Tom Braden zette bij naam in
gastenboek: 'Director CIA'
dichtbij
Ir. Manusama boos op Van der Stoel
Commentaar
Romantiek (1)
lomantiek (2)
lonservenfabriek
ntslaat personeel
oor warme weer
'Wat wilde hij eigenlijk van me?' - vraagt Henry Mac Anelly zich af
Bijzondere records
weerrapporten
Strandverwachting
zo blijven ze aan de gang
taboe
vader
bijenbaard
4 TROUW/KWARTET VRIJDAG 15 AUGUSTUS 1975
BINNENLAND 5
Ook al verklaren de twee grootste
politieke partijen van Portugal, de
socialisten en de links-liberalen zich
solidair met de als gematigd omschre
ven dissidente officieren, dan is daar
mee nog niet gezegd dat de liefde
wederzijds is. De zgn. 'brief van An
tunes', waaruit wij dinsdag enige be
langrijke passages citeerden, is een
zeer kritisch document, maar blijft^
bevangen van een romantiek die op
gespannen voet staat met de werke
lijkheid. De officierenu blijven zich
vastklemmen aan het idee, dat er in
Portugal buiten de partijpolitieke ka
ders om organisaties kunnen worden
geschapen voor de deelneming van het
volk aan de maatschappelijke omwen
teling. Zij zoeken een soort 'kortslui
ting' met de basis die regionaal, lo
kaal en bedrijfsgewijs het nieuwe soci
alistische' Portugal moet opbouwen.
In dit geloof blijven zij volharden,
zelfs na de katers die zij er in het
afgelopen jaar aan beleefd hebben.
Immers: het militante volk dat hen
vele malen op straten en pleinen in de
kranten en in de omroep zijn liefde
betuigde, bleek niet meer dan een
klein volksdeel te zijn, dat hun voor
namelijk werd aangeboden door de
i communistische partij.
J\ji Het is dit initiatiefrijke ^volkje, dat
overal op kritieke momenten opdook
en precies wist wat het wilde, waarop
P.zij waren blijven koersen,ondanks
de verkiezingsuitslag van april jongstle
den die toch van; de daken schreeuwde
dat er nog andère volksdelen waren,
die óók zo het één en ander wilden-
Maar ook de thans dissidente officie-
in uit de Revolutionaire Raad wilden
x eenvoudig niet aan. Hun verhe
ven ideaal wilde eenvoudig niet afda
len tot zo'n ordinaire partijpolitieke
werkelijkheid: zij hebben de kaders
waarin het het volk beliefde zich te
presenteren, niet aanvaard.
En nu vult een ander soort volk de
straten, een volk waarvan ook deze
officieren inmiddels zelf toegeven dat
iet niet alleen maar onjuist is door
eactionaire krachten, maar dat het
oor een diepe ontevredenheid met de
iele gang van zaken wordt gedreven.
let is alleen verontrustend dat zich in
L leze anti-communistische furie ook
ekere boze geesten uit Portugals na-
lije verleden openbaren.
lit de brief van Antunes en de zijnen
ilijkt nog eens op bijna ontroerende
tij ze dat deze militairen eens en voor
Itijd hebben afgezworen om ooit nog
!s onderdrukkers op te treden. De
ocialislische leider Soares heeft zelfs
ran de schilderachtige Carvalho ge-
egd dat deze wel het woord onder-
rukking in de mond genomen heeft,
laar er niet toe in staat is.
laar hoe lang zullen Antunes c.s. het
Dlhouden temidden van de laaiende
noties in Portugal en onzeker ge
laakt door de onderlinge spanningen?
'ant die zullen blijven toenemen ter-
ijl Antunes met een lantaarntje op
Dek blijft naar een volk dat past in
un romantische eenheidsideaal,
r is een Portugees volk dat zich
assaal heeft uitgesproken bij dc ver
ezingen van april. Er kan een rege-
ng van nationale eenheid worden
ivormd, die deze wilsuitdrukking
eerspiegelt. Natuurlijk hebben er
>k reactionairen op de socialisten en
de liberalen gestemd, maar dat
randert in de praktijk niets: er is in
ite macht gedelegeerd aan een groep
tsoenlijke en onbesmette politici, die
el goed zo'n regering kunnen vor
en in samenwerking met de Bewe-
ng van de Strijdkrachten.
Dlang de militairen daar, op zoek
hun ware liefde, omheen blijven
pen, verspelen ze een belangrijke
ms om de extremisten in hun hok
rug te drijven. En dan zal het ook
leds moeilijker worden om de
mbolische roos in hun geweerloop te
luden.
De
lentenconservenindustrie Peter
rburg te Noordscharwoude zit in
jkheden. Hoogoplopende
dhrraden aan doperwten en het
Mot ügend mislukken van de sperzie-
eiT^ ïenoogst nopen het bedrijf tot
v, I- versneld naar huis sturen van
circa 130 seizoenarbeiders. Van
Ha overblijvende 174 vaste krachten
een deel ontslag tegemoet zien.
t de vakbonden zijn onderhan-
ingen aan de gang, die waar-
is. lijnldjk over twee a drie weken
len zijn afgerond, aldus een
iaa* ordvoerder van het bedrijf,
wer grofce 00gst aan doperwten dn de
zuil G heeft opnieuw de verkoopprij-
is i onder druk gezet waardoor deze
a ianks kostenstijgingen lager zijn
h i in 1974. De afzet ondervindt
n het warme zomerweer nog
b ids vertraging. De bonenoogst
f door de te hoge temperaturen
een deel mislukken en vroeger
ügen dan was gepland. Normaal
ppel n de seizoenarbeiders pas na
Vla i september geleidelijk weg,
ar nu wordt met ontslag al on-
Idellijk begonnen.
door Jac. Lelsz
OOSTERBEEK Een tijdje
geleden heeft Tom Braden, de
Amerikaanse journalist, die
ook voor de NOS-tv werkt, een
excursie gemaakt in het ge
bied, waar de 'Slag om Am-
hem' woedde in september
1944. Bradens gids was de Brit
(een Ier) Henry Mac Anelly,
die het allemaal zelf heeft
meegemaakt, die 'de meest ge
wonde overlevende' wordt ge
noemd en die nu sinds voor
jaar '75 met zijn landrover
rondleidingen door het rand
gebied houdt.
Een paar dagen geleden keek hij
zijn gastenboek er nog eens op na
en ontdekte toen pas dat bij de
naam van.Tom Braden stond 'Di
rector CIA'. En dat is een ding
waarover niet alleen Mac Annelty
zich kan verbazep, wamt Braden,
die onderdirecteur van de CIA is
geweest, .heeft inmiddels ver
klaard, ook voor de Nederlandse
TV, dat hij niets, meer met dit
instituut te maken heeft.
Mac Anelly is geen zachtgekookt
eitje. Deze oud-paratrooper, com
mandant van een mortiereenheid
bij het mislukte luchtlandingsof-i
fensief in september '44, liep in
totaal 46 verwondingen op en
verloor bovendien zijn linkerarm.
Het is niet overdreven hem een
harde te noemen, zelfs al kan
men bij hem tevens wat soldaten-
sentimenten veronderstellen. Maar
de affaire-Tom Braden zit hem op
een of andere manier niet lekker:
'Wat wilde de man van mij?'
Uit het gastenboek bij hotel Hartenstein in Oosterbeek.
Op excursie
Op vrijdag 6 juni ging Braden
met hem op excursie. Normaal zou
Mac Anelly op die dag niet rijden.
Maar Klaas-Jan Hindriks van
NOS-Panoramiek had hem gebeld
e«i gezegd dat 'een hooggeplaatst
persoon' de tocht met hem wilde
maken, evenwel op voorwaarde
dat er geen - andere- deelnemers
zouden zijn. Later bleek dat het
Braden was, die ook in Nederland
enige bekendheid geniet, sinds hij
met Klaas-Jan Hindriks in de tijd
van het Watergate-proces vanuit
de Verenigde Staten daarover
commentaren voor de televisie
verzórgde.
Voor Mac Anelly, die minstens op
een generaal had gerekend (der
gelijke figuren, afkomstig uit di
verse landen, leidt hij dikwijls
rond) was de komst van Braden
een tegenvaller, ook al had deze
zijn vrouw bij zich. Het viel hem
op dat Braden nauwelijks belang
stelling had voor de rit langs de
historische plaatsen als zodanig,
en hetzelfde gold voor het verhaal
dat hij erbij pleegt te houden.
Wat hem het meest opviel; de
vragen die Braden hem stelde, en
vooral de manier waarop hij dat
deed. Ze gingen over prins Bern-
hard, Montgomery en andere top-
militairen. 'Ik had het gevoel'.
zegt hij, 'dat de Amerikaan steeds
één kant uit wilde'
Viltstift
Zoals gezegd, dezer dagen n am
Mac Anelly het gastenboek dat bij
Hotel Hartenstein in Oosterbeek
ligt, nog eens in handen. Hij
kwam toen ook de namen van
Braden en zijn vrouw tegen. Me
vrouw Braden schreef niet alleen
haar naam in het boek, maar ook
die van haar man, met een vilt
stift. Zij zette bij haar eigen
naam 'the woman who was kissed
bij Henry Kissinger' (de vrouw
die gekust werd door Henry Kis
singer). Dat liet Mac Anelly, toen
hij het nog eens nalas, totaal
koud. Maar Braden zelf heeft na
derhand met balpen ook iets' bij
zijn naam gezet: 'Director CIA'.
Zou iemand anders het niet ge
daan kunnen hebben? Nee, Mac
Anelly heeft met eigen ogen ge
zien dat Braden het deed. En dit,
gevoegd bij de manier waarop al
les was georganiseerd en de wijze
waarop Braden hem over verschil
lende personen aan de tand had
proberen te voelen, heeft bij hem
nog onbeantwoordè vragen opge
roepen omtrent de bedoelingen
van het bezoek. De mogelijkheid
van een wat wrange grap sluit hij
uit. 'Het is de vreemdste vogel,
die ik tijdens mijn tochten hier
heb meegemaakt'.
Intussen blijft Mac Anelly door-
gidsen. Het is zeer druk. Soms is
de landrover te klein. Ze komen
overal vandaan. Er zijn ook Duit
sers geweest. Dat bleken oud-
SS'ers te zijn. Ze dachten het
beter ie weten dan de Engelsman.
Hij heeft ze toen voor straf kilo
meters terug laten lopen. Binnen
kort gaat Richard Attenbourough
met -hem op pad, de Britse regis
seur bij de verfilming van Corne
lius Ryan's boek over de Slag om
Arnhem. 'Een brug te ver'. Produ
cer is, zoals bekend, de zeventig
jarige Amerikaanse Joe Levlne,
die al bijna vijfhonderd lfilms op
zijn naam heeft.
DEN HAAG De president van de republiek der Zuid-Molukken,
ir. J. A. Manusama, is boos op de Nederlandse regering. De heer
Manusama is met name ontstemd over de manier, waarop minis
ter Van der Stoel (buitenlandse zaken) een brief van hem heeft
beantwoord over arrestaties en martelingen in Ambon.
Nadat in december 1974 de heer
Manusama hier melding had ge
maakt van arrestaties in Ambon, is
de Indonesische ambassadeur in
Nederland, aldus de heer Manusa
ma. naar Ambon gegaan om maat
regelen te bespreken, die zouden
kunnen voorkomen dat ongewenste
berichten naar Nederland kunnen
uitlekken. Het gevolg van deze be
sprekingen is een golf van arresta
ties geweest, waarbij sommigen
zelfs werden verbannen naar Java.
Naar aanleiding van deze berichten
heeft de heer Manusama een brief
geschreven aan minister-president
Den Uyl, óm hem nader advies te
vragen. Deze brief is vorige week
beantwoord door minister Van der
Stoel. In dat antwoord schrijft de
heer Van der'Stoel dat de twee met
name genoemde heren niet gevan
gen zaten, maar vrij waren. Ook
heeft de minister geen bevestiging
kunnen krijgen van andere arresta
ties.
Maar waar de heer Manusama zich
bovenal over opwindt is het feit dat
de minister hem ervan beschuldigt
te dreigen met schending van de
Nederlandse rechtsorde als dit
noodzakelijk mocht blijken. Manu
sama: 'Waar naar mijn bescheiden
mening mijn gehele persoonlijke
optreden in Nederland vanaf 11
september 1953 tot op heden, ge
kenmerkt werd door de hier geves
tigde rechtsorde, is de brief van de
beer Van der Stoel dan ook bijzon
der ontactvol, kwetsend en voor
mij onaanvaardbaar. Bij ons is de
vraag opgekomen of het onder deze
omstandigheden nog wel langer zin
heeft ons met bepaalde kwesties tot
deze regering te wenden'.
Tijdens het jaarcongres van de
'Badan Persatuan' heeft ir. Manu
sama iedereen opgeroepen zich te
onthouden van -ondoordachte ac-
tdes. In de verklaring die hij giste
ren heeft uitgegeven zegt hij echter
dat het openbaar maken van deze
affaire 'weieens ongewenste gevol
gen kan hebben'. Hij 'doelde hierbij
op mogelijke acties van kleine,
groepjes Zuidmolukkers.
De heer Manusama heeft opnieuw
de gemeente Den Haag gedagvaard
in verband niet de weigering om
toestemming te geven tot het hou
den van een mars door Den Haag
ter gelegenheid van het vijfde lu-
trum van de RMS. In een eerder
gehouden kort geding werd de ge
meente Den Haag in het gelijk
gesteld. In het nieuwe geding zal
het vooral gaan om de principiële
vraag of de weigering al dan niet
terecht is geweest.
De voorzitter van de Molukse vere
niging 'Rukun Maluku' (Molukse
solidariteit), S. Walrata, heeft in
Djakarta een beroep op de Neder
landse regering gedaan, zoveel mo
gelijk in Nederland wonende Mo
lukkers in staat te stellen Indone
sië te bezoeken. 'Zij kunnen dan
met eigen ogen zien hoe de Indo
nesiërs hun land opbouwen en zich
bewust worden dat Indonesië hun
vaderland is', aldus Walrata.
De Indonesische regering zou be
zoekende Molukkers zoveel mogelijk
van dienst moeten zijn. Volgens
Wairata kan een oplossing worden
gevonden voor het probleem van de
ongeveer veertigduizend in Neder
land wonende Molukkers op basis
van de Molukse solidariteit, door
een dialoog tussn in Indonesië en
in Nederland wonende Molukkers.
Van onze weerkundige medewerker
Felicitaties voor De Bilt. Die lijken
mij echt niet te voorbarig, want
Nederland blijft ook vandaag in de
zomerse lucht. Achttien zomerse
dagen op een kluitje. Het is niet
niks, dit 125-jarige record. Een des--
kundige relatie attendeerde 'mij er
op, dat zo'n reeks in feite zeer
bijzonder is. In deze eeuw komt nu
op de tweede plaats 11 tot en met
27 augjistus '47 (zeventien dagen) en
dan volgt pas met twaalf dagen op
nummer drie het tijdvak 10 tot en
met 21 augustus 1932.
Dr. H. ten Kate, werkzaam op het
KNMI. wees op een ander record,
namelijk dat van de zogenaamde
hittedagen. Daaronder worden da
gen verstaan met gemiddelde et-
maalt emp er atuur van 25 graden of
hoger. Tijdens de jongste hittegolf
waren er vier achtereen, het groot
ste aantal in successie sedert 1849.
Tot dusver hield juli 1941 het re
cord met drie van zulke dagen,
maar die kwamen niet achter el
kaar. De afgelopen 125 jaar zijn er
in De Bilt in totaal 41 hittedagen
geregistreerd. Daarvan produceerde
augustus er tien, de vier van afge
lopen week inbegrepen. Hier zijn ze
en détail: 5 augustus 26 graden, 6
augustus 25.2 graad, 7 augustus 26
graden, 8 augustus 26.6 graad Celsi
us (normaal 17).
Zomerse warmte bij een dalekde
barometer: dat loopt uit op onweer.
Dat zal zich het eerst voordoen in
zuid- en zuidwest-Nederland. Giste
ren was dat er al in Spanje (La
C or una 31 millimeter), Bretagne
(Rostrenen 24 mm) en Normandië
(Cherbourg 6 mm). Ook in noord-
Eng eland en Schotland heeft hét
gebliksemd en gedonderd. Kinloss
ving gisteren overdag dertien milli
meter. Dat de onstabiele lagen onze
kant uitkomen is te zien aan de
langzame verschuiving van een
koufront via het gebied ten westen
van Londen naar noordioest-En ge
land in oost-noordoostelijke rich-
Weerrapporten van gisteravond 19 uur,
maximumtemperatuur van gisteren en
neerslag van 7-19 uur:
Amsterdam
De Bilt
Deeien
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Luchth. R'dam
Twente
Vllssingen
Zd .-Limburg
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Frankfort
Genève
Helsinki
Kopenhagen
Lissabon
Locarno
Londen
Luxemburg
Madrid
Malaga
München
Oslo
Parijs
Rome
sput
Stockholm
Ztlrich
Casablanca
Tel Avlv
Tunis
licht bewolkt
zwaar bewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
licht bewolkt
licht bewolkt
half bewolkt
zwaar bewolkt
onbewolkt
licht bewolkt
onbewolkt
half bewolkt
licht bewolkt
onbewol kt
zwaar bewolkt
half bewolkt
onbewolkt
half bewolkt
onbewolkt
zwaar bewolkt
licht bewolkt
onweer
onbewolkt
mist
licht bewolkt
onbewolkt
onbewolkt
licht bewolkt
zwaar bewolkt
onbewolkt
zwaar bewolkt
half bewolkt
onbewolkt
ting. In Rouen was de lucht giste
renavond voor de helft met alto-
stratus bedekt: een nadrukkelijk
teken van regen. Het zal aanvanke
lijk flink drukkend zijn, maar in de
loop van het weekend gaan zuid
westelijke tot westelijke winden
frissere lucht aanvoeren. In Cher
bourg was het gisteravond na on~
weer al afgekoeld tot zestien gra
den. Ook dit keer zal het onweer
echter dé zomer slechts tijdelijk
dwarszitten en komt er volgende
week een zonnig herstel.
Het grootste deel van het vasteland
heeft gematigd-warm weer. Maar in
Parijs en omstreken was het gister
middag 31 graden. Reims 30, Zuid-
Joegoslavië ook circa 30 en Majorca
33 graden. In zuid-Zweden was het
nogmaals 30 tot 33 graden, maar
uit eht noorden naderde een kou
front.
Groot was het verschil in horizon
taal zicht tussen Hamburg (30 kilo
meter) en Emden (6 km) gistera
vond om 7 uur. Mogelijk was de
nawalmende bosbrand van de
Lüneburger Heide debet aan de te
ruggang van het zicht in Emden.
Vandaag eerst droog en zonnig, la
ter meer bewolking en vooral in
het zuidwesten kans op onweer.
Temperatuurmaxima 25 tot 28 gra
den, zeewater circa 20. Verdere
vooruitzichten: weekend frisser,
maar wel zon.
HOOGWATER voor zaterdag 16 augustus
Vllaslngen 9.05-21.48 Harlngvlletslulzen
10.46 23.20 Rotterdam 12.01-0.00 Scheven-
lngen 10.10-22.49 IJmuiden 10.56-23.35
Den Helder 1.39-14.14 Harllngen 4.04-16.40
Delfzijl 6.41-19.13
onder redactie van loes smit
Al eerder is in deze rubriek een
geval van vergaande bureaucra
tie gesignaleerd. Een lezer die in
Heemskerk heeft gewoond, meldt
ons het volgende staaltje:
'In het kadaster te Haarlem
blijkt door een foutje het huis.
dat een jaar geleden verkocht
werd, nog op mijn naam te
staan. Dat heeft tot gevolg dat
ik ook voor 1975 nog een aan
slag krijg voor straat- en riool
belasting. Deze aanslag is uiter
aard teruggestuurd met de me
dedeling dat het huis reeds vorig
jaar verkocht is en dat inlich
tingen hieromtrent te verkrijgen
zijn bij notaris A. Maar de
comptabele (wat een woord!)
van Heemskerk houdt het been
stijf. Hij deelt mij mee dat het
huis in het kadaster nog op
mijn naam staat en dus dien ik
de 188.30 te betalen.
Er zit kennelijk niets anders op
dan notaris A. in te schakelen.
Die verbaast zich al evenzeer
over de aanslag, vraagt me hem
deze toe te sturen ter afwikke
ling. Met de schriftelijke mede
deling dat ik bereid ben des
noods een vrije dag op te nemen
om de comptabele met de bewij
zen in de hand tot andere ge
dachten te brengen, stuur ik de
aanslag op in de overtuiging
daarmee snel een misverstand
uit de wereld te hebben gehol
pen.
Intussen belt de notaris met de
secretaris in Heemskerk om het
probleempje uit te leggen. Voor
de zekerheid stuurt hij een
schriftelijke bevestiging (waar
van ik een kopie krijg) met de
volgende inhoud: 'Onder verwij
zing naar het betreffende telefo
nisch onderhoud zend ik inge
sloten terug de aanslag straat-
Tot nog toe mogen gedetineer
den in Engelse gevangenissen
geen monopoly spelen, maar
misschien komt daar dankzij een
brief van een van hen en de
bemoeienissen van de Britse
ombudsman verandering in.
De gevangene had het spel in
zijn cel willen spelen, maar dat
werd hem verboden op grond
van de bestaande gevangenis-
voorschriften. Daarop had de te
leurgestelde gedetineerde per
brief zijn nood geklaagd aan de
ombudsman, Sir Alan Marre, die
hem intussen al uitgelegd heeft
dat de voorschriften het spel
monopoly verbieden omdat het
als een kansspel beschouwd
wordt. Kansspelen zijn taboe in
de gevangenissen, omdat het
gokken erdoor aangemoedigd zou
worden. Sir Marre, die het mi
nisterie van binnenlandse zaken
er nu van probeert te overtuigen
dat monopoly vast niet zo funest
is voor het zedelijkepeil van
gevangenen als op het eerste
gezicht misschien lijkt, is er wel
haast zeker van dat het ministe
rie bereid is de voorschriften
nader te bezien.
en rioolbelasting 1975 ten name
van B. betreffende het perceel C
te uwent, no SR 1167. groot
188.30, welke aanslag ten on
rechte ten name van B. is ge
steld, omdat dit perceel reeds op
1 januari 1975 op het kadaster te
Haarlem ten name van D. stond.
U zegde mij toe, dat deze aan
slag komt te vervallen'.
Maar in Heemskerk pleegt men
bij deze temperatuur uiteraard
ftiet over één nacht ijs te gaan:
het college van B. en W. buigt
zich over deze zaak en komt op
29 >juli tot de volgende conclu
sie: 'Burgemester en wethou
ders van bovengenoemde ge
meente,uitspraak doende op het
bezwaarschrift, ingediend met
betrekking tot de aanslag in de
straat- en rioolbelasting .over
1975, artikel 1167, bedrag
188.30; overwegende dat[ (in
kleine lettertjes onderaan de
schriftelijke uitspraak staat dat
het volgende niet behoeft te
worden ingevuld indien ten volle
aan het verzoek of bezwaar
wordt tegemoet gekomen
adressant over het jaar 1975 in
de straat- en rioolbelasting is
aangeslagen voor het perceel C;
dat gebleken is dat hij dit per
ceel reeds in 1974 heeft ver
kocht; dat leggernummer 7132
ten onrechte in het kadaster
niet is doorgehaald; dat daar
door de aanslag ook ten onrech
te is opgelegd; gelet op de bepa
lingen van de desbetreffende
verordening besluiten derhalve
bovenvermelde aanslag te verla
gen met een bedrag van
188.30'. En de gemeentesecre
taris zelf tekent voor afschrift.
Volledigheidshalve wordt er nog
bij vermeld dat eek eventueel
beroep dient te worden gericht
aan het gerechtshof te Amster
dam.
Wie beide brieven nauwkeurig
leest, komt tot de conclusie dat
op het kadaster eèn ambtenaar
verzuimd heeft een nummer
(7132) door te strepen. Dat het
huis wa,s verkocht, was wel tot
in Haarlem doorgedrongen. Maar
op de streepjes dient ook te
worden gelet. Hoeveel tijd, geld
en mankracht zo'n verzuim kost
kunnen we niet berekenen.
Twee telefoontjes (van notaris
naar gemeentehuis en van ge-1
meentehuis naar kadaster) zou
den een paar minuten hebben
gevergd'.
Tot zover de lezer, die overigens
zelf in zijn briefje aan de nota
ris de niet zo aardige opmerking
maakt zelf 'gelukkig geen amb
tenaar te zijn'.
Negen jaar heeft de 38-Jarlge
Amerikaan Theodore Walker in
de gevangenis gezeten. Voor die
tijd hadden hij en zijn vrouw al
een dochter, en terwijl hij opge
sloten zat kreeg zijn vrouw er
nog eens vier kinderen bij. Brie
ven van zijn schoonmoeder en
andere familieleden hadden hem
daarvan op de hoogte gehouden.
Van zijn vrouto kreeg hij nooit
een krabbeltje. Ze zocht hem al
die negen jaren ook nooit op. de
kinderen kunnen dus onmogelijk
van hem zijn en daarom heeft
Walker, nu hij vrij is, een eis tot
echtscheiding ingediend. Maar
ondanks al die feitelijkheden
heeft zelfs het hooggerechtshof
van de staat New York zijn eis
niet toegewezen. Walkers advo
caat, Leonard Wexler, kon hoog
en laag springen en roepen dat
ook de rechtbank zijn bewerin
gen eerst maar eens moest
waarmaken. rechter Rogera
hield vol dat er heel wat ma
niertjes zijn om klandestien een
gevangenis binnen te sluipen.
Mevrouw Walker kon dat ook
best gedaan hebben en dus zou
haar man nooit waterdicht kun
nen bewijzen dat hij de vader
van de vier kinderen niet was.
'Walker had veel meer kunnen
bereiken als hij vanuit de ge
vangenis al een eis tot echt
scheiding had ingediend', zei dè
advocaat later, 'maar toen kon
hij aan niets anders denken dan
aan het moment waarop hij vrij
zou komen'.
Kathy Clossin staat op goede
voet met het bijenvolkje. Deze
gestreepte griezels zijn haar
even vertrouwd als hond of poes
en ze kan er zogezegd mee lezen
en schrijven. Ze demonstreerde
dat ook op een streekbeurs in
Cuyahogo in de Amerikaanse
staat Ohio, waar ze een bijenko
ningin tegen haar kin zette,
waarbp voor de ogen van hon
derden ontstelde bezoekers zo'n
achtduizend bijen zich als een
volle baard op Kathy's hals rond
om hun koningin groepeerden.
Kathy, die er geen steek aan
overhield, zei dat ze daarmee
wilde aantonen dat honingbijen
echt niet zo griezelig en gevaar
lijk zijn als de meeste mensen
denken.
'Ik geloof niet, dat hy erg geschikt is om de douane te zyn
