Centraal Bond heeft
zich overbodig gemaakt
Kernwoord evangelie
is thans bevrijding
fllBlIlaftll
Uit de kerkbladen
Vandaag
ytatft
N
W
Trouw
Kwartet
Onze wereld
en Wiersinga
Vrijgemaakte hogeschool
heeft een nieuwe rector
Visserij wil steun
bij vangstbeperking
Lichter zinkt
bij erts laden
Nieuwe boeken
Werklozen-comité
wil duurtetoeslag
van 200 gulden
Vastenoproep
vraagt wijs
pastoraat
TROUW/KWARTET MAANDAG 9 DECEMBER 1974
KERK/BINNENLAND T2-^
door Jan Roelfs
Formeel eindigt de Centraal Bond voor Inwendige Zending en Christelijk Maatschappelijk Werk
op 1 januari na 73 jaar maar juridisch blijft hij nog bestaan. Praktisch zal het nazorgwerk
door twee maatschappelijke werkers ten behoeve van inrichtingspupillen worden voortgezet tot 1977.
Dit zegt de heer A. Otter, die sinds
1947 directeur Is geweest van de
centraal bond. Hij vervolgt: 'Bij
een dergelijk 'proces' zal natuurlijk
wel het een en ander tussen wal en
schip vallen. Je kunt zeggen, dat de
Bond zich overbodig heeft gemaakt,
omdat er ln tal van sectoren, waar
in de Bond stimulerend en begelei
dend is opgetreden, een grote ver
zelfstandiging is ontstaan. Er is ge
leidelijk aan een specialisatie tot
stand gekomen. Ook groeide een
grotere daadwerkelijke verantwoor
delijkheid van de kerken. Uiteraard
ls die ontstane verzelfstandiging
nog niet voltooid. Maar het feit,
dat vijf van de zeven landelijke
levensbeschouwelijke toporganen
een zekere zelfstandige samenwer
king hebben bereikt, was mede
voor het bestuur van de Centraal
Bond een gunstig teken aan de
wand.'
De heer Otter heeft op het keer
punt van de tijd de pensioenge
rechtigde leeftijd bereikt. Hij
zwaait af mét de Bond.
Beslissend
"Een belangrijke, zo niet beslissen
de factor', aldus Otter, die afkom
stig is uit het christelijk onderwijs
hij was hoofd van de voormalige
Da Costaschool in de Jordaan 'is
geweest, dat er een aflopende sub
sidieregeling voor het werk ont
stond. Ons bestuur heeft nu ge
woon de moed gehad om te stop
pen, onze taken zijn grotendeels
geëindigd, wij hebben onze bijdrage
geleverd. Dat is een ontwikkeling,
waarover men niet hoeft te rouwen.
Je kunt met Prediker zeggen, dat
alles ln dit leven z'n bestemde tijd
heeft.'
Otter, nog altijd een levendige be
toger, wiens dynamiek de Centraal
Bond Jaren achtereen heeft ge
stuwd, wil wel wijzen op het rijke
verleden, dat bij herhaling het be
staansrecht van de Bond heeft aan
getoond.
'Zonder overdrijving mag Je vast
stellen, dat er pionierswerk is ver
richt. De Centraal Bond kwam tot
stand in 1901, in verband met de
invoering van de kinderwetten,
toen de christelijke organisaties en
Instellingen behoefte hadden aan
een positieve opstelling tegenover
de regering, waaruit de beste sa
menwerking is ontstaan. 'Hoender -
loo', de Heldringgestichten. 'Meer
en Bosch' en de Martha-stichting
waren de initiatiefnemers. De Bond
ls toen in de Nieuwe Kerk in Am
sterdam opgericht en voerde in zijn
naam nog de aanduiding van 'phi-
lantropische inrichtingen'. Mr. A.
de Graaf werd de eerste 'Inspec
teur', die zoals tot het eind het
beeld bleef organiserend, coördi
nerend, stimulerend en inventarise
rend aan de slag ging.
Oecumenisch
In de loop van de tijd sloten zich
183 organisaties aan bij de Centraal
Bond: van Leger des Heils tot Pro
testantenbond. We hebben altijd
noem het vooroplopen een
sterke oecumenische Inslag gehad.
Als nazaat van het Reveil bewoog
de Bond zich op het terrein van de
lichamelijk en geestelijk gehandi
capten, de bejaardenzorg, de kin
derbescherming, het protestants-
christelijk jongerenwerk (NJV-
CJMV), evangelisatorische arbeid,
kortom het christelijk maatschap
pelijk werk in z'n breedste schake
ring. Sinds 1915 was er het comité
voor inwendige zending, om de ker
kelijke gemeenten begrip voor het
werk bij te brengen. In 1925 fu
seerde dit met de Centraal Bond.
Activiteiten
Hoe wilt u de activiteiten van de
Bond aanduiden?
Otter moet een greep doen.
'We waren de eersten die een cur
sus startten voor christelijk maat
schappelijk werk, in 1907: de diaco-
nessenschool, later OCMA in Am
sterdam, die nu nog zij het on
der een andere naam bestaat.
We stimuleerden de diakonieën,
onderhielden contact met diverse
ministeries en riepen in 1928 het
christelijk olympisch comité in het
leven: hulp bij huisvesting en be
geleiding. De Bond heeft geijverd
voor betere salariëring van perso
neel in de sectoren, waarvoor de
belangen werden behartigd, voor
betere personeelsopleiding, voor
verhoging van de kwaliteit van het
sociaal-maatschappelijk werk in
het algemeen. Ouderen herinneren
zich het tijdschrift 'Woord en
Daad', het Handboek voor christe
lijk maatschappelijk werk, het be
heer van het genootschap 'De
Lichtdrager', nu ondergebracht bij
de Bijbel Kiosk Vereniging. Met
nadruk wil ik wijzen op het aan
deel, dat de Bond heeft gehad in de
na-oorlogse opbouw van het kin-
Ook groeide een grotere daadwerkelijke verantwoordelijkheid van
de kerk
derbeschermingswerk, op onze in
ternationale contacten en op onze
zorg voor het Bijbels Museum, sinds
1925. Zoals bekend is dit nu over
gegaan naar het Nederlands bijbel
genootschap.'
Namen
Albert Otter dit jaar vanwege
z'n verdiensten voor het christelijk
maatschappelijk werk geridderd
is huiverig namen te noemen. Er
zijn er zo velen geweest dit dit lang
niet altijd spectaculaire werk heb
ben gediend. Hij noemt o.a. jhr.
Van Lennep en ds. B. ter Linden,
de secretarissen A. J. da Costa en
mr. J. C. Tupker.
Als oud-voorzitters in die lange
reeks van jaren de ministers dr. J.
Th. de Visser en prof. dr. J. R.
Slotemaker de Bruïne, prof. dr. Ph.
J. Idenburg, mr. dr. A. A. van
Rhijn, mr. H. Winkel, prof. dr. I. A.
Diepenhorst en als laatste voorzit
ter ds. C. F. Brüsewitz.
Otter is in z'n nu kale, ontluisterde
kantoorvertrekken in het pand aan
de Amsterdamse Stadhouderskade
allerminst een ontgoocheld mens.
Hij heeft vrede met de zaken, zoals
die nu zijn afgelopen. Hij blijft na
1 januari als bestuurslid zijn aan
dacht nog wijden aan de afwerking.
'We hebben het archief en dat is
niet gering van omvang deels
ondergebracht bij het Rijksarchief:
verder bij het Reveilarchief, ge
meente-archief Amsterdam en bij
de Vrije Universiteit. Voor ons per
soneel is voortreffelijk gezorgd. We
sluiten met een dankbaar hart onze
deur, omdat we zonder enige vorm
van hovaardij menen onze taak te
hebben verricht. Misschien is dit
orgaan geweest als een vlaswiek in
het licht van de eeuwigheid.
UIT
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
B.V. De Christelijke Pers
Directie:
Ing. O. Postma,
F. Diemer.
Hoofdredactie:
J. Tammlnga.
Hoofdkantoor B.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276 - 280,
Adam. Postbus 859.
Telefoon 020-22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bank:
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69 73 60 768). Gem.giro
X 500.
Korte, duidelijk geschreven, liefst
aan één kant getypte, brieven
kunnen worden gestuurd naar:
Secretaris Hoofdredactie Trouw/
Kwartet, Postbus 859, Amsterdam.
Bij publikatie wordt de naam van
de schrijver vermeld.
VAN LEZERS
Wiersinga (9)
De zaak-Wiersinga blijkt gerefor
meerd Nederland zozeer te beroeren
dat in de polemiek de zuiverheid
niet altijd betracht wordt. Zo ge
bruikt drs. J. J. Bade termen als
nietszeggend, verdachtmaking en
het monddood maken door de
synode, dit alles zonder enige argu
mentatie of bewijsvoering. Verder
breekt hij een lans voor een ver
nieuwd geestelijk leven en kerk-
zijn. Een begerenswaardig ideaal
dat echter niet bereikt zal worden
met dergelijke pennevruchten.
Voorts meen ik dat de verontrusten
er niet bp uit zijn dr. Wiersinga er
uit te werken, doch om hem te
overtuigen, zoals de tucht primair
niet dient om te verderven, doch
om te behouden.
Anna-Paulowna
H. Veenstra
PPR-fractie
In uw blad van 2 december stond
op pagina 2 ln een verlsag, geti
teld: 'Bezorgdheid centraal op Is-
raël-bijeenkomst', een mededeling
omtrent de houding van de PPR-
fractie ten aanzien van het Midde-
n-Oosten-probleem van de kant
van de heer Aantjes. Volgens het
artikel herinnerde de heer Aantjes
zijn gehoor er aan dat de PPR mét
de PSP de enige partij is die geen
kritiek leverde op het stemgedrag
in de VN. Ook in andere bladen is
dit 'scheren over én kam' terug te
vinden.
Nadrukkelijk wil ik verklaren dat
de enige reden om uiteindelijk ak
koord te gaan met de verdediging
van minister Van der Stoel terzake,
zijn betoog was. waarin hij mede
deelde pogingen in het werk te
hebben gesteld om andere EG-part-
ners te weerhouden van 'ergere'
dingen, zoals het négeren van ga
ranties voor de staat Israël. Letter
lijk zei onze woordvoerder, de heer
Waltmans: 'Als er al die Jaren de
grote fout is gemaakt de Palestij-
nen tot een non-entiteit te degra
deren. Is dat geen reden nu te doen
alsof Israël niet bestaat.'
DEN Haag
H. H. Hoek.
medewerker PPR-fractie
Prof. Steenkamp
In 'Zogezegd' zei de CDA-voorzitter
prof. Steenkamp 'Wat ons ten diep
ste beweegt ls dat wij een appèl tot
stand brengen op het hart van ons
volk.' Dat wil zeggen het CDA doet
een appèl op het beste deel, de
Prof. Honig in diesrede
kern van ons volk. Conclusie, de
rest de CPN'ers, de GPV'ers, de
PvdA'ers en de WD'ers enz. die
behoren er niet bij, die zitten maar
aan de rand. Ten diepste, om met
de CDA-voorzitter te spreken, is dit
de oude vorm van polarisatie, de
antithese van Kuyper en de kreet
'God, Nederland en Oranje'. Wij
bedanken de heer Steenkamp voor
zijn zienswijze. Hij maakt duidelijk
dat er in wezen niets is veranderd
sinds 1900. Het is wel zo dat de
heer Steenkamp anderen op het
hart trapt.
Borne
B. H. Kraaijenbrink
interview
Dialoog tussen de heer Klei en dr.
G. Puchinger, a.s. ex-voorzitter van
de reünisten van SSR, de Societas
Studiosorum Reformatorum (Bond
van Gereformeerde Studenten)
(Tr/Kw van 3 november).
'KL: Wie was je voorbeeld bij het
Interviewen?... dr. P.: Plato..., Er
asmus. Newman.De heer Kiel
tevreden. Hij vraagt naar één. En
krijgt er drie En niet zulke kleint
jes ook! Tevreden kijkt ook dr. P.
ons aan. Wat we er wel van zeggen.
Nu, mij ontsnapt, met een glim
lach, hoor, een Sancta Simplicitas
Reportoria (heilige Interviewers-
naïviteit)
Bergschenhoek
N. van der Blom
Van ds. S. de Lange, gereformeerde
studentenpridikant in Amsterdam,
krijgen we de volgende brief:
Onze tijd is er een van snelle en
ingrijpende veranderingen. Mensen
worden afgesneden van hun verle
den en daardoor zien ze de toe
komst niet meer zitten. Ze voelen
zich bedreigd door de ander in wie
ze de veranderingen belichaamd
zien. We staan voor de geweldige
opgave dat we met eerbied voor het
verleden, dat we niet kunnen
voortzetten, ons moeten richten op
de toekomst.
Heel dit grote gebeuren waarin wij
allen betrokken zijn vindt een af
spiegeling in de kwestie rondom
collega Wiersinga. Het lijkt of hier
de verschillen op een ander vlak
liggen, dat van de leer der kerk en
van de geloofsbeleving, maar zowel
het verschil in omgang met het
evangelie als de gang van zaken in
de gereformeerde kerken met name
in deze aangelegenheid hebben al
les te maken met de tijd waarin
wij leven. De kerk is geen eiland
midden in een oceaan van ver
schuivingen, ze is opgenomen in de
grote worsteling om de toekomst.
En haar strijd in deze wereld is er
een die niet mag doodlopen maar
moet uitmonden in de toekomst.
En zonder dat het mijn bedoeling
is hogere eisen te stellen aan syno
deleden aan hun medemensen,
moet hun op leiding van de kérk
gerichte verantwoordelijkheid met
zich meebrengen dat ze inzien hoe
zeer hun zoeken naar een beleid
verweven is met onze hele culturele
situatie. Er is weinig zozeer op de
toekomst gericht als het geven van
leiding, en daarom kan van een
synode verwacht worden dat zij er
op uit is beslissingen te nemen die
een toekomst hebben en in elk
geval zich van beslissingen te ont
houden die de weg naar morgen
blokkeren.
Zeer zeker zullen sommigen bewe
ren dat hiermee de christelijke leer
wordt opgeofferd aan de geest des
tijds. maar dit is strijdig met de
strekking van mijn opmerkingen,
't Gaat er om dat de Geest de
ruimte heeft, dat wij zelf geen mu
ren oprichten, maar dat de Heer
onze muur is. een vurige muur ron
dom een open stad (Zacharia 2. 1-
5). en dat niet van ons gezegd kan
worden dat we 'Christus hebben
gevangen gezet.'
Van een onzer verslaggevers
KAMPEN Moslimse demökr'atische idealen, boeddhistische strijd voor sociale gerechtigheid, mao-
istische inspanning voor de schepping van de nieuwe mens, en welke andere stromingen en ideolo
gieën ook, zijn niet meer te verstaan los van het evangelie. Dit zei prof. dr. A. Honig in zijn rede ter
gelegenheid van de 120e dies van de theologische hogeschool van de gereformeerde kerken.
In deze rede, die tot titel had 'JeZus
Christus de Bevrijder, de inhoud
van de missionaire verkondiging',
legde prof. Honing 'n nauw verband
tussen Gods heilshandelen in
Christus en de ontwikkeling van de
geschiedenis.
In elke periode van de geschiedenis
valt het accent in de evangeliever
kondiging op een bepaald aspect
van het evangelie. In deze tijd is
dat het bevrijdingsaspect. Dat
hangt samen met de roep om be
vrijding die overal opklinkt.
Zelfbesef
De theologie van de bevrijding is
geboren uit een nieuw verstaan van
zichzelf. Prof. Honing karakteri
seerde dit nieuwe zelfbesef als de
ervaring van de historisering van
het menselijk bestaan. De moderne
mens is uitgebroken uit de kosmi
sche fataliteit en weet zich geroe
pen zijn lot in eigen hand te ne
men. De vrijwording van grote de
len van de wereld uit de koloniale
overheersing en misschien nog
meer de verspreiding van de tech
nologische beschaving hebben tot
dit besef bijgedragen.
Prof. Honig liet zien. dat er een
grote mate van overeenstemming is
in de theologie van de bevrijding
in Azië, Afrika en Latijns-Amerika.
Overal spreekt er het stellige geloof
uit, dat alle worsteling om bevrij
ding mag worden gezien binnen de
horizon van Gods totale en finale
geschiedenis van bevrijding. Het
gaat om de kosmische betekenis
van Christus. Dat betekent een
overwinning over de augustiniaanse
dualistische visie op de geschiede
nis (het westerse llcht-duisternis
schema).
Prof. dr. A. G. Honig
wordt de naaste ontmoet. Er be
staat een grote weerzin tegen een
wijze van theologiseren, die niets
veranderd heeft aan de onrecht
vaardige verhoudingen in de we
reld. Theologie moet zelf bevrijdend
handelen zijn en zo betrokken zijn
in Gods grote daden van verlossing.
Waar de verkondiging van het
evangelie zolang verbonden is ge
weest met verdrukking, is het des
te groter wonder, dat thans in elk
land in de eigen taal het evangelie
verkondigd wordt. Het is verrukke
lijk te mogen leven in deze eeuw.
Voor het eerst is de kerk wereld
kerk geworden. Wil in de situatie
van vandaag het evangelie verstaan
worden, dan is het kernwoord 'be
vrijding'. Niet om de ergernis van
het evangelie weg te nemen, maar
om met 't evangelie op de diepste
vraag van de mens van deze tijd in
te gaan, aldus prof. Honig.
Tevens droeg prof. dr. J. Plomp het
rectoraat van de theologische hoge
school over aan prof. dr. J. T.
Bakker. Prof. Plomp deelde mee,
dat er nu 412 studenten staan inge
schreven. onder wie 61 eerstejaars.
Prof. dr. H. N. Ridderbos, zal, om
dat hij 65 jaar is geworden, met
ingang van 1 januari als buitenge
woon hoogleraar aan de hogeschool
verbonden zijn.
Van een verslaggever
KAMPEN De theologische hoge
school der gereformeerde kerken
vrijgemaakt te Kampen heeft
een nieuwe rector, prof. dr. J. van
Bruggen.
Tijdens zijn afscheidsrede zei de
aftredende rector, prof. J. Kamp
huis, dat aan de hogeschool 38
studenten studeren voor het kandi
daatsexamen en 25 voor liet docto
raalexamen.
Prof. Kamphuis besprak verder het
onderwerp 'Da Costa' en de
afscheiding van 1854'. waarin hij
onderzocht de verhouding van Da
Costa tot de afscheiding in de peri
ode 1834-1838.
Van een verslaggever
ALKMAAR De Nederlandse Vis
sersbond wil dat de Stichting van
de Nederlandse Visserij met minis
ter Van der Stee gaat praten over
de maatregelen ter verzachting en
begeleiding van een eventuele be
perking van de visvangst. Dit is
zaterdag uitgesproken op de hoofd
bestuursvergadering Mn Alkmaar.
Ook is gesproken over de zorgerlij-
ke situatie van de Scheveningse
kotbervloot, ontstaan door kosten
stijgingen en verminderde opbreng
sten. Bij de overheid wordt erop
aangedrongen om steunmaatregelen
zoals die gelden voor de Zeeuwse
boeren, ook van toepassing te doen
zijn voor de vissers.
Vier opvarenden, veilig
Van een verslaggever
AMSTERDAM De Duitse lichter
'Offen 7' (1150 ton) is zaterdaga
vond tijdens het laden van ijzererts
bij het overslagbedrijf Amsterdam
in de hoofdstedelijke Westhaven
doormidden gebroken en gezonken.
De vier opvarenden konden zich
bijtijds in veiligheid stellen. Het
waren de 44-jarige schipper Her-
bert Martin uit Duisburg, zijn
vrouw, een Tsjechische machinist
en de Duitse matroos Peter Birk.
Alleen de matroos liep een nat pak
op doordat hij het zinkende schip
niet direct verliet, maar eerst zijn
hond ging redden. Toen Birk uit
het water werd getrokken schoten
zijn beide armen uit de kom. Na
behandeling In een ziekenhuis werd
hij, evenals de overige opvarenden,
in een hotel ondergebracht.
Naar de oorzaak van de schipbreuk
wordt een onderzoek Ingesteld. Het
schip werd geladen met behulp van
een portaalkraan, waarmee per keer
vijftien ton erts in de ruimen werd
gestort. Toen de lichter brak was
ongeveer zeshonderd ton erts gela
den.
HET DERDE WOORD: DE NAAM
Het derde gebod gaat over de naai
van God, die mag niet ijdel ge
bruikt worden. Wat is de naam va
God? Die staat boven de tien wooi
den: de HERE, uw God, die u u
Egypte, uit het slavenhuis, gelei
heb. Dus, de God die bevrijdt. Zij
naam is bevrijder. Die naam ma
niet ijdel gebruikt worden. Mij
catechiseerdominee zei altijd, dat j
die naam niet tot het ijdele moei
opheffen. Di& naam, zei Hij, hea
God in de wereld gelegd. Daarme
heeft Hij zich bekend gemaakt. N
moet je die naam opnemen, dat
de bedoeling. Je moet hem wi
opheffen, je moet hem wel gebru
ken, om zo te zeggen. Je mag he
ook niet als iets dat er niet U
doet laten liggen. Je moet er Ie
mee doen. Maar in ieder geval ni<
'tot het ijdele', dat wil zeggen: voc
niets. Voor iets dat niets beteken
dat geen waarde heeft, dat niet i
de reeks van zijn beloften vooi
komt. Om te begonnen kan je
dus nooit je naaste kwaad mt
doen. Of, het kan wel, maar da
ben je wel precies omgekeerd bezii
Die naam op een koppelriem in d
oorlog is een vloek. Intussen zoi
den we er ook eens over kunne
denken om die van onze guldens j
te halen, want hij hoort niet op d
gulden, maar hij hoort in het ha:
van die man met die gulden. Da
laadt je schuld op je, zegt dit den
woord. Als je die naam voor ie
gebruikt waarvoor hij niet gegeve
is. En hij is gegeven om er Go
mee aan te spreken, om er Go
mee ter sprake te brengen in h<
leven. Dan wel, déze God, die be
vrijdt. En Hij is ervoor gegeven oi
er zo dit leven mee te zegenen e
er zelf door gezegend te wordei
Eric van der Steen. Alfabêtises, od
wel genaamd margarinalia, uitga
breid met imbecelliteiten. De Boei
vink. Querido, Amsterdam 1974. i
blz. 5,90. .1
Wie in de titel van dit boekje ij
woordspelingen niet herkent, n
aan de kernachtige notities hierl
verzameld weinig lol beleven.Va
der Steen is een kleine meester J
het vinden van functionele woord
spelingen, combinaties, omzettia
gen, aangezien ze vrijwel altijd ed
aardige gedachte opleveren, wad
van de ernst door het speels gemd
ietwat wordt versluierd. Intussi
bevat dit boekje (een vijfde drut
'uitgebreid met imbecelliteiten') 1
kort bestek de levensvisie van es
relativist, wiens verstand geen b{
lemmering vormt van het leven f
genieten. Zijn onderwerpen raka
vrijwel alle aspecten van leven a
kunst, en gaan metafysische bi
spiegelingen niet uit de weg. i
citeer er enkele als voorproefjj
'Calvinisten zijn mensen, die va
de deugd een nood weten te mi
ken'; 'Democratie dwingt het vol
vrij te zijn'; 'doodgaan: er kloi
iets niet'; 'euthanasie: leve 4
dood'; 'in de liefde triomfeert
eros, in het huwelijk de erosie'. D
tegendraadsheid van dit alfabf
kan discussie oproepen, ze roept j
ieder geval tot reactie op, want 'D
waarheid is datgene wat wij
staat zijn te geloven'.
PERSONALIA
Onderscheiding Tot officier
de orde van Oranje-Nassau is bf
noemd de heer H. van Arkel
Beesd, regionaal directeur bij h
gevangeniswezen en de psychop
tenzorg.
Toewijding
De werkwijze van deze theologie
wortelt in haar toewijding aan de
Heer in de naaste. Het kennen van
het geloof en van de theologie ko
men in de nauwste relatie tot el
kaar te staan: in de ontmoeting
met God in de geschiedenis. Daar
Van een verslaggever
AMERSFOORT Vertegenwoordi
gers van dertig plaatselijke actieco
mités van werklozen hebben in
Amersfoort een landelijk comité
opgericht. De eerste daad van het,
comité was het zenden van een
telegram aan minister Boersma
waarin snelle stappen worden ge-
eist om via de plaatselijke sociale
diensten tweehonderd gulden duur
tetoeslag uit te betalen aan alle
werklozen en sociaal gesteunden.
Het landelijk actiecomité heeft als
belangrijkste actiepunten op lange
re termijn het verlengen van de
WW-uitkering van 26 naar 52 we
ken en een verhoging van deze
uitkering van tachtig naar negentig
procent.
Het landelijk actiecomité wil zich
verder inzetten voor het toenemend
aantal werkloze academici en jon
geren. Verder streeft het onder
meer naar actie- en trefcentra
in Deventer is er al een waar
werklozen advies kunnen krijgen.
Veel aandacht in de kerkelijke pers
voor het verzoek van de raad van
kerken aan haar lidkerken, het Idee
van een wekelijkse vastendag te
overwegen. In het gereformeerde
Centraal Weekblad dringt drs. K. A.
Schippers aan op pastorale zorgvul
digheid:
Bij een aantal mensen is de tijd
rijp. Zij zullen een officiële kerkelij
ke aansporing met instemming be
groeten, want zij waren terecht
allang uitgekeken op de STER-re-
clame als het visitekaartje van een
consumerende samenleving. Maar
er zijn vele anderen, die er weinig
van zullen begrijpen. Ik denk dat
het vooral degenen zijn,, die
merkwaardigerwijs reeds al te
lang vasten: de mensen met een
minimum-inkomen, de mensen die
70 80 uur per week moeten wer
ken om hun zaak draaiende te hou
den enz. Pastorale zorgvuldigheid
betekent dan. dat een uitspraak of
een oproep niet alleen rekening
houdt met het gevoel van bedreigd-
heid van de betrokkenene, maar er
ook serieus op in gaat. Dat laatste
is nOg niet zo eenvoudig. Want dan
ontmoet de kerk een heel complex
van economische vraagstukken.
Daarom zal zij zelf geen antwoord
kunnen geven. Maar zij zal wel
'Een geluk dat ik me pas zo Iaat van
de vleespotten heb afgewend' (uit
'Monninkenwerk' van Hugh Burnett).
vragen kunnen stellen en in ieder
geval ernst kunnen maken met so
lidariteit ten opzichte van bedreig
de groepen, ook ln eigen land.
Vrouwen
Frans Oudejans schrijft in het Bre
dase bisdomsblad Overweg:
De aktie voor een autoloze zondag
is tot mijn spijt mislukt,
waarschijnlijk omdat ze uitging van
de verkeerde instanties. Ik denk,
dat niemand beter dan de kerken
een wekelijkse vastendag wel kun
nen doen slagen en dat ook heel
wat niet-christenen er zich bij zul
len aansluiten. De resultaten zullen
nooit gemeten kunnen worden,
maar de kans is er. Daarbij hebben
vooral de katholieke en protestant
se vrouwenorganisaties de moge
lijkheid te bewijzen, dat zij zich
niet voor niets nog konfessioneel
noemen. De vrouw begint wat voet
aan de grond te krijgen in de kerk,
maar thuis kan zij doorslaggevend
zijn, als het gaat om betrachten
van een zekere soberheid.
Bidden
Ir. J. van der Graaf in het gerefor
meerde-bondsblad De Waarheids
vriend mist een element in de op
roep:
Waar ik intussen mee zit is, dat de
oproep van de raad van kerken
geen werkelijke oproep tot vasten
ls. Daarvoor is de oproep te vlak, te
geesteloos, te (alleen maar) aards.
In de Bijbel komt vasten en bidden
nogal eens simen voor N(Handelin
gen 13: 3, Mattheus 17: 21, Lucas
2:37, Handelingen 14:23). Het is
ook altijd een vasten vóór Gods
Aangezicht, het is een vasten met
verootmoediging, vasten met
schuldbelijdenis, het ls vasten om
concrete zonden in het volk. Zou
de kerk niet geroepen zijn altijd
weer om met twee woorden te
spreken? Sociale nood lenigen: ja
wel, onverkort! Maar tegelijk op
roepen tot schuldbelijdenis en ver
ootmoediging voor Gods Aange
zicht! Wanneer de volkszonden, n
tionaal en internationaal tot ai
de hemel reiken, is er dan nl
alle aanleiding om op te roep
tot een dag van verootmoedigin
Hebben we in alle nood, die zich
de wereld voltrekt, nationaal
internationaal ook niet te mak
met de gerichten van God, die ov
de aarde gaan? En vraagt dat n
om verootmoediging?
Stroom
De kerkenconferentle geeft ds.
G. van Gilse ln Gemeenschap i
kerken, het orgaan van de raad
kerken, aanleiding tot een andf
bespiegeling:
Er is iets als oen 'exodus-gemeen
aan de gang. Mondig geworden
meenteleden hebben in toeneme
de mate te horen gekregen
onze bestaande structuren moet
worden doorbroken om ruimte
maken voor de bevrijdende krac
van het evangelie ln alle delen
op alle terreinen van het leven
samenleven in de wereld. Nog
het tijd voor de beleldsbepal
binnen onze kerken en andere c
ganen, om deze tekenen der tijd
te verstaan die op tal van manj
ren (en openbaar duidelijk
Noordwijkerhout en Utrecht) a
het licht zijn gekomen. De bestaai
de kerkelijke structuren zijn nl
ineens ondeugdelijk geworden ma
wij zullen er poorten in moeti
hakken voor een vrije uit- en li
tocht opdat zij de exodus-gemeen
van Jezus Christus, die niet te stu
ten stroom, ruimte kunnen blijvi
bieden waarin deze zich vrij ki
bewegen op de adem van de Heill
Geest.
