Boodschap van bekering
centraal in het GZB-werk
81
Acht vrouwenorganisaties bezig
met vorm van wereldzusterschap
Vandaag
Ds. Harkema van jubileren de zendingsbond:
Nieuwe Russische
bijbeluitgave
Bijbelse encyclopedie
UITGEVERSMAATSCHAPPIJ
J.H. KOK KAMPEN
Verschil in welvaart moet onder ogen worden gezien
VOORBIJGANGER
I hfl
VRIJDAG 6 FEBRUARI 1976
TROUW KWARTET j
door L M. P. Scholten
ZEIST Vandaag bestaat de
gereformeerde zendingsbond in
de Nederlandse hervormde kerk
75 jaar. De GZB heeft in deze
driekwart eeuw een vaste plaats
gekregen in hervormde-gerefor-
meerde kring.
Dat blijkt uit het grote bedrag, dat
elk jaar voor dit werk wordt bij
eengebracht. Dat blijkt ook elk jaar
op de zendingsdagen, de eerste don
derdag in augustus, als meer dan
vijftienduizend mensen in Driebergen
ln het bos samenkomen, om bepaald
te worden bij de zendingsopdracht
De GZB werd opgericht in de tijd,
dat de hervormde kerk zelf geen
zending had, maar dit overliet aan
verenigingen: het Nederlands zen
delinggenootschap (1797), de Ne-
derl. Zendingsvereniging <1858), de
Utrechtse zendingsver. (1859het
Java-comité, het Sangi- en Talaud-
comité en andere. Geleidelijk groei
den deze genootschappen tot grote
re samenwerking, geconcentreerd in
'Oegstgeest' en in 1951, bij de in
voering van de nieuwe kerkorde,
droegen zij hun werk over aan de
hervormde kerk (de raad voor de
zending).
De GZB deed dat niet en is tot op
heden apart blijven staan, zodat de
hervormde kerk thans in feite twee
zendingen heeft: de raad voor de
zending en de GZB. Ter vergelij
king: de begroting van 'Oegstgeest'
beloopt dit jaar 8.3 miljoen, tegen
ruim vier miljoen van de GZB, een
verhouding dus van twee op één.
We vragen ds. II. Harkema. sinds
1965 secretaris van de GZB, waar
om de GZB is blijven bestaan.
De GZB is in 1910 opgericht als een
hervormde organisatie voor zen-
dingsarbeid naar Schrift en belijde
nis. Gebrek aan vertrouwen in de
ontwikkeling van het kerkelijk le
ren deed ons in 1951 besluiten, dat
wij de verantwoordelijkheid voor
het werk, dat ons van Godswege
was toegevallen, wilden houden. In
Beeld van de zendingsdag-1975.
een overgangsbepaling van de kerk
orde is vastgelegd, dat wij deze
verantwoordelijkheid behouden tot
het ogenblik, waarop wij menen die
over te kunnen dragen.
En u meent dus die verantwoorde
lijkheid nog steeds niet aan de raad
voor de zending te kunnen toever
trouwen?
Ik had het daareven over een ker
kelijke trend. Hier is niet in geding
hoe wij tegenover de raad voor de
zending staan. Als er gebrek aan
vertrouwen is, dan geldt dat niet
primair de raad voor de zending,
maar de hele kerkelijke ontwikke
ling.
In het gedachtenklimaat van de
GZB is de prediking de beslissende
factor. Ons werk is erop gericht, de
mensen tot het geloof te brengen, ze
te wijzen op de unieke betekenis
van Christus. Voor ons is de predi
king van die Naam van beslissende
betekenis. Wie de Zoon gelooft,
heeft het leven, maar die de Zoon
niet gelooft, heeft het leven niet.
De eigen identiteit van de GZN is
dus niet te vatten in begrippen als
verticaal-horizontaal, woord-daad
of dergelijke. De verkondiging kan
niet los gezien worden van de daad.
Wij zijn ervan overtuigd, dat de
rechte prediking ook in daden ge
stalte dient te krijgen. Gods heil is
op de hele mens gericht. Zondag 1
van de catechismus zet al in met
lichaam en ziel'. Onderwijs en me
disch werk zijn er bij ons van meet
af bij geweest. Maar de verkondi
ging is voor ons nummer één. Zon
der iets kwaads over Oegstgeest te
willen zeggen we staan samen in
één kerk en werken samen aan de
ene opdracht vind ik het jammer
dat deze noties daar niet altijd even
duidelijk doorklinken. Voor ons is
beslissend wat Paulus zegt: hoe
zullen zij geloven zonder die hun
predikt? Vandaar ook de sterke na
druk in ons werk op de theologi
sche opleiding in de jonge kerken.
We vinden bij anderen vaak teveel
de houding van 'en en', bij voor
beeld in de kwestie van de dialoog.
Natuurlijk, je moet dialogisch met
de niet-christenen omgaan. Je moet
weten hoe zij denken en doen. Maar
dat mag nooit betekenen, dat je je
eigen boodschap in de waagschaal
legt en daar lijkt het vaak op.
maar wij willen onze eigen weg
gaan. Laat ik het zo zeggen: bij de
anderen leeft zo weinig, dat een
mens ook verlóren kan gaan. Die in
de Zoon niet gelooft, die heeft het
eeuwige leven niet. Ik zie de identi
teit van de GZB in een prediking,
die gericht is op bekering: 'Wij
bidden u als gezanten van Christus
wege, alsof God door ons bade, laat
u met God verzoenen'. De prediking
is de voortgezette dienst der ver
zoening.
U noemt het woord verzoening. In
hoeverre werkt de GZB ook naar de
realisering van de verzoening tus
sen mensen onderling?
Wij beginnen dit jaar nieuw werk
onder de Pokot in Kenia. Dat wordt
door ons nadrukkelijk gedaan van
uit het Turkanagebied, waar wij al
langer werken. Vanouds leven de
Turkana en de Pokot namelijk in
grote rivaliteit. Wij hopen, dat het
evangelie der verzoening bij zal
dragen tot de verzoening tussen de
ze volken onderling. Men kan niet
zeggen, dat de GZB voor deze di
mensie van het evangelie geen oog
heeft. Maar de verzoening in Chris
tus staat toch primair.
In 1973 publiceerde de GZB het eer
ste deel van een beleidsnota. Wan
neer komt het vervolg?
In het eerste deel werden de grond
lijnen uitgezet. Het was de bedoe
ling, dat daarna zou worden inge
gaan op de praktische uitwerking.
UIT
VAN LEZERS
R.k. moraal
Afgaande op het bericht, dat Trouw
op 27 januari publiceerde over de re
sultaten van een Nisso-onderzoek in
verhand met een nog te verschijnen
proefschrift van drs. J. Frenken
moet ik als rooms-katholiek pro
testeren tegen deze competentie-
overschrijding. Een sociaal-psycho
loog behoeft als zodanig geen be
grip te hebben van de r.k. zedeleer
en bijgevolg geen idee van de bevrij
dende uitwerking, die de innerlijke
aanvaarding ervan heeft. Innerlijke
aanvaarding lijkt hier dan ook te
zijn verward met angstige volg
zaamheid.
Wie uit een ander motief dan liefde
zelfbeheersing beoefent op welk ge
bied dan ook. kan nare verschijnse
len gaan vertonen, dat weten we.
Probeer maar eens niet te eten waar
Je zin ln hebt, niet te roken, als je
eraan gewend bent; weersta als
vrouw ln het voorjaar de neiging
Korte, duidelijk geschreven. Hefst
aan één kant getypte, brieven
kunnen worden gestuurd naar:
Secretaris Hoofdredactie Trouw/
Kwartet, Postbus 859, Amsterdam.
Bij publikatie wordt de naam van
de schrijver vermeld.
FAMILIEBERICHTEN
kunnen van maandag tot en
met vrijdag telefonisch tot
16.30 uur opgegeven worden
op nummer 020-913456; en van
16.30-20.00 uur op nummer
020-220383. Dit laatste num
mer geldt ook voor ZONDAG
AVOND en dan van 18.00-20.00
uur.
Onze adressen
AMSTERDAM:
Dlrektie - commerciële
afdelingen -
administratie:
Wibautstraat 131,
tel. 020-913456.
Postbus 859.
Redakllo:
Nieuwe ZIJds Voorburg
wal 280. Amsterdam.
Tel. 020-220383.
Postbus 859.
ROTTERDAM/DORDRECHT:
Westblaak 9. Rotterdam.
Tel. 010-115588.
Postbus 948.
DEN HAAG/LEIDEN:
Parkstraat 22. Den Haag.
Tel. 070-469445.
Postbus 101.
ZWOLLE/GRONINGEN:
Melkmarkt 56. Zwolle.
Tel. 05200-17030.
Postbus 3.
door vijanden van onze kerk l
geloofd. Zij hebben een klok noren
lui
een nieuw kledingstuk te kopen en
blijf ter wille van de zo nodige be
stedingsbeperking rondlopen in je
vervelende ouwe plunje; ruim de
auto op en ga. als je ergens heen
moet. staan wachten bij een toch
tige bushalte. Moeten we geen bij
zonder motief hebben om daar vro
lijk bij te blijven en niemand te la
ten lijden onder ons humeur? En
als Je razend bent op iemand, voor
wie je géén sympathie, zelfs geen
medelijden voelt, wat doe je dan
met Je agressiviteit? Niet veel
goeds: nagelbijten, zelfbeklag, ho
ningzoete pseudo-vriendelijkheid.
maar ja. je moet wel. want agres
sie wordt niet geaccepteerd.
Frenken s onderzoek kan wél aan
het licht brengen, hoevelen de tra
ditionele normen hebben mis
verstaan, en Ik neem aan, dat dit
getal groot is. Dat ligt niet aan de
normen .zelf, eerder aan een tekort
schieten in het verleden van ver
kondiging en zielzorg door herders,
die waarschijnlijk ook niet beter
wisten.
Tenslotte: dat 'de r.k. moraal ge
richt is op de voortplanting', wordt
graaf
horer_
lulden en willen niet weten waar de
klepel hangt.
Utrecht Mr. E. M. Vos de Wael-
Smulders
Drie van Breda (5)
Met grote instemming las ik het
ingezonden stuk van de heer
Schram; ook ik begrijp niet hoe de
drie ooit aan de doodstraf zijn ont
komen.
Purmerend mevr. M. W. Labruyère
Drie van Breda (6)
Er zijn voor en na de bedoelde von
nissen meerdere personen tot levens
lang veroordeeld, doch men treft in
niet één gevangenis mensen aan die
er meer dan dertig jaar zijn. En nu
wordt er een uitzondering gemaakt
en treft men er drie waarvan dit
wel gezegd moet worden. Een
vreemde zaak ln een land waar
RECHT zo'n goot goed is.
Amstelveen Joh. Hollander
Drie van Breda (7)
Nu er meerdere verzoeken komen
om de drie van Breda vrij te laten,
dacht lk als christen ook mijn wens
daaraan toe te voegen. Voor velen is
het zeer moeillik. dat gevoel lk
enigszins. Maar de lief ie tot God en
de medemens moet toch kunnen na
dertig Jaar gevangenisstraf. En al
le haatgevoelens los te laten. Want
God zal eenmaal oordelen over hen
en ons allen.
Ylaardingen A. Broek Pzn.
Drie van Breda (8)
Martin Niemöller heeft Jaren gele
den ongeveer het volgende gezegd: Aan de VOet
'De mogelijkheid bestaat, dat er
dictators aan de macht komen waar
bij vergeleken Hitier een onschuldig
jongetje was'. Wij maken ons nu
druk over drie sadisten, die met één
been in het graf staan. Nemen wij
bovenstaande uitspraak van Martin
Niemöller wel serieus?
Rotterdam A. J. Woensdregt
Drie van Breda (9)
Toen ik dat stukje in Trouw las van
die Duitse dominee die in honger
staking wilde gaan voor de Drie van
Breda heb ik God gedankt dat er
eindelijk iemand naarvoren kwam
die op de weg van mijn Heiland wil
de gaan. Persoonlijk geloof ik niet
dat we op Gods weg zijn als we na
dertig jaar opsluiting denken op
Gods weg to zijn om ze tot hun dood
vast te houden. Mag God zelf nu
a.u.b. de rest nog eens doen? Zij
(maar ook wij) zullen straks voor
Gods troon komen en loon of straf
ontvangen voor de daden door ons
verricht. Schat u levenslange opslui
ting tot eer van God?
Utrecht N. Martens-Snieders
Extremisten
Izwestia laakt 'kerkelijke estre-
misten', zo heb ik het gelezen in
Trouw van 4 februari 1976. Maar
dominee Georgl Viss is geen extre
mist. Ook aartsbisschop Hermogen
van Kaluga (thans opgesloten in
het klooster van Zitomir), aartsbis
schop Paul (Golytchef) van Novo-
sibirsks (thans ontslagen en ver
dwenen), paters Dimitri Doedko en
Gleb Yakoenin zijn geen extremis
ten. Dit zijn gewone eerlijke men
sen, die voor hun overtuiging dur-
Ds. H. Harkema
Intussen vragen wij ons na alle op
merkingen en de eigen bezinning
rond de nota af, of zij niet herschre
ven zou moeten worden. Er is mijns
Nogmaals, wij hebben niet de min
ste behoefte om ons af te zetten,
inziens te weinig in gezegd over de
plaats van de GZB in het geheel van
de hervormde kerk. Onze kerkelijk
heid is meer dan een loze kreet. Is
het daarom wel juist, dat personen
lid van de GZB kunnen zijn? Zou
den dat niet alleen kerkeraden mo
gen zijn? Hoewel dan weer het ge
vaar dreigt van een kerkje in de
kerk. Dat willen wij niet. Naar mijn
mening zullen wij ook te luisteren
hebben naar de kritiek, dat er in de
nota te weinig aandacht was voor
Israël, dat de dienst der verzoening,
waarover wij het zojuist hadden,
breder genoemd had moeten worden
en dat in de nota meer gezegd had
moeten worden over de verhouding
tussen de zending en de jonge kerk.
U werkt op Celebes en in Kenia en
u hebt plannen om in Latijns-Ame-
rika te beginnen. Kunt u over dat
laatste al wat meer zeggen?
Dit jaar zal daar een oriëntatiebe-
zoek gebracht worden. Wij denken
nu met name aan de presbyteriaan
se kerk van Peru, waarvoor de her-
vormd-gereformeerde jeugdbond
vorig jaar een grote actie heeft ge
voerd. Maar het gaat ons daarbij
zeer nadrukkelijk om mogelijkhe
den om echt zending te zijn. Mis
schien is dat ook wel een kenmer
kend verschil tussen ons en Oegst
geest. Daar is er de neiging, zich te
ontwikkelen tot een 'hervormde raad
voor buitenlandse betrekkingen', zo
als het in november op de synode
werd gezegd. Voor ons blijft de zen
ding iets van volstrekt eigen orde.
Maar bij de GZB komt toch ook
verandering in de verhoudingen?
'dochterkerk' meer, maar een zus
terkerk. Komt in uw contact met
deze kerk de gedachte van zending
als 'tweerichtingsverkeer' nog niet
op?
Op het ogenblik zeker nog niet. De
Toradjakerk heeft nog zoveel te
doen, waarin ze onze hulp vraagt.
Maar als ik zeg, dat zending zen
ding moet blijven, bedoel ik, dat wij
ons niet te lang op mogen laten hou
den door een relatie met eenmaal ge
stichte kerken. Vandaar dat we in
1961 naar Kenia zijn gegaan en nu
het oog richten op Latijns-Amerika.
Daarom gaan we nu ook naar Po
kot, een nog nagenoeg maagdelijk
gebied in Kenia. Dat ligt in de lijn
van de GZB. Dat primaire zendings
werk heeft voorrang. Want de ei
genlijke zendingsopdracht is het
evangelie te prediken tot de einden
der aarde. Maar anderzijds schreef
Paulus ook, dat hem dagelijks de
zorg van alle gemeenten overviel. Al
trok hij rusteloos voort, toch bleef
hij zoveel mogelijk contact met al
de gestichte gemeenten onderhou
den.
(ADVERTENTIE)
ven uit te komen en de vervolging
van zichzelf en hun gezinnen over
hebben. Laat ons niet misleiden door
de Sowjet-propaganda en geen zand
in de ogen strooien. Laat ons eens
goed de waarheid van de leugen on
derscheiden.
Rotterdam Dionissios
Bisschop der Russisch-
Orthodoxe kerk in Nederland
MOSKOU (Reuter) In de Sowjet-
unie wordt een nieuwe uitgave van
de bijbel voorbereid, zo heeft het
Russische persbureau Tass bekend
gemaakt.
Tass onthulde niet, wie voor de
nieuwe uitgave verantwoordelijk is.
Vorige uitgaven werden over het al
gemeen in zeer kleine oplagen ver
zorgd door de officiële kerkelijke
autoriteiten en dan uitsluitend voor
eigen gebruik.
Van een verslaggever
WADDINXVEEN Het verkeer op
de rijksweg Den Haag-Utrecht is gis
teren bijna een uur gestremd geweest
toen de Gouwebrug, die geopend was
om een schip door te laten, niet dicht
wilde doordat de elektriciteit uitviel.
Tenslotte slaagde de brugwachter er
in de brug met handkracht dicht te
draaien, waarna het verkeer weer
langzaam op gang kwam.
2e geheel herziene druk
Redactie: Prof. Dr. W.H. Gispen,
Prof. Dr. B.J. Oosterhoff, Prof. Dr. H.N. Ridderbos,
Prof. Dr. W.C. van Unnik en Ds. P. Visser
Deel 2 is zojuist verschenen
Prijs per gebonden deel 59.50
In oktober 1975 verscheen het eerste deel. Bij de verschijning van het
tweede deel is de gehele oplage van dit standaardwerk bij de
Uitgever uitverkocht.
Spoedige bestelling bij de boekhandel mag u daarom geadviseerd
worden.
"Ik wil deze encyclopedie (Het is inmiddels al de 2e druk) zeer
hartelijk aanbevelen. Kijkt u nou even over de prijs heen; de boeken
zijn het meer dan waard. Het lijkt een beetje een cliché, maar zo is
het toch werkelijk niet bedoeld als ik zeg: 'Dit werk mag in geen
enkele Christelijke huisbibliotheek ontbreken".
Ons Kerkblad Classis Arnhem
"Het werk geeft buitengewoon veelWe willen maar zeggen, dat
dit boek een schat van gegevens aanbiedt en tot dankbaar gebruik
uitnodigt".
Nederlands Dagblad
"Een schat van informatie, die niet gauw teleurstelt".
Trouw
"Deze encyclopedie is zeer waardevol
Friesch Dagblad
"Een uitgave, die ik u zeer hartelijk aanbeveel".
IJ. Jacobs voor de Evangelische omroep
Van een onzer verslaggevers
NIJKERK In Nijkerk hebben gisteren ongeveer 160 afgevaardigden van acht vrouwenorganisaties
van hervormde en gereformeerde signatuur beraadslaagd over hoe zij hun band met de vrouwen in
de derde wereld beter kunnen maken en gestalte geven aan wat genoemd werd wereldzusterschap.
Het vraagstuk van het verschil in
welvaart tussen onze westerse we
reld en de arme landen is eigenlijk
te belangrijk om de vrouwen daar
bulten te houden. De kwestie ls
echter dat ontwikeklingshulp meest
al een zaak is van mannen onder
ling. De doeltreffendheid van de
hulp ls daardoor vaak kleiner dan
nodig, want de hulp bereikt de
'basis' vaak nleit. waar de vrouwen
zltten. Een vooraanstaand pleitbe
zorgster voor ruimer aandeel van
vrouwen in ontwikkelingswerk ls
mevrouw C. M. van Heemstra, staf
medewerkster van het gereformeerd
werelddiaconaat. Zij leidde gisteren
de conferentie.
In de middag spraken de vrouwen
over praktische weger om gestalte
te geven aan de wereldzusterschap.
ZIJ deden dat aan de hand van een
aantal vragen en var een viertal
korte Inleidingen, die 's ochtends
werden gehouden.
De Zuidafrikaanse mevrouw T Ra-
vell beschreef de positie van de
zwarte vrouw Ln haar land. ZIJ
staan daar helemaal aan de voet
van de apartheidsladder. Vooral de
vier miljoen vrouwen die achter
blijven in de zg. thuislanden zijn
ln hoge mate slachtoffers van de
uitbuiting. De mannen zijn slechts
eens per jaar een korte tijd thuis,
maar ook de vrouwen in de zwarte
steden en in de blanke gebieden
zijn er siecht aan toe. Zij verdie
nen minder dan de zwarte mannen,
die toch al niet meer dan één
vijfde tot één tiende van de blanke
lonen verdienen. De zwarte vrou
wen moeten vaak, ook al hebben ze
zelf kinderen, die oppas nodig heb
ben, zorgen voor de kinderen van
de blanke vrouwen. In veel geval
len moet zo'n zwarte vrouw 't stellen
zonder man. omdat deze elders ge
dwongen is te wonen Veel mannen
onttrekken zich aan het huwelijk,
omdat aij niet langer kunnen aan
vaarden dat hun inkomsten te ge
ring zijn voor het gezin. Dit herin
nert hen voortdurend aan hun ei
gen tekortkomingen. De apartheids
politiek brengt ook met zich mee
dat Jonge zwarte vrouwen zich af
keren van het huwelijk als leef
vorm omdat het huwelijk te zwaar
ls in de apartheidsmaatschappij.
Suriname
De Surinaamse mevrouw J. Wei-
denbos ging in op de positie van de
vrouw in Suriname Ze zei dat Je
niet over vrouw kunt spreken zon
der eerst te hebben gekeken naar
de totale Surinaamse samenleving,
die gekenmerkt wordt door armoe
de. slecht onderwijs, werkloosheid,
slechte hulsvesting en gebrekkige
medische en hygiënische omstan
digheden.
Deze situatie ls ontstaan, zo zei
mevrouw Weidenbos door de uit
buiting en roof van onze bodem
schatten in het koloniale verleden.
In onze armoede-samenlevlng
neemt de vrouw een ondergeschikte
plaats ln. Zij heeft de zorg voor de
kinderen en voor het huis. Met
uitzondering van een beperkte elite
komen onder de vrouwen veel al
leenstaande moeders voor, die vaak
acht tot negen kinderen hebben.
Zo'n alleenstaande moeder verhuurt
zich vaak noodgedwongen als
dienstmeisje of werkt elders ln de
verzorgende sector, zoals de verple-
LATE RIJDER
het gezeefd licht
van de winterdag
daalt over het park
om de doolhof heen
ligt de vijver
dichtgevroren
tot een grijze plaat
de schaatsers zijn naar huis
het witte slijpsel
getuigt nog in de avond
van hun sierlijk bewegen
alleen één
is nog overgebleven
een donkere figuur
een bijna droeve rijder
in dit avonduur
hij heeft nog niet genoeg
het in zijn ranke lichaam
opgeroepen ritme
vindt nog kracht
in spieren en pezen
om met lange streken
en snelle wendingen
de doolhof te voorzien
van op het ijs geschreven
arabesken
hij is alleen
wat gaat er in hem om
waarom zoekt hij niet
de geborgenheid
en warmte van zijn huis
of komt hij juist een huis
tekort?
Beroepingswerk jï
NED. HERV. KERK
Intrede op 8 febr. te Vorden (fe
tengew. wijkgem.)M. Heymafc
em. pred. uit Katwijk a/d Rijn;t
Wons: kand. G. J. Ros uit IJs|
stein.
GEREF. KERKEN
Intrede te Den Haag-Loosdu:
C. Padmos uit Maasland; te Sidi
buren: kand. H. B. Groot EnzeiJ
te aldaar; te Zoetermeer: kand,
van Moer te aldaar.
CBR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Den Haag-Zuid: J. Ye
Amstel te Enschede-West.
Afscheid op 13 febr. van Drachtu,
C. Bos ber. te Chatham (Ont. Ca*,
da).
GEREF. GEM. IN NED.
Bedankt voor Chilliwack (Canaót
F. Mallan te Vlaardingen.
Overleden
Overleden zijn de gereformee
emeriti-predikanten drs. D. Roesl
Maassluis en T. Siebesma te Q
ningen. Ds. Roest werd 65 jaar.'
was predikant te Opperdoes, 7
geveen, 's-Gravenhage-Oost en
1951 tot zijn emeritaat op 1 aug
tus 1975 in Rotterdam-Charlois.l
Siebesma heeft gestaan in Hornl
zen-Kloosterburen, Sellingen, I
terburen en Wierum. Hij is 61
geworden.
Cappucci
Volgens het Jordaanse dagblad
Destour is de gezondheidstoestj
van aartsbisschop Cappucci, dil
Israel twaalf jaar gevangenissj
uitzit wegens wapensmokkel 1
de Palestijnen, zo slecht, dat zijrj
ven in gevaar is.
Colombo
Kardinaal Colombo, de aartsbissci
van Milaan, heeft een half milj
gulden gegeven aan Milanese v
bondsleiders voor hulp aan wer|
zen. Het is de opbrengst van
collecte, die in december in
twaalfhonderd parochies van
aartsbisdom is gehouden.
ging, het onderwijs of als winkel
meisje.
Als de vrouwen in Nederland naast
hun zusters in Suriname of ln de
rest van de derde wereld willen
gaan staan zullen zij zich eerst ln
de patronen van de internationale
economische uitbuiting moeten
verdiepen, want veel van de ellende
met name van de vrouwen ln de
derde wereld ls terug te brengen
tot de grondstoffen politiek van de
rijke landen, zei mevrouw Welden-
bos.
Tijdens de discussie werd aan me
vrouw Ravell gevraagd hoe Neder
landse vrouwen praktisch solidair
kunnen zijn met hun Zuidafrikaan-
se zusters. Mevrouw Ravell stelde
toen voor dat Nederlandse vrouwen
Zuldafrikaanse produkten zulleD
gaan boycotten.
Discussie
De middagdiscussie leidde onder
meer tot ce conclusie dat de kerke
lijke vrouwenorganisaties méér van
dit soort Informatiedagen nodig
hebben om zich te kunnen bezin
nen op de rol die zij kunnen spelen
bij het helpen van de bevrijding
van de vrouw ln de derde wereld.
Aan de organisaties die vertegen
woordigd waren zal dan ook ge
vraagd worden met dit soort dagen
door te gaan.
Onder de vrouwen blijkt voorts
nogal wat ontevredenheid over de
:msi
C. M. baronesse van Heei
eenzijdigheid van veel inform
die zij krijgen ook vla de dag
den. En van de vrouwen zei
dat zij geschokt was voor het e
te vernemen hoe slechr de vroui
Suriname eraan toe ls. In de
ontbreekt volgens de vrouwen
veelal het, menselijke aspect,
het einde van de dag konden
dames tenslotte één van de vl
onderscheidingstekenen ln
vangst nemen die de natia
commissie van het Jaar van
vrouw aan hoopgevende initia
ven op het gebied van de erna
patie heeft uitgeloofd.
