Jack van Belle wil mensen
aan het denken zetten
Uw probleem ook het onze
'Ik heb er geen behoefte aan sympathiek of aardig over te komen'
Waar doet U het eigenlijk
allemaal voor?
In privé leven
een buitengewoon
kritisch mens
TROUW/KWARTET MAANDAG 17 MAART 1975
BINNENLAND
door Fred Lammers
HILVERSUM In een voor
oorlogs huis aan een laan in een
van de Hilversumse buitenwij
ken woont Jack van Belle, de
man die nu al vele jaren regel
matig op de televisie het veel
bekeken programma 'Zienswij
ze' presenteert. Gisteravond
was het weer zover: het al dan
niet bestaan van het toeval in
ons leven werd aan de orde ge
steld.
Negen keer per seizoen en dat nu
al bijna zeven jaar lang. praat Jack
van Belle met een aantal deskundi
gen. die hij vooraf zorgvuldig uit
zoekt, over de meest gevarieerde
onderwerpen, die allemaal met el
kaar gemeen hebben, dat ze hebben
te maken met fundamentele zaken
in een mensenleven, vragen die ie
dereen. of hij zich nu gelovig of
ongelovig noemt, bij tijd en wijle
stelt.
'Mijn programma heeft als doel de
mensen aan het denken te zetten.
De vragen over het waartoe en
waarheen mag iedereen op zijn ma
nier oplossen", zegt Jack van Belle.
Zelf is hij sterk geïnteresseerd in
de zaken die in 'Zienswijze' aan
bod komen. Die belangstelling ont
stond al zo'n jaar of dertig geleden,
toen Jack van Belle, nu 52 jaar en
vader van drie zoons en een doch
ter en naar hij er vol trots aan
toevoegt ook al opa, nog leraar
geschiedenis was.
"Vooral de middeleeuwen boeien
mij en dan speciaal de kunstge
schiedenis.' Het leraar zijn werd
geen levensfunctie voor Jack van
Belle. Vijftien Jaar geleden ging hij
bij de VARA werken en dar vooral
film-documentaires regisseren. In
1965 werd hij chef van de schoolte
levisie bij de NOS. destijds nog de
NTS. In die functie maakte hij in
1967 een uit drie programma's be
staande televisieserie voor leerlin
gen van de hoogste klassen van het
middelbaar onderwijs over kleine
geestelijke groeperingen. Het sloeg
bijzonder aan. zodat het program
ma een half jaar later bewerkt en
aangevuld opnieuw werd uitgezon
den, maar nu in de avonduren.
Daar de omro'epwet in die tijd juist
werd gewijzigd in die zin dat de
NOS opdracht kreeg ook aandacht
te gaan schenken aan zaken op
geestelijk en maatschappelijk ter-
rien, lag het eigenlijk voor de hand
dat Jack van Belle zich daarmee
ging bezighouden. Het programma
'Zienswijze' het eerste Jaar nog
aangeduid als 'Denkbeeld geestelij
ke strmingen', was geboren.
Méér dan dagtaak
Jack van Belle heeft er nu naar hij
vertelt 'meer dan een dagtaak 'aan.
'Er zijn tal van mensen die denken
dat je een programma van een uur
per maand zo maar even uit je
mouw schudt. Ze hebben er geen
idee van wat er allemaal voor komt
kijken. Je moet kandidaten uitzoe
ken. die verstand hebben van be
paalde zaken en er in een program
ma over willen komen meepraten.
Die mensen ga ik van te voren
allemaal vrijblijvend bezoeken. Ik
reis er het hele land voor door,
omdat ik er de voorkeur aan geef
de mensen die ik op het oog heb in
hun eigen omgeving te ontmoeten.
Lang niet iedereen, met wie ik ga
praten, komt uiteindelijk in 'Ziens
wijze'. Bij dat zoeken naar potentië
le kandidaten moet ik lang vooruit
denken. Nu ben ik al druk bezig
met oriënterende gesprekken voor
volgend jaar. Om beslagen ten ijs
te komen is het verder noodzake
lijk. dat ik me van tevoren oriënteer
over een onderwerp. Voor het ge
sprek over het toeval heb ik zeven
vrij stevige boeken doorgewerkt.
door Mink van Rijsdijk
Kunstenaars hebben het image als zouden zij totaal an
dere mensen zijn dan gewone stervelingen. Dat zal mis
schien niet helemaal ten onrechte zo zijn.
Hoe dan ook dat beeld wordt in stand gehouden
door hen zelf en door het publiek. Men heeft vaak een
aan onzindelijkheid grenzende belangstelling voor het
privéleven van artiesten. Het blad Story heeft daar zijn
succes aan te danken. 'Gewone' mensen gluren graag
naar binnen bij nationale bekendheden. Kunstenaars en
topsporters hebben dan de voorkeur. Als zij onze heilige
koe de beeldbuis halen, zitten ze goed. Daardat
zij hun zegje mogen zeggen, wordt hun bekendheid en
populariteit bevestigd.
Dat 'zegje' wordt met een zekere autoriteit de rustig
kijkende en luisterende Nederlander aangeboden. Men
wordt er op getrakteerd alsof het volstrekt uniek is. Dat
kan soms wat griezelige vormen aannemen. In het
naar mijn smaak overigens goede programma van
Sonja Barend was dat laatst typish het geval.
Toneelspeler Henk Molenberg zei op een moment: 'Als
ik 's avonds in bed lig, denk ik wel eens: waar doe ik
het eigenlijk allemaal voor'. Hij keek daarbij de argeloze
miljoenen in ons land met wat gepijnigde ogen aan. Dat
droeve van de tyvijfel kende ook violiste Vera Beths.
En zelfs de internationaal bekende atleet Jos Hermens
is, zo bekende hij met iets van prang in zijn stem, al
dravende diawijls overvallen door dezelfde ontmoedi
gende gedachte: waar doe ik het eigenlijk allemaal voor.
Dan denk je al gauw: ach wat is het eenzaam op de
hoogte. Wat missen die lieden veel omdat hun leven zo
ingekapseld zit en ze zo weinig vrije tijd hebben.
De jeugd van een wonderkind dat op vijfjarige leeftijd
viool speelt, schaatst of schaakt wat is die gepro
grammeerd. Hoe geïsoleerd davert hun levenskarretje
op de monorail en waar doen ze het allemaal voor?
Maar de zucht vol twijfels, de vraag waarom-waar
om, hoe oprecht ook de huiskamer ingespeeld, kan niet
geclaimd worden door artiesten, topsporters of hoog
waardigheidsbekleders.
Het is de kernvraag van ieder menselijk individu.
Het is mogelijk die vraag een poosje te ontlopen en te
negeren, maar dan ineens is hij weer levensgroot j
sent.
Laten we eten, drinken en vrolijk zijn, want mor
sterven wij, is de meest luchthartige schijnoplossing
aan die vraag te ontsnappen. Ook mensen met ein
loos veel vrije tijd cn ontspanningsmogelijkheden
den regelmatig door die vraag besprongen. Iedereen
op een bepaald moment totaal andere dingen wi
doen dan waarmee hij of zij bezig is.
Dit heeft alles te maken met menselijk heimwee i
volmaakte harmonie. 'Waar doe ik het eigenlijk l
maal voor' is de vraag naar de zin van het men»
bestaan.
Welk beroep mannen en vrouwen hebben is daarbij
interessant, zelfs niet eens belangrijk. Bakker, on
wijzeres, dominee, verpleegster, groenteman of jufr'r,
van de retirade iedereen breekt van tijd tot tijd
nek op die vraag. Het meisje aan de lopende band wi
niet minder door die vraag overvallen dan de mid e
bare scholier. Alleen: niemand van hen krijgt de g
genheid om dat in een programma van Sonja Baren r
komen vertellen, met een air alsof het exclusief ziji 1
haar probleem is. Sonja Barend zelf zal trouwens
vraag ook regelmatig in zich voelen opborrelen.
En dat is uitstekend.
Want die vraag onderscheidt de mense van het diei
de oboL Die vraag is een zegen, omdat hij verplicht a
nadenken en antwoorden. Tot balans opmaken,
steeds nieuw bewust kiezen. Een enkele keer kan
kiezen misschien een volstrekte verandering van g
ven situaties opleveren. Nodig is dat niet. Kiezen
ook betekenen het opnieuw aanvaarden van een
keuze en die meer zinvol invullen.
Dat is weieens vermoeien en slopend, maar het 1
een boeiend bezig zijn met de werkelijke waarde van
leven. Daarom mogen we het nooit toestaan dat
vraag 'waardoen we het eigenlijk allemaal voor'
ons wordt afgenomen, of wordt gereserveerd door
bepaalde groep. Het is de meeset eigen vraag van ii®
mens, of hij nu een prominente figuur is, een onbel
de soldaat of eer. dagdromende huisvrouw.
Overigens waar doet het eigenlijk allemaal v< r
Jack van Belle voortdurend afvragen wat je los maakt
Iets grondig voorbereiden vind ik
reuze belangrijk. Ik ben een perfec
tionist, een ontzettende pietepeut,
iemand die niets aan het toeval P0Sltl6T
overlaat.'
denken dat zij de enigen zijn die
reageren.'
Aan mij persoonlijk
He beantwoorden van de post
neemt ook veel tijd in beslag. 'Op
de uitzendingen komt zoveel res
ponse van het publiek, dat het mij
vaak boven het hoofd groeit. Het
ongelukkige en dat bedoel ik
niet onvriendelijk is dat de re
acties voor zeker 94 procent aan
mij persoonlijk worden gericht. Dat
betekent dat ik al die brieven, soms
wel een paar honderd per uitzen
ding, allemaal zelf moet doorne
men.'
'Ik lees elke reactie van de kleinste
briefkaart tot aan de langste brief.
Alleen anonieme brieven gaan zon
der meer de prullemand in. Voor de
beantwoording van de brieven
schrijf ik het concept, dat op mijn
bureau bij de NOS door een secre
taresse wordt uitgetikt. Alleen in
noodgevallen, als er erg veel reac
ties binnenkomen, die in grote lij
nen allemaal over dezelfde zaken
gaan, is het dat ik met bloedend
hart naar een stencil grijp. Ik blijf
de voorkeur geven aan een per
soonlijk antwoord. De mensen
moeten zich echter wel realiseren
dat ik een brief van drie kantjes
niet met drie kantjes kan beant
woorden. Er zijn briefschrijvers, die
De brieven die binnenkomen lopen
sterk uiteen. Jack van Belle zegt er
over: 'De reacties zijn over het
algemeen erg plezierig. Ik heb een
ontzettend fijn publiek. Hetgeen
mij bijzonder treft is de positieve
wijze waarop de mensen reageren.
Ik krijg brieven van heel eenvoudi
ge mensen tot hoogleraren toe en
verder van alles wat er tussen ligt.
Het programma blijkt echt in een
behoefte te voorzien. Vooral de
laatste tijd krijg ik veel reacties
van mensen die mij vragen er als
jeblieft nog jaren mee door te
gaan. Er zijn mensen die mij
schrijven dat ze bijna nooit naar
de tv kijken maar 'Zienswijze' al
tijd volgen. Zoiets vind ik uiteraard
plezierig om te horen.
Het is fijn als een rooms katholiek
je laat weten dor 'Zienswijze' heel
anders te zijn gaan denken over
protestanten en dat in positieve
zin. Dat begrip wekken voor anders
denkenden is een van de uit
gangspunten van mijn programma.
Mijn opdracht is mensen van di
verse geestelijke stromingen met
elkaar te confronteren en daarbij
sterk de nadruk te leggen op die
groeperingen die elders komen. Je
niet aan hun trekken komen. Je
krijgt dan te maken met niet-alle-
daagse figuren, vandar dat men mijn
programma wel eens spottend een
rariteitenkabinet noemt. Toch pro
beer ik dit laatste zoveel mogelijk
te voorkomen, al blijf ik het hoogst
belangrijk vinden de mensen eens
met hun neus te drukken op aller
lei zaken, waar ze mogelijk niet
eerder bij hebben stil gestaan. De
mensen moeten daar over na gaan
denken, er met anderen over praten'.
Er kan nog méér
In 'Zienswijze' is tegenwoordig
meer mogelijk dan in de beginja
ren. 'Wij komen nu met onderwer
pen, waarvan wij vroeger niet had
den durven denken ze nog eens
voor de televisie te kunnen behan
delen. Dat geldt met name voor de
onderwerpen die liggen in wat men
noemt de occulte sfeer. Die onder
werpen passen helemaal in deze
tijd. Je kunt er niet aan voorbij
gaan. Als Je dat wel doet loop je
met oogkleppen voor. Er zijn in het
leven veel vreemde zaken. Als je er
eenmaal op gaan letten wordt je
daar hoe langer hoe meer bij be
paald. Persoonlijk ondervind ik dat.
al stel ik voorop dat het mijn
overtuiging is dat tal van zaken,
die men nu occult of boven-na-
tuurlijk noemt helemal niets heb
ben te maken met de wereld van
de geesten en de demonen, maar
naarmate de wetenschap zich ver
der ontwikkelt zllen blijken te be
horen tot de nu nog onontdekte
gebieden van de natuur en de men
selijke psyche.
In Zienswijze komen soms mensen
aan het woord, die dingen bewe
ren, waarvan Je op het eerste ge
zicht zegt: hoe bestaat het.
Het is dan juist om wantrouwend
te zijn, maar je moet niet vooroor-
delend gan roepen, zonder te we
ten waarover je praat. Als je de
moeite neemt je er een beetje in te
verdiepen moet je wel tot de con
clusie komen dat er veel onver
klaarbaar is. Dan merk je hoe be
perkt onze kennis nog is.'
Minder interesse
Overigens heeft Jack van Belle de
indruk dat het verzadigingspunt
wat die belangstelling voor occulte
zaken betreft is bereikt, sterker nog
dat de interesse er voor een beetje
begint terug te lopen. 'De belang
stelling voer het christelijk geloof
wint veld ten opzichte van de oc
culte verschijnselen en de gods
diensten van het Oosten. Vooral
voor het charismatische christendom
komt steeds meer belangstelling,
ook bij de jongeren. Zij moeten
niets hebben van het horizontalis
me in de kerken. Onlangs kreeg ik
nog een brief van een jongen die
zijn nood klaagde. Hij schreef in de
kerk over God te willen horen, over
Jezes Christus, over het Evangelie
en niet zoals tegenwoordig zo vaak
gebeurt over de Sahel-landen en
dergelijke zaken. De mensen komen
naar de kerk om zich te laten
opladen, al het andere met name
de hulp aan de ontwikkelingslan
den vloeit daar dan uit voort.'
In 'Zienswijze' geen bekvechterij.
Jack van Belle merkt dat dit wordt
gewardeerd. 'Het publiek houdt er
niet van als er met messen op tafel
wordt gediscussieerd. Daar houden
wij rekening mee bij het antrek-
ken van gesprekspartners. In het
begin kopen wij vaak mensen uit
die zeer verschillend dachten over
een onderwerp. Wij gingen er toen
vanuit dat uit de botsingen van
meningen een stukje waarheid naar
voren zou komen. Tegenwoordig
nemen wij meer mensen, die hoe
wel ze verschillen wat hun basis
betreft, open staan voor anderen,
naar anderen willen luisteren.'
Nog veel onderwerpen
Jack van Belle heeft nog tal van
onderwerpen op de lijst staan.
Hoewel hij nu al weet dat sommige
plannen nooit zullen worden uitge
voerd kan hij de eerste twee jaar
in elk geval vooruit.
Hoewel nu meer mogelijk is dan
vroeger blijft het toch steeds een
afwegen of een onderwerp wel kan.
'Tegen de euthanasie heb ik heel
lang aangekeken. Uiteindelijk heb
ben we dat gebracht. Een onder
werp waar ik ook al lang over denk
is de gebedsgenezing. Dat is een
bijzonder moeilijk onderwerp. Ik
ben het nog steeds niet met mezelf
eens of ik dat in 'Zienswijze' moet
brengen. Als je over gebedsgene
zing gaat praten ontneem je men
sen mogelijk illusies en wek je bij
anderen verwachtingen, die niet
gehonoreerd worden. Je moet je
voortdurend afvragen wat je los
maakt met een programma. Dat is
mijn grote bezwaar tegen sommige
tv-programma's. De makers realise
ren zich vaak onvoldoende welke
onheilen ze aanrichten.'
Aan de hand van de reacties op
zijn programma heeft Jack van
Belle zich een vrij duidelijk beeld
kunnen vormen van de opvattingen
van veel Nederlanders. 'Mij is voor
al opgevallen dat veel mensen zo
ontzettend eenzaam zijn. En dan
bedoel ik niet oude vrouwtjes die
thuis bij een vogelkooi voor het
raam zitten, maar mensen die vl-
op in het leven stan en mij
schrijven dat ze eigenlijk alles heb
ben wat ze wensen, een mooi huis
en een leuk gezin, maar die zich
toch niet begrepen voelen.'
wel eens mensen die denken
een kleurloos figuur ben. Dai
ik wel eens, julüe moesten m 1
kunnen zien in de voorgespi
Dan stel ik mij juist buiteng
controversieel op. In mijn
leven ben ik ook een erg
mens. Overigens bekommer
niet erg over hetgeen ander 3
mij zeggen. Dat is in mi|f
heerlijk. Als ik onvriendelijk
gen lees, die mensen ov< 1
schrijven, heb ik daar geer sÈ
ze nachten van. Ik heb n
behoefte lief, sympathiek of
over te komen. Ik wil ovei *J
zoals ik ben, als iemand du"
staat voor anderen.'
li
Privacy
Erg kritisch
In 'Zienswijze' stelt Jack van Belle
zich volkomen neutraal op. 'Dat is
een rol die ik speel. Het kost mij
geen moeite mijn mond te houden
in mijn programma, al zou ik het
wel leuk vinden eens in een t.v.-
programma te komen, waarin ik
wel een mening mag geven. Er zijn
Waar Jack van Belle wel
van heeft zijn de gevolgen
in de publiciteit staan, het t
mensen op straat nagewezei
den, het niet meer onopgï
naar een concert kunnenf
(daarom laat hij dat tegen^J
maar). 'Ik ben iemand die i
op zijn privacy is gesteld. 1
niet een van die mensen
nodig op de buis moeten,
baas bij de NOS op een daig
me zou zeggen: Jack ik t
andere presentator aanstel
mag je met de nevenzakei1
houden, zou ik niet eens mfl
ogen knipperen.'
Een vraag die velen bezig ho
hoe Jack van Belle pen cl
denkt over de zaken die in
wijze' worden besproken. 'Ajij
sentator heb ik geen menüp
tuurlijk heb ik privé wel
een mening, maar als ik mej"
ver zou uitlaten zou ik v<
heleboel kijkers niet meei
vaardbaar zijn als neutra
spreksleider.
Ik wil echter wel zeggen
duidelijk een religieus mens
zou zelfs graag programma'
televisie willen brengen d
meer op het geloof toespits
'Zienswijze.' Ik ben van men
het geloof voor heel veel riei
als het op de juiste wijze f
neert, een positieve betekiE!
hun leven kan hebben. Hete;
kan een heel belangrijke rol»,
bij het vinden van inj
harmonie.'
n.
Aanvulling: Een onzer lezers zond
ons het prachtige paarden blad: In
de Strengen, uitgave van het
W(armbloed) P( aardenstamboek)
N(ederland) en het Ned. Welsh
Pony Stamboek, Soestdijkseweg
260Z, Bilthoven. We stuurden het
meteen door naar de Engelse paar
denfokker en geven naam en adres
gaarne aan liefhebbers en kenners
door.
Vraag: Enige tijd geleden kocht ik
het boekje: 'De Bijbel op postze
gels' van dr. J. M. Fuchs. Tot mijn
verwondering vond ik geen enkele
opgave van in Nederland versche
nen zegels. Maar ze zullen er toch
wel geweest zijn.
Antwoord: In 1964 werd een /.egel
uitgegeven bij het 350-jarig .<t- <n
van de Groningse Univershe i jp
deze zegel kwam voor Psalm 119 vs
103: Verbum Domini Lucerna Ptdï-
bus Nostris (Het Woord des Heren
is een lamp voor onze voet). Te
vens was dit het Jaar van het 150-
Jarig Ned. Bijbelgenootschap. Het
aantal religieuze (en mythologi
sche) motieven op postzegels is le
gio. De Studie-groep Religie en
Mythologie-secretariaat. volgens
gegevens van oktober 1974: Chra
Brummens, Bomanshof 249, Eind
hoven, houdt zich met bestudering
en verzameling speciaal bezig. Dit
is een onderdeel van de vereniging:
De BeeldfilateLlst.
Vraag: De duiven paraderen en
koeren weer op de vensterbanken
en balcons van onze flat. Wilt u
naam en adres van de kleef strip
nog eens opgeven?
Antwoord: Wij noemen o.a.: de Ri-
wa duivenstrips (6 m voor ongeveer
9.20), Beeresteynseweg 4a, Hilver
sum, tel. 02150-44186. De vogels
schrikken van de kleverige sub-
s antie en komen niet meer terug.
Y.aag: Is er een mogelijkheid verf
uit een woltapijt te krijgen?
Antwoord: Hardgeworden verf met
thinner aanstippen. Afvloeien met
toiletpapier. Van bulten af naar het
centrum toewerken. Niet te vochtig
en steeds deppen. Beslist niet met
sopjes of bleekmiddelen werken.
Een vast kleed kan men nu een
maal niet uitspoelen en zeepresten
kunnen soms nog meer opvallen
dan de oorspronkelijke vlek. Is het
een kostbaar kleed, laat dan liever
een expert het kleed reinigen. Dit
is wel een kostbare geschiedenis.
Vraag: Wie is de dichter en welke
is de complete tekst van het vol
gende couplet van 'De jonge moe
der': 'Hoe vreemd, dat mij gegeven
is. Wat niet mijn eigen leven
Maar sluimrend in het mijne hing.
En ging. en brak de draad en
wezen wou in eigen staat'.
Antwoord: Wie van de lezers kan
ons hierbij helpen?
Vraag: Wat Is nu het beste boek
voor kamerplanten?
Antwoord: Niets is subjectiever dan
de beoordeling van het beste op
een of ander gebied. Onze ervaring
is: hoe eenvoudiger en hoe over
zichtelijker hoe beter. Heeft u niet
zo erg veel planten en zijn dat
planten die veel andere mensen
ook hebben, dan kunt u veel plezier
beleven aan het boekje: 100 kamer
planten, in kleur door mevrouw
Muller Idzerda. Heeft u een tuintje,
dan is er bijna geen eind te
zien aan de boeken, die behalve uw
kamerplanten, ook uw tuininrich
ting betreffen. In de meeste open
bare bibliotheken is een grote sor
tering van boeken op dit gebied. U
kunt op uw gemak daar eens kij-
Vragen (één per brief) zenden
naar: Uw probleem ook het onze,
Postbus 507. Voorburg. Naam en
adres vermelden. Eén gulden aan
postzo""1l>i; luiten. Geheimhou
ding is verzekerd.
ken. veik boek u het meest aan-
i.cKt. ü\<uwens daarvoor is ook
gelegenheid in elke goede boekhan
del.
Viaag: Jaren geleden stond in
i'rouw een artikel over Cornelis
Vecuhuizen. Hij knipte uit liefheb
berij allerlei famlllegegevens en ge-
oeunenissen uit allerlei periodieken
en had een unieke collectie gege
vens verzameld. Weet iemand ook,
waar deze heer Veenhuizen nu
woont? Hij moet al heel oud zijn.
Heeft hij zijn waardevolle archief
nog?
Antwoord: Noch onze eigen Trouw-
archivaris, noch het Centraal Bu
reau Genéalogie kon ons iets ver
tellen. Misschien één onzer lezers?
Aanvulling: Zomerkampen voor
kinderen van 8-12 jaar: V(rijz.)
C(hr) J(eugd C(entrale) Nieuwe
Gracht 23. Utrecht; kinderoord In
de ruimte, Klein Engendaalseweg
52, Soest; De Hezenberg te Hattem,
Parousia, Rijksstraatweg 426, Was
senaar. Ouders, die hun jonge kin
deren enthousiast uit een der ge
noemde vakantiekampen zagen te
rugkeren, zonden ons deze adres
sen.
Vraag: Wij willen ons huisje de
Latijnse naam geven voor 'Ons
hutje' of 'lieflijk hutje'.
Antwoord: Casa (huisje) Amoena
(lieflijk). Het bezwaar is dat dit
woord als Ameuna moet worden
uitgesproken, maar dat niemand
dat natuurlijk doet. Casa nostra
(ons huisje, maar dat komt men
vaak tegen). Casella cara (dierbaar
hutje, de uitgang ella maakt het
hutje nog kleiner). Casella Amoena
(zie boven, wat het bezwaar van de
uitspraak betreft, maar het is wel
een naam. die men niet dikwijls
tegenkomt).
Vraag: Mijn poes zit vol kleine
beestjes-. Ze krabt en likt zich
voortdurend. Hoe krijgen we die
beestjes weg?
Antwoord: U kunt het beste bij de
drogist of dierenhandelaar een gro
te spuit of strooibus kopen, van de
beste kwaliteit, en de poes voorlo
pig eenmaal per week daarmee be
handelen. Waarschijnlijk zit het ar
me beest onder de vlooien. In deze
tijd van het jaar zoeken de katten
elkaar steeds op en is het zeer
moeilijk ze zonder ongedierte te
houden. Het is wel noodzakelijk dat
u uw vloerbedekking in de gaten
houdt: Elk jaar komen de klachten
van vlooienplagen, na een soms
zeer korte vakantie, weer terug.
Daar is ook wel iets tegen te doen,
maar voorlopig moet u die arme
poes een beetje helpen in haar
gevecht tegen de ongewenste gas
ten.
Vraag: Waar zou ik bouwtekeningen
kunnen krijgen om een model van
een orgel te bouwen?
Antwoord: In het speciale museum:
'Van speeldoos tot pierement'. Ach
ter de Dom 12, Utrecht, tel. 030-
312789, heeft men weliswaar geen
bouwtekeningen, maar men kan u
toch zover helpen met aanwijzin
gen, dat het mogelijk is daarmee te
werken.
Vraag: Wat is de oorsprong en
officiële basis van de omslachtige
'titulatuur' in Nederland (zie zak
agenda!).
Antwoord: Hoewel de ingewikkelde
titulatuur van de vele officiële en
ntet-officiële almanakken en agen
da's al heel oud is, valt er over
wettelijke regelingen weinig te
melden. Slechts bij de rechterlijke
macht worden de aanspreektitels
nauwkeurig omschreven in de reg
lementen. De staatsbladen van 13
februari 1815 en 22 januari 1822
gaven wel een regeling van titels,
maar niets over aanspreektitels. De
aanspreektitel juffrouw, mejuf
frouw, vrouwe en mevrouw zijn
nergens geregeld. Nog niet 1; rst
leden hadden deze benamiifjj
verschillende provincies een
betekenis en de overgang
uitsluitend toe te schrijven
gebruik.
Vraag: We wonen in een 1
flat met een groot balcon.r
planten kan ik op het balct 1
den?
Antwiovd: Dat hangt o.m.
de ligging van de flat. van b '5
ting tegen tocht en wind. Iser
hek of een stenen-betonnen1
tje? Kan aan dat hek of
een bloembak hangen? Is u
wezen op lage bakken of
Kunt u een grotere bak voo
planten metselen of timmer 1"
u op deze vragen een ai;ei
heeft gevonden, zoekt u f
bloemenhandel of zaadwinl J
zaad uit dat u daarvoor node's
of binnenkort met behulp
bloem- of plantenhandelaar
een weekmarkt; o.m. in h«
'Twaalf maanden tuinieren JJe
Readers Digest) vindt men
zingen en afbeeldingen van ee
bakken gevuld met bloeiend
ten.
