Storm in glas water om
kunstschatten Indonesië
dichtbij
festijnen (1)
i'wi,
S lanceren
rste kernraket
it vliegtuig
^festijnen (2)
Kademeeksen! Auteurs die iedereen moet lezen
CONTACT
het weer
Pompen of...
weerrapporten
levenslang voor onschuldigen
renteloos
konijnen weten or alles -n
"sropirn
kerstman
UW/ KWARTET ZATERDAG 26 OKTOBER 1974
BINNENLAND/COMMENTAAR T5/K7
jmmeritaar In werkelijkheid gaat het om verzamelingetje cultuurvoorwerpen
het eerste gezicht zit Israël op
bij de nu aanbrekende episode
overleg voor een vredesregeling
/J^et Midden-Oosten. Van het denk-
van een Palestijnse staat op een
tueel te ontruimen gedeelte van
'estelijke Jordaanoever, en dan
wel onder leiding van de Pales-
- bevrijdingsorganisatie (PLO),
Israël niets hebben. Maar het
dat niet eens te zeggen, want dit
ld is tegelijkertijd een heet
«ijzer in de vandaag in Rabat
anende topconferentie van de
kruk »sc^e landen en de PLO. Jorda-
kral
wil er namelijk ook niets van
Want dat beschouwt zichzelf
:h als de zaakwaarnemer van
'alestijnen ook al voelen die zich
ingei koning Hoessein verraden en
ogen. Het is inderdaad een
ei nd verschijnsel dat het Palestijnse
>j] Ikingsdeel van Jordanië, (dat met
bezette Westelijke Jordaanoever
tachtig percent van het geheel),
t no 'e^ n*'ts te zeS§en heeft' hoewel
gemc Economisch de ruggegraat van dit
'Zo is geworden. Men kan zich af-
se en5 waarom Israël de militante
stijnse commando's niet de wind
de zeilen heeft gehaald door de
niljoen Palestijnen op de Westelij-
Jordaanoever de gelegenheid te
zich politiek zodanig te organi-
dat zij zélf na een eventuele
uiming het beheer in handen zou-
1 kunnen nemen. Er zijn nogal wat
IL stijnse notabelen in dit gebied, die
dat Israël daardoor een kans
gemist en de Palestijnen als het
in de armen van de PLO heeft
sven. Eén van de antwoorden
ip is de stille wederzijdse loyali-
die Israël en Jordanië al
palang jegens elkaar in acht
"4en en waarmee een poli
zelfstandigheid van de Pales-
op de Westelijke Jordaanoever
trijd zou zijn geweest. Die weder-
l t loyaliteit heeft Israël geen wind-
Ten gelegd: de Oostflank bleef in
iktober-oorlog onbedreigd,
dat maakte de toegang tot de
ijnen alleen maar moeilijker.
Hasjemitische koninkrijk dat zich
j|^3 948 opwierp als de grote kampi-
de rechten van de Palestij-
heeft hen politiek geheel van de
t verdrongen. Daardoor zal het
onmogelijk zijn tot een soort
i aans-Palestijnse federatie te ko-
zoals Israël, die we, zou
n zien zolang het Hasjemiti-
huis daar de macht uitoefent. De
ie Hoessein is dan ook niet alleen
steun maar ook een handenbin-
dit
maah-
ïem
ronfd
•eis
loei
ilfjati
Cng<
toi
ideris
ASHINGTON (Reuter) De VS
bben voor de eerste maal een
slaagde proef genomen met de
acering van een intercontlnenta-
ballistische Minutemanraket
nult een vliegtuig. Dit heeft het
inisterie van defensie in Was-
ngton bekendgemaakt,
aarnemers in Washington zijn
n oordeel dat de proef deze zo-
er was gelast door minister van
itenlandse zaken Kissinger, die
in Moskou is, om de Amerikaan -
positie te versterken bij de on-
rhandelingen over beperking van
strategische kernwapens.
door Willem Schrama
lezy
sta
rdéel® voor Israe'
hele conflict in het Midden-Oos-
'is belast met dit soort loyaliteiten,
ai leiden tot 'alles of niets'-leuzen die
telkens weer in de Arabische
muniqué's aantreft. Daarbij geeft
PLO pas weer versterkt door
toelating als waarnemer in de VN
le toon aan. Het noodlot van de
„tijnse militanten is, dat zij altijd
lebben overvraagd: daarom ver-
:de pen zij ook het voorstel tot een
ition', een deling van Palestina in
Joodse en een Palestijnse staat,
ieriri in 1947 door Israël en een
dit rderheid van tweederde in de VN
lid aanvaard. Van het begin af
^|jben deze leiders vernietiging van
eny Joodse staat in hun vaandel ge
even en dat maakt het voor hen
ïogelijk om zich praktisch alsnog
zekere 'partition' van het ge-
neer te leggen. Maar dat wellicht
meerderheid van de Palestijnen
r is, dat het liever een half ei dan
lege dop heeft, blijft daardoor
vcrnietigingsleuzen verborgen,
de Sowjet-Ünie is bij zijn flirten
de extreme Palestijnse leiders
^Ékbaar volstrekt vergeten wat zijn
Wm elegeerde Gromiko in 1947 zei,
1 de Arabische landen fulmineer-
tegen het erkennen van een Jood-
staat in een deel van Palestina. Hij
Dofde: 'Vertegenwoordigers van de
bische landen beschouwen de de-
van dit land als een historisch
echt. Maar het is onmogelijk het
t hun standpunt eens te zijn. niet
en omdat het Joodse volk geduren-
een lange historische periode met
land verbonden is geweest. En
omdat we niet-blind» kunnen zijn
ir de toestand waarin het Joodse
t na de tweede wereldoorlog ver-
Een oplossing als deze, de
ing van Palestina, is in overeen-
nming met de wettige aspiraties
t het Joodse volk om een eigen
at te hebben en met hun gerecht-
rdigde eis tot het oprichten van
onafhankelijke Joodse staat'.
LEIDEN De berichten dat Ne
derland voornemens zou zijn om
op korte termijn voor miljoenen
aan kunstschatten terug te ge
ven aan Indonesië, blijken een
storm in een glas water te zijn.
Hoewel het van de kant van In
donesië nog volstrekt onduide
lijk is op welke voorwerpen men
het oog heeft, is er tijdens re
cente besprekingen van Neder
landse zijde volop bereidheid ge
toond tot teruggave van een
aantal cultuurvoorwerpen, die
ten tijde van de overdracht van
Nieuw Guinea onrechtmatig
vanuit het voormalige Hollandia
naar Nederland zijn verscheept.
'Kijk, dit is het nou', zegt een
lachende prof. dr. P. H. Pott, direc
teur van het Rijksmuseum voor
Volkenkunde in Leiden, terwijl hij
laconiek een zestal laden en een
kastje opentrekt. Een fraaie verza
meling houtgesneden troms, trom
petten, peniskokers en andere ritu
ele en gebruiksvoorwerpen. Vrijwel
alle zijn ze afkomstig uit westelijk
Nieuw-Guinea, waar de cultuur
voorwerpen (prof. Pott: 'Dat is het
juiste woord, kunstschatten is on
zin') lange tijd waren opgeslagen
in het kantoor van het Bevolkings
register in Hollandia. In 1963
ten tijde van de overdracht van
Nieuwe-Guinea werd het curieuze
vrachtje door vertrekkende Neder
landse ambtenaren zorgvuldig inge
pakt en op transport gezet naar
Nederland.
Bruikleen
Prof. Pott: 'Het gaat nier eigenlijk
"gewoon om een verzameling cul
tuurvoorwerpen, die uit Indonesië
is gekomen op een wijze, die eigen
lijk in strijd was met het fatsoen.
Maar men moet zich ook even in
denken in wat voor een situatie
men daar toen verkeerde. Niemand
wist meer waar hij nu eigenlijk aan
toe was. De opslag in Hollandia
was in zeker opzicht een juiste
politiek, omdat men altijd al het
voornemen had om daar een eigen
museum te stichten. Dat had nog
steeds te maken met de bepaling
uit 1841. dat echte belangrijke
voorwerpen, voor het toenmalige
Oost-Indië van wezenlijk belang,
het land niet mochten verlaten.
Maar bij de Nederlandse ambtena
ren zal in 1963 zeker de angst
hebben geleefd, dat hun collega's
van de United Nations de spullen
later zouden meenemen. Ik hou het
er maar op dat men dacht iets goed
te doen, maar het net verkeerd
deed.'
Prof. Pott vertelt dat het nooit de
Prof. dr. Pott bij enkele van de Papoea-troms: 'Kijk, dit is het nou'.
bedoeling is geweest de voorwerpen
tot staatseigendom te verklaren. De
voorwerpen zijn in bruikleen geno
men om ze in elk geval te behoe
den voor verdere aantasting. En
inderdaad, de vergeelde etiketjes op
de laden in de catacomben van het
Leidse museum spreken dezelfde
taal. Bruikleën, staat erop, gevolgd
door een gespecificeerde numme
ring van de voorwerpen. Welgeteld
blijken het 379 stuks te zijn. Een
ruwe taxatie van prof. Pott brengt
ze op een gezamenlijke waarde 'van
zeker niet meer dan vijftigduizend
gulden'.
Een drie man sterke Indonesische
delegatie onder leiding van oud
burgemeester Sudiro van Djakarta
(thans hoofd van het Instituut voor
Indonesische Historische Gebou
wen). die eind september een twin
tigtal Nederlandse musea bezocht
met het doel een aantal kunst- en
cultuurvoorwerpen weer in eigen
dom te verwerven, heeft volgens
prof. Pott niet eens de moeite ge
nomen om eens in de bewust laden
te gaan neuzen. 'Ik vroeg nog of ze
een lijst van de voorwerpen wilden
hebben, maar dat hoefde niet. Ik
kreeg de indruk dat men al tevre
den was dat wij zonder meer bereid
waren die spullen terug te geven'.
Archiefstukken
Even later: 'Die Indonesische mis
sie moet ook beslist niet worden
gezien als een stel mensen, die het
een en ander komen terugeisen.
Dat bezoek aan ons land werd af
gelegd in het kader van het cultu
reel akkoord met Indonesië, zoals
Nederland dat ook met tal van
andere landen heeft aangegaan.
ADVERTENTIE
Klngsley Amis
j LUCKY JIM
Graham Greene
DE KERN VAN DE ZAAK
Heere Heeresma
DE STERKE VERHALEN
Iris Murdoch
ONDER HET NET
Christiane Rochefort
RUST VOOR EEN STRIJDER
H.G. Wells
HET VOEDSEL DER GODEN
Dat verdrag is gewoon een begin
selverklaring om te streven naar
een uitwisseling van cultuurwaar
den. En dat gaat niet alleen om
voorwerpen, maar ook om kennis,
'know-how'. Welnu, dat bezoek van
meneer Sudiro was gewoon een
eerste aanloop om uitvoering te ge
ven aan dat cultureel verdrag. Men
is de zaak eens komen aftasten,
vooral nu volgens het nieuwe vijf
jarenplan van de Indonesische re
gering veel meer aandacht wordt
geschonken aan de cultuurpolitiek.
Men heeft bijvoorbeeld het voorne
men een 'museum van de revolutie'
te stichten. Daarom heeft men ook
gevraagd om teruggave van een
aantal notulaire archiefstukken be
treffende de Ronde tafelconferentie
in '47, die tijdens de politionele
acties op Java in Nederlandse han
den kwamen. Die stukken waren
opgesteld door de leiders van de
revolutie, en het is te begrijpen dat
men in Indonesië emotioneel erg
aan dit soort zaken gehecht is. En
dan is er nog gesproken maar
dat louter in het kader van die
uitwisseling van cultuurwaarden
over een museumopleiding voor
Indonesische studenten. Niet om
die zogenaamde kunstschatten te
conserveren die voorwerpen kun
je bij wijze van spreken zo in een
kast opslaan maar om over goed
opgeleid personeel te beschikken
voor de nieuw te stichten musea. Ik
moet trouwens zeggen dat men
daar een wat eenvoudige voorstel
ling van zaken van had. In het
sturen van een grote groep Indone
sische studenten, die amper Neder
lands spreken, zie ik niets. Dat
wordt voor beiden een frustratie.
Stuur liever een paar mensen, die
goed Nederlands spreken, en geef
ze een grondige museumopleiding,
die in Indonesië zelf verder kan
worden ontwikkeld'.
Alleen die stukken
Op de vraag of van Indonesische
zijde nu werkelijk niet méér be
langstelling uitgaat dan naar het
ladenkastje in het Rijksmuseum
voor Volkenkunde, kan prof. Pott
geen antwoord geven. 'Is mij niets
van bekend', zegt hij. 'Het gaat
mijns inziens om deze goederen die
destijds inderdaad onrechtmatig
het land zijn uitgegaan. Dat wisten
we, en daarom hebben we de zaak
altijd in bruikleen gehouden. In de
loop der jaren zijn ons door parti
culieren vaak genoeg Indonesische
kunstvoorwerpen aangeboden, maar
die hebben we nooit geaccepteerd
omdat de aanbieder geen beschik
kingsrecht had'.
Ook op het ministerie van Buiten
landse Zaken kan men opdit mo
ment niets meer vertellen dan dat
er plannen worden uitgewerkt voor
teruggave van historisch belangrij
ke voorwerpen (volgens een woord
voerder inderdaad niets meer dan
de 370 'Leidse' stukken), en dat
Indonesië de beschikking kan krij
gen over een microfilm van de
gevraagde archiefstukken uit 1947.
De heer Hatta, hoofd van de voor
lichtingsdienst op de Indonesische
ambassade in Den Haag, kan ook al
niet precies zeggen welke voorwer
pen zijn land nu precies terug wil
hebben. Maar het staat voor hem
wel vast, dat men meer wil dan
alleen het Leidse 'bruikleen-verza-
melinkje'. 'Oh nee', klinkt het ver
baasd. 'het gaat zelfs om voorwer
pen, die in de tijd van de Oostin-
dische Compagnie uit Indonesië
zijn verdwenen'.
Prof. Pott over een mogelijk ver
dergaande vraag om teruggave van
museumstukken: 'Tja, dat zou een
zaak met internationale complica
ties gaan worden. Stel je voor. Dan
zou men eens moeten gaan kijken
wat er in de Londense musea staat'.
Wie gehoopt had dat er na het
wegtreken van de Duitse regende
pressie eindelijk eens aangenamer
weer zou komen, komt bedrogen
uit. Nieuwe oceaanstoringen drin
gen met het grootste gemak tot het
Noordzeegebied door en produceren
van tijd tot tijd regen of buien,
soms begeleid door veel wind. Rot
terdam tapte gisteravond 5 mm
neerslag. Amsterdam 2 mm, overi
gens heel wat minder dan
Skrydstrup in zuid-Jutland 33 mm.
In die omgeving viel ook hagel. De
loper voor de oceaanstoringen is
uitgelegd door een krachtig Azoren-
hogedrukgébiefü met een uitloper
naar zuid-Europa en diepe depres
sies boven zuid-Skandinavië. Tus
sen beide systemen waait de wind
uit westelijke richtingen.
Boven het zeegebied ten zuiden van
Groenland verloopt in de hogere
niveaus een zeer krachtige zuid-
zuidwestelijke str aalstroming. Een
vliegtuig van Hughes Air Corporati
on meldde vrijdagavond op een ni
veau van circa elfduizend meter
een windsnelheid van bijna 270 ki
lometer per uur. Verder naar het
oosten boog deze luchtstroming om
naar west, later noordwestelijke
richting. Op west-IJsland zakte het
weerglas gisteravond alweer 4 tot 5
millibar in drie uur geen veelbelo
vend teken.
We krijgen dan ook een wisselvallig
weekend dat bovendien koel zal
zijn en begeleid door af en toe veel
wind. Pas een allround hogedrukge-
bieed mboven kle Noordzee of zuid-
Skandinavië zou uitkomst kunnen
brengen, maar zoals eerder ge
zegd. we zien het nog niet zitten.
Op het oostelijk deel van de Noord
zee groeide de wind gisteren aan
tot stormkracht 9 Beaufort, vooral
tijdens de passage van buien. De
laatste keer dat er in oktober een
onvervalste stormdepressie voor
kwam in Nederland, was in 1967 op
de 17de. De zuidwester eiste toen
zeven levens. Daken waaiden van
flats, een schip zonk en een vlieg
tuig werd opgeblazen door uitschie
ters tan bijna 140 km per uur. Vrij
veel bezoekers van de Zuidlaarder
markt keerden snel huiswaarts om
dat men het ergste vreesde wat
betreft de dakpannen thuis.
Sinds de zware storm van 1949
waren er niet meer zoveel bomen
gesneuveld. Merkwaardig was dat
vijf dagen later het kwik in het
Limburgse Buchten tot 23,5 gr.
steeg. De Bilt had maar én keer
eerder in 120 jaar zo laat in de tijd
een maximumtemperatuur boven 20
graden Celsius geregistreerd.
Amsterdam
geh. bew.
12
0.1
De Bilt geh. bewolkt
11
0.1
Deelen
regen
11
1
Eelde
geh. bew.
11
0.5
Eindhoven
motregen
11'
0.2
Den Helder
geh. bew.
11
0.3
Luchth. R'dam geh. bew.
11
0.1
Twente
motregen
1
Vlissingen
geh. bew.
11
0.5
Zd. Limburg
motregen
11
0.5
Aberdeen
onbewolkt
12
0
Athene
onbewolkt
26
0
Barcelona
half bew.
16
0
Berlijn
regen
9
1
Bordeaux
geheel bew. 14
0
Brussel
motregen
10
0.1
Frankfort
zw. bew.
10
1
Helsinki
sneeuw
3
2
Genéve
zwaar bew.
10
0.1
Kopenhagen
zw. bew.
7
2
Lissabon
onbewolkt
17
0
Locarno
onbewolkt
Londen
geheel bew.
10
0
Luxemburg
geheel bew.
9
0.3
Madrid
licht bew.
15
0
Malaga
half bew.
13
31
Mallorca
licht bew.
17
0
München
zwaar bew.
6
3
Nice
licht bew.
16
0
Oslo
licht bew.
6
0
Parijs
geheel bew.
12
0
Rome
onbewolkt
17
0
Stockholm
geheel bew.
4
2
Wenen niet ontvangen
Zurich
geheel bew.
7
2
Casa Blanca
onbew.
18
2
New York
onbewolkt
-
i
IA GEI
er-T^K BEWOLKING
10 MAX. TEMP
WINDRICHTING
HOOG WATER
/.ONDAG 27 OKTOBER
Vllssingcn: 11.27-23.57; Haringvllet-
sluizen0.46-13.16; Rotterdam: 2.05-14.10;
Schevenlngen: 0.21-12.52: IJmulden: 1.03-
13.31: Den Heldor: 4.22-16.26; Harllngen:
6.42-19.04; Delfzijl: 8 56-21.46.
onder redactie van loessmit
SLANG VOOR onschuldigen j.h.
Stel dat je als kind tijdelijk van
je ouders weggehaald bent en
met negenentwintig andere kin
deren in een tehuis gestopt,
waar ze je duidelijk liever niet
hadden. Een huis, waar je met
al die kinderen samen maar één
lepel had om mee te eten en
waar de kapper je haar niet
wilde komen knippen. Dat het
op school al niet veel beter was,
want andere kinderen wilden
geen vriendje met je zijn. Zoiets
vergeet een kind niet gauw,
vooral niet als het weet dat het
niet zijn schuld was dat het zo
behandeld werd. Het gebeurde
vlak na de oorlog alleen
maar, omdat zijn ouders lid van
de NSB geweest waren. Alleen al
in zulke (en natuurlijk ook bete
re) tehuizen zaten in die tijd
zo'n twintigduizend kinderen
van gearresteerde ouders. Grote
re kinderen kwamen in jeugd
kampen om heropgevoed te wor
den, anderen werden door fami
lie opgevangen. Al die onschul
dige kinderen (het moeten er bij
elkaar wel een paar honderddui
zend geweest zijn, want na de
bevrijding zijn er zo'n honderd
vijftigduizend NSB-ers opge
pakt) gingen gebukt onder de
schande dat hun ouders 'zo' wa-
Erg veel van die kinderen van
ren.
toen, volwassenen van nu. heb
ben die moeilijkheden nog niet
verwerkt. 'Het is nu eenmaal
nog steeds geen eer in Neder
land om een kind van ex-NSB-
ouders te zijn', zegt journalist
Koos Groen, die voor zijn boek
'Landverraders ivat deden we
met ze?' allerlei officiële archie
ven heeft nageplozen en daar op
het omschreven kinderhuis en
nog meer kwalijke voorvallen
gestuit is. Een klein half jaar na
verschijning van dat boek is de
tweede druk nu bijna rijp voor
de verkoop en in die tussentijd
is er nogal wat gebeurd. De
schrijver heeft vele tientallen
reacties gehad van oud-NSB-ers
en vooral van kinderen die door
de houding van hun ouders
voorgoed een stempel opgedrukt
kregen. 'Veel NSB-ers zijn na de
oorlog erg zwaar gestraft in ver
houding tot wat ze in feite ge
daan hebben', zegt Groen. 'Het
is geenszins de bedoeling om de
NSB goed le praten, want er
zaten een hoop verraders onder.
Maar ook de kinderen van NSB-
ers die geen misdadigers waren,
hebben daar nu nog de lasten
van te dragen. Vaak hébben ze
het er geestelijk nog erg moei
lijk mee. soms worden ze na
dertig jaar nog op de schuld van
hun ouders aangekeken. Er is
zelfs een psychiater, die zich
uitsluitend met deze gevallen,
het NSB-syndroom, bezighoudt'.
Uit de vaak anonieme re
acties die hij ontving, is in elk
geval gebleken dat er een le
vensgroot probleem bestaat, dat
de nu volwassen kinderen nog
steeds in een sfeer van geheim
houding moeten leven en dat er
eigenlijk niets voor hen gedaan
wordt.
Het wordt dus hoog tijd om er
wel iets aan te doen. Als vol
doende kinderen van toen hun
relaas willen doen, zit er voor
Groen wellicht stof in voor een
tweede boek; in elk geval wil de
NCRV de komende maanden een
t.v.-documentaire aan het pro
bleem van deze vergeten slacht
offers wijden. De historische
beelden en foto's liggen al klaar,
maar nog steeds ontbreken de
mensen die bij die beelden hun
verhaal willen vertellen. Dat
mag, maar hoeft niet in beeld,
desgewenst zal alleen de stem
van de verteller te horen zijn.
Wie van de betrokkenen wil en
kan meewerken, ivordt bij voor
baat volstrekte anonimiteit ge
garandeerd. Brieven met het
woordje 'vertrouwelijk? op de
envelop kunnen gestuurd
worden aan Uitgeverij In den
Toren, t.a.v. Koos Groen, postbus
1 in Baarn.
Ingenieur Hugh McNatt (43) in
Miami heeft de els tot schade
vergoeding die hij tegen zijn
kerk had ingediend, ingetrokken,
met enig schaamrood op de ka
ken.
McNatt is baptist. Hij was het
proces begonnen omdat God, in
tegenstelling tot wat dominee
Donald Manuel beloofd had,
hem geen zegeningen had gege
ven voor de achthonderd dollar,
die hij drie jaar geleden aan de
kerk had gegeven.
Hij liet zijn eis vallen, toen hij
zijn geld terugkreeg, zij het zon
der rente. Een baptist in San
Antonio had het verhaal in de
krant gelezen en zich zo kwaad
gemaakt dat hij prompt namens
de gemeente van dominee Ma
nuel 800 dollar overmaakte aan
de klagende ingenieur.
Premier Harold Wilson heeft in zijn ambtswoning in de statige
Londense Downing Street een stel konijnen met diepere bedoelingen
ontvangen, liet zag er allemaal erg vrolijk uit, maar onder een van
de konijnenhansopjes zat een zeer serieuze brief voor de premier,
geschreven door de Engelse 'bevolkings-actiegroep', waarvan alle
konijnen verklede leden waren. In de brief vroegen ze hun regering
urn betere voorlichting over geboorteregeling en gezinsplanning, niet
alleen voor het eigen land, maar ook voor de landen van de Derde
Wereld. Want als alles zo z'n gangetje blijft gaan zal de wereld
bevolking over dertig jaar verdubbeld zijn, vrezen de konijnen en
konijnen kunnen daarover meepraten. Ze droegen dan ook borden en
spandoeken mee met 'de konijnen waarschuwen iedereen' en 'stop
bij twee'.
De 'Kerstman' is. zoals onlangs
in deze hoek gemeld, niet meer
van zins de duizenden kinderen
die hem zo tegen december brie
ven en tekeningen met hun lief
ste wensen sturen iets terug te
schrijven. Dat komt doordat de
Finse PTT, waar al die wensen
uiteindelijk terechtkomen, zegt
geen mensen meer te hebben
om de bergen post tè beant
woorden. De Finse regering
vindt dat nu zo zielig voor al die
kinderen dat ze de PTT drin
gend verzocht heeft er nog eens
een nachtje over te slapen. Mis
schien dat 'Santa Claus' met in
spanning van al zijn (hulp)-
krachten de kleinen niet zo ab
rupt van hun illusies hoeft te
beroven, hoopt de regering.
Goochelaar
