Eindelijk weer
een goede komedie
P
|^l
Europa Meubel
«rienin
romantische sfeer van après-ski, Glühwein
en gemütliche Abende,moet u rap even
bij Europa Meubel komen kijken.
<s>
haagse schouw
Ut
FILMPREMIÈRES VAN DEZE WEEK
Film met belegen
sfeertje
Oefening in kitsch
Plezierig boekje
over historische jazz
Sof
'Een
blok
aan je
been'
La Paloma:
'griezelfilm'
Over wandmeubelen gesproken...
tJmn
TROUW/KWARTET VRIJDAG 6 DECEMBER 1974
L13
De filmkomedies zijn, helaas, niet dik gezaaid. Wie van het genre houdt (en wie doet dat niet op
zijn tijd?) komt evenwel uitvoerig aan zijn trekken bij l'Emmerdeur' oftewel 'Een blok aan je
I been' van de Franse regisseur Edouard Molinaro.
Het eerste kwartier denk je. dat je
met een huis-tuin- en keuken
gangsterfilm te maken hebt. Er ex
plodeert een auto. er wordt een
man vermoord, een getuige dreigt
door te slaan en moet geliquideerd
worden. Dat appeltje zal Lino Ven
tura wel weer schillen, hij is al op
de vliegtuigtrap aan zijn silhouet te
herkennen. Hij installeert zich in
een hotelkamer vlak tegenover het
gerechtsgebouw en het geschiet kan
beginnen denk je.
Maar nee. Wat wil het geval? In de
kamer «aast de zijne komt een
aimabele handelsreiziger in over
hemden (Jacques Brei) terecht, die
zich na een teleurstellend gesprek
met zijn vrouw wenst te verhangen.
Hij doet het zo onhandig, dat wel de
pijp van de waterleiding breekt,
doch niet zijn nek. Overstroming,
opschudding, gezanik e« gezeur na
tuurlijk. Ventura kan bij zijn kar
weitje de politie allerminst gebrui
ken. daarom koopt hij een ijverige
hotelbediende om, die de mislukte
zelfmoord wil melden en tracht
Neem nu' 'La Paloma' van de in
oorsprong Zwitserse Daniel Schmid.
Die film zit niet alleen vol nacht-
club-romantiek, hij speelt ook nog
in de jaren dertig (geliefkoosd land
van de nostalgie, wie had dat kun
nen denken) en eindigt als een
griezelfilm 'pur sang.'
't Verhaal is wel waard om even te
vertellen. Een danseres wordt door
haar dokter de dood aangezegd en
nu acht zij het uur gekomen om de
smeekbeden van Isidor, haar puis
sant rijke, adellijke aanbidder ein
delijk eens te verhorèn.
Hij neemt haar mee en weet haar
weer op te kweken: ze sterft'niet.
Ze leeft van zijn liefde, die ze
overigens-niet wenst" te beantwoor
den en ze eist dat die liefde gren-
zenloos en onuitputtelijk is. Wan
neer dat niet zo blijkt te zijn,
wanneer Isidor weigert haar min
naar geld te geven om met haar
weg te trekken, begint ze te kwij-„
nen en te haten. Ze sterft, maar
haar haat leeft voort. Want wat
ziet Isidor als hij drie jaar na haar
dood haar stoffelijke resten moet
bijzetten in het familiegraf? Daar
ligt ze, mooi als een plaatje, geens-
The Baby Maker
De film 'The Baby Maker' van Ja
mes Bridges is al weer enige jaren
oud en de tijd-is er niet ongemerkt
aan voorbij gegaan. Het probleem
dat erin wordt gesteld is er nu niet
bepaald een van alle tijden en alle
mensen, de film steunt voorname
lijk op het hippie-sfeertje van toen
eh dat is inmiddels zo belegen ge-
\vordea-.als oude kaas, net zo antiek
als de mini-rokken die hoofdrol
speelster Barbara Hersey draagt.
Het oog van nu ziet wat scherper
door de psychedelische toestanden
heen, vandaar dat de voosheid niet
lang verborgen blijft. Een man en
een vrouw uit de rijke midden
stand, die elkaar in hun,, luxueuze
buitenwijk-huis danig zijn toege
daan, willen een kind, maar de
vrouw kan geen kinderen krijgen.
Adopteren dan maar. zou je zo zeg
gen, maar zij vinden een origineler
oplossing. Ze huren Tish, een hip
pie-meisje. Zij moet zwanger wor
den van de man en daarna het kind
onverbiddelijk afstaan.
Zo gezegd zo gedaan, maar een
dergelijke situatie' werpt problemen
op. zoals men wel kan denken. De
CT3
Hij heeft een paperback geschreven
'Jazz uit het historisch archief' over
de jazz uit de periode 1917-1930, die
in zijn etherrubriek aan bod pleegt
te komen. Er zijn niet zoveel va
derlandse scribenten die zich in
deze vroegste der vijf decennia
jazz-materie hebben verdiept. Gras
wel. maar. hij pretendeerde uiter
aard geen standaardwerk te
schrijven, noemt zijn boek zelfs
overbodig, omdat 'jazz is om naar
te luisteren of zelf te spelen, niet
om over te schrijven of te lezen'.
Maar hei kan opwekken tot eerst
genoemde interessen, vandaar.
Zon simpele beweegreden is al
meer genoemd, je weet eigenlijk
nauwelijks wat je er mee aan moet.
Maar goed. de lezer proeft gaande
weg 0<-as 'persoonlijke affiniteit tot
bedoelde, vaak niet zo geromanti
seerde iazzperiode. En al is dat
romanticisme hem niet vreemd, hij
relativeert het sterrendom van
Satch mo. Fats. Sidney en de zeven
andere meesters, die hij een bio
grafisch getint hoofdstukje waardig
Brei tot rede te brengen.
Makkelijker gezegd dan gedaan
de man ontpopt zich als een ver
schrikkelijke lastpost, vele malen
moet Ventura zijn moordkoffertje
weer netjes opbergen in de kast
omdat hij een briefje onder de deur
door schuift, een stoel omsmijt, uit
het raam wil springen en ga zo
maar door. En de tijd schrijdt maar
voort, het ogenblik waarop de ge
tuige uit het gerechtgebouw moet
komen is nabij.
Ventura's beruchte slangenblik m-g
ook al niet baten, de razernij stijgt
hem naar de krop. Maar wat kan
hij doen? Aan alle nukken en gril
len van Brei tegemoet komen, an
ders niets. Hij brengt een zwangere
vrouw naar het ziekenhuis, wordt
volgepompt met kalmerende midde
len. valt zelf bijna van het dak
Enfin, de moord gaat niet door.
Wel komt er een climax met ach
tervolgingen op het dak, waarbij
Brei tot het bittere einde aan zijn
hielen blijft kleven.
Dat eind is niet het beste van de
film, maar hij heeft dan al zoveel
goeds geboden, dat men niet in de
stemming is om te mopperen. Het
is al met al een fijne komedie met
uitstekende rollen van Ventura en
Brei. De eerste parodieert op onna
volgbare wijze zichzelf, de laatste
speelt met grote natuurlijkheid de
overgangen van goedhartig-tragisch
naar irritant-komisch.
W. Wielek-Berg
Amsterdam - Tuschinski, 14 jr.
Jacques Brei en Li
no Ventura in Een
blok aan je been.
Het melodrama groeit en bloeit weer, al dan niet versluierd door
vervreemding, vooral bij onze Oosterburen. Zo'n Rainer Werner
Fassbinder komt daar een heel eind mee. maar hij heeft vele na
volgers die het wel eens te bont willen maken.
zins een verteerd lijk zoals toch te
verwachten was geweest. Hij moet
haar in mootjes hakken om aan
haar laatste wens gevolg te geven
en dat doet hij dan ook, kwijlend
en bekken trekkend.
Men moet -Schmid nageven, dat hij
er in geslaagd is binnen het kader
van zijn super-kitschintrige nog zo
iets als een eigen werkelijkheid op
te bouwen. Stikvol mooie plaatjes
zit die film bovendien, het meester
stuk is wel een soort ouderwetse
ansichtkaart met het tragische
paar, opera-aria's kwelend, in de
rechter benedenhoek en daarboven
een zwemmende vrouwenfiguur in
blubberende gewaden. Melancholie
en pathos zijn er te over, maar er
is geen kern om te raken. Het blijft
een decadente stijloefening.
W. W. -B.
Amsterdam-The Movies, 18 jr.
vriend van Tish vindt het eerst
best doch begint later tegen te
stribbelen, de binding met de vrouw
wordt hebberig en bazig en zoal
meer. Het afstaan van het kind
heeft ook meer voeten in de aarde
dan eerst werd gedacht, maar alles
loopt uiteindelijk toch keurig netjes
af. Een ieder krijgt zijn zin: Tish
verdwijnt weer na een glorieuze
bevalling, zoals niet blij dan toch
vrij, haar yriend heeft alweer een
ander en het echtpaar hun stam
houder.
Tussen de vele onwezenlijke perike
len van 't vreemde viertal door wor
den we vergast op statistische ge
gevens over de vorderingen van de
ongeboren vrucht, ons met holle
stem medegedeeld en dat is dan
net iets te veel van het valse.
Barbara Hershey (die later de
hoofdrol speelde in Van der Hey-
de's 'Angela') doet waarachtig net
of ze heilig gelooft in alle bloe-
ménkinderen-blabla die ze verkon
digt en misschien is dat ook wel zo.
Jammer voor haar dan.
W. W.-B.
Amsterdam-Tuschinski 2, 18 jr.
Pim Gras redigeert, om en om met Simon Kortewegs 'Bopthema's
en swingsessions', een twee-wekelijks radiojazzhalfuurtje, 'Jazz uit
het historisch archief' geheten, waarvan de uitzending midden in
het koffiespitsuur van niets vermoedende huisvrouwen valt, tegen
woordig.
keurde, tot aanvaardbare propor
ties, hier en daar zelfs wat lacunes
in de bestaande informatie opvul
lend.
Er staan een handvol luchtige be
schouwingen in over de 'scènes'
van New Orleans. Chicago en New
York, alsmede wat muziktechnlsche
notities, welke - zorgvuldig gedoseerd
als zij zijn - voor de non-professi
onele liefhebber geen onneembaar
obstakel vormen. Hoogstens ont
beren zij de plaatsvoorbeelden, om
hun mening die van de schrijver te
toetsen. Alhoewel jazz voor zichzelf
klinkt, komen de honderd pagina's
proza van Gras warm en menselijk
over. ze contrasteren merkbaar het
met meer k iel-academische betoog
van Korteweg. die o.m. zes pagina's
bijdroeg ovei Ellington. De sober,
maar keurig verzorgde uitgave be
vat een reeks nuttige bibliografi
sche en discografische gegevens
alsmede een namen-index. (Uitg.
Tango. Leiden, 14.50).
R.Ns.
Daar staat deze sfeervolle slaapkamer voor u klaar.
Een staaltje van Oostenrijks vakmanschap, gekruid met
het onnavolgbare gevoel voor gezélligheid en romantiek
dat bergbewoners eigen is.
Het materiaal is natuurlijk eiken. Het ledikant kan
worden geleverd op een breedte van resp. 150-180 en
200 cm. Heel origineel zijn de tuigleren handgrepen aan
de laden van de nachtkastjes. Ledikant, nachtkastjes en
toiletkommode zijn voorzien van een lichtlijst.
De bijpassende kast is eveneens van eiken en bestaat uit
afzonderlijke, komplete aanbouwelementen.
Een droom van een slaap-leef-kamer, die in een Oosten
rijkse Gasthof niet zou misstaan.
U koopt hem gewoon bij Europa Meubel in Nederland,
voor slechts 1395.- (ledikant, nachtkastje, toilet
kommode met spiegel en de bijbehorende lichtlijsten).
De bijpassende kast is leverbaar van 1- tot 8-deurs.
Wat dacht u van deze royale opbergwand? Wit laqué met wengé of
in de keuze-kleuren licht of donker eiken, palisander, notenhout of
grenen. Alle comfort dat u zich maar kunt wensen. Handig is de
uitklaptafel. In het rechtse element zit een heuse huisbar
verborgen. Voor uw t.v. is een royale ruimte gereserveerd-
De deurtjes zijn 180° draaibaar.
Een wandmeubel dat zich ook thuis voelt in de wat kleinere
kamers. De afmetingen zijn235 cm. hoog, 360 cm. breed en 40 cm.
diep. De prijs per element is van links naar rechts: 515.-, 522.-,
522.-, 795.- Afsluitzijden 125.- per stel
VRIJ
SERVICE
ir
KRESJ
Home Centre, Voorschotcrweg 45
01718-73541, Valkenburg Z.H.
