Jverheidsgeld /ia achterdeur ut geplaatst NieuwvandeRPS! Molukkers komen voorlichting geven Rijkspostspaarbank Loonmatiging zou komst van crisis juist versnellen kamen cel Vermiste kinderen bij oude man Zoekt Spaanse regering via welzijnswerk een inkijkje in Utrecht? ee vakbonden kritiseren ywikkelingsbeleid FMO Werkloosheid Looptijd 5 jaar Vaste rente: 8%% Minimum storting f 1.000,- Rente jaarlijks opneembaar Tussentijdse opneming mogelijk1 voor aankoop eigen huis Vraag uitvoerige informatie uw nationale spaarinstdling SM© Gastarbeiders erg huiverig Van Doorn juicht initiatief van Indonesische kerken toe 'Ook beperkte autonomie niet haalbaar' Dode na messteek in Bijlmerbus RITA fW/KWARTET DINSDAG 13 MEI 1975 BINNENLAND 3 ien verslaggever feCHT Twee vakbonden van het NKV zeggen dat de vak- jjing geen verantwoordelijkheid meer kan dragen voor de Jcieringsmaatschappij voor ontwikkelingslanden (FMO)Vol gde bonden, de industriebond NKV en de voedingsbond NKV, at de FMO meer op winst beluste ondernemers dan de ont- ADVERTENTIE leling in de derde wereld. iver hebben zowel de over als het bedrijfsleven dee 1 in MO, maar de beide bonden dat de overheid de gehele roordelijkheid moet overne- kan Immers de controle miljoenen die de FMO langs parlementaire weg uitgeoefend. tide bonden kritiseren vooral }un die de FMO verleent aan jpen die uitwijken naar Tunesië .werkgevers in de watten wor- gelegd en waar werknemers ~i geen rechten hebben. De zeggen: 'De belastingen I Tunesië minimaal en eventu- Shaalde winsten kunnen vrij Ind uit. q steun weg confectiebedrijven zijn al un van de FMO naar Tunesië De financieringsmaat- i£ij heeft zich ook positief op- ten aanzien van het over- van de sigarenproduktie ïofnar naar dat land. De FMO volgens de bonden mede- jk van dat de arbeiders in de ijtie-industrie, de metaal- en [arenindustrle In toenemende hun interesse verliezen in het tkelingsbeleid van de rege- )e vakbeweging mag zich niet 'medeplichtig maken aan een "Jjke gang van zaken, bedingsbond van het NKV dan ook dat de FMO moet n genationaliseerd. „Jkope krachten ieebe bonden menen dat Tunesië ,ez(e alleen maar dienst doet als iir van goedkope arbeids- in voor het Nederlandse be- feven. Tunesië zelf heeft weinig 'ke hulp. En als in dat land maatstaven zouden worden gd, kunnen de Nederlandse n makkelijk hun produktie ,ar een ander land verplaat- idat de in- en verkoop van ;n centraal vanuit Nederland geleid. De bonden zeggen Nederlandse regering geen iële rugdekking uit de ontwik- spot mag geven aan bedrij- I een onzer verslaggevers Een twintigjari- 'Uidmolukker, die vrijdag ^ftpakt is op verdenking deelname aan het com- ,j jt tegen de koningin, doet I^Je week in zijn cel examen» Ionische school. Het exa- is voor de kandidaat zeer igrijk, omdat het de laat- mogelijkheid voor hem is te doen. In samenwerking i 1 de politie en twee direc- J.fren van technische scho- stais een regeling gevonden: ib^dvocaat haalt, op het mo- Jit dat overal in het land eerste enveloppen geopend ejden, op een school in iw^hem de paiieren op en eeiÉdt zich dan naar de cel. tie^ procedure zal deze week :jel driemaal en volgende a|k nog eenmaal herhaald •refden. gearresteerde zal deze rte kans onder toezicht zijn advocaat en een itdoend rechercheur pro- i te gebruiken. Geduren de examenperiode zal hij gestoord worden door loren van de kant van de 20f (ADVERTENTIE) Mocht uw bespreking eens wat minder vlot gaan, bedenk dan S dat 0 glas sherry weieens de oplossing kan zijn. Academici Eind februari van dit Jaar waren 3.030 personen met een academi sche opleiding werkloos, waarvan 2.490 mannen en 540 vrouwen. On derscheiden naar studierichting waren de belangrijkste groepen (mannen plus vrouwen): rechten 520, sociologie 340, scheikunde 270 en economie 250. Ruim 60 procent is jonger dan 30 jaar, 11,5 procent was ouder dan 40 jaar. Ten opzich te van februari 1974 is het aantal werkloze academici met circa 600 ofwel 25 procent toegenomen. Een relatief sterke stijging van het aan tal werkloze economen bleef daar entegen beperkt (plus 15 procent). Het totale percentage werklozen (voor seizoen gecorrigeerd, dus zon der de versluierende seizoenarbeid) voor mannen en vrouwen tezamen was per eind april 4,9 procent, ter wijl dit eind maart 4.5 was. Dit percentage per provincie, ook voor het seizoen gecorrigeerd, was: Gro ningen maart 6.0april 6.5; Fries land 6,87,2: Drente 9,19,9: Overijssel 6,06,6; Gelderland 4,9 5,3; Utrecht 2.326: Noord-Hol land 3,03,3; Zuid-Holland 2,8 3,0; Zeeland 4,54,9; Noord-Bra bant 6.26,9; Limburg 7.27,8. Spaardeposito met 8%%rente ven die naar Tunesië uitwijken. Volgens de beide bonden verdwij nen nu overheidsmiljoenen 'in de zakken van ondernemers die op pu re winst uit zijn. Bovendien, zo zeggen zij, is de FMO in een aantal gevallen 'werknemersvijandige regi mes' behulpzaam. Deze beide zaken zijn naar de mening van de bonden te wijten aan het feit dat het bedrijfsleven het naast de over heid in de FMO voor het zeggen hebben. Als de overheid alleen de touwtjes in handen krijgt, kan er langs parlementaire weg een code worden ontwikkeld waaraan het Nederlandse bedrijfsleven moet vol doen. Vervolg van pagina 1 onder metaalbewerkers toe en wel met 430 tot 19.000, hetgeen voorna melijk te wijten is aan de ontwik keling in Noord-Brabant, Limburg en Gelderland. Op het scheepvaart- personeel na was de afneming van de werkloosheid voor iedere be roepsgroep kleiner dan in april 1974. De werkloosheid onder de bouwva karbeiders heeft zich minder on gunstig ontwikkeld dan de totale werkloosheid. In 1974 maakte de daling van het aantal werkloze bouwvakarbeiders 51 procent van de totale afneming uit, in 1975 72' procent. Met 43.500 werklozen heeft deze beroepsgroep echter nog altijd het hoogste aanttal werklozen. Ook bij vrouwen is de afneming van de werkloosheid per beroeps groep, vergeleken met hetgeen vol gens de seizoenbeweging mocht worden verwacht, gering. Bij het winkelpersoneel was zelfs van een kleine stijging sprake. In Limburg is het aandeel van het aantal wer klozen in de vrouwelijke beroepsbe volking met 7,2 procent het grootst. Zend mij de folder met uitgebreide inlichtingen over deze spaardeposito's. Naam ~1 Straat Woonplaats Deze coupon ongefrankeerd opsturen naar: Rijkspostspaarbank Amsterdam. J AMSTERDAM Het Centraal Planbureau heeft ongelijk wanneer het beweert dat er een sterke loonmatiging nodig is om de werk loosheid terug te dringen. Een loonmatiging en een belasting- verlaging voor het bedrijfsleven kan alleen de komst van een crisis versnellen. Tot deze conclusie komen twee we tenschappelijk medewerkers van de Universiteit van Amsterdam, drs. R. a. de Klerk en drs. K. B. T. Thio en drs. H. B. M. van der Laan, econo misch medewerker van de indus triebond NVV. In het deze week verschijnende nummer WIK, het blad van de industriebond NVV wijst dit drietal erop dat door de maatregelen die het planbureau voorstelt de consumptie en de over heidsuitgaven nog verder worden beperkt. Dat zou de economische situatie verder kunnen verslechte ren. De drie economen maken ernstige bezwaren tegen de hele opzet en de onderzoeksmethode van het Cen traal Planbureau. Hun algemene conclusie is dat het onderzoek op onjuiste conclusies berust. Het CPB is er volgens hen vanuit gegaan dat in 1959 nog optamelijk grote schaal met machines van voor de Tweede Wereldoorlog werd gewerkt en dat die machines 35 jaar zouden meegaan. Bovendien zou het planbureau zowel de groei van de werkgelegenheid als het verlies aan werkgelegenheid over bepaalde periodes hebben over schat. Naar hun oordeel hebben de reële loonkosten nagenoeg geen rol gespeeld bij het ontstaan van de werkloosheid. Die werkloosheid be gint te groeien in 1960. In die jaren overtroffen de reële loonkos ten niet de stijging van de arbeid- sproduktivlteit. Het scheppen van nieuwe werkgele genheid is volgens het drietal ge stagneerd door de vertraging in de groei van de voorraad kapitaalgoe deren (machines, gebouwen etc.). Die voorraad zou steeds groter wor den door bijvoorbeeld de vermin derde groei van de wereldhandel. Daardoor blijven exportbedrijven met hun goederen zitten. Ook de bestedingen in eigen .and vermin deren. Ondernemingen Dit totaal maakt de winsten min der hetgeen de werkgevers minder doet investeren e ndat heeft tot gevolg vermindering van nieuwe werkgelegenheid. Daarom moet vol gens de drie economen de oorzaken van de groeiende werkloosheid bij de ondernemingen en niet bij de werknemers worden gezocht. Van een onzer verslaggevers DORDRECHT De drie in Dor drecht verdwenen kinderen, de 9-jarige Karina en de 7-jarige Christiaan Meerman en hun 3- jarig halfzusje Marimba Patricia van Eysden zijn terug. Zij bleken twee nachten te hebben doorge bracht in de flat van een 72-ja- rige man, de grootvader van een vriendinnetje van Karina. Een bewoonster van de wijk Ster renburg zag de kinderen maanda gochtend en sprak hen aan. Karina wilde maken dat ze wegkwam, maar de mevrouw haalde haar klei ne zusje van de bagagedrager van haar fiets en verhinderde Karina zo op de vlucht te slaan. Om die fiets bleek de hele verdwij ning te zijn begonnen. Het meisje had een standje gehad van haar ouders omdat de kinderen vorige week met twee fietsjes thuis gekomen waren die niet van hen waren. En had Karina zaterdag morgen teruggebracht. Van de an dere had ze geen afstand kunnen doen. Zij had met haar broertje en half-zusje veiligheid gezocht bij de oude man. Zaterdagmorgen voor achten toen de ouders nog sliepen waren de kinderen weggegaan. Eerst om kwart over tien 's avonds Van een verslaggever UTRECHT De meeste Spanjaarden in Utrecht staan bijzonder huiverig tegenover de opzet van een 'Casa Espagna' in Utrecht door de Spaanse regering. De Utrechtse migrantenraad heeft dit laten weten in brieven aan de Spaanse ambassadeur in Den Haag en aan de Tweede Kamer. Zij schrijven ervan overtuigd te zijn dat de regering in Madrid via de Casa een steviger greep wil krijgen op de in Utrecht verblijvende Spanjaarden. De Spaanse regering heeft vorig jaar aan het Domplein een pand gekocht speciaal voor het welzijnswerk onder de Spanjaarden was de moeder hun verdwijning komen melden. Aanvankelijk had zij aan het wegblijven van de kin deren namelijk niet zo zwaar ge tild, omdat zij wei eens meer een dagje op stap gingen. Na de melding werd vrijwel het gehele politie-apparaat versterkt met vrijwilligers bij de opsporing betiokken. De commissaris over woog zelfs militairen te hulp te vragen. De oude man heeft volgens de politie in de verste verte niet stilgestaan bij het feit dat de ver missing van de kinderen grote on gerustheid zou veroorzaken. in Utrecht, maar de Spaanse leden van de migrantenraad Diez en Mo- - reno geloven niet dat welzijnswerk het doel van de casa is. De Spanjaarden vinden het ver dacht dat de regering uitgerekend Utrecht heeft uitgekozen voor het opzetten van het project. Zij vrezen dat Utrecht is gekozen omdat daar, nogal een groot aantal progressieve - Spanjaarden wonen. De migrantenraad spreekt in het bijzonder hun verbazing uit over het feit dat de grootste groepering Spanjaarden niet bij de opzet van de Casa is betrokken. Volgens Diez ligt het in de bedoeling dat het bestuur van de Casa niet wordt gekozen, maar wordt benoemd. In de Utrechtse Casa's die overi gens al enige tijd officieus is geo pend komen tal van voorzieningen zoals crèches, een gezelligheidscen trum, een school voor Spaanse kin deren en een bureau voor arbeids bemiddeling. De regering probeert de Spanjaarden onder het mom van sociaal culturele dienstverle- ning in te palmen', zegt Diez. Diez; 'Zelf ben ik bij en casa een kijkje gaan nemen en verzekerde men mij dat er geen vuiltje aan de lucht was. Maar men wist mij wel me teen te vertellen wie ik was en wat mij politieke achtergronden waren. Dat is toch wel vreemd voor een club die beweert dat politiek er niets toe doet'. Van een onzer verslaggevers DEN HAAG Waarschijnlijk nog dit najaar komt een groep 'kernfiguren' uit de Molukse samenleving in Indonesië naar Nederland om de Zuidmolukkers hier fei telijke voorlichting te geven over de toe stand in de Molukken. Het initiatief voor deze reis is genomen door de Indonesisc he Raad van Kerken en meer in het bij zonder de Molukse leden van de raad. 'ANDRËKERSTENS TILBURG. Minister Van Doorn van CRM (het ministerie dat be last is met de zorg voor de Zuidmolukkers in Neder land) juicht deze initiatie ven toe vooral omdat zij komen van niet-politieke zijde. Een dergelijke feitelij ke voorlichting kan in hoge mate bijdragen om 'de ver kramping uit de huidige si tuatie' weg te nemen. De minister heeft onlangs nog een uitgebreid werkbe zoek aan Indonesië gebracht en al was de bespreking van het probleem van de Zuid molukkers niet het voor naamste doel van de reis van de minister, uiteraard is de zaak in tal van gesprek ken in Indonesië wèl aan de orde gekomen. Bij zijn terugkeer op Schip hol heeft de minister geen twijfel laten bestaan over zijn mening, dat de Zuidmo lukkers in ons land nu op korte termijn moeten kiezen voor: óf hier blijven met alle consequenties daaraan ver banden (en dat betekent dat zij zich dienen te ont houden van handelingen die de samenleving hier versto ren of ontregelen) óf terugkeer naar Indo nesië, waarbij zij zich echter bewust moeten zijn dat het ideaal van de vrije republiek der Zuidmolukken (of zelfs een zekere mate van regio naal zelfbestuur binnen de staat Indonesië) niet reali seerbaar is. Duidelijke taal Dat is misschien wat hard overgekomen en vandaar onze vraag aan de minister om een nadere toelichting. Minister Van Doorn herin nert er in de eerste plaats aan dat hij bij dezelfde ge legenheid op Schiphol ook heeft gezegd, dat hij zich best kan voorstellen hoe moeilijk een dergelijke keus voor de betrokkenen is. Toch heeft hij de voorkeur gegeven aan duidelijke taal. Anders was het 'diplomatie in de ongunstige zin van het woord, om niet te zeggen: manipulatie, geworden als ik Dij terugkomst de kronkel had gemaakt door een ver haal op te hangen in de geest van: het is niet alleen het goed recht van die men sen dergelijke ideeën te heben, maar zij mogen er ook voor vechten terwijl ik er juist van overtuigd ben dat het alles niet realiseer baar is. Ik heb het maar ronduit gezegd, want ik ben niet zo'n man van omtrek kende bewegingen.' Daarom ook Is minister Van Doorn niet gevoelig voor het verwijt dat hij met zo dui delijke uitspraken polarise rend heeft gewerkt ten op zichte van de harde kern, de extreme minderheid bij de Zuidmolukkers in Nederland. Als polariseren betekent: het helder en zuiver tegen over elkaar zetten van twee verschillende meningen, dan is dat in de opvatting van minister Van Doorn een goede zaak en verre te ver kiezen boven het in vrede met misverstanden voortle ven. 'Ik zeg niet tegen de Zuidmolukkers: u mag zo niet denken; lk zeg wel te gen hen, dat de ontwikke ling niet meer terug te draaien is en lk doe daarbij dan een beroep op hun rea liteitszin en die van hun leiders.' Steun Wat betreft de eventuele te rugkeer: de Nederlandse re gering is bereid deze terug keer financieel mogelijk te maken en zelfs bij de start in Indonesië een zekere steun te geven, al kan die hulp een niet al te persoon lijk karakter krijgen om in Indonesië scheve ogen te voorkomen om te verhin deren dat de mensen, die daar gebleven zijn en 25 jaar in relatieve armoede hebben geleefd, plotseling worden geconfronteerd met mensen die het 25 jaar lang in Europa materieel veel be ter hebben gehad en nu ook nog eens daar bovenop hulp krij gen- Bovendien (en dat voorbe houd maakt minister Van Doom nadrukkelijk): Indo nesië moet bereid zijn deze mensen weer op te nemen. Daarbij ligt het voor de hand, dat Indonesië alleen die mensen zal toelaten, die de Indonesische regering voldoende vertrouwen geven dat zij zich coöperatief zul len opstellen en willen mee werken aan de opbouw van het land. Daar heeft Indo nesië naar de mening van minister Van Doorn het vol ste recht toe evenals Djakarta dat heeft met be trekking tot de plaats van vestiging. Daarom kan hij zich best voorstellen, dat straks de te rugkerende Zuidmolukkers niet onmiddellijk naar hun eilanden ln de Molukken kunnen gaan. Factoren als werkgelegenheid en hulsves ting zullen uiteraard bij de keuze van een definitieve vestigingsplaats een grote rol spelen. Zelfs een beperkte regionale autonomie van de Zuid-Mo- lukken binnen de Indonesi sche staat acht minister Van Doorn alweer gegeven het feit, dat het hier in de eerste plaats toch om een Indonesische zaak gaat niet haalbaar. Autonomie wordt zo gauw verstaan als 'wij zijn een andere staat'. Maar wie een land als Indo nesië met al zijn eilanden (en zijn daarmee samen hangende eilanden-mentali teit van de bewoners) ziet, begrijpt de huiver van de Indonesiërs. Verhoudingen Minister Van Doorn waar schuwt in dit verband ook dat niemand de verhoudingen uit het oog moet verliezen. 'Wij hebben hier in Neder land zo'n 35.000 Molukkers. Een deel daarvan zou het fijn vinden als er een repu bliek der Zuid-Molukken zou Jijn en een deel daarvan zou zich dan daar wel willen vestigen. Maar zet die 20.000 op zijn hoogst eens tegeno ver de 130 miljoen Indone siërs. Is het nog wel realis tisch zo de verhoudingen uit het oog te verliezen. Op die manier zou men een land verbrokkelen, terwijl het juist zozeer cohesie nodig heeft voor zijn opbouw. Ik heb op mijn rondreis daar gemerkt, dat de Indonesiër in het algemeen van jong tot oud zegt: wij heben het nog niet Ideaal, maar wij proberen er wat van te maken, wij gaan het land opbouwen in het be lang van de mensen. Ik vind het begrijpelijk, dat men dan ook een dergelijke hou ding verwacht van zo'n groepje dat zich Zuidmoluk- ker voelt.' Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM —De 28-jarlge H. L.S. Is gistermorgen bezweken aan de verwondingen, die hij had opge- lopen bij een steekpartij in de bus - van de Bijlmermeer naar Amster- dam. Het slachtoffer was driemaal in zijn hals gestoken, waarbij zijn halsslagader werd geraakt. De da- der, de 24-jarige H. G. S. wist direct na de steekpartij uit de bus te ontkomen en met een zandauto, die onbeheerd in de buurt van de bus stond, te ontkomen. Een half uur later kon hij door de politie overmeesterd worden. De aanleiding tot de steekpartij is nog niet bekend, aldus de politie. 'Ik heb het u allebei gevraagd. U weet het niet. Nu bel ik wel even informatie van PTT.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1975 | | pagina 3