chaften' bij Theater
vendig gebracht
Romantiek Trijntje Cornelis' had bij de
in matinee Haagse Comedie iets geforceerds
van VARA
Birds muziek leeft bij
musici als Red Rodney
kale tv-uitzendingen
Zoetermeer begonnen
Haagse boomplantda g:
milieuproject begint
op industrieterrein
r/]
3?
'Nieuwe oogst' met een schaap
aan een trog in Concertgebouw
Mahlers vierde
bij Amsterdams
Philharmonisch
Winkelier in
arm gestoken
4vrouwen voor de camera
Oorlogswinter in Laag-Zuthem
Concert voor
magistraten
en burgers
van Den Haag
'Harde landing'
voor Haagse
agente in nood
KWARTET MAANDAG 17 MAART 1975
KUNST
RH7
°[EM Theater bracht zaterdagavond in de Arnhemse Schouwburg voor het eerst Schaften,
nieter Terson, die het The Apprentices, de leerjongens, noemde, omdat hij het schreef voor, en
'onge werkers, die nog wat verder kunnen komen. Of niet.
Ber Huising
aan middag dollen ze even
3ni gelaten honden op het bin-
f.r}atsje van de fabriek. Balletje
keet schoppen stoeien,
kiften, praatjes maken over
ïidfên, voetbal, popzangers, va-
en illusies. Van: mij houden
r niet. Er zitten een paar
rbedders bij, die dat vroeger
.chten. Er zijn er die stijg
i op de avondschool. Een
pt naar zee, een ander wordt
ier, een derde probeert het
leger. Maar de vlotste knaap
,1 gauw trouwen, en blijft
en. Zoals de meesten. Dat is
eklemmend weinig vooruit-
teer.
>ns heeft Peter Terson zich
roblemen niet bemoeid. Zoals
1 ^n er in schafttijd zich liever
ee bemoeien. Ze zijn even
slaan door en maken gein-
in beetje ruw, maar met hu-
ze bedoelen het niet zo rot
soms lijkt. Al pakken ze een
Bitje of een zwarte niet fijn-
g aan. Peter Terson kent ze,
*eland, en zette ze neer zoals
voordoen. Karei Muller gaf
eigen Nedërlands, maar liet
v^rigens in de typisch Britse
digheden. Omdat ze wel ver-
k zijn, maar zelf niet in de
fburg komen, is het voor de
daar een soort amusant ar-
|es-kijken.
spr
verschopte Willem Paul Edelman, welbespraakte man van Wales, zijn
Jan van Eijndthoven is erg ko- de ouderen. Jan Verhoeven is een
misch als de 'maffe' Jimmy, die mal bezig baasje. Eigenlijk zou ik
bokser wil worden. Henk Voges, Pe- ze alle negentien wel kunnen noe-
ter Aryans en Jan Gorlssen als een men.
obo heeft lal die schaftuur-
j cker levendig geregisseerd in
iel sfeertje. De binnenplaats,
"en pen door Jan Kieboom, heeft
lemaal, evenal de fabrieksge-
tussendoor, en het hek
symbolisch traliewerk, als
'^fergelaten is.
n wegingen zijn boeiend en
[ezet door Kris v.d. Velden),
vei >o moet er overtuigend ge-
di, d, gebokst, gevochten en
worden. En voor het lopen
ok nog een draaitoneel, dat
len bepaalde scènetjes en fi
naar voren brengt. Zoals in
de camera dat zou doen.
overgangen van het ene
tur naar het andere ge-
Lobo niet alleen het 'faden'
.ook het stilzetten van de
ïg, dat in de film bevriezen
ené Lobo deed dus weer een
pijzondere regie. Waarbij hij
e arbeiders (maar zelden,
zelden goed gespeeld, door
die ze eigenlijk niet ken-
^.Jiet begrip en zo gewoon mo-
liet verbeelden. Daar deden
en spelers met een prettige
aan mee.
ters is de vlotte, innemende,
'^ipervlakkige praatjesmaker,
iet Blanken is het kostelijk
;e fabrieksmeisje waar hij
ouwt. Bea Meulman is haar.
jen chte, vriendin. Nettie Blan-
n een ontroerend stil onaan-
'Aijk meisje, dat opfleurt door
iniqndacht van de ook nogal
dat
Scène uit 'Schaften': van links naar rechts Nettie Blanken, Mar-
greet Blanken en Bea Meulman.
door Jac Kort
AMSTERDAM Zondagmiddag
trad het Rotterdams Philharmo-
nisch Orkest onder leiding van Edo
de Waart op als gast in de C-serle.
Het had daarvoor een programma
gekozen van werken die allen na
1970 zijn ontstaan, zodat men van
'nieuwe oogst' zou kunnen spreken.
Van de Italiaanse componist Nico-
lai Castdglioni klonken aan het be
gin de Arabeschi voor fluit, piano
en orkest, met Raymond Delnoye
en Bart Berman als solisten. Zee
ijle hoogliggende muziek, met een
lyrische inslag en geschreven met
een uitgesproken zin voor even
wicht.
Reinbert de Leeuw schreef zijn 'Ab-
schied' voor het grootst denkbare
symfonieorkest en noemde het zelf
in zijn programmatoelichting 'een
ontzaglijk overdreven toestand'. Ik
zou hieraan slechts willen toevoe
gen, dat deze overdreven toestand
momenten bevat, waarop de moto
riek van dit stuk indruk maakt.
Twintig minuten razernij is echter
wat veel.
Wat dat betreft kon men bij de
Amerikaan, Morton Feldman weer
op adem komen. Zijn stuk, getiteld
'Cello and orchestra' duurt even
eens twintig minuten, maar is
voornamelijk opgetrokken uit vre
selijk lange noten. Extreem rustig
noemt de componist het-zelf. 'Cri
ant vervelend' hoorde ik iemqnd
zeggen. Michel Roche speelde de
cello-partij fraai van toon.
BVHaast was de titel van het slot
nummer, geschreven door Willen
Breuker, een stuk waarin van alles
gebeurt. Om de ongein de zaal in te
kwakken, maar de muziek afwezig
is. Bij gebrek daaraan, een boer.
die een schaap met twee lammetjes
door de zaal leidt, een blazer, die
gaat touwtje springen en noem
maar op. En onder de handeen
orkest dat allerlei plattitudes moet
spelen. Ik kan mij voorstellen dat
het orkest heef geprotesteerd, om
dat het voor deze plasserie moest
aantreden. Maar ja, de kunst
vraagt offers.
door Jac Kort
AMSTERDAM Het program-
ma voor de VARA-matinee van
zaterdag was geheel uit de ro
mantiek opgetrokken. Roman
tiek van Noorse en Duitse her
komst.
Grieg was voor de pauze vertegen
woordigd met zijn Suite nr. 1 uit de
Peer Gynt-muziek en zijn concert
voor piano en orkest. Werkjes als
Morgenstemming, Ase's dood, Ani-
tra's dans en In de grot van de
bergkoning behoren tot de meest
favoriette 'klassieke' muziek van
het grote publiek. Ze zijn inderdaad
staaltjes van meesterlijke situatie
tekening bij Ibsen's drama en
daarbij tevens van een zo geraffi
neerde orkestratie als in 1874 nog
niemand voor mogelijk hield. Het
Radio Filharmonisch Orkest onder
leiding van Jean Fournet gaf er
een briljante vertolking van.
De In Roemenië geboren dertigjari
ge pianist Radu Lupu was de solist
in Grieg's Concert. Het werk stamt
uit 1868, het jaar waarin de jonge
componist zijn Duitse opleiding
kort tevoren had beëindigd. In zijn
Concert zijn de sporen van die
opleiding met name waar te nemen
in de virtuositeit van de pianopar
tij, die aan de bravoure van Liszt
doet denken. Anderzijds wordt men
getroffen door de doelbewustheid,
waarmee de jonge kunstenaar de
Noorse volksmuziek in dit werk aan
het woord laat komen. Griegs mu
ziek was Noors in hart en nieren.
Over de uitvoering van Radu Lupu
kan voor wat de pianistische virtu
ositeit betreft niet anders dan met
de grootste lof worden gesproken.
Wat de interpretatie betreft deed
zij mij iets te precieus en gemanië
reerd aan. Vooral in de hoekdelen
was mij een kloekere aanpak wel
zo lief geweest. Het orkest zorgde
voor een uitstekend samenspel met
de solist.
Wagner's pseudo-m.vstiek in De
Goede Vrijdag-muziek uiit 'Parsifal'
(de z.g. tweede messia's) kan ik nu
eenmaal niet luchten. Er zijn ande
re fragmenten uit het werk van de
Bayreuither componist te vinden,
beter geschikt voor de concertzaal,
dan dit brok edelkitsch uit de 'Ger
maanse' keuken.
Dan nog liever de Suite, die Ri
chard Strauss in 1945 uit zijn 'Ro-
senkavalier' trok. Muzlkantesk
werk, knap gemaakt en niet meer
pretenderend dan dat. Fournet en
zijn orkest behaalden er een groot
succes mee.
DEN HAAG De Haagse Comedie speelt onder regie van Jules Royaards Constantijn Huygens' eni
ge blijspel 'Trijntje Cornelis' in het Hot. Je verwacht min of meer dat er iets bijzonders mee gedaan
is, maar klaarblijkelijk is de kleine zaal hoofdzakelijk gekozen omdat Huygens het als een 'camera-
spel' wenste te zien.
dere voorstellingen heeft gezien
staat allesbehalve onbevangen te
genover deze zesde. Er is best te
zien dat er naar een levendige be
weeglijkheid gestreefd is, maar die
is niet altijd bereikt. Meestal omdat
de ruimte er niet voor was. Want
het decor was nu wel open. maar
de speelplekken waren telkens erg
beperkt. Ook zat er in het spelen
zelfs iets geforceerds. En dat had
waarschijnlijk met de wat be
vreemdende bezetting te maken.
Het ging pas echt lekker in de
scènes waarin Kees Collen zat als
een schitterende schippersknecht.
Hij maakte iets bijzoijders van die
rol. Over Rick Nlcolet als Trijntje
is geen kwaad woord te zeggen: dat
bazige bij-de-handte. gecombineerd
met een volstrekte onnozelheid kan
zij wel spelen, maar het ligt een
beetje buiten haar eigen aard. En
Lisbeth Cells als de Antwerpse Ma
rie is wel een Vlaamse, en zij
maakte de maniertjes van een
hoertje wel leuk, maar het ging
niet leven. En Eddy Brugman, die
echt wel wat kan. had het moeilijk
iets komisch teweeg te brengen in
haar bangelijke compaan.
De reacties van het publiek waren
hartelijker dan de mijne. Het werd,
zoals ik een paar keer hoorde zeg
gen, 'wel aardig' gevonden.
Wel is het stuk door Ernst van
Altena 'hertaald', dat wil zeggen
dat onbegrijpelijk geworden woor
den en passages door begrijpelijke
zijn vervangen. Ook is er door Mir
jam Boelaars één decor ontworpen,
waarin alle plaatsen van handeling
hun plekje hebben, met als domi
nante er in het schip van Trljntjes
man Claes Gerritz. Het is eigenlijk
ook het enige naturalistische ele
ment er in. De rest wordt meer
suggestief aangeduid.
Het pronte Zaandamse vrouwtje
Trijntje is kort na het sluiten van
de vrede van Munster in 1648 met
haar schipper meegevaren naar
Antwerpen, trekt op haar eentje,
fraai uitgedost, de stad in, wordt
letterlijk tot op haar hemd uitge
kleed door een hoertje uit de Le
pelstraat en op een mesthoop neer
gelegd in oude kleren. Een brave
nachtwaker brengt haar terug naar
haar schip, waar zij de schippers
knecht Kees in vertrouwen neemt,
maar haar man volstrekt om de
tuin leidt door hem de les te lezen
oyer Zijn dronken thuiskomst die
nacht. Tenslotte nemen zfj en de
knecht ook nog hardhandig wraak
op het hoertje en haar handlanger.
Het verhaal is gebaseerd op een
anecdote die in die tijd de ronde
deed, maar Huygens wilde het niet
gespeeld zien. tenzij binnenska
mers. Hij wilde het aanvankelijk
door André Rutten
zelfs niet publiceren. Alleen maar
vrienden er om laten lachen. Het
ligt dus eigenlijk in de sfeer van de
gewaagde grappen, die keurige he
ren elkaar vertellen als zij onder
elkaar zijn. Alleen is Fat toen ge
waagd was nu niet meer zo ge
waagd. Maar het onverbloemde
taalgebruik van de figuren van
toen voor nette mensen van nu
weer wel.
Het blijspel werd in 1653 geschre
ven en pas drie eeuwen later, in
1950, voor het eerst opgevoerd in de
Koninklijke Vlaamse Schouwburg
in Antwerpen onder regie van Fred
Engelen met Tine Balder in de
titelrol. Het bleek toeh een grote
verrassing, dat een beschaafde ze-
ventiende-eeuwer als Huygens zulk
een reëele-volkse klucht geschreven
bleek te hebben. In de herinnering
een erg goede voorstelling.
Niet altijd levendig
Die verrassing is er waarschijnlijk
nog steeds voor degenen die de
klucht voor het eerst zien. Maar
een beroepskijker, die ook de mees
te van de daarop gevolgde vijf an-
door Rud Niemans
AMSTERDAM De twintigste verjaardag van Charlie Parker's
sterfdag vormde een plausibele reden om drie musici vrijdagnacht
op het Concertgebouw-podium samen te brengen, die allen in di
verse perioden korte of langere tijd met Bird hadden samenge
werkt: pianist Joe Albany, tenorsaxafonist Dexter Gordon en
trompettist Red Rodney.
door Piet Visser
DEN HAAG De 66-jarige siga
renwinkelier J. Rueck is zaterdag
middag in zijn zaak aan de Wal
deck Pyrmontkade door een onbe
kende man met een donkere huids
kleur die geld van hem eiste met
een groot mes in de linker onder
arm gestoken. De winkelier voelde
er niets voor om op de eis van de
man in te gaan en wierp hem een
glazen asbak naar het hoofd. Juist
op dat moment stak de ongewenste
klant hem met het mes in de arm.
De belager van de heer Rueck is er
ijlings - maar zonder geld - van
door gegaan. De winkelier heeft
zich onder doktersbehandeling
moeten stellen.
Begeleid door vaderlandse routi
niers als Martin v. Duynhoven
(drums) en Dick v. d. Capellen
(bas) gaven zij een concert boorde
vol herkenbare muziek, die soms
nauwelijks met Parker verband
hield. De prestaties voor en na de
pauze hielden een duidelijk niveau
verschil in, in die zin, dat alleen
het pedante, maar uiterst sympa
thieke baasje Rodney in zijn soli
vol knisperend, vitaal trompetge
luid voor de pauze uit wist te stij
gen boven de wat matte routine
waarmee reus Dexter een klus met
tegenzin leek op te knappen.
De zaal beluisterde typisch tijdloze
session-jazz met de zorgvuldig
swingende Hollanders die met al
hun ritmische zorgvuldigheid een
probleem vormden voor pianist Joe
Albany, of omgekeerd. Albany (een
der eerste bopplanisten die al in '46
te LA met Parker speelde) maakt
schitterende, menselijke muziek,
vol opeengestapeldeakkoorden, die
vooral in het begin een ritmisch
chaosje aanrichtten die zelfs v. d.
Capellen het hoofd deden schud
den. Albany is echter een man, die
met lichaam en ziel muziek maakt,
die honderdmaal inhoudsrijker is
dan bij de overgepousseerde Oscar
Peterson. Maar Albany is een solist,
geen ensembleman.
Rodney, na lange Jaren weggemof
feld te zijn geweest in show- radio-
en musicalorkesten in o.m. Las Ve
gas, relaxed en blij weer echte jazz
te kunnen blazen, maakte vooral
met Dick v. d. Capellen schitteren
de muziek, vol creatieve spankracht
en alle cliché's mijdende inspiratie.
Wie Ross Russell's boek 'Birds Li
ves' doorbladert, ontdekt vele even
keiharde als ontroerende regelen,
waarin beschreven wordt welk een
kapitale rol Rodney als mens en
musicus in Bird's leven gespeeld
heeft. Een rol waarin hij tenslotte
meermalen totaal ten gronde leek
te worden gericht. Dit concert
maakte duidelijk, hoezeer Parker's
muziek nog leeft en waarom deze
genius Miles Davis' opvolger zo
hoogachtte. Dexter Gordon, na Ben
Webster's dood nu de trotse en
terechte bezitter van diens tenor
sax, kwam pas na de pauze goed op
stoom en leverde toen het wellui
dende weerwerk vol typisch Gordo-
nesque melodie-referenties dat men
van hem mocht verwachten. Toen
ook Albany zichzelf beter in de
hand hield, waren allee voorwaar
den aanwezig voor een boeiende
finale waarin de blazers steeds ge-
coö
AMSTERDAM Muzikanten zijn
tenslotte ook maar mensen en on
derhevig aan ziekte. Heel het kille,
natte seizoen door hebben we het
gemerkt, en er zijn steeds maar
'vervangers' geweest. Ook met ver
vangende stukken.
Zaterdagavond trad op het NTC-
concert in de Grote Zaal de uit
Rusland afkomstige violist Phlipp
Hlrshhorn op heel korte termijn op
met het Vioolconcert in D (op. 35)
van Tsjaikowsky. Hij deed het met
grote violistische kunde en goede
smaak: virtuoos en hier en daar in
een charmante, warme toon, op
juiste klankafstand begeleid door
de schare van Anton Kersjes. Zo,
dat de liefhebbers van de roman
tiek niets tekort kwamen.
Na de pauze de Vierde van Mah
ler, een stuk met wisselende
schoonheid, in verrukkelijke klank
en een aantal blijkbaar onmis
bare banaliteiten. Wonderlijke
muziek met vele boeiende finesses,
vlot voorgedragen door het orkest.
De sopraan Nelly van der Spek
zong in het slotdeel een vrij lange
tekst uit 'Des Knaben Wunderhotm'
over het hemelse leven, waar Mah
ler toch wel een boeiende muziek
bij gecomponeerd had, met de
waarschuwing erboven om de zan
geres 'ausserst discret' te begelei
den. Wat Kersjes dan ook goed ln
de hand hield, zodat deze sopraan
alle kansen voor haar goed gevorm
de stem kreeg. En als we het soms
niet wisten, vermeldt de partituur
als laatste bijschriftje: 'Ende der
Symphonie'. Dat mag dan ook wed
na zestig minuten muziek'.
ii i en onzer verslaggevers
e f
tekiERMEER De lokale omroep Zoetermeer (LOZ) is zater-
Het egonnen met de eerste televisie-uitzendingen in het twee
purende experiment waaraan nog vijf andere gemeenten mee-
Q.
I icc
15.000 gezinnen heben
jirste LOZ-programma gedu-
miJ :uim anderhalf uur kunnen
gen. Het is de bedoeling dat
ital wordt uitgebreid tot on-
veertigduizend aansluitingen
Zoetermeer in de jaren
de omvang heeft bereikt
n stad met 120.000 inwoners,
r Gruijters van volkshuis-
noemde in dit verband Zoe-
tijdens een interview voor
een 'succesvolle groeige-
rbereidingen voor het expe-
hebben in Zoetermeer onge-
ee jaar geduurd. Nog voor
ite uitzending was duidelijk
omroep met het door CRM
te budget van 350.000 gui
lt zou toekomen. Het bestuur
ioetermeerse omroep heeft
bij de minister aangedron-
een aanvullend bedrag van
n.
t 'oep werkt vanuit een voor
bedrijfshal in het industrie
van Zoetermeer. Tal van
n Hgers zijn maandenlang in
ir geweest om zaterdag te
beginnen. Van half zes tot
uur stonden in de LOZ-stu-
kele huisvrouwen achter de
die zich in nauwelijks
voflfcen met de apparatuur ver-
p hadden moeten maken.
,i endingen van de LOZ zullen
gericht zijn op het verslaan
vink uitstek Zoetermeerse ge-
Het is niet de bedoe-
oals LOZ-voorzitter drs. J.
makers in zijn openingstoe-
zei, dat de omroep voor
renfje»t gaat zorgen: 'Hilversum
l laarvan voldoende', zei hij.
een wekelijks journaal richt
oetermeerse omroep zijn
'erpers onder meer op wij-
kactiviteiten en politieke besluit
vorming. In zogenaamde specials
wordt iedere zaterdag op een be
paald onderwerp dieper ingegaan.
Scheveningse strand
De Hollandsche Aanneming Maat
schappij (HAM) te Rijswijk gaat
voor een bedrag van ruim 3,8
miljoen een half miljoen kubieke
meter zand opbrengen op het Sche-
veningse strand. Het Hoogheem
raadschap Delfland zal nagaan of
er geld moet worden uitgetrokken
om nog meer zand op te spuiten.
Het zand zal met hopperzuigers uit
de Noordzee worden gewonnen.
Vanaf de haven zal aan het zand
met een persleiding naar het
strand worden vervoerd. De HAM
de laagste inschrijfster van dit
projekt gaat half april met de
werkzaamheden beginnen. De op
hoging is noodzakelijk ter verster
king van de zeewering.
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Volgende week woensdag worden in het Haagse
Industriegebied Zichtenburg honderdvijftig bomen geplant. Dat
gebeurt in het kader van een milieu-programma, waarvan de laat
ste activiteit begin juni een feit zal zijn.
De boomplamtdag vormt de opening
van het programma. Driehonderd
leerlingen van basisscholen zullen
het karwei voor hun rekening ne
men. Medio april worden in de
gemeente Den Haag schoonmaak
acties georganiseerd. Hierbij zullen
onder meer 1500 Haagse natuurver
kenners en een grote groep scholie
ren ingeschakeld worden. Voor eind
april staat het onderwijsprojekt
'Water' op stapel, een projekt dat
de betekenis van gezond water voor
mens, dier en plant wil laten zien.
In de maanden april en mei wordt
een affiche-wedstrijd uitgeschre
ven, waaraan leerlingen uit de
hoogste klassen van het basis-on
derwijs kunnen deelnemen.
De vijfde juni zal Wereldmilieudag
zijn, wat voor Den Haag aanleiding
is om een reeks activiteiten te ont
plooien. Op het programma staan:
het projekt 'Bedreigde platen', een
dia-show, een milieu-forum en
tenslotte een milieu-markt. De
markt op het Binnenhof zal
's morgens worden geopend door
wethouder Nuij (stadsontwikke
ling). Het hele 'milieuprogramma'
voor de komende maanden is geor
ganiseerd op initiatief van de
Stichting Milieudag. De Stichting
die sinds de eerste Wereldmilieudag
(5 juni 1973) bestaat, werkt ten
nauwste samen met de gemeente
's-Gravenhage. 'Het is uniek ln Den
Haag', aldus de Stichting, 'dat par
ticulieren en gemeentelijke instan
ties een breed front vormen om
belangstelling te wekken voor de
natuurbeschermings en milieupro
blematiek'.
By kasteel Alerdinck in Laag-Zuthem zijn de buitenopnamen be
gonnen voor de televisieserie 'Oorlogswinter' van de VARA naar
het gelijknamige boek van Jan Terlouw. De serie, die dertien delen
telt, zal in oktober van dit jaar worden uitgezonden.
100-jarige overleden
Mevrouw Sjoerdje Wielenga-Koster,
die enkele weken geleden haar
honderdste verjaardag vierde in het
chr. verpleegtehuis 'Lozerhof' in
Den Haag is deze week overleden.
Op haar verjaardag moest zij door
een verkoudheid reeds het bed hou
den.
In de Haagse wijken Bezuiden-
hout en Zeeheldenkwartier is een
Algemene Burenhulp opgericht. Er
worden nog medewerkers (sters)
gevraagd. Inlichtingen bij mevr.
Driessen, tel. 852403 (Bezuiden-
hout) en de heer Van Burlnk, Zee
heldenkwartier (tel. 604205).
door Adr. Hager
DEN HAAG Het 'concert voor de
burgerij' is in de reeds jarenlang
bestaande traditie bij het Residen
tie Orkest een blijk van erkente
lijkheid voor de financiële steun
van de plaatselijke overheid. In de
geest van 'voor wat hoor wat' biedt
men de Haagse burgerij de moge
lijkheid gratis een concert bij te
wonen en gezien de belangstelling
in de Prins Willem Alexanderhal
maakt jong en oud van dit aanbod
graag gebruik.
Jean Martinon, na een korte afwe
zigheid weer terug voor het orkest,
had de te waarderen geste het pro
gramma te openen met een werk
van Nederlandse bodem nl. de ou
verture 'Cyrano de Bergerac' van
Joh. Wagenaar. Een kostelijk werk
dat terecht regelmatig op de lesse
naars terugkeert. Martinon en het
orkest voelden zich duidelijk in de
wereld van Cyrano thuis en men
verraste magistraat en burgers met
een perfecte en uitstekende weer
gave. Een indrukwekkend huldebe
toon aan Wagenaar.
De keuze van soloinstrumenten was
origineel, nl. de trombone. Aanlei
ding tot die keuze moet zijn ge
weest, dat men een voortreffelijk
trombonist in huis heeft in de per
soon van de Amerikaan Arthur
Moore. De literatuur van dit blaas
instrument is niet groot, doch in
1956 voegde Henri Tomasl hieraan
een concert toe, dat weliswaar geen
meesterwerk is, doch aan Moore de
gelegenheid gaf uit te blinken. In
derdaad een trombonist waarmee
het Residentie Orkest gelukkig kan
zijn.
Martinon leverde andermaal het
bewijs, dat muziek uit zijn vader
land hem na aan het hart ligt. Niet
alleen in de begeleiding van Toma-
sd doch ook wel op zeer overtuigen
de wijze in de Rapsodie Espagnol
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Twee Haagse agen
ten zijn zondagmiddag gewond ge
raakt toen zij in allerijl een sloop-
pand aan de Hoefkade waarvan de
eerste verdieping deels in brand
stond, moesten verlaten. Tevoren
hadden zij een brandende stoel in
de leegstaande woning in het trap
gat geworpen, waardoor een steek
vlam ontstond. Agent N. J. v.d. G.
(29) springt daarop uit het raam op
straat om zijn vrouwelijke collega,
mevrouw M. B. - ten B. (20) op te
vangen. Maar de hulpvaardige
agent kreeg ln plaats van zijn
charmante collega in zijn armen
een baksteen op zijn hoofd toen zij
wat onvoorzichtig uit het raam
klom.
De agent Mep een bloedende hoofd
wond op. De agente hield van haar
harde landing op het trottoir een
bloedende knie en een gescheurde
enkel over. Beiden moesten zich in
het ziekenhuis laten behandelen.
van Ravel. Sfeervol, bundig, spiri
tueel en meeslepend. Een waardige
wijze om het feit te gedenken dat
Ravel honderd jaar geleden werd
geboren. Op het programma van
het Koninginneconcert op 30 april
in Houtrust staat de vierde symfo
nie ten voeten uit in al zijn gevoels
uitingen, werd ook op het burge
rij-concert uitgevoerd. Jean Marti
non had zich duideMjk op dit pro
gramma extra voorbereid en ook
van de zijde van de orkestleden
was er de wil deze avond goodwill
te bedrijven. De spanning was er
voor de volle honderd procent en
de soms wat al te effectvolle cli
maxen betekenden voor het publiek
even zovele hoogtepunten. Het is,
zoals de directeur van het Residen
tie Orkest één dezer dagen op
merkte: 'Het Haagse publiek en het
residentie-orkest zullen nog vele
jaren samen moeten leven. Zonder
publiek heeft een symphonieorkest
nu eenmaal geen bestaansrecht. Als
dat samenleven verloopt zoals op
dit burgerij concert, dan ziet de
toekomst er wat dit betreft nie
somber uit'.
