge
meenschap op papier zou worden
gezet.
Feit is dat de uitvoering van het
Nederlandse ontwikkelingsbeleid
niet zonder spanningen aan het
„Plein" verloopt. Daar komt bij dat
binnen de partij van Brinkhorst
(D'66) een balletje is opgegooid, het
aantal ministeries te verkleinen. In
dat geval zou ook ontwikkelingssa
menwerking toch al geen zelfstan
dig ministerie sneuvelen en samen
met het eigen beleid ten onder gaan.
Pronk kan dan worden bijgezet in de
rij van de Westduitse bewind Er-
hardt Eppler en de Britse minister
voor overzeese ontwikkeling Judith
Hart, die de pijp aan Maarten moes-
het ergste vrezen. In het overleg tus- ten geven toen zij geen ruimte kre
sen arme en rijke landen neemt Bonn gen voor een eigen beleid.
doorgaans een starre en dubbelzinni
ge houding aan en met ontwikke
lingshulp blijft het ondanks alle
schone woorden ver achter bij de
toezeggingen. Egon Bahr wordt daar
door binnen de Europese Ge
meenschap meer en meer de grote
tegenspeler van Jan Pronk.
Minister Pronk probeert een eigen,
herkenbaar ontwikkelingsbeleid te
voeren, dat zich in goede zin onder
scheidt van de politiek van de mees
te andere Europese landen. Hij is
zich ervan bewust dat de mogelijk
heden van het kleine Nederland voor
een eigen politiek beperkt zijn.
De ontwikkelingslanden kijken
vooral naar de positie van de grote
machtsblokken, de Verenigde Sta
ten en de Europese Gemeenschap.
De houding van Nederland wordt
door de Derde Wereld op prijs ge
steld, maar is niet zaligmakend.
Hoewel landen binnen de Europese
Gemeenschap „uit zijn op eigen
voordeel", „slechts iets doen voor de
.arme landen als het echt niet anders
kan", „de Europese gemeenschap
een verdeel-en-heerspolitiek heeft
gevoerd tegenover de Derde Wereld"
en „belangrijke zaken heeft tegenge
houden" (uitspraken van Pronk zelf)
kan ons land niet helemaal op eigen
houtje ontwikkelingsbeleid voeren.
Maar dat betekent niet dat het Ne
derlandse beleid zonder slag of stoot
moet worden uitgeleverd.
Voorgekookt
En daar begint het op te lijken. Be
gin maart werd in Brussel gepraat
over het Europese standpunt voor de
Unctad, de conferentie van de Veren
igde Naties voor handel en ontwik
keling. In mei wordt in Nairobi de
vierde Unctad gehouden en begin
vorige maand werd die conferentie
in Genève „voorgekookt".
Bovenaan de agenda staat het sa
menhangende grondstoffenpro-
gramma van de secretaris-generaal
van de Unctad, Jamani Corea. Hij
wil dat er buffervoorraden komen
van grondstoffen (als koffie, koper,
katoen) om zo de prijzen óp peil te
houden. Door bij overschotten
grondstoffen op te kopen en bij te
korten te verkopen worden de prij
zen op peil gehouden en wilde
schommelingen vermeden. Minister
Pronk vindt het een goed plan, om
dat het de ontwikkelingslanden de
kans geeft op werkelijke verbetering
van hun positie.
Terugkrabbelen
Op de zevende speciale zitting van
de Verenigde Naties, vorig jaar sep
tember, wezen de westerse landen
een samenhangend grondstoffenpro-
gramma niet zonder meer van de
hand. Maar de inkt van de slotver
klaring was nog niet droog of de
Europese Gemeenschap krabbelde
terug. Zo werd begin maart in Brus
sel een papier aangenomen dat niet
verder komt dan „aanvullende beta
lingen" voor ontwikkelingslanden.
Als het slecht gaat met de uitvoer
mogen ze tijdelijk lenen, maar er
moet weer worden terugbetaald.
Vooral West-Duitsland verzet zich
fel tegen het samenhangende
grondstoffenprogramma, omdat het
de vrije markt aantast en dat is
Bonn een gruwel. Kon het
„Wirtschaftswunder" niet ontstaan,
juist dank zij die vrije markt?
Het slappe compromis in Brussel
ging ons land lang niet ver genoeg,
maar vreemd genoeg ging het zonder
al te veel tegensputteren akkoord.
Minister van buitenlandse zaken
Max van der Stoel en zijn staatsse
cretaris voor Europese zaken Lau
rens-Jan Brinkhorst horen in de Ne
derlandse regering tot de „Euro
peanen". Zij willen koste wat het
kost (het Nederlandse ontwikke-
EDE De negenjarige Jacob van
Veldhuisen uit Ede is gisteren op de
speelplaats van de Oranje-
Nassauschool gestruikeld waarna hij
dood bleef liggen. Hij was met
schoolvriendjes aan het voetballen.
Een doodsoorzaak kon niet worden
vastgesteld.
Prikkelen
Een voorbeeld van het eigen ontwik
kelingsbeleid van Nederland was de
toezegging in Genève mee te betalen
aan het grondstoffenprogramma van
Jamani Corea, tot grote woede van
West-Duitsland. Als lid van de Eu
ropse Gemeenschap is ons land te
gen het grondstoffenprogramma, als
Nederland is het bereid eraan mee te
betalen. Niet alleen uit beginselvast
heid, maar ook in een poging andere
landen te prikkelen hetzelfde toe
doen.
Die opzet is vaker gelukt. Zo steunde
ons land tijdens de voedselconferen-
tie in Rome het voorstel van de olie
landen voor een landbouwontwikke
lingsfonds voor de Derde Wereld.
Ook daarop werd door de andere
westerse landen aanvankelijk zeer
de
afwijzend gereageerd, maar uitein
delijk komt zo'n fonds er toch.
Mocht de opzet andere landen te
prikkelen mislukken en het
grondstoffenprogramma van Jama
ni Corea de mist ingaan, dan dreigt
een uitbarsting van „woede en haat"
van de ontwikkelingslanden die hun
hooggespannen verwachtingen on
beantwoord zien (de voorspelling is
van de Europese commissaris voor
ontwikkelingssamenwerking. Clau
de Cheysson).
De kans bestaat dat de ontwikke
lingslanden dan zelf een grondstof-
fenfonds op poten zetten, in eigen
beheer, zonder dat der rijke landen
er iets te vertellen hebben. Zo'n
fonds moet grotendeels worden be
taald door de olielanden en is daar
om afhankelijk van de eenheid van
de Derde Wereld, die taant.
Maar als het er komt, kunnen de
ontwikkelingslanden zelf grondstof
fen schaars maken (door ze uit de
markt te nemen) en de prijs laten
stijgen, zoals met olie is gebeurd.
Op een studiebijeenkomst van het
Instituut voor sociale studies is voor
gesteld, dat Nederland aan zo'n
fonds van de ontwikkelingslanden
meebetaalt. Voor sommige mensen
is dat „het hoofd in de strop steken
voor anderen de voortzetting van
een consequent ontwikkelingsbe
leid.
Tekeningen, bij voorkeur in liggend formaat, sturen aan: Trouw,
jury politieke prent, Postbus 859, Amsterdam. Naam en adres aan
de achterzijde vermelden. Voor geplaatste prenten is er een
boekenbon.
VAN EEN LEZER-
TAT swt
po#?ofheï werR
«h Wfvio^ po?f
\yjAf\a liC d«n
vio <5 xe
•posTT/miEMEW <^NHe>eg
onder redactie van loes smit
Wie in dit land iemand opbelt kan
nu ook eindelijk zien met wie ie
spreekt. Dat werd hoog tijd, want
er kan wel een hoogst onbetrouw
baar sujet aan de andere kant
van de lijn zitten en nu kan iede
reen de ander tijdens het gesprek
tenminste recht in de ogen zien.
Iedereen is wat overdreven, om
dat dit voorrecht slechts een enke
le gelukkige ten deel is gevallen
en dan nog maar een paar uur bij
wijze van experiment.
We citeren „Op eigen terrein",
personeelsblad van Unilever: „In
het kader van de proeven met de
beeldtelefoon zal gedurende
een achttal uren een koppeling tot
stand worden gebracht tussen het
landelijke telefoonnet en het
eerste kanaal van de Nederlandse
televisie. De proefneming zal uit
de aard van de zaak buiten de
zenduren van Nederland I ge
schieden. Het experiment wordt
mogelijk gemaakt door een recen
te vinding van de Amerikaanse
prof. dr Lirpanee. welke vinding
kortgezegd berust op de inductie
van de magnetische velden van de
beide communicatiemedia. Het
resultaat van deze koppeling kan
op het beeldscherm van elk nor
maal zwart/wit- of kleuren-tv-
toestel worden waargenomen.
De hoek waaronder u en degene
die u opbelt op de wederzijdse
tv-schermen verschijnen wordt
bepaald door de stand van uw
gezicht met de hoorn ten opzichte
van uw televisietoestel, welk
laatste door deze speciale schake
ling tevens als camera fungeert".
Volgens het blad is „de hoeveel
heid energie die ivordt gekop
peld" niet onbeperkt en wanneer
miljoenen tegelijk met het experi
ment mee zouden doen, „zouden
op de respectiev tv-schermen
slechts enkele flakkeringen ver
schijnen". Vandaar dat het
nieuwtje beperkt zou zijn tot enke
le bedrijfsbladen; het experiment
zou „woensdagavond31 maartom
middernacht" beginnen en acht
volle uren duren.
Dat laatste is voor de aandachti
ge lezer wel erg doorzichtig. Want
al staat er 31 maart, vannacht te
middernacht begon de eerste
april. We kunnen het nu rustig
verraden, omdat het „expéri
ment" vanmorgen om acht uur
afliep. Wie trouwens al eerder
heeft opgelet, zal gemerkt hebben
dat „prof. dr Lirpanee" omge
keerd ook één april is. Maar een
goeie grap is het wel, vooral door
technische termen als „inductie
van magnetische velden".
Helemaal gefantaseerd is het ver
haal overigens niet, ook al zijn de
magnetische velden, zegt PTT-
voorlichtster mevrouw Schoor,
uit de lucht gegrepen. Twee jaar
geleden begon de PTT aan een
We zien zo de laatste tijd niet zo
vaak meer in advertenties, maar
de inmiddels welbekende familie
Spoor toert vast nog wel ergens
door het land. Waarom ook niet:
nog steeds verkoopt de NS ge-
zinskaarten en zelfs de hond mag
op zo'n gezellig familiedagje mee
in de trein. Dus echt het complete
gezin, wat nog niet betekent dat
het gulle aanbod alle soorten die
ren van zo'n Spoor-familie omvat.
Hadden ze bijvoorbeeld een roof
vogel tot hun huisdieren gere
kend. dan had het hele gezin mooi
weer naar huis kunnen gaan. Een
correspondent van het Algemeen
Dagblad weet althans te vertellen
dat een valkenier, met zijn valk op
weg naar een demonstratie, in Lo-
chem de trein uit moest. De con
ducteur vond een hond nog tot
daar aan toe, maar een valk werd
hem te gek. Jammer voor de con
ducteur, want deze gevleugelde
passagier had hem een flink
handje kunnen helpen: met zo'n
snavel zijn de kaartjes gauw
geknipt.
echt experiment met de beeldtele
foon, waarbij gewerkt wordt met
straalverbindingen en bestaande
telefoonlijnen. Het proefnet ver
bindt PTT- en Philipskantoren in
zes plaatsen met elkaar. Er wor
den geen tv-toestellen bij inge
schakeld. maar wel kleine moni
tors, rcaar een (bijna normaal)
telefoonapparaat naast staat. De
hoorn ontbreekt en men spreekt
via een luidspreker.
Als de proef bevredigend uitpakt,
zal het toch wel ergens tussen 1980
en 1985 zijn, voordat de beeldtele
foon geleverd kan worden. Het is
trouivens maar de vraag of er
voldoende interesse is voor zo'n
telefoon is. Dat zal eerst nog gron
dig onderzocht moeten worden,
want zeker is wel al dat het een
peperduur snufje wordt: zeker
tien tot vijftien maal zo duur als
een gewone telefoon. En juist van
wege de prijs is zelfs in Amerika
de beeldtelefoon niet erg aange
slagen.
Het Zweedse meisje Mans Rohen
heeft een levensechte speelgoed-
beer: een ijsberenbaby van vier
maanden, die haar vader oppas
ser in een dierentuin mee naar
huis nam omdat de berenmoeder
haar kind liever kwijt dan rijk bleek
te zijn. Het beertje Lucifer en het
kleutertje Mans ravotten samen
heel wat af, maar dat zal niet lang
meer kunnen duren. Lucifer wordt
al aardig groot en zijn klauwen en
tanden worden te scherp voor spel
letjes met een kind. En dus gaat het
beertje binnenkort terug naar de
dierentuin, waar het met leef
tijdsgenoten onder de bruine beren
verder kan spelen totdat het groot
genoeg zal zijn om zich tussen zijn
eigen, volwassen familieleden te
kunnen handhaven.
De vuile voeten van een Engelse
ziekenhuispatiënt hebben een he
le rondreis langs diverse ge
zondheidsinstanties gemaakt, bij
wijze van spreken. Het begon,
meldt het blad World Medicine,
met een klacht van patiënten over
een zieke man. Hij moest zijn voe
ten maar eens wassen, vonden ze.
want de lucht werd zo langzamer
hand onverdraaglijk. Het perso
neel droeg daarop de man op zijn
voeten in een sopje te stoppen,
maar de patiënt weigerde bele
digd en stuurde een boze klacht
over zo'n behandeling naar de mi
nister van volksgezondheid, me
vrouw Barbara Castle. Eenmaal in
de ambtelijke molen, passeerde de
kwestie niet minder dan negen
functionarissen en commissies
van het ministerie, die er allemaal
geen raad mee wisten. De zaak
van de vuile voeten belandde uit
eindelijk. nog steeds onopgehel
derd, weer bij het ziekenhuis, waar
de hele rondreis onnodig bleek te
zijn geweest: de patiënt was in
middels gezwicht en zorgde nu re
gelmatig voor frisse voeten.
Dinsdagavond, kort voor ze
ven uur, begonnen de deuren
te trillen en de ruiten te
schudden. Tegelijkertijd
klonk er een diep gerommel.
Na een kwart minuut stilte
begon het opnieuw. Het wek
te de indruk van zware ont
ploffingen op afstand of on
weer. Op de „Recreana"-
tentoonstelling in Leeuwar
den dacht men aan „vlieg
tuigknallen". Achteraf bleek,
dat wij het, vooral voor
Noord-Nederland, zeldzame
verschijnsel van een aardbe-
vinkje hadden meegemaakt.
De meeste berichten erover
kwamen binnen uit de drie
hoek Groningen. Drachten,
Gorredijk, maar ook daarbui
ten zijn aardschuddingen
waargenomen. De zuid
westkant uit tot dichtbij
Utrecht, verder in de omge
ving van Arnhem en
Vroomshoop tot in Noord-
oost-Groningen.
„Sinds in 1905 de registratie
van aardschokken is begon
nen, zijn dit de eerste schok
ken geweest, die in het nodr-
den zijn waargenomen," al
dus een woordvoerder van het
KNMI. Zelfs ging men zover
te zeggen, dat het voor dit
gebied de eerste schokken uit
de geschiedenis waren'
geweest.
zormg
mist
19 temperaturen
mo luchtdruk m miHibaren
r^<X opklaringen
4? "aga
w-w warmte!ront
H hoge-drvAoetwd
j|^bewo»<rig
sneeuw
w—r kou-front
L lage-dnAgebwd
fyi onweer
b wndrcfitng
verplaatsmganchtng
Men zat er goed naast. Eerder vember 1932 kon de voor Ne-
deze eeuw zijn er wel degelijk derland vrij hevige beving,
schokken in het noorden waarvan het epicentrum on
waargenomen. en niet eens zo der Uden lag. wel degelijk tot
heel lang geleden. Op 20 no- in Zuidwest-Drente en Zuid-
Friesland worden waargeno
men. In Sneek bij voorbeeld
zwaaiden de lampen heen en
weer. Verder zag men op het
KNMI over het hoofd, dat op
7 juni 1931 een aardbeving in
heel Nederland werd waarge
nomen. Het epicentrum van
die beving lag bij Huil, en
Engeland kreeg er de
zwaarste en uitgebreidste
aardbeving door uit de mo
derne historie. Verder terug
noemen wij nog even de zwa
re aardbeving op 1 november
1755 te Lissabon, die in ons
hele land sterke waterbewe
gingen veroorzaakte. Sche
pen werden van de touwen
gerukt, een oorlogsschip in
Harlingen ging plotseling he
vig tekeer.
Aardschokken zijn er deze
eeuw zo'n vijfendertig keer
waargenomen, in de 19de
eeuw: 32 keer. in de 18de
eeuw: 25 keer en sedert 217 na
Christus, toen er bij het Rode
Klif in Gaasterland een grote
vlam werd gezien, waarbij wa
ter werd opgespoten, zo'n 230
235 keer. De meeste schok
ken doen zich voor in het
zuiden en midden van het
land. Oorzaak: zwakke plek
ken in de aardkorst, die ge
zien moeten worden als verti
cale breuken. Onder onze voe
ten bevinden zich naast el
kaar hoger en lager gelegen
stroken ondergrond. Deze
kunnen langs elkaar schuiven
of schokken.
Van de aarde naar de atmo
sfeer erboven. Het weer zit nu
af en toe regen
toch wel in de lappenmand op
de nadering van een Schotse
depressie met regen en wind.
Het kan haast niet anders, of
een koufront dat dagen ach
tereen over het oostelijk deel
van de oceaan heeft gelegen,
zal ons nu passeren. De voor
geschiedenis van dit front is
zeer interessant. 17 maart lag
het op het oostelijk deel van
de Stille Oceaan. Drie dagen
later kreeg het plotseling
nieuw elan door de ontwikke
ling van een 985 millibar-
depressie. Het passeerde Cali-
fornië. Aan de voorzijde ervan
werd het zeer warm in de
zuidelijke staten van Noord-
Amerika (25-29 gr. C. rond
middernacht, 15-17 graden
vlak ten zuiden van de Grote
Meren). Vergezeld van on
weersbuien langs 1500 km
frontlengte veegde het kou
front de hitte van de kaart,
bereikte de 22ste de Atlan
tische Oceaan, om vanaf de
24ste maart ten westen van
de Britse eilanden voor anker
te gaan.
AMSTERDAM
DE BILT
DEELEN
EELPF.
EINDHOVEN
DEN HELDER
R DAM
TWENTE
VLISSINGEN
ZD LI.MBL'RC
ABERDEEN
ATHENE
BARCELONA
BERLIJN'
BORDEAUX
BRUSSEL
FRANKFURT
GEN. VK
HELSINKI
INNSBRUCK
KORENWAGEN
LISSABON
LOCARNO
LONDEN
LUXEMBURG
MADRID
MALAGA
MALLORCA
MUNCHEN
NICE
OSLO
PARIJS
ROME
SÏ'I.IT
ST< X'KHOLM
WENEN
ZURICH
CASARL WC A
ÏSTANBOEL
LAS PALM AS
NEW YORK
TEL AVIV
TUNIS
zwaar bew
zwaar bew
regenbui
zwaar bew
onbewolkt
onbewolkt
half bew
licht bew
half bew
onbewolkt
onbewolkt
licht bew
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
regen
onbewolkt
zwaar bew
onbewolkt
onbewolkt
licht bew
onbewolkt
onbewolkt
zwaar bew
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
onbewolkt
licht bew
geheel bew
Ucht bew
HOOG WATER vrijdag 2 april 1976
Vlissingen 3.18-15.40, Ha-
ringvlietslulzen 3.42-15.57, Rotter
dam 5.23-17.51, Scheveningen 4.41-
16.55, IJmulden 5.15-17.29, Den Hel
der 9.03-21.18. Harlingen 11.37-23.40.
Delfzijl 1.21-13.45
