T7 Boeiende voorstelling van Molières Don Juan VANAF DINSDAG NEGEN IDS '^11 EN VOLGENDE DAGEN In 'De Stok' gaat 't wel èrg naar toe tityzMitrftt-u/vvier dcmdi Pronk: Vakbeweging moet zich harder opstellen Sterk gespeelde hoofdrollen NS'ers willen zekerheid over reorganisatie Mario Rossi en Aurele Nicolet Bulgaarse staatsopera met een sobere 'Eugen Onegin' Wliijiilpm Moeilijkheden aan subfaculteit het weer Bij Ncordhinder: 442 millimeter weerrappprten TROUW/KWARTET MAANDAG 4 NOVEMBER 1974 KUNST/BINNENLAND L8 'Niet via ontslag' UTRECHT De gekozen leden van de ondernemingsraad van de Neder- lande Spoorwegen willen eerst een totaalbeeld hebben van de reorga nisatieplannen die bij de NS voor de komende jaren op stapel staan voordat ze over de plannen afzon derlijk verder willen praten. De NS-directie heeft inmiddels toegezegd dat geprobeerd zal wor den een totaalbeeld van de perso- maakt daarbij het voorbehoud dat de gevolgen voor het personeel op een termijn van een of twee jaar nog wel redelijk scherp te geven zijn. maar dat het beeld daarna globaler wordt. Voorzitter J. Dassel van de ver- voersbond CNV zei dezer dagen dat de bonden bij het NS-personeel nog al wat onzekerheid bespeuren. Veel NS'ers weten niet waar ze aan toe zijn en het is zaak dat die onzeker heid zoveel mogelijk wordt wegge nomen'. Het moet de heer Dassel overigens van het hart dat de NS- directie tot nu toe bij reorganisaties altijd vrij zorgvuldig met de belan gen van het personeel is omge sprongen. 'De vakbonden', aldus de heer Das sel, 'zullen nooit accepteren dat re organisaties via gedwongen ontslag tot stand komen. Tl UTRECHT De vakbeweging in Nederland moet zich politiek, harder opstellen ten aanzien van het buitenlands regeringsbeleid, j Lang is men bang geweest om zich aa'n koud water te branden,! maar nu zouden de vakcentrales zich met name moeten bemoeien j b met de EEG-politiek, en met vraagstukken van de grote inter-1 nationale ondernemingen, de energievorming in de wereld en de^ i wereldhandelspolitiek. Dit zei minister Pronk in Utrecht in een forumdiscussie over 'Vakbe weging en ontwikkelingssamenwer king', georganiseerd door CLAT-Ne- derland, de solidariteiteitsbeweging van de latijns-Amerikaanse arbei- door Ber Huising DEN HAAG Van de Haagse Comedie hebben wij zaterdagavond in de Koninklijke Schouwburg een verzorgde, boeiende voorstelling gezien van Molières Don Juan, met een paar sterk gespeelde hoofdrollen. Guido de Moor is een indrukwek kende Don Juan, een hooghartige, welbespraakte egoïst, die koel bere kenend zijn genot najaagt en cynisch niet wil weten van God of gebod. Niemand kaïn tegen hem op. Hij vleit en liegt en heerst gewel dig. En als hij van berouw spreekt is hij een toonbeeld van schijnhei ligheid. Erger nog dan Tartuffe. En dat was Molières bedoeling. Omdat zijn Tartuffe werd verboden door de schijnvromen die zichzelf erin herkenden, moest hij gehaast voor een nieuw stuk zorgen. Hij verwerkte de legende van Don Juan en de stenen gast, en nam daarin zo raak wraak op de huichelaars, dat ook dit stuk verboden werd. Want de gewetenloze Don Juan zegt daarin dat hij zijn wandaden voortaan achter schijnvroomheid zal verbergen, zoals anderen dat doen. Dat is voor zijn trouwe bediende Sganarelle om helemaal wanhopig te worden. Jules Royaards speelt hem kostelijk. Hij is bang en on derdanig, maar af en toe overvalt hij zijn meester met zedepreken en wereldbeschouwingen die nergens op slaan, omdat Sganarelle een warhoofd is en meer bijgelovig dan gelovig. Jules Royaards is in zijn toespraken bijzonder komisch, vooral ook door zijn gebaren en mimiek. Maar hij heeft in zijn stil le momenten, als hij toeziet, iets ontroerends ook. Hij is niet alleen om te lachen, hij heeft Ook iets tragisch. En dat komt overeen met het stuk dat weliswaar als komedie is ge- schreven, maar wel met een ernsti ge. bittere bedoeling. Er zijn grap pige scènes in. Bijvoorbeeld die waarin Don Juan twee boerenmeis jes tegelijk staat te versieren. Ellis van den Brink en Francine Drees- sen zijn daar leuk naief en zwijme lend in. Het is ook kluchtig tezien hoe Don Juan en zijn knecht een schuldeiser afschepen. Maar als hij ongevoelig luistert naar de verleide en verlaten Dona Elvira, die hem eerst zijn ontrouw verwijt, en hem later smeekt zijn leven te beteren en zijn ziel te redden, valt er niets te lachen. Trins Snijders speelt haar gevoelig en waardig. En ook de vader, Gijs- bert Tersteeg, die zijn zoon ver geefs vermaant, is een en al ernst. Het loopt met Don Juan dan ook slecht af. Het standbeeld van de man die hij doodde neemt de spot tende uitnodiging om te komen eten aan, en sleurt hem aan het slot, in rook en vlammen naar de hel. Niet zozeer omdat hij maar raak trouwde, maar vooral omdat hij nergens om gaf en geen hogere macht en geboden erkende. Hij ging zelfzuchtig zijn eigen gang. In de stenen gast school Leo de Hartogh, die ook nog kleermaker, handlanger, rijknecht en theaterdi recteur was. Want Don Juan werd gespeeld in een kermistheatertje op het toneel, met een parade vooraf. Een aardig idee. vooral doordat het Herman Berserik de gelegenheid gaf er een heerlijk bont, speels, ondeugend theatertje van te ma ken. Dat is een prachtdecortje. De kostuums, van Berserik, zijn ook kleurig en fantastisch, maar wat minder geslaagd. Bij het kermis- sfeertje hoort wat muziek van Jurri- aan Andriessen. Joris Diels, die het stuk opnieuw vertaalde, was de re gisseur van dit alles. Hij maakte er een prettige, afgewogen, voorstel ling van, en kon blijkbaar niet voorkomen dat de broers van Dona Elvira, die Don Juan naar het leven staan, zo zwak werden verbeeld. door Ber Huising DEN HAAG De Haagse Comedie kwam vrijdagavond in HOT met De Stok, een nieuw Nederlands stuk van Ton Vorstenbosch die, zelf nog jong, zich verdiepte in de narigheid van oudjes die voorgoed zitten opgeborgen in een klein, particulier tehuis. door Piet Visser AMSTERDAM Het Nederlandse Theater Centrum op zaterdagavond en het abonnementsconcert van zondagmiddag vulden tweemaal de Grote Zaal met hetzelfde program ma: Bartók's Divertimento (uit 1939), Mozart's Fluitconcert in G en Beethoven's Vierde. Een der meest frappante dingen voor mij althans was wel dat de 'moder ne' Bartok volledig in de klassiek van het programma paste! De diri gent Mario Rossi met zijn twee-en- zeventig jaren vormde een toon beeld van bedachtzaamheid in zijn manier van dirigeren, die hij in de repetities volledig op zijn musici had kunnen overbrengen met klei ne, stille gebaren, ogen die niets ontgingen en dwingend zijn inten ties aanduidden. Zodoende konden 3 stukken het aanzien geven van een diep doordachte volmaakt heid van klank. Een levende illus tratie van Goethe's 'BeschrSnkung' slagzin, waarin en ook dat werd bijzonder duidelijk .das Ge- setz.een boeiende 'Freiheit' ademloos kon laten bloeien. Bartók met melodievondsten uit de volksmuziek, verwerkt in een luch tig symfonische sfeer. Voorgedragen met een beperkt orkest in vaak ragfijne klank. En dan in een zelf de sfeer dat verrukkelijke fluitcon cert van Mozart, geblazen door Au- rèle Nicolet, internationaal bekend fluitist. En wat meer zegt: een die voortreffelijk zijn instrument be heerst. Niet alleen maar als vluch tig virtuoos, maar met een stralen de toon en een voordracht die spanning brengt in deze heerlijke Mozart-muziek. Geheel in de ver fijnde rococo-stijl speelde hij een goed passende cadens van Ernst Hess. Na de pauze dirigeerde Rossi het grote brok symfonische muziek dat Beethoven's Vierde voor ons op ta fel zet met een even grote be scheidenheid en een klein orkest (op basis van vier contrabassen!). Met oneindig diepe vergezichten in een radiante en doorzichtige klank. Om nog van Beethoven te gaan houden. Omdat het duidelijk te ho ren was dat deze muziek regelrecht ook uit Rossi's hart kwam. Dat daar weinig levensvreugde overblijft is bekend, maar Ton Vor stenbosch heeft het wel heel erg naar bedacht. Hij heeft de vijf oud jes grondig afgetakeld. Niet alleen lichamelijk, met allerlei kwalen. Ook geestelijk. Ze zijn alle vijf dement, en niet alleen door ouder dom. Ze waren in betere jaren ook al sukkelig. Hun tehuis, met een kreng van een directrice, is naargeestig. En als ze niet eens weten of het lente, zomer, herfst of winter is, krijg je de indruk, dat de ramen ook nog zijn dichtgespijkerd. Een lief omaatje of een nog frisse opa zijn er niet bij. Vriendelijkheden, grapjes en gezel lige babbeltjes ook niet. Ze zitten elkaar aan een stuk door te sarren, te haten en vulgair uit te schelden. De dame met de stok, Wie het meest betaalt en de beste kamer heeft, is de boosaardigste, die iedereen be ledigt en beveelt. Als zij, in het tweede bedrijf, zonder pruik dus kaal, te bed ligt, willen de anderen haar wel, aarzelend maar graag, met teveel druppeltjes uit haar lij den helpen. De directrice, die van haar erft. maakt er geen problemen van. Maar de overgebleven oudjes hebben er nu ook nog een moorde- naarsgevoel bij. Als dat in bedrijf drie waanzinnig uit de hand loopt, wil de nieuw aangekomene tegen haar zin weggewerkt door haar kin deren meteen weer weg. Maar dat mag ze «liet. Wat een ellende. Wim van Rooij, de regisseur, en de door R. N. Degens DEN HAAG De Bulgaarse Staatsopera geeft op het ogenblik een aantal voorstellingen in ons land met twee zeer tegéngestelde opera's: Moessorgsky's 'Boris Godoenof' en Tsjaikofsky's 'Eugen Onegin'. De eerste: een breed opgezet historisch drama met fel bewogen scènes, de tweede: een melancholieke liefdesgeschiedenis waarin de hartstochten door de conventie getemperd zijn. De eerste voorstelling in Nederland van Eugen Onegin gaf het Bulgaar se gezelschap vrijdagavond in het Haagse Congresgebouw; woensdag en donderdag (6 en 7 november) komen ze ermee in Carré in Am sterdam. Ivan Marinof heeft de muzikale leiding bij deze voorstel- 'Hier zal het wel zijn lingen, waarbij Nikolai Nikolof en Ivan Sevastianof voor de regie en de toneelbeelden zorgden. Het is een uiterst sober decor waar Tsjaikofsky's lyrische opera, op een libretto naar het verhaal van Poesjkin, zich bij de Bulgaren af speelt. Zoals ook al over de voor stelling van Boris Godoenof is ge meld. zijn het vooral de over de gehele linie zeer fraaie Bulgaarse stemmen die de gang naar het the ater de moeite waard maken. Assen Selimski en Julia Wiener die in deze voorstelling het tragische lief despaar Onegin en Tatjana spelen, blinken in het geheel nauwelijks uit. Zij vormen met de rest van de cast, waarin ook de befaamde Bo- ris-vertolker Dimiter Petrov in een kleinere rol, een homogeen ensem ble. Ook wat betreft hun gehoor zaamheid aan de regie, die waar schijnlijk uit overwegingen van historische stijlzuiverheid bijzonder ouderwets-theatrale gebarpn en be wegingen van hen verlangt. Met handenwringen en wankelend lopen worden de vele gemoedsbe wegingen, die Tsjaikofsky al aardig in zijn muziek heeft aangegeven, voortdurend en bij herhaling on derstreept. Ook de regeie van het koor. dat magnifiek zingt, munt niet uit door fantasie. Maar wie het om de muziek gaat. en dat Is toch een belangrijk onderdeel van een opera, zal van deze voorstellingen, waarin een sonoor spelend orkest zijn taak uitstekend vervult, zeker kunnen genieten. Desnoods met de ogen dicht. spelers, heben het gelukkig niet nog erger gemaakt dan het al was. «Het nog eens dramatisch overdrij ven hebben zij aardig ingehouden. Er zijn veel beklemmende stiltes. De bejaarde aandoeningen blijven grotendeels bejaard gedempt. Nanni Vermeer is heel goed als een nog wel pittig volksvrouwtje, dat evenwel voortdurend wacht op de kinderen, die zij nooit had. Rick Nicolet zit, kinds koket in een rol stoel, met een hoog stemmetje lied jes te zingen uit haar Amerikaanse verleden. Kees Coolen, doof, is stug en stil, met schreeuwende en vloe kende uitbarstingen, en pogingen tot zelfbevrediging. Hij is nog zin nelijk. Gaston van Erven daarentegen is dag en nacht niet zondelijk meer en overigens een, mooi neergezet, onbenullig glimlachend heertje, dat nooit iets was. Wim de Haas heeft het moeilijker met de afgeleefde 'dandy', met ademnood, die zijn leven lang naar 'overheersende vrienden' zocht en ondanks zijn kapsones nog traag over de grond kruipt om gestraft te worden. An- ne-Marie Heyligers heeft dat wijf met de stok, en nog open benen ook, te zwaar aangezet. Haar nieu we mevrouwtje, in het laatste be drijf, was echter. Dore Smit is de bazige directrice met haar smoes jes. En Maria Stiegelis is de opge jaagde zuster die tenslotte uit schreeuwt dat zij geen oudjes meer kan zién. Met haar kon ik meevoe len. natuurlijk bij - botermarkt 17-18 leiden derscentrale CLAT. Minister Pronk noemde verscheide ne terreinen waarop hij iets van de vakbeweging in Nederland ten aan zien van de ontwikkelingssamen werking verwacht. Hij meent dat de samenwerking tussen vakcentra les in rijke en arme landen te weinig van de grond komt: 'De tegenkrachten van de regeringen in de derde wereld die de ontwikke ling1 van hun land tegenhouden, zijn onvoldoende ontwikkeld. Er zijn uitstekende acties gevoerd zo als de - Chili-boycot. maar in het internationale overleg is de vakbe weging naast de regeringen en het t bedrijfsleven een voorwaarde voor 1 evenwicht in de besluitvorming' al-! dus de minister. 'Structureel' Over het kritisch volgen van de Nederlandse ontwikkelingspolitiek door de vakbeweging zei de be-' windsman, dat de Nederlandse vak centrales te kort schieten ten aan zien van structurele zaken als de handelspolitiek: 'Als er over de vleesstop of de invoerrechten op produkten uit ontwikkelingslanden! in de EEG wordt overlegd, moet de 1 vakbeweging helpen onze stand-; punten harder te stellen. Ik heb ze j er niet over gehoord. Ik moet zeg-! gen dat het voldoende gebeurt op l het punt van de steunverlening. Ik k ben blij dat een vakbeweging de.a voorstellen voor verhoging tot drie j procent van het nationaal inkomen-, voor ontwikkelingshulp na deze ka- binetsperlode steunt, al kan heti zekere gevolgen hebben in het be-j stedingspatroon en voor de werkge-' j legenheid.' j De heer Pronk zei te weinig aan- :n voor de economi-! dacht te merken sche machtsvorming en de energie-: politiek van Nederland: 'Dit gaat buiten de vakbeweging om, terwij! hier juist een fundamenteel structu rele politiek bedreven moet wor den.' Kanalen nodig Volgens minister Pronk is de vak beweging, er al wel in geslaagd he bewustwordingsniveau van haar le den zó te beïnvloeden dat de be reidheid bestaat de gelijkheid in de eigen samenleving ook voor ande-j i ren te willen bewerkstelligen. 'Maar om een sociaal beleid voor dé derde 1 wereld voort te zetten dat hierop gericht is, zijn de kanalen van de 1 vakbeweging nodig om druk uit té oefenen op de regeringen van die landen, om te internationaliseren wat hier verworven is', zei de mi- nister. De heer P. van Hout (algemeer secretaris van het NKV) zei, rea- gerende op de woorden van minis ter Pronk, dat het hem nog nooi gebeurd was dat een regeringsver tegènwoordiger de vakbeweging he verwijt heeft gedaan zich niet haro1 genoeg op te stellen. 'Ik juich da toe en moet het helaaseens zijr met de minister over verschillend punten', aldus de heer Van Hout. AMSTERDAM Een aantal stu denten van de pedagogische sub faculteit van de Vrije Universitei te Amsterdam heeft besloten dat zi 'gezien de moeilijkheden binnei deze sub-faculteit' hun studie aai een andere faculteit zullen voort zetten. De studenten voorlopi] zou het om elf man gaan voerei als reden aan dat de inspraakpro; cedures op de faculteit worden te gengehouden en vertraagd. 0( vinden zij ondermeer dat er o| wetenschappelijk gebied onvoldoeni de activiteit wordt ontplooid, dat ej te weinig wordt gepubliceerd. Van onze weerkundige medewerker Vlak voor en aanvankelijk tijdens het weekeinde lag over Noord- Scandinavië een krachtig hoge- drukgébied tijdelijk 1036 milli bar waaronder strenge stralings- vorst werd gemeten: Naimakka in Noord-Zweden min twintig graden. Toen tegelijkertijd over de Oe kraïne een depressie een noord- waartse beweging demonstreerde, scheen er gevaar voor transportkou uit Finland en de randstaten naar Midden- en West-Europa op te doemen. De oceaan heeft dergelijke gedachten vooreerst van de hand gewezen. Bij nog wat stijgende ba rometers in Frankrijk drong voch tige lucht met regen, motregen en mist van de Britse eilanden naar onze streken door. Vandaar dat het zondag de hele dag erg somber en nattig werd. Vandaag wordt er achter het kou front van een Ierse depressie, die naar het oost-zuidoosten koerst, plaatselijk wat opklaringen ver wacht, geflankeerd door enkele bui en. Door een tijdelijk iets opvoeren van de gemiddelde etmaaltempera- tuur, wordt het bij teruggekeerde aanvoer van polaire lucht uit West tot Noord binnenkort weer kouder, vooral 's nachts en tevens droger. De enige, echte en correcte weer- uitslagen van oktober 1974, mede gedeeld door ons aller KNMI: door de sterke inzinking van de tempe- raiuurlijn aan het slot van de maand is de gemiddelde etmaal- temperatuur uiteindelijk zeven gra den Celsius geworden, op de kop af drie graden onder normaal. De laatste twee-en-een halve eeuw was van alle oktobermaanden er slechts twee procent kouder en maar even 98 procent warmer. Gemiddelde da gelijkse maxima elf graden Celsius (afwijking -3.1). gemiddelde mini- Weerrapporten van gisteravond 7 nj maximum-temperaturen van giste I ren en neerslag 719 uur. Luchth. R'dam regen Twente geh bew Vlissingen Zuid-Limburg Aberdeen ma 3.1 graden Celsius (-3.1). De Bilt: 4 vorstdagen (2), 90 zonuren (102), 4 zonloze dagen (6), lande lijke neerslag 140 millimeter (73) met Vlissingen op 231 millimeter, Zierikzee 202 millimeter. Op het lichtschip Noordhinder kwam het totaal op 442 millimeter in september en oktober samen, dat was méér dan het tot nu toe be staande record van Overveen (428 millimeter). In De Bilt regende het gedurende zeventig uren tegen 48 normaal, in Amersfoort iets meer, namelijk 92 uur. Veel oktoberon- weer in Nederland: op zeventien dagen tegen acht normaal. Het Groninger Ten Post telde op alle 31 oktoberdagen meetbare neerslag, wat daar en in de naaste omgeving sedert het begin van de waarnemingen in 1920 niet was ge beurd. De radio sprak zaterdag van een hittegolf van dertig graden in Washington. Blijkens rechtstreeks uit New York ontvangen weerrap porten van die dag, was de hitte daar toen -echter al voorbijLas Vegas 12 graden, Seattle en Spoka ne resp. 8 en 6 graden, vlak voor het middaguur en San Francisco 13 graden. 7 egelijkertijd wel 28 gra den in Miami en 30 graden in Key West (Florida), maar ook 27 in Philadelphia en 22 in Pittsburgh tegenover wat ver naar het noord en en zeer contrastrijk: Buffalo 10 en Boston 11 graden Celsius. HOOG WATER 5 november. Vllssid gen 4.59-17.19. Harlng\lietsluizen 6.3l 18.57. Rotterdam 7.36-20.13. Schevenlngd 6.03-18.23. IJmuiden 6.47-19.07. Den Hd der 11.05-23.10. Harllngen 0.54-13.29. Del zijl 2.47-15.20.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 8