/lonsterverbond tegen een
schoolse' universiteit
.R. Kamerlid: Eerst
fenheid in beleid
dan pas 't CDA
Allemaal Lan,delijke
op de fiets
Dertigste jaardag
Scapino: feestballet
Bestuur artsen wil controle
naleven abortus-richtlijnen
ndaag grote landelijke demonstratie tegen studieverkorting
Standpunten staan
dogmatisch
tegenover elkaar
psverenigingen moeten te vroeg
jlissen'
werkgroep
sociale diensten
Violist-componist
B. Giltay door
politieauto gedood
'Moeder-mavo'
krijgt alsnog
groen licht
Verkade album
jaargetijden
in herdruk
Prachtige artistieke krachtproef
Twijfel over juiste toepassing in praktijk
W/KWARTET ZATERDAG 22 MAART 1975
BINNENLAND
onze onderwijsredactie
ECHT Vandaag is er
gerote landelijke demonstra-
;egen studieverkorting aan
universieit. Tegenstanders
het wetsontwerp-Posthu-
waarin dit geregeld wordt,
en al weken lang massale
s tegen het ontwerp. Daar-
lebben links en rechts, do
en en studenten een mon-
-erbond gesloten om de ge-
ïschappelijke vijand te ver-
Die vijand heet: 'ver-
filsing' van het universitai-
derwijs.
instraties zijn geen geschikte
enheid om te discussiëren. Te-
e tijd dat je een spandoek ter
neemt, moet je in een paar
en en een uitroepteken je
punt klaar hebben. De
:htse demonstranten hebben
Ze zijn tegen een selectief
ideutisch examen na het eerste
ejaar, tegen een uniforme cur-
ïur van vier jaar, tegen vast-
ig van de maximale studieter-
op zes jaar (vier plus twee
jaren), tegen beknotting van
wetenschappelijk onderzoek en
intrekking van het wetsont-
tegenover staat het tot nog toe
ikbare standpunt van minister
Kemenade en saatssecretaris
Ze menen dat je de univer
niet streng genoeg kunt aan-
in. Ze erkennen dat sommige
;s misschien iets meer tijd no-
ebben, maar het principe moet
vier jaar, uniform. Alleen in
uitzonderlijke gevallen zou van
egel afgeweken mogen worden,
f de academische raad en de
ren van de universiteiten en
icholen al klagen dat dit het
van de universiteit betekent,
Kemenade en Klein staan pal.
hien met in het achterhoofd
idachte dat ze ook wat achter
land moeten hebben 'om de
de Kamer te paaien. Dan kun-
ze altijd nog die uniformiteit
vallen of de grens van vier
naar vijf jaar verleggen,
everkorting is het streven ge-
van een reeks van onderwijs-
iters van zeer uiteenlopende
eke richting. De KVP-er Cals
i er mee, zijn partijgenoot
ga was het die in 1967 prof.
Posthumus tot regeringscom-
,ris benoemde, de christelijk-
rische Van Veen en de DS'70-
iter De Brauw verdedigden de
Itellen van Posthumus met
lit en de socialisten Van Keme-
en Klein mogen het zaakje
het parlement loodsen. De in
(overleden Posthumus kan hen
ir de regeringstafel niet meer
Cartoon uit een extra-bulletin van de Nederlandse Studentenraad
van december 1968, een jaar dus nadat prof. Posthumus tot rege
ringscommissaris benoemd was.
uttingsslag
vermoeiende van de uitput-
slag die sinds 1967 gevoerd is,
jm vooral in de dogmatische
loudendheid waarmee de par-
hun stellingen verdedigden,
aumus heeft destijds ijverig
zijn tegenstanders gedebat-
I, maar was niet van zijn
Ipunt af te brengen. In verge
lijking met het buitenland duurt
een academische studie -in Neder
land gemiddeld veel te lang, meen
de hij. Gemiddeld doet een docto
randus meer dan zeven jaar over
zijn studie. Studieprogramma's dij
en steeds verder uit. Veel studenten
worden daar de dupe van. Na een
paar jaar studie knappen zij af en
slechts de volhouders halen de
eindstreep. Later kwam daar een
ander argument bij: die lange stu
dies worden onbetaalbaar nu zoveel
gegadigden zich aan de poort van
de universiteit melden. En steeds
weer herhaalde Posthumus, dat een
studie niet lang hoeft te duren om
goed te zijn.
De tegenstanders van Posthumus
hebben hem bestreden op hetzelfde
algemene niveau. De discussie ging
zelden over concrete studiepro
gramma's. Het ging bijvoorbeeld
niet over de vraag wat een eco
noom echt moet doen om een goed
econoom te worden of wat hij no
dig heeft aan algemene maatschap
pelijke vorming om geen vakidioot
te worden. De studentenoppositie
ging er domweg van uit dat je in
vier jaar geen algemeen gevormde
wetenschapsmensen van niveau
klaar stoomt. Zoals Posthumus min
of meer willekeurig een teimijn
van vier jaar stelde, zo hielden zijn
tegenstanders vast aan langere stu
dies zonder zichop een termijn
vast te leggen
Het vasthouden aan de oude uit
gangsstellingen is des te merkwaar
diger daar er in de afgelopen zeven
jaar toch al heel wat veranderd is
in de studieprogramma's. Vele fa
culteiten zijn serieus bezig geweest
hun studieprogramma's te herzien.
Door de ontwikkeling van de we
tenschap worden steeds nieuwe
vakken in het programma'opgeno
men, minder belangrijke onderde
len verdwijnen. Voor een deel is
deze voortdurende herprogramme
ring ook een gevolg van de inbreng
van de studenten, die na 1970 iets
meer over hun eigen studie te ver
tellen kregen. Daaraan is met name
te danken dat meer nadruk kwam
te liggen op de maatschappelijke
verantwoordelijkheid van de weten
schapsbeoefenaar. Ook de werkwij
ze (werkgroepen, projecten) veran
derde.
Een al te rigoreuze verkorting van
de cursusduur zou dit proces van
voortdurende herprogrammering
verstoren. Maar dat betekent niet
dat er daarom geen behoefte is aan
een wettelijke regeling. Studies mo
gen niet eindeloos duren. Er is op
zichzelf geen bezwaar tegen het
stellen van termijnen. Een basis
school duurt zes jaar. Een gymnasi
um of atheneum eveneens zes jaar.
Waarom zou het ongepast zijn ook
de cursusduur voor universitaire
studies van overheidswege vast te
stellen? Per slot van rekening be
taalt de overheid dit onderwijs.
De universiteiten hebben in de
laatste tien jaar ook wel wat ge
daan om paal en perk te stellen
aan de al te langdurige studies. Wie
de studiegidsen van de laatste tien
jaar van de Vrije Universiteit naast
elkaar legt ziet bij vakken als Ne
derlands, oude talen, theologie, so
ciologie en wiskunde duidelijk dat
serieus geprobeerd is de cursusduur
terug te brengen. Dat dit niet al
leen een verkorting op papier bleef
is bijvoorbeeld gebleken uit een
onderzoekje naar de feitelijke stu
dieduur van sociologen. Het kandi
daatsexamen werd vroeger meestal
na ruim drie jaar afgelegd en kan
nu na twee jaar gehaald worden.
Wiskunde aan de VU is een aardig
voorbeeld waaruit blijkt dat studie
verkorting (vlotte studenten kun
nen het (Jocoraal in vier jaar
doen) niet gepaard hoeft te gaan
met maatschappelijke verschraling.
Hier werd in het nieuwe program
ma zelfs extra ruimte gemaakt voor
de maatschappelijke en ethische
kant van het vak.
Voor de meeste studies geldt tegen
woordig een officiële cursusduur
van tussen de vijf en zes jaar. Dat
valt onder meer af te lezen uit het
blad 'Straks Studeren' van het mi
nisterie van onderwijs. Wel wordt
er vaak bij gezegd dat velen het
niet halen binnen deze termijn. In
sommige studierichtingen haalt
slechts de helft de eindstreep, de
rest valt voortijdig af. Van degenen
die hun doctoraal wel halen ligt de
gemiddelde studieduur doorgaans
dichter bij de zeven dan bij de zes
jaar
'Vijf jaar'
onze parlementsredactie
HAAG Het a.r. Tweede Kamer-lid J. van Houwelingen
fit dat de a.r.-kiesverenigingen in een te vroeg stadium een
braak moeten doen over de statuten van het CDA. In het partij-
I 'Nederlandse Gedachten' van deze week legt hij uit dat het
eerst eenheid in het politieke beleid zal moeten bereiken
dat de organisatorische eenheid aan de orde kan komen.
artikel van Van Houwelingen
pijnt op het moment dat een
I deel van de AR-kiesverenigin-
nog moet beslissen over CDA-
Ijen.
itslag van deze stemming
voor 15 april aanstaande ver-
|t. Voor de goedkeuring is een
ilificeerde meerderheid van
er-j-derde nodig.
(Houwelingen schrijft in Neder-
>e Gedachten dat het doel niet
rizijn de ene partijorganisatie,
lgef eenheid op politiek gebied.
|Tweede Kamerlid: 'Het is de
of met deze statuten al niet
wordt gegaan. Natuurlijk
pas de uiteindelijke eenheid
irganisatie bereikt als besloten
bij de volgende verkiezingen
ien lijst te komen en de eigen
iorganisatie op te heffen. Bij
stap zal het moeilijker wor-
:et streven naar eenheid af te
indien men het onverhoopt
niet eens kan worden over
mma en uitvoering, geba-
op het uitgangspunt. Een
zal in zo een geval ook extra
toebrengen aan wat reeds
igionaal niveau was bereikt.
inziens moeten de kiesvere-
jen, gezien ook deze risico's,
is in een te vroeg stadium een
|raak doen over de concept-
'1ten'.
overhaast
fen reactie op dit stuk van Van
Houwelingen schrijft de vice-voor-
zitter van de partij, dr. D. Th.
Kuiper: 'Nu wij meer dan tien .jaar
met elkaar gesproken hebben over
de samenwerking, in de afgelopen
twee jaar deze statuten op de juiste
wijze hebben voorbereid, is er geen
sprake van een overhaaste of te
vroege beslissing'. Desondanks
meent ook dr. Kuiper dat de statu
ten weliswaar een noodzakelijke,
maar geen voldoende voorwaarde
vormen voor politiee eensgezind
heid van het CDA: voor hen zou in
de loop van het volgende parle
mentaire jaar aan meer voorwaar
den van eenheid in beleid moeten
worden voldaan. Kuiper schrijft:
Wanneer in de loop van 1976 de
verdere voorwaarden niet vervuld
zouden worden, behoeft dit niet
toegeschreven te worden aan afwe
zigheid van een werkelijk gemeen
schappelijk uitgangspunt. Maar dan
is de werking ervan in de drie
partijen kennelijk niet krachtig ge
noeg geweest om historische en fei
telijke obstakels op korte termijn
uit de weg te ruimen. Dan dreigen
echter middelpuntvliedende krach
ten van een links-rechts-tweede-
ling of van andere aard grote kan
sen te krijgen.
Méér 'bezwaarden'
Intussen is in AR-kring bekend ge
worden dat Van Houwelingen niet
het enige lid van de Tweede Ka
mer-fractie is die bezwaren heeft
D. van Houwelingen
tegen de goedkeuring van de CDA-
statuten. Deze bezwaren leven ook
bij H. A. de Boer, drs. A. Schouten,
dr. W. De Kwaadsteniet en dr. A. J.
Vermaat.
(ADVERTENTIE)
Heer in het (fiets) verkeer
In het boekje
"Fiets-etiquette"
vindt u alle informatie om
"heer in het fiets-verkeer"
te' kunnen zijn:
wat u, als fietser, moet -
en wat u mag.
Te bestellen
i door overmaking van f 3,60
(incl. btw en verzendkosten)
^■^1 op postgiro 234567 tnv
mgBÊ stichting: fiets!, Amsterdam, gba
Vermeld svp
rïl "Fiets-etiquette
De conclusie moet zijn dat de situ
atie waarschijnlijk wel iets gunsti
ger is dan het beeld dat Posthumus
had op grond van de cijfers die
hem ter beschikking stonden. Het
grootste probleem lijkt nu hoe de
feitelijke studieduur dichter in de
buurt gebracht kan worden bij de
cursusduur op papier. Het zou daar
om beter zijn de maximale cursus
duur te stellen op vijf jaar. De
universiteiten krijgen door zo'n
wettelijke bepaling nog een duwtje
in de richting die zij in veel geval
len zelf al waren ingeslagen. Maar
dan moeten er wel waarborgen ko
men die de student garanderen dat
de gestelde termijnen ook haalbaar
zijn. Dat betekent dat hij na de
propedeuse (die geen slachtbank
mag zijn) een goede kans heeft de
studie inderdaad na totaal vijf jaar
te beëindigen.
Als een compromis over een vijfja
rige cursusduur bereikt kan worden,
is het debat over de opzet van de
propedeuse, de studiebegeleiding, de
inhoud van de studie en de rege
ling van verdere studie (research-
aantekening, promotie, post-acade-
misch onderwijs) nog moeilijk ge
noeg.
Van een verslaggever
UTRECHT De 65-jarige violist
B. Giltay uit Vreeswijk is door een
auto aangereden en omgekomen
toen hij de Utrechtse Maliesingel
wilde oversteken. De auto die hem
aanreed werd bestuurd door de der
tig jarige Utrechtse hoofdagent B. H.
De heer Giltay was sinds september
'51 altviolist in het Utrechts
Symfonie Orkest. Het ongeluk ge
beurde na een uitvoering van de
Matthaus-Passion in Tivoli, waar
aan hij had meegewerkt. De heer
Giltay, die in juni met pensioen
zou gaan, was ook bekend als com
ponist. Op zijn naam staan onder
meer de Symfonia Piccolo voor or
kest, variaties voor orkest 'Kurucz
Valtozatok', een concert voor twee
violen, de Gosauersymfonie (ge
noemd naar het Oostenrijkse
plaatsje, waar de heer Giltay zich
altijd voor het componeren terug
trok), Kosmogromie 1 (voor vier
luidsprekers en orkest), Kosmogro
mie 2 (voor strijkkwartet en tape)
en andere composities van elektro
nische muziek. De heer Giltay was
bezig met een concert voor orkest,
dat in juli in première zou gaan in
Joegoslavië.
U~3
Het jongste zoontje van prinses
Margriet, Pieter-Christiaan,
wordt vandaag drie jaar. Max
Koot maakte onlangs deze foto.
MIDDENMEER De Ariëns School
in Middenmeer (Wieringermeerpol-
der) heeft alsnogtoestemming ge
kregen om met een 'moeder-mavo'
te beginnen. De directeur van de
school, A. H. Remmers, heeft goede
hoop, dat hij in augustus met twee
brugklassen voor moeders kan be
ginnen.
Aanvankelijk voelde staatssecreta
ris Veerman niet voor het idee van
een 'moeder-mavo'. Hij was bang
precedenten te scheppen. Nu heeft
hij de Ariëns Mavo laten weten,
dat deze school bij wijze van expe
riment kan beginnen.
Het is de bedoeling dat de moeders
twee e drie ochtenden per week
naar school gaan. Een paar jaar
geleden toonden twintig moeders
belangstelling. Hoeveel moeders in
augustus komen opdagen, zal vol
gens de heer Remmers sterk afhan
gen van de opvangmogelijkheid
voor kleine kinderen.
BAARN De in 1906 verschenen
serie Verkade-albums Lente, Zomer,
Herfst, Winter van dr. Jac. P.
Thijsse, zullen in september van dit
jaar in facsimile opnieuw op de
markt komen. Zomer Keuning
Boeken BV heeft toestemming ge
kregen van de Koninklijke Verkade
Fabrieken in Zaandam om deze
cyclus van jaargetijden, die de
laatste jaren weer bijzonder ge
vraagd is, opnieuw uit te geven.
De Nederlandse Vereniging tot Be
houd van Natuurmonumenten heeft
medewerking verleend aan de we
dergeboorte van dit populaire deel
van het levenswerk van de grote
natuurkenner Jac. P. Thijsse door
een 'ten geleide' te verzorgen. Dit
voorwoord wordt geschreven doör
Kees Hana, de bekende journalist-
natuurkenner.
Voor de heruitgave is uitgegaan
van de originele eerste druk van de
jaren 1906, 1907, 1908 en 1909.
Evenals destijds zullen de plaatjes,
gedrut naar de originele aquarellen
van de kunstenaars J. van Oort,
Wenckebach en Voerman jr., bij
het album worden geleverd, met dit
verschil dat ze nu niet behoeven te
worden verzameld. 'Bij elk album
wordt een set van 144 plaatjes ge
leverd', aldus adjunct-directeur C.
van Maurik van Zomer Keuning
Boeken BV. De prijs, waarover nog
Geen zekerheid bestaat, zal onge
veer twintig gulden per deel zijn.
Op het ogenblik wordt voor een
van deze jaargetijden-albums in de
antiquarische boekhandel ongeveer
honder dgulden per deel gevraagd.
De heer Van Maurik: 'Liefhebbers
hoeven straks niet langer zulke
prijzen te betalen'. De albums zul
len geheel gelijk zijn aan de oor
spronkelijke.
door Hans W. Ledeboer
AMSTERDAM Het Scapino Ballet is, zoals voorzitter ir. C. v. d.
Veen van de Stichting Scapino Ballet vol plezier constateerde, het
oudste balletgezelschap van Nederland en tevens het jongste
ensemble.
De heer Van der Veen zei dit in
een gelukwens, waarmee hij in de
RAI het verjaarsfeest van dit bal
letgezelschap opende. Het Scapino
Ballet is dertig jaar oud en de
feestrede van de heer Van der Veen
was vanzelfsprekend vooral een
hulde aan Hans Snoek, die het
ensemble heeft opgericht, die het
heeft geleid tot zij een jaar of vijf
geleden zich terugtrok en die Sca
pino maakte tot een unicum in
Europa: een groot, volwaardig bal
letgezelschap, dat zich met zijn re
pertoire uitsluitend richt op de
jeugd en dat zich op deze manier
vooral een educatieve taak stelt.
Waardering voor deze taak kreeg
Hans Snoek indertijd in de vorm
van een koninklijke onderschei
ding. De hoge kwaliteit van het
repertoire bewees Scapino met zijn
jubileumpresentatie: niet minder
dan het klassieke Tsjalkowsky-bal-
let 'De Notekraker' in een integrale
voorstelling, hetgeen in de hele
balletwereld nu als een zeldzaam
heid geldt.
Zo'n Tsjaikowsky-ballet geldt als
een hoogtepunt in de danskunst en
vereist van dansers, regie en pro-
duktie een uiterste graad van vak
manschap, produktiecapaciteit en
dansvirtuositeit.
'Andersom'
De Notenkraker dateert van eind
1892 en het ontstond 'andersom' als
doorgaans een ballet ontstaat: di
recteur Vsevolozhsky van het kei
zerlijke theater van St. Petersburg
en de balletmeester Marius Petipa
hadden een tot in details uitge
werkt libretto gemaakt en Tsjai-
kowsky kreeg de opdracht, daar nu
maar eens muziek op te compone
ren.
Ondanks de boosheid van Tsjai-
kowsky over een dergelijke op
dracht hij gevoelde zich aan
handen en voeten gebonden zonder
ook maar enige vrijheid werd de
mufciek een bijzonder' succes.
Sedertdien is De Notekraker een
van de belangrijkste balletten ge
bleven en het is gezien de hele
sfeer bij uitstek geschikt voor een
jeugdig repertoire.
Heel wat zeer vooraanstaande cho
reografen hebben het later opnieuw
bewerkt voor hun eigen gezelschap
en in deze rij vooraanstaanden
heeft nu ook de artistieke leider
van het Scapino-ballet, Armando
Navarro, zich gevoegd met een heel
boeiende choreografie.
Navarro kreeg al dadelijk de handi
cap, dat het Scapino Ballet nu een
maal niet over een zo groot reser
voir aan dansers beschikt als inder
tijd het keizerlijk ballet van St.
Petersburg. Het werd dus een zaak
van een groot aantal dubbelrollen,
wat van de dansers deze kracht
proef prachtig doorstaan. Boven
dien staat of valt een ballet van
deze aard met de zorgvuldige af
werking, de discipline.
Uiterst verzorgd
Wat het publiek te zien kreeg was
tot in het uiterste verzorgd en ge
tuigde niet alleen van een groot
artistiek vermogen maar ook van
heel hard werken en van aandacht
voor de kleinste details. Er werd
en dit is een grote zeldzaamheid
geruisloos gedanst: geen geratel
van balletschoentjes op de toneel
vloer verstoorde de muziek. Het
corps de ballet, met alle dubbelrol
len, toonde een mooie discipline,
een prachtige achtergrond voor het
solistenwerk.
Wim Bijmoer zorgde voor de cos-
tuums en de decor, ook al een
krachtproef. En om er helemaal
een feest van te maken was de
muzikale begeleiding gelegd in
handen van het Residentie Orkest
onder leiding van Jean Martinon.
Niet onbewogen
De dertig jaar historie van het
Scapino-Ballet is niet altijd onbe
wogen geweest. De eerste rijkssub
sidie, 25.000, kreeg het ensemble
pas in 1952. toen het zes Jaar oud
was. Het jaar daarop verwoestte
een brand de studio's met alle de
corstukken. Het ensemble verhuisde
naar het Hortusplantsoen, waar
het. zoals bekend, door ruimtege
brek later weer weg moest, later
weer weg moest.
Maar 10 jaar later kwam er 'n hoog
tepunt: een tournee door de Vere
nigde Staten met een ontvangst in
het Witte Huis.
Een slag trof het ensemble, toen
vorig jaar Wim Bender door een
auto-ongeluk werd gedood. Het be
grip 'Scapino' stamt uit het oude,
Italiaanse toneel en het Scapino-
ballet gebruikte dan ook de scapi-
no-figuur om in vrolijke vertelsels
het jeugdige publiek duidelijk te
maken wat er allemaal op het to
neel gebeurt, een bijzonder aan
trekkelijke manier van dans-educa-
tie. Wim Bender was deze scapino-
figuur. Sedert zijn dood zoekt het
ballet naar een andere manier om
de voorstellingen zo prettig moge
lijk met verhalen te begeleiden.
Scène uit De Notenkraker door Scapino
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT Er moet een systeem komen voor toetsing van de naleving van de abortusrichtlijnen
van 1971, die ervan uitgaan dat abortus het beëindigen van menselijk leven is. Dit is het oordeel van
de meerderheid van het hoofdbestuur van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot Bevordering
der Geneeskunst, die hiermee opkomt voor handhaving van de abortusrichtlijnen die de maatschap
pij in 1971 opstelde Een voorstel daartoe wordt op 8 april aan de ledenvergadering voorgelegd.
Van een verslaggever
ROTTERDAM In Rotterdam Is
opgericht een landelijke werkgroep
sociale diensten, die zich ten doel
stelt een gezamenlijk eisenpakket
te formuleren ten aanzien van de
uitvoering van de algemene bij
standswet. de wet werkloosheids
voorziening en het functioneren
van de gemeentelijke sociale dien
sten. Tien plaatselijke werkgroepen
hebben tot de oprichting besloten.
De werkgroep weer nodig geacht
omdat meer dan een miljoen Ne
derlanders afhankelijk zijn van uit
kering van een sociale dienst en in
een aantal plaatsen de laatste
maanden klachten waren over uit
voering van de sociale wetten.
Het voorstel behelst onder meer het
door de KNMG instellen van een
landelijk toetsingscollege, bestaan
de uit artsen en andere deskundi
gen, van wie er enkele worden aan
gewezen na overleg met de genees
kundig hoofdinspecteur. Uit zijn
midden zou het college voor iedere
regio een commissie moeten sa
menstellen waarvan tenminste
drie artsen deel uitmaken die
periodiek ziekenhuizen en erkende
inrichtingen in haar gebied be
zoekt
Het KNMG-bestuur is voor handha
ving van de nu vier jaar oude
richtlijnen, die ervan uitgaan dat
het verrichten van een abortus pro-
vocatus moet worden beschouwd als
het doen beëndigen van menselijk-
leven, waartoe alleen mag worden
overgegaan na zorgvuldige afweging
van alle factoren, die van belang
zijn en als uiterste maatregel. De
beslissing moet door tenminste
twee artsen, eventueel samen met
andere deskundigen, worden geno
men. Het bestuur acht aanvulling
van de richtlijnen nodig, 'aangezien
er twijfel kan bestaan over de juis
te toepassing van de richtlijnen in
de dagelijkse praktijk'. Dat geldt hoofdinspecteur en aan de genees-
met name de grote zorgvuldigheid
die bij de besluitvorming tot en de
uitvoering van abortus mag worden
geëist.
Taken
Als taken voor het landelijk toet
singscollege noemt het KNMG-be
stuur: het beoordelen van het doen
en laten van artsen inzake abortus
provocatus (besluitvorming, uitvoe
ring, verslaglegging en nazorg) aan
de hand van de richtlijnen, en het
beoordelen van inrichtingen op
grond van nader op te stellen ei
sen.
Behandelende artsen zullen, als de
visitatiecommissie daarom vraagt
de verslagen moeten tonen, die zij
van de gevallen van arbortus pro
vocatus hebben, overigens zonder
dat de behandelde vrouwen herken
baar zijn. Van ieder onderzoek
maakt de commissie een rapport
met een voorlopige conclusie op,
dat dan in het landelijk toetsings
college ter sprake komt. Het college
meldt zijn eindoordeel aan de
heer-directeur
ziekenhuis.
van het betrokken
Aanwijzingen
Als het college meent dat artsen
niet in overeenstemming met de
richtlijnen hebben gehandeld of
niet voldoen aan de gestelde eisen,
moeten hun schriftelijk concrete
aanwijzingen worden gegeven voor
noodzakelijk geachte verbeterin-
gen.Na het verstrijken van een be
paalde termijn, bekijkt de visitatie
commissie opnieuw welk effect
haar waarschuwing heeft gehad.
Als de aanwijzingen onvoldoende
zijn opgevolgd stelt ze de hoofdin
specteur op de hoogte die eventueel
een klacht kan indienen bij de
medische tuchtrechter of aangifte
kan doen bij de officier van justi
tie, of de minister adviseren het
ziekenhuis of de kliniek niet langer
te erkennen.
Hoofdredacteur J. Bol van het Me
disch Contact tekent aan, dat het
hoofdbestuur van de KNMG een
principiële beslissing heeft genomen.
