it's time for Delftse Poort verdween in dijk ifcailuM aan Bergse Plas lllsillalll the groovy (M, fbrtheyoungand beautiful people ^4 Oorlogsgeweld overleefd maar toch gesloopt Nieuwe boeken Nieuwe boeken DINSDAG 23 DECEMBER 197STROUW/KWARTI door Hans Ledeboer ROTTERDAM De laatste der Rotterdamse stadspoorten, de Delftse Poort, is niet, zoals viel op te maken uit het antwoord van B. en W. van 27 mei 1970 op vragen van het raadslid Van Leeuwen, tijdens bombardement en brand van mei 1940 vernie tigd. Wat die Delftse Poort ruim dertig jaar geleden overkwam, zou in deze tijd aanleiding geven tot een regelrecht schandaal. Sterker: het had niet kunnen ge beuren. Zoals wij op 6 december schreven is er vóór de oorlog heel wat over te doen geweest, omdat de Delfts Poort een obstakel scheen voor alle plan nen ter1 verkeersverbetering op het Hofplein. Aan dat obstakel heeft Rotterdam toen niet minder dan vierentwintig Hofplein-plannen te danken gehad. Begrijpelijk dat velen er definitief af wilden. En toen in mei 1940 de binnenstad in puin ging en men direct daarna een basisplan ontwierp voor een nieuwe binnen stad, was er het gevoelen dat in dat nieuwe, strakke, grootschalige cen trum geen plaats meer kon zijn voor een moeilijk te herbouwen poort uit de tweede helft van de achttiende eeuw, volgens sommigen een van de lelijkste architectuurperioden in de historie. Verbouwing v In het begin van de jaren dertig werd de poort eerst naar de bebou-/ wing toe verrold dr M. D. Ozinga geeft in het Oudheidkundig Jaarboek van 1939 geen preriese datum, maar het was kort na 1931. De poort werd in 1938 geheel afgebroken om een meter of twintig oostwaarts, aan de Galerij precies op de kop van de Delftsevaart, weer te worden opge bouwd. Die verplaatsing was nodig omdat aan het Haagseveer, waartoe de Delftse Poort toegang verleende, het nieuwe politiebureau kwam te staan. Steen voor steen werd de poort ge demonteerd, alle onderdelenwerden netjes gemerkt en eind 1939 begon men met de herbouw op de nieuwe plaats. Toen in 'mei 1940 Rotterdam werd gebombardeerd, was men zover gevorderd, dat de benedenverdieping met de poort gereed waren. De stuk 'Dromen van goud' door Heinz G. Konsalik. De Boekerij Baarn, 186 blz. Prijs 15,90. De dromen van goud komen wel de gelijk uit. Maar de verwezenlijking gaat met de nodige moeite gepaard. Geen nood, Konsalik verwerkt ook hier uiterst vaardig alle ingrediënten die bij het ophalen van een gezon ken schat mede boven water ko men: de geheimzinnige kaart, mooie vrouwen, echte piraten, hongerige haaien en bovendien de eeuwige dorst naar veel geld gepaard gaande met jaloezie, egoisme en moord zucht. Spanning te over, met de mo dernste apparatuur en meest vak kundige mankracht keren miljoenen van de zeebodem weer, die in het jaar 1540 met een Spaans karveel daar terecht kwamen. G. L. T)e kroon van de porselein-boom'. De Boekerij Baarn. 408 blz. Prijs 24,90. De geestdrift waarmede wij de eer ste roman over de Friese familie Tacoma van Oenstra lazen (Het bloeien van de porseleinboom) is sterk aangewakkerd bij het doorne men van het vervolg. Niet dikwijls lag een te bespreken boek zolang te wachten om in een kort stukje tot een beoordeling te kunnen komen. Elke regel op de vele bladzijden van dit forse werkstuk is lezenswaard, vooral dat gedeelte waar ons kolo niale Indië aan bod komt. Wij zijn een veelzijdig auteur dankbaar voor twee meesterwerken, G. L. De wereld van antiek (oorspr. titel 'Antiques'). Diverse auteurs. Uitg. Helmond te Helmond. 143 blz. ƒ19,90 (na 31.12 24,50). A. van Oirschot, 'Antiek in woord en beeld'. Uitg. Helmond te Hel mond. 384 blz. 55, Antiekgids Nederland 1976. Uitg. De Tijdstroom, Lochem. 418 blz. 8,50. R. N. D. Joost Roelofsz en Th. Sontrop. Het alfabet. Amsterdam, De Harmonie, 1975. 56 blz. gebonden 22,50. Joost Roelofsz heeft in zijn teke ningen het alfabet verbeeldt: bij de B beer, bord, boom, bank, bellebla- zen, behang, bloemmotief in één sa menhangend verband bij de D deur, drol, doos etc. Het idee om in een tekening zoveel mogelijk elementen bijeen te brengen die met dezelfde letter beginnen levert in zijn geval veel verrassends op. Zo wordt met een naaimachine een neushoornvel genaaid door iemand met vuurrode nagels. Zo likken ijsberen ijs bij een ijscokarretje met een ijscoverkoper met een ijsmuts op. Alles erg ver nuftig, leuk en schitterend getekend in zachte tinten, zoals alleen hij dat kan. Th. Sontrop heeft bij dit verbeelde alfabet kwatrijnen vervaardigd. Ik zeg expres vervaardigd omdat bij ken zandsteen van de bovenverdie ping lagen opgeslagen op een terrein naasfde poort. Hout en gaas Ing. A. C.' Vreugdenhil van de Rot terdamse dienst van gemeentewer ken: 'Voor zover mij bekend stond er een hoge afrastering van hout en gaas omheen, net als om de ruïne van de Laurenskerk'. De bom, die in de noora-oosthoek van het nieuwe politiebureau viel en een groot stuk van dit gebouw samen met de ge deeltelijk herbouwde Poort in puin had moeten gooien, is niet ontploft. Politiebureau en Delftse Poort over leefden beschadigd door bom scherven het bombardement en de brand. De heer A. K. Moerman te Gouda stelde ons een foto van de Poort na dat bombardement ter be schikking, vermoedelijk uit het eind van 1940: het puin van de wegge bombardeerde stad is grotendeels geruimd, op de achtergrond rijdt de tram alweer. Duidelijk is te zien dat de beschadigingen niet zo ernstig waren-;- ze waren zeker niet onher stelbaar., 'Opbouw' Interessant is op de foto het houten bord: 'Opbouw Delftsche Poort. Van Vliet en Van Dulst's Bouwbedrijf'. Dat bord is in tweeën gezaagd om de poort af te sluiten; men had in af wachting van betere tijden het werk gestaakt. Het bord toont geen spo ren van vuur. Ook lantarenpalen en ijzeren hekwerk, zijn onbeschadigd, de toen gloednieuwe kademuur van de Galerij aan dè kop van de Delftse Vaart toont geen schrammetje. Maar de stadsbestuurders dachten niet meer aan herbouw. Uit de opge slagen zandsteenstapel werden enige stukken beeldhouwwerk uitgezocht, enkele kwamen in de tuin achter de aula van het Museum Boymans-Van Beuningen terecht en een aantal rest kreeg een 'puinbestemming'. resht kreeg een 'puinbestemming'. De heer P. G. Post van der Burg uit Hillégersberg schreef onS: 'Voor zo ver ik mij kan herinneren lagen er op een stuk land aan de Ringdijk langs de Bergse Achterpias naar Schiebroek grote brokstukken steen,waarvan werd gezegd dat zij afkomstig Waren 'van de Delftse Poort'." De heer C. Tiels, wetenschappelijk medewerker van het Rotterdams Historisch Museum: 'Dat klopt. In derdaad zijn de stenen van de Delft se Poort gebruikt als versterking van de Ringdijk in verband met het toe nemende zware verkeer'. Niet alle stenen van de Delftse Poort zijn in de Ringdijk in Schiebroek te rechtgekomen. Dr. D. Burger uit Zeist, die tot 1958 in Rotterdam heeft gewoond, bezocht indertijd, de restau ratiewerkzaamheden van de Grote Kerk in Alkmaar. Zijn hem toen rondleidende gastheer vèrtelde, zoals dr. Burger ons schreef: dat de stenen die daar buiten lagen afkom stig waren van de Delftse Poort in Rotterdam. Hij verzocht mij dat in Rotterdam niet aan de grote klok te hangen En dr. Burger beschreef ons ook een gesprek, dat hij kort na de oorlog had met de directeur van het Rotter damse museum Bóymans-van Beu ningen. Deze had de overtuiging dat Wederopbouw van de Delftse Poort heel goed mogelijk zou zijn geweest en hij was er bijzonder kwaad over dat dit niet is gebeurd. Op 30 mei 1941 begon, aldus-het 'Rotterdams Jaarboekje van 1942' de firma Joh. Lekker kerker met de sloop van de Poort. Of de stukken zandsteen uit het ta- K lud van de Ringdijk nog zijn op te halen? De heer Tiels: 'Beschadigde zandsteen is uitermate kwetsbaar. Wat blijft daarvan in veenwater over? Er is met de brokken niet zachtzinnig omgegaan, de boel is ge stort, zonder meer. Bovéndien waren er beschadigingen door het bombar dement'. Sloopwoede hem het vernuft meestal ten nadele vah de poëzie werkt. Sontrop is een dichter die expres zo highbrow mo gelijk wil zijn. Dat maakt zijn ver zen vooral aardig voor de puzzelaar, die de menigvuldige toespelingen thuis wil brengen. Een enkele keer komt Sontrop ook wel tot prachtige poëzie zoals: 'Ach, zo klein al op weg naar wat lokt en niet kan; naar wat is, niettemin, en glanzend ver kankert.' Een voorbeeld van een in zijn geheel wel geslaagd en flink ingewikkeld vers'is de bovenge noemde IJ: 'LJverig scheppend bedient hij zijn beren. Gelikt tot vorm vervormen zij wat smelt zoals een oog smult als het denkt te leren. Dichten condensare heeft Uncle Ezz ver teld?' Het is een spel, dit tekenen en dichten, en dat heeft beslist een curieus (en, ten overvloede, prachtig uitgegeven) boekje opgeleverd. Steeds meer boeken over antiek Het lijkt wel of er over antiek in een beetje populaire trant niets nieuws meer valt te schrijven; maar het aantal boeken en boekjes over dit onderwerp' groeit toch nog steeds. Dat zou je weer kunnen con cluderen uit twee pas verscheneri uit gaven van uitgeverij Helmond: 'De wereld van antiek' en 'Antiek in woord en beeld'. Dat laatste is een soort 'ompibus' die de uitgever samenstelde uit eerder verschenen boekjes van A. van Oir schot. Deze omnibus, die niet als zo danig wordt gepresenteerd, bevat de zelfde illustraties, vrijwel dezelfde teksten en grotendeels dezelfde on juistheden. Nieuw erin zijn een aan tal fraaie gekleurde illustraties en als kijkboek is het dan ook niet on aardig, ook al zijn de zwart-wit plaatjes merendeels niet best van kwaliteit. 'De wereld van antiek' (oorspronkelijke teltel 'Antiques') bevat bijdragen van diverse mede werkers over meubelen, klokken, ju welen, keramieken enz., maar bij voorbeeld niet over tin, koper, ijzer en tapijten. De titel suggereert dan ook meer dan geboden wordt. Er zijn fraaie illustraties en er is een informatieve tekst. Voorzover die begrijpelijk is. Want de vertaling, uit het Engels, is soms bar en boos. Bijvoorbeeld: T)raai het aan de zij kant naar beneden', waarmee waar schijnlijk bedoeld is dat je iets op z'n kop moet zetten, om het van on deren te kunnen -bekijken (turn 'it upside down). En een 'smartelijke afwerking' (van een meubelstuk) is een doordenkertje, waar je mis schien goed uitkomt als je aan het Engelse 'smart' (voor netjes of keu rig) denkt. Maar soms zijn hele zin nen, ondanks doordenken, onbegrij pelijk. Een nuttig, want informatief boekje' is de 'Antiekgids Nederland 1976'. Per stad gerubriceerd zijn zo goed als alle handelaren in antiek erin vermeld. Bij een volgende editie zou een index per handelaar op naam toegevoegd kunnen worden. Een gro te hoeveelheid geïllustreerde adver tenties maakt er een fleurig geheel van. veilige methode gevonden om zand steen te verwerken. Die is duur en wordt nog maar zelden gevolgd. De heer Tiels: 'Herbouw van de Delftse Poort met nieuwe materialen is zonder meer mogelijk. Alle uit 1766-1768 daterende bestekken zijn in het gemeente-archief aanwezig en er is daar ook een aantal schetsen en technische tekeningen. In de tuin van het Museum Boymans-Van Beu ningen liggen acht of negen frag menten vdn de versiering. Wat er ontbreekt kan worden bijgemaakt, maar of toepassing van kalksteen daarbij en bij de gehele herbouw mogelijk is, karf ik niet beoordelen. Voor zover mij bekend blijven er kleurverschillen. Maar misschien is er kalksteen in de juiste kleur te krijgen'. Een mogelijk goede plaats voor eventuele herbouw zou zijn de hoek van het Haagseveer en het Pompen- burg in het plantsoen dat het par keerterrein van het politiebureau afsluit, zodanig dat het trottoir door De even voor de oorlog gedeeltelijk herbouwde Delftse Poort, zoals hij er in de winter van 1940 2j bij stond, geschonden maar nog goed te herstellen. Bij de poort lagen de blokken van de bovenveia ping opgeslagen. de poort wordt geleid. Dat is juist aan de andere kaht van de straat dan waar de poort in 1939-1940 werd op gebouwd en vrijwel op de plaats waar hij oorspronkelijk heeft ge staan. Er is hier een bocht uit de Delftse Vaart weggehaald. De heer Moerman schrijft daarover: 'Later is er van de Delftse Vaart nog een flink stuk gedempt; Na de oorlog is aan het_ eind van de Delftse Vaai doopsgezinde kerk gebouwd.' 0 n of vlak .naast de kerk liggen de damenten voor de herbouw 1939-1940. Ing. Vreugdenhil, die met veel (be roeps) belangstelling de herbouw van de Laurenskerfy heeft gevolgd en veel over Rotterdamse historische gebouwen heeft gepubliceerd: 'We kunnen zeggen, dat de Delftse Poort is ondergaan in de sloopwoede van de dagen in en kort na de oorlog'. De heer Moerman in zijn brief: 'La ten we maar niet teveel denken aan alle 'restaurabele' monumenten, die in 1949 omver zijn gehaald'. De heer Vreugdenhil: 'Er zijn in en vlak na de oorlog heel wat dingen van historische waarde gesloopt,' die best nog zouden zijn te herstellen'. Over de toepassing van zandsteen meende het raadslid W. Baggerman, toen wij het 'antwoord van B. en W. uit 1970 met hem bespraken, dat de herbouw van dè Laurenskerk het laatste werk was, waarbij steenhou- werswerk in zandsteen mocht wor den uitgevoerd. De heer, Vreugdenhil: 'Zandsteen is voor de Laurenskerk nooit gebruikt. De al aangeschafte blokken zand steen zijn verkocht, bij de herbouw van dé kerk is Franse kalksteen toe gepast'. Overigens is er nu wél een Fenand v. d. Oever: Brood uit water Uitgave: Callenbach-Nijkerk. Prijs 15,90 Arend-Michiel van Roon, zoon en kleinzoon van een schipper op een haringschuit, is de hoofdfiguur in deze roman, die Vlaardingen en de Noordzee tot decor heeft. Het speelt in de tijd, dat de opdringende mechanisatie, hoewel moeizaam, een einde maakt aan de schuiten met zeil. Arend-Michiel is een stugge doorzetter, die de traditionele gang van zaken afwijst. De schrijver heeft de haringvisserij, zoals die in de vorige eeuw in ons land werd beoefend, levendig en met zorg beschreven. Hij heeft sterke karakters neergezet, de mens in z'n voorspoed en rampspoed en wat de vissersgezinnen betreft, hun ge bondenheid aan de godsdienst: Een verdienste is dat- de romantiek van het beroep met mondjesmaat is ver tegenwoordigd, maar dat alle aan dacht is gewijd aan het eerlijke handwerk en het denken en doen van hen die uitvoeren en hoopten met volle lading thuis te komen. Fenand van den Oever heeft een sympathiek boek geschreven, dat ook folkloristische trekjes bevat. Een verklarende woordlij st voor zover vaktaal niet te vermijden was completeert de uitgave, waar voor Anton Pieck illustraties heeft geleverd. Rfs Vietnam, zijn verdragen vodjes pa pier? Door prof. dr. B. Delfgaauw. Een analyse van de akkoorden van Ge- nève en Parijs over Vietnam. Met daarbij een poging aan te geven in hoeverre de betrokken partijen zich aan deze akkoorden hebben gehou den. Uitg. Het wereldvenster, Baarn. 128 blz. 8,90. De opbrengst van het boek wordt overgemaakt aan het Medisch Comité Nederland-Vietnam te Amsterdam. Mijn dertigjarige oorlog, door Hiroo Onoda. Het relaas van tweede luite nant Onoda van de Japanse strijd krachten, die dertig jaar doorbracht ih de Filippijnse oerwouden in de overtuiging dat de Tweede Wereld oorlog nog niet afgelopen was. Hij werd in de lente van 1974 'gevon den'. Uitg. Contact Amsterdam. 200 blz. 24. DÜSSELDORF (DPA) De verdedi gers van het Oostdultse spionne - nechtpaair Christel en Gürnter Guil- Jaume hebben maandag beroep aangetekend tegen het vonnis van een rechtbank in Düsseldorf. Günter Guillaume, voormalig advi seur van ex-bondskanselier Willy Brandt, is een week geleden voor landverraad tot 13 jaar gevangenis veroordeeld. Zijn vrouw kreeg 8 jaar. De rechtbank van Düsseldorf deelde maandag mee-, dat het opper ste gerechtshof in Karlsruhe moet beslissen of .het beroep ontvanke lijk is. C&oi Li toch \tooïde£L(je\

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 8