Het is wat om voor het eerst op aarde te zijn... De kinderen vieren het zo enig... Verder gaan met Jan de Koning 'I Vandaag Beroepingswe Trouw Kwartet INTERESSANTE BOEKEN voor de decembermaand TROUW/KWARTET ZATERDAG 21 DECEMBER 1974 Tl door ds. P. Oussoren Rondom kerst blijken er in en buiten de kerk grote behoefte te zijn aan verhalen. Je kunt daar laatdunkend over doen, maar ik vind het geweldig. We willen even stil zijn, luisteren, en horen van het Licht. Daar hebben we verder meestal geen tijd voor. Zelfs niet met pasen, pinksteren en de grote feesten van de synagoge in de herfst. Met kerst wel. Om die reden komen er ook elk jaar weer tegen december nieuwe uitgaven op de markt om in de vraag naar verhalen èn gedichten, te voorzien. Ik wil hier drie boeken/boekjes aankondi gen waarmee u iets kunt doen rondom kerst. Om te beginnen een boekje dat op voor woord en achterkant na geheel door kin deren geschreven is. Wim Ramaker (geboren in 1943 en nu chef Literaire Sektle NCRV) stelde 'Ik, zei de ezel met zachte stem' samen uit duizen den inzendingen van kinderen die gehoor gaven aan een oproep iets te schrijven over het kind Jezus. Het resultaat is niet een 'kinderboek' maar een boek voor vol wassenen. Als kinderen dit werk van hun collega's lezen zullen ze het 'maar niks' vinden, 'stom' en 'vol fouten'; voor kinde ren zijn er betere boeken. Maar bij vol wassenen zal 'Ik, zei de ezel' dezelfde ontroeringen oproepen als 'Lieve Got'. Niet direkt schaterbuien, wel soms een glim lach, soms een soort heimwee naar zoveel onbevangenheid, soms verbazing over zo veel 'diepzinnigheid'. het leek doodgewoon maar het was hei lig schrijft Wilma van Deernen, 11 jaar jong (blz 68), in één zinnetje heel Gods werk op aarde samenvattend. Het is wat om voor het eerst op aarde te zijn schrijft Edmond F. (blz. 69). Ik word daar even stil van. Jan Karssen (blz 62) zet een kerstlied-traditie voort die teruggaat tot in de middeleeuwen: In de stal daar in het midde Daar lag Jezus in een kribbe hij lag daar zo zoetjes te trappelen met zijn voetjes. Bertle Morrenhof, 11 jaar, vult bladzijde 21 met een lied van 7 strofen die gezongen kunnen worden op de wijs van 'Daar komt een schip geladen'. Het had van de hand van dr. Willem Barnard kunnen zijn! Niet van hem zal Jan Peter, 8 jaar, (blz 65) zijn relaas hebben: Elke kerstdag ga ik met mijn ouders naar de kerk. Altijd wordt het verschrikkelijk laat. Soms wordt het wel eens twaalf uur. Dan staat er altijd een kerststaletje op een tafeltje. Dat staat in de bijbel. Maar je heb ook boeken waar in staat dat Jezes in een grot geboren is Ook of juist de kinderen ontgaat het niet dat er wel vrede op aarde gezongen wordt maar nog niet gedaan. Arie Wolven, 9 jaar, roept op blz 15 uit: Vrede op aarde O Heer Kwam u maar!! en maakte u maar weer vrede dan viel ik niemand in de rede. En van Hanneke Smallegange, 9 jaar, staat op blz 18 een korte en krachtige preek die je niet voor mogelijk houdt van een 9-jarige: 'Vrede op aarde!' zongen de engelen, maar waar is die vrede dan? Want er is oorlog in Israël, Afrika en Vietnam. Er is nog nooit één keer vrede op aarde geweest de mensen vinden het erg maar God nog het meest. We moeten zorgen dat er vrede komt en vlug want Jezus is naar de hemel gegaan, maar komt ook weer terug. Kerstmis heeft dus niets te betekenen op aard Maar voor wie zijn bijbel leest en in God gelooft is het kerstfeest heel wat waard. Een kleine bloemlezing uit wat er in de wereldliteratuur aan kerstverhalen is wordt gegeven in Rond Bethlehems stal, met verhalen van Anton Coolen, Selma Lagerlöf, Dickens, Nijhoff, Böll, Stijn Streuvels, Harriëtte Freezer, Godfried Bo- mans e.a., bijeengebracht door Corinne van Moorselaar. Een degelijk boek om uit voor te lezen en velen worden weer geroepen deze dagen om 'een verhaal' voor te lezen, 'niet te ouderwets, maar ook niet zo néér, over oorlog en zo', en die velen kunnen hier terecht. De grote letter waarin het boek is gezet maakt het ook geschikt als cadeau voor opa en oma die moeite krijgen met de kleine letters van de krant. Tenslotte Wit als sneeuw, 25 gedichten van Nel Benschop voor advent en kerst. Sommige van hoge klasse, door hun ver rassende en ontroerende 'andere kijk' op een 'Judas-figuur': DE HERBERGIER Waarom word ik door alle eeuwen beticht van onbarmhartigheid? Ik zou het wel uit willen schreeuwen: ik kón niet anders in die tijd! Ach ja, u hebt wel makkelijk praten, maar moest ik dan een zwang're vrouw tussen die ruwe mannen laten? Als zij haar kind daar krijgen zou dan was zij ook niet te benijden. Dus heb 'k hen naar de stal gebracht; ze waren dankbaar en bescheiden. ('k vroeg hun geen geld voor deze nacht) Studie voor een Aanbidding der koningen, van Rembrandt (illustratie uit 'Rond Bethlehems stal'). En toen de herders mij vertelden van 't licht en van het hemels lied dat englen zongen in de veldèn, geloofde ik mijn oren niet: Want in mijn stal werd Hij geboren Wiens komst zo lang reeds was voorzegd. Waarom moet ik dan steeds weer horen: 'Die herbergier was hard en slecht'? Andere gedichten vallen op door hun een voudige gebedstoon: Laat het stil zijn in Uw nacht, leer ons, eindelijk te zwijgen. Laat alleen gebeden stijgen op de plaats waar U ons wacht. In de meerderheid zijn de 'bekende verha len op rijm', niet zo opwindend om voor te dragen of stil te lezen, maar enkele wel zeer bruikDaar als liederen voor de zingen de gemeente. Op wélke melodieën men ze kan zingen staat er niet bij en daarom geef ik hier maar een lijstje (met dank aan ds. Hoogenkamp, Markt 35 te Veere voor zijn register op de melodieën van de Gezangen in het nieuwe liedboek): 'profetie van Jesaia' (blz 6): te zingen als de gezangen 85, 112, 116, 124, 274 en 347: 'advent' (blz 7) en 'Elisabeth' (blz 10): als de psalmen 12 en 110. en gezang 398; .geboorte' (blz. 15) als gezang 25; 'de herders' (blz 16) en 'wat zoekt ge' (blz 28) als psalm 116 door prof. dr. H. J. Heering Een hedendaags denker, H. L. Goldschmidt, schrijft dat de mensheid thans in een periode is beland waarin de grote ont dekkingen zijn gedaan en de werkelijkheid wel ongeveer in kaart is gebracht; nu komt het er bovenal op aan om de ver bindingslijnen te tekenen, de dialoog tot stand te brengen, het samenspel te beoefenen. Van die uitspraak is de bundel Om het gelaat van een nieuwe t ij d een goede il lustratie. De ondertitel van dit geschrift luidt: Verder gaan met Jan de Ko ning, en bij het lezen daarvan rea liseer je je met een schok, dat de man die hier vertrouwelijk bij zijn voornaam wordt genoemd en die voor iedereen 'Jan' heette, een der topfiguren was van oecumenisch, sociaal en cultureel Nederland in de laatste halve eeuw. Toen hij op 19 januari 1973 stierf, was hij predikant geweest, alge meen secretaris van de Vrijzinnig Christelijke Jeugd Centrale, organi sator van het werklozenwerk der vrijzinnige kerken in de dertiger jaren, idem van het comité voor hulp aan vluchtelingen om ras en geloof, van crisiszorg in de grote steden; man van verzet in oorlogs tijd, daarna secretaris van de Cen trale Commissie voor het Vrijznnig Protestantisme, voorzitter van de Nederlandse Jeugd Gemeenschap, idem van de VPRO en Nederlands Cultureel Contact. Een van die half-afgesleten functi onarissen dus, die zich haasten van vergadering tot vergadering? Neen. dan was de Koning toch meer pas tor dan organisator, in alle zaken ging het hem steeds om de mens, en dat bleek zowel uit het doel van de organisaties als uit de wijze waarop hij vergaderde. Hij behoor de tot de mensen die houden van vergaderen, voorzover tenminste er door werkelijk overleg iets voor de mensen tot stand wordt gebracht. Zelf voortgekomen uit een Amster dams gezin dat leefde van een lood gietersbedrijfje is hij de omgang met de 'kleine man' en nog sterker met de vernederde mens trouw ge bleven, ook toen hij dagelijks met voorzitters, directeuren en minis ters te maken had. Eén die liefde met het hart. van waaruit volgens het Spreukenboek 'de .uitgangen des levens' zijn. De ascese was hem een levenslang thema, voor zijn denken èn doen. Bij hem meer echte vroomheid dan hechte theologie de generatie die vlak na de eerste wereldoorlog stu- door A. J. Klei Een aantal jaren terug moest je je eigenlijk schamen wanneer je in Amsterdam langs de kerstbomenmarkt aan het Singel liep, laat staan dat je er wat zou aanschaffen. Er was namelijk een actie aan de gang tegen kerstversieringen en -versnaperingen. Ik heb het toen zo opgelost dat ik een piepklein boompje uitzocht dat je in z'n geheel in een plastic vuilniszak kon stoppen. Als ik daarmee naar huis fietste, gaf ik niemand aanstoot, wat een strelende ge dachte was. Dr. J. A. de Koning deren ging voelde zich meer be trokken bij de sociaal-ethische dan bij de dogmatische vragen! Een re monstrant voor wie de oecumene vanzelfsprekend was, met name met het oog op de practische ar beid. Jan de Koning was geen profeet, maar één die de profeten kon on derscheiden en die bereid was hen te volgen. Hij was nederig genoeg om te beseffen, dat de grote ideeën al lang zijn uitgesproken, we moe ten ze alleen maar in de gaten krijgen en in werking zetten. Wat zijn profeten zonder zulke bemid delaars? Het slag Jan de Koning zet zich in voor de verwerkelijking van hetgeen de profeten zagen en zien, voor het overbrengen en 'hard maken' van de visie. Hij was een groot prediker, maar hij zette ons al vergaderend aan het werk, en zijn vindingrijkheid duldde geen ontmoediging. Met die verwerkelijking der grote ideeën zijn we nog lang niet klaar; staan we niet pas aan het begin? Geen wonder, dat uit de grote kring van vrienden en medewerkers van De Koning het boek is voortge komen, dat in zekere zin zijn werk wil voortzetten. Hoe? Niet door herinneringen, al mogen die best meedoen: Thijs Booy, de gerefor meerde, W. Verkade, de vrijzinnige en de rooms-katholieke mgr. Ram- selaar geven elk op eigen wijze een beeld van De Koning. Hieraan wordt een klein aantal van De Konings beste artikelen toege voegd. die trouwens voor het me rendeel niet het toenmalige heden beschrijven maar ónze toekomst. Maar de ondertitel van het boek luidt niet voor niets Verdergaan. Prof. P. Smits, Hoenderdaal, Faberr Schermerhorn, verder H. Schaafs- ma, mevrouw Verwey-Jonker, ds. Knoppers, dr. Verkade, ir. van Om- me, dr. H. M. de Lange roepen elk in bondige artikelen op wat er op hun terrein aan de orde is en dan wordt er vanaf het meest per soonlijke levensaspect (Knoppers over een nieuwe ascese) tot het internationale (Schemerhorn over het geweld en de vrede) niet veel overgeslagen! Of wordt de kunst, met het éne artikel van Schaafsma over Kunst en samenle ving in het audio-visuele tijdperk, toch tekort gedaan? Gelukkig: een éllesomvattend boek is bij voorbaat te wantrouwen. Elk artikel blijft gericht op de rechte samenleving. Daarmee biedt het een goede oriën tatie ook aan wie De Koning nooit gekend hebben. Welk gelaat zal de nieuwe tijd heb ben? Zal het lukken het menselijk te maken? Prof. dr. H. J. Heering. remon strants theoloog en als ethicus ver bonden aan de rijksuniversiteit te Leiden, bespreekt: 'Om het gelaat van een nieuwe tijd.' Uitg. Wereld venster, Baarn, 224 pag., prijs 19.50. Nu is er altijd wel gefoeterd tegen dennegroen en gebraden kalkoen en van jongsaf heb ik preken ge hoord waarin de dominee ons waarschuwde, niet aan de uiterlijke tekenen van kerstkransen en takjes hulst te blijven hangen. En er zijn altijd kinderen geweest die het op een gegeven moment vertikten, zich op te poetsen voor een kerstdi ner. 'Vreten op aarde', spotten ze dan. Maar in de tweede helft van de jaren zestig scheen het menens te zijn. Er was door de hervormde jeugdraad een complete anti-kerst beweging op touw geeet, waaraan ook de onvermijdelijke open brief niet ontbrak. We kregen een anti- kerstkapel, waar geen zacht schijn sel je ogen streelde maar waar onverbloemde voorstellingen van de barre ellenden in deze wereld in je gezicht sloegen. Nu is het bij dit soort zaken vaak zo dat onze gewijde aandacht niet zozeer gericht ls op de kwestie zelf als wel op mogelijk kerkelijk gekra keel daarover. En jawel hoor, na enige hoopgevende tekenen in de vorm van opmerkingen dat je op deze manier met het badwater (van het kerstsfeertje) ook het kind (van Bethlehem) dreigde weg te gooien, was het kort voor kerst '67 zo ver: de Amsterdamse hervormde kerkeraad, 'de "verontrusting over de internationale situatie delend, gevoelt zich genoodzaakt te verkla ren, zich geheel te distanciëren van de zogenaamde 'anti-kerstactie', zo als die door sommigen werd opge zet. Dominee H. A. Visser deed er nog een particulier nijdig schep je bovenop en met elkaar hadden we er een heerlijke kerstkluif aan. In februari van het jaar erop slikte de kerkeraad zijn afkeurende ver klaring in en liet weten, het te betreuren dat daardoor schade was toegebracht aan het experiment van de anti-kerstactie. Zo was alles weer goed en dat bleef zo, want gelukkig haalde niemand het in zijn hoofd, te keer te gaan tegen paaseieren en pinksterblommen. De 'sommigen' uit de kerkeraads- verklaring hoefden bij de nadering van de kerstdagen van '68 dan ook niet meer met pamfletten en een open brief te werken. Ze konden terecht in een boekje over het hoe en waarom van anti-kerst dat een alleszins achtenswaardige hervorm de uitgever op de markt bracht. Dat boekje heette 'Kerstmisbaksel' en bij de uitgeverij waren ze er in geslaagd het een dermate afschu welijk uiterlijk te geven dat het juist bijzonder aantrekkelijk werd. Daarna heb ik eigenlijk nooit meer vernomen van anti-kerstacties. Ik haal deze historie op omdat ik in de tram een dame tegen haar vriendin hoorde kirren: 'De kinde ren vieren het dit jaar toch zo enig!' Omdat mevrouw vrij luid keels sprak werd me duidelijk dat het ging om de aanstaande kerst viering van de gehuwde spruiten van mijn medereizigster. Zij ver haalde (alweer aan haar vriendin, maar de hele omgeving kon meege nieten) dat de jongelui vroeger 'natuurlijk' wel eens 'vreemde idee ën' hadden gehad: moet je nagaan, dan namen ze droog brood op eer ste kerstdag, net alsof je daarmee die arme stakkers in Afrika verder helptAls ik goed begreep, deelde en de gezangen 108 en 173; 'licht' (blz 17) als gezang 4; 'de blinde boer' (blz 23/24) op de wijs van 'Als ik het wondre kruis aanschouw' of als gezang 387. Ik besluit met nog een citaat uit 'Ik, zei de ezej' van Peter van der Lugt (blz 79): Het is maar goed dat Jezes (Gods Zoon) geboren is Want anders was ik nu niet Christelijk. Jezes was eigenlijk niet de zoon van Jozef (want Jozef was zijn vader). Maar God heeft Jezef naar de aarde gestuurd. En toen is Jezes geboren uit de maagt Maria in een kribbe. ALS JEZES NIET OP AARDE WAS GE KOMEN DAN WAREN ER GEEN KERKEN, EN ALS ER GEEN KERKEN ZIJN, DAN KUNNEN WE NIET ZO GOED GEZAMENLIJK GOD LOVEN. Ds. P. pussoren, predikant bij de hervorm de gemeente van Koog en Zaandijk, be spreekt 'Ik, zei de ezel met zachte stem', samengesteld £oor Wim Ramaker, uitgege ven door Kok in Kampen voor de prijs van gebonden 8,50; Rond Bethlehems Stal, verzameld dóór Co rinne van Moorselaar, uitgave Gettmer. te Haarlem, prijs 19,50, en Wit als Sneeuw van Nel Benschop, gedich ten rondom Kerst, Kok-Kampen, 4,90. VREDE OP AARDE (HET ZEI r WOORD) Al vroeg leerde ik dat je de den van God vooral positief mis lezen. Gij zult niet doodslaan, dan: gij zult het leven liefheb! ii Nu wil ik de zinnigheid van opmerking niet bestrijden. Tv kan zoiets gemakkelijk misverst C worden. Het leven kan een abstit; tie worden. Het gaat tenslotte delijk in dit zesde woord over zeer konkrete leven van mensen n de tweede plaats: niet voor niet '1 hier deze negatieve vorm. We nn ten in de eerste plaats wat afleg 't Is alsof deze wetgever zegt: bid daar maar eens mee Droom nh niet te veel over liefde tot n leven, maar houd je daar maar sfi aan en staakt 't doodslaan. En di si werkelijk geen luxe om het zo li deze vorm te horen. Ook i nin dagen zal de 'vrede op aarde' s weer in veel gevallen gemaktor: vergeestelijkt worden tot de 'viE die alle verstand te boven giv Met de woorden 'vrede op aav kan Gods bedoeling nauwelii konkreter aangeduid zijn. Het jti inderdaad om vrede hier. De vi h daar is zijn zaak, de vrede hieizi onze. Zoals er staat: De hemel in hemel van de HERE, maar de aih heeft Hij de mensenkinderen g ven (Psalm 115). En dat verwi Hij dus blijkbaar, dat we daa niet zullen doodslaan. Een w voor kerstfeest bij uitstek. Niet er onze huichelachtige Godsv (voor even, b.v. in de kerstna mee in stand te houden, maai een gebod dat gehouden dien worden wil er werkelijk van n senleven sprake zijn. Hij, die Bethlehem geboren werd* 1} zich in die wereld, die het tót o dag van vandaag nog steeds" ■leren wil, hoe wijs en lichtge dit woord isi (Exodus 20,1). NED. HERV. KERK Bedankt voor Valkenburg (ZH) C. van Hunnik te Ermelo. GEREF. KERKEN (VRIJG. B.V. Beroepbaar: kandidaat A. Feeftl Zandkamp 25 te Hoogland. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te' Benthuizen Vliet te Aagtekerke. mevrouw, net als de hervormde kerkeraad destijds, de ongerustheid over de internationale situatie, maar ze was dankbaar dat haar kinderen nu van die 'malle fratsen' teruggekeerd waren niet alleen, maar zich volop in het verleden hadden gestort: hoe vin-je 't, ze doen hulst in een ouwe lampetkan! Het zou best kunnen zijn, bepeins de ik, dat die lieden met de lampetkan in de periode van hun door hun moeder niet toegejuichte denkbeelden in de weer waren ge weest voor de anti-kerstkapel. In elk geval kom je in de kerk aller- wege voldoening tegen over het feit dat de tijd van stencils en span doeken voorbij is. Die zijn ingeruild voor grappige dingen uit grootmoe ders tijd en dat is ongevaarlijk spul. Daaromheen kun je rustig kerstfeest vieren, delend de veront rusting over de internationale situ atie. Nu heb ik niks tegen rustige kerst feestvieringen. ik betreed zelfs met enige voorkeur de welgebaande we gen en zal (denk ik) nimmer een open brief ondertekenen, maar ik sta wel verbaasd wanneer in de kerk als hoogste wijsheid gaat gel den: geen bericht, goed bericht. Ik dacht dat drammerig-doen in een anti-kerstkapel of zo beter voor de kerk is dan stilletjes genieten van een met jeugdsentiment gevulde kerststemming. De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van B.V. De Christelijke Pera Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer. Hoofdredactie J. Tammlnga. Hoofdkantoor B.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276-280, A'dam. Postbus 859. Telefoon 020-22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69 73 60 768). Gem.fllro X 500. (ADVERTENTIE) KOK-KAMPEN Verkrijgbaar in de boekhande Nel Benschop, WIT ALS SNEEUW 32 blz., paperback 4,90 Gedichten rondom Kerst van de meest gelezen dichteres in Nedérlani Samenstelling Wim Ramaker IK, ZEI DE EZEL MET ZACHTE STEM IK DROEG ZIJN MOEDER NAAR BETHLEHEM 80 blz., geb. 8,50 Een fijn geschenkboek. Kinderen vertellen over Het Kind. In hui eigen woorden, met hun eigen fantasie. Geïllustreerd met erg leuk kindertekeningen. Drs. T. M. Gilhuis MEMORIETAFEL VAN HET CHRISTELIJK ONDERWIJS 208 blz., geb. 19,90 De geschiedenis van de Schoolstrijd. Rijk geïllustreerd met origineli foto's en tekeningen. Het boek kreeg als motto mee het lied dat ds Jan de Liefde dichtte in 1846 voor de chr. school in Nijmegen: 'Al wat een kind beminnen moet en weten, Dat kan alleen de Heer ons doen verstaan.' Prof. dr. K. H. Miskotte, GEVULDE STILTE 56 blz., paperback 7,50 Enkele gebeden en preken. Prof. Miskotte biedt in deze bundel woor den van troost en bemoediging, van hoop en bevrijding, en vooral val zekerheid in deze geseculariseerde tijd. Want hij is niet. alleen een vai de grootste Nederlandse theologen van deze eeuw, maar ook eei buitengewoon pastoraal bewogen mens. Eeil boekje, dat u aaïi ieder een kunt geven. 10 12 31 25 1 21 28 36 23 2!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 2