Veel reacties op artikel Y////////////////////>
over martelen bij slacht
Bunuel (75) speelt
met zijn publiek
FILMPREMIÈRES VAN DEZE WEEK
'Andrei Rublev:' lang
en overweldigend
Borowzcyk is niet lief voor vrouwen!
Ilachten op abattoirs
»oms martelpmktijkei
Dierenbescherming Apeldoorn doet dringende oproep
'Le Fantöme de la Liberté'
Inmorele vertellingen
Nederlandse kerken
krijgen bezoek
uit Oost-Duitsland
TBR voor jongen
die kind doodde
K*
tOUW/KWARTET VRIJDAG 17 JANUARI 1975
BINNENLAND/FILM Tll-Kll
oor Huib Goudriaan
MSTERDAM Het artikel
lachten op abattoirs soms mar-
lpraktijken' heeft een golf van
3ofdzakelijk instemmende re
gies opgeroepen uit onze le
eskring. Alvorens een greep
t deze tientallen brieven ge-
:ht aan de redactie zowel als
evrouw C. M. van Oosten-
lortman van de landelijke
irkgroep Dier in Nood be-
ïopt weer te geven, ons ant-
pord aan enkele kritische brief-
hrijvers.
recht verwijten zij uw verslagge-
dat de foto bij het artikel- geen
slachte varkens toonde, maar ge-
ehte runderen. Deze fout is in de
ant gekomen, omdat een foto van
geslacht varken was besteld,
lar een afbeelding van een ge-
cht rund werd geleverd. Niette-
n geven wij gaarne toe. dat wij
m met de heer P. Luinstra uit
te spreken) geen geslacht
ld van een varken kunnen on-
rscheiden. Of dit iets afdoet aan
essentie van het artikel laten we
n het oordeel van de lezers over.
s. G. K. Roek te Eefde, verwijt de
armeester (die op verzoek van
ivrouw Van Oosten-Poortman
boekje opendeed over de
chtprak-tijken) niet met open vi-
te strijden, omdat hij zijn
am niet bekend wilde maken.
Roek zal nu een brief van de
irmeester ontvangen met naam
adres. De keurmeester, die bij
lewijden overigens bekend is.
>lt er echter niet voor landelijk
de publiciteit te komen. Wat de
cht betreft dat wij, met het aan
woord laten van mevrouw Van
sten en de keurmeester ,de wer-
ijkheid geweld zouden hebben
ngedaan, verwijzen we naar de
ronder volgende brief van de
leljng Apeldoorn van de Neder-
idse Vereniging tot bescherming
dieren. Dat wij niet alle abat-
rs beschuldigen is een duidelijke
,k. De kop van het artikel luid-
'Slachten op abattoirs soms
rtèlpraktijken'. De brief van de
renbescherming in Apeldoorn:
it béstuur van de afdeling Apel-
im- van de Nederlandse Veren'i-
tot Bescherming van Dieren
left met belangstelling kennis ge-
men van uw artikel. Tot haar
ite spijt moet het, bestuur bea-
dat enerzijds door eigen con-
tering, anderzijds via nu ontvan-
mededelingen van derden,
aronder personeel var» het slacht-
ook te Apeldoorn slachtvee
erdere malen aan erge mishan-
ing blootstaat. Het bestuur van
afdeling hoopt van ganser harte,
uw publicatie en mede door een
ssaal protest er op korte termijn
einde zal komen aan deze voor
dieren ergerlijke martelingen.
bestuur doet tevens een drin-
ïd beroep op:
hen die met het slachten der
ren en de eventuele controle
rop belast zijn, ten aanzien van
e dieren humaan op te treden;
hen die' met het transport van
belast zijn, zich te realiseren,
zij zowel bij inladen, transport
uitladen te doen hebben met
ende wezens;
de gemeentelijke instanties en de
irheid om op het transport van
gcj en op slachthuizen verscherpte
itrole uit te oefenen,
e port van slachtvee kan, maar
t zoals nu met de stelregel: het v
:1 heiligt de middelen. Wij vra-
dan ook aan een ieder ons te
len heiepen om aan deze wan-
as standen een einde te kunnen
nei ken. U kunt ons helpen door het
istateren van ontoelaatbare han-
ingen op slachtvee te melden bij
plaatselijke afdeling van de die-
ibescherming in uw woonplaats,
kunt hiermede in de nabije toe-
nst veel leed voorkomen'.
Hoogachtend
namens het bestuur
E. J. de Weerdt (secr.).
(ronder een aantal brieven,
arbij, indien nodig, ook af ge
ilet de reactie van mevrouw Van
iten en de keurmeester.
ster M. P. C. Haaijer van 'De
Idingboot'. Stichting van Evan-
iserende Sociale Arbeid te Rot-
dam:
ben diep geschokt na het lezen
het artikel over de martelprak-
ten in de abbattoirs. We kunnen
tegenover het dier schamen,
f" is te zijn. God vertrouwde ons
mooie wereld toe en wat doen
ermee? Rijd je langs de wegen
zie je, bijvoorbeeld onder Gou-
hoe bomen bij tientallen tegen
grond worden gehaald voor de
est monsterachtige gebouwen. Ik
'aam me meer dan ik zeggen
Diw
WTiulml uiii it blo Imfu'f
W utlndnl tit op hrl
vtrtnlpU.a vrrttll nli-t (ktnnrllik uil Knaltr van ilr loiuIflIH' u<ikv:
nu+trniinrlni. dot naaif oml/Hun.tlp In Nitul' Ml Offd Oil up haai i*\
dillcullrrci en noa-l de
I» Irnlmfrlr I'dteten die hun Ir
Uil u<ljui<rlr
hail aecvnitaleeiil en dit dw
idlpt ullde laten btinttuen
>r Hulb Goudriaan
Ml rtv\r dlfMnnliian vuur Vu tit,
id «>|r. mrl ie vlff Vmrtny«a(l T* kU)lJ|
iliwtrii-nlrt rr.n r hrt»uin.'
;J$. G. K. Roek te Eefde (directeur
het gemeentelijk slachthuis)
st dit artikel verlaagt Trouw-
2fartet zich tot het niveau van
sensatieblad. Natuurlijk zal er
slachterijen wel eens iets gebeu-
I, dat niet door de beugel kan.
iemand met jarenlange erva-
g in de vleeskeuring moet ik
'P wijzen, dat de leek door dit
ikel (gevallen, die in een reeks
i jaren voorkomen, worden hier
nengevat) een totaal verkeerde
druk krijgt van de soorsnee gang
p zaken in een slachterij. Me-
puw Van Oosten heeft blijkbaar
p nooit een moderne kalvermes-.
terij gezien, dat ze nog spreekt van
stikdonkere hokken. En de keur
meester (ik daag hem trouwens uit
mij zijn naam bekend te maken en
met open vizier te strijden) is ver
plicht zijn klachten ter tafel te
leggen bij het gemeentebestuur of
bij de bond van keurmeesters. En
mijnheer Huib Goudriaan, als u
weer eens" een dergelijk artikel
schrijft, gaat u dan eerst eens te
rade bij echte deskundigen'.
Antwoord van mevrouw Van Oosten
en de keurmeester:
'U schrijft zelf dat er in slachterij
en wel eens iets gebeurt dat niet
door de beugel kan. Juist daarom
hebben wij deze fouten gesigna
leerd. Bovendien, wijzen wij u erop,
dat het toezicht op een gemeente
lijk slachthuis beter is dan op een
particuliere slachterij. Wat de be
dwelming betreft vragen wij uw
aandacht voor hoofdstuk III van
het Vleeskeuringsbesluit (art. 9 en
13). Voorts rijzen er bij ons vragen
over de toepassing van artikel 2;
wij verwachten daarop van u een
antwoord. Uw collega-directeur van
het Groningse slachthuis heeft in
juni 1-974 "op de jaarvergadering
van de bond van keurmeesters ver
wezen naar artikel 2 en opgemerkt,
dat het slachten zo humaan moge
lijk moet geschieden en een voort
durend toezicht vraagt.
Op de vraag aan een opzichter" van
de volksgezondheid of hij aan de
wantoestand van het onvoldoende-
bedwelmen geen einde kon maken,
antwoordde hij: 'Men kan zich be
ter wenden tot een instantie als
bijvoorbeeld 'Dier in Nood', want
als keurmeester of vleeskeurings
dienst heeft men bij het bedrijfsle
ven niets meer te vertellen'. In het
ter tafel leggen van klachten bij de
bond van keurmeesters zien wij
niets, omdat deze bond geen rechts
positie heeft. En wat het gemeen
tebestuur betreft: dat gaat over zo
veel schijven, bij wie moeten we
dan zijn? Weliswaar kan een keur
meester op grond van artikel 18 lid
2 van de vleeskeuringswet proces
verbaal opmaken, maar ik ben niet
beëdigd, mag düs geen proces-ver
baal opmaken, en weet overigens
niet waarom ik niet beëedigd ben.
Onze vraag is aan u: waarom zijn
niet waarom ik niet beëdigd ben.
deel bij onze dienst in Salland-Olst
niet beëdigd?
De heer J. Gassenaar, Amerongen.
'Als dergelijke praktijken waar
voor de wet blijkbaar (althans van
degenen die de wet moeten uitvoe
ren) een oogje toeknijpt onge
hinderd kunnen worden toegepast
is er iets goed mis in Nederland.
Uit 'economische overwegingen'
worden kunstmatig opgefokte stak
kerds, die al tijdens hun leven on
noemelijk lijden, gewelddadig om
het leven gebracht'.
Mej. A. Bot, Santpoort-Zuid:
'Hoe is het mogelijk, dat men die
ren zoiets kan aandoen! Het is
mensonterend. Grote bewondering
heb ik voor mevrouw Van Oosten-
Poortman uit Raalte, die dit heeft
meegemaakt en voor de keurmees
ter (naam bij u bekend) die dit
alles volledig beaamt. Dank aan de
redactie van Trouw-Kwartet en
Huib Goudriaan voor het plaatsen
van dit artikel.
M. Saton te Alphen a.d. Rijn:
'Waar blijven de reacties van de
lezers van Trouw-Kwartet over de
martelpraktijken in de slachthui
zen? Kom, lezers laat het er niet
bij zitten en bel uw plaatselijke
dierenbescherming op, om geza
menlijk iets te doen tegen deze
dierenmishandeling. Jongelui,
wordt eens wakker en laat jullie
stem ook horen'.
Ing. J. W. Oortglesen, bedrijfsvoor-
lichter rundvleesproduktie voor
Overijssel en IJsselmeerpolders,
Zwolle
'Het komt mij voor dat uw artikel
net zoveel overeenkomt met de
werkelijkheid als het onderschrift
bij de foto. Het zijn geen karkassen
van varkens, maar van stieren.
Voorlichting laten geven door des
kundigen en persoonlijk op de
hoogte stellen, zou de betrouwbaar
heid van dergelijke artikelen sterk
kunnen verhogen. Als trouwe
Trouw-lezer is de betrouwbaarheid
van de artikelen voor mij een hoog
goed'.
Ditta Lith, Rotterdam:
'Met stijgende ontzetting heb ik het
artikel gelezen. Hoe kan m'en' in
Nederland, waar zoveel acties wor
den gevoerd tegen martelen in het
buitenland, tegen honger en ellen
de in de derde wereld en. tegen
criminele handelingen in eigen
land, deze praktijken toelaten?
Zouden we niet, voordat we wat
van een ander zeggen, naar onszelf
kijken?'
Mevrouw H. Verhaere-Van Dijkhui
zen, Brunssum:
'Kunnen wij individuele Neder
landers niet gezamenlijk probe
ren een eind te maken aan deze
wantoestanden en zorgen dat de
wet nageleefd wordt, bijvoorbeeld
door het houden van een handteke
ningenactie? Mogen wij lezers
van een christelijke dagblad
daarbij op uw steun rekenen? Een
journalist heeft zoveel meer macht
dan een eenvoudige huisvrouw'.
Mevrouw G. Plat-Vincent te Laren:
'De regering heeft de overeenkomst
van de raad van Europa te Straats
burg tot betere bc::l:crmmg; van
'het dier 'ijdms 1 internationaal
transport, die in 1968 tot stand is
gekomen voor dertien Europese
landen, als laatste land nóg niet
getekend. Ook is het nationale wets
ontwerp 'Dierenvervoer', dat door
de vorige regering is samengesteld,
nog niet uit de ijskast gehaald.
Op 16 december schreef minister
president Den Uyl mij, dat hij mijn
bezorgdheid over de mishandeling
van dieren deelde. Op mijn voorstel
een of twee staatssecretarissen met
strenge wetten en een uitgebreide
staf voor controle aan te stellen,
voor de vele misstanden, zoals bio-
industrie, ritueel slachten, dieren
vervoer, vivisectie, dierenhandel,
kettinghonden, vogelvangst, stro
pen, dierenmishandeling, overschot
van huisdieren, zwerfdierenasiels
enz.c.'ntwoordde de minister-presi
dent mij dat zulks niet mogelijk is.
W'i dierenvrienden zijn er hard
aan tóe de moed te te verliezen en
de hoop te laten varen, hier in
Nederland het dier beter bfeschermd
te krijgen'.
Veevoederfabrikant W. A. Pesch te
Kootwijk:
'Het is persé niet waar, dat mest-
kalveren allemaal in het donker
worden gehouden. Dit is al sedert
1962 bij de wet verboden. Het komt
nog wel eens voor, maar dat is dan
een leemte in de naleving van de
wet en geen algemeen verschijnsel.
De keurmeester dient op zijn eigen
plaats te protesteren. Doet hij dat
niet, dan is hij een slappe vent en
mist hij het recht in het openbaar
kritiek uit te oefenen' (zie ant
woord aan drs. Roek, hieraan voor
afgaand red.).
Antwoord van mevrouw Van Oosten
wat betreft het fokken van mest-
kalveren:
'Inderdaad staan de kalveren niet
in het stikdonker, maar in het
schemerdonker. Dit en de een-
zijdige voeding van kunstmelkpoe
der om de bloedarmoede op te
wekken, die men voor de kwaliteit
van het vlees nodig vindt. Bij Ko
ninklijk Besluit van 8 september
.1961, afgedrukt in het staatsblad
296, artikel 1, is echter ook vastge
steld, dat de ruimte voor mestkal-
veren zodanig moet zijn, dat de
dieren onbelemmerd op beide zij
den kunnen liggen en onbelem
merd moet kunnen staan. Dit arti
kel, wat nog erger is dan het sche
merdonker, wordt echter sinds 1961
voortdurend met voeten getreden.
Ook hierdoor kunnen de kalveren,
na achttien weken als ze worden
geslacht, niet lopen bij aankomst
in de slachthuizen en worden ze
wankelend en struikelend de dood
ingedreven'.
We nemen aan dat de lezers, die
hurt brief niet zagen afgedrukt, hun
mening zien weerspiegeld In boven
staande bloemlezing. Wie met
handtekeningen of anderszins te
gen de wantoestanden wil proteste
ren, kan zich richten tot mevrouw
Van Oosten-Poortman van de Lan
delijke. Werkgroep Dier in Nood,
Hogeweg IA, te Raalte (tel. 05720-
1598).
Luis Bunuel, Jean-Claude Brialy y Monica Vitti in 'Le Fantöme de la Liberte'.
Luis Bunuel, een van de weinige zeer grote filmregisseurs, een man die zijn Spaanse afkomst nooit
verloochent, ook al filmt hij al jaren buitenslands, is 75 jaar. Hij werkt gestaag door, op een niveau
dat door de tand des tijds geenszins is aangeknaagd.
Wel wordt hij met het klimmen der
jaren minder wreed en meer ont
spannen, zijn satire minder geweld
dadig en meer humoristisch. Hij
schijnt er ook een groot plezier in
te krijgen de critici te laten raden
naar zijn bedoelingen. Hij zet ze
tantaliserende titels voor ('Le char
me discrèt de la bourgeoisie', 'Le
Fantöme de la Liberté'), maar als
ze denken dat ze hun tanden erin
kunnen zetten, maakt hij een uit
wijkende beweging, draait hen de
rug toe, slaat zijpaden in en vertelt
onderwijl lustig verder.
'Le Fantöme de Liberté' is een film
over de vrijheid, zegt hij zelf. Toch
wordt er over die vrijheid slechts
weinig gerept. In het begin, als de
Napoleontische legers Spanje bin
nentrekken, halverwege als een
tfolgt de wegen van een bijfiguur,
die dan op zijn beurt Weer in de
steek wordt gelaten. Bijvoorbeeld
de vader, die verschrikkelijk ver
ontwaardigd is als zijn dochtertje
thuis komt met kennelijk obscene
ansichtkaarten. Later blijkt, dat er
op die kaarten gewone Parijse ge
bouwen staan en het kind mag ze
ook best inruilen voor spinne-fo-
to's, maar de vader heeft een
vreemde belevenis, 's Nachts in bed
vliegt'de tijd voorbij en er komen
rare gasten in zijn kamer: een
grote haan en een postbode, die
een brief op zijn bed werpt. Met
die brief gaat hij naar de dokter
en die dokter heeft een secretaresse
die haar zieke vader wil bezoeken.
Weg is de vader en we zien hem
niet terug. De secretaresse heeft
man ter dood wordt veroordeeld en .ook vreemde ervaringen, ze komt in
De Russische filmregisseur Andrei Tarkovsky (maker van 'De
Jeugd van Iwan' en 'Solaris') is in zijn vaderland een tijdje uit de
gunst geweest. Zijn 'Andrei Rublev', die in 1969 gereed kwam,
werd wel op festivals vertoond, maar daarna jarenlang verboden,
zowel voor binnen- als buitenlands gebruik.
Klaarblijkelijk is het1 embargo nu
opgeheven, gelukkig maar.
Rublev was een monnik en -een
beroemde ikonen-schilder uit de
eerste helft van de vijftiende eeuw.
In de film, die in sterk bekorte
versie toch nog ongeveer twee en
een half uur duurt, zien we wat hij
ziet in het Rusland van zijn tijd.
Een onherbergzaam land, vol kou,
marteling en moord. Tartaarse in
vallen en de pest completeren een
beeld, dat zonder die invloeden van
buiten al gruwelijk genoeg is: 'Wij
hoeven jullie niet af te maken,
jullie maken elkaar wel af', zegt
een Tartaar.
Andrei Rublev walgt zo van alle
wreedheid, dat hij geen 'Dag des
Oordeels' wil schilderen vol arme
mensen die branden in het pek.
Gekweld en opgejaagd zwerft hij
door het land, hij voert gesprekken
met zijn leerlingen over het Evan
gelie (we zien een kruisiging mid
den in het besneeuwde land, Chris
tus, als Russische boer, verlaat ge
heel vrijwillig de mensen om op
het kruis te gaan liggen), hij ver
moordt een man omdat hij een
half-krankzinr 1g meisje wil redden,
hij ziet hoe gevluchte kunstenaars
de ogen worden uitgerukt, tenslotte
praat hij niet meer en schildert hij
niet meer. Vreemd genoeg treedt
pas in het laatste deel van de film
de echte held naar voren: de jonge
Boriska, zoon van een klokkenma
ker, die zegt dat zijn stervende
vader hem het geheim van het
gieten heeft toevertrouwd. Hij
krijgt de opdracht om een reusach
tige klok te maken, die het Russi
sche volk wakker moet roepen.
Energiek en tiranniek gaat hij aan
het werk, hij schroomt niet weer
spannige arbeiders te laten geselen,
en zie, het lukt! Als de klok klaar
is en de opdrachtgevers hem onver
schillig terzijde laten staan bekent
hij, snikkend in Rublev's armen,
dat hij het geheim nooit heeft ge
weten, dat hij het helemaal alleen
heeft gedaan. Samen trekken ze
verder en de film eindigt in een
climax van kleuren: de ikonen die
Rublev heeft geschilderd, fraai en
zachtmoedig.
Het is een eigenaardige film, lapg,
onevenwichtig en toch overweldi
gend, die duidelijk het stempel
draagt van een groot regisseur. Een
bar epos met een voor Sowjet-
Russische begrippen misschien
dwarse teneur: Rublev schildert uit
eindelijk niet de werkelijkheid
maar het sprookje. Alhoewelhet
socialistisch realisme heeft ook
maar weinig met de werkelijkheid
en veel met het sprookje te maken.
W. W.-B.
Amsterdam-Kriterion, 18 jr.
vervolgens vrijgelaten om gewoon
te sterven, en aan het eind, als een
horde de dierentuin bestormt onder
het geschreeuw van 'Vivan les ca-
denas' (letterlijk vertaald: 'Lang
leve de ketenen', vrij vertaald 'Weg
met de vrijheid'). Willen ze zichzelf
opsluiten in de dierenkooien, onder
het argwanend oog van een struis
vogel? Als het niet de slotbeelden
van de film waren geweest, zou
Bunuel ons dat zeker niet verteld
hebben.
Chinese methode
Hij gaat namelijk te werk volgens
de methode van de oude Chinese
schrijvers. Hij begint een ^verhaal
te vertellen met een bepaalde
hoofdpersoon. Als de climax bijna
is bereikt, laat hij die hoofdpersoon
gewoon vóór oud vuil liggen en
zo'n Spaanse herberg waarmee Bu-
nuel's films bevolkt zijn en ont
moet daar duistere paters en per
verse hoedenmakers, maar de zieke
vader krijgen we nooit te zien.
Voordien is Bunuel alweer overge
gaan op een andere figuur, die hij
even abrupt laat vallen. Een plaag
geest is die man! Maar hij mag.
want het is verrukkelijk om naar
zijn realistische en surrealistische
fantasieën te kijken. Er zijn een
paar aardige, satirische grapjes in
de film (bij een diner wordt het
eten in strenge afzondering op een
toilet genuttigd, het is hoogst on
fatsoenlijk om erover te praten;
een klein meisje wordt als vermist
opgegeven terwijl ze voortdurend
aanwezig is, de commissaris van
politie roept haar zelfs bij zich om
precies haar signalement op te ne
men) maar om nu aan het duiden
te slaanNee, ik heft er geen zin
in. 'Le Fantöme de la Liberté' is
geen film om te duiden, maar om
te ondergaan. Hij roept bizarre ge
dachten en gevoelens op, die met
niets en met alles te maken heb
ben. Geen gezoek naar symbolen
dus, dat is koud werk.
Geheim
Maar ook geen vrijblijvend gekljk
naar koddige verhaaltjes. Hoe Bu
nuel het doet weet ik niet, het is
zijn grote geheim, maar hij weet
voortdurend het gevoel wakker te
houden dat vlak buiten de rand
van het beeld een gruwelijke, wrede
wereld ligt en dat zijn volgende
stap ons daar zal brengen. Hij zet
die stap niet, sardonisch lachend
draait hij zich net op het nippertje
om.
Die twee schilderijen van Goya
hangen waarlijk niet voor niets aan
zijn filmmuren.
W. Wielek-Berg
Amsterdam-Calypso, 14 jr.
Filmbeeldjes
Scène uit 'Andrei Rublev'
De erotische film 'Contes Im-
moraux' (immorele of a-morele
vertellingen) van de in Parijs
wonende Pool Walerian Borow
zcyk is eerst door de Nederland
se filmkeuring verboden en
daarna onder gedempt gejuich
van de voorzitter binnenge
haald, omdat hij zo mooi is en
zo decent in zijn soort.
Mooi is hij zeker en decent ook, als
je het onnozele vierde vertelsel
over de Borgia's buiten beschou
wing laat. Borowzcyk steekt niet
onder stoelen of banken, dat zijn
eigenlijke stiel de schilderkunst is.
Hij zwelgt in de composities, zijn
weelderige beelden lijken vaak op
stillevens, waarin het vlees de
plaats inneemt van appels of peren
of bloemen. En passant verstrekt
hij informaties, die de gebeurtenis
sen eerder versluieren dan bloot
leggen en zodoende de fantasie op
gang brengen.
'Immorele Vertellingen' is dus geen
gewone sexfilm en zelfs is de le
gende ontstaan, dat Borowzcyk zo
lief zou zijn voor vrouwen.
Aangezien het jaar van de vrouw
net is begonnen, kunnen we het
gewoon niet laten om op dit aspect
wat nader in te gaan. Hoever gaat
de liefheid van Borowzcyk? Niet
verder dan de oppervlakte. O ja, hij
weet met de camera een hand, een
mond, de ronding van een been te
omspelen dat het een lieve lust is,
hij brengt een galante huldiging
aan de schoonheid van zijn vrou
wen. Maar als we zijn verhalen
nader bekijken stoten we op een
heel ander patroon.
In alle episodes (ze spelen in het
heden, in het begin van de negen
tiende eeuw en in de Middeleeu
wen) is de vrouw meewerkend
voorwerp in of handlangster van
typische mannenfantasieën. Ze
wordt respectievelijk voorgesteld
als masochistisch, schijnheilig-wel
lustig en verraderlijk laf. Bo
rowzcyk lie? voor vrouwen? Vergeet
het maar! W. W.-B.
Amsterdam-Leidseplein Theater en
Flora, 18 jr.
Cinestud zal tiit jaar, voorlopig
maandelijks, een nachtvoorstelling
organiseren in Kriterion te Amster
dam. Er zullen telkens twee films
vertoond worden, een klassieke en
een nieuwe. Begonnen wordt op 25
januari met Reed's 'The Third Man'
en Andrzej Wajda's 'Landschap na
de slag'.
'Landschap na de slag' staat ook
op het programma van twee Poolse
filmweken, die van 16 tot en met
29 januari worden gehouden in het
'Filmhuis Delff. Behalve Wajda's
film worden vertooiid: Zanussi's
'Inzicht' en 'Familiesituaties'
LeszcynskVs 'Het levan van Mat-
thei' en enkele voorfilms.
Het Engelse filmblad 'Films and
Filming' heeft bij de jaarlijkse ba
lans-opname onze eigen 'Turks
Fruit' uitgeroepen tot meest onder
schatte film van het jaar. Erg zorg
vuldig zijn ze daar niet: ze menen
dat hij in Denemarken is gemaakt.
AMERSFOORT Dit voorjaar zal
een delegatie van de kerken in
Oost-Duitsland een bezoek aan Ne
derland brengen op uitnodiging
van de raad van kerken.
Het is de bedoeling, dat de Oost-
duitse gasten zich vooral op de
hoogte kunnen stellen van het
plaatselijke kerkelijke leven in ons
land. De delegatie zal zowel protes
tanten als rooms-katholieken om
vatten.
LEEUWARDEN De negentienja
rige A. D. uit Enkhuizen, die op 35
juli de achtjarige Basje Ellmer op
Terschelling om het leven bracht,
is door de rechtbank in Leeuwar
den conform de eis veroordeeld tot
terbeschikkingstelling van de rege
ring. De verdedigers hadden inge
stemd met de eis. maar meenden
dat doodslag niet bewezen was. De
rechtbank meende dat dit wél het
geval was. A. D. was een pupil van
een kindertehuis in Enkhuizen.
