longeren komen moeilijk
|an een geschikte baan
p Scheveningen rijdt elk half
ur weer een paardetram
Weekendpuzzel
,let draait bij de overheid om groepen
a niet om de individuele mens'
Grote werkloosheid onder jongeren
AW/CTIWHET ZATERDAG 20 JOU 1974
BINNENLAND T9/X.9
ge»r Noud van Iperen
'gJSTERDAM De belangrijkste punten die naar voren komen in gesprekken met werkloze jongeren
r!jral in het land zijn:
iiet is moeilijk aan geschikt werk te komen, ook
e'Jhus'. De indruk is, dat arbeidsbureaus te weinig
personeel van bedrijven binnenkomen.
al zoek je je, zoals een jongen het uitdrukt, de
actief zijn en teveel afwachten of er aanvragen
4 werklozen vinden dat met
de sociale diensten van gemeen-
weinig kunnen of willen doen
Wordt in het midden gelaten) aan
Qlonlijke omstandigheden. Er zijn
tren die van de uitkering de
fjrhuur niet eens kunnen betalen.
Ht vermoeden bestaat dat, ingeval
lange tijd in de WW moet lopen,
ip werklnstelling 'gemakkelijker'
'M waardoor minder bereidheid zal
aan ora een niet-helemaal-'jofele'
luij te accepteren. Anderzijds leeft
vaiin het algemeen ook het gevoel,
•icMiet een geestelijke belasting zou
c, hen lange tijd van 'het geld van
;n' te profiteren,
lensen, die je spreekt, voelen
zoals ouderen vaak wel, niet
ikkig en schamen zich niet dat
•kloos zijn en van een uitkering
leven. Wel hebben sommigen
■oei 'vrij nutteloos' te zijn, en
in sollicitatie zeggen ze bij voor
niet, dat ze in de WW lopen.
vordt vaak als
i kneusje gezien
meisje (22), dat nu vóór de
w Se keer werkloos is, zegt daaro-
f ï'Je wordt, vooral door ouderen,
■liJVn situatie als een kneusje ge-
ihei ik vind het bovendien niet no-
i- im dat te zeggen. Daarnaast heb-
jovsommige wericgevérs zo'n supe*
ioOe houding, terwijl ze zelf stom-
>k lasd zijn als ie zegt óók meer
a op jo boog te hebben'.
haar het meest steekt is echter,
A Ie bij een sollicitatie ('ik heb in
se^ee maanden, die ik nu zonder
Jdj zit, zeker vijftien brieven ge-
oVven') vaak zo lang op antwoord
et-l wachten en na een sollicitatiege-
k vaak nog eens een lange tijd.
dat, terwijl iedereen toch kan
i Bpen, dat je bij een leuke baan
ft |le uitslag zit te springen'. (Ze
nog twee sollicitaties lopen en
:t me een kaart te sturen als het
Let een baan).
eurstelling
fjn jongeren die na het verlaten
üe school geen baan 'kunnen vin-
illn de overige gevallen blijkt de
loosheid vaak het gevolg te zijn
{teleurstelling óf over de inhoud
jde baan ('ik kan niet tegen dat
me, onbevredigende werk en de
j die ik wil kan ik niet krijgen'),
rer de onmogelijkheden met een
kld diploma werk te vinden,
ftij het Havo-diploma veel wordt
plificeerd als het papiertje van
pleiding waarmee je in de prak-
ïiet veel meer kunt doen, dan
|een kantoor gaan'.
Bitkering in geval van werkloos-
I blijkt soms gemakkelijk, maar
I ook moeilijk te krijgen of te
pden. Een van d- mensen die ik
vertelt, dat hij heeft moeten
ideren om weer een uitkering te
en. "Dat was b»eri ik keurig in
pak waarvoor ik geld had
ïgen maar zonder stropdas en
zonder mijn haar te hebben laten
kortwieken, met een adres van het
arbeidsbureau op zak ging sollicite
ren. Mijn open boordje en lang haar
waren waarschijnlijk de redenen dat
de man, met wie ik sprak, liet weten
dat ik, zoals hij het noemde, 'geen
interesse toonde'. Maar ik heb toen
een tijdlang erg mijn best gedaan om
aan de slag te komen; zeker In de tijd
dat ik met mijn vriendin ging sa
menwonen'
Wat jeugdige werklozen (maar zeker
niet alleen hen) dwars zit, is het
minimum-jeugdloon. Dat wordt veelal
onrechtvaardig gevonden en de alge
mene wens is dat dit zou moeten
gelden vanaf het acnttiende jaar.
Wat .flarden
Na deze algemene indrukken is het
zinnig, dit artikel aan te vullen met
fragmenten van gesprekken met een
aantal werkloze jongeren uit verschil
lende plaatsen in het land.
Jaap (22). 'Ik ben een prima stoffeer
der (wat te zien is aan de meubels
die in de kamer staan) en ik heb alle
diploma's cp dat gebied. Maar ik heb
een paar jaar geleden een 'beslissen
de' fout gemaakt door in te breken
bij mijn werkgever. Om een lang
verhaal kort te maken, ik kreeg ont
slag en moest naar de bijstand. Daar
van kreeg ik destijds iets meer dan
zeventig gulden per week, wat nog
jiiet eens genoeg was om mijn kamer
huur te betalen,
Ik ben nu al een paar jaar zonder
werk, want als je solliciteert naar een
toffe baan, nemen ze je niet aan.
Waarom? Misschien wel om die in
braak van destijds., ik weet het
niet. Ik heb een ontzettend groot
ideaal en dat Is een zaakje beginnen
voor antiek-restauratie, fijn stoffeer-
derswerk en binnenhuisarchitectuur.
l?r zijn bedrijfspanden genoeg te
huur, maar ik heb geen geld daar
voor, Bij de bank hoef ik niet aan te
kloppen en bij dó sociale dienst is dat
ook geen. haalbare kakft. zelfs een
renteloos voorschot niet. Ze hebben
gewoon geen vertrouwen in je. Ik heb
het eens een keer gevraagd en het
antwoord was nee, met de opmerking
'dan kunnen we iedereen wel geld
geven'.
Van de uitkering dieik elke week
krijg, kan ik niet rondkomen. Daarom
doe ik er als dat mogelijk is, wat bij:
auto's wassen, een schoorsteen slopen
Het is geen pretje
om steun te vragen
en verder alles wat voor mijn voeten
komt. Maar, wat je ook doet, je kunt
nooit iets overhouden om zo'n zaakje
te beginnen. Trouwens, toen ik via
mijn ouders eens een advertentie voor
stoffeerderswerk in de krant had la
ten zetten, hadden die binnen de
kortste keren de kamer van koophan
del op hun dak. Je voelt dan dat je Niet ZiGÜQ
niets bereiktniet verder kunt
dat je vrij nutteloos bent.
In dat kleine kamertje hiernaast kan
ik niets beginnen, want dan zouden
de buren hinder ondervinden van het
timmeren. Ik zou loopjongen of sjou
wer op een fabriek kunnen worden
dat ben ik al eens geweest maar
dat kan ik niet maken, want ik ben
erg op mijn vak gesteld. Mijn vrien
din snapt mijn probleem wel; mijn
ouders niet zo, want die denken dat
alles te wijten Is aan mijn lang haar*.
Zelfstandigheid
De meeste jongeren hebben een grote
behoefte aan zelfstandigheid, al wordt
die door iedereen persoonlijk 'uitge
werkt'.
Piet (20) en met korte onderbrekin
gen al een jaar of twee werkloos. 'Ik
wil wel werken, maar niet voor een
baas. Daar kun je Je Ideeën niet
kwijt. Zijn opleiding «rordt niet dui
delijk; wel zijn animo om met een
groepje mensen zelfstandig te werken,
het verdiende geld ln één pot te
stoppen en vervolgers eerlijk samen
te delen. Zelf zou hij het liefst willen
organiseren.
Els (22), die al een keer eerder door
reorganisatie werkloos was en nu al
weer twee maanden ln de WW 'loopt',
wil eveneens zelfstandig werken. Ze
heeft het Havo-diploma ('Als je ver-,
der wil in een baan, heb je aan dat
diploma niets. Die opleiding geeft
helemaal geen goede ondergrond,
want je kunt er niet veel mee doen.
Mijn ouders wijten
alles aan lans haar
Voor meisjes is die opleiding goed
voor het huwelijk', voegt ze hier aan
toe). Zij is het meisje dat de afgelo
pen maanden al zeker vijftien sollici
taties heeft geschreven Ze nam ont
slag omdat ze werd weggepest, ze
tachtig uur per week moest werken
en onenigheid kreeg met haar chef.
De meeste mogelijkheden mot haar
opleiding liggen in de administratieve
sector, zo heeft ze ervaren. Maar ze
zegt: 'Ik ben niet geschikt voor admi
nistratief werk, dat is voor mij te
stom en te onbevredigend. Ik ben een
enorm vrije vogel en ik kan niet de
hele dag cp een stoel zitten. Wat ik
wil is zelfstandig werken, en dan kijk
ik niet op een paar (over)uren. Het
liefst zou ik een baan hebben in de
reissector of in de reclame. Ik heb de
afgelopen drié jaar genoeg gewerkt,
ook bij een reclamebureau, maar ik
heb niet genoeg ervaring kunnen op
doen. Ik heb dus wel een Havo
opleiding maar geen beroep. Maar
onder de huidige omstandigheden zou
ik geen gerichte (vak)studie kunnen
gaan volgen, want ik vind het niet
prettig het handje op te houden.
Daarom heb ik toch maar liever een
baan, ook al is die niet helemaal naar
wens, zodat Ik zo'n opleiding zelf kan
bekostigen.
Maar ik ben niet zielig. Ik kan mezelf
best amuseren en bovendien woon ik
Soms niet genoeg
om huur te betalen
thuis en ik kan het daar best vinden.
Wat anderen van mijn werkloosheid
vinden, interesseert mij bijzonder
weinig. Ze weten trouwens dat ik
graag weer aan het werk wil. Het
arbeidsbureau heeft geen baantjes; ze
hebben er mij althans nog geen aan
geboden. Uitzendbureaus hebben
meestal uitsluitend administratief
werk. Overigens, ergens wórdt het je
met die WW 'veel te gemakkelijk
gemaakt'.
Ook Rob (20), die th2ns twee maan
den werkloos is na korte tijd militair
te zijn geweest, is bepaald niet en
thousiast over de mogelijkheden van
zijn Havo-opleiding en diploma. 'Het
diploma stelt niks voor, je kunt hele
maal niets (op het arbeidsbureau
stoppen ze je bij de administratieve
beroepen) en niemand kan je gebrui
ken. Bovendien moet je op school te
vroeg je pakketten kiezen. Mij spie
gelden ze voor, dat Ik met Havo naar
de universiteit zou icunnen om En,gel6
te gaan studeren. Maar dat was mooi
niet waar. Het wordt in september de
MO-opleiding Engels.
Toen hij (vervroegd) uit militajre
dienst kwam, ging hij naar het ar
beidsbureau. 'Dat viel me reuze mee',
vertelt hij. 'Ze zeiden dat ze geen
baan voor me hadden en dat ik maar
naar de sociale dienst moest gaan.
Daarvan leef ik nu, maar-ik zal blij
zijn als ik in september aan mijn
part-time studie kan beginnen en te
gen die tijd ook een leuke ook
part-time baan zal hebben gewon
den.
Maar toen ik een paar maanden gele
den uit militaire dienst, kwam, wist Ik
helemaal niet wat ik moest aanvan
gen. Die WW is op dit moment de
enige oplossing. Als ik een 'eoht'
baantje zou hebben gezocht of zou
zooken, loop ik de kans dat ik er niet
meer weg kom. En ik wil Engels
doen, via de middelbare opleiding
naar dc universiteit als dat lukt. Ik
heb al twee jaar (gedwongen) ge
wacht met dlc studie en ik wil het hu
niet meer uit de klauw laten lopen.
Bert (17) zit zonder werk en
inkomen - omdat hij ontslag heeft
genomen. Hij heeft Mavo en boekhou
den, maar hij vindt kantoorbanen 'lul
lig". Hij staat ingeschreven voor de
MEAO, maar is niet van plan weer
naar school te gaan. Hij wil straten
maker worden. 'De cursus duurt vier
jaar, dat wil zeggen een dag school
per week en de rest praktijk ('lekker
buiten en een hoop geld'). Als het
heim niet zou bevallen, dan gaat hij
misschien toch nog 'iets' met zijn
Mavo-diploma ondernemen. Om te
kunnen leven, leent hij bij zijn ou
ders. Pieter (18) zegt van de Mavo
'afgetrapt' te zijn en van de Lts weg
te zijn gegaan zonder de opleiding af
te maken. Hij loopt momenteel in de
ziektewet, maar is niet van plan naar
zijn baas terug te gaan. 'Ik heb de
afgelopen jaren zo'n zeventien bazen
gehad', zegt hij, 'op het abattoir, bij
een koeriersbedrijf, als glazenwasser,
als winkelbediende en noem maar op'.
Als hij zijn ontslag heeft genomen
gaat hij werk zoeken wat hem Jeuk
lijkt, waarbij hij denkt aan een boe
tiek of schoenzaak.
Onrechtvaardig
Jan (17) wil best wee' aan de slag, al
vindt hij het jeugdloon heel laag en
onrechtvaardig. Maar zijn ervaring is,
dat het moeilijk is cm aan werk te
komen. 'Het arbeidsbureau heeft geen
werk voor je of alleen slecht betaalde
baantjes als nugazijnknecht of
schoonmaker. Daarom kijk ik zelf el
ke dag de kranten na op een baan'.
Hij kent jongens die het 'lollig' vin
den om zolang ze kunnen in de WW
te zitten, maar zelf *11 hij best weer
beginnen.
G-eert (21) i6 de man die zich de
'typhus' zoekt naar een baan. Hij zegt
vier keer per week naar het arbeids
bureau te gaan en elke dag speciaal
een krantje te kopen om de adverten
ties door te snuffelen. Hij heeft twee
jaar Lts-opleidlng en ls timmerman,
maar hij werkt nu via een uitzendbu
reau sinds twee maanden bij een
bank 'om aan centen te komen'.
Hij had ooit een leuke baan als
verkoper van technisch speelgoed.
Maar omdat hij na de vakantie weg
bleef om zijn vader gezelschap te
houden die in het buitenland met een
hartinfarct in het ziekenhuis lag,
werd hij bij terugKomst door zijn
werkgever, ontslagen. Hij kon toen
van de (sociale) uitkering zijn kamer
niet betalen. 'Maar dat Interesseerde
ze bij de sociale dienst niets', zegt hij.
Als het hem lukt, wil hij verkoper
worden in leer ('dat materiaal leeft').
Hij denkt dat hij het zelf zal moeten
doen 'want het arbeidsbureau wacht
te veel op aanvragen die binnenkomen
en ze hebben daar tegen me gezegd
dat ik over twee maanden nog maar
eens terug moet komen'.
Als !hij een baan krijgt, wil hij wel ln
zijn woonplaats of directe omgeving
blijven wonen om iedere avond
thuis te kunnen zijn. 'Mijn vrouw,
mijn móeder en mijn vrienden en
vriendinnen zijn belangrijker dan een
baantje', zo licht hij toe
Evenals Jaap vindt Geert, zij het
uit een andere invalshoek, het be
paald geen pretje om aan te klop
pen om 'steun'. Geert zegt: 'Ik
heb ooit van pure wanhoop bijna
een ambtenaar door het loketje
getrokken. Als je geen duidelijk
ontslagbewijs kunt laten zien,
weigeren ze je een uitkering, ook
al weten ze dat je in de knoei zit'.
Jaap stelt: 'Het is een ontzettende
burocratie. Bij de overheid draait
het naar mijn gevoel om groepen
en niet om de individuele mens.'
iGEN. Volgende maand is Scheveningen
iractie rijker. Vanaf 1 augustus zal de "Eerste Nij-
iSf Paar(letram" tussen 's morgens tien en 's avonds
rdlur door het dorp rijden. Elk half uur vertrekt de
'ulJanaf liet VW-kantoor op het Gevers Deynootplein.
W. die ondermeer over de Boelevard rijdt biedt
aan ongeveer dertig mensen. Een kaartje kost twee
terwijl kinderen tot twaalf jaar voor een gulden
0j|n opstappen.
en eeuw geleden, rond
1 eed er in Scheveningen
paardetram. Een ritje
toen dertig cent en dan
'n in een eerste klasse
en kon men van Sche-
m naar de Kneuterdijk
Haag rijden. De tram
prachtig mahoniehout
VsD
Edith Witzleb
zitplaatsen waren met
Lfluweel bekleed.
ielaas, noch de Hage-
noch de Scheveningers
in die tijd veel belang-
om een rit met de door
garden getrokken tram te
Men wandelde liever
o Haag naar Schevenin-
om gekeerd. De mensen
vonden het toen ten eerste vre
selijk lui, om voor die "korte
afstand', in een tram te gaan
zitten en ten tweede vond men
het nogal duur.
Ontsporingen
Onze voorouders haden het er
wel vóór over, op hun wande
ling naar Scheveningen, feeri
half uur bij de bocht te staan
wachten tot de tram kwam. Het
gebeurde namelijk nogal eens,
dat de tram ontspoorde en dat
was een vermaak dat niets kost
te.
De koetsier op de bok had het
zodoende niet, gemakkelijk en
ook de hoornblazer, die op het
achterbalcon stond en de rit
met luisterrijk getoeter bege
leidde, moest zich menig maal
stevig vastgrijpen.
Later bleek pas, dat het euvel
van de ontsporing aan de dissel
boom tussen de twee paarden
lag. Zodra die te dicht bij el
kaar kwamen en tegen de dis
selboom stootten, wat vooral in
bochten gebeurde, werd de dis
selboom omhoog gedrukt en
wipte de wagen uit de rails.
Sabotage
De Dutch Tramway Company,
die met buitenlands geld was
opgericht —de Nederlanders
en ook de Haagse gemeenteraad
hielden zich afzijdig had het
niet gemakkelijk. Direct na de
eerste ritten werd de lijn gesa
boteerd door koetsiers van rij
tuigen en de zgn. 'snorders*, die
door de stad reden in de hoop
een menselijk vrachtje te vin
den. Die koetsiers reden zo
langzaam mogelijk voor de tram
uit en waren soms niet van de
rails af te krijgen. Ook hadden
ze er een handje van, om hun
rijtuig op de rails te parkeren.
Ze doken dan een café in en
zaten geniepig lachend vanach
ter de gordijntjes te gluren hoe
de tram niet verder kon.
In de paardentram trachtte men
de passagiers zo goed mogelijk
te verdelen, want als er teveel
aan de rechter- of linkerkant
zaten wankelde de tram weer
uit de rails.
De pasrdestram op de Groenmarkt in Den Haag.
De directeur van de trammaat
schappij, de Engelsman James
Ripley, deed er alles aan om de
wagens te verbeteren. Zo liet
hij grotere wielen uit Londen
komen. Maar de bevolking bleef
de paardentram saboteren waar
ze maar kon. Toen ging het
directeur Ripley de keel uithan
gen en beklaagde hij zich bij de
gemeenteraad. Of dat iets hielp,
vermeldt de historie niet. Maar
het ligt voor de hand, dat de
gemeenteraad zich oök nu wéér
afzijdig hield. De paardetram
bleef echter met horten en sto
ten rijden.
In de nacht
Bij Klein Zorgvliet werd de eer
ste wissel aangelegd. Directeur
Ripley, wijs geworden door de
vele slechte ervaringen, Liet die
in het donker van de nacht van
zaterdag op zondag aanleggen.
Maar dat bleef toch niet onopge
merkt. 's Zondags werden er
welgeteld 54 kerkgangers ge-
singnaleerd, die met stevige
boomtakken de wissel omlegden
en tevreden glimlachend hun
kerkgang vervolgden.
Toch kwam er langzaam maar
zeker meer animo voor de tram
en op zomerse dagen telde men
wel 2000 pasagiers. Tóch werd
er nog steeds gesaboteerd en
directeur Ripley kreeg het
steeds moeilijker. Hij kreeg
niet genoeg materiaal uit Lon
den, moest met oude paarden
werken en hij werkte met ver
lies. Toen het geld op was nam
hij ontslag als directeur maar
bleef zich met de tram bemoei
en, en sprong zelf op de bok als
een koetsier een ongeluk kreeg.
De ongelukken zaten toen in
een klein hoekje. Zo botste een
koetsier toen hij zich te ver uit
het voertuig boog, met zijn
hoofd tegen een lantaarnpaal.
Een ander werd door een laag
hangende tak van de bo.t gesla
gen en een derde overleed na
een soortgelijk ongeval.
De paardentram, die volgende
maand in Scheveningen zal rij
den is zo nauwkeurig, .nage
bouwd, dat ze de toets van de
strengste historische kritiek kan
doorstaan, en het zal nu wel
anders gaan dan een eeuw gele
den.
Dc Jeugdwerkloosheid rukt op.
Sneller nog dan de totale werk
loosheid. Volgens de Laatste cij
fers zijn al bijna veertigduizend
Jongeren onder de 25 werkloos.
Voor schoolverlaters ziet het er
steeds slechter uit. Hoewel in
de afgelopen jaren het aantal
Jongeren dat van school kwam
daalde (steeds meer Jongeren
volgen steeds langer onderwijs)
steeg het aantal werkloze
schoolverlaters. Diploma's zijn
geen garantie meer dat je werk
vindt. En zo begint een groei
end aantal jongeren zijn loop
baan met een uitkering van de
werkloosheidwet of de bijstand.
Vandaag beginnen wij een serie
artikelen over de jeugdwerk
loosheid. Vandaag doet Noud
van Iperen verslag van een se
rie gesprekken met werkloze
Jongeren. In de volgende artike
len zal Piet Hagen nader ingaan
op de oorzaken en gevolgen van
de jeugdwerkloosheid en de mo
gelijkheden pm dit maatschap
pelijk kwaad terug te dringen.
Foto Frans Kuypers
Horizontaal: 1. gezamenlijk verteer, 6.
ontvangkamer, 11. tam, 12. bloeiwijze,
14. duikereend, 16. rund, 18. ternau
wernood, 20. voertuig, 21. inkeping,
22. keelziekte, 23. voorvoegsel, 24. mu
zieknoot, 26. stoomturbine, 27. meis
jesnaam, 28. turks bevelhebber, 30.
schrobnet. 32. zwaardvis, 34. onbeken
de, 35. familielid, 37. afnemend getij,
38. oude lengtemaat, 40. brilslang, 41.
oorzaak, 42. putemmertje, 43. voorzet
sel, 44. maanstand, 45. sportterm, 47.
landbouwwerktuig, 49. waterplant, 51.
behoeftig, 53. vod, 56. spil van een
wiel, 58. afk. van editie, 59. overbluf-
sel bij verbranding, 61. per expresse
(afk.), 62. brugschuit, 64. inwendig,
65. en personne (afk.), 66. gewolg, 69.
deel van de bijbel, 70. telwoord, 72.
vaarwel, 73. kleinigheid (Z.N.), 75.
eetketeltje, 76. sein.
Verticaal: 2. eminent (afk.), 3. moei
lijk, 4. algemeen kiesrecht (afk.), 5.
snuiftabak, 7. reeds, 8. vaartuig, 9.
voorzetsel, 10. foedraal, 12. In het jaar
der wereld (afk. Lat.), 13. muziek
noot 15. wijze, 17. plaaggeest 18.
bergweide, 19. knaagdier, 20. van elk
evenveel, 25. pers. voornaamw. 26.
afk. van senior, 28. steekwapen, 29.
waterstand, 31. bestelling, 32. rivier
in Rusland, 33. peulvrucht, 34. door
weekt 36. woonboot, 37. bouwland,
39. vogeleigenschap, 44. boom, 46. aard
rijkskundige aanduiding. 48 vlinder,
50. vertrouwelijk, 51. tot 52. familie
lid, 54. omgeving, 55. interest. 57.
zeepwater, 58. plaats in de N.OP. 60.
verlegen, 61. voor, 63. verzoek, 67.
bergplaats, 68. waier in Friesland,
70. en anderen (afk.), 71. scheik. ele
ment 73. lidwoord. 74. pers. voor
naamw.
Oplossingen Leun. woensdag as. per
briefkaart zenden aan: Trouw/Kwar
tet, postbus 859, Amsterdam. Linksbo
ven vermelden: Weekendpuzzel.
OPLOSSING VAN VOIUGE WEEK.
Hor.: 1. game, 4. rat, 6. pari, 9. me.
10. ante, 12. raam, 14. n.m. 16. Emma,
18. Oeral, 20. anti, 22. makker, 24.
eender, 26. e.k. 27. standaard. 30. Rr.
31. les, 32. eed, 33. tel, 35. nel, 36.
kunde, 38. las, 40. rad. 41. dor. 42.
elk, 43. rak, 44. ren. 46. loens, 48. tip,
50. rap, 52. S.I.D. 53. moe, 55. er, 57.
delegatie, 60. fa, 61. Selene, 63. ekster,
65. spar, 66. noren, 69. toer, 70. Ee,
71. Edam, 73. stee, 75. a, 76. leng, 77.
ast 78. slot.
Vert: 1. gemak, 2. maaksel, 3. en, 4.
ree, 5. tra, 6. pa, 7. amandel, 8. inter,
9. memel, 11. to ra, 13. Alea, 15. mirre,
17. mk, 19. reden, 21. n.d. 23. ets, 25.
ert, 28. neurose, 29. addenda, 31. le
der, 34. larie, 35. nar, 36. kol, 37.
els, 39. sap, 45. naderen, 47. Eiger, 48.
toested, 49. Lesse, 51. pen, 53. mik, 54.
tarra, 56. repel, 58. Lena, 59. tent 60.
feest, 62. la. 64. To, 07. oma. 68. Est
72. dg. 74. es.
Prijswinnaar zijn:
Mevr. J. M. Bol-Nieuwenhout, huize
Dc Schutse Hemsterhuisstraat 123,
Amsterdam; W. Kokmeijer Irenelaan
15, Ede; mevr. Meindersma-Brands, C.
F. v. Sljtzamastraat 7, WLnsum.
Met het oog op het herdenkingsfeest
van de onafhankelijkheid van de Ver.
Staten in 1976 kwam weer een emissie
uit gewijd aan de geschiedenis van
die onafhankelijkheid. Deze keer een
blokje van vier zegels naar aanleiding
van het tweede eeuwfeest van de
eerste vergadering van het oongres in
Philadelphia (1774). Op de zegels
staan afgebeeld de Carpenter's Hall ln
die stad waar van 5 sept tot 26 okt
1774 het eerste congres bijeenkwam.
Voorts Independant Hall eveneens in
Philadelphia waar in 1776 de onafhan
kelijkheidsverklaring werd uitgespro
ken. Deze en andere verklaringen
staan op beide andere zegels.
Bij de uitgeverij Joachim Zle-
genrücher, Solittidestr. 6 te Flensburg
(2390) in \y.Duitsland is een docu
mentatie verschenen onder titel '100
Jahre Postkarte'. Het boekje van 26
pagina's bevat uitgebreide informaties
over de briefkaarten die nu al 18
landen ter gelegenheid van hun jubi-
reprodukties van ce eeuwfeestbrief-
reproduketies van de eeuwfeestbrief
kaarten opgenomen. Prijs ongeveer
DM 0,-.
